Pharetra divini amoris libri 3. Antonius Malvasius

발행: 1804년

분량: 194페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

111쪽

III.

At ipse fassus es posse haec ab ipso Deo immitti. Non exoptabo' igitur quod a Deo est 'ri JO α Nullam , etiam hoc posito , Divinae

Najestati per te iniuriam irrogatam arbitreris, neque existimes averti fructum, et ellectum quem Deus velit operari per illa , etiamsi tu illa non exoptes. Etenim si communicatio illa a Deo est, in eodem puncto quo apparet, Vel sentitur, effectum suum in spiritu operatur, et anima, passive se habet, nec ab ejus voluntate pendet ut adsit, vel absit motio illa. Id perinde se habet ac si quis ignem in nudum iniiceret hominem, non enim esset penes hunc

& divinae honitati , atque non respiciat quousque possit ipse pervenire , sed totum se Deo permittat , seque in Deum toniiciendo in ejus veritatem Iugrediatur . Hanc esse mentem huius S. Scriptoris patet ex Lib. 2. Opustuli memorati Cap. a 7. ubi luculentissime statuit non esse omnino eliminandas hujusmodi visiones , sed monendum ut homines reli glos intelligant non in his operae pretium Hare . Hinc arguit Confessarios longas de his disputationes instituentes, & in his visionibus rei summam ponentes, fallidioso & inutili labore indicia tradentes quomodo verae a salsis queant discerni subditi Licet hac sent scitu digna, tamen non expedire animam u. hoc periculorum plenissimum negotium impellere, mis

magna urgente nectistate .

i) Agitur hie de prima impressione , & Iuno

ex parte intellectus non est nisi cta admiratio, μ

112쪽

Ergo meritum, vel culpam fingemus in anima sine eius assensu vel dissensu 8 Nihil ergo Operabitur illa Θ Ut inanime quiddam, et iners se habebit . α IO α Quomodo hoc venit in mentem P Non hic de merito agimus , sed

Primam motionem, vel impressionem inspicimus. In hac passive se habet anima, nec penes ipsam est assentiri, vel dissentire. Et ut quae innuimus magis confirmentur, scito quod visiones, et motiones de quibus loquimur, dum bonae sunt, et a Deo immittuntur prius et,validius in anima quam in corpore suum operantur effectum . At illae quae Daemonis opera eXcitantur inserunt animae inquietudines, alterationes , ariditatem spiritus , Vanitatem', arrogantiam. Fateor minus esse in his ad nocendum roboris, quam in illis ad auxiliandum juvandumque virium , quia illae Daemonis hae-G rent

susceptio divinae lueis qua se illustrari . & occupari sinit. Voluntas autem sic motione illa percellitur ut non sentiat, non amet, non cupiat , nisi solum Deum , & se in eo laetatur, sic se totam Deo peris mittit ut nihil agere videatur; & in illa iucunditate defixa, magis, inquit S. Thomas , assimilatur qtiieri, quam motui. Huc revoca illud Apostoli: Qui

Spiritia Dei ahuntur hi sunt fili mi , & quod de

Cratia excitante aiunt Theologi , quod illam Deus in nobis, sine nobis operatur. Ergo cum dicunt Mysici potentias non operari . id tantum volunt: in

illa communicatione supernaturali & in fuga potentias non se habere more solito , laborando , ratiocinando , discurrendo, suam Vim exerendo , nec Ope

rari per modum motus, sed per modum quietis. Sed de hoe infra.

113쪽

LIBER III.

rent in primis motibus, nilque incommodant, nec diu inquietudo illa perdurat, modo volun tas non praestet se segnem . At illae quae sunt a Deo intime animam assiciunt et penetrant, e gregios relinquunt in ea effectus. scilicet incitamentum ad bonu m, victricemque delectationem. qu. e mirifice ad pietatem impellunt , et ad magnum salutis opus libere et amanter aggrediendum disponunt. Res utcumque se habeat , id sibi proponat animus non esse illis cdendum, nec magni saciendas, maxime, tui alia praetereamus , contingat interdum auis tum per illas Diabolo ut irrepat parari.

