장음표시 사용
171쪽
fovendosqtie errores conversa L accornmodata
ab Augustino tamen, Prospero &Fulgetitio Scaliis Gratia Patronis, ut suspecta a benai pelagia nisi reddita, inprobata . . Postea a Rabano, Hinc maro, Joanne colora rigena V. Asiectis adversus Gotteschalcum Monachum resilauta. Sed nihilomi nus a Remigio, rudentio, Floro, Lupo Servato, S
Ecclesia Lugdunensi rejecta . . Aliquot post sicculis
cum placuisse Scholasticis fiorcre coepit tranquillis praesertim Ecclesiae temporibus cum clagianae haereseos studia refrixissent. Non desuere tamcn Augustinianaei doctrinxi amatores qui cum Richardo, Gabriele, Gregorio Ariminensi traditam ab Augustino sententiam tuerentur. Superiori secuto Luthero e Calmino Manichaeismum suscitantibus coc stituentibus . necessitatem fa unaque Priscilliani narum sublata libertati arbitri invehen ibus majori con ens Scholastici illam generalem Dei voluntatem, universalem ex ea Auxili Suilicientis Gratia receperutam: qudd ea invaluit opinio, ut cum communi Gratia communis fuerit quod ea maxime adversus hostes Romanae Ecclaesiae, humanae libertatis uterentur . . Non tamen est Augustini deserta sententia, sed ea gravissimis Authoribus pia cui Abulensi, Caietano siedoni,Roffensi, Ruardo, Caelio, Vanino, non sine numine, cum postea Sociniani, Remonstrantes, Arminiani Semipelagianismo inducto illa ua Generalem Dei voluntatem Gra 'tiam adulteratam Semipelagianorum erroribus sui citarinti ac ejus praetexta Praedestinationem ex
172쪽
et Fulgentiunt Maldonatus in Joannem C. I. n. 9. C. 6. n. 4 3.&c. a. n. 3 a docens Bedam cum Augustino sentire.
Qitos ego duos . uiliores Societatis synceri video esse judicii, ac fideliter citare Authores, eorumque mentem sine fuco proponere ac quid Onnnino sentiant candide dicere non ut ali ibiciat, qui inani quadam specie pietatis corrumpunt, detorquent,ut meliora videantur sensisse, si tamen meliora sunt ea quae ipsi iis volunt attribuere ' honestius est praetextu pietatis in veritatem peccare. Hos igitur duos Authores Vas quium Se Maldonatum severos Sc rigidos Suario qui mollissimus est Anti jansentanis fortiter opposuerim. Qui ut Augustinum benigne interpretando excusent, L in suas partes trahant negant ejus sententiae Authorem fuisse. Sed ij sunt potius benigne accipiendi, dum Augustini mentem unius fluxi loci aut horitate ducti, detorquent, ne tanti Doctoris patrocinio destituti videantur. Et quanquam utor verbis Maldonati in Joannem c. 6.
n. q. is Author sit Augustinus ut ejus sententia sola
Persome reverenti magnam authoritatem mereatur:
volo tamen .socios dare, qui cum eo sentiant; eo duce dignos Magnum inprimis Gregorium I. . Morat. C. a. l. 37. c. a. Remigium, Anselivum, edam, D. Thomam in locum Pauli. Prosperiimi de in grata c. 3o. mi Din .Epist ad Russin .s lib. I de vocat Gent. c. 5. 2 a. u. a. c. ao Mai. Fulgentium lib. de Incarnat. Grat. et i Prudentium Episcop. Tricast. l. a. de Prae est Rhatramnum Sc Florum i
173쪽
Mens Summi Pontificis Innocentij x
Fhorum totam Ecclesiam Lugdunenscii cum Remigio adversus Joannem Scotuna rigenam lib. de tribus Epist. in lib. de ten Script in Auctar. Bibliothecae Sanctorum Patrum Tomo. a. Libi C, cilium Vale tinum: quae opera ab hinc triennium in Lucem edidit Gilbertus auguinus Lupum Servatum et quaest de Praedestin. Gregorium Ariminen sem. in I. d. 46. q. I. addo Chlium lib. 2. Justi t. c. 8. lib. . c. a . Caesarem Vaninum. Exercit. 6. ubi hanc Generalem erga Omnes Dei voluntatem Sc commune ex illa Gratiae Sussicientis Auxilium multis argumenti impug nat ait que se Scho uorum distinctionibu haesis
per re nee sputiri, nec assensurum, donee sancta Ecele fa Romana Ecclesiarum man eas confirmarat: nec diffenti Guillelmusillius in Paulum n eadem sententia se debent omnes quicunque universalem Gratiam negant, eaque carere aliquot hominum aD firmant nam teste aliquio . p. d. 97. . . n. I Si aliquibus Deus Auxilia Sumientia negaret sequeretur nullo modo salutem eorum desiderare vero sunt Racharae in . d. 6. q. I. a. 7 Gabriel in . d. q. q. 2.a 3 dub. . . Thom in d. 6. q. I. a. i. q. i. ad I Unodo de Capi redempt gen hum tract. s. c. I. indicat domin Soto de nat Sc Grai. c. o. in sine. qui nullum dari sussiciens aurcilium infantibus in materno utero morte sublatis vel ibi utri applieari Baptismus non potuit morientibus, assirmant. Cuius sententiata ultior est VasqueZ tantus vir ut magnum secum pondus asserat. Nam hic in ea disput. s. de
174쪽
circa Propositiones Ian seni j.
