장음표시 사용
301쪽
Deo revelatos esset enim vere haereticus qui hoc negaret; atqui Fides Theologica necessario habet pro obiecto formali testimonium Dei, sicut fides humana testimonium hominis ,rgh Ω sensus ille,quo credimus,eos articulos esse a Deo revelatos habet pro obiecto sermali Dei testimonium duo confirmati quia quando Deus nobis aliquid revelat,simul etiam simpliciter testatur, se
ea revelare: ergd sicut propter eius testimonium credimus,ea esse vera, ita ob idem testimonium simul credimus,ea esse a Deo revelata Antecedens suadetur ex fide humana nam cum Petrus mihi dicit,Joannes es mortuus, non solum fgnificat, Joannem esse mortuum dedistiam se iudicare hoc ita esse, seque velle hoc mihi indicare, atque aded,se id defacto facere inde facerem eundem mendacem,non solum si negarem, Joannem est emortuum,sed etiam si dicerem,eum hoc non sci- Te,aut contrarium in animo iudicare ergo idem significat Deus cum dicit Verbum aio factum est,
.Quare ut docet P. Granadus tradi. I. disp. s. num .2I .cum Veracitas, revelatio pertineant ad
obiectum formale Fidei, quand quis credit mysterium ob authoritatem Dei revelantis, iredit Deum esse veracem, credit mysterium fuisse ab eo revelatum .Quo etiam pacto id ipsum e plicat P.Valentia dilp. i. q. I .punct. I. in octaua difficultate in secunda responsione.
tax Liuidum sententu sundamentum pro-
302쪽
Demonstratur Diuinita C sit. 13'
ponit Puente Hurtado disp. .g. 28 .ubi contendit, authoritatem humanam Ecclesiae proponentis existentiam revelationis,non est motivum assensius,
quo credo existentiam revelationis quia alioqui non essem certus de existentia mysteri revelati. quod explicat exemplo: nam si mihi proponatura Praetore promissio iurata Regis de me donando
munere,non sum certus de munere; quamvis certissimus sim de Regia fidelitate, quia non sium certus de veracitate Praetoris proponentis. Rasionem a priori reddit: quia de articulo revelato, obiecto materiali non habeo maiorem certitudinem quam de revelatione, obiecto formali erg si respecti assensus, quo credo existentiam revelationis, authoritas humana Ecclesiae est obiectum formale, de revelatione non habeo maiorem certitudinem, quam de authoritate humana de mysterio, quam de eadem revelatione, authoritate: ergo incredendis mysterijs deficit fortitudo solati j,quamvis immediate quis credat mysterium propter testimonium Dei quemadmodum conclusio est minus certa, quam Fides,quia deducitur ex principio naturali minus certo. Hoc autem est contra Paulum ad Hebraeos .v. 18 qui, Vt nos redderet certos haereditatis futurae, dupliscem rationem adducit,& utramque infallibilem, nempe promissionem,& iuramentum,H per duas
rescimmobiissclicibus impossibile es metari Deum P misimum sotitium habeamus.
303쪽
11 Si autem ab his Authoribus quaeras, quodnam sit motivum, quo per Fidem creditur existentia revelationis,iam fere omnes docent,ad aflensiam existentiae revelationis movere immediat ipsam revelationem,ut testatur Ripalda disp.
3 num. I citans pro hac sententia Suarium,Turrianum,Hurtadum,Valentiam &LOrcam.
g. I. pugnantur illa fundamentuin senditur,quo cum nobis non tutis obscurum sit, Deum revelasse m sertum Trinitatis: g.quam Deum esse Trinum: sicut*ri nonposse, , assentiamur exisentia propter ipsum,ita fieri nonposse, H assentiamur existetiae revelationis alijssu propter 'famsed neessarium esse ut intrinsecὸ moveamur ab aliquo alio motrio persuadentereum revelasse m sterium. a 3 in serendum nobis est, ad creden-α ac dum mysterium propter revelationem,seu propter authoritatem Dei dicentis, non esse necessarium ut existentia revelationis credamus propter testimonium Dei, seu ut credamus Fide insusa,& obscura existentiam revelationiS. Probatur autem assertio quia licet summa Dei authoritas essentialiter connectatur cum eo quod assertio,seu loquutio Divina sit vera ex suppositione quod existac non tamen connectitur cum eo quod existat: ergo motivum sufficiens ad credendam existentiam revelationis Divinae non est
304쪽
sola authoritas Dei; at neque est ipsia ut coniuncta
cum ipsa revelatione: ergo non credimus existen . tiam revelationis propter authoritatem Dei testificantis existere revelationem.