C. Allida Tartarei qui Dis , O quanta Draconi.

Noli molestus quaerere . 2Etas, coasilium, mens, ars , studiumque nocendi Neddunt timendum maxIme. Opportuna operi Speculatur tempora dollerS , Partemque nostri debilem . Impetit hanc ferus ; atrores hue dirigιο ieixs , Saevusrue Pugnas excitat. i

114쪽

a. α Conticio hinc necessarium quoque esse, quandoquidem eadem militat ratio , ut abhorreat huiusmodi anima ab omni Μeditatione . Est enim haec intimus actus mentis Percurrens per imagines, sormas, et figuras a sensibus haustas; ex illis enim consatur et stis

licitur. Non ergo aequum erit, volentem me

ad tintonem illam ut Nystici appellant )

pervenire menti meae eXhibere vel pulcherrimam lucem , vel sedentem super Cherubim. Dominum , in illa forma quam describit Propheta . Etenim ad ravim usque ingeminasti Oportere evacuare animam ab Omnibus ima i-Dahus corporeis, quia nullam habent h:e cum spiritualibus αναλογια' s proportionem , seu

convenientiam . ) Unde quicquid suggerit id non poterit ut proximum medium divinae illius coniunctionis spectari si) α IO:α Meditatio-G a nem n Memoria nunquam excidat Iohannem hie agere semper de peris imo Contemplationis grais du. At ad uberiorem dictorum , dicendorumque explanationem Operae pretium est advertere plures esse Contemplationis gradus, quos Scriptor qui Dion v-sus Areopagita vulgo audit, explicat simili trifliri l. Aquinas, si in omnibus quae scri-

115쪽

lroo z I B E Rnem commendamus, Imagines illas esse quatit maxime utiles dicimus, et ut remota media se

psit mirabilis apparet, in his persequendis se ipse' .incit . Eum consule a. Σ. q. 18o. art. o. & de Uerit. q. 8. art. i5. Ex ipso diseimus . operationes intellectus, in quibus contemplatio posta est , recte dici

posse Motus ad mentem Philosophorum vocantium Motus operationes potentiarum intellectualium , quia per sensilia assurgimus ad spiritualium cognitionem ἔ& quemadmodum sensuum operationes non fiunt sine aliquo motu proveniente ab impressione externarum rerum in ipsas incursante potentias, ita spiritus Operationes nominantur motus. Sunt autem tres diversi

motus locales e Circularis, Refitis , & Obliqμus. Omnium perfectissimus est Circia loris, quia est magis uniformis, & vertitur semper circa idem centrum. Resius est inter duo puncta , quorum unum relinquitur , ut accedatur ad alterum . Obliquus constat ex utroque . Appropinquat Circulari , non tamen eius assequitur perfectionem . Motus Rectus exhibet nobis minimam & humiliorem contemplandi rationem ; estque cum anima ex aspectabilium consi. . N deratione ad eorum assurgit Factorem; ex creatis re inhias ad Creatorem avolat ; hune in illis quaerit δύdiligit. Perfectior est motus Ohliquus , estque cum

anima elevat se ad Deum , & contemplatur ineffabilis divinitatis persectiones. Sed cum has ut in Sesunt alle qui mentis acie nequeat. illas considerat in Dominicae Incarnationis mysteriis, quae sensili. modo persectiones illas ipsi exhibent . Ecce Misericordia Domini quae prius erat ignota, apparuit ex Apollo.lo in Domini Nativitate. In quod adverte Scripturam Verbo post carnem assum tam tribuere illa tria , quae ad perfectam rei cognitionem requiruntur ; quae sunt Iumen quod corroborat potentiam ἔ Imago quae

116쪽

habere ad coniunctionem illam de qua loquimur; hinc incipientibus illas proponimus, plai G a cet-

vem repraesentet, & Speculum in q uo res eernatur: Candor est lucis aeternae , oe ypeculum sine macula Dei majestatis, oe imago bonitatis illius . Sapient. I . Habes hic illa tria. Ecce in hoc gradu. - Ani ma sunt verba S. Thom. loc. cit. de Verit.

, , movetur in Deum ex illuminationibus ex Deo reis ceptis, quas tamen recipit secundum modum suum,

,, sensibilibus figuris velatas; scut Isaias vidit Deum D sedentem super Solium excelsum & elevatum. Hic se motus est obliquus habens aliquid da Uniformita- ,, te ex parte divinar illuminationis , & aliquid de se difformitate ex parte sensibilium figurarum. Underi Dionysus dieit, quod oblique movetur anima, se in quantum secundum proprietatem suam divinis ,, illuminatur cognitionibus, non intellectualiter diis sngulariter , sed rationabiliter & diffuse is . Summus & perfectissimus motus est Circularis, & ad hunc revoca cuncta quae hie tradit Iohannes noller.