de Parvuli. quaestionem excitans Deus iis Auxilientii susticienti provideri P cap. a. una Autlioribus quos proximes adduxi sentit Ofibusdam armi lis non fuisse ullo modo a modo a Deo
concesseum Hs humana diligentia applicari sufetentia
remediaso editis in lucem, .m aqua non conceditur,sme in utero Materno mi sola naturae morientibus. que. n. s. q. Ratione bi ergo Deus eis proῬidit remedia sufficienti, qui aliorum cur ipsis applicari possent ρ Dicunt adversarii i in cause naturalibus quae ex se fusticientes erant, ut parvuli in lucem ederentur, baptisma reciperent: at mero quia Deus permisit aliis contrariis eius eas impediri, ideo non potuerunt parmulis remedia prodesse : non qu)d ex se Deus expresse oluerit applicationem remedii impedire. Caeterun est ygium hoc inutile es Sumi m quia licet Deus solum permis se partum infansium causis naturatiίiιs impediri,hoc satis erat ut diceremus remedia si ieientia quae humanis diligenti possent, applicari parmulis non confessisse, quanuis expresse ea non negas et Deinde quis ιι leat dicere ordinem illum ait artiris, qui paritim infantis impedimit, mel in tali tempore M loco natum imteremit,non fuisse speciatim emisi inutivi a Deo praeliis rutum, Morssinatum mam si ex duobus passeribus qui HS maeneunt, unus ex illis non cadet in terram ne patre et earo Matth. io . . Quis aspera aliquos par-
mulos, ait in utero materno, aut extrasne Dei providentia ita ordinante interires Cum enim omnium rerum odi ventuum praeter peccatis Deus sit author, voluniuiei providentia sua negari inquit mollem issanti ne in
175쪽
6 fens Summi Ponti cis Innocent ij X
iu tero, mel extra at loco, ct tempore ab eo fuisse praes nitam non olum permittente binente agere ausus, sed etiam ordinante C. Dolente. Quare non dubito aut si eos fasi qui hanc seriem causarum immapim vi, non voluntati ordinationi adscribitis.
