장음표시 사용
91쪽
steriori parte hujus versus adjungit Apostolus, γ- γ -
σγι- , oblatio gentium accepta, sanctificata per Spiritum Sanctum. Primo heic notandum, quod vox T: O .
Poea & actionem offerentis, & victimae sive oblationis consecrationem significet. Priorem huius vocis sensum hoc loco eligendum esse quilibet facile animadvertet, ad id enim Paulus constitutus erat minister sive ad id Evangelium praedicabat, ut Gentes tanquam gratam Deo oblationem adducere osset ad Ecclesiam Christi. Tantundem ergo haec Pau-i verba valent, ac si diceret, totum meum munus reministerium, cum omni mea praedicatione ad id tendunt di collimant, ut ex gentibus incredulis gratam di acceptam Deo victimam vivam pararem. Modum, quo hoc fieri & possit & debeat, addit, scit. per ianctificationem Spiritus Sancti ; non ergo suae conversionem gentium tribuebat industriae vel sagacitati, sed Evangelio cooperanti Spiritui Sancto, qui illuminando, convertendo, instruendo , sianctificando vivum redderet semen Evangelii apud gentiles sparsum, per quod gratos Deo fructus possent producere ad lamdem vocantis ipsos ad gloriosam lucem Evangelii Omnem ergo in opere conversionis Graecorum de Romanorum gloriam a se amolitur Apostolus, illam unice ad gratiam Dei, & Spiritus Sanlii illuminationem transferens. Apud Judaeos altare sanctificabat oblatum munus, Exod. as: g . itidem apud Gentiles. Paulus autem hanc sanctificationem non a Sacerdor hus vel altaribus, ad Judaeos & Gentiles instruendos,
deducit, sed ab illo qui potentiam sanctiscandi ipsc
92쪽
Eis o Cadiis aeneue est 'Arrogohoe. In quo positus sum ego praeco ct . oriolus. Operae pretium erit ex penetralibus Graecorum etiam indagare, quinam fuerint veterum ut exinde videamus , quam recte Paulus sibi hoc nomen tribuat. M vis erant apud Graecos Praecones publici , qui sacris & sacrificiis adesse te. Debantur 3 eorum ossicium fuerat tempore antiquissimo, sacrificia ad altaria adducere & mactare, ut ex noMERO videmus in X. Lib. ais. U. aTIg aloe cvs Esaur ex o- ην
Praecones autem per urbem sacram hetatomben
Duxerunt, Eorum etiam munus fuit tempora, quibus Deorum mi emnia, festa celebranda erant, definire & promulgare, hinta. Angeli divini dicti, cujus appellationis nobis fidem iterum HOMERUS facir , Iliad. Lib. D. Iya.
Dixit , is tha hibium divinum praeconem allo-
cutus est. Nomen habebant ab ossicio, quod erat xv, r. promulgare . Versi batur autem praeconum munus non tantum circa sacra, sed etiam circa civilia, erant enim publici belli pacisque praecones & nuncii, iraro, o*oeotin. e. qui foederis pacisque conditiones inter partes helligerantes deserebant ; inde etiam tantundem dici apud UrRcos, quantum caduceator aut fecialii
93쪽
inter Romanos. PFEIFFER. Antiquit. Gracar. Lib. a. cap. II. pag. 33S. Jubetur Priamus ad classem Achivorum missus neminem asstimere secum , praeter unum tantum R i Maere sea iseou, praeconem aetate probectiorem. De Corinthiis
bellum Corcyraeis illaturis narrat THUCYD IDE S,
Histor. Lib. I. p. m. I. quod praeconem miserint, qui bellum declararet. oπιμιαεεσ-, IreoI eqv, 3oAmor, Miserant prius praeconem bellum prius indicentem. Ad quae verba Scholiastes ita commentatur. - . WoM ais, Reair υ; .r l. νη. ui praeco est in bello, legatus est in pace. Plura de his etiam notavit RHODIGINUS in Lectionsi. antiq. Lib. a I. cap. F. p. m. IIVT. Quae autem cum fere conveniant cum
iis quae iam dicta sunt, ea hoc loco brevitatis studio adscribere nolumus. Ex his iam facile videmus, quam apte Paulus, Evangelii apud gentes Apostolus, sibi
nomen praeconis assumserit. Egregie hinc monuit SCHMARE IUS in tammentario Ling. Grac. pag. Zis.
