장음표시 사용
331쪽
lasse mysterium, innititur testimonio Diuino ad
hoc credendum; non tamen est necesse ut omnis credens actu mysterium,Fide Diuina actu credat existentiam reuelationis. Hinc fateor , futurum
fuisse haereticum qui negaret,Deum reuelasse mysteria nostrae Religionis, tum quia opponeretur Scriptulae id testanti, definitionibus Concili Ium;tum quia qui negare mysteria fuisse a Deo reuelata , negaret idem ipsorum mysteriorum, quia haec lubsistere nequit sine reuelatione vel scita, vel credita siue Fide Diuina,siue saltem fide
humana: unde omnis,qui tenetur credere mysteria Fide Diuina,tenetur non negare quὁd illa sint
a Deo reuelata, licet non semper teneatur Fide Diuina credere quod sint re Relata:vt enim teneatur credere Fide Diuina mysterium,fatis est quod teneatur credere existentiam reuelationis sive Fide Diuina, siue fide humana: euides enim est quod teneatur credere Fide Diuina mysterium is, qui fide humana moraΙiter certa credit,Deum illud re uelasses quia habet motivum Fide Diuinae sum- cienter applicarum per fidem humanam, ratioque euidens dictat,credendum a nobis est Fide Diuina mysterium quoties prudenter censemus, illud est a Deo reuelatum: sicut ratio euidens dictat, euitandum nobis esse contractum quoties prudem ter censemus,illum ellei ohibitum.
I 6 Nec urget confirmatio adhibita a Conincta nam licet quando Deus reuelat aliquod mysteis
332쪽
mysterium immediate Prophetis , simul revelet virtualitcr,se illud reuelare , atque ade reuelatio possit credi immediate propter se ipsam a Propheta illam suscipiente, dc experimentaliter illam cognoscente; tamen respectu nostri, qui illam reuelationem non suscepimus,eius existentia est penitus ignota,non minus quam existentia mysterij, ut satis ostendi.
16 Ad fundamenta Patris Hurtado, respondeo
negando sequelam nam Ut ego sim certus certi tudine Fidei Diuinae respicientis ut motivum intrinsecum infinitam Dei authoritate,satis est quod sim certus certitudine fidei humanae de existentia reuelationis quia per fidem pure humanam ho-raliter tamen certam proponentem mihi authoritatem Diuinam, sussicienter mihi applicatur motivum Fidelmniinte. Vnde falsium est quod non possim habere maiorem certitudinem de articulo, mysterio reuelato quam de existentia reuelationis ut cernitur in homine credente veritatem aliquam,quia definita est in Concilio,qui magis certus est de veritate illa, quam credit Fida Diuina,quem de existentia talis definitionis, quam selum credit fide humana. Falso praetere, stipponit hic Author, authoritatem summam Ecclesiae propon entis existentiam reuelationis esse pure humanam, ut inde inlatat, actum credentem existentiam reuelationis propter authoritatem summam
Ecclesia non esse Fidei Diuinae: iam enim in trao
333쪽
ctatu de Fide adfinem sectionis 6.ostendimus amilioritatem Ecclesiue quatenus miraculose fundatae,& mirabilito permanentis, tot mirabilibus notis ornatae esse authoritatem Diuinam:vnde qui animadvertit Ecclesiam tot signis illustratam aliquid credendum proponere, hoc ipse apprehendit eius testimonium ut Diuinum, d credit Fide Diuina existentiam reuelationis , quamquam ad credendum Fide Diuina mysterium propter reuelationem,non requiratur ex his credere Fide Diuina existentiam reuelationis,sed fatis est vel illam cognoscere per scientia,vel per Fidem humanam
moraliter certam,ut ostendimus.166 Ad exemplum adductum ab Hurtado
respondeo,eum,qui ob testimonium Praetoris credit,Regem sub iuramento promississe donum sibi certiorem esse intra genus fidei humanae de bono sibi dando Rege,qua sit de veritate testimoni Praetoris: quantu enim dignitasRegis excedit dignitatePraetoris,tantum fides innixa authoritati eiusde Regis excedit fide innixam authorita ti Praetoris;utraque tamen fallibilis est. Requiritur quidem ut miles, cui proposita est promissio iurata Regis nodubitet de veritate Praetoris narrantis, nec dubitet de praemio sibi concedendo; at postquam securus est de veritate Praetoris, potest ob fidelitatem Regis securior reddi de dono sibi a Rege concedendo. Pariter ergo ut quis oba ultoritatem Dei diccinis ceri sit de ro reuein
334쪽
