Tempe helvetica, dissertationes atque observationes theologicas, philologicas, criticas, historicas, exhibens. Tomi primi sectio prima sexti sectio quarta Tomi secundi sectio prima

발행: 1738년

분량: 715페이지

출처: archive.org

분류: 철학

301쪽

ad leges & rationes totius vel agere vel pati queat. u.) IV. Permeare vero istum ignemi, sive Deum Stobeum , totam materiam , eamque informare, vivificare , eiusdem quae partibus essentialiter ubique adesse. cx. V. Nec hanc Stoici Dei activitatem aliam esse posse, quam quae leges & rationes totius , cujus pars

ille est, postulant, unde & ipse illis legibus subjectus est. (γ. VI. Inde fatum hoc absolutissimum, di concatenatum causiarum re eventuum nexum esse, quo omnia ita eveniunt, ut evenire necesse fuit, cum hoet sacro nodo omnia in uniuerso tanquam in uno arctis.sime invicem implicentur. s. VI l. Quoniam vero haec rerum universitatis series eius partibus adaequale respondex, & ad illud conservandum facit, inde maxime rationalem esse. sa. VIII. Ex isto Deo sive anima mundi decerptos esse & genios ib. & hominum

mentes , quae alvo rae V ατ α, portionem divinae essentiae

in se contineant. ce.) lX. Materiam vero istam cras.liorem per ignem illum divinum in aspectabilem mundi formam coaluisse, & post certas periodos ad pristinam chaos primaevi confusionem per incendium redituram , sicque & partes animae mundanae in eam reductum iri, novumque inde ex naturae universi necessitate mundum pristino in omnibus similem restitutum

302쪽

tulum iri, (d. X. Ad hanc universi constitutionem Efformare se , sicque partem divinam in nobis habitantem ad felicitatem suam excitare, hoc potissimum Philosophiae munus esse, abjectis iis, quae hunc scorum impediunt. se. Plura sunt, quae ex his consequuntur, nobilissima Porticus decreta & praecepta ised ea hic, ubi brevitas sectanda est, quaerenda non sunt, & dccas ista principiorum Stoicorum veritatis studioso sufficit ad detrahendam Stoicis Christianorum simiis larvam. Nam his ipsis principiis pessimam impietatem contineri, eaque ab atheismi abominabili labe prope abesse facile evinci potest, dudumque viris doctis evictum est. cf S. IX. His iam positis, & pro interprete decretorum &Praeceptorum Stoicorum assumtis, facile ostendi po-rest, quam subdole & maligna ratione infernalis genius piarum doctrinarum D Arat ala sub larva Chri Dianae pietatis occultaverit, & quam longe magnifica illa verba di dogmata Stoicorum, quae supra recensuimus, a veritate illa absint, quam divinos doctores Spiritus S. docuit ; quicquid enim Stoa jactavit, quicquid Christianorum verbis interceptis jactantius iniunxit, illud omne ita comparatum est, ut salva impia hypothesi dicere quoque possit genuinus Api nonae assecla, verbis Christianorum impietatis suae virus cautius tegens & occultans. Quod ut faciam manifestum, & subdolam imitationis Stoicae rationem in apricum producam, bona Tua pace, Venerande ZIMMERMANNE, & verba & sententias

s d. Haec frequentissime Stoici erepant : vid. SENECA

cons ad Mart. c. ult. Id st. nat. L. III. c. ap. ANT ONIN. L. V. . ar. (e. ANTONIN. L. II. . quo loco ea fere omnia, quae hic per partes dicta sunt, collecta legimus. (fl . cons. Supplem, ad regi. Philas P. II

303쪽

memoria recolam, quibus supra Stoicos Christianorum simias fuisse, ostepsium est. Gratias agebat Epictetus Deo , sed cui E universo, sive opificio, ut ait

maximo di summo, quod in se continet omnia, quod ex hominibus di Deo di reliquis creaturis constat. a quo semina d lapsa sunt in universa, quae generantur oe nascuntur in terris, tum vero in ea, qua ratione sunt praedita; quemadmodum

ita germanissimam Stoicorum sententiam alibi cst. exprimit. Hine Dei filium in sequentibus hominem vocat, id est, eum, qui ab ipso universo productus sit. Dei civitatem Epictetus & Antoninus memorahant, sed cave, spiritualem Christianorum vel co testem intelligas Et mundana est, ubi omnes homines pii pariter atque mali membra iunt atque partes, s h. cui universa & necessaria lex imperat, unde necessarium fluit obsequium, futilis illa Stoicorum virtus. Id si phrasibus Stoicis ante C. N. familiaribus expressium fuisset, longius a Christianorum sententia abiisset, & venenum impium apertius prodidisset. Ita enim de eodem argumento CHRYSIPPUS i. apud LAERTIUM. ( ) ira, is vo xia' mech, Tu

