장음표시 사용
561쪽
nominibus differitur ex S. S. & Doctoribus. s. XU. Ex his concluditur, promissam fuisse vitam' aeternam. s. XV . Hoc probatur ex S. S. addu-
e citur D. I. Aben Iochia. s. XVII. Quid hic
Doctor per m p & -υ -n intelligat, cum caeteris. s. XUIlI. Promissi obsignatio. In loco
um hunc ille explicatur. s. XIX. Quaest. quae fuerit virtus arboris vitae & ratio. F. XX. Habuisse vim physicam hominem conservandi, He- brari dicunt quidam. Abarbanelis sententia a fertur. f. XX I. Cl. Honerti P. affertur. S. XXII. - Haec sententia rejicitur adduntur rationes. s. et XXIII. Quaest. An vim habuerit sanandi. Citatur Chas uni. Qualis sit hic liber & ejus ratio , ejus Author additur , & hujus mens explicatur. s. XXIV. Asserti plures adduntur rationes ex Apoe. 22: a. s. XXV. Ex his deducitur , quid Arbor Vitae obsignet & homini integro & Iapso. Citatur R. L. ben Gerson ad Prov. Ors. Conc plus Judaeorum de vita aeterna sistitur. S. XX I. Transitio ad alia. Iudaei ex Medere operum Ju- stitiarii evasere. Legem arborem vitae faciunt. Quod probatur ex eorum scriptis. s. XXVII. Eosdem credidisse asseritur, ab omni lege me cede munita dependere resurrectionem , & pr batur. S. XXVIII. Quam firmiter crediderint vitam aeternam, docetur. F. XXIX. Ex eo, quod Adamum circumcisum statuebant, probatur, eos
eredidisse Foedus Dei eum Adamo. Quanti ha- . buerint circumcisimem, & quem effectum ei tribuis
562쪽
tribuant, docetur ex testimoniis. g. XXX. Ad quaestionem : quare in v. T. tam raro expressis verbis mentio nat vitae aeternae, ex Hebraeis dinplici responsione finitur Dissertatio.
IOtior est controversia de FoedereOp rum, inter Deum Summum & hominem primum, a Theologis genuinis definio, a quibusdam veroDoctoribus reiecto, quam ut de illa multis praeri fari necessum habeam. Scrutando. Philologica Hebraica, cum forte inciderem in talia, quae mihi confoederationem hancce stabilire vid hantur, haud inutile fore iudicavi, si quaedam hane materiam illustrantia e Doctrina Iudaeorum conqui rerem, & ex iis Dissertationem concinnarem. Praemcuntem faciam Scripturam, sequentur Magistri. Ad sit Deus coeptis gratia sua ls. II. Foedus aliquod intercessisse inter Deum & Ada mum, dubitare neminem, Hebraismum non ex pro-Posito falsare tentantem, sinit locus ille celebratissiamus in Prophetia HOS EAE cap. 6 : . qui ita se hahet et : et maci rara n a metu mmci num i. e. Et ipse stetit Adam transgress sunt Ledus, ibi praevaricati sint in me. Habemus hie FOEDUS. Foederati sunt ab una parte nare v. 3. miribit V. d. ab altera vero parte ramis di nim v. g. Asseritur, quod Ephraim & IIudah transgressi sint hoc foedus, & praevaricati in Jehovah v. 'Quomodo vero transgressi sint E Dicitur rarim quod omnino vertendum sicut Adam; aliter enim Eo o transm
563쪽
transtuleris, non satisfacies veritati Hebraicae. Si eum reiicientibus hoc foedus inter Deum & Adamum, illud mmo velles vertere et Sicut homo, inconUenientem plane proponeres locutionem et Hominer tran gressi sunt sedus sicut homines. Transferres autem r sicut foedus hominis , tum in originali non legeres metuo, sed metv n M. uti Viri docti, genii Linguae Hebraeae gnari, solide observant. Nec absentia His emphatiis ei versionem veram invalidam reddit 3 potius enim, secundum analogiam Linguae Hebraeae, tum vertem dum esset sicut homo , si adesset Heb emphaticum g cuius absentia itaque sententiam nostram non parum firmat. Nomen enim proprium ordinarie respuit Neb emphaticum, ut ex Grammaticis notum.
