Manuductio ad conuersionem Mahumetanorum in duas partes diuisa. In prima veritas religionis christianae catholicae romanae manifestis argumentis demonstarantur. In secunda falsitas mahumetanae sectae conuincitur. Quod opus SS. mo domino nostro Innoce

발행: 1687년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

341쪽

prohibitum, sane supposito iudicio illo, quod meras probabilitatis non excedit, postumus formare 3'dicium metaphysice evidens, quo iudicem, melila, nunc teneri ad abstinendum ab illo contractu: evidens enim est,me non posse licite exequi id, quod prudenter iudico esse secundum se malum,ac prohibitum. a 6 Quamvis enim aliqui cum P.VaZqueZ,&Thoma Sanche dicant,eum,qui per principia intrinseca iudicat, aliquem contrachum esse malum,& prohibitum, posse nihilominiis in sensis composito talis iudici formare dichamen praehicum, quod hic, istinc sibi liceat operari illum Contractum, nimirum ob authoritatem gravium Doctorum affirmantium, contractum illum esse licitum tamen nullus est qui dicat , nec dicere valeat, poste formari illud dictamen praehicum in sensu composito illius iudici j speculativi,quando nulla datur opinio probabilis in eontrarium. a 77 Adde , sententiam illam communite rim pugnari a Theologis,non solum ab his, qui censemus, licitum non esse sequi sententiam mini,sprobabilem,ri minus tutam in occursu tutioris,&sibi probabilioris .sed etiam ab ipsis Probabilistis, qui cum eiusmodi Doctoribus censent, licitum est sequi partem minus tutam et,qui agnoscit maius pondus aut horitatis,& ratioriis in parte tutiore, dummodδ pars minus tuta nitatur moti-VO gravi, licet inferiori motivo oppositata.ut ostendunt

342쪽

dunt duo gravissimi Patroni usus liciti sententi eminus probabilis, minus tutae, nimirum P. Ei-parga in Appendice,art. I 3 cum duobus seque tibus, PsTirillus,tom .de probabilitate, quaest. 3o cum Castro Palao, Brellero, Aversa, communiori sententia etiam inter ipsos Probabilistas, quam ego semper verissimam censui,etiam ante quam ab illorum castris discederem. i Explicatur tertio quia ut quis teneatur adorare hostiam adoratione latra , sussicit, ut iudicio opinativo prudenti iudicet, illam esse consecratam, quin occurrat ratio dubirandi in cntrarium : ergo pariter, ut quis teneatur Credere

Deo aliquid revelanti, sufficit quod iudicio opinativo prudenti iudicet, Deum illiad revelasse sicut enim suprema Christi maiestas contenta in speciebus postulat, ut qui credit eius existentiam sub speciebus, teneatur hostiam adorare adoratione latriae propter Christum ibi contentum, ita suprema Dei loquentis authoritas postulat, ut qui fide humana credit Deum revelasse mysterium Trinitatis, teneatur illud credere stuper omnia, id est Fide firmiores, quam sit vlla des exhibita propter authoritatem humanam,vel Angelicam. 179 Probatur deinde principaliter nostra aD sertio: quia nisi dicamus, satis elle ad credendum Fide Divina mysterium, quod quis credat fide humana,Deum illud revelasse,cogimur asserere pue-Lo audientes a parentibus, Deum revelasse my

343쪽

sterium Trinitatis, Incariaationis,&rusticos auadientes hoc ipsum a Parocho, non habere idem Divinam de mysterijs, ac proinde carere Fide sa-huari: nam pueri, rustici communiter solum inducuntur ad credendum quod Deus revelaverit mysteria ab authoritate Parochi, parentum,neque habent vim penetrandidoquutionem Eccle si esse loquutionem Dei, neque aliud considerant, quam parentes,vel Parochum hoc dicere,&credunt, Deum revelasse,quia audiunt meque enim parentes instruentes filios ipsis narrant argumen-ra illa credibilitatis, quae ostendunt, Ecclesiam a. rholicam cite Ecclesiam Dei, desos, per quod nobis loquitur; nec Parochi instruentes rusticos, sed simplicitc dicunt , Deum revelalle haec mysteria, ac proinde,illae ite firmiter credenda tanqu mdicta a Deo Dergo credunt propter testimonium humanum Parochi, 3 parentum Idque denotant verba Pauli Roman Lo Fides ex auditu; auditus au

