장음표시 사용
321쪽
tionem credibilem reddunt ac proinde asserit,
motivum adaequatum assensus terminati ad reuelationem conflari ex reuelatione ipsa in ex moti uis extrinsecis, quae illam hic, nunc reddunt credibilem. II Sed contra primo: quia ut ostendimus contra hunc authorem disp. a. sect. I. non minus repugnat Fidei respicere authoritatem humanam, quae fallibilis sit,tanquam motivum partiale,quam tanquam totale Contra secundo: quia ratio probans, reuelationem non polle mouere ad allensum sui adaequate,probat,nec posI inadaequate, ut ibi ostendi. Contra tertio quia sicut mysterium ipsum,quia obscurum,&latens est, nullatenus mouet ad sui assensum,ita nec reuelatio obia
Is Denique respondebis ex Michael de
Medin lib.1.de recta in Deum Fide distinguendum esIe inter Fidem Apostolorum, aliorumque, qui immediate I Deo per reuelationem , aliove modo Fidem didicerunt,&inter nostram Fidem, motivum quidem prioris Fidei ite testimonium Diuinum; motivum vero posterioris est authoritatem Ecclesiae quatenus ab Spiritu Sancto dirigitur,4 habet assistentiam infallibilem eius ad non errandum in his, quae credenda proponit Fideli-bus,ut constat ex illis verbis, Matth. I 6. num. 18. Tu es Petrus,ω super hanepetram edisicabo Ecclesiau meam tortae inferi non praeuakbant aberis eam,
322쪽
Demonstratur Diuiuitas Chri l. 1ss
ex illo Matth. 18. Siseelsa non audierit , sit tibἡfcut Ethnicus,s publicanus,& ex illo Joan. I . Ego rogabo Patrem alium paruolutum dabit inobis, 2 emaneat vobiscum in aeternum, spiritum veritatis, denique ex illoci ad Timoth. 3. Vt scias quomodo te oporteat conservari in domo Dei quae es Ecclesia Dei Piui Columnare Firmamentum veritatis. Iuxta hanc seruentiam,quam etiam videtur approbare Baiae Zhi q. I .art. I.dub. .credimus mysterium, quia illud Deus reuelauit Deum vero reuelalle credimus,quia Ecclesia,cui Deus assistit,ut errare non valeat,id credendum proponit. IJ Sed contraci quia haec sententia incidit in circulum vitiosum,dum ad credendam existentiam reuelationis non recurrit ad authoritate humanam Ecclesiae quatenus est congregatio hominum sanctitate,&sapientia illustrium, miraculis, d Martyrum auguine, alijsque notis illustrata, sed ad authoritatem Diuinam, quam habet ex assistentia Spiritus Sancti. Si enim inquiramus a Fideli,cur credar,Deum reuelalle mysterium Incarnationis,respondere debet iuxta hanc sententiam: quia Ecclesia Christi,quae assistentiam habet Spiritus Sanct i, ita credendum proponit: si autem ulterius quaeramus, unde latat, Ecclesiam habere illam assism ntiam Spiritus Sancti sane cum id non videatur ex terminis notum,respondebit,se id scire , quia Ecclesia ita docet, quae errare non potest. Vbi committitur manifestus circulus, tim
323쪽
probas existentiam reuelationis ex authoritate Ecclesiae, authoritatem Ecclesiae ex existentia
reuelationis.1 13 Nec satisfaciunt aliqui Authores contendenΓes,illum circulum non est vitiosum,cum habeamus illum modum assentiendi in alijs casibus: nam si Regis minister afferat Regis Epistolam,qua
iubeat haberi fidem ipsius nuntio, tunc credimus, Epistolam esse Regis,qui nuntius dicit,nuntio autem credimus,quia Rex iubet ipsi credi. Non,inquam,satisfaciunt: siquidem in casu proposito non credimus,litteras esse Regia praecisse, quia nuntius dicit; sed quia aliunde ex alijs indicij id cognoscimus v.g.ex sigillo,ct subscriptione. Quod si
non elset alia via ad credendum, litteras illa essa Regias,qu, testimonium nuntij, impossibile foret credere,litteras esse Regia propter authoritatem nuntihut Regia authoritate firmatam; sed vel non pollet credi, vel crederetur ob authoritatem nunti secundum se sumptam pariter ergo ii non esset alia via ad cognoscendum Deum revelasIemysteria nisi testimonium Ecclesiae, impossibile
foret credere ob authoritatem Ecclesiae ut munitam authoritate Divina assistentia Spiritus Sancti, Deum revelasse mysteria,sed vel id non posset credi,vel certe crederetur ob authoritatem humanam Ecclesiae quatenus est caetus hominum sancti- rate, ct sapientia illustrium, inter quos miracula viguerunt omni saeculo .constantia in subeundo
324쪽
