Anthologie aus den Elegikern der Römer

41쪽

Neve precor, magni subscribit Caesaris iras lSaepe premente deo seri deus alter opem. mulciber in Troiam, pro rota stabat Apollo: Aequa Venus eucris, alias iniqua fuit. Odorat Aenean propior Saturnia urno: Ilis tamen Veneris numine tutus erat. Saepe sero cautum petiit Neptunus Ulixen: 10 Eripuit patruo saepe ineo Suo. Et nobis aliquod, quamvis distamus ab illis, Quis votat irato numen adesse deo γVorba miser frustra non proficientia perdo. Ipsa graves spargunt ra loquentis aquae,15 Iorribilisquo notus iactat mea dicta, precesque Ad quos mittuntur, non sinit ire deos.

Ergo idem venti, ne causa laedar in una, Velaque nescio quo votaque nostra serunt. Me miserum, quanti montes Volvuntur aquarumluo Iam iam tacturos Aidera summa putes.

Quanta diducto subsidunt aequora vallest Iam iam tacturas artara nigra putes. Quocumque adspicio, nihil est, nisi pontus et aer, Fluetibus hic tumidus, nubibus illo minax.25 Inter utrumquo fremunt inmani murmure venti.

findet sic nur parce und parcite.

3. never ege des negativenparcite solvere. - subseribite sub

Saturnus. - Turno Turnus, der

Polyphem eblendet atte; gl.

Hom. Od. IX, 231 ff. 10 patruo Neptun, der Bruderthres ater Iuppiter. 12. irato deo abi absol. 13 - 36. Mein Gebete hellannichis dio inde trage si da-voni Nichis ais inmmel und Moeris et gehen und dio uns des

Steuermann is vergeblich. 15. iactat verWsit. 19. montes aquarum: gl HOm. Od. III, 290 Ζευς - χευε κυματα

τὰ τροφόεντα ,rεito os ἶσα δρεσσιν. 21. subsidunt: H. Ovid metu I, 43 iussit - subsidere valles. subsidunt: adure das dis lut sic tolli, iiden sie Thaler; H. Verg. en. III, 564s tollimur in caelum curvato gurgite, et idem subducta ad manes imos descendimus

42쪽

Nescit, cui domino pareat unda maris. Nam modo purpureo vires capit eurus ab ortu, Nunc Zephyrus sero vespere missus adest, ne golidus sicca boreas bacchatur ab arcto,s ne notus advorsa proelia fronte gerit. Rector in incerto est, nec quid fugiatve petatus Invenit ambiguis ars stupet ipsa malis. Sedicet occidimus, nec spes est ulla salutis, Dumque loquor, vultus obruit unda meos.s Opprimet hanc animam fluctus, frustraque precanti Oro necatura accipiemus aquRS. At pia nil aliud quam me dolet exule coniunx: Hoc unum nostri scitque gemitque mali. Nescit in inmenso iactari corpora ponto, 40 Noscit agi ventis, nescit adesse necem.

bene, quod non sum mecum conscendere paSSus

Ne in mors misero bis patienda forsit At nunc, ut peream, quoniam caret illa periclo, Dimidia certo parte superSte ero. 45 Ei mihi, quam colori micuerunt nubila flammat

27 purpureo, ortu de Ostenhellat purpureus vo de roseis quadrigis Aurorae vH. Verg. en.

H, 35 VII, 26 Aurora in roseis fulgebat bigis); gl Tib. I, 3, 3.

28. Die usammenstello des Zephyrus o Boreas dari nichibesremden auchaei Hom. H. IX, 4 f. helia es: ως δ' νεαοι δυο ποντονορίνετον ἰχθυόεντα Βορρης καὶ Ζέφυρος, τώ τε Θρηκηθεν ητον und ei or c. IV, 12, 1 ff. iam reris comites impellunt animae lintea Thraciae. De Zephyrus istmr die GHechen der star braugende Nordweststum demsesten bringior milde Witterung. iners rapere evielleitat in Erinnemnia das be-kannis prichmori nescis, quid serus e8Fer trahat; gl Verg. georg. I, 461 quid serus vesper vehat sol tibi signa dabit. 29. baechatur: gl. Hor. c. I, 25, 11 Thraei bacchante magis sub interlunia vento. - icca arctor de grosse undier Heine Bar gehenm ungem Erdhreis drdlic vom 36. Ora nichi unter; gl. Verg. georg. I, 246 Arctos Oceani metuentis aequore tingui Hom. Od.

