장음표시 사용
151쪽
ure .seca cum illis non ingeminarent quod eum ad fluxam, autGqmonias raptandum non curarenta quod non differrenteum ad exteros Reges, Principesque,ut de eo mereret Carnifex Alia ipsis mens,alius animus Oderunt sanguinaria omnia Consilia carnifices voces contra eo , quos piosi Dei timentes vident , haereticidam oderunt, haereticum, si pius sit,amant Pietatem, modestiam, docilitatem animi tanti faciunt, ut eum, in quo ista locum habent, favore, non odio dignum arbitrentur , etiam graviter etiam erret Inimicum dili gere, hosti benedicere, maledicentibus benedicere jubentur , quanto magis errantibus quidem, sed ijs, sed Dei timentibus, sed veri studiosis impios, peccatoreS,p fanos, homicidas , c. odissi Christiani animi gloria est; errantibus,sed ijs avere,
Atqui haeresses multas easque stilenti MDvebat. Esto. Ne haeresis quidem debet esse caussa ossis, quando is, qui eam tenet, vir probus est , conscientiae suet interemeasserit, ut ab ea non discedat, eo quod resin esse non intelligat. Alia est ratio, quando haeresis significat pertinacem Contendendi libidinem de re nihili, quae ad pietatem ac salutem nihil facit , quamque
152쪽
talem esse ii, qui contendit, apud animum suum persuasus ac convictus est. Haec enim haerens pertinaciam habet palpabilem de culpabilem de ea loquitur Apostolus ad Tit. 3. I. Corinth. i. Ista haeresis aliud nihil quam inculpabilis error est. At
crrans odio non est dignus, sed commiseratione Docendus est, instruendus est tanto ardentiu S, quanto errat lavius, imprimis si docilem, si suppliceni se praebeat, lara tus sit rationes dare de audires: In hac haeresi non habet locum pertinacia, aut si aliquando locum habet , de ea non nisi Deus cordium inspecto judicare aut potest , aut debet. Nemo praesumi debet studio errare uelle, ubi se certissimum aeterna suae salutis damnvmi incurrere novit. Non cadit in hominem talia barbara cogitatio , ut studio, ternum miler esse velit saltem qui nullum infallibile ac perestitorium Ecclesia Iudi-znim in teriis agnoscunt , i pertinaciai nnusiam pollinat aut debent impingere aliis, at si eodem jure secum agi velint. Ponti h-riorum, qui Ecclcsiam suam errare non possiescredunt, alia est ratio . . Sed unde lab-ecro constabat jam tum Vorstium haer eses,
rasqHe multas, pestilentissimas fovereὸRn judicio aliquo publico damnatus erat Porstius' An convictus Nihil horum;
153쪽
ειδ tantum abest, ut c0nVictus aut damn tus fuerit unius haereseos Vorstius , ut ea ipsa, mae ipsi imput bantur pro haeresibus, a se rejici, quin tumulta pro gravissimis haeresibus a se ipso haberi inirm ret, idque tanta saepe argumont*rum vi, tantaque animi piaesentia ac moderatione, ut auditores 'eli in uos in adsensum raperet. Vidi audivi non lemel, quomodo ad incitas redigeret eos , qui cum Capello haereses ipsit riebant iterat eviii moderatio, ea Ueta de humilitas, ut qui nollet vel invitus μ' e et dicenti causam suam agenti,adebui, si irraret, haereticus tamen reitinax dici ' νῆψ'ο-ςxeretur. Quin Mea fuit fi-auci . animi, ut ipsi Synodo ordiscenae fidem atque innocentiam suam probare obrui rit, idque supplex semel atque iterum petierin Sed pudeat aeternum synodum
illam, quod damnavelit eum, quem audire noluit supplicantem,
' his resti maticiosi mediominabat. Carpat te. Deus, impudensos Non poteras pio, homini mortuo, homina,quem 'ne nunquam vidisti,. nunquam audivisti,
154쪽
maliciosissime eu egisse, non dicis tantum, sed etiam sedato animo scribis, quin, publice defendendum suscipis, qui pudor,
quae fronsὶ Reposcet a te Deus tantum scelus, nisi paenitentia seria vehiam poposceris. Ego vidrin novi hominem, dum vixit; sed a malitia tam eum esse alienum , ita, sermones ,- actiones ipsius omnes testabantur, quum credo Capellum ab ea alie-
Qus de Remonstrantibus subjungit,