verbum aede retri eleganter adhibuerunt Scriptores facti ad res suas, nam apud Graecos R evnas cum in rebus Acris, tum etiaam in judiciis, sederibus di bellis denuneiandis fingebantuae munere spectato di probato. Cum autem hoc sibi nomen assumsit & tribuit, hacile exinde Graeci cognose
hant, quae sit muneris ratio, cum enim x unes publica sacra curarent, victimas diis placentes adducerent, cultum divinum praescriberent, modum Deos colem di exponerent, facile exinde Paulus gentes docebat, sui jam muneris esse, sacra Deo convenientia prae scrubere, victimas Deo placentes & vivas offerre, Rom. Iari. RectamDeum colendi & cognoscendi rationem exponere, Evangelium gentibus hactenus incognitum tibique proclamare. Si ita visu κην ωγ munus in Paetest bello recte spectemus, egregiam certe cum mune re Apostolico analogiam deprehendimus. UeruS EDgo erat rum e divinus Apostolus omni respectu , alta voce ubique gentes ad salutarem cognitionem doctri-
94쪽
na sua informans, veram grata Deo sacrificia offerendi rationem declarans, laetissima festa Novi Testamenti definiens s Praeconum in stuper erat helli pacisque declarationes & stipulationes inter dissidentes paries proferre 3 Ita Paulus erat magnus ille Foederis gratiae apud gentes caduceator, illis demonstranS, quomodo cum Deo possent reconciliari, hinc orat, rogat,
invitat Graecos ad reconciliationem cum Deo, a. Cor. 3 : ao. vis Stis reconciliamini Deo. Rom. 3: II.
gloriamur in reconciliatione, quae facta eLI per Seium Christum. Exponebat totam doctrinam gratiae, per quam ad Dei iram & indignationem prolapsum totum genus hin manum iterum pacis divinae compos fieri posset. mo. dum studeris & reconciliationis per Christum factae luculentissime describebat, omnes conditiones hujus gratiosi foederis ob oculos ponebat. Bellum indicebat, impiis, impoenitentibus severissima Dei judicia, poenam aeternam, ejectionem ex regno gratiae pronuntians. In his omnibus, quae facile latius exponi &extendi Possehi , Paulus veri xqvxas divini munere
semctus est inter Apostolos. x S. VII.
Haec etiam ratio est, quare hoc nomen in Ecclesia Apostolica & etiam sequenti tempore manserit, ut haec prolixius exequitur BINGHAM in Origis. Eccles
Lib. I. cap. as. pag. XIO. Hoc autem nomine veniebant Diaconi, quos ideo teste Synesio i eo 'ev a , h. e. stacros Ecclesiae praecones vocabant, quia monebant, ut omnia suo ordine fierent. Finito scrmone Episcopi exclamabant, ne quis adsit infidelium, & silentio facto pro- . clamabant, Orate Catechumeni, di omnes fideles attente orate pro eis, & tandem finito cultu divino populum dimittebant solemni & communi formula, et OAusiris, 'peAbite, ite, missa eri: Inde etiam verbum x te vir rei' in
omnibus illis locis, in quibus obvenit uvissime in libris
95쪽
bris Novi Testamenti, non tam praedicare, quam divinum Verbum annuntiare, ad orandum monere, ad
praecepta Christi observanda omni fervore stimulare lignificat. Reliqua huius commatis disticultatem non habent, Paulus autem jungit nomini quod sit etiam so iolus, legatus nomine Dei ad gentes , quod epitheton non tantummodo tribuitur duodecim illis viris, quos Christus immediate elegit ad Evangelium inter Judaeos & Gentes disseminandum, s ed etiam aliis Ecclesiae ministris, qui similem potestatem a duodecim Viris vel a Paulo acceperant, hinc Epaphrodi,tus Philippensium vocatur Apostolus Philip. ar as. Plara de his SVIGERUS in Def. Eccles Tom. I. p. Z atque HAMMONDUS ad Rom. 16: p. ad quos te,ctorem remittimus.