S. III. His, iam a Theologis magnis observatis, & s
euentia cum ipsis iungimus. Interpretationem nostram et scis Adam, clare probari ex loco I OBIgi: 33. Ubi patiens in Arabia ita et illis ramet diu maedi obtexi defectiones meas Aut, non homo, ut quidem veIIent sententiae nostrae iniqui , siquidem hoc nullum sanum funderet sensium , sed, scis Adam, qui nudutatem adeoque praevaricationem suam obtegere conatus est Genes. 3 et p. 'met in et reari paeadeoque ad Adamum, hominem primum . refert boc Jobi Chaldaeus, ex quo patet, & in Judaeorum Catechesi illud ita intellectum fuisse s siquidem Paraphrases Chaldaicae, quamvis serius collectat, i men longe citius in usum Hebraica negligentium Judaeorum confectae, haud levem cognitionem doctrinae fidei ipsorum, quam priscis temporibus tenuere, nobis suppeditant. iv Ad testimonia pergamus Magistrorum, qui hoe
met nos. o. A dc Adamo, homine primo intellin
564쪽
xere. Ubi in antecessum observabimus, quod distin.ctionem fecerint Doctores Hebraeorum inter Adamum primum & Adamum feeundum sive ultimum , qua distinctione utitur Apostolus i Cor. is : s , ψ. Ubi ipsi per oppositionem nominantur a CamisHe Aδαμ& o .maxoc item o a craeos 'Aδαμ. Cui Apostolo etiam certo respectu Primus Adam fuit lupus Adami serandi Rom. S: I . Utrumque hunc Adamum invenimus in Libro SOHAR, qui, cujuscunque tandem antiis quitatis sit, saltem veterem Catechesin Judaeorum continet, e quo itaque varia ad illustrationem verae doctrinae depromi possunt et Dico, utrumque hunc Adamum, scilicet primum & securidum, habemus in lambgeratissimo hocce Libro Sohar. Et quidem Adamur
primus nominatur Sohar Sehemoth fol. IO6. col. da naenrip metae. Adam vero secundus Sohar Beresthim fol. 26. col. Io . l. d. Vtrana et, Hoc in antecessum o,
servato ex Libro Sohar, ex eodem jam pro primo cutamus , quod Rabbi Schimnon illo in loco , ubi memtionem iniicit Adami primi, praemittat locum Hoco: γ. quod latis docet, doctorem illum dictum Ho-seanum etiam ad Adamam di ejus tiansgressionem fodideris retulisse. Inspice locum citatum Sohar Schemoth
Citatum Soharieum excipiat eruditissimus R. S lomon byieuehad, etiam Rasthi dictus & JARCHI, (qui seculo XII. floruisse censetur in Commentario suo in hunc locum Hos. 6: . ubi illud Crura explicat per Pirmn mutet sicuti Adamas primus. Sequatur CL Η hraeorum Grammaticus e David RIM CHI c quem secutis XII. & XIIl. vixisse credi potest.) Hic, quamqvis aliam explicationem illius Hostani adducat, tamdem tamen additi m Uri Tribo tetrara me ad tr
i. e. o su explicaut mina siclo adam primi. Neco os
565쪽
non R. Schelomoh ben Melech Hispanus , seculi XVI. Scriptor, & mmchii quam maxime descriptor, ad n strum m RI annotat: p aevi mram dirues i. e. Expli. ratio : sicut Adam primui. g. VI. Habuit itaque Adamus primus, secundum ipsam mentem Doctorum Hebraeorum , e quibus potissimum hac vice disserendum, FOEDUS cum D EO. In omni foedere primo venit stipulatio. Stipulatio Dei in foedere cum Adamo consistit in praeceptis & p stulatis obedientiae. Deus foederatus Adami inter alia etiam manifestatur per nomen x quod Hebraeis, etiam Talmudistis, significat Ma)m Sudicem. Talmud 'mah fol. g . f. i. Costi Pari. IV. ab init. p. 236. R. BECHAI ( qui seculo XIII. floruit in Leg. fol. II. col. 2. et 'ri,ae i. e. nilim sunt Oadbees. Et Oarchi in Exod. ao : I. rm ae mmia pae i. e.
non est ( significat miribae nis 'dex (judicem. Dominus ius habet praescribendi legem, & obedientiam legi illi conformem postulanati etiam iudicandide praestatione obedienriae, obedienti praemium adiudicandi , inobedienti vero poenam irrogandi. Hieram,u Dominus & Judex eth Deus hederatus Adami, qui ab homine postulavit obedientiam, & ipsum adjuravit ad sui fidem & obsequium. i. VII. Hane stipulationem obedientia generalem Moses indigitat praecepto speciali, symbolico illius generatis , de comedendo & non comedendo fructu Gen. arici In quo speciali potestatem & Jus Dei homini Lesem obedientiae in omnibus praescribendi ipsi Hebraei agnoscebant. Operae pretium erit adducere quae habet Rabbenu Bectat. Elucid. in Legem p. IE. Col. a.
