장음표시 사용
261쪽
denter veram evidentia in attestante respectu e rum, qui reflexe penetrant vim argumentorum, quae illam reddunt evidenter credibilem; quae est evidentia solum secundum quid, cum sit per ra
tionem prorsus extraneam rei creditae, eam re
Iinquens circumfusam obscuritate quadam,& tenebris, non nisi in beata vita depellendiq; est Cui dentia, quamaon comparatur, nisi libere applicando mentem ad considerationem illorum motivorum, e ad multa alia quae paucis penetrantur: qtrae proinde relinquit locum merito Fidei,&ut quis libere avertendo mentem ab ijs motivis, illam gendo in difficultatem mysteriorum, possita Fide deficere: non enim est evidentia Mathematica, is quasi ex terminis, quae facile omnes convincit.
262쪽
Demonstratur Diuinitus rui. 199
Soli Itur gra is obActio contra dicta. oseniatur', ad eredendum Fide Diyina. obscura Isterium relaetitum, propter authoritatem Dei revelantis, netessarium
non esse quod Fide Dii ina eredatur ipsa authoritas,se fatis esse quod supponatur aliunde cognita per discursum evidentem, elpe Fidem humanam moraliter certam. proponitur obiectio. Ontr Hicha oppones,neminem posi is se propter authoritatem Dei revelantis, seu propter eius Sapientiam, veracit tem, credere mysterium Fide obscura,& Divina, quin credat eadem Fide Divina veracitatem ipsam, quae est motivum Fidei.Id late contendit Eximius Doctor Franciscus Suareet, disp. 3.de Fide, Sech. 6.num. F. Vbi pro conclusione statuit, solam evidentem cognitionem, quod Deus sir prima veritas, non sufficere pro fundamento, obiecto formali Fidei; sed ne cellariam esse idem infusam eiusdem veritatis redditque rationem potissi inam in fundamentum talis assertionis, num. 6.
263쪽
ni per se fundetur in a snsu ordinis inferisHs,neque
nator certitudo potes funduri in miηori. Atqui aD sensus Fidei. est altioris ordinis, magis certus, quam assensus naturalis, Mevidens. Ergo fieri nota potest,ut assensus Fidei ex parte sui objecti sor- malis filiadetur in assensu tantum naturali, evi' denti. Maior est per se nota ex terminis, patet ex illo Aristotelis Propter quodunumquodque tale, cristud Mis: tota enim persectio effectus est ex causa,&firmitas aedifici ex fundament, ergo m-
possibile est ut certior sit cognitio indata in alia
quam sit illa, in qua sandatur. Et inde probatur Consequentia'. quia certitudo Fiden tota nititur in suo obiecto formali, atque adeo in cognitione eius: nam ut cognitum movet ad credendum. Statuitur nostra conclusis. 8 6 Ihilominus nobis dicendum est cum 1 l Cardinali de Lugo, disp. I.num. 82 cum Egidio Coninh, Puente, Hurta do, Arriaga, Ritiliodorensi, Malijs,quos citavimus in tractata de Fide, authoritatem Dei revelantis non esse motivum ad credendum mysterium ut cognitum per Fidem, seu ut creditam; sed ut cognitam aliunde independenter a testimonio, revelatione Dei. Pro qua sententia stat etiam Caietanus hic art. I.
264쪽
quatenus dicit Fideles non differre ab iisdelibila in asserendo,vera esse,quae Deus dicit; sed in foequod fideles credunt,quod infideles non credunt: sentit ergo, non esse necessarium illud prius per
Fidem credere. Item D.Thomas quatenus dicit, ea quae realiter demonstrari possitiat de Deo, per accidens revelari propter eos, qui revelationem non assequuntur, ut patet hic quaest. I. art.s..8. ad primum, in .dist. 24. qinest. I. art. a. quaesti c. a. ubi etiam Capreolus ad argumenta,&Hispalensis notab. 3.& Richardus art.1. Ca thusianus quaest. I. denique Albertus dist. 13. art. I 3.ad argumenta. hi namque Doctores sentiunt,eum, qui evidenter cognoscit, Deum esse veracem,non assentiri mysterijs propter veracitatem Fide creditam; sed evidenter aliunde o nitam.