ctum habeat , ut sitis perfecti di integri in nullo deficientes. Scopus Apostoli Jacobi in hac Epistola erat seribere
dispersione, ut ipse declarat versu primo. Scopus erat, ut stabiliret animos fratrum ex Judaeis ad Evangelium conversorum , ut forti animo ferant persecuistiones hostium tum Judaeorum , qui vi externa eos adoriebantur, tum etiam hostes internos, qui Veram doctrinam corrumpere tentabant. Intentionem Apostoli hanc Epistolam scribentis elegantissime declarat ARETIUS, vir ob ingenij acumen & multivariam in politioribus literis, quae tamen apud plurimos ins lices audiunt, doctrinam nunquam sine laude nomi,npndus, in suo commentario p. JI. Generalis eri uno, propo-
96쪽
propositio in hac Epistola, quam sume ex cap. r. v. aa. Erio-
te autem factores Derbi, nou auditores tantum , dic. quam
acobus deinceps sepius repetet in sua Epistola s ad hoc ergo totius Epistolae summa reduci debet, ut demonstret, Christi nos creare debere, ut professionem suam studio bonorum ope. rum ornent. Cum autem scripserit ad Christianos, qui novissime ex Judaismo ad Evanselij professionem accesserant, facile concipimus, ejus in hac Epistola dictionem ita esse comparatam , ut fratres suos omni legali jugo subduceret, & ad libertatem Novi Testamenti transferret, hinc etiam monet, ut jam perficiant legem Regalem fecundum scriptuinas , quae sit alle Silo proximi, cap. a : F. Cum enim perpetuus error esset Judaeorum, justificatio ex operibus secundum legem , necessario cavendum erat, ne quaedam reliquiae tanti fermenti in Ecclesi' ex Judaismo collecta remanerent; ad aliam ergo perfectionem, quam legalem, illos deducit , quam ponit in voluntaria afflictionum toleratntia, tit hoc modo fiant perfecti di integri in nullo deficientes.
quia constantia in cruce debet esse perpetua usque ad finem, & hoc modo tribulationum & adversitatum tolerantia ducit ad plenariam perfectionem tandem aliquando consequengam , quae autem in hac vita non datur; cum ergo dicit tolerantia Dema opus habeat persectum, tantundem est, ac si diceret, perduis rate fideles sine pusillanimitate, sine virium remistione in lubenti & alacri crucis vobis impositae tolerantia, per quam ad plenariam omnibus fidelibus plo. missam perfectionem introducendi estis.. S. IX. Facile exinde colligimus, quos Apostolus intelligat per DAMuc, de quibus statim ira iiD DAMoi ut sitis perfecti. Praecipit vero perfectionem non legalem , . quam Judaei ex operibus suis jactabant, sed Evangelicam , quae consistit in perpetuo bonorum operum atque
97쪽
atque virtutum Christianarum studio , hanc eandem etiam perfectionem Salvator commendat & praecipit Matth. I : S. conssimiliter Paulus Colossi I: a g. S et i a. de his autem diximus in Observat. ad Matth. loc. cit. Opponit Apostolus Jacobus hanc perfectionem discipulorum Christi imaginariae justitiae Judaeorum, per quam se pios, bonos, probos, sanctos & hea. tos temere existimabant f sed haec omnia hactenus explicatione vix indigere videntur. Primarius vero hujus observationis scopus est, ut ostendamus, quorsum respiciat OAo Adhoc; epitheton , ad quam consimi. liter fideles .' hoc mea suscitat atque impellit.
Ut autem haec recte intelligamus, opus est, ut videamus, quid veteres per OAo A eoiu intellexerint, di ex vera hujus vocis explanatione planum fiet, quae sit mens Apostoli in hoc loco. Dicendum ergo OAConmesse illam corporis omniumque membrorum Perfectionem , quam & lex Divina, & constitutiones Graecorum in Sacerdote requirebant f Inde HES DCHIUS ad vocem a*EA te ita commentatur. 'AysAnc,
σωμα)oc. 'A*EAhic dicitur, iliasus, purus, integer, cui neque redundat quid in corpore, neque deeB. Scripta hinc lex
re integer Sacerdotium consequatur. Examen illud vel vi siotatio corporis, in hominibus ad Sacerdotium eligenis dis 3om et a dicitur, ita nos docet auctor Etymologi
cisio 'Aθηνηθsν .. OAοση eo G apud Athenienses di Reges di Sacerdotes taptabantur , au corpore essent perfecto di integro. Plura de hac Sacerdotum gentilium integritate testimonia adduxerunt o 'nmri/ SPANHEMIUS in Comamentar. ad Callimach. p. car. O LAREM ACHE R. in Graec. Antiq. Sare. p. ara. di seq. Eandem legem dederat Deus Lev. aa: a 3. Ad velum non ingredietur. in ad. aἰtare
98쪽
altare non accedat Sacerdos , cui ineri macula , ne polluat sanctuarium meum. Inde etiam sedulo & accurate visita hantur Sacerdotes Judaeorum coram Synedrio magno.an nullo laborarent vitio, vitia autem recensentur
I o. de quibus vide disserentem O THON in Lex.
