장음표시 사용
291쪽
g. VI. Solvuntur ilia instantia, c exponitur natura asseu-fus Fidei probatur, imi discursivam, neque esse actum Fidei hane conclusionem Trinitas e thvera, prout deductum ex his praemissis ratiidquid Deus revelat,est verum; sed Deus
118 primam confirmationem fiand Ia menti Patris SuareZ, respondeo, assensum veracitatis praesuppositum ad actum Fidei, quo credo mysterium propter veracitatem, non facere discursum cum actu Fidei, quia non piaesupponitur ad illum tanquam praemista ad conclusionem; sed tanquIm applicatio motivi , ob quod ex imperio voluntatis tribuo astensum firmiorem, certiorem,quam sitastensii veracita tis sicut quando credo veritatem aliquam, quia definita est in aliquo Concilio, astensus iste Fideishmme certus supponit actum Fidei humanae minus Certum, quo credo, Concilium definijsse illam veritatem. Quare, ut docet P.Valentia, disput. I. quaest. I. punct. a. si qui assensus priores necessari j sunt antequam eliciatur astensii Fidei insessae, hi tantum sunt conditiones requisitae ad assentiendum rebus Fidei ob naturam intellectus nostri,
qui obscura,sidissicilia persuadere sibi non potestabia
292쪽
absque motivis distinctis unde non antecedunt alsensum Fidei Divinae tanquam praemilla in vero distur sit, sed solum tanquan conditio quaedam requisita,sine qua non eliceretur ille actus Fides enim nullo modo mediante discursit elicit suos asia sensus; sed licui visus immediate fertur in obieeta sua sub ratione lucidi, ita etiam Fidei habitus
in sua sub ratione Divinae revelationis. Additque, id pro certo supponere omnes Theologos; citat vero Scotum , Capreolum , Caietanum, d Andream de Vega. Idemque docent Eximius Doctor, disp. 6.sech. . Turrianus, disp. 6 dub. I. Conin k, disp.9. . num .9. Granadus, trach.9.disput L.
II Sed tamen assensum Fidei polle per diL
cursure generari , afarma Cardinalis de Lugo, disp.7.num. 2. citans pro hac sententia OKamum, Gabrielem, Almainum, atque Marsilium, . nostris Patrem VagqueZ,Becanum, Hurtadum,& Ripaldam, qui aiIerunt, conclusionem elici iam ex his Fraemissi S,S contentam in hoc discursii: Quidquid Deus revelat,es verum;sed Deus re elat Trinitatim:
ergo Trinitus es vera, este actum elicitum ab habitu Fidei: Nos vero cum ut h0rihus primae sententia dicimus, lic t omnes veritates Fidei possint per discursum agnosci; non tamen elle actus Fidei sub hac ratione; sed in quantum sine dis vrsu ob Dei aut horitatem creduntur Rationem aD
signat P.Coninh: quia ut quis allientiatur alicui
293쪽
propositioni per discursum, non sufficit quod Iassentiatur propter aliam rem distincto actu cog-s nitam, sed debet illi assentiri propter cognitionem illius rei ita ut cognitio sit caula obiectiva assensus consequentis; laoc autem in Fide non fici neque enim credo, Deum esse Trinum, quia credo, Deum id revelalle, sed simpliciter quia ipse hoc revelavit. Et hoc ipsi im docet Granadus, ubi supra,
trach. I. disp. F. num. a. ubi ait, Onclusionem resolvi, non solum in praemissas obiectivas,sed etiam in formale S. Iro Quod autem res ita se habeat,probat P. Conin k: quia alias non possemus credere, Deum esse,nisii ante craderemus,eum hoc revelasse,&χosequenter,nisi prius crederemus Deum esse amhaec propositio, Deus hoe ,eliniit, includit hanc, Deus es, quia est idem cum hac , Deus est o vi in lans atque ita prius crederemus, Deum esse,quam Crederemus,eum esse, quod repugnat.Vt ergo huiusmodi absurda vitemus,dicendum est, nos non credere,Deum esse,aliaque revelata, quia credimus, ea esse revelata, sed immediate,quia revelata sunt; verum haec probatio non concludit nam quamvis quis per Fidem crederet, Deum existere,quia credidit Deum id revelasse, non proptere crederet existentiam Dei,quia propriori credit existentiam Dei: nam haec propositio , eus eser elanssui exisentiumast. de materia contingenti,
haec,Deus est,el de materia necessaria,ac pioin de
294쪽
Demonseratur Diuinitas Chri l. 231