566쪽
Et praecepit Dominus Deus homini, dicendo, de omni arubore horti omnino eomedes et ita commentatur. vn ,
iRIa nmun na UI i. e. Secundam sensum Uteratim im Bractus fuit hie Adam utriusque generis praceptis, scilic Mirmatisti O negatiuis. Praeceptis Ulamatitiis c in eo, de omni arbore horti comedes r Negatiuis ( vero in eo, o Et de arbore scientiae boni & mali non eom
des. Secundum sensum Wro allegoricum tradita sunt in hoo septem pracepta, o hac sunt septem praecepta, qua Doctorean ri fleticis memoria variis in locis septem pracepta Noa chidarum voeant. Sunt autem mandara illa sequentia : ci.
de Idololatria. ca.) De profanatione nominis Divini. O.) De Judicibus. ( De effusione sanguinis. cs. De revelatione nuditatis. s 6.3 De rapina. cp. 3 De membro animalis vivi. um c indigitat praceptum s L. interdictum de Idololatria. Sicut scriptum est. ( Hocs et 11. quoniam coepit ire pose praceptum . t scit. huma. num , Cultum quem Deus non praecepit. ri hae est prosellatio nominii Divini, scat scriptum es : ( Lev. a :
567쪽
ao. o Et qui blasphemaverit nomen 'hooab, moriendo morietaer mribae, hi sunt Sudices. Hur dicitur ( Exod. ar ra . udicibus non massedices. -- p, hae es e so sanguinis , prout dicitur c Genesi s: h. o Mundens fan-ginem hominis die. 'o . est denudatio, scis dicitur in .ibro Ieremiah. c cap. 3r i. Dicendo , ecce dimittet viraexorem suam, di discedet ab eo di erit viri alio. dicio aere betae pn, es rapina. ae se diceretur et de re M i. e. quadam definita se. debes edere o di non de alia . Vna uno hauri in ira dila rvm. hoc est membrum de animadiviso, ae se diceretur et de rei eujusdam definitae ( i. e. animmalis adhuc vivi o parte ( membro resecto ) non com des. En tibi septem praecepta filiorum Noah hic innuta. S cundum mentem Hebraeorum habemus in his omnia praecepta assirmativa & negativa , nec non fambigerata illa Noachidarum, Adamo inculcata, faciem
tia stipulationem foederis inter Deum di primum ho
Stipulationem in foedere excipit adstipulatio. In forudere Dei cum Adamo habuimus stipulationem Dei , venit nunc consideranda adseipulatio Adami. Haec , quamvis expressis verbis a Mose non sit declarata, t men de illa non est dubitandum. Quando homo ad. stipulatur foederi Divino, tum credit verbis Dei, misam assensum praebet obediendo ejus praeceptis. Ita Abrahamus credidit Deo, dic. Gen. Iseo. Ita quomque protoplastos, fidem adhibuisse praecepto Diviano, & credidisse aequum esse, ut ipsi obedientia prata stetur . hocque per o Aovisu coram Deo testatos esse, dubitare nos non sinit illud , quod Eva regessit serpenti: Et de fructu arboris, quae es in medio horti, diei Deus, die. Quia Deus dixit, & Eva verbis Dei credidit, obediendum esse rite iudicavit. Haec est adstipulatio, quae consistit in assensu & fideli obedientia. Foedus, quod Deus homini offert. est foedus praeceptis
568쪽
ti, eaque ratione P. . A ve r. Deus habet summam meoχυ, & vi hujus eminentiae ius legem ferendi homini, ipsi praecipiendi, eumque obligandi ad ob sequium. Homo debet enti eminentistimo hancce obedientiam, di tenetur grato animo agnoscere tialam Mao a i , qua Deus summus eum ente , quod ab ipso habet v. esse, existere, moveri &-hene eo se, foedus inire voluit. Agnitio hujus debiti non potest non hominem compellere ad adstipulati nem & obedientiam pronissimam. Ipsi Hebraei agnoscebant praeceptum Dei tanquam foedus, quod, dum hac in parte assensum nobis praebent, non parum nos fi mat in sententia nostra de foedere Adamico, & ad. stipulatione primi hominis. Probabit hoc illud ex Mechilia, (qui liber satis antiquus, Suamvis interpolaqtus, continens jura & consuetudines Iudaeorum, de commentarium sistens in quaedam Exodi, de quo dc de cuius Authore Eruditi varianti) quod legitur fol. s. fac. I. lam rem mari