Jus naturae methodo scientifica pertractum

발행: 1742년

분량: 608페이지

출처: archive.org

분류:

131쪽

Ilium, non ex disserentia juris resultant. Inde est, quod

nonnulli a ment, hegem naturae hominum arbitrio relim quere, utrum in communione persistere, an vero res in proprietatem deducere velint, respectionimirum habito ad res solas Ius in eas competens, non vero simul ad hominum mores, quorum s rationem habere velis, non amplius imilitarens est, sive iure communi , sive proprio utantur hinmines , quemadmodum ex iis liquet, quae unanterioribus

demonstrata sunt c, ZZd. s. os.

An comma Quoniam res singulorum fieri nequeunt riisi comm monetiri nes esse desinanti . . . , consequenter nisi commuinio is, tiam primaeva tollatur di . , o autem itura non repugnat,

ni retico ut res fiant. singulorumis, o S. , eidem quoque non rereant. an .ut mrammam imaericulta- Errant adeo,,qui sibi persuadent nonTine multorum minria a communionedrimaeva fulus discessum, Vcharitati adversum statuunt quod fuerit sublata, ideo eandem reduci debere contendentes id quod facere voluisse Iohaaemem sim sineres an Anabaptistarum sectae addictum Tisanust autor est lib. i. res o. In omni philosophia, quae circa actiones hominum versatur, multa cautione opus est, ne judicium praecipitetur, cum saepissime aliquo respectra vera appareant, quae rite expensa a veritate procul distant. Exemplo praesenti hoc doceri potest modo suffciens asseratur attentio.Qui praesentem rerum statum considerantes animum ad inaequalitatem in usu rerum obviam advertunt Mincommunione primaeva omnibus idem jus fuisse perpendunt: hinc protinus inserunt, violatum esse jus multorum , dcm

communione sublata in proprietatem res tueriint deductae.

Arbitrantur rumirum quoad usum rerum persectam obstr. vandam esse aqualitatem di ab is in praesenti rerum sta

132쪽

D dominio remo idem acquirendior mi

tti obvios juri proprio tribuunt, a quibus communionem primaevam prorsus liberam sibi imaginantur. Nemo nore vel ex hisce videt , quomodo confundantur , quadi disce nenda sunt siquomodo non considerentur , quae inprimis attentionem merebantur p. quomodo fingantur , quae non sint, aut saltemsupponant tacite, quae ea lenequeunt. .

CAPUT L.

De dominib&modo idem acquirendi

originario

RE mines aut mimum esse deiant aut singularum. E m ex re enim auit omnibus indifferenter competit jus dei es possim in rem quamcunque, aut in eandem rem jusnullum: eompetit nisi uni soli, aut pluribus, quatenus imoppositi ne ad ceteros homines instar unius pers a considerantur. Enimvero si idem jus omnibus indifferenter, competit in rem eandem, ea communis estis a.), si vero in eandem rem non competit jus ullum nisi uni soli, consequenter etiam pluribus, quatenus simul sumti instar unius permna spectantur in oppositione ad ceteros homines, ea pertinet ad res singulorumis su Patet itaque res omnes auccommunes esse debere, aut singulorum..

Natura res omnes conmanes sunt , nullae singuloram

is. . s. . Quod adeo unisus est in rem quamcunque ictetiam alteri cuicunque comperit s. g. . Inde est , quod, non minus alius quicunque eandem ire usum suum arripere Iitae possit, quam tibi hoc sacere licet. Enimvero, namus , eam communem esse non debereti necesse omnia fio e ct ut tibi soli hoc jus tribuatur . quod antea comper Disitired by Cooste

133쪽

gra rara re p. n.

bat indiaerenter omnibus. Et hoc modo fit tua C, UT.

Iart. I. Fur nat) Quamprimum adeo res communes eos desinunt, singulorum fiunt Quodsi quaedam hominum multitudo res quasdam inter se communes esse velit, ab e 'rum tamen communione ceteros omnes excludat supra jam monuim inre., a.), istam hominum multitu em quo ad reliquum genus humanum ac respectu aliorum quorumcunque hominum spectari instar unius individui, ut adeo res ad ipsas pertinentes non amptas reserantur et numerum rerum communium, sed earum potius, quae se sint singulorum. Noniadeo opus est ut inter communionem primaevam , quae jus totius generis humani commune et Minter ius proprium, quo res sunt singulorum, intermedium quia admittatur , per quod nonrus ab uno ad adterum Stransitus. Res communes sunt juris comminus res sim gulorum vero proprii. o jure communi non datur rear i. . tu nisi ad proprium , sive hoc ius proprium plures invicem mmo coniuncti velint sibi esse commune, sive id individuo uni relinquatur. In moralibus individuum physicum, morale unum sedemque sunt. Facit autem individuum morale animorum conjunctio quatenus nimirum plures idem volunta uale quid non obtinet in communione primaeva, ubi juris dentitas non derivatur ab omnium hominum in unum in entiente voluntate. F. mis

