장음표시 사용
641쪽
sint 'am nar Saerissia voluntaria. Nunc de sir
gulis in specie. De ay Saerificiis ascensau, sive
. Disputatur inter Hebraeorum magistros, quaenam holocaustorum ordinationis fuerit occasio, & quo modo debita facta sint. Tandem
autem ita definiunt, holocausta instituta esse vel ad expiationem malarum cogitationum cordis, sicuti saerificia pro peccato erant pro malis actionibus t vel ad expiationem peccati com missi contra aliquod praeceptum aErmativum, scuti reliqua erant ad expianda peccata negativa. Sic Aben Efra in Lev. I. Animal il&ιd quod assertur ad expiationem illius quod nobis in eorasendit vocatur ri,iy; sicuti oblationem pro pec
GlossHeb. in ipsum ad Levit. 6.9. Holocausta fieri poterant ex omnibus qui que speciebus animalium viventium. Oblatio autem eorum fiebat hunc in modum. Sacrificium holocausti allaturus de iuvencis, poterat vitulum accipere qui octo dies &sepia agebat. Idem poterat facere respectu agnorum & haedorum.-Sed semper in hunc usum debebat segregare masculum r quoniam enim nulla oblatio excellentior erat holoca sto, merito ad illam adhibebatur , quod inter animantia excellentissimum. ben Ura ubi supra. s. r. Visulum coctum deribat in atrium aseferre:
642쪽
ferre : Expressa enim exstat lex Lev. I.3. ut oblationem Diam egurdiu asserat eo ais Domino. Phrasi autem ilia eoram Domino , intelligitur spatium
templi a Porta Nilianoris intus versu ira , Hi ro otab c. I. in Et certe hoc tam stricte observari debuit,ut ip ae mulieres, quae alias in atrium Israelis venire non poterant, in illud tamen i gredi cogerentur, si sacrificium holocausti o ferre intendebant. Vid. Tosapht. in Erachi
S. 2. Manum suam eapiti holocausti impon re debebat. Lev. I. q. Maymon in Corbanor cap. 3. Omnibus Saeri iis qua privatus aliquis de an malibus Osradiis sint oblationes debita sive vosi tar a,ma ius impo enda est dis adhae vivit animat, exceptis oblationibus primogenitorum, decimata.
rum,s agni Paschalis. Hac manuum impositi ne transmittebat in animal sua peccata , &morte eius instanti confitebatur se morte dignum esse. Quae omnia Christum ut figurae spectabant. S. Circa hanc manuum imponii nem sequentes traditiones habent patres Mischnici & Maym. a. Debebat illa sieri in atrio, di si manus animali imposuisset antequam in atrium pervenisset, illam ibi repetere debebatis. In Sacrificiis privatorum nemo poterat pervicarium manus imponere; in publicis sacrificiis
id fieri poterat per viros stationarios de quibus
infra γ. Si diversi convenerunt ut pro omnibus Sacri cium unum Oeraturisscutiet lam id fieri poterat docente Maymon in Corbanor cap. 3. & R. Sal moli in Lev.i. un quisque unus pos alterum via
643쪽
ctima manus imponere debuerunt. δ. Disputatur inter D ciores an solum una vel ambae manus in imponendae essent, S: hoc & illud suos habet asscrtoreS , Onan S autem in hoc consentiunt. quod manus imponenciae sint omnibus viribus. Ionathan qui vult ut una solum imponatur manus sic infit. Is anum suam dextriam imponere debet omni intepone virium. Idem dicit Mav non quamViS amoaS Intethgat. ε. Vbi manus imponebatur erat ordinarie in loco mactationis
sive ut vocant annulorum, ab infixis ibi annulis ad alligationem sacrificiorum dcstinatis: P qua occasione Israelita ingredi poterat atrium Sacerdotum I cum alias hoc ipsi prohibitum e set. ζ. Modus i inpositionis manuum hic erat. Victima ita collocabatur ut o serens facie Orientem VersiuSconversa, manus sitas intra animalis cornua ponere post : Deinde illis positis confitebatur sua peccata quae vel contra affirmativa Vel negativa praecepta commiserat, si scilicet sacrificium eius holocaustum esse debebat. Consessio talis erat: Peccavi, Per Uerse egi, rebelgis fui ct hoe ct illud commisi; sed poenitens ad te convertor, sit hoc mea expiatio. Si
tim autem ac consessio haec absoluta erat, Victima maωbatur. S. 3. Sacrificii mactatio proprie ad Sace dotes pertinuit, interim tamen propter locum
Leυ. is Et ide maciare debet iuvencum coram
Domino lii Aaronis vero Parσent sanguinem &c. permissum fuit ut etiam alii mactarent, & QRnciebat Sacerdotibus, si ipsorum ossicium in cipiendo sanguine inciperet. Hoc notarunt
644쪽
Madimon in Biath Mi daph cap. s. & in Corbanoth cap. 3. in his verbis m et a tan pri IN 'nota ianpri 'vi'p ' pM m 'ra Mactatio sacrificiorum tegitima erat facta ab aliis quam Sacerdotibin, licet fuerint sacrisiciasan'sma , vel persona privata vel rublica alicuius congrgat ionis. Vid.
