장음표시 사용
51쪽
tanquam Gorgonis capite, refugit, solius
nominis odio. Nempe, vel puerorum instar larvis δ MOR MOLvκΕIois istis terretur: vel si forte contingat, opinionem aliquam jure titulo haereseos damnatae insigniri, stultorum instar ab ea abhorret non quia falsi est, aut quia falsam eam esse solidis rationibus persuasa est , sed quia illam, ut falsam,ab alijs damnatam esse audit. Et hinc natum est, quod videamus Doctores non paucos, quia istis nominibus tam facti citer apud populum pugnari vident, si integrae hqreleos nomen aut titulum affricare alicui nequeant, dimidiae aut similiaereseos nomine digladiari, tanto cum successu, ut ad alienandos animos alia re opus fere non habeant. Indigna haec sunt ijs, qui Reformationem profitentur Catholicorum Romanensium, qui Ecclesiae aut Concilijs tri buunt judicium, quod falli non potest, alia est ratio. Sentiunt ij dc loquuntur consequenter conscientia, opinioni suae. Sed eos , qui credunt, Concilia omnia errare posse, qui eo nomine etiam a Romanensi
bus secesserunt, qui de isti agendi ratione toties ipsi conquesti sunt, qui ex Scripturis solis convinci se cupiunt , pudere merito debet talium artium: idque eo magis, qud dne quidem Catholicorum Romanensium fidem
52쪽
fidem atque ingenuitatem hac in parte imitentur. Solent Romanenses id reliciose
Operam dare, ut non damnent aut infament
sententiam haereseos damnatae titulo , nisi eam, quae ipsissima illa haeresis est Nim
quam suo animo tantum indulgent, ut nomen li retici damnati tribuant ei, qui heresin illam ipsam, quae in terminis olim dam nata est, non tenet Minima quς que discrepantia apud eos novo Ecclesiae judicio opus habet , ut intelligant an heresis sit. At ij, qui se Reformatos profitentur, plus sibi indulgent: Si quam opinionem damnare volunt , quam falsam esse statuunt, ut speciose illud faciant , hqreseos titulum, veluti atrum THETA ei prς scribunt; etiamsi opinio cum haeresi ista nihil habeat commune, cis, qui opinionem illam suam profitetur resin illam, cujus nomen opinioni ipsius induitur , paratus sit ostendere ex Achis tecretis veteribus cum opinione sua nihil habere commune; imo , quod plus est , etiamsi is paratus sit eam aperte damnare , aut faet olim damnationi subscribereri Sufficit ipsis, si tantum aliquid cum ea commune habere videatur; imo, quod pejus est, haeresin illam pro arbitrio suo fingent in eo sitam
est, in quoi resis sta non est; sed quod
53쪽
e rein usu ipsorum est Foedo sane 3c detestabili more.Na si illa eadem haeresis est, quiolim damnata est,cur id non ostenditur in terminis Si non est eadem , sed nova
haeresis , cur non damnatur novis rationi bus , sed veteris haereseos nomine infamaturi Levissima quaeque differentia mutat saepe totum Quaestionis statum Docent id Massilienses , qui, eo quod accedere nomcihil videbantur ad Pelagi haeresim, Semi- pelagiani dicti quidem sunt; sed quia haeresim eandem in terminis non tenebant, nunquam haereticorum nomine fuerunt infamati Haec si cogitasset Capellus, pro ea, qtra debuerat , equitate abstinuisseti pravo isto, a suis olim damnato more. Quid enim ineptius dicere potuit , quam , Prior Anthropomorphirarum; Altera Pelagranorum haeresis diectura nobis. Δαηdigratia ' Si docendi gratia, revera non sunt ipsissimae illae haereses Daut si sunt ipsissimae illae haereses, cur vocat eas, docendi gratia,istorum hqreticorum haereseso Quid enim hoc ad rem facit , utrum ante istos haereticos haereses etiam illare de fuerint , nec ner Sive enim eae fuerint , sive non fuerint ante illorum tempora, dici utique non debent illorum haereses, nisi ea propter quae illi ut haeretici suis temporibus damnati fuerunt. Sed voluis
54쪽
luit fortasse Capellus nova hac Formula sua, Doeendi gratia, declinare certamen illud, An reipsa Pelagiana sint Dogmata illa, quae impugnat, ut effugio locum haberet quia vidit fortasse invalidis rationibuς hactenus ero Affirmativa a suis pugnatum