V 475 ἀεὶ δ' ἄμμορός ἐστι ἄρκτος

se in frontibus advertis componere. 31 rector de Steuermam. 32. ambiguus, dubius, ancepS.

41. O bene se. M. 44. gl. Hor. c. I, 3 8 et erves animae dimidium meae c. Π, 17, bra te meae si partem animae rapit maturior vis, quid moror altera, neccam aeque nec superstes integer 845-58. Schrechlicher Stum um-

entiaden.

43쪽

Quantus ab aetherio personat axe fragori Ne levius tabulae latorum feriuntur ab undis, Quam gravo ballistas moenia pulsat onus. Qui venit hie fluctus, fluctus supereminet Omes; 50 Postorior non est undecimoque prior. Nec letum timeo; gonus os miserabilo leti. Demito naufragium mors mihi munus erit. Est aliquid, fatoque suo erroque cadentem In solida moriens ponere corpus humo, 55 Et mandaro suis aliqua aut sperare sepulcrum Et non aequoreis piscibus esse cibum. Fingito, dignum tali nece, non ego Olu8Ηie Velior inmeritos cur mea poena trahit γPr superi viridesque dei, quibus aequor curae, 60 Utraquo iam vostras sistite turba minas: Quamque dedit vitam mitissima Hanc sinit infelix in loca iussa feram. Si quam commerui, poenam me pendere Vultis, Culpa mea est ipso iudice morte minor. 65 mittoro, Stygias si iam voluisset ad undas Caesar, in hoc Vestra non eguisset ope. Est illi nostri non invidiosa cruoris

marimus Atlas,aem umero torquet.

47. Ganetis lich et XI, 5074s. 50. Immer dies gehnis Woge fluctus de manus ait ei dentissmer m die stlirhste sugi. Ovidinet. I, 29 f. si tibi pulsarunt noviens latera ardua fluctus, vasti insurgens decimae ruit impetus undae), ei de Griechen dis destio

trage. 'gl Tib. I, 3, 15.

44쪽

Copia quodque dedit, cum volet, ipse feret. Vos modo, quos certe nullo, puto, crimine laesi, et Contenti nostris iam precor, est malisl Nec tamen, ut cuncti miserum servare Velitis, Quod periit, salvum non caput esse poteSt. Ut mare considat ventisque serentibus utar, Ut mihi parcatis, iam minus exul ero let Non ogo divitias avidus sino fine parandi Latum mutandis mercibus aequor aro: Nec peto, quas quondam petii studiosus, Athenas, Oppida non Asiae, non loca visa prius, Non ut Alexandri claram delatus ad urbems Dolicias videam, Nile iocose, tuaS. Quod faciles opto ventos qui credere possit Sarmatis est tellus, quam mea vela petunt. Obligor, ut tangam laevi sera litora onti: Quodquo sit a patria tam fuga tarda queror. 85 Nescio quo videam positos ut in orbe omitas,

Exilem facio per mea Vota viam. Seu me diligitis, tantos compescite fluctus, Pronaque sint nostrae numina vestra rati;

68 feret, auferet, demet. 7 I. ut concessi Me v. 73. 4. 73. ferentibus, fanentibu3, 3eorundis. 75-86. Nichtim Schlilaeis er-werben oderisum Vermiige findite liber das Meer sonderesum ala Uerbannter nach Tomi et gelangen. 76. mutandis mercibus um Warengu auschen de Dativus finalis drach de Zmech us. Haro: durchpnngen, urchfurchen, sahren uber; gl. Verg. Aen. II, 80 et vastum maris aequor arandum; Schiller, Br. v. Messina I, 925 T: er

80 delicias- iocose dem iussWird et leo, mas vo de Stadigilt vj. Caes. b. c. III, 110 quod Aleaeandrini populi voluptatibus atque delicetis maxime diffluerent. 81 quod magias anbetrint, dias. 83. obligore verpstichtet is derDichte dem Augustus egensiber.

lichen User; xl trist. IV, 10, 7 Nr. XIII und trist. IV, 1, 67:

vivere quam miserum est inter Bessosque Get que. 84 queror: das dis siri nach dem Orte metae Verbannun solangsam gehi, ehlage ich. 85. Die onstr. st ut videam Tomitas nescio quo in orbe poritos. - orbe von inem ei elaenL deruit fur ebrauchi; gl. mei. VIII, 100 Creten, quae me Sest orbis; ac Germ. c. 2. 86. erilem facio viam den eg

45쪽

0VID. r. IX trist. I, 2). Seu magis odistis, iussas, advertito terras:

so Supplicii pars est in regione mei.

