장음표시 사용
171쪽
Chrisianam nonsolum esse euidenter credibilemsed uidenter veram euidentia in attessunte, quatenus euidenter demonstratur Deum esse Authorem illius Vbi natura,sra inde late exponitur, osenditur, ad credendum Fide Diuinain obseura musteria seri dei, noudebere per prius de obscura credi authoritatem Deitiquentis, exsentiam reuelationis;sed posse de Ucura, s libera redimusterium ab homine euidenter cognoscente,Deum illud reuelasse. Vbi etiam pro dignitate explicatur xltima Dei nosrae resoluti ne circa-ώ,ω mutua prioritate.
ἐκm Religionem Chrisianam nonsolum esse uidentdrcredibilem , sed euidenter eram euidentia in attesante.
δupponrtur,pertἰnere ad excellentiamverae ridet, quod contineat museria,quaeseclusa revelatione Dei,nequeantper rationem naturalemprobari.
VM Religio Christiana contineat mysteria a tissima quae ex se im sunt obscura
172쪽
omni intellectili creato,&creabili,ut suis viribus, proprio discursi nullus intellectus creatus poD sit assequi quomodo illa Deo coveniant: .g. Qu9-
modo inter se cohaereant,Deum est unu in natura,&Trinum in personis,&Deu,qui est omnino im mutabilis ta uniri narum humanae,ut vere Deus
fiat homo, homo fiat Deus: impossibile est quod Religio Christiana sit evidenter vera evidentia mysteriorum in se ipsis, per principia intrinse-Ca. Cum enim eius mysteria sint ex se flentialiter obscura omni intellectili creato secundum se considerato,non pollunt in se esse evidentia,& cum snt supra omnem rationem, non pollunt per rationem naturalem demonstrari, rideo Doctor Christianus, Praedicator Evangelicus, ut indu- ea infideles ad Fidem Christi amplectendam,non debet niti rationibus , quibus conetur probare mysteria Religionis Christianae esse in seipsis vera. q'las per rationem naturalem possit eorum veritas persuaderi: ut enim merit D. Thomas dixit .part.quaest. 32.art. I. figisse es per rationem naturalem ad cognitionem naturalem Trinitatis fersonarum pervenire homo enim per rationem naturalem ad Dei cognitionem perdienire non potes, nisi excreaturis; creaturae autem non ducunt in cognitionem mei quatenus Trinus sint quatenus unus, quia non quatenus Trinus; sed quatenus unus , id est nou ratione retitionum sed ratione E entia es priuς pium creaturarum , istae vero solum ducunt incog-
173쪽
Demonstratur Diuiuitas Chri i ii
nitionem Dei tanquam effectus incognitionem suae cauis. Quare stulte procederet Praedicator Evangelicus , qui ratione naturali vellet proba re infidelibus veritatem mysterii Trinitatis, Ii carnationis, Eucharistiae, maliorum,quae sitiat siu- pr omnem discursum naturalem creaturae , Vt probat ibi S.Thomas: Primἰenis derogaret Fidei, quantum ad eius dignitatem. fam dignitas, excel-Ientia Fidei est,quod sit de rebus invisibilibus, que rationεm humanam excedunt, ut consut ex *Vtilo ad Hebraeos II dicente nod Fides es de non apparentι-bus Secundo derogaret Fidei, quantum ad tilitatem trahendi alios ad ipsam. Cum enim proferre non possin strationes,quae conrirncant Deum esse Trinum: . . Sane qui ratione conaretur probare 'sterium Trinitatis coram in Albus,occasionem ipsis praeberet irridendi i dem nostram .Que igitur Fidei junt concludit ibi D. Thomas irim junt tentanda probare, nisi per authoritates his, qui authoritates fuscipiunt apud alios , rosu'cit Viendere,non esse impossibile id, quod praedicat
Fides. g. II. Uuomodo praedicator Euangelicus debeat perfudere infidelibus era esse mysterianosrae Fidei, qu. per rationem naturalem is probare non potes.