mae m rimn aebae n a rvi Et non est foedus, nisi Lex, secut dictum est Deut. as : I. Haec sunt verba foederis illius &c. In hunc locum legi mus etiam in s vis Schimnoni Part. I. fol. 3o3. col. i. in Parascah Nigavim. divi tympad imu , ae maem Urmum mundi Ima net manci Uds dbara nam, .m'na minae rim I Qn i. e. Expositio alia: Discit ipsis Moses: si quaeritis vel vultis subsistere (felices esse oin mundo. operam date Les ; illi tenim, o quod scriptum est superius: s Q. Exod. Ia: I . Et servabitis verba se deris, subjunctam es inferius: c Deut. as: I. Vos comis tuti die. c stantes firmi Hic rim Lex & rem fidus idem significant, adeoque probatum est, praeceptum Divinum Hebraeis indigitare foedus. s. IX. Secundum haec posita, praeceptum divinum meamo promulgatum fuit stipulatio foederis, cui hin
569쪽
mo recens manibus sapientissimi opificis elaboratus, di ad imaginem ipsius , quae consistit in sanctissimo, studio veritatis , efformatus, non potuit non aditi pulari. Vel an Adamus integer, Deum suum propter intellectum integrum intimius cognoscens , non agmnovisset summum Dei jus, v aria rar & benignitatem Dei immensam 3 Annon itaque lux mentis ipsum dem duxisset ad adstipulationem & obedientiam lubentissimam & sanctistimam E Hoc ipstim egrcgie agnovit PHILO, Sudaeus, Hebraeis n)m' dictus, eo Graecum Philo exprimere satagentibus, Anno XL. a nato Christo Legatione ad Caium Imperatorem defunctus.
Non pigebit adscribere, quae habet Libro de Mundi
Top W- σαντα θεov I otam. i. e. qui ( primus homo dplanus largissimo spiritu divino , omnia tum dicere tum facere cludebat ad placitam Patris Regisque sui, sequens ejus vias eisdem vestigiis, qua virtutes viam publicam mundunt, per quas tam solis animabus fas est incedere, eum finem asesectantibus, ut tandem reddantur genitori Deo similes. . s. X. .
Si ulteriorem velimus probationem, foedus intercessisse inter Deum stipulantem & Adamum aditi-Pulantem, ex eo derivari poterit, quod transgressiodi lapsus Adami etiam vocetur rima perfidia, quando foedus per non observationem conditionum irritum redditur. . Redeundum nobis ad locum Hos. o et p.
Ubi, postquam Deus de Ephraim & Judah conque
stus fuisset : rret 'Ill mirea pCm Et ipsi sicut Adam Mansgress sunt foedus, addit: 'I Tua et v ni perfide et runt contra mc. Hic apud Prophetare iv 'Mi ire ma
570쪽
sunt unum & idem, nempe foedus imitam reddere, sicut Adamus, qui in exemplum proponitur, foedus sinum cum Deo per transgressionem irritum reddidit. Optime hic IIarctius : a2 m Uanam rim nI U RI; inara by 'alii ny avid Inret Unhra et t. e. In terra
bona, in quam collocati sunt a me, ibi praevaricati sunt in me. sicuti Adam, quem introduxeram in hortum Eden, di trans gressus es praceptum meum.
S. XI. Hebraei absque haesitatione, per Scripturam duacti, naa sumsere pro transgressione foederis. Dictum luisculentissimum est illud Malach. a: I . ubi uxor juvenis ratis vocatur INII uxor foederis, & exprobratio additur : na rinna rinae me N contra quam perfide egim. Notari merentur, quae hic annotat R. D. Nimisi ad illud In I 'mea , nimirum et ru)I 'laC 'I rim2 'I
i. e. Et tu dixisti super ipsam uxorem aliam alienigenam, qua est pravaricatio magna. Hinc huic ipsi Vmebla in Libr. Rad. voc. NI , m I ruri In II by 'myd ira: nua I v I i. e. 'uicunque transgreditur foedus, quod habet cum socio suo, O mentitur ipse, dum alter confidit. Hic Iaa explicatur per 'pi , quod etiam adhibetur in causa transgressionis foederis Psalm. et I g. ubi lego e )a p RS n II Et non mentiti sumus in foedus tuum. Lexicon Hebr. cum rubrica P pralectio parvulorum . cujus Author vestigiis A mchii insistit, ae quod impressiam An. i 88. fol. ad vocem Ieadem phrasi dicit: MUI 'petra i. e. Qui mentitur in foedus , hoc est, rem 'ap transgreditur foedus'.