장음표시 사용
551쪽
hanc sanctissimi hujus matrimonii praestan.
tiam, & dignitatem mirum in modum comis mendat. Cum enim caetera matrimonia ad
perdendam , & destruendam virginitatem conjugum ordinentur, istud mirabili Dei dispensatione ad eam conservandam, & protogendam institutum fuit . Quod bellissime quidam similitudine ulmi , vitem obumhrantis, Zca solis ardoribus protegentiS, e pressit, addito hoc lemmate , protegit, non
Demum spectata sola rei natura , & s mota constitutione Ecclesiastica , vel civi. Ii , consensus clandestinus est sussciens ad valorem matrimonii, ut docet D. Thomas hic quaest. 4s. artic. probatque ex eo ι quod consensus de praesenti inter legitimas personas matrimonium facit, alia vero sunt tantum de solemnitate, & ad hoc adhiben-gur , ut matrimonium convenientius fiae . Tridentinum tamen sess. a . de reform. m trimonii, Vandestina matrimonia irritavit , his verbis : qui aliter, quam praesente P ocho , vel alis Deerdote, de ψ a Paroebι , seu ordinari. licentia , o duobus , vel iribus
ι ibus , matrimonium eontrahere artentasunt,
quod decretum gravis est dissicultas,quo modo potuerit Ecclesia matrimonia consensu clandestino facta initare,& inicere, quod consenissus clandestinus, qui ante Tridentinum erat sussiciens materia, & forma matrimonii, non sit an inlius sufficiens materia, di forma illius . Ecclesia enim non habet potestatem mutandi
naxeoas sormas incramentorum, cum hoc
552쪽
si proprium potestatis excellentiae, quae est in Christo , ut in Tractatu de sacramentis in communi declaravimus . Sed ad hoc reis spondetur, Ecclesiam duobus modis matriis monia clandestina irritare potui sie , primo indirecte, & mediate k reddendo personas inhabiles ad contrahendum, ut innuit Tridentinum in praedicto decreto, secundo diis recte, & immediate , cassando, & irritanis
do contractus matrimoniales Consensu clandestino factos s cum enim Ecclesia sit respublica bene ordinata a Christo , de bustin ea esse potestas ad regulandos contractus suorum subditorum, atque adeo potuit sature quasdam conditiones . sine quibus
tales contractus sint irriti: in quo non mutavit materiam , vel formam sacra inenti matriis monii sormaliter sumptas nam materia, Se forma sacramenti matrimonii , etiam post Tridentini decretum , est contractus legitiamus, sicut ante sed tantum materialiter, faciendo scilicer, quod contractus clandestinus, qui antea erat legitimus, non sit amplius legitimus, nec per consequens elevabilis ad dignutatem sacratnenti: Sicut si quis haberet potestatem mutandi aquam in vinum, post mutare materiam sacramenti Baptisnai materiali- . ter , choc es emciendo, quod ea res, quae
erat vera aqua naturalis, iam non fit amplius aqua naturalis, nec per consequens materia
sacramenti Baptismi ) sed non formaliter ,
quia semper verum esset, quod aqua vera, te naturalis esset materia sacramenti Baptis. mi a Christo instituta. . Quaeres primo, an si Parochus invitus, &per violentiam intersit matrimonio. illud validum sit λ Reso. -rmative: Sic enim decla
553쪽
eilii Tridentini interpretum anno tys I. hssverbis : congregatio Conoiliι censuit , matrimoismium coram Pavoebo, testibus contractum ψnisi aliud obset , validum seis quamvis PaΥsa altis inutius interfueriι , o alia vi causa, quanaedit matrimonio interesset , a conιrahentibus ac-
.ersi ius fuerit. Quaeres secundo , an matrimonia celebrata sine proclamationibus sint clandestina Re-Dondeo negative, dummodo fiant coram Parocho, & duobus, vel ibus testibus. Sic enim pariter declaravit eadem Congregatio Cardinalium his verbis: Congregatiν censuιt ,
siaiknIbus , nisi auud obsiet, imirum. noae esse. Peccant tamen graviter, qui sine dispensati, ne, vel legitima causa, excusante, non praemiufis proclamationibus, matrimonium contrahunt , quia est res gravis, do Ta identinum striactissime pmcipit, ut tales Proclamationes cm Iebrationi matrimonii p mittantur. Ex dictis colligitur, matrimonia clandesti. na, idest facta sine praesentia Parochi ,& duo. Tum testium, valida esse, si contrahantur in iis Iocis, in quibus Tridentini constitutio non eth Tecepta, licet contrahentes peregrini sint, imo Leet de industria eo se contulerint, ut valide eontraherent, sicut docent sanchea , Pontius, di alii. Ilcm si duo contrahentes clandestine fini diversarum Parochiarum, in quarum una publicatum fuerit decretum Tridentini , non vero in altera , valet matrimonium, si fuit c Iebratum in ea Parochia, in qua decretum nondum fuit receptum, ut sacra Congregatio Cardinalium ad cap. I. decr. doreform. m trimonii declaravit
554쪽
v. indis labilitate matrimonsi.
