Antonii Deusingii med. ac philos. De vero systemate mundi dissertatio mathematica. Quâ Copernici systema mundi reformatur sublatis interim infinitis penè orbibus, quibus in systemate Ptolemaico humana mens distrahitur

발행: 1643년

분량: 181페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

121쪽

stit idem centrumor

de infima Epicycli L;

Cntro vero Epicyclicos stonte in quadraturis , consistit centrum orbis Ucncris

in I abs te summa, codem modo quo a Tychone suit constitutum. Facta igitur systematum reductionc ad aequabilem motum, quo centrum circelli orbis Veneris per sinplicem

centricum circumagatur , duplex illa centri orbis Vcncris per circollum revolutio quae annuo spatio contingere statuitur ad rovolutioncm simplicem relabitur, &c. q. c. d.

Ex hisce demonstratis manifestum cst reductionc tali cometrica contrum orbis Veneris codem plane modo, in systemat Tychonico Min Opernicano , moveri in circol l, veluti aequante, per Eccentrictam delato, quo modo ex Copernici sentcntia Planetae superiore per aequatoreum circulum rotari statuuntur nisi quod Ecccntricus circulum aequatorcum deserens in correcto Veneris systemate Terram circunstet in Planetis vero superioribus cx mente Copernici Solem. tiare hic similiter contrum orbis Ucneris motu suo impersectum circulum, insensibili distercntia a

122쪽

II DI SsERTATI DI VERO persecto circulo deficientem, describere necesse est , dum

contrum circolli circa Terram motu annuo Circumvolubtur, atque orbis eneris centrum interea ab ima abside circelli simili arcu in Antecedentia obnititur 'ucmadmodum Planetas superiores tali motus ratione impersectum circa Solem circulum describero cx opernici demonstratione indicavimus. Imperfectus autem ille circulus in Veneris systemate ad circulum porsectum revocari nequit, servata eadem perpetuo ex Copernici sentcntia inter Solem & circelli centrum distantia, Q. SE Adeoque admissa motus centri orbis oneris per simplicem persectumq; circulum aequabilitate, necesse rei circelli I Q LP centrum inaequabili motu circumvolvi, ut in causae expositione, cur impersectum ci culum motu superiorum Planetarum describi existimavcrit, post Theor. 2 parta ejusque Conscct a nobis est expositum atque ita distantiam quae est inter Solom&circelli contrum continue mutari necessario consequeretur, quod certe, ut Copernici hypothcs repugnaret, ita sorte ne probabili quidem ratione tidem posset invenire. Ratio igitur motus cneris in systemate Copernicano inverso eatenus quidem cum superiorum Planetarum motus ratione convenit, quatenus motu Solis annuo abripitur orbis Veneris ad constitutam tacentricitatem, quae parallelam semper situs

rationem servat dissert autem, quod interca temporis cir .ca extremum tacentricitatis punctum, veluti contrum, circellus describatur propria quadam centri orbis onerisimVolutionc Hoc autem concco, scri ncquit quin contrariis simul motibus seratur corpus Planetae, dum motus centri orbis per circellum motui Planctae per proprium orbem saepenumero obnititur. Si quis vcro hoc absurdum, non absque ratione forsan, judicabit, quod aeque in ipso Co- pernici ac correcto a nobis systemate locum habct, cogit

bit ille haud immerito de simplici itidem Veneris circa SO-

123쪽

SYsTEMATE MUNDI. II 3Iem motus quadam ratione, quae, siquidem smilis naturae corpora sunt Planetae circa Solem mobiles, superiorum Pla notarum rationi sit conformis, sublato nimirum circollocentri orbis Veneris positaque immutabili quadam orbis oneris Ecccntricitate, quae raptu Solis parallelam semper situs rationem servet. Nos sola hic systematis Copernicae inversipnigeometrica, ac duplici insuper centri orbis oneris revolutione ad simplicem redacta, contenti, intricatum ab Autoribus Mercurii motum breviter porro perstringemuS.

Tulisautemsormas ematis Mercurii ex Copernici mente constituitur.

In adjecto schemate est XY rursum orbis Torrete annuus cuius centrum Z Orbis Mercurii αβ , ejusque contrum I, 1 quod,

124쪽

ri DissERTATIO DE VERO

quod hic quoque ut in Vcnere per circellum exiguum IPI binas in anno revolutiones conficit in Consequentia

