장음표시 사용
221쪽
hoc solum erat, dicerem probabile tam tum, & casu ita potuisse fieri. Sed jam earmnesse, paupertas: scantiles :-u χ scant-nes: Ecce quatuor ejusdem prope significationis vocabula, eadem apud Graecos quantum dialecti varietas admittat :) & Anglos. Qtiis tam ferreus& bardus, ut hanc tantam affinitatem ad propiores aliquas non referat ca fas' iterum,posteriora illa duo stant-nea & startenes hodieque notissima. At earinnes olim Iristissimum, nunc apud Anglos nam Germani adhuc habent) exolevix. Pro eo dixerunt etiam, Dinib, quasi ex-; ut φιλ2ι, φιλοτM, &c. & φαυλοτης, stilla , de quo suo loco: quod idem, sed alterius formae verbum. Occurrit in Saxonicis Evangeliis, Pothlice thes ot hnemnalbe: haec vero de penuria sua: de vidua paupere scit. quae ibi vocatur ,earme undame. Multis verbis utuntur Graeci, ut verborum ρεμο ν & νομων vim explicent.
Poterant tot verbis Anglice, & quidem clarissime, to ramble,& to romble. Sed qui F ραμ cον ea quo ρομcis non una apud
222쪽
e Saxonica. apud Graecos notio, eam nos hic volumus qua ρ co' instrumentum significat ad strepitu excitandii: quod ideo in sacris Deae Cybeles quae&Rhea, seu Dea mater nuncupata cum tympano circumferebatur. Scholia Graeca
o. Unde Hesychius, 'Ph G2 Θ, Ἀρφ , ηχ , διὸ si . Addit autem E xymologicum idem instrumentumJρ etiam nuncupatum. Unde fortas Iemanavit & Gallicum bruis. Anglia Gallis, an Graecis acceperint, nescio:
sed & illi bauile de rumore qui linguae
sonus) usurpant. tuis ad Graecorum verborum nos aures habet vel tantilium imbutas, 'ui cum audit quotidie solemne illud in omnium ore, good moproto, non Graecos audire se putet, γα νGallici Bois jour ) dicentes λ Quod omo rom, postea ad crastinum diem significandam translatum est; aut v
223쪽
rius, de crastino die proprie usurpari coepit,hinc factum puto. Η ut notum, pro luce saepe sumitur, inde mino*gen, & morrois, de luce matutina proprie; & tandem de toto die,quatenus tenebris noctis opponitur. Dice- 'bant autem, ni fallor, morrom, de praesenti; to morroto de crastina diei luce. At recepto semel Latino darg nunc vap ) quod jam ante mille annos in usu
fuit : , mo troto, sive inoὶgen, de m tutino tantiim tempore, & crastina luce usurpata sunt. Nos quidem nunc
distinguimus, & illud, inorning, hoc, 'nioaroua dicimus. At in scriptis Sa nicis is moὶgen de utroque reperias '. ut& hodieque apud Belgas. Etiam Graecum abea ον ut quidem derivant vel res Grammatici) matutinam lucem vel auroram proprie videtur significasse: λ αυειον autem, proximi diei lucem, &inde crastinum. Usus tandem obtinuit, ut αυειον ablalute quoque diceretur ut& Anglicum moὶrola:) pro uc μὰ . Quod si j, morroto, vel mozgen apud vetustissimos Anglos pro die, nos nim sola coniectura ducimur) non o currat, sed tantum de matutino tem-
224쪽
De Saxonica. p.re, & de crastino, quemadmodum apud posteriores mille abhinc plus myniis annis reperimus, & hodie durat apud Belgas; tum dicemus, haec verba, Ood moprom, propriam matutini temporis salutationem fuisse, qua sibi ni
tuo novam lucem gratulabantur.