etiam R Salomob in Levitia. g. q. Ex oriatio victima secundum Maymonidem etiam ab alio quam a Sacerdote fieri poterat item dissectio eius, & lignorum ad altare delatio. In mactatione agnorum Pasehalium ad quam ob ingentem numerum Sacerdotes non sul sciebant, praecipue in uis erat a lios adhibere. De loco excoriationis loquitur ZMiddat cap.3.ks. Ad septentrionem altaris erant an orum sex ordines non erant proprie inte-yri annuli, sed potius annulorum dimidiata segmenta J quorum si guli continebant quatuor.
Eo naiauri rea locus massations erat ad Septentrionem altaris, atque in eo octo columna humiles,
quibus erant imposita quadrata e cedro ligna : his vero unci ferrei ita in i erant, ut ligna singula
Iaberent ordines eorum tres , e quibus Sacrificia suspendebant, ae pede nudabant ad mensas marm6reas qua inter calumnas erant. Si non plures victimae erant, quam quod illi unci capere poterant , omnes in illis suspendebant; at notat Muman quod in Paschate in quo ingens multitudo agnorum erat, sumserint baculos ibi in hunc finem paratos, illosque humeris imponentes, agnum ad excoriandum suspenderint; aut si Pascha incidisset in Sabbathum, ipsos i so baculorum manus sibi invicem humeris i
645쪽
ε sposuisse , in illisque agnum suspendisse, quia
tunc ipsis ob observationem Sabbathi non ita licitum erat baculos serre. Vellera b pelles SA-crificiorum Sancti sonorum cedebant Sacerdotiabus, qui illas condiebant singulis diebus, di in sine septiinanae dividcbant intcr se invicem. Reliquorum vero sacrificiorum pelles Crant, vel reliquis ossiciariis, vel illis qui sacrificaverant propri . f. s. Sanguinis sparsio debebat fieri ant quam Sacrificium excoriaretur, secundum C non m mn p du ny Inix I A Victim, non denudant pede, donec sanguis spars- fuerit, quia L . I. s. 6. Sanguinis sparsio detractioni pellis praeponitur. De spargendo sanguine in altari Observa seq. N. Sanguis Oargendm exciri
debebat vasculo ad cultum destinato, non autem
aliquo quod ad ipsum pertinebat offerentem. Vascula illa vocant ri 'vid. Zebhachin c.
. per tot. cap. a. Sequentes sanguinem excipero non poterant I I. Ille qui non erat SacerdOS. 2.