de sunt diueris,nec secunda includitur in primarquamvis autem hi es Deus sis Pelans supponat cognitam existentiamDei aliunde; non tamen supponit creditam per Fidem, ac proinde non crederet quis existentiam Dei, quia illam prius credidit,sed crederet per Fidem, quia prius cognouit per ration2 m. 111 Melius potest id ipsum siladeri quia ut conclusio sit scientifica, non sussicit , obiectum praemissarum esse in se evides; sed requiritur qubdevidenter cognoscatur per praemisias nam obiectum evidens potest cognosci per cognitione induntaxat probabilem; si autem praemillae obiectivae evidentes cognoscantur peri DisIa duntaxat probabiles, conclusio evadit solum probabilis:ergo ut conclusio sit evidens,debent praemisiae sermales est evidentes ergo evidentia praemit sarum formalium influit in evidentiam conclusio ianis: ergo praemis formales movent obiective,&Vt quod ad conclusionem,ac proinde ista vel formaliter, vel virtualiter reflectit supra praemilias. Non ita res se habet in Fide mysteriorum , quae aeque certa est sive veracitas supponatur cognita per cognitionem metaphisice evidentem, sive per iudicium solum moraliter certum, quo quis sibi per Padeat,Deum esse summe veracem, et reve lasse illud mysteriuata Iaa Alia etiam ratione probatur, Fidem non
este discursivam:quia in . discursu sermalitas quit
295쪽
concluso certior esse quam praemissae , sed potius est minus certa dessequitur debiliorem partem: unde quamvis altera ex ptae missis sit evidens ualtera sit solum probabilis,conclusio evadit soldmprobabilio atqui actus Fidei est certior quam ullus actus scientia: ergi conclusio in discursu formali nequit esse actus elicitus a lumine Fidei.
Minorem contra Durandum docent communiter
Theologi ex Patribus,& Scripturis apud P. Suare disp. 6.sectis .numer . o. apud P.Valentiam disp. a quaest. .punct. 8.ubi etiam temerariam appellat sententiam Durandi Rationem a priori cur Fides certior sit, quam scientia, supra redidimus ex P. Suarea cap. 3. 1.nam conclutio scientifica certior esse non potest, quam sint praemissae; sed semper est miniis certa; at actus Fidei assentiens mysterio propter authoritatem Dei revelantis
certior est, quam achus scientia praecedens tanquam praearn bulum, quo nimirum quis evidenter cognoscit, Deum esse summe veracem, per argumenta credibilitatis convincitur, revelasse mysteria Religionis Christianae , ut supra ostensum
est Θυ Q. I 23 Si autem quaeras rationem, cur indis. cursu formali conclusio sit minus certa, quam praemissae illa est, quia ut conclusio sit certa debesi Vtraque praemissa esse certa, insuper debet esse evidens illatio conclusionis ex praemissis, Wquet adeo debet cognosci videntur: quantumcumque enim
296쪽
enim pretemissa sint certari si tam consequentia sit dubia, aut duntaxat probabilis,assensus conclusionis erit dubius,aut solum probabilis: ergo concluso minus infallibilis est quam praemissae quia ut infallibilis sit, requirit ut neque maior, neque minor syllogismi, neque illatio fallax sit, illussoria; at quaelibet ex praemissis,ut sit vera, S infallibilis tum requirit, quod eius motivum non sit fallax, ac proinde unicuique sussicit sua evidentia,ut sit certa, infallibilis, facilius autem est magisque contingens, ut ex tribus, vel duabus evidentijs aliqua illusseria si vage, confusse loquendo, quam una ex illis determinate; dissicilius. que est,nullam ex illis fallere, quam non fallere
aliquam ergo praemisi, longius absunt a fallacia quam conclusi, siquidem paucioribus indigent
ad sui veritatem,& certitudinem quIm conclusio, atque adeo sunt magis certae,quam illae: ergo cum actus Fidei si magis cetius, quam ullus actus evidens, implicat vis actus Fidei conclusio deducta ex duplici praemita altera evidenti,4 alte
ia Ex dictis patet quid sit dicendum ad secundam confirmationem argumenti attas Suarea propositam ad finem. Dum enim dicitur au. thoritatem Dei ut revelantis non movere,nisi ut cognitam,t ut non redusica rationem formalem movendi, sed condicionem, sine qua authori-rλ. Divina non moveret unde certiuid actus Fi-
297쪽
dei non commensuratur cum certitudine illius cognitionis praevis, sed cum authoritate Divina per illam proposita. Ad tertiam, ultimam confirmationem detumptam ex eo quod rationaruralis nequit elle sufficiens regula virtutum per se iniussarum, respondeo, itide non probaro quod veracitas,& revelatio Divina debeant praesupponi cognitae per actum Fide Divinar sed satis est quod supponantur cognitae per actum supernaturalem evidentem, vel moraliter certum eliciis tum viribus gratiae quando enim Deus homini
conferret actum Fidei supernaturalis , hoc ipsis vult conferre illi auxilium grati quo cognosdat