Martyrio coniuncta cum puritate, minnocentiavitata. quae authoritas sufficiens est ad undandam fidem humanam moraliter certam; non videtur aurem sufficiens ad fundandam Fidem Divinam, quae essentialitcr nititur testimonio Dei. 116 Ratio a priori desumitur ex doctrina Aristotelis in libris posteriorum, is communi omnium Philo phorum,qucd omnis aliensis intellectiis,vel debet elle immediatus,id est affirmas rem immediate propter ipsam,&non propter alia, vel debet reduci ad aliquem allensium immediatum,cui ultimo innitatur: sic u omnis actus voluntatis tendit in finem,seu in bonum propter se appetibile, vel in medium,seu in bonum, quod appetitur propter aliud, is in infinitum progressus fiat; debemus sistere in aliquo bono, quod immediate propter se ametur. Quare sicut non posset amari medicina praecisse propter sanitatem,si saniatas praecisse amaretur propter medicinam ita intellectias non potest assentiri uni veritati propter aliamui huic alteri solum propter priorem assentire tuta, alioqui eadem propositio faceret fidem sibi
ipsi, Mellet antecedens, ex quo ipsamet inferretur: unde ellet celtior,&incertior se ipse,certior: quia esie antecedens minus certa, quia esset consequenS: Omnis enim propositio debet esse certior, quam illa, quae ex ipsa
325쪽
Ex lictἰ contra Esi sententius conclud; ur mothras credibilitatis non solum inducere ad imperandum assensum de xkleuti revelationis;sed eis, inum intrinsecum tulis essensus. Is V Ico erg6, motiva ipsa credibilitacita tis,quae in sententia communi O-Vent voluntatem, ut per piam affectionem imperet attensium firmum circa existentiam revelatio- Ilis,movere quoque immediate ad assensum de tali existentia sicut motiva evidenter probabillim Ventia voluntatem ad imperandum assensum Opi Iaativum circa veritatem obiecti, movent etiam
immediate ad ipsum assensum: quando enim dubitatur, an aliquis contractus sit licitus, post diligentem quaestionis discussionem factam citra omnem passionem, ex sincero affectu inveniendi
Veritatem,inachu primo occurrunt rationes validae suadentes, illum contractum esse licitum M praeponderantes rationibus in contrarium, intelle tus evidentc experitur vim maiorem illarum rationum, reflexe potest evidenter iudicare,esias sibi certo probabile, seu certo prudenter iudicabit illum contrachum esse licitum, insupc erivi illarum rationum prie ponderantium potest: nomnium sententia, elicere iudicium certo prudens
326쪽
dens quod ille contractus sit secundum se licitus quamvis enim non sit certum, qud intellectus possit prudenter assentire obrariones minus, vel aeque probabiles; est tamen extra controversiam, qudd fillem ob rationes probabiliores, urgentiores sic apparentes, potest prudenter assentire: similiter ergo in nostro casu.
Haec sententia constat ex impugnatione sententiae communis exhibita in hoc capite, . r. pro ea citat Cardinalis de Lugo, disp. I. num. II. Scotum,Durandum,Gabrielem,ohamum,&Medi nam,& reser aliquos testantes , Patrem aet-queZmultum in hanc sententiam inclinasse: istvidimus supra, illa coincidit cum sententia Rece-tiorum,quos suppresso nomine citat, dequitur Cardinalis Sphortia, num. 16. 18.4 in re est ipsa sententia Cardinalis de Lugo recte explicata,&sne incommodis, quae ille cogitur admittere, dum assierit,nos credere ipsa mysteria propter loquutionem mediatam Dei,&dum ait,propos .rionem Parochi esse loquutionem Divinam,& immediat Emovere ad assentiendum Fide Divina existentiae revelationis praeterita quod nos in tractatu de Fide probavimus esse falsum Coincidit etiacum sententia Patris Ripaldae quatenus disput. 3.
Num. 69. docet Fidem Divinam quoad allensium revelationis resolvi in motiva exti inseca, quae reddunt credibilem existentiam illius; licet falso affirmet, partim etiam resolvi in veritatem in I n-
327쪽
secam psius revelationis cum enim veritas existentiae revelationis sit omnino latens, obscura, nullo pacto, nec inadaequale movet ad assensum sui, sed est obiectum pure materiale illius, ut fusisa olfendimus in praesenti capite Eandem doctrinam nervos defendit P.Ehgalde inopere de forma verae Religionis quaerendae M invenienda quaest .vltima , .P.PEgidius Estrix in Diatriva Theologica, as Sert. 2J.