Sacerdos qui eratisii.e. cui, illo die ex familiaribus eius aliquis morte defunctius erat. 3. . qui immundus erat di in 'idiu illo die ad se purificandum lavare debebat. 4. ille qui maiori & longiori impuritate laborabat,quam ut Iotione adhuc illo die mundus fieri potuisset. . ille qui non indutus erat omnibus illis vestimentis quae habere debebat. 6. ille qui inci cuncisus crat. r. ille qui immundiM, erat. 8. ille
qui non stabat in pavimento soli templi, sed sup r aliquo ligno aut strato, aut pede sui proximi. 9. ille qui silaistra languinem excipie-
646쪽
bat; quamvis in hoc casu inter doctores non sit
universialis consensus. Uid. Zebhachin cap. a. &Glossin Mischn. I. In altatas medio erat linea rubra quae basin & extremitatem eius aequalibus t patiis dividebat. Ouorundam sacrifieiorum sangus prope istam tineam erat lyargendm , alio irum vero via iliam. Si hoc accurate non ota
servabatur aspersio illegitima erat. Zebbachinibi d. n. Aspersio Sanguinis Sacrificiorum sanisti . simorum excepto sacrificio pro peccato, in similis crat, nec discrepantiam habebat. Mumin Corbanot cap. s. Sic autem fiebat. Sacerdos ille qui sanguinem exceperat, illum ad altare ferebat or i ea lineam rubram idam Oargebat I ret iust νr graeorum. Id est, stabat primo a parte altaris orientali prope angulum eius Orientalem , & sanguinem ita effundebat, ut pars eius aspergeret latus Vergens versus orie tem , altera vero pars latus septentrionale I s cundo stabat a parte occidentali & adhibebat iterum diligentiam , ut uno ictu duo latera aspergeret: qua ratione in modum L sanguis spargebatur , quod denotarunt Graecorum Gamma r interim illo modo quoque satisfactum est legi praecipienti Lev. i.s. & 3.3. ut alta re circumcirca aspergeretur. Ictus vel vices itilas expellendi sanguinem vocant nam dationem. Quaedam sacrificia ut illa de quibus nunc nobis sermo van& Inae nu π Nn optu habebant duabm filum datiscibus, qua tamen Viamabantur ut quatuor; alia vero opus habebant
ictibus quatuor, pro numero quatuor altaris
647쪽
angulorum. Vid. Zevaehin I. 33. in Gem. & c. s. in Misina. saymon in Corbanot c. . De aspersione sanguinis in Paschate vid .st.
De illa quae fiebat in Sacrificio pro peccato
mox dicendum. S. 6. Iam rcferendus ritus, agnum mactatum vel qualecunque animal fuerit, dissecandi, sicuti respecta Sacrificii iugiter offerendi illum tradit MasecetTamid c. q. Agni qui mactari de- buit pedes ligabantur, anteriores cum Posterioribus; ligatus illum in modum, ita dispoia batur, ut facies eius orientem respiceret: qui ipsum mactaturus erat stabat a parte orientali ifacie in Occidentem versa. Mactato & iugulato agno excipiebatur sanguis & spargebatur; deinde uncis ipsum suspendentes excoriabant. Pe rexit Sacerdos in excoriatione donec perVentum ad pectus; postquam eo usque processum, abscidit caput, & dedit illi cui sorte contigit illud ad altare deferre. Deinde abscindebat cruracique dabat, cuius erat illa deferre; quo secto ipsum excoriare pergebat, donec tota pellis detracta. Cordis exsectio sequebatur, illud aperiens purgabat sanguine. Postea exscindebat armos & Sacerdoti exhibebat, pedem dextrum cum testiculis sumebat & separato adipe,illum' imponebat tabulae mactatoriae. Viscera eXtrahebat & alicui lavanda tradebat, qui illa primo accurate purgabat laconelavi lavantium, deinde obiter super tabulas marmoreas. Sumpto Cultro dividebat pulmones & iecur , nondum autem plane tollebat. Tandem pectus exsec
bat,&per spinam dorsi descendens unumquodque
648쪽
que separans illis dabat qui ordinati erant ad
Sacrificium ad altare deferendum, ut notavi
S. 7. Sacerdotes illi cum suis frustis in m nibus ad gradum altaris accedebant, ibique ea deponebant, & sale condiebant. Ma mon in Corban. c. 6. ad hoc obligabantur expresse praecepto LeV. 2. I3. cum omnibuου tuis sacrificii sal erre debes. Hinc Maynon in Idure rialia cap. rapari P d yan n z na7z, a po paeta xyni oemi Nihil in ab ari osserebatur quod
nonsalitum erat, excepto vino libaminis , sanguiane Ursonis, ct lignu pro ignis conservation In tribu/ autem locis utebantur sale ' cnin conelavi salis ad pelles saliendas ; in gradu altaris ad saliendin partes Sacristicii , ct in hummitate at aris condiebant sale flores, oleum rethm ,se in oblationes qua comburebantur, ct
oblationes avium. Sal iEud non poterat a pria .ato asserri sicuti nee ligna; sed sumebatur deis fale niaxn 'π quod commune erat in tempti , ct ad totam congregationem pertinebat. Ad hunc saliendi ritum respiciens Salvator orares 9. q. dicit, omnis homo igne satiatur. i. e. quia vis qui vera Dei victima est condietur sale gratiae ad incorruptionem gloriae: ignem a tem adhibet , quia in Versu praecedenti auluserat ad ignem perpetuum in Valle Himmom, quo absumebantur cadavera. Quasi innueret, Cadavera igne salita a corrupti .