authoritatem, revelationem Dei modo proportionato ad eliciendum achum Fidei supernaturalem: quamvis enim per actum naturalem posset cognoscere authoritatem, orevelationem, tamen quando Eliciendus est actus Fidei supernaturalis, illas cognoscit per achum supernaturalem Praeterea quamvis actus,quo pro priori ad actum Fidei quis cognoscit Deum esse summe veracem, foret mere naturalis, posset pro posteriori elici actus Fidei supernaturalis circa mysterium e vitilla cognitio esset dispositio mere physica, remota ad actum Fidei sepernaturalis; non autem dispositio moralis movensDeum ad dandum actum Fidei supernaturalis, illumve merens de congruo abunde per achum mere naturalem potest repraesentari motivum Fidei Divinae. Nec
298쪽
i1 Nec favet sententiae Patris Suare D. Thomas eo loco,quem pro se citat, nempc . a. quaest .art. 3.a I.& .solum enim ibi docet, non posse credi per Fidem id, quod cognoscitur per scientiam,dum sic cognoscitur unde potius insertur,eum,qui habet evidentem demonstrationem de veracitate Divina,non posse assentiri mysterio propter veracitate ut cognitam perfidem; sed ut cognitam per scientiam.Nec item favet ipsi quod . Doctor docet quaest.2.art. .ibi emmiolum probat, ut citius, 3 firmius homines Dei notitiam assequerentur, necessariumniisse illis non solum suscipere per Fidem quae supra naturalem rationem sunt; sed ea, quae naturali lumine investigari possunt hoc autem non probat,non posse
veracitatem ut cognitam lumine naturae movere ad Fidem mysteriorum.
Ob Antur nobis aridfundamenta quibus probari sit,nou posse Fide Divina redi, serium propter yetitionem, quin Ade Diesina credatur exisentis
quae disp. 3.secl.6.dixerat de veraci- ate,lect. 2.assierit,non posse aliquem credere Fi-
299쪽
de Divina mysterium obtestimonium Dei dicentis,quin Fide Divina credat existentiam eiusdem
testimonij. Eandem sententiam tuentur P. VaΣ-que I. 2.disp. 2OI .cap. a. quatenus ait, primum,
per se credendum in assensu cuiuscumque mysterij esse illud dixisse Deum P.Coninc disp. 9.num II citans D.Thomam, Caietanum, Valentiam, Turrianum,Granadus tract. I. disp. s. numer. 2I .Esparga quaest. I 6.& denique .Eligalde in manu scriptis de Fide,citans pro eadem P.Tan-nerum,licet postea intractatu de sorma vera: Religionis invenienda eam doctrinam retractaverit .Fundamentum huius sententiae propositum P.Suare est uuia necesse , inquit, v qui redieres revelatas a Deo , credat etiam ipsam revel tionem : idemque manifeste constat ex fide humana: quomodo enim intelligi potest quod quis
credat sententiam aliquam ob Augustini authoritatem,nisi credat Augustinum illam docuisseZero necesse est ut utrumque credat saltem aequali certitudine:quia nullus potest prudenter firmius credere rem dictam quia dicta est,quin credateias dictam, ut experimento constat δε ratione: quia est hoc fundamentu illius, non potest firmius esse aedificium quam fundamentum Idque patet a contrario mam si quis dubitaret, aut sommidaret,an mysteria nostrae Fidei essent dicta , Deo, consequenter necessario vacillaret in Fide
300쪽
Demonstratur Diumitus Chri . 13
que eadem Fide teneat,scilicet&rem distam,&Deum illam dixisses supponimus enim non dari
euidentiam,praesertim supernaturalem, huius revelationis,qua seclusa, nequit esse aeque certa,nisi per eandem Fidem Divinam teneatur. In confirmationem huius sententiae adducit omnia argumenta,quibus cap .praeced. g. contendebat, veracitatem debere cognosci per Fidem:idque demum explicat mam qui per Fidem credit aliquam veritatem,eredit illam quia dicta est a Deo seroo neccssario, intrinsece per illum actum credit illam dictam esse a Deo. Probatur consequentia: quia haec causalis me creditur, quia dictum es a Deo includit veritatem huius propositionis moedi lumes a Deo quae est fundamentum credendi alia: erg non potest assensius terminati ad veritatem rei creditae,quin simul terminetur ad hanc veritatem,quod illud si dictiim a Deo Idque declarat Capreolus exemplo visus, cuius actus non potest terminari ad colorem, quin simul per illum videatur lumense quia ita est ratio videndi colorem,ut sit etiam visibile,& necessario simul videndum: ita etiam dictio comparatur ad rem dictam, quia est ratio credendi talis ut sit etiam me
dium, motivum credendi. I a Fundamentum vero eiusdem sententiae
prout propositum P .Coninck ubi supra est liuianismo dimam Fide Theologica credimus non solum articulos Fidei esse veros sed etiam eos sise