131 Probatur minota quia si ob aliquam rationem revelatio ipsa coniuncta cum authoritate Dei posiet movere ad assensum de sui existentia, maxime ob illam,quam expendit Eximius Doctor disp. 3.seeh. Ia.quia nimirum in actu exercito dum Deus aliquid dicit, quasi per intrinsecam reflexionem eiusdem actus in se ipsum dicit, se dicere, sicut eodem actu quo Deus aliquid scit, necessarid etiam scit se scire: quod etiam de sc sentia demonstrativa attigit Aristoteles .posterior. cap. 2. inrer homines etiam,quamvis qui loquitur per expressum actum reflexum non dicat,se loqui, loquendo id fatis dicit in actu exercito: hac rarione quando aliquid sussicienter proponitur ut dictum a Deo, eo ipso loquutio illa sufficienter proponitur ut verbum Dei; ideo non tantum res dicta , sed etiam loquutio ipsa accipienda este credenda ut verbum Dei iuxta illud Pauli 1. ad Thesalonicenses a. Cum accepissetis a lis erbum auditus Fidei, accepsis illud. io ut herbum hominum,se γ vere est,uerbum Dei: hoc ergo modo Divinum verbum,S rem dictam, desse ipsum dicit, hac ratione per Fidem infusam creditur, non perie lutionem in aliud verbum, sed per se ipsum. Haec Eximius Doctor,ad quam solutionem re a
305쪽
recurrunt etiam P.Valentia disp. . q. . punct. I. s.1 .in octava dissicultate,P.Coninc disp.9 num.
TI .P.Granadus tradi. I .disp. 1.num II. Recentiores communitcr.
13 At haec ratio non satisfacili nam cum fideles credunt mysteria, revelatio non est facta ipsis immediate, sed credunt propter revelationem alijs factam; sibi vero sufficienter propositam: Vnde quamvis Deus per revelationem dicat, se revelare mysterium; cum hoc non dicat, neque manifestet homini nunc credenti,iste non potest credere existentiam revelationis piaeteritam, nisi aiasignetur motivum indu cens ad credendum, re Velationem extitisse in quamvis Dei veracitas postulet ut sit vera revelatio quatenus affirmat siri existentiam, sicut postulat ut sit vera quatenus aiasiima existentiam mysterij non tamen postulat vi existat eiusmodi revelatio: eig impossibile estv quis credat existentiam revelationis praeteri tae,eo quod illa supra se reflectebat quando existebat. 133 Ad conficiendum secundum argumentum suppono quod sicut Fide Divina credimus, Deum esse rinum,quia ille de se ipso id revel .vit,ita Fide Divina credimus,Deum revelasse mysteria Religionis Christianae: atque adeo ipsa revelatio mysteriorum potest proponi vi mysterium credendum, Lod per Fidem infusam: tare es ve
306쪽
Demonseratur Diuinitus bri l. 43
qiuasvissime, Sc varijs modis est in Sacra Scriptura reuelata, ut quoties Scriptura Sacra dicit, factum esse averbum Domini ad Prophetas, quoties Prophetae diciant: Haec dicit Dominus,ssic testatur D. Petrus epist.2.cap. I. sevi Spiritu Sancto inspiranteuoquutifuntsancti Dei homines,& Ecclesia in symbolo canit de Spiritu Sancto quod loquutus sit per Frophetas,d c Christus ipse Joann. . dicebat Mea doctrina non es mea,sed eius qui misit me. Hoc po
13 Sic argumentor mam quand&credimus existentiam revelationis mysteriorum Fide Divi-Na,motivum huius Fidei est revelatio reflexa habens pro obiecto revelationem directam ; at non est revelatio reflexa ut credita Deo dicenti, re velanti,se revelasse revelationem reflexam , quia sic daretur processus in infiniiumri siquidem ad credendam secundam revelationem reflexa eL se necessaria tertia, ad tertiam quarta,& sic sine termino: ergo motivum Fidei reflex qua credimus, Deum revelasse mysteria Religionis Christianae est revelatio reflexa ut cognita aliunde, qu m per Fidem obscuram innitentem testimonio Dei dicentis: erg5 potest dari achiis Fidei qui moueatur a revelatione non cognita per Fidem eiusmodici ergo universaliter ad credendam aliquam veritatem revelatam, quo non est necessise ut revelatio illius veritatis credatur per Fidem obscuram innitentem testimonio Dei. Nec
307쪽
33 Nec satisfacies, si dicas,revelationem illam reflexam per se ipsam credi, Ic vitari processum in infinitum: etenim illa non minus obscura est, quam revelatio directa,&proposita per sit apprehensionem non magis conciliat assensum illa, quam ista: erg non magis potes mouere ad sui allensium una quam alia erg impossibile est ut quis firmiter iudicet,illa revelationem existere, quina ita iudicandu indicatur ab aliquo motivo distincto ab ipsa;ubi enim obiecti affirmatum exterminis suis propositum non conciliat assensum sui , necesse est ut iste nitatur in alio motivo: quia intellectus nequit aliquid affirmare,nisi sub ratio
13 6 Dices ex P.Valentia disp. I quaest. 1. in responsione ad octavam difficultatem, non esse
