Examen thesium theologicarum Iacobi Capelli quas inscripsit de controversijs quae foederatum Belgium vexant & satiusne fuerit tolerari sententiam Arminij, quam damnari. Aucthore Minutio Aquilovicano Friesio

발행: 1629년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

ipsius statui sibi persuadeat aliter libenter crediturus , si aut judicio acriori polleret,

aut doctorem accuratiorem nactus esset,

aut sensum Scripturae alium esse intelligeret ranclemens admodum est judicium, quod errorem istum non nisi ex philautia derivat Quotusquisque enim est , imprimis in vulgo Chii. norum, qui de Deo

ita prorsus sentit, uti par est, qui ita abstrahit in conceptu ejus omnes imperfectiones, ut non eum sub similitudine aliqua humana sibi repraesentet, errore potius imperceptibili, qu mamore sui si inter eruditissimos,subtilissimos hodieque ea de re Convenit. Deinde , quod ad secundum errorem attinet, qui paulo aequior negare ausit, fieri posse , ut homo sibi tribuat plus,

quam par est, non quia se impensius amat, sed quia aliter faciendum esse sibi non potest persuadere, imo peccare se Crederet, si aliter faceret, dum se credit , ad gloriam Dei majorem id facere, te Deo propterea pluribus nominibus obligaria Dicam amplius. Fieri potest ut quis Deo non satis sibi vero plus quam par sit tribuat,non quia seipsum impensius amat, sed quia seipsum minus amato Mallet enim Deo plus, tibi vero minus tribuere solo amore sui, si modo id recte ac jure se facere posse cre

42쪽

deret. Ita fieri potest, Ex gr: ut quis Deo tribuat, quod non velit servare homines, nisi sub conditione dura ac gravi , imo sub conditione tali, quae plane amori naturali, quo homo se ipsum amat, contraria est y ut sibi tribuat, quod conditionem illam duram ac gravem praestare teneatur, iraestare etiam divino beneficio possit , quia Deum id ita revelasse sibi persuadet, qui

tamen mallet Deo tribuere , si amorem sui naturalem sequi vellet, quod omnes homines, aut saltem seri alios quosdam paucos servare velit, sine ulla conditione gravi ac molesta sibi vero, quod conditionem talem praestare nec possit, nec debeat. Nec mirum Mallet enim Deo tribuere honorem istum generalis salvationis longe excellentiorem , vel specialis omnipotentis conversionis longe sibi gratiorem Sibi verb minus virium, ut majori debito χ- .neri se eximeret. Itaque si Capellus animum advertat, videbit, hac in re PHILAV-TIAN caecum nostri amorem potius locum habere, quam in istis, quae ipse recenseti ac proinde per BIAIo retorqueri posse optimo jure argumentum, Arminium

eo ipso , quod vitia ista impugnaverit , in

quibus tam manifeste PHILAUTIAS crimen apparet , Veritatem, quae secundum pieta C 3 rems

43쪽

tem est , magis quaesivisse videri debere, qu m non quaesivime. Et revera ita est. Quisquis vel Deum similiorem sibi facit, qu m par est, ut tanto liberius sibi atque a-

pinio tuo indulgere possit , vel sibi , plus

qu m par est, tribuit, ut Deo minus acceptum ferre opus habeat, aut ut se Deo minus obligatum credat, atque ita liberius peccet,

is vera bilautia laborat. At qui Deum sibi similiorem facit , quam par est, quia eris rore solican aliquo adductus id ad gloriam Dei magis illustrandam facere credit qui sibi plus, quam par est, tribuit, non quia id se ex auia se ipso habere, sed ex divinae liberalitatis beneficio credit, eoque nomi r ne se Deo ad plura molestiora, qu m,eΙ-let,ossicia obligatum putat, ei phalaatias crimen nullo jure impingitur Quod si Capellus hic forte dicat, non esse necesse ad phatiuitas crimen constituendum , ut quis Deum sibi similorem faciat,aut ut sibi plus, qu mpar est, tribuat, eo fine atque animo, ut amori sui ipsius indulgeat, sed sufficererem ita se haberes, ineptior erit, qui ut

relaxari mereatur. Ut enim quis amore

sui moveri dicatur tum, quum omnibus diligenter perpensis, non tantum non senui se amore subducris ed contra cum amore sui se

44쪽

ne,quae ipsius carni multb gratior facilior

que est, ageret, ineptum est Sed nec rei natura talis est , ut opiniones istae non nisi ex bilautia proficiscantur invia, credere