Iam cum dicunt, quod non miniis vulgare est, siueet beari: quid aliud quam Graece l0quuntur, ἡμι -δia Nam sine et, est ipsissima vox Graeca, aspiratione, in literam s ut passim,
sudor: & ia genus aliis quam plurimis. Sed in genere de litera . praeter ea quae jam supra notata, sciendum est,nullam literam in omnibus linguis aut addi facilius,aut omitti. In aliis linguis obvia exempla, & offerent se nobis aliqua fortasse in sequentibus. Ita in Anglica, quod olim iniitte & mllde; nunc mi lda tantum : quod siniitnes in quibus Otiam literae t.ita affinem d. mutationem, ut in saeeet ex notarem, si in tam trivialibus & obviis immorandum crederem :) nunc mildires et quod Latini
--, illi lao;e: ut hodieque sparrora
225쪽
ex passer: snom, ex nix: rime, ex limus : Et contra, tinne, ex stanno. Sed& in eisdem interdum verbis, ut in Graecis, de quibus supra promiscuε scribitur vel omittitur: ut in Evangel. andiuarodim, responderunt) quod mox andsmoadde: respondit0 obtinuit nunc usus ut semper cum s. scribatur: tum vero ut cuique libitum, and- laude, an diu irst, &c. Hodieq , tamen, taeela, & sneela: ut alia omittam. Adj, beari ex quod attinet, est ea quoque pura puta Graeca vox, ad idi tisinum Anglicum flexa: ν c. vel κ. in adspirationem emollito: de quo supra egimus, & multa deinceps alia, in collectione verborum proferentur exempla. Simile est quod etiam ex Latino, cerum, fecerunt Mart In vetere Glossario, quod Somneri mei bibliotheca suppeditavit, ita legebam: breor, care'ctam; haelar, caper ; taeteres, capri ; znhogo, cornicem; brem, corniX. E-ausdem generis sunt & ista:κύ-,cla dus, hali; beard; ρυλ , corylus ; M3el: Belgis, baio ter:) aliaque aliis observata, aut a nObis deinceps observanda. P
226쪽
me Saxonica. an Qui norunt quem usum apud Graecos verba πίζω, quorum praeterita pass. Ariu'm , & i habeant, super origine verb0rum Anglicorum trim & sinagg, opinor, non haesitabunt. Exponitdiutem Hesychius το σμἘχω, πί ,-A tonsorum aut fullonum artificio videtur primum haec significatio manasse, ut exemplae Graeca suadent, quamvis usus ad alia quoq; transtulit. Plutarch' de cura circa p0cula loquens,utrumq; ut & Angli
cum σμυχω confundant, quod l0nge aliud: sed & hoc Angli mutuati sunt et dicunt, to tauit , vel ut alii scribunt lasmutcb. Graecis ut ferrum Latinis metonymice, haud raro ensem significat: unde & GDiροφορεῖν. A glis, solita contraruone, a saeo;d; velut olim scribebant a stourd. αμαυς A δηρ blunt usitatissima.ut infra d cebimus, aphaeresi) smord; & fieri po
test ut dint quod alii scribunt dent
227쪽
quasi ex Latino dens sit ex δεινοτώ. Galli dicunt, ροinste de Pessee: quemadmodum & Latini aciem de ingenio quoq; dicunt. Certe lωνis cum οξυ
haud raro jungi, ac idem, quamvis in
metaphorico sensu, valere certum est. .