My εμπgιναν των φυσυ συμβαινεν ων ov, 3 te ditae l. v αἰ-irseai cycrete Tie Toυ oMu, secundum virtutem visere idem est, ac juxta eandem rationem vivere, ut in mundo quotidie fieri di accidere exterientia notamus. Sunt enim natura nOftra partes universi. Sed splendidius, sanctius dc castius loquendum erat, hinc surreptae Christianis voculae , ut imperitis imponeretur. Cur templum Dei Senecae

supra dictus sit homo, ipse mox prodidit, scilicet (ι.

quia mens particula est ex coelesti anima, ex ipsa Dei essentia decerpta, ut radius a sole demissus in corpus, ita ut inhaereat origini sua. Inde mens familiariter ANTONI-N daemon, immo Deus inhabitans, θει--,

304쪽

emanatio ex directore mundi EPICTETO ( n. vosi aloe eoc, Avis pars , SENECAE(o. divini spiritus partae velut scintilla quaedam. Vides Deum & hominis mentem essentia idem esse , eandemque originis & nais turti servare rationem. Hinc Pelagianismus Stoico, rum ante Pelagium, viribus hominis omnia in virtutis & sapientiae studio adscripta ; quod hic ideo notandum est, ut splendenti Philotaphiae, virtutem a Deo expectanti, larva detrahatur. Audi quaeso im i pudentem Senecae vocem (p. ) Turpe eri etiamnum Deos fatigare , quid votis opus es fac te ipsum felicem. Sed reliqua lege & detestare impietatem & superbiam pessimorum Philosophorum. Maxime vero impiam

imitationem prodidit Imperator, dum ex natura omnia , in natura omnia , ad naturam omnia supra eo

clamavit. Qui enim potuit melius SpinoEae impi tati praeludere qui potuit significantius unam illa, naturae substantiam . ex qua, in qua, ad quam omnia referuntur, exprimere e qua scilicet in Porticu ex universo eiusque variis per Deum & materiam si non . modificationibus , certe partibus & emanationibus omnia oriuntur, sunt & sic quoque omnia in Jovis unam essentiam iterum redeunt. Habeo inde rationem , cur similitudinem membrorum in uno corpore Christianis suffurati sint, quia scilicet ejusdem uni, versi omnes omnino homines partes & mentes omisnes ejusdem animae mundanae particulae di scintillae fiunt; ex hoc ipso fundamento disjectum ramum universitati, cujus pars fuit & membrum, sed mentis stupore in rationali parte excidit, inseri iterum polle Antoninus monuit. Hac sententia de Deo, anima mundi per universum ejusque partes diffusa, semel suis sceptacm. L. N. F. I. . cons. GATA NE R. ad M. il. (n. L. I. c. I. (o. EP. ya. di de otio Sapient. (p. Ep. I. cons. GATA NE R. ad Antrum. L. II. I. N. p. h.

305쪽

scepta, facile erat, divinissimam de unitate Dei doctrinam cum To Pearuli gentili nefando ausu conciliare , sicque . inter tenebras & lucem pacisci. Etsi enim unus ita Deus est, isque & omnipotens & omni prae-s ens & creator atque conservator universi, cum anima mundi prjncipium mundi activum sit, omnibus ejus partibus praeiens, & eas permeanS atque animans, id quod non ineleganter explicat PHU R N UTUS, (q omnes tamen mundi partes Dii sun quibus scilicet pars divinae animae adhaeret. (r. Nec saniora sunt, si dimisso cortice ad nuclcum Philosophiae Stoicae attendimus, quae de providentia garriunt. Fateor, minimorum quoque providentiam asserere Epictetum , concedo, libertatem animi cum ista providentia conjungere Senem severillimum , laudo, negantes providentiam Epicureos a Stoicis fortiter rea

felli ; nihil hoc ad sananda putria Stoicorum essicit vulnera: Nam providentia illa nihil aliud est, quam motus ille ignis subtilissimi, qui materiae inest, sive