Hie motus animam Deo tamquam suo centro coniungit unico intuitu sine actuum , cogitationum, ratiociniorum multitudine, aemulaturque Angelorum in patria praerogativam . Hi mirabili conliantique aequaαhilitate cognitionis immensum illud summum h Num contemplantur , eique adhaerent ; toti in illud

incumbunt, nee minimum quidem ab illius pulchri tudinis obtutu deflectunt, quod idem.Dionysius Lib. de Div. Nom. Cap. q. exprimit illis verbis. --nent in identitate circa identitatis causam ρυlchrum,ela bonum c rcum, chorum agentes . Et de hoc statarse S. Thom. loc. cit. ,, Anima a se omnia sensibi is lia abiicit, supra omnia Deum cogitans, & etiam, , supra seipsam , & sic ab omni difformitate sepa-

is ratur, & hic est motus citchlaris , Unde Diony-

117쪽

cetque eos sermarum huiusmodi adminiculo,

et φανται -των adiumento paulatim attolli ad

se sus dicit , quod animae circularis motus est introi- tus ad seipsam ab exterioribus, & intellectualium ,, virtutum ipsius convolutio, & quod demum uniis formis facta unitur unitis virtutibus , & sic manu , , ducitur ad id quod est super omnias. Et quoniam in his sumus non praetereamus utilissimam anitia adversionem quae in hactenus dicta cadit , & quae unam de maximis Fidei veritatibus nobis exhibet.

Memorati tres Contemplationis gradus respondent tribus Spiritus S. donis'. Primum eontemplationis tradum respicit donum Scientiae . Haec res creatas spectat prout sunt Dei imagines . Hac agente non sis fimus in illis creatis rebus, sed adducimur ad Factoris cognitionem, ita timque mentem subit cogitatior

quam bonus & amabilis ille sit qui noliri ergo tauta condidit; quae si jucunda adeo & pulchra sunt , qualis erit Creator Si languida adumbratio tanti esst, quale quam iamque erit exemplar Z Quid enim sunt omnia creata nisi minima, exilia & languida indicia perfectionum , quae in tota sui plenitudine in Deo reperiuntur Quid cunctae res adspeEhabiles, nisi nuniaciae amoris quo ille nos prosequitur , telles benignitatis qua ille nos assiciti Haec anima perpendens mi

rifice angitur, vela ementerque, dolet se creata Creatori praetulis le ; haec amasse, illius oblitam fuisse,

imitaturque Davidem dum dolore,& amore taetias clamabat : Fuerunt mili lacumae meae panes die σnocte dum dicitur mili quotidie e Ubi es Deus tuur. Hi ne August. de Serm. Dona. Scientia consevit lugentilus qui didicerunt quibus malis υincti sunt , quae quas iana petierant . Iam vero Sapientiae donum respondet secundo Contemplationis gradui in quo anima krtur in Deum, contemplatura,ejus perser

118쪽

sectiones; sed eum has prout in se sunt assequi ne queat, eas in Incarnationis, aliisque vitae Christi mysteriis considerat , in quihus sensti forma illat perfectiones se praebent tonspiciendas . Haec autem non inani transiguntur speculatione , neque sterili animadversione ea tune . attendit anima esset enim alias id Philosophorum sapientia, & non donum Spiritus S. sed vividora more tacta haeret in illis, suaviter versat, dulcissime guttat; hine in amoenissimam iucundissimamque attollitur contemplationem , ardescitque tuendo mysteria illa, eaque quasi tunsisterent videt; firmissima tenet fide , nilque certius exploratiusque illis arbitratur. Procedit, verba sunt S. Tho m. in Diss. 23. q. 2. Sapientiae donum ad

quandam Dei ormem contemplationem , quodammodo explieitam articulorum, quos fides quodam in