Deum sibi similiorem , quam par est, sibi

vero plus justo tribuere, non necessario est Deo aliquid detrahere, quod suum est, aut sibi arrogare, quod suum non est Quid enim detrahit Deo, qui id, quod Deo tribuit, non aliter tribuit, nisi qui majorem perfectionem esse credit, habere id, quod tribuit Deo , qu m non habere Et quia Deo id tribuit ea tantum de caussa , quod Deum id sibi ipsi tribuere sub ratione per fectionis majoris credat Etsi enim in eo forte erret, quδd Deo tribuat id, quod perfectio non est, in eo tamen non errat, quod

Deo illud tribuere nollet , nisi perfectionem esse crederet , aut quὁd Deo tribuere nolit,nisi quod perfectissimum esse credit; sive accidat, Deum ea ratione ipsi similiorem reddi, sive dissimiliorem Hoc enim praeter intentionem ejus est Quid verbi etiam sibi arrogat, qui id omne, quod sibi tribuit, non sibi tribuit, tanquam si a se id

habeat, sed totum Deo divinae gratiae ac- 'ceptum refert Hoc enim quomodo fieri potest ab eo, qui se ipsum amat Amaret enim talis se ipsum, simul non amaret.

45쪽

Atque haec quidem sufficere possent sol

vendo huic argumento. Verum ut Capellus ejus infirmitatem clarius intelligat, retorquebo argumentum contra ipsum, an

non major jure ipse judicet,& tu Lector.

Qui errores duos impugnandos sibi sumsit, quos Veritati, quae secundum pietatem est, vel pietati sanctimoniae vehementer, imo potissimum videbat ossiceres, ille censendus est,ueritatem, quae secundum pieta tem est, serio quaesivisse Arminius impugnavit errores tales duos. Ergo Minorem sic probo. Errores duo erant. I. used quidam Deum homini dissimiliorem face rent, qu m par sit r. Quod Deo non satis, homini ver,plus quam satis, tribuerent. Primum sic evinco Deum homini dissimi

liorem faciebant, quam par est: Quia Deo eximebant affectus illos, qui sunt perfectiones, partim simpliciter simplices, partim simplices, quos ipse Deus sibi passim tribuit ita ut in ijs, tanquam in gloriosis proprietatibus suis, glorietur, quos ipse sibi inesse dicit perfectius, quam ullitreatae rei inesse possunt,quos ipse homini, tanquam perfectiones indidit, cum eum ad imaginem sui crearet qui, cum ab homine excoluntur, homini insunt per modum virtutum , quae Deo ita gratae sunt , ut eas praemio aeterno

46쪽

remunerare velit: Contra, quia attribuebant

affectus, vel potius actiones tales Deo, quς homini insunt per modum vitiorum turpis simorum , quas Deus in homine odit atque aversatur propter quas hominem gravissime punire vult: Ex: gr: Eximebant Deo

amorem naturalem erga creaturam suam, ad

imaginem ipsius conditam; quia statuebant, Deum posse odio proprie diis ho odisse , id

est aeternis cruciatibus destinare creaturam

suam, qua talem, antequam ullius culpae aut inobedientiae rea sit, aut re esse cognoscaturri tanquam si gloria divina in eo sita sit, ut dissimilis hac in parte reddatur hominibus desanimantibus c teris, quae faetus Sc liberos suos naturaliter amant. Neq; obstat, quod Deum dicant amare electos stios Amor enim hic non est actus affectus naturalis in Deo, sed voluntatis liberata. Eo ipso enim quod electas quasdam creaturas di Cunt, reprobatas alias fatentur quia reprobationem faciunt actum odij, quo Deuodio habere posse, imo actio diste volunt Creaturas quasdam suas , qui tales, fatentur Deum naturaliter non esse affectum affeci uamoris erga creaturam suam: Hic enim a sectus non permitteret ut odio simul an dem haberet non potest enim simul amare odisse. Hic error autem idcirco pejor

ue est,

47쪽

est, quod odium hoc Dei extendant ad longe plures creaturas, quam amorem Dicunt. n. Deu multo maxima hominu parte odisse,& aeternis cruciatibus destinasse; elegisse .a. paucissamos,nempe ut Deum hominibus dissimillimu faciant, volunt Deu non tantuposse odio habere creatura sua, quum homo liberos suos non possit no amare, sed magis ad odium earu, quam damore,propensum esse. Multis. n.plures odit, quam diligit. Et sunt inter eos, qui homines, ita reprobatos atque exosos, Deo laudes, gratias debere asserunt Credo,ut tanto dissimiliorem hominibus faciant Deum, qui non nisi gratias agere solet pro beneficijs,quq effecta amoris sunt,cum reprobi isti etia pro maleficio, quidem summo, quod cogitari potest, ad gratias agendas obligentur. Sed aliter, credo, sentirent Authores isti, si in medijs flamis Haleluiali &Carme epinicium Deo damnatori cum reprobis istis canendum ipsis esset. Deinde, eximebant Deo affectus ver ac sincera Bonitatis, Misericordiae Commiserationis, qui tamen Deo vere, licet Iuanalogian, com tunt; quia dicebant, Deum creaturas suas plurimas, culpa Adami primi parentis ipsaru miseras redditas, non dico,

in misseria ista relinquere , hoc enim specie aliquam aequitatis adhuc habeti sed specio-