INdissolubilitas triplici titulo matrimonio,
convenit: Primo ex sua institutione , Deus enim instituendo matrimonium in sta, tu innocentiae praeceptum dedit de ejus indissolubilitate , ut constat ex verbis illis
Gen. I. Propter hoc relinquet homo patrem suum, ct marrem , ct adhaerebit uxori sua ,er erunt duo in earne una . Quae verba fulsisse a Deo dicta, & per Adam polleris' pro mulgata significavit Christus Matthaei 19. dum haec verba non in Adam , sed in Deum retulit, ut declarat Augustinus lib. s. super Genesim ad litteram , ubi haec habet: lito,erba eum primi hominis fuisse Seriptura to- flatur , Dominus pamen in Evangelio Deum dixisse Δelaravit, ut hMe intolligeramus , proin γer exrasim, quae praecesseras in sedamo, horeum divinitus ιanquam Prophetam dicere ρο- sussa. Similiter Tridentinum sess. 14. 4nitio ait: Matrimonii perpetuum , indissol bilemquo nexum primus humanι generis parens Divini Spiritus insinctisρτοnuntiavit, eum dixit: Morinne os ex ossibus meis, &c. Et paulo post addit, Christum ejusdem nexus firmitatem ab Adamo tanto ante pronuntiatam his verbis com firmasse . Matth. I 6. quod ergo Deus coniv xi , homo non separor. Quare praeeeptum divinum de in dissolubilitate matrimonii, in quo, tempore legis Mosaicae, per rc pudii libellum dispensatum erat, fuit in lege Evangelica iapristinum vigorem a Christo restitutum. Unde Apostolus ad Corinth. 7. Praeeipio non ego, sed D inni ,--οrem a ruro non discedere m
555쪽
Secundo, matrimonium jure naturali indissolubile est, quia natura sua ordinatur ad convenientem prolis generationem, di educationem, ad quam requiritur indissolubilitas conjugii, sine qua prolis educatio facile negligeretur, & mutuus amor inter conjuges ad m, trimonii fines necessariumminueretur . Unde,
ut notat D. ΤhOm. 3. contra Gent. cap. I 23.
aves illae, ad quarum prolem educandam re quiritur utriusque parentis opera,tandiu com-
manent simul, quoadusque proles sit perfercte educata , & instructa, ut ipsa sibi valeat de necessariis providere. Τertio matrimonium in lege EuangeIica speciali titulo indissolubile est , quia nimirum a Christo elevatum est ad dignitatem sacramenti, significantis duplicem Verbi cum na- aura humana, & Christi cum Ecclesia coniunctionem, firmissimam, ac prorsus indissolubilem,& quia persectius duplicem illam unionem agnificat matrimonium consummatum, quam ratum, majorem etiam habet indissolutionem
nam matrimonium ratum , & nondum conjsummatum in aliquo casu solvi potest, cum nimirum unus ex conjugibus ante consummationem proseisonem emittit in aliqua rei, Eione approbata , ut infra dicemus 3 matrimminium vero consummatum in nullo prorsus ca
su in lege Evangelica solubile est. δn vero in lege Mosaica solvi potuerit per libellum repudii, Deo in lege naturae dispem sante, controversia est inter Theologos; plu.res'enim existimant, libellum repudii non uisse permissum a Moyse, ut licitum, sed ut toleratum ad vitanda graviora mala, sicut per
556쪽
ne Saevamento Matrimonἰἰ. mittuntur a Principibus lupanaria . Unde iuxta hanc sententiam peccabant Iudaei dimittendo suas uxores, & vinculum matrimonii per Iibellam repudii noo solvebatur, ae proinde si mulieres dimissae accipiebant nota
