장음표시 사용
151쪽
circa Tropositiones Iansen ij.
docuit non se servam neci disequam voluntatis atque adeo Vertibilem Versatilemque negavit. Primum errorem quod crassilior est & apertior pei spicue refutavit Secundum quod est subtilior, Si occultior acutius Moccultius refellit. . Ita removit necessitatem a Gratia cliberam fecit voluntatem adversus primos, Sc exclusit dominium Sc potestatem in Gratiam voluntatis, es sic.itate inducta adversus secundos mani nec cum illa necessitate libertas Arbitrii e cum ista indifferente domini potestate
Eisca Gratia potest consistere Etenim necessitata per Irresistibilem Gratiam voluntate quis,tandem to cus esset libertatio Et indiflerente omnino, expectante flexum motumque Arbitri Gratia, quid efficietur ab ea in voluntatem' Itaque Pontifex medius statuit accepta Gratia voluntatem manere cum libertate Resisentiae non tamen idcirco asseruit libertatem Indisserentiae fiam libertas Resistentis est inter necessitatem Sc in disterentiam, cum supponat voluntatem motam, tractam, quo in sta- tu , non manet in disterens in puncto aequilibrij,cum aequa in utra lavis partem potestat. sed
inclinata irona, non tamen necessitata unde manet libera adhuc ad Resistendum Gratiae trahenti,
sed non manet indisterens, pendula, cum jam a Gratia tracta inclinetur Aliud est enim prosecto, aliud Indisterentia Arbitrii,aliud liberias uoluntatis Nam Indis rentia est quiddam diaphoron in
aequilibrio constitutum in neutram partem praepon 'derans, ceu bilanx sequamento recta singula tem -- M rato,
152쪽
Mens Summi Pontificis Innocenti X
rato, quae in puncto indivisibili consistit. Liber tas vero est Pote1ias domini in suos actus, ac per illos in objecta quae latitudinem habet, recipit
magis .minus, Sc admittit inclinationes Sc motus in utranque partem cum iis optime consistit. Itaque potest voluntas manere libera inclinata inon potest autem in lime ens inclinata maneret: atque adeo potest libertctem Resinentiae amissa libertate Iussisserentiae retinere. Et vero hanc distinctionem Indisterentiae .libertatis ex duorun Conciliorum Sacrosancta doctrina deduco. Ε taenim Coia
quo laesam illa hodie esse: non in nobis certe quoad libertatem ergo quoad Indisserentiam C p. 8. Vult Arbiti tum vise Vitiatuni con firmatum Laes,ur,non quatenus ιber um, ergo quatenus diu serens Cap. f. rursum isti ima Arbitri tui Infirmatum. Nimirum iliod ininus ad bonum, quam ad malum propensum imo ad malum ex se pronum inlaud est non esse Α- di borovi iec Ddisserens Cap. s. docet Inclinatum sic item istum fuisse liberum Arbitrium, ut nullus posea alit diligere Deum seu oportet, aut credere in Deum,
σμι operari propter Deum, quod bonum esse possit bici alia eum, miserico Hia Di in prae exerit. Ubi Inotinatum tollit aequilibriu differentiae. Attenua- ω .vini illitis in utranque parte a qui valenti potestatis X tenuat. Sane ex his omnibus locis constat Alia
quid ex eo primo Arbitrio diluinutum,a mili ui- que suisses nec voluntatem nostram in si tu minae ciusdem omnino potestatis esse. Ex alia vero parte. - Concilium
153쪽
Conciliuin ridentinum est 6 Can 6 Anathema jacit in cum qui dicat liberum hominis Arbitrium post peccatum Adae in una Lxtin tum esse. Hoc assumpto ex Tridentino, cillo ex Arausicano iccepto,&inter se ambobus collatis constat liberum Arbitrium in nobis non si am1φι-ns: extinSIuvi esse tamen attenuatum, in firmatum hesum. Q iaratione nisi quod liberum ex integro est quoad libertatena non est' indisterens cum aequali putestates Mansit libertas, sed inclinata sed prona in malum, id est non in disterens in aequilibrio ad bonum .malum. Hujusui odi enim potestasis in disterentia a Futrunque bonum, malum, quae erat in Adam attenuata, infirmata, Sc laesa est, cum a sic catum ex se voluntas prona uatri ad virtutem non nisi adiuta Gratia conetur, ut ex Augustino suffimus Theologus Maldonatus in Dannem comment. in Cap. 6. n. quo ibi tota haec de attenuato infirmato, Arbitrio doctrina cxplicata. Inter alia exponens illati celebrem Christi sententiam. Ne is potes menire ad mae, nisi Pater qui misit me traxeris eum. Verbum, inquit, Potes notarunt quidam in terpretes non renariam, ut Philosophi iocant, sed proximam actui potentiam sigmficare. Nam etiana qui
Patre non trahuntas potentiam habere naturalem, is ira Patre trahamur, meniant, sed eam potentiam remotam
juvetur: Quemadmodum antequam lumen M iden uni habemuses, naturalem habenius .idendi facustatem, sed nisi ea facidia lumine u dietur videre re ipsa non pol M a smuus.