. Uret Quoniam res vel communes sunt, vel singuloruma

la,mmunione II o. sublata commmone rimaeva, res suae fuerunt comma

. duodsi quem offendat, quod res commimes, quata sp .ctantur in communione primaeva res singulorum sibi mutuo octonaru ferre moueat fictionem individui

moram

134쪽

De dominio dimodo idem acquirendi origis. In

moralis, quod fit animorum conjunctione, ut sic coniumctorum non nisi una sit voluntas(nis. s. rro.); is rebus juris communis opponat res uris proprii, quamvis ubi omniati vivum resecantur, denuo in fictionem istam inciditur. quali posthac saepius utendum erit in argumentis maxime

arduis.

S. III.

Per inmersitatem hic intelligunus multitudinem hο -- im certo sine consociatorum. sectari autem dicuntur,.----uuila eundem finem conjunctim persequendum consentiunt. I

De hac hominum consociatione, quae apud Philolaphos Societatis nomine venit, dicemus suo loco ex instituto. Hic tantummodo explieare voluimus , quid hoc vocabulo im digitetur, ut significatus Universitatis nihil habeat quod fit obscurum, quia eodem mox utemur. i. gr. Si plures hi mines in hoc consentiant, quod a communione prima vadiscedereri res antea communes juri suo proprio subjicere velint, quibus tamen ipsi tanquam communibus inter se utantur eo fine consociati simul sumti universitatem comstituunt. Hoc sensu in civitate omnia collegia universit iis nomine veniunt, xinteger populus universitatem constituit. Per se autem patet nobis hic me sermonem de inmmersitate personarum, cui opponitur universitas rerum, de qua suo loco. III.

Quoniam qui universitatem coriistituunt in eundem fi--τM Anem consentiunt conjunctim persequendum(s ica. , mnas anmem quenter universi idem facere volunt s. 638. 'ra VPm ira pres 3 .uam. universitas quoi finem conjunctim persequensimum uis. iis, filone ad in hommei spectatur instar uri persem con repraesentet. sequenter hoc respectu'mnam mam repra tan

135쪽

Paer II cap. n.

Unrversitati utri tantummodo est voluntas, Vinagando, unum tantummodo repraesentat agens Quamobrem perinde est ac si una tantummodo esset persona. Quae ei tribuuntur,praedicantur de eodem tanquam una persona. Hoc principio sepissime utemur, adeoque etiam convenit, ut eo demitamur in declaranda origine dominiorum.

ir . Misis res sunt singularum, cujus rei usus uni compeiae, is nins eram byssus in menter omni vi immo praeter imum alii nast con refringata petere potest. Etenim si res fi di singulorum, nonnisi mi , galbi. si in eandem rem jus quodda competere potestas. f., Quoniam itaque sublata communioue primaeva res, quae

erant communes, singulorum fiunt (j. Irin primaevae autem communione praeter usu rerum nemini us quod, tam in eas competere potestis ai.); ubi res fiunt singulorum, Inus ejusdem rei qui antea promiscue omnibus competebatis. is . , uni soli competit, consequenter cujus rei usus uni competit, is non amplius indifferenter omnibus, immo praeter ipsum alii nulli competere potest.

Communis adeo a indisserens rerum uius ad singulos ita restringitur, dum res fiunt singulorum, ut ejusdem rei sus non pateat nisi uni, nec quisquam alius sibi eundem abrogare valeat.

--yad Quoniam universitas quoad finem conjunctim peti amoesta quendum spectatur instar persona unius j iis.); rerum. Omersitatis fit, cujus rei usus eidem ammersim competit, an 'Amiratissam serversitatem competere potest. Notanda hae est dissere a quae inter duas dictiones ii, urcedis, quarum una aliquid affirmatur de omnibus, altera

vero e Disitired by Cooste

136쪽

,ero denaniversis. Quodsi dicas, omnes sibi rerum quarun..dam usum vindicarunt; id ita intelligendum est, quod sim uti eorum rerum singularum usum sibi vindicaverint. Quodsi vero dicas , universi sibi rerum quarundam usum Mndicarunt; id ita capiendum , quod omnes conjunctim ibi quarundam rerum usum asseruerint communem. Haec probe notanda est differentia, ut deinceps rectius intelligatur, qualerius universitati acquiratur, dum a communione Trimaeva receditur.

