장음표시 사용
111쪽
De Lingua Hebraica.delitatem, multis pro Voto, non promerito,cessisse: & hunc quidem quod ait Satyricus) crucem pretium sceleris, alium vero diadema tulisse. Hinc Ath niensium scelix plerunq; μβουλάα Vulgari sermone iactata, & authoris gravissimi Platonis gravis querela, Θ των
ν - ρενα νομοθεlειν τύχαι 2 χέδον α-νlα Q ανθρώπινοι κανά sisti e Sed neq; minus hoc divini verbi authorit te nititur, ut vix aliud quicquam testsetius esse possit. Ex multis, uno aut altero loco contenti erimus. EcclesVII. Ista omnia vidi diebuι vanitatis meae e
ese jUMm, qui pereat justitia sua : O
ese improbum, qu prolonget dies in m titia sua. Et ibiciem paulo post: G vertens me animadvertebam sub Sole, nec velociom esse cursum, nec fortium bellum, nec sapientium panem, nec doctorum divitio, nec artifcum gratiam, sed tempus casumque intervenire omnibus his. Non enim probatur illorum mihi sententia qui Solomonem quasi ex sensu Omnis haec pronuntiare volunt; cum res ipsa luculentis aliunde Sacrae Scripturae testimoniis confirmari possit;mο-
go illa, ny tempus ct casum, ut
112쪽
si πχη crebro in veterum Ethnicorum commentationibus, pro Deo & divina providentia, quod & ratio suadet, accipiamus.
In hanc igitur sententiam dicemus, non sine caussa factum esse, quod idem verbum apud Hebraeos & I 'Nentem esse de prosperari significet, cum humana si quidem vulgi iudicia pe pendamus: non aliud sit ut plurimum sapientia quam bonus successus. Dion Dion
ε- ηρτυχον ἀίων, α - λον. Quae Plinius Secundus in quadam Epistola paulo latius ita expressit; Est omnino iniquum, sed usu receptu, quὸa honesta consilia vel
turpia,prout male aut prostere cedunt, μω vel probantur,vel reprehenduntur. Imde plerunq; eadem facta modo diligentiae, modo vanitatis - modo libertatis, modo furoris nomen accipiunt.Tacitus in Geo mania de Cheruscis, populo Germaniae , In latere Cauchorum Gallorumque, di c. Itaque,qui olim boni aeqvsque Cherusci, nunc inertes ac stulti vocam
113쪽
tur. Cattis victoribus fortuna in sapien'tiam cessit. Hoc idem , multi alii,Graeci Latinique. Sed quia Plauti iam in s periore usi sumus observatione, etiam hic adhibebimus.
consilia haec una devincit Dea Fortuna: atque hoc verum est, pere inae ut qu siue ea utitur, Ita praece siet, atque exinde sapere eum omnes dicimus. Bene ubi quod discimus consilium a cidisse, hominem cautum eum Esse declara in ; stultum autem illum, cui vertit male.
Sed haec tamen ut obiter hoc interieramus: ) utcunq; habeant humana sive iura, sive judicia; certum est, apud
Deum unam eandemq; veri boniq; r gulam esse, ad quam exigenda olim omnia facta consit laque: ad quam etiam provocat Apostolus, I.Corinth. cap.IV. versu sci Ut divinus Hippocrates, numquam mea sententia magis divinus,
quini cum velut ex sacro tripode ita sancit r
114쪽
aum consiti , qπα G pGnc pro placuere, νοῦν.ἶ Aliter quoque verti pesse posteriora N Lb verba non tenoramus : Sed eadem ta- π έν ι
non et mycripsisse; quod verbum est poeticum, qualia apud Platonem plurima. .
Caeterum, ut in priore illa δ istis: - ita enim vocant Graeci) ex diversi v cis Hebraicae significatione magnum pondus ad excitandos animos ad studia prudentiar. cui tantum & divinar tria buunt & humanae literae: ita in posteriore hac, non minys ad deterrendam superbiam,& nimiam sui fiduciam. f talem fere praestantissimorum ingeni rum labem :) cum ita nobiseum ident, dem reputabimus , nullam esse tantam humano PON, MENONΤΟΣ ΤΟΥ ΔOEANTOΣsa AΡxΗΣ. id est, Omnia secundum
115쪽
humanorum consiliorum firmitatem &praestantiam, quae non subito quasi de coelo tangi,& inimico sidere affari possit: nullam tantam prudentiae & sapientiae inter homines opinionem, multorum quamvis annorum perpetuis suo cessibus partam, quae non horae momento in temeritatis ut humana sunt iudicia ) & stultitiae invidiam vertere
comparata sit: quam quidem --ο- φειω ; Vel, ut Plato nuncupat, mαν , qui arcem statuunt humanarum vututum, non male mihi iudicare vi dentur. Sed hoc obiter.
Ad hoc igitur instar multa possunt expendi in lingua Hebraica non inutia. liter. In hac autem lingua, quamvissimilia suppeditent & aliae, tanto magis, quanto maior, ut iam diximus, est ν ονομαθέτου authoritas. Et sunt ingenia, quae talibus citius capiantur, in quibus aliqua inest subtilitatis species, quam solidiore doctrina, quae vel ex vetere
philosophia, vel ipsis sacris literis peti
potest. Η0rum quoque rationem haberi nihil vetat, modo tamen modus adhibeatur, & ad meram miεωρολογιανα τεγlολογιαν res non procedat.