154쪽
ῖ eus Summi Ponti cis Innocenti'
sumus. Sic se prorsὴ habet liberum arbitrium . quae naturalis in bonum , alui facultas ea. Sed in malum perse solum malet, in bom m ion nisi Gratia uve tu . Vera bic sunt. Venire , cte. Et paulo post manifeste ni agna vi Gratiae interdum opus cile ad erigendam ωjuvandam voluntatem pronam in peccatum a fili mat. Locum infra commodit, dabimus l. 2.
Hanc esse ipsam puram putam Augustini doctri nam, Sc nos antea 4n nostra Cortina ostendimus, Si postea lib. a. de adjutoriis ostendemus. Nunc tantum dicimus Augustinum cum Concilio Tridei, tino docere inesse nostris liberum arbitrium, aliudque semper si erere, vel ubi maxime vicaciam Gratiae commendat, uti lib. de Grat Sc lib. arbitr. klibris ad Bonifac. lib. de Corrept.&Grat ac illius liberta
tem adversu Manichaeos defenderes rursumque tradere cum Concilio Arausica noci hoc ipsum Arbitrium infirmatum, aestum,caphvatum,inclinatum, vitiatum cita ita lib. de Nat.& Grai. c. 43.' 8.&in Psal. 36. Epist. io 7 .lib. de Persect. just. c. q. lib. i. ad Boni f. c. a. saepe alias, atque adeo amisisse iram in utran vis partem liberam cum aequali ndisserentia potestatem, quam habebat Adamus, magi an ille solet libcrtatem appellare,' quam.
perι fe dicit. l. i. ad Bonis c. a. per peccatum qua de re nos late ui quaest de necessitate clibertate peccandi acciauci lius egimus. Itaque secundum hanc Augustini conciliorum doctrinam judicandum libertatem in aeJereiltiae omnino in illo pila io 'uamenti
155쪽
Circa Propositiones ansent . 8
. inenti in utran vis partem aeque libet an consist cres: quod Adae proprium fuit sed post peccatuli ex eo statu inclinatam, prona ni in malum propenditie non tamen idcirco libertatem amisiam extinctamque: sed manere ac constare, & suas habere inclinationestri ut rata vis partem matura in malum ruente, Gratia in bonum trahentes quibus tamen potest resistere libere quidem, sed non in disterenter; proinde que possedari libertatem Resistentiae ine libcrtate Indi 'Prentia . Inter quas si distinguamus, appuebit modus operanditum Gratiae Essicacis, tum Concupiscentiae vehementis quarum motus in nobis saepe contrarios experimur cum diversis inclinationibus, quidem non exiguis voluntatis. De quo Augustinus lib. I. ad Bonifac. a.c. 9. ad 2.c. i8. I9. Ω in Epist. ad Galat.&Serm. 6. Mi 7. de vel b. Apost klib. de Contin. c. g. Se lib. de Spir. MLit. c. i8. 4ract. 26. i. in Joannem. Sessa Lio6.4 37. alibi saepius. Posita enim Gratia Es'. ficaci in volunt e manet haec ad bonum propensa inclinata, non uti ante gratiam erat ad malum aut prona, aut in disterens aeque ad bonum, malum. : atque adeo mittet, illud vel pronum ad Pcccatum, vel adlaphoron ad utrumque, Peccatum 4 iitutem, si quod est in natura lapsa, nam accepta Gratia
aliquid quod non habebat recipit, et aliquid
ex eo statu in quo erat amittit. . non . desinet tamen libera esse voluntas ad resistendum: contiavero voluntar stimulante concupiscentia, vehementi
accensa libidine saepe ex statu Gratiae ad peccadii dejecta trahitur,&inhonune peccatore manet ad libi ne M a prona
156쪽
ε .ns Summi Pontificis Innocenti X