tem per Verbum Christ,in specialiter terrogatio illa, quae subiungitur, nunquid non audierunt satis probat, audientes praedicationem Evangelij posse

credere utiliter, nimirum, si vita,& authoritas praedicantis praebeat sufficiens fundamentum ad pru- denter iudicandum, illos vera nuntiare,dum dicunt, Deum revelast illa mysteria,& miracula fecisse in confirmationem ius doctrinae. Sic Dio

Dylius, Damaris audientes Paulum ccincto nantem in Areopago cum paucis alijs utiliter credi

344쪽

Demonstratur Diuinitus Chri . 181

derunt,ut constat ex illis verbis, Actor. 7.Vers. 34. suidum autem iri adhaerentes ei radiderunt:in qui-lus cor Dion us Creopagita,ω mulier nomine Damaris,inali scim eis; tamen non viderunt miracu-ιa, vel alia signa supernaturalia credibilitatis: ergo inducti sunt ad credendum,Deum esse Authorem Religionis, quam praedicabat Paulus, seu ad credendum, Deum revelasse mysterium Incarnationis, christum re irrexisse. venturum esse ad iudicandum orbem in aequitate,quae Paulus praedicabat, moti ab authoritate, de Lanctitate Α-postoli , e a rationibus, quas adduxit ergo authoritas hominis praedicantis, argumenta ab ipse adducta reddiderunt prudenter credibilem doctrinam Apostoli, deinde ob authoritatem Dei, quam Paulus proponebat. moti sunt ad credenda mysteria, quae nuntiabat.18 De hominibus simplicibus, qui vivacitatem non habent ad penetranda argumenta eviis

dentia credibilitatis,quibus diget eligjo Christiana, notum est illud Augustini dictum in libro contra Epistolam fundamenti cap.4. In Catholisa Ecclesia ad sincerissimam sapientiam pauci spirituales peraeviunt in hac ,rita; caeteram quippe turbam nouintelligendi inacitus,sed credendi simplicitas tuti imam facit facit etiam illud ,quod dixit idem Aii-gustinus Epist. Ioa .ad Evodium: Si propter eos δε los Chrisus mortuus estinui certa intelligentia possunt

345쪽

autem quod verita habet iubismi populi regentiam ad medicum currunt sanandi per Cortylum , hunc aeracibisum tribi abundavit peccatum, super abure est gratia, miris sit mo A per altitudinem diuitiarum sapientiae, scientia Dei ut multi tu eruce Chri ligAriantes,etiam si ista, ruae subtilissime diseruntur ig-

morent,ad eaudem perPeniant aeternitatem,beritatem,

charitatem: re. Ergdit rustici. simplices credant Fide Divina mysteria revelatasatis est quδd videant, Parocham,in sapientes affirmare, Deum revelasI haec mysteria, quin habeant fundamentum ad dubitandum , illos falsum dicereri hoc cnim posito , prudenter credunt de humana, Deum revelasse haec mysteria; hac autem fide in structi, iam propter authoritatem Dei revelamis

credunt vetitate in mysteriorum.

