De quatuor linguis commentationis, pars prior quae De lingua Hebraica et, De lingua Saxonica

발행: 1650년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

29 aDe lingua Anglica vetere,

alere cogerentur Utrumvis, usitatae verbi lαβα ν significationi optime conveniat. Talia autem multa sunt vetustissimis Graecis usitata, quae postea exolevere : ut in 'superioribus ex Varrone & Pl tarcho observavimus. Aliquid etiam in verbo Anglis, so, bobble subsultare est: quod equi succusarii, id est caballi pro prium.

Lucii. Succusator teir; tardique caballi. .vobbi genus quoddam equi,ut volunt,Ηybernici. voblers, hobbellarii, in iure Anglico muni cipali vocati, qui lege praedii sui equum cursorium ad publicos usus

alere tenerentur.

Κρρη, puella, filia; Anglis olim

ture, nunc ut ore meretrix. Plane ut Gallis, sarce, vel garse tam puellam, quam meretricem significat. Sed & Anglis, vertim secundum aliam analogiam, ex hoc, Fhη, puella, mutato, ut in multisaecang. factum est Angi. gule, puella. Κίοι, contra; gainst, against. Κυκλο circulus,orbis,rota; a iubeel. Vide tamen in supra.

322쪽

' sise Saxonica.

rium.

Κρουω, pulso : πέ ν, crem' bala pulsare': Φ πιμαν κτί ν, citharam pulsare : χήῖμα, sonus qui editur cum organorum musicorum pulsatione. btem, ut quidam interpretantur carmina dae ; a croud. Notissimum & usitatissimum instrumentum musicum, ad quod cantare & saltare solent. Κυδο , opprobrium : con- vitiari; to chide, increpare : quod plerumque non sine opprobriis. ΚααIV imprecari, maledicere : Ω-let Vs in compositione contrahi, ut lεβαλε, ν ββαλε, inde &Lat. caballus: Glαλώπήν, &c. sed & coalescere, ut hae κορυφbra,

to curis, quasi ex U3 ut

323쪽

De lingua Anglica vetere, ut ex πιεζήν demulcere, Galli suum carasser estinxisse memini alicubi legere. Vulgo tamen sed non ita pro babiliter ex χω q, qu0d aliud

Κιχμω, κυχανω, & κιχη M, Homerotissitatissima : proprie, cursu & pedum pernicitate aliquem assequor, & comprehendo : corripio. Anglis, to ulcst, pede ferire: Ferire,pro assequi,vel tam gere etiam Latinis usurpatum. Horarius, Sublimi feriam Odera vertice. Κν ι, cule a gnati: quod non tam remotum quam est pavo, ' ταως λ ,ex ςαχυς ; & similia, quae doctissimis viris placuerunt, & arcaniore quadam analogia se tuentur. κυMος, dce. Vide

324쪽

γρν , λαγονει, ilia, lumbi lognes. Λαγὴν, angip0rtus; a lane. Λυον,fimbria; & in genere, ut Hesychius explicat) m ἔχαὶον, quod evr mum est; a ledge. Λοχmi,densa sylva & metaphorice, crines densi. Angrioclis; cincinni: sed& λοξος,obliquus, non rectus: quod &cincinnis, sive intortis crinibus non male quadrat. laxus, vacuus, non distentus: Angl. lanch. AIχν , qui cupediis est deditus, i, guritor, cupes, catillo; liclit lib. ΛοφO',inter alia, tumulus, collis, locus editus, a loti, & alossi.

uvisti. alavissi longue. Aαξ, cum calcibus; ,el ut quidam apud Homerum λαξ ἡδὶ κυνί, resti & similibus ) interpretantur, molli pede :τω ἡδὶ, pede extremo. Anglis lagg, tardus, postremus ; quod tamen etiam ex ληγ, ceo,desino, duci possit.

Λί aro', attritus, seu detritus usu.

γλωαι, quo sensu Atheniensibus

325쪽

De lingua Anglica Getere,

a lepidissimo Comico obiecta, consulendi ejus interpretes & scholiastae. Hadrianus Junius vir doctissimus, Iubrica ac suaviter balbutientem linguam intems retatur. Angi. igitur,a lisping longur: λίαπη φθογγη. Etenim longus, Graecum quoq; ut idem vir eruditissimus pridem monuit, & nos suo loco docebimus. . A χανω, sortior, sortito obtineo: re quod sorte obtigit: sors, lucis & lus lite : quanquam dubito utrum ex eadem sint Origine : & non potius inclite, sit ex candidus, albus; dicunt enim Graeci, λdm ηψρο, scelix & fausta dies: Angli, a luilliedap. ΛΔαγω. video, aspicio;'o lodbe: quod miniis remotum, quam HGω ; eX quo

tamen prius illud doctissimi Gramma

tici deducunt. Ab νου πιι abluere; to loose: Λυαμό- χιον, herbae n0men; A ngi. idola-ll rite et quasi dicas, metiςροφιον. Vide infra in ςρπη. Idem λυ dissolvere, rescindere abstindere,evertere ut apud Home-

Tum, λυ ν πολιν, Gertere, perdere uinbem,&c.) lo lose, id est, perdere, amittere ; ipsse, damnum, jactura.