Opus,ut in uniuersum omne obiectum, cui Fides allentitur, sit revelatum,sed fatis esse ut sit revelatum,vel ipsa revelatio: sicut non est necesse ut omne obiectum in quod potentia visua sertur, sit lucidum,sed satis est ut sit lucidum,vel ipsa lux,quam etiam videmus. Ac suaderi etiam potest,inquit,ex ipsi naturi rationis sub qua, sise fundamento visensus: habet enim illa ut sit veluti regula quaedam potentiae, vel habitus regulam autem non oportet arPngete ut regulatum aliquid,sed ut regulam. Sic ergo in propolito recte potest intelligi naturam Fidei elle talem,ut ex se habeat ordinem, ad ea, quae sunt extrinsece revelata, ad ipsam ctiam
308쪽
Demousiratur Diuinitus Christi. 24 s
etiam revelationem sicut non solum in revelata possit ferri tanquam in obiectum, sed etiam in ip sam revelationem,qua similiter sulciatur inc illi e tetur,ac proinde ipsa revelatio non modo sit obiectum quod, sed etiam exerceat munus obtemiquo, sive rationis formalisjub qua obiecti respectu sui ipsu S.I37 Sed contra quia clim proprium sit Fidei praebere assensum veritati ob authoritate ni Dei revelantis, non potest ad ipsam attinere praebere assensum existentiae revelationis, cui ininititur, quia vel illa revelatio est evidens, seque ips ira evidenter manifestans, sicut lux in tunc aliensius ille est evidens,& non pertinet ad Fidem; vel levelatio est omninb latens, obscura, sicut mysterium es tunc motivum alientiendi existentia revelationis nequit este ipsa revelatio , sed aliquid extrinsecum , nimirum authoritas proponentis existentiam revelationis,vel miracula,vel alLiuid huiusmodi. Vnde dispar est ratio de luce, quae per se ipsam innotescit, ac proinde&est ratio videndi colores, quia isti,seclusa luce, omnino lat 'rent, cest ratio cur ipsa videatur. 138 Argumentor tertio quia cum revelatiost quid contingens,ex terminis sitis est indit Pens ad existendum, non existendum .proposita
ex terminis,non magis Cnciliat allentum de sui existentis, quam de non existentia,nec minus nobis obscurum, &occultum est, Deum revelasse
309쪽
Trinitatem Apostolis,N Prophetis, quis Deum est Trinum; sed quia mysterium et de se occultum,&propositum ex terminis non conciliat statasΓ:nsium,non possumus alientiri mysterio propter se ipsium; sed propter motivum distinctum ergo quia re velatio de se est occulta nobis in proposi-ra exterminis non conciliat aliensium de sui existentia, non postumus allentiri ipsi propter ipsam; sed propter motivum distinctiam. Resipondet P. Eligalde in manuscriptis de Fide, mysteria quidem
indigere motivo,non quia obscura sunt, sed quia se ipsa neque obscure affirmant quapropter neque ad se,neque ad alia credenda Fidem movent; constat autem , revelationem saltem movere ad alia credenda,eo quod illa alterat:cum ergbrevelatio etiam se ipsam affirmet, etiam monebit ad se ipsam credendam. 0 etiam,inquit specialis rario,iae mysterijs propter se credat Fides credat autem revelationi: quia Fides, ut Fides, alicui dicenti necelle est credat a per mysterium nihil dicitur dicitur autem per revelationem ergo,
Is Sed conrr : quia quδd revelatio, si semel existit, se ipsam significet sicut significat mysterium,deservit quidem ut ego credam, illam esse veram in significando, quia Deus nequit falsum loqui non deservit autem ut ego credam , illam existere: quia illa non probat se existentiam magis quam mysterium illi intellectui,respectu cuius est
310쪽
Demoneratur Diuinitus Christi. 14
est omnino absens.& praeterita,ut est respecti iam mi, qui nunc credimus, Deum olim revelasi mysterium Trinitatis: v.g.Prophetis, Apostolis,
per ipsos illud nobis medendum tradidisse. Vnde
quod revelatio seipsam affirmet, deserviet, ut intellectus, qui in te expetatur revelatione affirmarem sui existentiam,& existentiam mysterij;propter revelationem credat existentiam mysterij, existentiam ipsus revelationis, quam experitur; non vero deserviet revelatio piae terita, ut intellectus meus, qtii illam non experitur, assirmet eius existentiam quia revelatio illa proposita per sui apprehensionem non magis conciliat assentiam de sui existentia quam ipsum mysterium, dum autem quis credit revelationi affirmanti sui existentiam, quia hanc experitur, iam independenter a Fide cognoscit existentiam revelationis: ergo ut quis Propter revelationem credatis sterium,debet independenter a Fide cognoscere existentiam reve
1 o Hinc reij cienda est solutio magis acula,quam solida, qua idem Elia alde, Valentiam sequutus,vsus est in manuscriptis de Fide ad solve
dum argumentum supra a nobis propositum dicebat enim, omnem loquutionem in semetipsam refleel ere,& omnem affirmationem, obiectum,
α seipsam amrmare: ideo illam ad ob ehum
credendum,4 ad seipsam credendam pariter movere, ducere, Divinam autem loquutionem, cum