18 Dices, non posse rusticos Fide Divina

credere mysteria,quin ab authoritate Divina moveantur ad credendum, quod Deus ea revelaverit, ac proinde non posse sic credere, quin Parochus prita ipsis persuadeat Ecclesiam Catholicam id prodigijs , signisque Pac notis miris,

planeque Divinis ornatam hoc docere hac auis rem posita instructione, iam crederet, Deum re velasse mysteria,non quia Parochus dicit, sed quia Ecclesia Catholica universa id docet. 18 Sed contra quia cum rustici Ecclesiae monumenta non adeatit, neque historias vol-Vant, neque sermones omnium passim hominum

346쪽

conserant, ut certi sint,ita se habere illa, qua narrat Parochus, certe sola fide humana ob aut hortistatem Parochi credunt praecessiis illa prodigia, qtu ostendunt, Ecclesiam Catholicam lIe Ecclem Dei: ergo ut authoritate Divina Eccles e credant, Deum revelast mysteria, prilis authoritate humana credunt, Ecclesiam Catholicam ornatam

esse miris illis notis, quae ostendunt,eile Ecclesiam Dei,eiusque organum, os: ergo non est opus teredatii Fide Diuina illud,qubd est motivum credendi Fide Diuina aliquid aliud: cur ergo reuelatio mysterij credita sola fide humana non poterit esse motivum credendi Fide Diuina mysterium,si enim semel authoritas Ecclesiae sola fide humana credita potest elle motivum credendi Fide Diui na existentiam reuelationis, nulla potest esse ratio cur existentia reuelationis credita sola fide humana nequeat esse motivum credendi Fide Diuina mysterium reuelatsi ergo poli incrustici credere Fide Diuina mysteria ob reuelationem credita fide humana Ratio a prior est, quia hoc ipso quod

quis prudenter sibi persuadeat, Deum summe veracem aliquid reuelalle,habet authoritatem Diuinam sibi sufficienter applicatam,ut propter illam

credat super omnia mysterium reuelatum.183 Praeterea impugnatur: quia Parochi, Scparentes proponunt ulticis,& lijs, Deum reue - .lasi mysteria, quin proponant miracula S alia signa, quibus propositio Ecclesia constituitur in

347쪽

is caput Sextum.

ratione loquutionis,&tunc illi credunt taurum est autem dicere,illos tunc carere Fide Diuina,&salutari ergo ad credendum mysterium Fide Diuina, satis est credere fide humana,Deum illud re

18 Et confirmatur ex verbis Augustini postea citandis: ne me in Ecclesiae Catholicae gremio consensus populomm gentiumci quibus significatur, Augustinum inductum mille ad credendum Religionem Christianam esse a Deo in consequenter ab ipso reuelata fuisse eius mysteria,ex eo quod videret,io populos, gentes, inter quos degebant viri sanctissimi in sapientissimi hanc Fidem tam uniformiter firmissime amplecti: quavis enim ibi adiungat alia motiua,id non probat, S. Augustinum illis omnibus simul sumptis indiguisse,ut crederet Religionem Christianam este

Deo olioqui nec miracula facta in confirmatio nem nostrae Fidei, essent,iuxta Augustinum , motivum sufficiens ad credendum,illam est a Deo: ergo ut quis prudenter credat Religionem Christianam, quae nihil contra rationem continet, mysteria altissima credenda proponit,4 praecep ta valde difficilia iniungit,ella a Deo,satis est quod videat,illam summo affectu,& firmitate amplecti uiros sapientissimos, sanctissimos hoc autem motique I authoritas humana ergo sitfficit quod quis ob authoritatem humanam credat meum Teuelasse mysteria,ut subindet ob missioritatem Dei

348쪽

teti clantis credat firmissime, super omnia myste

rium reuelatum

i 81 Confirmatur securuid: quia idem Avoustinus libAxonses cap. 1.tes atur,se inductum fui Lia ad credendum, Scripturam, in qua continetur Fides Christiana,Deum habere aut horem, ex eo quod vidit, illam tantam in omni terra habere au thoritatem: Cum essemus lavὶit, infirmi ad inveniendam liquida ratione veritatem, in ob hoc nobis opus effet authoritate Sandiarum Scripturarum iam credere.