Vamquam autem Dochor Christianus, vel Praedicator Evangelicus non
174쪽
debeat intendere probare per rationem naturalem veritatem mysteriorum nostrae Fidei,nec per authoritatem Scripturarum apud eos, qui Scripturas non suscipiunt. Potest tamen, ac debet coram infidelibus adducere argumenta,&ratione S, quae persuadeant, Deum esse Authorem Religionis Christianae, in medium proferendo ea credibilitatis argumenta , quibus ornata est Religio Christiana, quo haec argumenta viuidius proponentur,ed facilius,Diuina aspirante gratia, in fideles adducentur ad Fidem .Ad hoc enim a Deo data siluat,ut per illa homines inducantur ad credendum, fideles,qui iam Fidem habent,per illa in Fide firmentur, quarentis semel per illa argumenta convicti quod Deus sit Author Religionis Christianae,hinc assiirgant ad firmissimo alientiendum mysteri j propter summam authoritatemDei
dicentis,&revelantis: ideo Petrus epist. I. cap. 3. V. I s. hortatur deles ut in promptu habeant
rationes,quibus prudens quisque persuaderi possit Religionem Christianam esse a Deo Dominum itaqim Chrisum sanctifcate in cordibus vestris arati semper ad uti actionem omniposcenti os rationem de ea,quae tu nobis es spe. Quae verba sic ad litteram exponit noster Iustinianus in paraphrasi eius loci:
Dιum,ac Dominum toto pectore religiose veneramini, vosque ahe s impios ita comparate, ut quoties res
posule facile possitis Fidei,atque spei vesce rationem
redere,ac explica; e. Vt enim idem Author poste in
175쪽
commentario illius versiculi postea num. 18. in
quit Quod ait etrus Rationem de ea,qua in obis esne ion perinde accipiendum es, quasi unius tantum ii- mirum spei reddenda ratiosit, omisi a Fide,al usque Re Iigionis nostrae capitibus,sed cum es fectus a Fide iti Lla prorsus esse queat, eo nomine uniuersum Religionem Atelligit. Quo circa Syrus interpres transtulit de De Fidei, hoc est de spe quam beneficio Fidei concepistis, Fulgentius lib. I. ad Trasimundum co- stanter legit de Fide. idque indicant verba
illa: Dominum Deumfunctisicate in cordibus vestris, ut enim exponit Caietanus: Pane in cordibus suffimcatur Deus iam creditur absque immunditia alienius erroris,atrue peccati.
s. m. Ante assensum Fidei prasitum m serijs ob authoritatem Dei revelantis,debet praecedere Hidentia credibilitatis fundata in certitudine de eo quod Deus ea mustria revelaverit. Vare licet assensus Fidei non nitatur rationibus , sed unice authoritate Dei revelantis , quia qui allentitur mysterio, quia rationibus probatur , non habet allunsum Fide Divinae sed allensium opinativum , si rationes conciliantes assensum sint duntaxat probabiles , vel assensum scientificum , si rationes illae
176쪽
illae sint evidentes Tamen ante assensium Fidei praestitum mysterio propter authoritatem Dei
revelantis debent praecedere motiva argumenta , quae ita inducant ad iudicandum quod Deus revelaverat illa mysteria, consequentor quod illa sint credibilia, ut nullatenus sinant prudenter dubitare,de eo quod Deus illa revelaverit. Tantumque abest ut rationes istae, largumenta praevia,quibus ostenditur, Deum revelast myste-
ia, ossiciant Fidei,vt potius impossibile sit,ut quis
Fide supernaturali, Divina firmiter credat mysterium propter authoritatem Dei revelantis, quin praecedant talia motiva suadentia,Deum revelasset mysterium,ut non sinant virum prudentem dubi ita re de hoc: qui enim certus non est quod Deus revelave iit mysterium,non potest propter autoritatem Dei revelantis allentiri mysterio nam Ut docet D.Thoma 2.2.q. I .art. . ad 2. Omnis Micredit ebet euidenter diffrnere credibilitatem mys riorum,s ea idere sub ratione communi credibilis: non
enim crederet, nisi rideret a se redenda, vel propter euidentiam signorum, is propter aliquid huiusmodi Vt autem exponit ibi Caietanus, S Thomas loquitur ab is ueproprii , eiusque sensus est,q-γι reM virtuose credere aesti euidentium quod illud mcredibile, ita quod nullus vere bores absque formidine alteriuspartis, γ' Hirtuose bor es prudenter credit iisi euidenter cognoscat illi d. se eredibile. Quomodo au- rvmpotest quis euidenter cognoscere aliquid est
177쪽
De non ratur Diuinitus Christ. 111
se credibile,quin adsint argumentaeuidentia credibilitatis 3 i sent autem Chrisiani inquit Caietanus ibi A. Ad obiecta credentes, credibilia ea esse quae sunt Fidei,audientes Medienis, mundi scilicet con er- sonem ad Chrisum pauperem per pauperes piscatores,
idiotas inter t. essequutiones ormenta γ mortes.