m restin funisingulorum ii, cuja res est, ab ejus sto e dius iis si s omnes licite arcere potes Quando enim res fiunt singu usu rei e lorum, cujus rei usus uni competit. ejusdem usius praete cadusiam a alii nulli competere Potest O Aia. Quamobrem cum cenis undelagi naturali non repugneis ut res fiant singulorum s. o8. ,n tam ubi singulorum fiunt, jus quoque unicuique conferati

cesse est ab auu earum rerum, quae uniuscujusque fiunt,c

teros omnes arcendi. Enimvero licite fit , ad quod agem dum homini jus est S., et o dici Nil ria. unimo. Quamobrem si res iactae sunt singustorum, is, cujus res est, ab ejus

usu ceteros omnes licite arcere potest. Nimirum jus arcendi ab usu rei cuiusdam ceteros omnes in iure proprio, cui subiiciuntur res dum fiunt fingulorum,

continetur, ita ut absque illo hoc foret nulliis. Quamobrem sidus prurium, quo res fiunt singulorum, legi, turali non repugnat, nec jus arcendi ceteros ab usu rete, demitatim repugnare potest. In communione primaeva nemo alterum ab usu rei cujuscunque licite arcere poteratcs. ao.); quod adeo in ista erat illiditum, ea sublatant sicurum. Hoc minime adversatur intrinsecae actionum honeis stati ac rurpitudini, quae jus naturae immutabile reddit: n oue enim noninas ac turpitudo intriuilem actionis inteli

137쪽

v6 Pars II. c. p. re

ligitur, nisi de actione lassicienter determinata. Variatis

circumstantiis notio aestionis per eas determinanda non amplius eadem manet. Per notionem autem actionis ejus determinarur moralitas. Absit adeo, ut hinc contra morali.

ratem intrinsecam quid inseras, quod tu aliis circumstantiis actus illicitus eue possit, qui lub aliis licitus. IIT.

v libera de Si res facta sunt singulorum, unicuique competit a pro a re ali a di bitrio suo disponendi de rebus jur imas Proprio subjectis Etenim sponen an usus rerum , quae proprio uniuscujusque juri subjiciuntur, nascatam unicuique soli competitu nec ulli alii competere praeter ipsum potestis ii . , quin potius eidem jus est ceteros omnes ab eodem usu arcendi, quicunque fuerint s. titio. Contrarius igitur alterius non agit, quomodocunque de

re ista disponat Enimvero natura homines omnes liberi sunt s. I 6.part. I. urinat.), nec ulli hominum rationem reddere tenentur actionum suarum , quamdiu nihil faciunt contrarius alterius (ita 8.part. f. m. nai. . Quamobrem

ubi res factae stat singulorum, unus quisque vi libertatis naturalis de rebus juri suo proprio subjectis statuere potest, quod sibi videtur, consequenter ipsi competit jus pro arbi trio suo disponendi de rebus juri ipsius proprio subjectis.

Ex demonstratione propositionis praesentis patet, jus de re aliqua disponendi pro arbitratu suo nasci ex jure primae 'vae communionis 3 libertatis naturalis. Nimirum vi priumaevae communionis homini comperit jus reis qua indiget, utendi , a .rrejus non patiendi, ut alter ipsum quocunque modo imped re conetur, ne rebus, prout ipsi opus

fuerit, utaturas. sa, aut rem, quam usus necessarii grais

tria apprehendit, invito eripiat (, 36. . Vi libertatis avitem naturalis eidem competit jus de re utenda disponendi,

138쪽

De dominio Vmodo idem acquirendi ori n. UT

prout ipsi visum fuerit, quale jus etiam ipsi jam est incommunione primaeva statuendi de usu rerum necessario mindigentia sua s,. g. x, quod insus disponendi de re utenda transit, ubi res juri proprio subjici antur. Factum humanum solum ius nullum parere potest, quippe cujus fons est

obligatio passiva(, a 3. N. . um nat. , ex qua interveniente facto legi naturali non repugnante resultare potest(, 3s pari Lyur nat des. 6 3 part P L praes Mnieti.),quatenus scilicet jus quoddam natura nobis competens ex obligatione naturali originem suam deducens acto isto licito aliquam mutationem subh.

s. ri I S. Ius proprium dilponendi de re pro arbiti iouuo,prota nisi scilicet visum fuerit, Dummum appellamus quid P.