copum eorum fuisse introducere licentiam1uasi bee novitates invehendi , in eo faciet psis non minorem injuriam Scire poterat Q debebat, quoties Sesquam serib contratum Rierint protestati neque ullum eiuste ei Indicium unquam allatum fuisse, etiamum in Synodo Nationali, ut id fieret, ob- fixurae saepe petererit Episcopi, oratio alis hac in re testatam fecit in ocentiamysdrum. Nemini mortalium ea praegranis videbituri, nisi qui innocentiam eorum ea detegi aegre fert. Quod si tamen ea 'apello praegrandis videbitur , aut si Reionstrantium omnium defensionem vide- mavult , legat Praefationem Remon fantium, quam Confessioni suae praemise-1rit ibi communis omnium vox sonat;
icentiam ipsis exosam atque invisani , ΚΣ esse,
155쪽
, esse, non minu. imo plusquam tyranni, dem: Mediam Viam inter utramq, tenen-
dam esse ' si omnii ad fieri nequeat, is tutius multo esse sub tyrannide quim li-
, centia vivere plus enim periculi esse, , ubi omnia quam ubi nulla licent: Pietatis, terminos non esse licitum loco movere, , , Caritatis desprudentiae esse statuere, quO- , modo intra reliquos consistendumst, neri conscientiis vis sat, pax tamen ac on is cordia publica sarta tecta maneat . In utroque peccati graviter pomeri solere: multos esse , qui longa tyrannideir esii, in licentiam, ex altera parte positam, solo tyrannidis odio incidunt eosdem verδ, postquam licentiam sibi sumserunt, om- nia paene, quae ad pietatem parum aut nihil faciunt, magno animo innovandi, is toti Christiaoo orbi in os contradicendi,
, simul atq; alicubi pedem fixerunt, tanto . . licchri.odi serri , ut contradictionem, Mulia ori minimam ferant,imo contra, dicentuam animis clinguis fibulam im- , , ponant, multo asctiorem, quam eaιquam, , ipsi suis conscientijs ac linguis Antea ex- , O sic ituat. Ab hi ita halienos esse profi--, ω uxnc,' plodio tyrannidnim L - , Mis Viς fisci xuisdio iniminuidem
156쪽
monstrantes, ut mirumst, quomodo tribuere nihilominus eis Capellus audeat, quod licentiam affectaverint. Grantiam Mne obtegebant duobus 'eriosis Titulis. Primus reat fraterva Tolero M aster vero libertas propheιansi Non opus habebant
tegere licentiam , quam ex animo Oderant. Tolerantiam fraternam Prophetandi libertatem amabant, lamare se aperi profitebantur. Neutra cum licentia commune quicquam habet Tolerantia fraterna non
necestari schismati opponitur : Libellas Prophetandi excludit tyrannidem Illa tum locum habere ipsis semper videbatur Detiamnum videtur, cum pleratis periculum non est, quamdiu ex praescripto Chiisti ita vivi ac doceri potest, ut salutis spes non laboret ubi periculum hujus rei est, ibi prius quidem tentanda omnia remedia, ad periculum istud tollendum comparata Sed, si ea frustra sint,merito jure solius a ternae fa lutis amore secessionem fieri. Reliquas omnes secessiones, faetiones potius es epoliticas , aut popularcs editiones , Credunt, qu m religiosa divortia impiimissicum damnationibus4 Anathematis fiant:
fer Reipublicae nesorium, Regionis
controversiam ijs misceri, quae cum Reli-
157쪽
googione 3 conscientia sepe nihil aut parum habet commune Et hujusmodi secelliones non paucas in Christiano orbe factas cum viderent, olerantiae, tanquam PanaCaeae cujusdam , remedium recte adhiberi posse judicarunt: Et quia credebantToleraticiam, quam ordines Hollandire sanciverant, locum habere posse inter ipsos adversarios ipsorum , si modo ea mutua esset, intra certos ac praescriptos terminos placidis animis utrimque staretur pro ea etiam stabilienda omnem operam marunt, ratisiissicere, si necessaria atque ii tilia ad pie talem salutem utrimque tenerentur, animorumque simul ac sententiarum divortia non fierent. Ita censuerunt semper, atque etiamnum adlidescensent Schisma interim non existimant semper in sola cae- tuum diversitate positum esse , sed inanimorum disjunctione , qua fit ut caetus caeis tum anathematizet , tanquam Christiano nomine indignum. Fieri enim posse credunt , ut catus ali alijs puriores nobis Videantur, nosque non huic , sed illi caerui nos aggregemus, non qudd in illo sal- Vari nos non posse credamus, sed quod in