326쪽

sse Saxoηica. 29TAωπ9,relinquere,linquere,fo leate. δεα , turba,populus: Anglice, tela improbus, flagitiosus : quales e turba plerique. Obvia phil0sophorum in eam

men subflantivum, lustr : nisi quis m lit ex λοίθων, quod ab Hesychio e

res venereas incontinens, salax) deducere. ' Quae quanquam sunt valde probabilia, non tamen Omittendum, λυπια, Vel λυῆα, quod apud Gracos de canina rabie proprium est, ad alios quoque, majores & impotentiores, intamoris iraeve, ) qualescunque affectus non raro transferri. Unde & Anglicum verbum manasset nonnullis forte magis arridebit. Μ 1 4 Υρον, unguentum ; to besnatore tiV ungere: be praeponitur, Ut in diliis multis. Simplex igitur fuerit, to

327쪽

De lingua Anglica vetere,

sitieere. Sed & mpIe lutum ex eodem sonte; cum τομι Θμαι,eX quoi m Oserum, fere, fundere, in genere significet, & ista vulgo confundantur Αλύφήν, ungere, & illinere: αλοιφη, unguentum, & tectorium, quo parietes illinantur. Ita & Latina, venenum, inficere, in utramque partem usurpantur ; de alia plurima.Mυδαω, nimio humore & uligine vitior prae nimio humore seu madore putresco: μυ vitium quod ex nismio humore & madore contrahitur; mid, niua: muddp, mille. Mελδω, liquefacio '. Item macero, consumo, &c. tomeli et Item, to mouulamentor ; lo utourne. Mωλ ,--χ', --λ9,bellum,pugna,turba, labor; Angl. to morte: vulgo jungunt, cum tolle,

to molle and tolle de quo vide in

crassi

Mαροι νω, tabefacio; μωνας,Vel tabes; mura ine, vel murre intlaesitabifica lues: inter pecor/ proprie.

328쪽

insanire; insania ; so

he mad, madnesse: de d inserto, vide supra. Hebraeis recentioribus ,

Μι Mar, in minutas partes secο- in parva frustra concido ; to minta. vel μέλιχ γ, suavis, mam suetus, affabilis; metiri Mαια, Obstetrix; a Mid-ldila 'Mέps 2',maximus; inici bip : dentestan, & most, in superioribus. Μηχαν αν,e cogitare,moliri,stniere: to malle. Μυελὸς, medulla; marraeo. Mολυgδ'O', plumbum; lema : Vide exempla contractorum, de quibus iii superioribus egimus: & infra, in se

Mανιών, pro magno, seu ingenti,vox authore Plutarcho)Phrygiacet. Potuit alioquin ut jam olim Erasmo. alii Que . notatum : & Graeca merito censer cum etiam a Lat. insanu-, pro magno usurpetur. Caeterum linguam Phrygicam ejusdem fuisse cum Graeca origi nis, ut quae ex illa iunt, etiam Gracae, sed quae antiquissimis temporibus ob

tinuit, adscribi possint, ea quo damsen qntia

329쪽

De lingua Anglica vetere,

sententia prius notavimus: Anglis, maine, ingens. Utuntur &substantive,

cum dicunt, mitb migbi and maine

servus. Aristophanes, ut alios omittam bis utitur;ubi Scholiastes,οωθας, domesticos, exponit: ut domi Stephano notatum. Graecam tamen non redolet originem : de quo alii pluribus. Anglis man, homo,Vulgo pro famulo, sed stoeniwικως, ut Latinis puer; & Graxis παῖς. Quidam ex Latino mas repetunt, ut Lipsius; alii ex homo. Ego Movet me tamen, quod amne, tuo: man ex Latino scem,na 8uxisse credibile est. Quanquam magis probarem Verstegant sententia

am, Looman, quasi monib-man, λογοῦν γ, si constaret is diombe, mu' lieris uterum proprie, non ventrem in genere apud antiquos denotasse. Regeret tamen aliquis fortasse, utcunque nomen illud tam viris quam mulieribus commune, nihil obstare tamen,

quin mulieribus ab illa potissimum parte nomen ductum sit, in qua praec puum a viris discrimen, & qua iliae

maxime notabiles. Enimvero, & ρcpmmune utrique sexui; ad ea tamen

quae

330쪽

De Saxonica. quae mulierum propria, saepe transfertur : ut cum dicuntur.

Caeterum, ut nunc iuoman, ita mila olim,commune sexus nomen erat: quod nunc usus conjugibus addixit. Hodie, enim Vise, ux0r; house-iulla, materfamilias. Μαννο', vel quod & φαανιώκης) κο μγ io', ut Theocrit Scholiastes; genus ornamenti collaris, vel collo apti : χρυσουν 4 έλλιον οφορου

Polyb. ut ex illo docet hic doctissimus Stephanus. Angli hodieque, a mane, vel maine iubam vocant equinam: quae equi praecipuum, praecipue si cultus accedat, ornamentum. Plinius de Leon, bus : Leoni praecipua generositas, tunc cum colla,armosque vestiunt jubae. Id enim Uuod

signi Mεlα, praepositio:) cum: Saxonichmid. Eadem praepositio quando

cum accusativo construitur,saepe sapud Homerum praecipue: θ motum significat ad locum, poniturque prse, προς Vel

εμ: ut aetate contingit, e leone conceptis. vero pardi generavere, semper in-

hoc carent.

SEARCH

MENU NAVIGATION