116쪽
Mirum quam transverses, viros ali quin etiam graves & doetos, egerit ii natus amor & immodicum studium. Nam quis credat, homines non illit
ratos, & mentis c0mpotes esse repe
ros, qui Cabalistarum, non πάγια diacam, sed mera deliria & portenta - hominum seu naturae vitio seu superstiti
ne fatuorum . ac caecorum inventa, pro
magnis mysteriis, nec illotis manibus traAandis ostentarent Qui omnes scientias c disciplinas, humaniores& socras, & quicquid tot libris; tanto a dio aliunde petitur, ex Alphabeto, si Diis placet,Hebraico; aut certe ex limgua Hebraica peti posse; impensa comtendunt i aliis persuadere conantur opera λ Mihi quidem minus mirum,id unum aliquem, doctum alioquin gravemque,sibi persuasisse, qui mentis ii manae fragilitat m, & impotentis amoris quam mirabiles effectus interdum sint,non uno documento eomperi. Sed aegrorum&male-sanorum somnia a sobriis & vigilantibus magni fieri, tanto maior, ut mihi quidem videtur, & inmtoler bilior insania est. Sed parum est ista hominibus natis contigisse,' niri
117쪽
eadem opera in linguae Sanctae iniuriam contumeliam ista hominum deliria redundarent. Talibus enim quae parum
a Magicis praestigiis distant:) haud
pauci merito offensi, si non in ipsam
linguam culpam omnem conserunt,
certe ab ejus studio, ne & ipsi tales evadant, haud illibenter abstinent. Herbarum viribus quantum tribu rit medicorum Deus Hippocrates, ex ipsius,quae extant hodieque scriptis, cuivis liquere potest. Post illum multi hoc
studium excoluerunt, &, ut fit,quaedam, quae Hippocratis atate comperta non erant,in lucem protraxerunt, ex quibus naturae vis, & naturae opificίs Dei sapia entia cum potentia conjuncta tanto magis nosceretur. At postquam inventi sunt inter Romanos, qui herbarum vi elo lunam deduci . Solis & Lunae defectus; imbres, arandines, serenstatem, tempestates induci; exercitus fugari mortuos in vitam revocari; & nihil
non illis vici tuerentur; jamque in fabulas ineptissimas, & multiplicem superstitionem versa esset utilissima scientia; extitit subito quidam Asti piades , Pompeii magni aetate, qui
118쪽
pertaesus Oratoriae professionis, huc totum se convertit , & inducta nova medendi tatione, omnem usum herba
rum, non minus naturalem quam ma
gicum, penitus sustulit & abrogavit.
Super omnia, ait Plinius, ad uvere eum Magicae vanitates, in tantum evectae, ut
abrogare herbis fidem cunctis possent. Hoc dicit Plinius, magicam illam virtutem, quam homines vani & impostores herbis falso tribuebant, praecipue in causa fuisse, quod nova Asclepiadis medicina,quae nullum herbarum in m dicina usum agnoscebat, tam facilὸ recepta sit. Id ita in multis aliis contigiise certum est, ut nimius amor, aut nimiae laudes plus obfuerint , quam professa potuissent odia & vituperia. Nam quod ita :colligunt nonnulli, cujus Deus author ipse sit linguae, non posse, quin magnae sint ejus prae caeteris praerogativae; modo praerogativas intelligant, quae sint linguarum propriae, haud gravatim concedemus : sin ad 4-lia, quae alterius sunt generis, evemdant; respondemus,Deum S E--ξIαι authorem, etiam linguis juas nim
119쪽
Deum ordinis authorem injurii, qui, quod linguarum non est proprium, a tinguis petendum sanciunt. Fuit & terra, quam Dei populus incoluit, nontino lancta nomine: quam etiam Deus ipse suo non semel encomio nobilitare dignatus est. Scimus tamen fuisse etiam, alias fertilitate non minus celebres, &multarum rerum, quibus illa caruerit, eximiarum feraces. Quod si noluit Dous,ut una Omnia, quamvis alioquin una sanctitatis ornata titulo, & quasi privis legio, terra ferret: quae rationis aut v
ri similitudo, in tanto sacrae ipsius Scriapturae silentio, & ipsa quasi reclamante
natura rerum, nos inducat, ut cred mus, Deum scientiarum & doctrin rum, quibus vel humanae regantur Mctiones, vel natura secreta pandantur,
quasi facultates & semina, verbis Hebraicis & literarum apicibus indidisse pQ uod si lingua Hebraica, aut vero Alphabeti Hebraici siterae, quod ab uno sint immediate Deo, ideo ad omnia debent sufficere, quanto magis ad sin-
Culos Sacrae & Θεοπιεμου Scripturae luehros id transferamus, multum eorum
dignitati detrahere,qui neget singulo sitiem
120쪽
De Lingua Hebraica. IOIsaltem quae ad salutem nostram necessaria sunt, omnia continere λ Hoc alius postea, ad singulos fortasse,quo miraculum crescat scilicet, & cum miraculo reverentia, Versiculos transserat:
parum interim solicitus, quid alii, pari libertate, de Deo judicaturi sint, qui,
cum tam pauca suilicerent, tam multa esse voluerit. Caeterum, n0n in mediorum. aut paucitate, aut varietate, Dei gloria consistit: sed in eo, ut,quemas modum ipsam vitae usuram,ita quaecunrque, quibus haec vita sustentatur, orna tur, fovetur, accepimus; bonorum Omnium Deo authori in solidum asscribamus; neque dubitamus qui phrygionicat artis & polymitariae, aliarumque id genus, Exodi capite XXXV. &agriculturae, quaeque ad agriculturam pertinent, arcanorum, Esaiae c. XXVISI. vers. 23. & sequentibus sibi vindicet i ventionem ; quin idem aliis cujuscunq; nationis aut linguae ingenium suffecerit, quo artes & disciplinas vitae utiles invenirent,aut inventas expolirent: ut ad linguat Hebraicae sanctitatem min, me opus sit recurrere, ut de Deo a thore & inventore gloriemur.