lata,debet esse securus de eo quod Deus reuela uerit, haec tamen securitas non debet esse necessario securitas Fidei Diuinan sed sufficit quod sit vel securitas scienti vel fidei humanae moraliter certae, Sc quae dubitationem prudentem excludat.Vn de summopere expedit ad perseuehantiam in Fide,Vt quis te expendat motiva credibilitatis,quibus euidenter, saltem euidentia morali,probatur, Deum esIe authorem Religionis Christianae : qui enim voluntarie admisterit dubitationem de eo quod Deus reuelauerit mysterium, hoc ipso dubitabit de veritate mysterij. Vnde Christiani rustici in captiuitatem redacti a Mahumethanis,qui non Penetrarunt argumenta,quibus persuademur,Deuesse authorem Religionis Christianae facilius ponsunt seduci,& ad Mahumethanismum trahi,quam qui illa motiva perspecta habent. Et praetere, summopere expedit in oris maritimis, in quibus passim Christiani captivi ducuntur in Africam, a Praedicatoribus Euangelicis inculcari motiva credibilitatis,& populo pro dignitate exponi. 167 Neque authoritas Pauli adducha ab Hu
tado quidquam contra nos probat solum enim Probat, Deum,ut nos redderet omnino certos de Temuneratione aeterna non solum adhibuisse promissionem, sed etiam iuramentum ut enim quis
firmissimum solatium habeat de futuritione rei pro milia no requiritur per se,& ex terminis quod Fide Diuina credat,Deum promississe, iurasse:
335쪽
nam qui audiret Deum iurantem euidenter cognosceret,Deum sibi loqui, firmissimum solatium haberet, credens futurum est quod Deus promissit,& iurauit similiter qui per argumenta moraliter euidentia sibi persuaderet Deum promissiste,& iuraste,se daturum mercedem a terna, etiam haberet firmissimum solatium ob gloriam sibi promisIam, pariter dicendum est de eo qui fide humana moraliter certa crederet, Deum ita promississe,&iuraste:nam promissio, iuramen tum Dei si afficienter applicantur per illam fidem humanam moraliter certam ut accedente imperio supernaturali pia affectionis, Humine Fidei,eliciatur actus Fidei Diviace firmisesimus circa futuritionem rei promissae.
336쪽
AJeredendum Ade Aina musterium propter reuelationem nee fissicit quod propriori assentiamur exisentiae reuelationis assensu opinatis eum formidine, nee requiritur quod sisentiamur assensu metap sic euidenti:necassensu omnino eerto, infulsibili siue asseu
DFide Diuiuae,sed tis es quod a sensu fidei humanael moraliter erto, vel ob rationes adeo probabiles , γιnon sinant prudenter dubitares, iudicemus,
168 QVod non uinciat allentus opinatI-vus cum formidine, iam omnino certum est post Bullam editam a Sanctissimo D. N.Innocentio Vndecimo anno I 67'.in qua quinque supra sexaginta propositiones ut minimum tanquamscandalosas,in inpraxipernitiosas damnauit, atque prohibuit:cerrum enim est,Summum Ecclesia Pastorem habere authoritatem infallibilem ad declarandum Christi ovibus quaenam sint pascua'6elua,& venenosa, quibus cauere oporteat, quae nam salutifera,quae oporteat sedulo quaerere. Inter illas autem propositiones vigesima prima est haec insemsus Fideisupernaturali , ω vialis ad salutemsai csim nositi olim probabili metitionis, im
337쪽
Hmformidine qua suis formidet, nἰ nonfit loquutus
credibilitatis,quibus Deus insignivit Religionem
Chiistianam,euidenter iudicare possinr,Deum es se Ruthorem illius, quia euidens est, Deum non post tot signis veritatis ornare Religionem fal-1am; tamen haec euidentia est paucorum:vnde si iula foret nec estaria ad credend9m Fide Diuina mysteria nostrae Fidei,rustici, indocti excluderem
tu a Regno colorum, quod sine id adquiri
non potest: hoc autem est eyidenter falsum.17 Quod vero non requiratur, quod Fide Diuina, propter authoritatem Dei dicentis credamus existet tiam reuelationis, abunde a nobis probatum est in capitibus praecedentibus. i i Dicendum ergo nobis est cum Scoto, cum Gabriele,cum Ohamo, Malijs apudRipaldam
disp. 3.num 28. cum AEgidio Estrix in diatriua Theol .assert. 3. n. II 3 ad 1 38. inclusiue,adcre dendii Fide Diuina mysterium propter reuelatio nem, satis esse, quod assensu Fide humanae moralite r certo,vel ob rationes aded probabiles, ut non Mant prudenter dubitare,iudicemus, Deum illud mysterium reuelasse Probatur primo: quia ut ego Credam veritatem aliquam definitam in Concilio