oluto modo renet sectindiam hκ manum molirem . Re

spondet hiate Sapientiae dono ςeptima Beatitudinum, quae est illa Pacificorum , quia tunc homo lucis claritate in intellectu perfusus, vi amoris in corde pereulsus, omni obsequio & tota animi demissione cuncta quae Fides proponit, libentissime suscipit am plectitur. Sapientia convenit paciscis in quibus nutatus motus est rebellis , sed ollemperans ratiouit . S. Tho m. a. a. q. 43. Tandem tertius Contemplationis gradus respicit donum Intellectus . In hoc gradu anima unico intuitu , discursu & ratiocinatione remota evolat ad Deum, Deo adhaeret, Deum con- , templatur. Ordinarie intellectus noster res cognoscolper earum proprietates & effectus; sed cum nova adveniente luce, unico intuitu in rerum naturam Penetrat, tunc non hominis , sed Angeli instar inserit, quod pulcherrime Angelicus praeceptor pers

119쪽

stant in illis; nunquam enim alias pervenient. Ut enim gradus scal e sunt medium non terminus, et per illos ad terminum pervenimus; et sicuti a sine suo excideret , et ad mansi

quitur in I. Diis 3 . q. a. artie. a. ibi. ,, Aliquan- ,, do vero ad intima non pervenitur, nisi per ci ,, eum posita quasi per quaedρm ostia: Et hie in m , , dus apprehendendi in hominibus, qui ex effecti-ri bus & proprietatibus procedunt ad cognitionem es- is sentiae rei , si εupernaturali lumine mens in tan- ltum elevetur, ut ad ipsa spiritualia aspicienda in- , , troducatur o Hoc supra humanum modum est . ,, Respondet hoc donum sextae Beatitudini, quae estis illorum qui sunt mundo corde quibus Dei visio is promittitur. In hoe statu veritates Fidei appre.,, henduntur ut prima principia, quorum est ut si M tim audita probentu , .His perpensis video magnopere dolendum de ubique dominante veterno &inertia Christianorum . Unde fit ut hyperborea frigidiora nive pectora nostra , nulla divinorum motione tangantur , nullo pietatis sensu afficiantur ; nullos coelestis incendii conet piant igniculos Pleno ore, inflatis buccis, magna laterum iactatione Fidei dogmata , Ethicae.Christianae praece

tiones', Morum regulas insinuamus , efferimus, praedica inus. Calent clamoribus nostris templa , indes, plateae ; sonorae cohortationes , ardens Zelus, ornarae increpationes ingeminantur , & nos in t rim P Sumus ne verbi factores Hei milii l Fungimur vice eotis acutum reddere quae ferrum Ua Iet exsors ipsa secandi . Horat. Hoc fit quia Spiritus S. donum maximam animi cordisque mundiatiem requirit, quam dum non asserimus ipsi , se

per pravi verbum Dei dehonestamus , ct Pharisaicos

mores imitamur.

120쪽

P H A R. D I U. AMOR. Iosnem ad quam'scala destinatur non perveniret

qui haereret in gradibus ; sic et illi si unice sisterent in illis corporeis imaginibus , nunquam ad requiem, et immensi illius honi assecutio- nem devenirent. Sed quoniam divina Sapientia

non solum fortiter , sed et suaviter cuncta attingit et disponit, liquet hinc quod Deus ut

moveat animam , et ab imo conditionis et status sui gradu ad excelsam evehat commemoratam unionem, id suaviter et ad modum. et captum eiusdem animae peragit. Porro cum sit haec animae natura ut cognoscat per fornaas et imagines rerum creatarum , cognitionis suae modum sensuum adminiculo efformet ; hinc fit, ut Deus eam attollat ad summam cognitionem, idque suavissimo eisciat ordine, opus esse ut ab imo eam sensuum gradu excitare

incipiat; sensim deinde ad summum sapientiae spiritualis elevet fastigium . Animam ergo illam incipit ducere per sermas , imagines vias ad eius captum accommodatas, hisque ad coniunctionem illam iter ei munit . Cogita versarinos inter duo extrema Humanum bc Divinum; Sensum, bc Spiritum . Haec inter se coalescere et perfecte coniungi nequeunt unico actu , nisi multis praeviis dispositionibus .' Cernimus idipsum in agentibus naturalibus, ubi primae dispositiones sundamenta faciunt secundis , et hae tertiis, et sic deindeps. Cernes ergo Dominum perficere primum in his exteriores sensus. Unde adspicimus homines illos a luxu et deliciis Se temperare ; attente et devote sacris adesse;

SEARCH

MENU NAVIGATION