postmodum tu doctissimis visis cum vitaepropriae ca-sigatione,mudique huius contemptu approbata unumerisque miraculis confirmata. 1. Vnde Praedicator Evangelicus, ut Gentilibus idem Christi persuadeat debet prius ratio nibus demonstrativis probare, dari unum Deum Creatorem Coeli, terrae, qui omnia ex nihilo condiderit,&sapienter gubernet: probare providentiam Dei erga homines,& animae immortalitatem persuadere;& subinde probare, Deum homines condidisse,ut illi serviant,eum colant,&diligant:& inde concludere, necellarium est quod Deus tradiderit hominibus aliquam legem, per cuius observationem pervenire possint ad foeticitatem aeternam,ad quam animae immortales creatae sunt. Et hinc gradum facere ad probandum, Deum cile Authorem Legis Christianae, postquam hoc probaverit,non debet probare veritatem mysteriorum in seipsis; sed persuadere rationibus,hominem obligatum elle firma Fide credere omnia, quae Deus dicit, quamvis discursu suo comprehendere nequeat illa mysteria, ut patebit ex his,quae infra late explicabo, quando narrave-
178쪽
ro colloquium quod habui cum Mahumethano arguto, ingenioso. g. IV.cuomodo se gesseris S. Petrus cum Simone Mago, ut ipsum pertraheret ad credenda muserianosrae Fidei36 Vnc agendi modum observavit S .Pe- 1 miscum Simone Mago, qui antequam cum Apostolo de vera Religione disputaret,
volebat ante omnia disputationem instituere de animae immortalitate, quia nisi prius statueretur, animam esse immortalem, frustra postea laborarent in inquisitione verae Religionis. At Petrus hanc disputationem detrectavit: in metus iu- rectique utiliter negotium cou versionis ageret, ut inquit Clemens Romanus lib. . Recognitionum. Quamquam enim anima immortalitas possit optimis rationibus probari; tame quia Religio Christiana inter veritates credendas proponit quoque animo immortalitatem; sane si Apostolus,ut induceret Magum ad credendam immortalitatem animar,prius rationibus probare debuillet animae immortalitatem; pariter Magus ad credendum mystcrium Trinitatis, Incarnationis postularet, ut prius probarentur rationibus. Quae cum non possin per rationem probari, non posset Apostolus
179쪽
hac via Magum convertere. Vnde Apostolus ad pertadendum, vera esse Religionis Christianae mysteria solum probare voluit, Deum esse eius Authorem, .se esse a Deo missum ad veritatem Religionis Christianae persuadendam quo semel
probato consequens erat,vd Magus deberet credere vera esse mysteria eligionis Christianae: quia Dei is falsum testificari non potest, atque adeo
Deo aliquid testificanti tenemur cum summa adhaessione credere, quantumvis id quδd testificatur non possimus ratione naturali assequi Limo quamvis nobis videatur, seclusso testimonio Dei, penitus impossibile quia lummi naturae notissimum nobis est, Deum neque fallere, neque falli polle,& ex notissima experientia evidens quoquo
nobis est,nos multavera ignorare, propter no
stram ignorantiam nobis apparere aliqua impos sibilia, quamvis possibilia erant: atque adeo via dentc cognoscimus , stultum esse nolle credere Deo aliquod mysterium testificanti eo precise nomine, ea de causa quia illud mysterium apparet nobis difficile, rationi naturali impossibile: E HA dicebat Petrus Simoni Mago aut omniasdem Prophetae omni eum examinatione oportetproba ri:quem cum cognoueris esse Prophetam, i reliquo euncta ei credere oportet, techiltra elim discutere per singuinti quae docet,sed habereArma, sancta quae dicit, quae 'uavis side fuscipi videantur,ante habita tamen rationa credi7turmoti enim semia ab initio Ieritas Prophete exaa
180쪽
minuta constiterit,reliqua Fide audiendasunt.' Geta. Quod hic fecit Petrus,omnibusChristi cubtoribus facere suadet illis verbis Dominum Chri- sum inctificate in ordibus cstris parati semper adfatis actionem oldest fgionem, ut habet textus Graecus omni incenti rationem de ea, quae in nolis Vbiae. In quibus vel bis non suadet Apostolus fidelibus, vi parati sint ad reddendam rationi , qua probentur mysteriaue ad reddendam rationem cur crediderint, seu cur sibi persuasserint, Legem Christi a Deo descendisse, proptere
inducti sint ad credenda mysteria Fidei cum tanta firmitate. Quae ratio redditur per motiVa Credibilitatis, quae reddunt idem Christianam evidenter credibilermi est, quae evidentur probant mysteria Religionis Christiante polle fr-mit cocredi propter authoritatem Dei testificantis. Et haec motiva credibilitatis facile Christiani penetrare possi intanam cum ad credendum Fidesupernaturali mysteria debeat praecedere evidentia credibilitatis,seu iudicium evidens quis mysteria illa possint, ac debeant propter authoritarem Dei credi cum summa adhaessione, ut osten sum est cap. I.huius libri, cum pra ceptum credendi Cmnes con muniter obliget possibile est omnibus habere iudiciti illud evidens credibilitatis: Deus enim impossibilia non iubet. Et hinc deduces,valde conveniens est quod tardicat
res Evangelici motiva haec crςdibilitatis e suggersto populo explicent. Vt