Et tui .llo posti. S. Censeo, inquit, priorem fuisse in
Deo Doluntatem, negandi remedia ad hoe causas naturistes di posuisse abiblute cuin Augustino pronuntiat, cum non olunt non voluiii salvarilios parvul ,s, d noluisse: Sc bive quem sibi c. r. oppositerat locunt Paulici Timoth. 2. Deus muliorum homines saluos lari, Cunn altero, Rego . Ait IJuo scripturi, testimonia ex imbus .colligimus Deum primaria antecedenti moluntate desideram omium subitem de adultis solam intelli enda sunt. Sunt veroca quae nunc adduxit Pus. Non negat tamen Vas que Christuna pro iis ni ortuum iste, imo assirmatn ii. recte : quemadmodum nos infra dice
Eo haec attuli ut pateat quanto iure PontiseM censuram intra illos terminos continuerit : nam si extenderet ad Omnes, etsi hanc sententiam negantem univer alem Dei voluntatem & Gratiam ex ea communem non da rnaret, occasionem praeberet iis qui exist mant pro quibus Christus sit mortuus, iis Auxilia illa ecca voluntati generali praesto esse 'e- debes dicendi contrariam Augustini, & tot atrum .doctorum sententiam condemnari. Ac diplum Arminioni ac Remonstrantes avidisti ire arriperent, ut Augustino ejusque discipuli, quorum
176쪽
i arati sunt hostes, exprobrarent otio omnino caven uni fuit. Nam Arminius quo nullum acriorem Semipelagianum, neque acrociorem Roma iii Pontificis hostem fuisse lego, dum suam ex meritis praevisis opinionem Praedestinationis tuetur, generalem illam Se voluntatem Gratiam ita asterit, ut Augustini tranque negantis sntentiam ref tet, dicatque eam est omnibu Protestantium E clesiis contrariam, quemadmodum habet in cela rat sua sentent. in Examine Praedestin Perhins. ubi ait locum Pauli: Deus muli omnes homines fal- mos feri universaliter esse accipiendum Mopponens sensum Augustini aliter exponentis Non stamus, In quit,illius Authoritate. Hanc igitur ille abusus De
creto Pontificio irrideret, ac cum eo Remonstrantes, qui in Synodalibus suis thesibus uetustini sententiam impugnant nec minus Augustino, contra
Ecclesiam Romanani sentienti, quam Pontifici Sum m Augusmnum in ca sententia proscribenti sic enim apud se rem fingerent insultarent. Praeterea noluit Ponti sex cum posset definire absolute, univcrsaliter Chriseum pro omnibus mortuum esse sortyrespiciens ad Ecclesiam Lugdunen sern Se Concilium Valentinum, lupum crva tu Cillius temporis Catholicos Dodiores, qui sane dum bitarunt, ista mortiti esset pro Insidelibus, iis praesertim qui in profundillima mersi barbarie parum certe a pecudibus distant, .ferino more vitam
Qui non modo nulla Christi Redcmtoris, sed
177쪽
d Cens Sumnu Pontificis Innocenti N
ne Dei quidem Conditoris sunt luce perfusi atque adeo idola tantum coliterunt, plusquam cymmeriis opprcsi tela ebris perierunt. Quorum certe, multoriani judici par pene ac infantium quibus applicari baptisma non potuit, habenda est ratio:& sane ante natum Christum ., postolorum ad gentes missionem, quot hu)usmodi extitisse putandum esto cum post eum tot seculis natum exploratis a Lusitanis Hispanisque Indiis inventi tuerint barbari, qui faterentur nunqua de Fide Christi, imo
nec Animae immortalitate, saluteque aeterna, ac ne de Deo quidem uno quicquam inaudisse. Quorum multi adeo a ratione, habituque humano abhor. rebant, ut eos Hispani, homines esse negarent,& in pecorum numero haberent, uti ex Historiis constat nosque in Philippica 3 Propugnaculo usitano Gallico narravimus. In quos qui intueatur,
eorumque ignorantiam, caecitatem attentius consideret, .nobiscum qui in media Fidei Luce versamur, conserat, comperiet, quantum inter nos Leos Deus voluerit interesseri ac inde colliget os,
piae nobis abjecto quodammodo, derelictos videri ita ut aegre apud eos Auxilia sum cientia inveniri queant Nam quid quaeso Auxili Gratiae suppetit iis,quibus nulla unquam tu Fidei irradiavit qui semper idola coluerunt, qui nihil nisi praesen . tia .caduca cogitarunt, qui bestiarum more obtuso rationi lumine in sylvis agunt, truncis quam lominibus propiores AEquidem saepe ego mecum ista ac serio agitans, cogitata cum aliis qui inter
178쪽
circa Propositiones anseni j i
eos vixerunt, .apud eos Evangelium prae icarunt conferens, reperi, multos sine ulla Dei non modo Servatoris, sed etiam Conditoris notitia vitam rasa figendo mortuos fuisse ad quos certὸ nescio per quas rimas Lux supernaturalis Fidei, sine qua salus esse non potest, penetravito San Esi aequitas S misericordia Dei volentis omnes homines salvos fieri eausa est dandi omnibus gratiam sussicientem, quomodo mea danda ut tanta diversitas est,nobisCatholicis tantum, tam parum haereticis, tanto minus Judaeis, is auris, tam pene nihil barbaris gentibus concedatur ut cum hac tanta diversitate vi illa
aequitas possit consistere, imo in hac ipsa comparatione judicia potius Divina, quam misericordiae locum vendicent. Nam ciam omnes pares Natura
simus, cur tam gratia dispares erimus' ut nos Luce uberrima perfusi in medio Sole versemur,illi densisse sinis obruti tenebris in altissima nocte caligent. Quod si nos cum nostris Auxiliis sum cientibus proximis .expeditis a salute deficimus,latio modo illicum remotissimis ac impeditissimis ad eandem nita lintur: aut quomodo erunt sussicientia, quae tantum distant a nostris sussicientibus λ Certe existimo nos haec illis barbaris diceremus, primum eos non intellecturos, deinde cum intelligerent, nos quo 'dammodo irrisuros , quod ejusmodi auxilia fatis suis majoribus fuisse ad salutem aeternam consequen' dam diceremus: imo rae Deo qui pares eos natura nobis secinet tamque dispares gratia si volu isset,conquesturos. Satius erit ad Peccatum Origi
179쪽
o seu Summi Ponti cis Innocenti X
nate, quod est privatio totius gratiae, quod illi
contraxerunt, cui alia saltem venialia addiderunt cuna Augustino recurrere&, ad judicia Divina justa, sed occulta provocare,o cum Paulo exclamare.