Ex his iam, quae brevissime dicta sunt, facile videahimus, qui sit sensus hujus dicti Apostolici, quo fide. les ad perfectionem & integritatem extimulat. Nullum ergo ei dubium, quin Jacobus in his, scribens ad Judaeos , perfectionem Evandelicam voluerit comparare cum illa corporis perfectione, ad quam Judaei sub iveteri oeconomia debebant tam rigide in scrutinio Sacerdotum attendere, quemadmodum autem in illis plenaria corporis oAo rasia requirebatur, ita Iacobus hanc integritatem ad spiritualem perfectionem transis fert , ut non amplius sint pueri in Christo, sed adulti, ut Sacerdos fieri non poterat . qui non perfectam atque virilem aetatem contigerat. Desiuerat ergo in hac integritate di perfectione, ut profectum faciant ab una cognitione ad aliam, ab una luce ad aliam, ad coagmentationem omnium partium cognitionis spiritualis, addendo unam virtutem post aliam ad illas quae iam fuerant acquisitae , illas probe excolendo , non amplius membra sistendo arma injustitiae, quibus corpus maculent, atque ita suam, san- ictum studium omnia praecepta Christi observandi , terdant; re quemadmodum levissimo vitio naturali omines sub Veteri Testamento inhabiles & inepti
reddebantur ad Sacerdotium coram IehoVah obeun- . dum ita etiam Sacerdotes spirituales Novi Testamenisti per peccara in illis dominantia, & illis adhuc affectibus imperantia, ad illum purum di sanctum Dei cultum, qui jam mere spiritualis esse debet. ita redduntur inepti, & non magis apti sint ad verum cultum Deo praestandum, quam fuerant sub Veteri Testamento Sacerdotes in aliqua corporis parte deficien
99쪽
DISSE RTATIONEM De Systematibus Orthodoxorum, Remonst. ac
S. I. SEmel atque Authorem harum animadversionum SIMPLICIUM VER IN UM sese dicentem vidi, illum, eo modo has publici juris fecisse, qui huic egregio Christiano homine digno cognomini re-sbonderet existimavi: nec ullum dubium fuit, quin
Ap P aeuit Rev. & Doctissimo SIMPLICIO VER INO , ne temere animadversiones in dissertationem Ornatiss. CinEMET I scripsisse videretur, ulterius mentem suam dem clarate , atque plurima capita Religionis Reformatae, quale praesertim est ystema Supra amarioram, in clarissimam lucem collocare E, Et ne molesta accideret inter Responsis-nem Doctissimi GO CHETI & Rev. UERINI notaseollatio, ad lectorem hac in re sublevandum , utriusque litis defensionem simul oculis lectorum subiiciendam ex stimabam. J. G. A.
100쪽
indeque sipes nata est, fore ut placide ac amice ea ostenderet, in quibus me a veritatis recto tramite de viasse autumat. Verum nimium oscitanter judicatse, spemque inanem animo concepisse, hiice animadversionibus perlustratis, luce meridiana clarius est 3 Etenim nulli bi spiritus Christi, qui est spiritus pacis, caritatis, & veritatis, vestigia ne quidem levit sim a ceris nuntur , Quin e contra 's' ubique in hac dissertatione Polemica cum suis affecti btri sese exerit ejusque aut hori imperitasse, illum adflatse, quasi manu duxisse, tot sunt argumenta, quot fere sunt in ea paragraphi. Qua propter mirum non est, si verum suum nomen non adposuerit 3 Eiusmodi homines.secundum Christum, malunt tenebras quam lucem , quia eorum opera mala fiunt: Revera opus. malum erit illud, in quo nec caritas Christiana, nec pax nec veritas coluntur. sis. 3 Talem autem esse hanc crisin, eiusque Tom. III. G Autho.
(a. Ilaec mihi legenti in mentem venit Virpilii i Ilud, Aneid. L. f. is. Tantam animis Coelestibus gra I ita enim exacerbata in me est illius mens, qui me docere vult, quid sit 'Maum is &-xu , ut verba eum fere deficiant, quibus suam in me excandescentiam satis exprimat. Uti vero mansuetus animus & mens a jurgiis ab horrens signa prudentiae sunt . ita multa sunt, quamobrem non existimem futurum, ut me Animadversionum meatum criticarum in tuam M. D Dissertationem, lub praesidio Clat. RUCHATI publice defensam, poeniteat , si data opera ultro in Imerentem Invectus essem, si verborum petulantium modum non fecissem , ingenue confiteor , insaniae id, & prudentis hominis non esset; uti vero mecum prius quicquid inde nasci post sta animo volutavi, ut imprudenti mini nihil obvenerit vel sicile evenire pocsit, quod antea non putarim , ita gravem me apud nonnullos inavidiae tempestitem subiturum nunquam dubitavi, praedixique. Ubi tamen fidei sacrosanctae nostrae, ubi honoris summorum Theologorum interest, ibi famam ipsorum tuendam, ibi causam justam defendendam esse, arbitror. Licet autem nunquam de ingenii mei aut Eruditionis viribus, quas novi quam sivit exiguae, pra-