mundanae animae, naturae, Dei, ( omnia enim ista unum idemque sunt o activitas, ad leges universi ita v adstricta, ut fato huic ipse Deus pareat, qui etsi necessariae & fatali connexioni rerum inevitabiliter subiectus sit, quia tamen solus est omnis actionis cauta, libertimus dicitur 3 unde mens , quae pallicula Dei est, libera non esse non potest ; est sensu Stoico, dum scilicet sequitur impetum naturae suae, & facit, quod natura sua evitare nequit. En egregiam Philosophiam A SENECAM vero re ipse ad S. Trinitatis mysterium praeter verba propius accessisse, mire sibi & aliis imponit HU ET IUS , ille enim & genitor universi,& incorporalis ratio & divinus spiritus unum idemque sunt deaster suus, mundus, natura, anima muri

di, totum. Ex eodem fonte doctrina Stoica de da

306쪽

monibus orta est, quippe qui, ejusdem cum mente humana sortis , ex anima mundana effluxere : miseritamen dii, qui mortales sunt, &in exustione mundi conflagrandi, & ita in Sotiem unum reducendi (s. di iutinum confundendi. st. Et ex horum sorte de mente humana judicandum, quam post jactatam divinam ori ginem tandem mortalem faciunt 3 (u. di quod apud quosdam videas, etsi Stoicis principiis consentaneum, i undis extinguendam , (x.) certe in universiale semia: narium resolvendam , confundendamque. (y.) Undet merito spes illa Stoicorum de futura felicitate post superbam iactantiam in fumum abitura derila fuit. En egregiam Dei imaginem , qui animas ct se absorbens cum revera corporeus sit, ( & ignis subtilis. simus, aliam & meliorem imaginem, qualem Christiana religio docet, homini largiri nequit., S. TDe corruptione humani animi, fateor , egregia quaedam monent STOICI, di mutandi ejus necessitatem urgent, ut furtum facile subolere liceat ; intimius tamen si dicta respicias , non minores vel leviores errores latent. Non enim haec corruptio in mente residet, sed in ea materia portione, cui immersa est; in.i de in animam sensusque cupiditates irruunt, di his disina illas in coeles is particula mens captiba tenetur. Haec Dirtute suas divina liberanda, suoque asserenda principio, ut redeat, unde d sendit. Nihil recito, quod non germanis Stoicorum decretis contineatur, eorumque effatis confirmetur. s Im-

( Eleganter hoc demonstravit THO M A SI US de ex

a. ) A NTONIN. L. m. s. s. - Evictum et

in otio Vind. Mel. II. di in Hire Phil. T. I. p. Ionis

307쪽

Imprimis luculensus est ANTONINUS, qui de hac

intellectualis proprium, circumscribere semet, nec sensus nec allectus motibus unquam superari, animalis enim uterque es . vis autem intellectualis principatum sibi Dendicat, nec ab eis in ordinem redigi patitur, jure quidem, etenim intellectus Ratus est, eis omnibus uti; tertium in natura rationali est, lapsu di seductione immunem esse ; his igitur mens adharens, recta procedat, habetque quicquid suum est. Paria habet &alibi. (b. Clarum inde est, omne malum a corpo re, vel anima etiam, quae & ipsia Hementaris est, in mentem, illam divinem scintillam derivari, quae in divinis virtutis actionibus corpore nyn magis impeditur, quam Deus a materia non in omnibus obsequente. Luculenter SENECA cc. : uem inhumundo locum Deus obtinet, hunc in homine animus ; quod est illi materia, id nobis corpus es, semiant itaque deteriora m lioribus. Hinc tota illa meteorologia Stoica, quae, supponens , ( d. omnia corporis, 'Dium, animae somnium di fumum, vitam militiam, di hospitis in peregrino moram esse, eo tendit, ut genium quis suum interim conserυet integirum . contumelia ac tisione omni immunem , Doluptate ac dolore omni superiorem , nihil temere aut ficte agentem, sibi sufficia entem, porro quaecunque sibi evelliunt, ita excipientem, tamquam inde obbenientia, unde ipse venerit. Quae cum materiam a Deo independentem , eamque arti divinae inobsequentem, adeoque suo modo malam suppin