esse. Id si fecit , magnum certa fecit caussae sit iraejudicium, nec minorem animo suo vim , ut dedecus Ecclesiarum Gallicarum , quae Armini opinionem Pelagianae haereseos titulo audacter incaestaverant, colore aliquo tegeret, aut diversum ab illissentire non videretur. Prudentius secisset, si omnino quaestionem hanc totam praeterijsset. Etenim tam clare , tam solide breviter evicii , meo judicii, Vir Clariss D. Hugo Grotius , quem merito doctiss1-mum disertissimum Remonstrantium patronum Vocat, mrolixius Polyhistor ille Gerardus ossius,quod Dogmata Renax strantium Pelagiana dogmata non sint ut non nisi eum nova infamia contrarium sustinere posset Capellus. Sed ne deessent Capello latebrae, Oeendi gratia Pelagiana ista Dogmata, α, quod facetum est, Anthropomorphitica facere maluit , quam quod reipsa essent eadem. Audiamus ergo Capellum nostrum, iacturi gratia haec assierentem, dignum certe, qui non alio genere
55쪽
armorum , qu m foedis haeresium nominibus vicissim maculetur, docendi gratia. Anιbropomorphitaram hare anesio inquit , non qua b mana membra tribuit Deo. Atqui haec tamen est propria Vocis Elymologia. Quam igitur utrae adfictus humanos subtiliores quidem iti, sed tamen Deo inagnos,
im mos, vere Deo tribuit, ut iram, furorem, paenitentiam, c. Libethic obiter ilia quaerere, antequam Capellum falsi manifestum faciam. I. Cur Capellus iram , furorem, paenitentiam adfectus appellet subtiliores rQuis enim non intelligit illos esse crassiores , Horte omnium , Di recenseri 1blent, crassissimos Quid intelligat per adverbium, Nerei An idem, quod proprie; ita ut adfectus hi statuantur in Deo elle eodem prorsus modo , quo sunt in homine, involventes in suo conceptu formali casiadem alterationes, imperfectionesci An prout opponitur To falsolita ut in Deo esse dicantur absque falsitate, propter eram
quandam analogiam, quam habent cum ad-rfectibus humanis, seclusa omni passione, Linordinationes Si prius dicat, speciem alii quam habet id, quod dicit; sed inepte eos, qui adfectus ita proprie Deo inesse vo- lunt, Anthropomorphitas vocat sublatioret modo. Qui enim ita proprie in Deo ad-
56쪽
fectus esse statuunt , irrevexa sunt Anthro pomorphitae crasso, imo crassissimo modo. Si posterius, jam necestumest , ut Theolo- os non pauco Veteres ac Novos Anthro- omorphitas faciat subtiliore modo desad- ectus ne quidem secundum veram analo iam Deo competere dicat. Ex gr Qvq- , qui Capellus intelligat per Ira luam Deo vere competere uota vult An bullitionem sanguinis circa cor , qualis inomine locum habeti, an nudum depulsio- is adfectum, justitii temperatum, qui sinemni alteratione corporea est, quem sine itio despeccato esse posse, docet Aposto-as Prius credo, non dicet se intelligere apellus , nisi sibi ipsi velit contradicere. Ni enim iram talem Deo tribuit, is estnthropomorphita, non subtiliores, sed assissimo modo . Tribuit enim Deo cor-u , cor sanguinem , qualis in hominest. Posterius si dicat , necessum est, ut
octore non paucos Veteres , ac nomi-itim Lactantium subtilem Anthropomor-
- illos crassissimos adfectus. Nempe, in putavit e re sua esse alios adfectus no- inare , in quibus apparet ratio perfectios excellenti modo , quidem vel pro
57쪽
pri , vel ibi manat 3ση, quique proprie ad
materiam Praedestinationis recte intelligendam faciunt, quales sunt, Amor , dium, Bonitas, Gratia, Misericordia, Longanimitas, Desiderium, Stes, Tristidia, quos omnes Deo, non modo non proprie, sed ne quidem vere Ot analogian competere dicat necesse est Capellus, omnesque j, qui Sententiam Calvini de laedestinatione sequuntur,in homini liberum inesse negant arbitrium, cum Deus ab eo postulat obsequium. De Amoris adfectu evicimus hoc certum esse in praecedentibus. De caeteris res est similiter plana. Quae enim vel mica imb species naturalis bonitatis , gra- tiae, misericordiae, longanimitatis Deo tribui potest ab ipsis , respectu reproborum; Cum tamen Scriptura eas Deo tribuat in ordine ad ipsos λ Odit enim illos implacabiliter Deus, ut unt,& actus omnes bonitatis, gratiae longanimitatis , quos circa illos exercere videtur, tantum abest,ut ad fectus veri vera signa sint, ut contra odij, amoris specie velati, effecta sint , dc ad eo rum condemnationem aggrmandum facilant Ita enim diserte ait Calvinus lib. Iustitui Cap. 4 nu 1 . Ecce Nocem ad eos