Proponitur contra Acta dissicile argumentum, cui creubtiit Carrinalis Pallom s. 186 Ontra dicta potest formari dissici. te argumentum: nam quotiescui H que tenemur credere Fide Diuina aliquod mysterium tenemur credere quod Deus illii reuela. uerit implicat enim ut is qui potest impune, sine peccat negare quod Deus reuelauerit in starium,teneatur credere Fide Diuina illud mysteriri. At motiva obligantia ad credendum quod Deus reuelauerit mysterium, lebent est talia, ut qu-jungi non possint cum falsitate, ac proinde debentelle talia, ut nequeant non elle loquutio Dei: c 'non pollunt eis loquutio hominum: ergo no sesse sumus obligati ad credendum sic um Deu 9

349쪽

reuelasse mysterium. Minor probatur: quia,ut

qui Cardinalis Sphortia de Fide num. 63 Patres,&Scholastici dicunt peccatum infidelitatis in eo consistere quod faciat Deum mendacem S. Paulus constituit Armissimum solatium nos m in hoc, ud impossibile est mentiri Deum; at si motiva obligantia ad credendum possent coniungi cum falsitate,ac proinde possent non esse loqui tio Dei,haec sequela esset irrita incredulus enim

diceret,& quidem vere: ego credo, Deum non

posse mentiri; sed nego istam,quam experior esse Dei loquutionem,quia scio,posse dari totum id,

quod experior, quin Deus loquatur ergo ex eo quod ego non credam, hanc esse Dei loquutionem,nullam facio iniuriam Diuinae veritati. 187 Propter hoc argumentum Cardinalis Sphortia ibi num. 6 .existimat, nunquam XercCri verum actum Fidei, nimirum circa mysterium, quin motiva credendi,Deum reuelasse mysterium illud,sia talia, ut essentialiter sint loquutio Dei. Additque,aliquando quidem habere essentialiter hoc praedicatum,quod est esse loquutionem Dei, etiam sola motiua externa;cuiusmodi sunt illa,quae liabet tota Ecclesia,& vir dodius: in quo sensu di-- tum est apichardo de Sancto Victorest error es,cuom credimus,nos esse deceptos a Deo, cum ille, Mnon alius potuerit illa praestare miracula, quibus inducimur ad credendum. Quando uero rusticus credit,si motiua externa,quae illi prouonuntur, no i sunt

350쪽

Demonseratur Diuinitus Chri . esset

sunt inseparabilia averitate obiecti,asierit, Deutri interiori instimctu supplere insufficientiam obiecti exterioris Subdit, hanc sententiam traderem. Thomam 2.2.q. 2.art. 7.ad 3 ubi de illo, qui credit sic habet Inducitur authoritate Diuini doctri laemiracuus confirmataein quod plus si tuteriori insiu-ctu Dei mouentiscideo non leuiter credit. Et eidem sententi e fauere D.Augustinum existimat , quod magis explicans, inquit, Divinam bonitatem semper supplere per hanc interiorem vocem debilitatem motivorum externorum in ordine ais illos pueros,&rusticos,qui non omittunt culpabiliter aliquam diligentiam in quaerendi moturis exterioribus; ptaesertim vero id existimat contingere sitis per illis articulis, quorum Fides est necessaria necessitate me dij ad iustificationem. 188 Additque num. 61.hanc sententiam,qine celebris est inter insignes scholasticos , minime

coincidere cum haereticis reuocantibus omnem

Fidei credibilitatem ad occultum instinctum Dei. Satis enim ab ea absurditate discedimus, inquit, dum fatemur in tota Ecclesia elle discerniculum sufficiens exterjiis,&sensibile,ratione cuius possit probati summa credibilitas Fidei nostra ,silia reticorum pertinacia cie reliquo nihil nec ella est, hoc discerniculum sensibile esse penes omnes priuatos,& rusticos, qui credunci quando quidem est peculiare Dei beneficium, ac proinde non infallibile,nec sufficiens ad convincendam exterius per

SEARCH

MENU NAVIGATION