308쪽

nant (e. & in fluxis atque corporeis tantum corrupistionis sedem collocent, quam longe a vera sapientia aberraverint, etsi verbis saniora professi, in propatulo est. CYNICI descriptionem Epicteteam facile Christianis imitatione surreptam fateor, ad ideam veram ministri J. C. formare Cynicum nego. Deus enim ille, a quo missus est, ad cujusque normam se & alios componit, summum illud bonum , quod aliis laudat, est in se ipso, scilicet Deus ille Stoicus, cujus essentialis pars est animus. Ait enim: (I

v. A. Si quaerere velletis, indenissetis illud ( summum bo num) - υobis existens, neque foris oberraretis, neque quaereretis aliena, tanquam propriae redite itaque in vos ipsos.&c. Hinc Cynicum suum Vere mari vult, rege misque & dominum aliorum se venditantem. Quβ, ut a Christianorum genio multum abeunt , ita longe aliud sibi voluissc EPICTETUM, quam Christiani, statis produnt. Ex his omnibus, quae larga manu propinaus, judicium quoque fieri debet de iis, quae

de morte hominis, felicitate ejus pos hanc vitam , mundi conflagratione, di reditu mortalium ad vitam, speciose adque Christianorum placita convenienter dicta videntur. Spes enim illa verbis tantum jactata, & ad unum animorum in animam mundi reditum, (g. ocoroorumque in elementorum resolutionem reducta( h. timore & angore ejiciebatur, ita ut mirum non

sit, post splendidam jactantiam fluctuasse SENE CAM, (i. ) & ANTONINUM; i) vel iis se

solatiis erexisse , quae ad crucem actum furem solari apta sunt , necessiati esse paralidum, exeundum, fore nos ,

309쪽

quod ante nativitatem fuimus, nempe in chaos priainum

confisi, & quoad mentem igni supremo ct coelesti, quem DEUM, Deique sedem somniabant, juncti. Cumque conflagratio mundi periodica sit, & ex natura universi certis temporum intervallis semper recursuris oriatur, cum omnia in Jovem, id est, in ignem illum naturalem reducantur, & ex isto Jove omnia illa , necessitatis sive fati lege ad pristinam vitam redeant, uae Stoicorum metempsychosis & resurrectio est , l. o quis nefandos errores cum divinis de futura r surrectione & vita doctrinis conciliabit l . XI. Tantum detrahendae subdola STO IGOR UM Phialosophiae temporis insumsi, ut timeam merito, Optime ZIMMERMANNE, ne vel Tua, vel lectoris Patientia abutar, si in indicandis Philosophiae moralis Christianorum sapientiam imitantis dolis aeque prinlixus laeso. Verbo itaque moneo, eandem prorsus impietatem latere, cum sequi Deum , amare homInem, dc quaecunque inde officia resultant, hoc fundamento nitantur et Omnia constare uno toto, cujus partes es.sentiales sumus atque menbra, cum & animus noster ex divina anima decerptus, & corpus ejusdem et menti particeps factum, unum cum omnibus mundum constituat. Hinc ille cultus praesentis Dei, qui ipse animus est X hine illae laudes, sibi ipsi daemoniaque suo decantandae , hinc illa caritas proximo tanquam civi mundi &. consanguineo suo exhibenda hine inimicorum dilectio , quippe qui & ipsi pars mundi, id est, DEI sunt, qui ad universi integrit tem pertinent, 'quibus necessitate fati & legum unis versi Dii benefaciunt, & de quorum in Jovem olim rediturorum poenis post hanc vitam nihil novit Stoi-

310쪽

ca Philosophia. Quae tam impia & detestanda sunt, quam egregie prima facie nitent, di purioris sapiemtiae faciem ementiuntur.

Luculenter ita, nisi me omnia fallunt, einctum est, STOICOS fraudulenta prorsus ratione Christia. nos fuisse imitatos , & dum externa dictione & sententiarum accommodatione puriori doctrinae visi sunt accellisse , incautis venenum propinavisse. Quod utinam mature animadversium fuisset ; ita enim Stoicorum doctrinam cum Christianis placitis non toties infeliciter fuisset comparata , & errores Stoici varii in Ecclesiam non irrepsissent. ( m. Certe Philosophia moralis sanctior, ad inanes meteorologias Stobcorum non fuisset effcta, (n. & ita virtuti Christi gae damnum haud unum illatum fuisset. Unde tanem omnibus , de quibus dictum est, rationibus subis ductis patet , quanta cautione in veteris aevi rebus cognoscendis & judicandis opus sit , & quam accurate ad ea omnia sit attendendum , quae in res Christianorum veterum influxum habent, & quam necessariis critica Philosophiae historia oculus sit in historia Christianorum. De quibus & aliis, quae huc referuntur, cum Te diutius dicendo detinere nefas sit, rivulos claudo, Teque v*lere jubeo Sim. vid. Hin. Phil. T. IV. p. ror . (n. Videndus Et gantissimus BARB AYR A CIU S libro de Theologia morali PP. add. Hs. Phil. l. e. p. II S. THOMAS. de exuss. mundi Stoica Diss. xXII. p. ass. seqq.

SEARCH

MENU NAVIGATION