t reprobos dirigit, sed ut magis obardescant;
58쪽
minam profert, sed qua magis obstupescant; remedium adhibet, Ied ne sanentur. Eadem est ratio desidetis, spei, tiistitiae , respectu reproborum. Quod enim desiderium , quae spe , quod votum , ut reprobi officium suum facianes Ecquis enim sanus deside-
rat, ut caecus, caecus manens, videat aut le- gat optatiae sapiens , Ut Utus , UtUS manenS, loquatur Imo vero speratne quisquam, Ut Veniat, quem Venire non vult,
imo quem , ut venire non possit, impotentem ipse reddidit Quae itaque iistitia, vel hac analogian, Deo veIe tribui potest, quando repi ob officium non faciunt Certe
non alia Deo tribui potest, quam quod
Doemon ipse se non convertat, id est, nulla. Et ne respectu reproborum tantum adfectus istos Deo adimi ab ipsis putemus, respectu etiam Electorum omnes Deo adimant necesse est. Obsecro enim quae longanimitas, quae patientia , quae spes , quod desiderium , quis dolor , respectu eorum, Deo verc has analogian tribui ab ipsis potest Si nemo eorum plus boni potest facere, quam facies, nemo plus mali omittere, quam omittit , nulla longanimitas , nulla patientia circa ipsos locum habet. Tantum ab ipsis fit mon fit , quantum Deus ijs dat, aut subtrahit. Ninit itaque tolerat Deus
59쪽
in ipsis aut ab ipsis, nisi suam ipsius actio
nem aut subtractionem , quae a Voluntate
ipsius sola dependet Deinde, quae analosia spei tribui potest Deo, respectu Electo rum, cum ipse in Electis efficiat omnia per eam Vim,quq non potest non effectum sortiri Quae vicissim tristitiae analogia potest tribui Deo, quum fieri non possit, ut ele stino faciant id, quod Deus ab ijs fieri vult, quia Deus ipse id iiiij essicit, vel, si id non faciant, quum id fiat propterea quod Deus ipse id in iis effectum dare nolit, apsi ea propter ne hilum quidem Deo minus sint dilecti mos omnes itaque adfectus , non modo non proprie , sed falso Deo tribui Vult Capellus, cum est , Anthropomorphitas docendi gratia voeari posse eos , qui Deo adfectus vere, a tribuunt omnes enim Caeteros adfectus per suum, Et aetera,designare voluit, etsi callide eos non expresserit. Sed dicet fortasse Capellus, se per adverbissim, γῆ. intelligere idem quod pueris,&non Ut analogian. Esto: quanquam haec ipsius mens esse nullo modo possit, si consenta- nec sibi loqui velit. Esto, inqua. Qui Dium 3Tales assectus Deo tribuere nou verecundautur Arminiani, inquit 'Hic pedem fige Capelle dies, ubi rCedo locum vel unicum , ubi Armimus Vel
60쪽
vel Arminiani surorem Deo vere , id est, proprie t ibuere non verecundantur. Mirum , ni brevi eosdem Deo etiam insaniam Vere competere asserentes facias. Deinde, cedo locum , ubi paenitentiam Vere non
hat analogian Deo tribuunt. Im,ade,cerio locum , ubi iram Deo propriet non fiat' analogian aut har antbropopatheia competere aiserunt. Denique , cedo locum, ubi caeteros omnes adfectus, etiam crassissimos, siquos crassiores voluisti per tuum, - , designatos, Deo aliter, qu mper anthropopatheian, analogian cum Theologis Philosbphis omnibus, tribuunt. Non
facies. Et ut videas, perperam ct percalumniam haec ipsis impingi, en propria Arminii Remonstrantium verba, ex quibus conti arium, Sole clarius, liquet Arminius in Thesibus suis de Natura Dei, qua pro- gradu Doctoratus publico ventilandas proposuit Thes. 73. ita diserte loquitur Hoste adfectus De tribui prepte esse ius nonnullos ipsius eis analogos,estra usiam amove utpote simplici immutabili: citra ustam inorrinati.
oneri rectae patroma repugnantiam. Ut autem videas, eunde non docuisse aliter in occulto , quam in publico, en Verba privatarum Disputationum, Dispur.xx. Thes. I 2. Ho