O altitudo divitiarum ii homo tu quis es qui respondeus Deo ac exemplo Figuli inspecto obmutescere: Sc gratias Deo agere quod tam nos ab iis distare voluerit, quos si eadem iace perfunderet , eadem
flamma accenderet, multo nobis melius vocanti Deo rcsponderent.
Non eb haec dico, quBd aut omnino negem barbaros omni prorsus Auxilio destitui aut Chrisium pro illis mortuit esse, nam lio secundum amrmo: primum in medio relinquo sed ut rationem reddam, cur Ecclesiae Lugdunensi visum sit dissicile concedere Christum pro infidelibus mortuum fuisse: Se cur Summus Pontifex Dominus Noster Innocentius tantum definire voluerit Chrisum non pro salute tantum Praedestinatorum mortuum fuisse : de caeteris judicium suum sustinuisse Maneat igitur Author Pontifice non errare qui dicat ChriIium pro omnibus hominibus mortuum esse 1 guinem sudiisse: erraro autem Sc blasphemare qui dicat Chrotum pro salute duntaxat Praedesinatorum mortuum esse cum id dicere haereticum sit. Illud sub iudice adhuc&indecisum manere : Erret ne qui dicat Chrisium pro quibusdam hominibus4 puta par diutis quibus nullo
modo potuit applicari baptismus, ct in sedilibus in
medι barbarie mortuis Imortuum non fuisse.
De qua ego propositione ita sentio : cum Vas
180쪽
Circa Tyropositiones an senis ii
que r. p. d. 96. . Christum pro omni luis omni no hominibus ne illis quidem xceptis mortuum iii ille etiam supponendo eos nullii in benefici timauxilitam gratiae accepisse,nec id ad veritatem illius propositionis necessarium elle. Hoc autem verbis Varqui dictum volo : extendendo ad infideles quod ille ad parvulos tantum resti inxit. Caeterum tribus de causis dicere post limis hi sunt
pro ornibus mortuum esse, qui tamen pro . movibus mortum non dicitur , prim quia communis causa erat, horum Partulorum. In fidelium omni tm hominum ob qum .enerat, ct pro qua ramit, extra quam Doemones omnino erant. Secundὰ quia tute di pie credisen s Christum non expresse denegasse ullis Par diutis Infidelibus meritum suum, ct a fruSTu i. P siouis apud Patrem eos exclusisse, sicut Daemones, erit. Tertio, quia non minus pie firmare possu is Christum
voluntate simplicis Uecisus onmibus Parvulis in i delibus nemine excepto etiam poli peccatum prim ma .rentis salutem desiderasse, sicut sibi ipsi mitam concupimis atque ita pro omnibus orasse ut salutem consequerentur, sicut pro se, ut liberaretur a morte, sed i- ea contritione, quam orationi pro feta Aaealecit, dierum a men non mea moluntas, sed tua lat. Hanc sententiam Vas qui hisce verbis Inceptam propositam paucis mutatis integro sensu in mea ego Cortina antequam in a uium inciderem se cutus fueram: si que illa ex Augustii Prospero desumpta . nec mirum est me quoad sensum corum cum Vas qui convenisses illi mihi gratulor