ne sunt immunia, sed quamvis impii salieno tur igne inextinguibili , Vermis ipsorum non morieῖur. De Sacribciorum salitio-
649쪽
ne videsis Menachot solio M. I. Partes sacrificii salitas ab ordinatis in eum
finem Sacerdotibus, deferebant ad summitatem Altaris, ubi primo nemum contrahentem in cineres projiciebant, deinde omnes reliquas partes incompte di incondite, ut proiectione illa partium aspersionem sanguinis aliquo modo imitarentur. Sed partes ita disjectas secunda diligentia in illum redigebant ord: nem, qui ad formam agni maxime acci dcbar. V. g. caPud primum disponebant, add bant humeros &partes anteriores, & sic de caeteris. Dispositus illum in modum agnus igni committebatur.
De sacrificio holocausti adde quae in D. apud αρον 'posuimuS.
De m&un Saerificis pro peccato. g. De illo vid. Gν.4.2.I3.22.27. In quibuSIocis generaliter definitur ,serificia pro peccato offerenda esse, pro peccatis sive omissionis, tave commissionis, modo ex ignorantia patrata sint. Hebraei vero definiunt illa adducenda esse pro peccatis ex ignorantia commissis contra praeceptum negatiVum, cuius neglecti consscius
merebatur excidium. Sic R. Salomob in Lev. q. mic I N, 89 A, A rim n&eri rhea 'Scri Sacrificium pro peccato non erebatur propter Peccatum conscie ct ex petulantia commi sum contra fracepi um negativum, ct ιν od inducebat in reatum excidii, s u ρro peccato ex tenora tia commisso. Κerithut cap. I. 'ν raon ,re 'I
650쪽
commissa sint, reatum excirii attrahunt, ex incinramia vero commissa requirunt Sacrisitium pro peccato. Idem dicit Ma3mon in imVti cap. I. Et
Aben Efra in Lev. i. nisi quod in hoc ab aliis dis sentiat, quod existimet, sacris iam pro peccato
afferri propter pecatum commoιm contra tale praeceptum negativum, quod petulanti neglectione meretur excidium vel vapulationem ; addit ille
excidio vapulationem , quod alii non faciunt, plurimis enim peccatis debebatur vapulatio, quibus non debebatur 2 excidiam Et Maym. I. cit. solum 63. I Cccata recenset pro quibus sacrificium nreun afferendum, cum tamen praeceptorum negativorum numerus in genere suerit, Mab miras ad Iad Chasalia. Quod diximus clarum fiet allatis his duobus exemplis. Praeceptum negativum en de violatione Sabba,hI Maymon in Schabbat cap.I. Si itaque aliquis esset qui petulanter Sabbathum violasset, reus erat excidit: si Sabbathum violasset praesentibus testibus, lapidabatur ; si autem ex ignorantia Sabbathu violasset, afferebat sacrificiu pro peccato, postquam lapsum se comisisse meminerat. Praeeptum ne ativum en, ne ullus immundus in Sanctuarium ingrediatur. Si quis petulanter se ingerat in Sanctuarium cum immundus est, di praesentibus testibus id fiat, fit flaeellationis nin I νebellionis cv. Cl. si nemine praesente I D,-reus sit excidii. Si xx ignorantia ingreditur, affert sacrificium pro peccato. Abea Esra sine dubio de his poster oribus peccatis loquitur, sed non debebat excludere priora.