. prona Minclinata, amisia illa aequali ex bilanci tri iana potestate; retenta nihilominus in peccando libertare. Ecquis vero non videt secundum motus Gratiae Concupiscentiae existere in nobis magnas inclinationcs vel ad virtutem, vel ad viti uinci alioqui si voluntas ad illos pulsus vehementes maneret Indisserens, quid in ea concupiscentia accende petquid Gratia restingueret minime appareret. Et vero I voluntas, ut sit libera, indifferens esse
debet natura suae ubicunque sit voluntas libera, indifferens quoque erit: cum naturam suam non pos
sit amittere. Hinc autem sequitur in duobus hominibus altero suma vi Gratiae excitato, altero maxima flamma cupiditatis accenso, eodem modo est liberam indili rentem voluntatem cum ille libere mereatur, hic libere peccet. Quod tamen nulla dici ratione potest. Igitur et distinguendum est Indistb- rens libero Min libero admittenda latitudo secundunt magis minus, ut ita in duobus hominibus in diversas partes penitus inclinatis, sit libertastinc aequali ex bilauce inditi rentiae potestate.
Id porr ego inducto Sanctissimi patris Ionatii
complo demonstro. Constat cum ut ardentem admotis libidinis facibus juvenem a cupidine revocaret, magori accensum Divini Amoris flamma detractis
vestibus in concretam gelu paludem nudum se saevi iente hyeme conjecisse. An erit quisquam qui sbi persuadeat eandem fuisse in ambobus Poluntatis Scindilibrentiam L libertatem, cum Ignatius Divino Amore arderet, juvems suriali cupiditate aestuam:
157쪽
Die pene impos sui, concupiscentia stimulatus rue re in midinem ille Charitatis stimulis incitatiis alienam flammam ii scepto, in se frigore vellet testin
guere δ' Certe .si utrumque secum comparemus
multo minus ad libidinem qua ui Pudisit iam pro pensus Ignatius. Multo magis ad libidinem pronus
juvenis quam ad Castitatem : ergo non erant indifferentes. Si alterum cum altero conse- iramus, Ignatius libertatem cum maxima ad vir tutem inclinatione servabat juvenis libertatem cum summa ad peccatum pronitate retinebat Accum uterque liber esset, Diversat nen alter ab altero libertate dissidebat in tanta libet talis dimeret tia utrique tamen sua libertas constabat. In differentes ego eos nullo modo , liberos quidem,
sed longe dispari gradu, modoque liberos fuisse existim, nisi forte velimus tam prope esse a Castitate Ignati ju venena, quam Ignatium a juvenis libidine, quod, qui velit indifferentem utrunque neccta
Liberum ego fuisse existimo Divinum illum,
quem maxime mirariableo, virum avemAm cum Di . vina passus superante cordis augustias infusa sua, itate : apprchensa utraque manu veste, totos pectoris pandebat sinus, siX in caelo oculis vix sui potens exclamabat, Satis est Domnes Satis esci indisserentem tamen cum tunc ad peccandum fuisse iacui puto, qui me de peccato quidem cogitale tun poterat: quomodo aut esset indi V ens, qui non erat in. proxi a potestates imo nec cum expedita Liber -
158쪽
88 4 vfens Stumni Ponti cis Innocent ij X