vos marit S , non erat novum , ac verum
matrimonium, sed aduIterium. Ita Magister, D. Bonaventura, Estius , Sylvius , & alii , quibus videtur favere D. Hieron. in cap. Is Matth. ad verba illa , Iusiles ad duritiam , dic. ΑIii vero docent , sub lege Mosaica , Deo dispensante in lege naturali permissum fuisse Iudaeis repudiare uxores non solum impune, sed etiam licite, ita ut non peccarent repudiando, dc per libellum repudii vincvlum conjugale solveretur. Ita D. Tho m. sup. cap. 3o Marth. Albertus Magnus, Durandus , Paludanus, Bellarminus , Sanchez , de alii communius , ac probabilius. Nam Deuter. 14 sc dicitur: Si aeeeperis homo uxorem, σnon invenerIt gratiam ante oculos ejus propteratiquam faedι arem , scribet libellum repudii , O dabit in manu ultas , O dimiitet eam da domo sua , dic. Haec autem verba , &sequentia aperte significant licentiam, &potestatem iuris viro ad repudiandam uxorem,ti uxori repudiatae ad nubendum alteri, non vero solam tolerantiam rei illicitae, ad vitandum majus malum e Ergo per legem repudii permittebatur Judaeis non solum impune, sed etiam licite repudiare uxores . Unde nunquam in tota Scriptura legitur, quod repudiantes uxores, servato modo a Moyse seri-Pto, reprehendantur , vel quod matrimonia repudiatarum cum alii S viris improbentur, &tanquam adulteria habeantur . Nec obstat, quod lex prohibens, ne repudiata, quae alteri
557쪽
Tractatur VII. Wiori, rationem hujus prohibitionis reis. dat, quia polluta est , ct abominabuis factaesoram Domino . Nam, ut ait S. Thomas hic qu. 67. ar. 4. ad s. repudiata quae alteri ma.
psit, dicitur polluta, & abominabilis coram Domino lega liter , eo modo, quo immundus dicebatur in eadem lege Mosaica, qui
mortuum tangebat ,. veli leprosum, non in v
munditi culpae, sed cujusdam irregularitatis Iegalis : Non obest etiam , quod Christus Matth. a s. dicat, Moysem permisisse Judaeis
uxores dimittere , propter duritiam cordis
eorum: his enim verbis solum significat durutiam cordis fuisse occasionem permissioni , non vero intendit ipsam permissionem non fuisse veram, & positivam concessionem dimittendi uxorem, sed solam tolerantiam ad vitanda mala graviora. Quamvis autem matrimonium in lege ει uangelica triplici titulo supra explicato indisesolubile sit, sunt tamen duo casus, in quibus
solvi potest ex speciali Christi dispensatione
id concedenti&m gratiam fidei, vel status reli. giosi. Piimus est, quando ex duobus infidelibus conjugatis unus convertitur ad fidem, de alter non vult pacifice , & sine contumelia Creatoris habitare cum illo: tunc enim licet conjugi ad sidem converso deserere infide. Iem, ti ad alias, si voluerit senuptias ciansire ;Ita desiniit Innocentius I, . cap. Quanto de divortiis, ubi sic ait. σι abor infidelium con.
serum ad fidem Caihodioam eonverιatur, alte vel nullo modo, vel non . e blasphemia di inimo miniν , via Mi eum per rahat ad moriale pec-aaltim , ei cohabitare volente , ad secunda, β lueris, vota pransio eo/s . Hoc pri vilegium
n favorem fidei, & Christianae veligionis a
ctavio ponςesuin deducitur ex urbis illis.