hoc via salutis planius proponi nobis viij deatur Unde Synagogas plures inum Dei Templum nihilominus esse posse s bi
158쪽
- Si persuadent. Quod si prior ista Τolerantia
impetrari non possit, hanc secundani saltem commendatam omnibus esse Vesunt; eo quod citra omnem controversiam sal va constare possit tota Religionis Christianae essentia, ac proinde concordiae pacisique vinculum, etiamsi caerus varient. 'Libertatem Prophetandi in pretio etiam se habere profitentur. Nihil ea commune habet cum licentiaci Circumscripta est pnidentiae .caritatis Christianae legibus Prudentia iubet , ut temporum , locorum: rerum diligens ratio habeatur, c a ritas, ut personarum. Hinc nemini frauadi esse debere contendunt, si libetes, ubid quando oportet, considerationes suas aperiat, imprimis quae ad Pietatem pro movendum utilitatis ali id Rabere videritur. Novae eae sint, an veteres , susque deque habendum existimant. Si verbo divino, rectae rationi consencine esse reperiantur , pari alacritate Gyas recipienda , qua veteres ejicietidis 'putant . Si aliter facerent , Veritatis studiosi non essent. Et hinc pleraque m μla in Christiano orbe oriri credimi quod quisque in ea , qua semel I piseriis annis imbutus , aut in quam escasione
159쪽
gloriosum pinet consenescere. Neque mirari satis possunt, axioma hoc placere ijs,
mi nuper Novitatibus tot ac tantis Chri- manum Oibem turbare non dubitarunt, illos liberta bicem ponere , qui sibi ipsis
licentiam secerunt eteri recepta omnia una paene tirura delendi illos novitatis arcessere alios, qui Novitias ipsorum ac vere aradoxas opiniones respuunt aut convelunt. Vix toleranda est haec tam immam Tyrannis in novitia secta, Mea, quae fatetur, nullum infallibile judicium in terris Christo relictum esi. unde nos pendere necesse sit. Sed videamus, quid in utraque culpet Cayellua. Tolerantra, inquit, seimus misis inuinti seamiaude eone are , Iedisseimus μὰ nullo
mendaei Doctore mento possutiνi. Et hic contra umbram suam pugna Capellus. Supponit Remonstrantes supplices orasse Tolerantiam ab adversiiij suis. Nihil minus. Tolerantiam mutuam statuerant ac sancive- rant ordines, auditis utrinque partibus, de quia es ectὸ ae jure factum credebant Remonstrantes, laudaverunt, probaverunt Tolaramiam. Ut eam , caeteris postularent opus non habebant. Eodem jure dabant,
qu-Quid si quando postulasse eam visi sunt, benevoli id potius,quam sil-
160쪽
plicis animi signum fuit Plures causas h bebant , ut non tolerarent Adversarios, v m ut tolerari ab ipsis peterent. Non parum enim de jure suo remittebant, quum placita tam horrcnda, tam noxia, , si per lia aestimentur, non modo virtuti uni atque alteri, sed toti Religioni lietati Christianae noxia tolerare se velle profiteban tu ; Sola caritat fraterna commiseratio ita iacere eos jubebat Nimirum credebant ad extrema remedia non eis veniendum, nisi tentatis primum lenioribus Multorum animos benignitate flecti, qui asperitates Cuuntur ad perniciem publicam : Suaso nibus d argumentis Mitius .essicacius eximi errores, quam immoderatis ac crudis partium studijs. Et jam id curaverant Or-i dines,ut quς maxime atrocia atque horreni da erant in opinionibus advenariorum si i lentio premerentum quin, tales terminos pollierant, intra quos stari tui poterat. Sed post etiam, quod eam postulasse sent, non postulassent tamen Tolerantiam, ut Capellus vult, mendaciorum aut saltem opinionum,quas Iam aut ipsis,aut alijs constabat mendacia esse. I. Ipsi eas pro meimdacijs non habebant. 4. Nullum Concitalium, nec vetus nec noVum uspiam terra' rum eas mendaci, armamerat. A. Non