In hunc modum definivimus dominium in Theologia, tur ii,.ss part Lb. Et eodem fere modo idem delinitum reperio a Struvio Isto magni nominis , Exercit u lib. 6. Tit. I. . . nisi quod addat proprio nomia. quia etiam tutor de rebus pupilli videtur pro arbitrio suo disponereri id quod fallere patebis suo loco. Tutor enim non prorsus pro arbitrio suo disponit, cum rationem reddere teneatur, adeoque alieno judicio subjicere debeat, quomodo de rebus pupilli disposuerit id quod non est ejus, qui de re dusponendi jus habet, prouri tibi visum fuerit. Immo sunt hileti plures eodem modo dominium definientes, nisi quod

subinde nonnulla addant, quae ex definitione exulare deis bebant, cum per eam demonstrari possint Icti Romani nullam dommii desinitionem dederunt, quod mirum videri poterat, cum maxima pars totius suris Romani dominio mitatur. Inde est, quod ejusdem interpretes non omnes eodem prorsus modo dominium definiverint. Sed nostra, non est eorum definitiones sub incudem revocare. Quo,

139쪽

disponendi, eadem tamen ipsis ademta manere dominor:jus rem exercitio juris confundis Competcre ipsis jus de

rebus suis pro arbitrio disponendi, tanto minus dubium vocari potest, cum tutor , qui de ipsis disponit, rationem reddere teneatur administratimis suae quo sane opus non erat, Ius istud in tutorem fuisset translatum despupillo D demtum fixereitium adeo juris ob judicii immaturitatem suspendit jus civile in ipsorum commodum principris viris naturalis convenienter, quemadmodum suo loco osten. demus. Qui vero per aetatem vel alia quacunque deca sa jus suum exerccre prohibetur , is ideo jus non amisit.: Rex captivus retinet imperium, etiamsi idem administrate,mequeat. Et si pupillus idem administrare nondum valet, jus tamen imperandi ipsi competere nemo in dubium viscare Potest , cum ejus nomine ideo expediat omnia is, cui administratio demandata. Ecquis ergo dixerit in gratiam .eorum casuum, quibus Rex imperium administrare prohibetur, idem aliter definiendum esse, quam sert ejus natura. In robus desiniendis id tantummodo spectandum.est, utritis, per quae definiuntur . cetera de iisdem affirmandatae..monstrari possint. In hunc enim usum conduntur defin itiones in scientiis, ut ex iis ratio a priori reddi possit e, rum, qu rebus conveniunt vi earundem ad si genera sinasque species reductarum. Demonstravimus paulo ante(,. 116.), ubi res factae sunt sngulorum, eum, cujus te est, ab ejus usi ceteros omnes licite arcere posse. Videtur th ue consultius esse , ut dominium definiatur per jus usu Plicujus rei alios exeludendi. Enimvero hoc pacto alienis prorsus introduceretur dom ii signincatus, vicujus domi inium tribuendum foret iis . quos dominos diei nemo imperitus patitur. Etenim usustinuarius habet jus ceteros omnes usu renam excludendi, cum solus rebus uti imposuit, nec alius quicunque ipso invito iisdem uti seu queat; vivii tamen ideo est dominus. In communione primaeva

140쪽

De dominiore modo idem aequirendi origis. IIT

si quis, re quadam in singulari , quae usu consumitur, actu utitur, nemo alius ejusdem usum licite praetendere. potest non consumitur, nemo alius eodem tempore ejusdem usum praetendere licite potestas. - , adeoque utenti jus est ceteros omnes in casu pi Drire nitus . in posteriori ad tempus usu rei istius excludendi . Nemo tamen dixerit , eum esse rei, qua utitur , dominum , in posteriori temporarium , cum in communione primaeva nemo utatur rebus tanquam suis, sed tanquam communibus s. gr.). Idem omninopatet in communi ne Religiosorum ubi usu reruma superioresia assignatae innus excludit ceteros, etsi te ista utatur tanquam communi, non tanquam propria, nec dici possit dominus ejus, quod a superiore ipsi fuit assignatum inimvero ut appareat ratio, cur domi im ita destari nequeati, sequent addere lubet propositionem.

ro rium omne involvit jus alias eadem exeludendi. Aspra DEtenim jus proprium uni in singulari soli competit s. a. .um quo amnPonamus itaque jus hoc non involvere jus alios eodem ex missimucludendi. Necesse igitur est, ut praeterea etiam aliis competat. Quamobrem proprium non eri Goto quod utique . absurdumis. a 8. Ontu . . Videmus itaque exinsonem aliorum ab usu eius ter quae

est in dominio, non competere dominio, quarenus domu nium est, sed quatenus est jus proprium, consequenter do-minium hoc cum omni iure propris, habet commune Neosque ante constat, vi dominii abus alicujus rei alios excivisca, nisi ante constet, qualerius fit dominium quoad disse-rentiam specificam. Immo cum dominium non tantum modo conserat uium rei, sed praeterea actus alios faciat lia

cum dominoque proprio cui ejusdem non modo usu rei

verumis

SEARCH

MENU NAVIGATION