Sobuntur fundament contendeutia, non si Fiderima credimusterium propter re vetitionent, qui , fide Di,ma credatur exisentia re-
, 19 dictis facile respondetur ad un- damenta, quibus M. I. P.Suarees, P. Conin Κ,&P.Puente,Hurtado suadebant, ex ithentiam revelationis credendam esse Fide Divina. Ad fundamentum Patris SuareZ, respondeo, neminem posse propter Dei testimonium credere mysterium, quin vel per scientiam,vel fidem si quam sibi firmitc persuadeat meum revelassci mysterium; neeelsatium tamen non esse quod Fide Divina ob testimonium stilicet Dei, quis credat, Deum revelasse mythecium, sicut ut qujs proP-xur Dei veritatem credat mysteriun aon requiri
328쪽
Demonstratur Diuiuitas risei. 16s
tur, quod Fide Divina credat veracitatem; sed si iis est quod per scientiam id assequatur, ut probavi capite . Fides enim mysteri non fundatur inscientia,vel fide, qua perstradeamur, Deum summe veracem revelasse mysterium, nec illi commensuratur; sed fundatur in ipsa veracitate , 4evelatione Divina: nam postquam quis cognitione ordinis inferioris persuassus est, Deum esse sumiam veracem,& revelasse mysterium, statim re suuta iudicium evidens,quo cognoscit, posse, ac debere credere ob authoritatem Dei cum summa firmitate mysterium quia lumine natura notum est reverentiam Deo loquenti debitam postulare,
ut ubi quis sibi persia adet Deum loqui, cum summa firmitate credat ei, sicut ubi quis prudenter iudicat, aliquam actionem esse peccaminosam, etiam si illud iudicium speculativum sit tantum probabile, statim resultat iussicium praehicum re flexum omnino evidens,quo censet, sibi illicitum esse hic nunc exercere contractum illum quia
lumine naturae notum est, revinentiam Deo ptaecipienti debitam postulare ut quis abstineat a co- tractu illo, quem speculative iussica esse secundum se prohibitum, diim ita iudicat neque potest iudicare oppositum , etiamsi illud iudicium
speculativum sit tantum Nobabile. Quare cognitio proponens revelationem mysterirest mera co-ditio, applicatio motivi Fidei Divinae,& cum illa minime proportionatur assenses Fidei , qui fr-mior
329쪽
mior multo est iniud namque axiomac proptὸν quod inumquodque DL μου. solum habet locum inscientijs,& in voluntate,ut exposui. 16 Et sane quod non requiratur eadem CCrtitudine credere existentiam reuelationis , quapropter reuelationem, credimus existentiam myster ij,persuadet ipsum exemplum adductum Pa -rre Silare et quamvis enim nemo possit credere sententiam aliquam ob authoritatem Augustini, quin tibi persuadeat,Augustinum protulisi illam sententiam,vel quin sibi persuadeat,elle Augustini librum continentem illam sententiam 'amen non requiritur, quod fides illa, qua credit librum elle Augustini,si eiusdem firmitatis cum illa, qua credit veritatem illius sententiae ob authoritatem Ausustini : nam satis est quod authoritate inferioris ordinis sibi persuadeat, illum librum este Augustini, nimirum ob authocitatem viri grauis adhoc ut pro posteriori ob authoritatem Augustini eliciat aliensium superioris ordinis Pariter Cr-go sufficiet quod fide humana moraliter certa sibi quis persuadeat, Deum reuelalle mysteria, ut Fide
Diuina propter aut horitatem Dei firmissime credat rem reuelatam.
iii Verum quidem est quδd si quis dubitet
de existentia reuelationis, hoc ipso dubitabit de exilientia myster ij; id tamen non probat quod reuelatio debeat credi Fide Divina; sed quod vel debeat cognosci per scientiam,vel per fidem aliqua, qu
330쪽
qua quis sibi persuadeat Deum reuelasse mysterium, siue illa fides si Divina, siue humana morali
tὸr certa, qualis est omnis allensius opinativus unius partis ob motiva grauia, urgcntia, quando non
adest fundamentum pro parte opposita prudens dubitandion allensiis ille ut falsus.16 Nec est necesse ut is qui credit mr sterium aliquod, qui dichum est a Deo, credat eodem actu,illud dictum est a Deo, attingendo reuelationem Dei ut obiectum quod illamve affirmando, ut ostendi supra capit. .quia non est necesse ut assensus obieeti materialis attingat dire- cherationem formalem assentiendi , sed sufficit, quod illam ellentialiter supponat attactam dire-che,& affirmatam per actam priorem, quod ip- eam attingat indirecte. Sic conclusio respicit intrinsice obiectum praemillarum,14ec tamen illa diterum affirmat si quidem ex falsis praemissis aliquando sequitur vera conclusio,quod non posset velificari, si per conclusionem deberet iterum affirmari obiectum praemissarum. 163 Ad fundamentumPatris Coninck fateor,
Fide Theologica non solum credi quod atticuli Fidei sint veri,sed quod sint a Deo reuelati, non quia sit necesiarium ad credendum mysterium Fode Diuina,qu6d Fide Diuina prid credamus,Dea illud reuelalle; sed quia in Scriptura Sacra Deus reflexe reuelauit, se reuelalle mysteria nostrae Religionis:vnde qui Fide Diuina credit Deum. reti