Vnde idem sentit Scotuc quandoquidem in dist. a .quaest.vnic. .ad quaesionem, is inediaiter loquimur, negat Fidem esse de obieet evidenter aliunde cognito. 8 Sententiam meam probo Potest dari ac sensus Fidei Divinae innitens authoritati, veracitati Divinae,quae supponi debeat aliunde cognita independenter a testimonio Dei dicentis eroo non est de conceptu Fidei,nisi authoritate Divinavi cognita per Fidem; sed potest niti illa vi co nita per rationem naturalem .Probatur antecedens'
nam sicut Deus potest testari se esse summe sapie- .em,ariginum,immutabilem,&c. ita potest testa-
265쪽
ris dise summe veracem, atque adeo numquam poste aliquem fallere ergo possumus credere Deo dicenti, se esse veracem motivum autem huius aia sensus est Dei veracitas; at non ut credita ergbit aliunde sufficienter cognita Gergo veracitas ut cognita independenter a Dei testimonio, seu ut cognita per lumen rationis potest elle ratio credendi mysteria. Probatur minor: quia stultum est
credere aliquem cis veracem, praecisse quia ipse hoc dicit,id est,nisi aliunde nobis constet,illum eias virum probum, dignum fides ergo elpectu
assensus,quo credimus,Deum esse veracem, non movet veracitas ut credita Deo testificanti,se elleveracem, sed movet ut cognita independenter a
testimonio Dei dicentis postquam enim per discursum naturalem perillustratum lumine gratiae cognoscimus, Deum existere,in elle summe bonum,& probum, Deus de se ipso testatur se esse
summe veracem,postumus ac debemus per assen sum Fidei multo certiorem credere id ipsum; timet Vero motivum ad credendum,Deum esse veracem est Veracitas ipsa,non ut creditaDeo dicenti; sed ut cognita per lumen rationis.
88 Quod confirmatur, dc explicaturri nam quamvis stultum sit firmiter credere aliquem vi rum nobis ignotum esse veracena praecisse, quia ipse hoc de se ipso dicit,quin aliunde habeamus argumentum prudens,quo id ipsum nobis persua-dcamus tamen quando vir aliquis, cuius pruden
266쪽
tia, probitas est mihi aliunde nota,testatur,se ita esse amantem veritatis, ut propter nullam mundi rem unquam auis fuerit mentiri, prudenter po sum illum esse veracem credere propter ipsius testimonium,praesertim si sit meus superior,cui manem reverentiam debeo, inuidem postum credere illi fide atque iudicio firmiore quam ex alijs circunstantij colligere possem mam honor,&re uerentia, quam ei debeo, superioritatem inprobitatem exigunt,ut ipsi testanti se este veracem credam firmiter hoc ipsius dictum: cum erg5 l mine naturae nobis constet Deum elle summe veracem, atque sapientem,si nobis sufficienter constet, ipsum dixisse se est summe veracem, debemus id credere allens firmiori quovis alio, quem ob rationes naturales possumus elicere. 89 Et hoc est pulchrum argumentum ad probandum contra Thomistas, polle assensum Fidei circa aliquam veritatem componi cum euidentia eiusdem veritatis:nam Theologus euidenter cognoscens, Deum esse summe veracem; potest etiam sufficienter cognoscere,ipsum de se testari, se uias summ veracem, illi sic testificanti credere; at tunc cum cognitione euidenti de summa Delveracitate conitingeret Fidem de eadem veracitate : siquidem vi veracitatis euidenter aliunde Cognitae moueretur ad credendum Deo dicenti se est summe veracem.
Quod si repugnet actum Fidei componi
267쪽
cum euidentia eiusdem veritatis: hinc sumitur optimum algmentum ad probandum veracitatem Dei non debere cognosci per Fidem, ad hoc ut quis propteraltam attentiatur mysteri s revelatis. Nam qui cognoscit euidenter, Deum est shmme veracem, in sensu composito huius iudicij potest credere Deo dicenti se esse Trinum; atqui hoc λ- re salsim si semel ad assensem Fidei circa mysteria deberet dari assensus eiusdem Fidei circa veracitatem: siquidem iste assensus cum sit obscurus nequit iuxta Thomistas componi cum aflens euidenti eiusdem veritatisci ergo ad hoc ut propter veracitatem Dei quis eliciat assensum Fidei circa mysterium,non requiritur quod per Fidem obL.