Signorum Eaque motus analogia perpetuo servatur, ut Torra existcnte in X vel , centrum orbis Mercurii cons- stat in I, maximamque habeat a centro orbis annui distam tiam , contrario modo atque in cnere Terra vero cxistente in quadraturis, centrum orbis Mercurii consistat in puncto L, inlinamque a centro orbis annui distantiam o, tineat Insupc vero Mercurii motus, secus atque Ucneris, in Epicycli cujusdam diametro , cujus centrum proprio

motu per orbem Mercurii αβ rotatur, sursum cicorsum peragi statuitur, ea lege, ut quoties centrum orbis Mercurii est in circelli prioris puncto I toties maxime per diam trum dicti Epicycli Mercurius se dimittat, proximeque accedat ad I centrum sui orbis quoties vero contrum orbis existit in circelli prioris puncto L, Plancta sursum por diametrum revolutus summum Epicycli fastigium cncat, ac longissime a centro orbis L distct. Epicyclum orbis Mercurii per cujus diametrum Cope

nicus Planctam sursum ac corsum moveri statuit, duabus annuo spatio alternatis vicibus praetermisit Philolaus recentior, qui Dissera de verosystemat. Mund l. q. cap. 22. eandem plane motus Mercurii rationem tradit, quam ilia cap. IN. tradit Ucnerisci nisi quod tacentricitas Mercurii maxima csse statuatur, quando Terra est in illius absidibus , minima in mediis longitudinibus Ucncris vero contra, ut CXCopernici mente a nobis est expostum.

Dctonomisero Mema Mercurti quod attinet, ejus rari hac est.

Eadem plane constitutio est quae suit Veneris a motus ratio diversa est. Incipit enim centrum orbis Mercurii minueri a summa abside Epicrcli minoris I indeque in Antecedentia Signorum, secundum literas I Gi, contendit, contrario

125쪽

trario modo atque in Uencressuit constitutum: Estquc motus centri orbis Mercurii triplus ad motum contri Epicycli secum di per ambitumi mini, seu triplus admotum centri Epicycli primi per suum Deserentem, hoc est, angulus I E G triplus perpetuo existit ad angulum assi vel

ZTA unde contimgit centrum orbis Mercurii ter in anno fieri remotissimum a centro Epicycli primi Z, nimirum centro Epicycli primi exbstente in A, eodemque duobus Signis a Perigaeo B in Antecedentiad Consequentia remoto. Constitutione hac systematis Mercurii, ac ratio motus ejusdem , tum ex Copernici tum ex Tychonis mente expositis, nullo quidem negotio solvi potest

cipe cis ema Mercurri in nere Geometris. A qua . quae in systemate Ueneris ad Probi. hujus pari. Terra in Universi medium restituta , facta est inversio, eadem hic quoque locum habet: Nimirum Terra quidem haerente in , fit orbis Solis annuus NEAE . Et Pri existente

126쪽

ri DissERTATI Da vasto existente Sole in Nise Κ, centrum circelli P LP existit

quidem in Micio at contrum orbis Mercurii tunc existit in circelli puncto I Sole vcro existente in quadrantibus S, ζ, centrum cjusdem circelli existit ina vel R; at centrum orbis Veneris hic cxistit in puncto L. Itemque centro r-bis Ucneris cxistente in I, ipse crcurius cxistit in infimo diametri η puncto se in H; ccntro vero orbis existcnte in L Plancta summum diametri apicem occupat, nimirum punctum l.

At impossibile cxigit

127쪽

S sema Mercurii Dchonicum ad eandem rationem cum ci emate copemici inverso revocare geometrice. NAH ua, ut ut majore Epicyclo in ad centricitatem orbis O Epicyclum minorem deserentis translato, ut in Vencrcaactum, moVcatur quidem contrum orbis Planetae G, per circellum P cujus cen

tricum motu annuo rotatur motus tumen centri orbis Planetae, per dietiam circellum, in systemate Copernicano respon

jusdem in systemate hoc Tychonico, Utpote qui lac quotannis ternas, ibi binas tantum habet revo-hitiones sed nec Tychon Epicyclus agnoscitur, peruemus diametrum sursum ac deorsum Planeta moveri statuatur. Itaque magna haec Autorum maximorum in tingenda rationc motus Mercurii discrepantia, non levem occasionem praebc dcsimpliciore quadam ratione cositandi, quae haud minus qucat respondere quam satis longe ab inviccm distantes Tychonis ac Copernici sententiae.

Sed nec caula latent hallucinationis dictorum Autorum

128쪽

rio DISSERTATI DE VERO circa Voncrisin Mercurii motuum rationes determinan das Licet cnim maxima quaevis resormare conatus sit Coa pernicus , in minoribus tamen plerumque secure nimis acquievit constitutionibus Ptolomaicis Hinc , ut in superi ribus Planctis AEquantem Ptolemaicum Epicyclo suo aequatorco imitatus luit in cnero illius vicem crit minor illo circulus, per cujus ambitum majoris centrum binas annuo spatio facit rcvolutiones in Mercurio similiter circellus idem juxta sormam Ptolemaicamictentus est. Justam vero causam roddere videtur Kepler lib. 6. Epitom Astron.