propter authoritatem infallibilem Concili defi
338쪽
tilantis satis est quod firmiter credam Concilium definijsse illam veritatem hoc autem non credo Fide Diuina, sed fide humana , quia scilic Pt video id testari homines sapientes, historias dedignas:ergo sufficit credere fide humana existentiam reuelationis,ut propter reuelationem Fide Diuina credam mysterium reuelatum. I a V secundam probationem conficiam, suppono sufficere motiva humana,vi quis pruden te iudicet,Deum reuelalle mysterium: quia nimirumqubd id multi viri sapientes, probi uni sormiter testentur,de quibus nullum habeas prudens fundamentum ad suspicandum, OS vel per malitiam velle decipere,vel per ignorantiam decipi: euidens enim est, posse intellectum accipere puerum id, quod multi probi, sapientes palam, constanterit verum sine ulla haesitatione affirmat quando non adest fundamentum ad iudicandum, illos vel decipere, vel decip ergo satis est quod quis sciat,omnes Episcopos,& Doctores Christia-niorbis docere, Deum revelaile mysterium Incarnationis, ut prudentcr sine haesitatione credat, hoc esse verum, id autem potest scire quin advertat admiracula, insignia mirabilia, quibus fulget Eccletia Catholica, quae ostendunt, illam est os, per quod Deus hominibus public c,& sensibiliter loquitur, &consequenter quin advertat ad Divinam elus aut boritatem, sed sistat in authoritate humana,quae in hoc genere est omnium maxirna. Hoc
339쪽
1 3 Hoc sepposito, sic argumento secundo: vi quis Fide Divina credat Deo loquenti,sus.ficit quod prudenter, sine ulla haesitatione iudicet, Deum loqui a fide humana potest sic iudicare, Deum loqui: erg ut quis credat Fide Divina Deo loquenti, sufficit quisd fide humana prudenter,&sne haesitatione iudicet Deum loqui: ergo ut quis Fide Divina credat mysterium Trinitatis 3.g. propter authoritatem Dei revelantis, sufficit quod fide humana credat, Deum illud revelasse. Caetera constant ubi maior indiget
17 Ea autem facile suadetur: nam qui prudentor,&sine ulla haesitatione iudicat, Deum esse loquinum, evidenter potest iudicare, sibi hic, Mnunc honestum esse credere Deo loquenti, imo, se hic tunc teneri credere: est enim evidenter illicitus hic actus: Ego quidem prudenter Die haesitatione iudico,Deum revelasse myserium Trinitatis; nolo tamen illud credere,sed dubito, an sit herum: esset enim manifesta iniuria contra summam Dei authoritatem in testificando: ergo supposito illo iudicio fidei humanae, quo quis sne haesitatione prudenter iudicat,Deum revelasse mysterium Trinitatis, potest voluntas prudenter imperare intellectui ut propter infinitam Dei aut horitatem firmissime, tu per omnia credat, illud esse verum, Ut patet ex dictis , capite . g. 6. ubi explicuimus quomodo certitudo Fidei sit super omnia, cur
340쪽
Demonstratur Diuinitas brisii 1
postit esse maior qu ni certitudo actus, quo cognoscimus motivum credendi: quantum enim testimonium Dei excedit testimonium hominum, tantundem proportionaliter potest actus , quo credo mysterium propter aut horitatem Dei revelantis,excedet actum,quo propter aut horitatem hominum credo, Deum revelasse mysterium: Fides enim non est discursva,&ideo certitudo assensius circa mysterium non debet commensurari cum certitudine assensus chca existentiam revelationis. Vnde authoritas Divina exigit ut allensius praestitus propter illam tanquam propter Otivum sit firmior,quam assensus exhibitus propter authoritatem ullam creatam humanam vel An gelicam,
III Idque explicatur primό nam si ego, ob
authoritatem viri gravis, credo talem librum esse Augustini, postea librum legens, credo verum elle quod ibi dicitur,quamvis a me non capiatur,ce Ite tantum excedit fides, qua credo die is Augustini fidem, qua credidi testimonio illius viri gravis, quantum authoritas illius excedit authoritatem istius ergo pariter in nostro casu, c. Explicatur secundo: nam si mihi occurrant undamenta valde verisimilia,& urgentia ad iudicandum, aliquem contractum esse illicitum, nulla ratio occurrat in contrarium,&ob illa fundameta eliciam assensum speculativum, quo iudicem, illum contrachim elle secundum se malum