Curam credat Deo veracitatem. Reliqua constant;
maior probatur quia alioqui Theblogus sapiens
esset deterioris conditionis quam rusticus ignorans: siquidem non eliet capax credendi Fide Diuina mysteria Religionis Christianaea quandoqui dem per te non potest credere mysteria, quin cre dat Deo loquenti veracitatem hanc crede re non potest qui illam aliunde euidenter cognos
' Vnde veracitas Dei in his,qui habent de
illa euidentiam,non attinet ad Fidem tanquam res credita,sed tanquam principium, iraeambulum credendi, ut expresse docet D. Thomas 2.2.q. I. art. 1.ad 3 his verbis: Deum esse Deum esse num et
268쪽
ter redenda numerantur non quia de illis simplieiter sit Fides apud eos,sed quia praeexiguntur ad ea quae sunt Fidei.9 Itaque tam in sententia affirmante, qu min negante posse componi idem cum euidentia, euincitur veracitatem debere supponi aliunde cognitam, ut Ob illam credamus mysteria. In sententia assirmante:quia Deo reuelant, se esse veracem pollumus firmiter credere,nonio illimus autem si aliunde nobis notum non esset, illum esse veracem; in sententia vero negante,quia qui cognoscit euidenter Deum esse veracem,potest propter veracitatem credere Trinitatem,& alia mysteria obscura; non potest autem illa credere propter veracitatem ut cognitam per Fidem obscuram: ergo debet credere unice ob veracitatem ut cognitam per notitiam euidentem.
93 Deinde uniuersaliter probo, primam veritatem debere aliunde cognosci quam ex ibi reuelatione,ut pos it ad aliorum articulorum allensum mouere: quia si ex sola reuelatione debet cognosci ut possit mouere,incidimus in gyrum inexplicabilem: inquirent enim,cur credis mysterium Incarnationis 'espondere debes': Quia Deus summe verax,& sapiens illud revelavit; inquirenti autem rursus,unde tibi constet, Deum esse summe veracem ξ Respondebis: Quia ipse dixit, se flesumme veracem: si autem iterum interrogeriS,VIM
269쪽
Cem,verum dicere, in hac assertione non satietare,respondebis: QuiaDeus est summe verax, non
potest falsum loqui ergδ rem inexplicatam relinquis, Mincidis in circulum vitiosum squidem dicere: Es verax,quia id dese a lirmat, vere in mat, quia es, max,idem est ac dicere: 0 verax quia eskerax aerg,ut veracitas Dei possit mouere ad credendum mysterium Incarnationis: v. g. debet supponi aliunde cognita independentc a testimonio Dei dicentis,se esse veracem.' Respondent adversarij,cum P.Suare ea disp. 3.de fide sech. 6.num. 8. hoc esse magnum Fidei mysterium,quod licet non videat clare obie- etiam, nec res creditas, nihilominus non accipiat obiectum silum,ut in illo per se nitatur tanquam cognitum per aliud lumen,sed sua virtute, eiu-cacia credat illud, sicut D. Thomas dixit eodem actu nos credere Deo, Deum,& ideo talem actum supernaturalem esse & sine speciali auxilio gratiae haberi non polle , additque hoc magnum Fidei mysterium esse valde consentaneum rationi: nam tota haec certitudo intrinsec sequitur ex qualitate Diuini testimoni quatenus omnino in fallibile, obligare potest ad credendum ea,quae dicit tanquam infallibilia dicendo enim aliquid, eo ipso dicit,se esse veracem in eo quod affirmat: nam hac ratione inducit ad credendum illud dictum esse verum,& consequenter etiam dicit, ita se esse veracemivomentiri nullo modo possit:nam
270쪽
Demonstratur Diuinitas risii et o
hoc titulo obligat ad credendum illud tanquam in- fallibile: ideo ex intrinseca ratione talis Fidei, talis obiecti nascitur,ut idem testimonii quod sufficit ad credendum rem revelatam, sitfficit ad
credendum ipsum revelantem est veritatem,quae fallere non potest. 9 Hinc deducit Suarius non repugnare Fidei hunc modum resolutionis Credo Deum este Trinum,quia ipse dicit; credo autem illi dicenti, quia est verax ; credo autem illum esse veracem, quia ipse etiam dicit Semper enim fatendum est, inquit,rest lutionem fieri ex obiecto materiali ad formalem: ipsum autem obiectum formale non in
aliud resolvitur,sed per se ipsum creditur,qui potest de se ipso testificari, Mita in se ipso reflectitur, tali modo de se testificatur,ut faciat, euident crcredibilia non solum alia,quae dicita, sed etiam quae de se ipso testificatur. Additque hoc pertinere ad infinitam excellentiam Diuinae veritatis , eide,non esse hanc cognitionem cum alijs compa
96 Caeterum mihi falsum apparet illud magnum Fidei mysterium a P. Suare alterium, quodlscilicet Fides non accipiat suum obiectum formale ut cognitum alio lumine, sed sua virtute, me ficacia illud credat id enim esse falsum istidit nostra ratio,& inde ulterius probatur quia potest Deus revelare mysterium Trinitatis, Incarna tionis, reliqua omnia, quae per discursum natu-