Sed quicquid hujus sit, non dubium .
quin is blade,sit ex i quod Graeci posteriores per diminutivum ὀβελι- . μοι; ut ex Polluce patet, altissique. Ita&-pro quo Aoles αισο, dixere , peperis Anglis, a lanite. . VPαχις Graecis, spina dorsi, Anglis,tbe rioge of tbe bacll. ραχις Graecis, porrecta montis longitudo: Eustathio, G,χr . G : Anglis similiter, aridge of an hiil. Dixit Homerus, ράχιναος, dorsum suis: ad cibum scis: parati ; & convivis appositi: dicunt Angli quotidie, a racli of mutton, in eandem planὸ sententiam. Graecis, strepitus inconditus, qualis maris ali entis, & littoribus sese infundentis esse solet: unde proverbium, ρα λαλί ratvet Anglis in quotidiano &familiari sermone, strepitus major &inconditus : Graecis, alastor, pestis, pernicies, magn0rum malorum
228쪽
sive Sarinica. Dima. v nu d; quod irem passi, tantis , sed Maresa ustirpatur; sed ad te ut plurim Mnad discrimen thetis i a praὸ vomata Ie iure tib ia villai, dic. scinaminuuta ab una, φδε rem ori ine, seu radice icum tamen haec si besiti alla quoquε venitent in meriem ab eadem Ariasse origine i sed qui, dubim obstineo
Certe aut nihil in verbis tetiunt, ab illa plaraque certa sunt, qua harunct
k- ὸ Multa ali, postant hk iiiseri: quassiis locis in Alphahetiis sne nimii me proles simus) collactione repetierituri Et lim opin6r titig iniusta sunt , qui qmpies haec Milicat lingube eum Gimica, Mam volumus, alfinita, pso tui, quae liue ad generalem aliquam lingua.
nim omnium inter se cognationem, nec ad casum reseret possit. Riid nitibia Ego n6n dubito, si quis id agit, Nutriusque litigiis bona fide peritus si qtiin bene longus Dialbus conteripossit inbis qua di Alea sint re pio
229쪽
riter Anglica. Hoc ego bona fide profiteri possum, non semel haerentem in
locis obscuris Graecorum auctorum,
linguam Anglicanam adhibuisse, nec parum eX ea commodi pςrcepisse.Mul tis exemplis hoc possem ostendere, si libris illis fruerer, quos 'lim legi. Uno
Multas Libanium inter , sophistam ouondam celeberrimum, avitis superuitionibus addictissimum; & Basilium Magnum, Christianae pietatis antistitem sanctissimum & eloquentissimum, epistolas ἀμοιβήιαι intercessisse, nemo ignorat, cui utriusvis eorum, Libani Basiliive opera unquam inspecta. Ex illis quae hodie extant, quaedam sic imcipit : Πῆς A me suα δυσκη Erat autem sophisticus stilus,praenimia elegantiae cui uni studebant) aD sectatione ut plurimum putidior. Quod
etiam Photii est si bene memini) de
Libanio iudicium. Praeter structuram orationis affectatam, vocibus etiam non vulgaribus & desitis, sed Platoniacis tamen,libenter utebantur. Talis haec vox videtur fuisse, quam
via in ullo Graecorum, sed neque A
230쪽
dipος, aut aut-: ) qui nunc extant scriptorum reperias. Bas, lius insolentia vocis, ut ex ipse conj, .cere est, non parum offensus, quesitam tandem invessit vel in Platent. vel a , quo qualia tum multa extabant) Pl tonicorum verborum Lexico. sive Gl0Gsario. An hodie reperiatur in Platone, non possum dicere. Non memini certe ibi legere, nec ullum ex Platone locum ab antis notatum reperio, Caeterum,na-silium longe aliter accepisse, quam Lib bamus voluerat, aut ejus sententia fer bat, tum verborum ipsius contextus, tum vocis ipsiu3 vis plane persuadent. An vero tam petulans & incivilis Libanius, qui tant m in caeteris omnibus epistolis erga Basilium reverentiam
prodit; ut nullo ab ipse vel malὸ dicto
et facto provocatus, tam abrupte avaritiam, &- eo enim spectat Basilii responsio, ut id voluerit Libanius ) Basilio & aliis eiusdem ordinis
teribus Grammaticis κέρ seu lucrum exponitur. Hinc dictum volunt, ex quo lucrum non facile percipi tur. Quanquam nulla alibi ejus signi Ρ 1 ficationis