558쪽
illo, non dimittat , ore. Quod si insid lis diasierit , discedat , non enim servituti subjectus est θασεν , aut δενον in hujusmodi . Quae ulctima verba iuxta communem Doctorum explicationem significant se quod si eonjuc insidetis odio. Christianae religionis sponte' reucesseri t.aeonjuge fideli ; conjux fideIis honsubjicitur servituti, ut debeat remanere itica libatu, sed potest alteri nubere . 'Quod a fortiori dicendum est , si infidelis remaneat quidem cum fideli , sed cum injuria creatoris, Si spirituali damno conversicon. iugis , quia hoc est deterius, quam si disced ret. od si infidelis noluit quidem converati, sit tamen paratus cohabitare cum conver so ad fidem , paeifice , & sine contumelia Creatoris , iste non potest, juxta D. Τhom. hic qu. s. art. F. transire ad secundum matri. monium . Christus enim hoc privi Iegium in. fidelibus conversis non concessit, nisi in gratiam fidei, quae tunc non periclitatur. Secundus casus est, quando alter coniugum ante consummationem matrimonii ingreditur religionem ab Ecclesia approbatam, &inea professionem emittit: tunc enim solvitur vinis .eulum matrimonii rati, & nondum consummati ex speciali Christi privilegio, in favorem status religiosi concesso , ut constat Uc Tridentino sessi et . can. 6. ubi fic habetur e
Si quis dixerit, matrimonium ratum nun con
summatum per solemnem Religionis professionem alterius eoniugis non dirimι, anathema sir
Id prius definierat Innocentius III. cap. Eae parte secunda, de convers conjugat. ubi declarat, antequam matrimonium sit per earn iam cotusam consummatum , licere alto I con
559쪽
s ε . Tractatus VII. iugum, reliquo Deonsutio, ad religionem tramia Isre , ita quod reliquus ex tunc legitime poteis vix alieri copulari . Idem asserit Alexander
1 II. cap Verum, & cap. Ex publico, eod. tit. conceditque uxori idem sentiendum .est de marito I spatium duorum mensium , intra quod non teneatur consummare ma. trimonium, sed de ingressu religionis deli- herare poist, si velit : quo elapso , tene tur conjuges mutuo reddere debitum, si xigatur. I
Hujus privilegii nulla potest alia ratio a sILsnari, quam voluntas Christi in favorem religionis dispensantis in lege naturae, & in lege Evangelica de matrimonii indissolubilitate.
Hanc tamen congruentiam affert S. Tho m. in a.dist.27. qu.I. ar. 3 quaestiunc. a in Corp. e
ante earnalem copulam es inter eoniuges sam
tum spirituale vineulum , sed post est inrer eos etIam vincultim earnale ; σ ideo sicut post ea rinalem copulam matrimonιum solvitur Per mora Lm carnalevi, ita per ingressum veli sionis ante
carnalem copulam solvitur , quia religis es mors quaedam spiritualis, qua aliquis saeuia
aeres primo, an Summus Pontifex in matrimonio rato, sed non consummato dispensare, ejusque vinculum dirimere possit: Re, spondeo sententiam assii mantem probabilem esse ob facta aliquorum Pontificum, qui in matrimonio rato dispensarunt, negantem tamen videri probabiliorem. Primo , quia si non possit Summus Pontifex, ut fatentur Omnis, dispensare in polygamia, sive ante, sive post consummationem matrimonii, multo minus in indissolubilitate, cum indis lubilitas magis repugnet naturae , & fini matrimonii quam polygamia s quia ditat vere matrimo. nium
560쪽
De Iaeramento Matrλοnἰἱ. nium est omnino ipsum destruere, cum essentialiter consistat in nexu , non vero secundam uxorem primae superinducere.
Secundo, ratio praecipua , quae inducit Ad. versarios ad asserendum, Christum reliquisise Summo Pontifici potestatem dispensandi in matrimonio rato, est, quia hoc expedi, re videtur ad bonum publicum Ecclesiae ;& saluti spirituali animarum: At haec ratio probat quoque Papam a Christo acccepisse potestatem dispensandi in polygamia, & in matrimonio consummato, quia similiter bonum publicum Ecclesiae exigere videtur, ut in illis Pontifex dispensare potar puta si aliquis Princeps Christianus duxisset uxorem sterilem, & nisi haeredes regni relinqueret,
Princeps alius infidelis, vel haereticus debraret ei succedere: Ergo ruit praecipuum fundamentum adversae sententiae. Unde plures docti , & pii Pontifices ilIam minus probabilem judicarunt, eamque ad praxim reduce re , & in matrimonio rato dispensare constanter renuerunt, ut de Innocentio VIII. Adriano VI. & Pio V. refertur. . Quae res secundo, utrum ob adulterium aliterius ex conjugibus matrimonium quoad vinoeulum dissolvatur 3 Respondeo negative ; sic enim definisur in Tridentino sess. 24. can. 7. his
verbis: Si is dixerit, Ecclesiam errare, eum docuis juxta Euangelieam, ct . Apostolicam do. inam , propter adulterium atteΥius contuis gum matrimonii vinculum non puli disset,p , . anathema sit. Ratio etiam sumragatur: Si
enim per adulterium maritate vinculum solveretur, per illud coniux adultera aperiret sibi viam ad secudas nuptias, subindeq;mel oris esset conditionis, quae causa adulterii, qua quae