tate, cum advertentia ad Peccatum deesset, Di vinitus illa infusa suavitas mentem absorberet. Quod si recurrant ad physicam pQtentiam, nemo certe negabit integram eam .inviolatam manere , sed non de hac opinor. sed demorali libertate ut aiunt,&potestate ad operandum in actu primo constituta loquuntur: Maam illa physica Sc remota etiam cum Praedeterminatione physica, imo tum necessitate stare potest. Quomodo autem voluntas posita in actu primo ad agendum, possit eo momento esse indifferens, S adlaphora ad agendum oppositum, cum non possit esse in actu primo ad duos actus oppositos, nec duo proxima ex adverso judicia practica contrario actus dictantia habere, intelligi certe non potest nec quomodo ad negationem Sc suspensionem actus, ad quem est expedita troposito apte objecto prona, Judicio practico inclina ta, sitaeque in disterens, cum ad suspendendum cum nihil proxime concurrat, nec pro tunc pos4 concurrere, nisi
forte in eodem momento est capax actus S contradictionis ejus Adde saepe nos ita unum agere, ut non advertamus ad alterum, imo nec ad continen ' 'dum actum advertimus ac nulla, Opinor, sine advertentia libertas sit. Unde apparet voluntatem cum
est in actu primo liberam quidem esse, sed dum in eo est indifferentem ad oppositum, vel negationem illius esse non posse. Et quidem consideranti mihi hanc distinctionem indit 'rentiae, is libertatis, dati indinem liberi se .cundum magis S minus, inclinationesque Scio
159쪽
menta in utramque partem voluntatis intra libertatem, persuasissimum est hac ratione conciliari posse Essicaciam Gratiae cum libertate Arbitri r canaque ejus concordiae laminicii existimo. Nam si semel distinguatur Indisserens a libero, poterit Gratia Essica in voluntate eos motus inclinationes em cere, quae indifferentiam tollant, S relinquant libertatem maneatque ista inclinata non necessitata; ac in ea inclinatione appareat, quid in ea Gratia operetur quid ea operatura sit virtute Gratiae moventis .inclinantis, non necessitantis retenta semper libertate Refflentiae, non Indisserentiae. Et hanc distinctionem ex Augustitim, summo meo studio curaque depromptam, longe meliorem esse puto quam Sciehtiae Conditionatae ad consensionem Arbitrii
cum Gratia componendam, rationem. Imo nec
ipsam existimo Conditionatam cientiam cum indifferentia voluntatis, Gratiae posse consistere; hunc ei modum prorsus necessarium esse credo, ut certavi in fallibilis evadat, ni ex illis inclinationibus pronae voluntatis possit, quo sit ventura cognoscere: nam certe durante illa Gratiae libertatis indimerentia , non poterit Scientia certa Veterminata existeres etenim de objecto indifferenti Sc in determinato constans & definita notitia haberi non potest. Qua de re go alias ex tro lasso disputabo, nunc tantum indico, propono, occasione usus, quam praebuit Censura Pontificis, in qua observatis terminis video illam innuisse distinctionem libertatis Resuentiae sitidisserentiae. Summam
160쪽
Summam conticio Pontificem censere, Hanc Propositionem quoad utramque partem esse alsam Sc Haereticam. Nam prima pars universim negat Semipelagianos meritum in nuda natura posuisse, eum quidam posuerint amrmat eos cum Gratiam admitterent, Praevenientem admisisse, cum domitans ea tantum non rarma vel
Pr eniens, imo e pedisequa voluntatis fuisset. Secunda vero assirmat in eo Haereticos esse, quod dicerent Gratiae posse Resiai cobteniperuri, cum id dicere, Catholicum sit.