48쪽

sis etiam benevolentia Massectatae misericordiae ac commiserationis gestibus , signis vocibus invitare ad contrariam se licita tem tanquam si eas ex miseria ista eruere cupiat cum nihil minus cogitet, cum nulla earum compassione duci velit , imo cum eas ad gloriam suam in miseria ista miserrimariternum jacere velitri quod quid aliud est, quam homini miserrimo crudeliter illudere ex optimo Deo pessimum horreo cogitans facere Tertio , ut homini Deum dissimiliorem redderent, quam par est, tribuebant Deo , quod creaturas suas,

quas ipse puniverat impotentia praestandi, quod ab ipsis postulare vellet , ad praestandum tamen obligaret sit majoris poena comminatione: Tanquam si justitiae gloriam

mereatur apud Deum id, quod crudelitatis summae apicem habet inter homines. In hos errores non inciderent, si Deum homini similiorem secerent, quam faciunita quippo qui per istam divinae cum homine dissisimilitudinis imaginationem ex Deo monstrum reddunt quovis Tyranno deterius. Eadem est ratio alterius membri Attribuebant, hodieque attribuunt ejusmodi adfectus, vel potius actiones Deo, quae homini insunt per modum turpissimorum vitiorum, quae Deu ipse odit. Ex gr:

49쪽

Tribuebant Deo, quod inter creaturas suas liberas distinctionem faceret, nulla ratione

habita ejus, qui in ipsis est, sive boni sive mali usus arbitri, istius: Quod has diligeret, istas odiiset, quia ita vellet , quod parentum stultorum est, 'ui parentum nomine inter homines indigni iunt; quod illas amaret immutabiliter has odisset , impla cabiliter : quod in illis ipse arcana quadam vi essiceret, quod pias facere praecipit his praeciperet , ad quod faciendum ipsas reddidit impotentesci quod illis omnia peccara remittat, neque unquam propter ea, licet gravissima, frequentissima , eas odio habere velit his nulla remittere, sed minima quaeque ad majorem ipsarum undemnationem imputare, imo aeternos inexhaustos tandem cruciatus , sine ulla gratia aut commiseratione , velit infligere . Quae Omnia Deo nunquam tribuissent , ipsum homini dissimiliorem , quam par est , non fecissent. Quis enim homo est , chyta licet sit ac Barbarus , qui ab ista agendi ratione non toto animo abhorret Ιmo, quis homo est , qui non videt, inepes Scripturam locutam fuisse, cum Deo tribuit viscera, non paternae tantum miserationis, sed at exotheen patriarum commiserationum, imo plus, quam maternarum cum eum

50쪽

clementem , misericordem , tardum ad iram pronunciata Fieri non Potest , quin credat, aut dicis tantum causia has Virtutes Deo tribui Deo hominibus commendari aut eum, qui contraria Deo tribuit, viscera sua paterna Deo crudeli manu evellere , ex Patre Tyrannum , bellua dcfera quavis immaniorem , ex tardo ad iram pronum ad odiu, imo proniore ad odium,

quam ad clementiam, quantum in ipso est, reddere. Sed plura de his postea Sequa mur Capellum nostrum Ut haec, quae credit vitia esse, exaggeret non satis ipsi est, quod ea errores apellet, Haereses vocat, de quidem tetras. Quales igituro Prior, inquit , Anthropomorphit rum; Altera Pelagianorum ditatu a nobis, δε

Crederentur. Horror incutiendus erat, lfulmine percellendi erant animi. Ita fir Nominibus4 titulis odiosis imperitae plebis odia excitanturia Istis armis pugnant multi , non raro faelicius fortius a quari, validis rationibus. Stupet populus intitu

li. Si opinioni alicui nomen tantuli haereseos , olim damnato, praefigas , etiamsi cum ea nihil commune habeat, im5 etiamsi non haeresis, sed ipsissima veritas sit, ab ea,

tanquam

SEARCH

MENU NAVIGATION