coperc. pag. 66. Cur plures orbes 4 quidem supersuos in inserioribus Planctis statuerit Copcrnicus Tycho Brahe autem, dum suum systcmaix inversone Ptolemaici ac C pernicae fabricavit, quod ipsum demonstrat Philolaus redivivus Dissert de vero distemat. Mundi lib. . cap. 28. utrique se

accommodavit in Mercurii tamen motu antiquam Ptolc- moti sententiam retinere maluit, qua bis quotannis traditur Morcurius Torrae fieri proximus, locis nimirum a Perigaeo duobus Signis distantibus,quam correctae quadantcnusco pernici sentcntiae subscribere: Undestor quotannis centrum orbis Mercurii circellum suum peragrare inculcavit. At prosecto, si cx ipsa vcritato rcs propius spectetur, non nis quoad apparentiam dictis in locis crcurii ad Torram accessus stabiliri potest, scilicet propter longiores ibidem a lineamedii motus Solis digressioncs quas tamen rcctius in uno so- ubi observationes Morcurii a Ptolomaeo conquisitas, quasi emendicata a Vctoribus, cum crasse essent annotatae, sic fuisse assumptas ait, ut quod in uno triente ab Apogaeo fiebat, idem etiam in altero tricnte repraesentari ab hypothesi posset. Quod si auto diversae Tychonis ac ope nici, pugnantesque plane inter se sententiae, circa unum immutabilemque Mercurii motum simul csiuicrae ncqueunt

129쪽

SYsTEMATE MUNDI. I 2Iunt,nec validiora fere uni ad sententiam corroborandam argumenta suppetant quam alteri neutra vero magnis dissicultatibus destituatur tertia tandem via ineunda merito requiritur, qua simpliciore apparatu, nullo obstant cdissicultatum impedimento, simplicem, aequabilem, xcitacularem motum crcurio aeque atquc superioribus Planetis liceat assignare tam vero quamvis inventu haud dissi- cilcm corto nobis certius persuasum habeamus, nostro tamen instituto nunc satisfacit gcomcaica tandem veritate ostendi sic simplicem aeque, aut simpliciorem motu ratiΟ-nem Planetis posse assignari, Terra in medio Univcrsi detenta, atquc assignata fuit a Copernico,si annua circa snem Vertiginc Terra circumvolvi credatur nec esse necessarium ut in infinitam pone orbium multitudinem, ut Copernicus existimavit, dum hac primaria ratione ad absurda sua mitiganda utitur, humanus intollcctus distrahatur. Dum vero hactenus Planetas quinque circa Solem, per orbem annuum mobilem, rotari motu proprio contendimus, haudquaquam absurdum videri debet communem aliquem a Sole motum participare singulos Planetas, dum proprio per simplicem circuitum vertuntur nisi absurdum judicari obcat moveri Lunam, ex Copernici sententia, haud parum intricato motu, quem videbimus deindo, circa ipsam Terram mobilem; aut circumJovialibus Planctis ac Saturni satellitibus circa Jovem ac Saturnum,noquidem motu simplici volubiles, scdic aequantes circulos ultro citroque ex ejusdem mente agitato , proprias circumvolutiones assignari. Quod si vero circum-Solarium Planetarum motus communi Solis motu multiplicari censebuntur; jam Lunae motus, sublato motu Ter e vicissim diminuimus. Neque cro motuum divulsionem aliquam crepit 'gnantiam hac ratione resultarc cogitandum est , quod Pla'netarum qui circa Solem revolvuntur in orbo proprio min

130쪽

I2 DISSERT ATIO DE VER 'tus obnitantur quandoque Solis per suum orbem motui nisi MCopcrnicaeae sentcntiae Assertoribus , dum Terrae per orbem annuum mobili diurnum circa proprium axem tribuunt,candcm liceat omerere disiacultatem ne quid de Luna insupcr, aut caeteris Planetis secundariis adjungam. Quippe non alia certe ratione motus partium , quae circa Terrae superficiem sunt, contri cusdem motui, seu partium cum centro delatarum revolutionibus per orbem annuum, obviarcist ncccsse, quam qua ratione obnituntur Planetarum

motus motu ipsius Solis. ccisi quod Terrae continuitas hic obtrudatur, qua diversa motus ratio dicatur resultare ex annuo Terrae motu ac diurno, atque in divulsis a Sole corporibus concipienda sit,ex motu Solis ac corundem comporum motu circa Solem proprio. Nam si divulsa quaedam Terrae pars in sublimiori loco haereat, duplicom haec nihil minus praeductum naturalem motum participabit aeque ex Copernici sententia, acri cum tota Terracontinuitatem o tincrct nis quod praeternaturali motu insuper, ut perperam appellant nonnulli opernici clientes, versus Terrae centrum seratur. At recte Planetaciam corpora haberi poC sunt partes lucidae illius massae, primo creationis die conditae, quam sacra Pagina Lucis nomine indigitat quae divulsae quarto die imperatum a Creatore stus ordinem acceperunt, dum caeli firmamentum luminaribus exornaretur. Ut igitur primaevae Lucis princeps illa pars , quam Solem nominamus quam ignem appellare Uctorcs nonnulli solebant, ipse nimirum luminarium crraticorum quasi nucleus ac meditullium, in gyrum circa proprium axem volvitur, quodjam dudum ab Astronomis certioribus argumentis est receptum; ita divulsae ab codem partes , naturae ejusdem quodammodo congeneres , undem motum imitantur, quem, si Soli chaerorent in continuum motu ejus circa

axem proprium participarent. Eodem igitur plane modo Sol

SEARCH

MENU NAVIGATION