Forte quid hi laeto rapidi mea carbasa sentit Ausonios fines cur mea vela volunt 2 Noluit hoc Cassar. Quid, quem fugat ille, tenetis 2 Adspiciat vultus Pontica terra meos. 95 Et tubo si momi nec, qua damnaverit ille, crimina defendi s ve piumve puto. Si tamen acta sos numquam mortalia fallunt, A eulpa facinus scitis abesse mea. Immo ita, si scitis, si me meus abstulit error, 100 Stultaqus mons nobis, non scelerata fuit: Quod lies o minimis, domui si favimus illi, Si satis Augusti publica iussa mihi: Hoe due si vix felicia saecula, proque Caesar tura pius Caesaribusquo dedi:105 Si fuit hi animus nobis, ita parcit divit Si minus, alta cadens obruat unda caput lFallor, an incipiunt gravidae vanescere nubes, Victaque mutati frangitur ira maris γNon casu vos sed sub condicione vocati, H Fallers quos non est, hanc mihi sortis opem.

46쪽

Cum subit illius tristissima noetis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur x oeulis nunc quoque gutta meis. Iam propo lux aderat, qua me discedere Caesar

Finibus extremas iusserat A USOniae. Nec spatium fuerat, nec mens satis apta parandi: Torpuerant longa pectora nostra mora. Non mihi servorum, comitis non cura legendi,

10 Non apta profugo vestis opisve fuit. Non aliter stupui, quam qui Iovis ignibus ictus

Vivit si si vitae nescius ipse SuuΘ. Ut tamen hanc animi nubo dolor ipse removit,

Et tandem sensus conValuere mei, 15 Adloquor extromum maesto abiturus amicos,

Absehiedssiunde gurach. I. subit sc mentem de mentir

585 s. requii Hectoris umbra subit circum sua Pergama tracti'5-12. Die Stunde des Scheidens War gehommen ita halte an nichia in meinem Schmerge edachi, demich war votisommen etsi t. 6. Ausoniae: gi fast. II, 4

7. mencsatis apta s. die rechte Summungis Vorbereiiungen.

47쪽

OVID. mr X trist. I, ). Qui modo do multis unus et alter erant. Uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, Imbro ps indignas usque cadente genas. Nata procul Libycis aberat diversa sub oris, 20 Noe poterat sati certior esse mei. Quocumque adspiceres, luctus gemitusque sonabant, Formaque non taciti funeris intus erat. Femina virque meo, pueri quoque funere maerent, Inque domo lacrimas angulus omnis habet.

25 Si licet xemplis in parvis grandibus uti:

Haec facies rotae, cum caperetur, erat. Iamque quiescebant voces hominumque canumque, Lunaque nocturnos alta regebat equos.

Hanc ego suspiciens et ab hac Capitolia cernens, s Quae nostro frustra iuncta suere lari, Numina vicinis habitantia sedibus', inquam, Iam qu oculi numquam templa videnda meis, Dique relinquendi, quos urbs tenet alta Quirini,16. modo eben noch gehdrinat Ech nge mi multis Eusam-men; gl epist ex . II, 3, 2s: cumque alii nolint etiam me nosse videri viae duo proiecto tresve tulistis Osem. 18. indignas: unschuldig die Wangen de Galli verdiente es nichi das Thranen sie enisistiten, den die rennuniis me si eiuunverdiente Schichsal; gl. Ovidmet. Ι. 508 indignave laedi crura; indignus stehtriast mi immeritus; VH. Hor. c. I, 17, 28. 19. nota Ovida ochter War Eurgei de relegatio in Africa ver- heiratet, moselbs ih Man Fidus

Cornelius Proconsul mar. 22 non taciti laut. 23. maerent: das Pinsens is durch

24. gl. Verg. Aen. II, 4864. at domus interior gemitu miseroque tumultu miscetur. 25. gi 2 diesem formelhasten Ausdruc Ovid met V, 416s quod si componere magnis pare mihi fas est Verg. georg. IV, 176 sipare licet componere magnis. ει- rigens is die endo aus demGriechischen bertragen; gl Herodo II, 10 ῶς γε εἶναι σωκραταυτα εγάλοισι συαβαλ. . huc. IV, 36 ως ωκριν-εγάλω εἰκάσαι. 26. D 'digerae fer mi denlasassen, de scierial im Sehlassund die damussolgenden Schrechens-scenen sin geh gelliufigo Bilder; vf. Cic. in Verrem act. sec. IV, 23, 52 qui videret equum Troianum introductum urbem captam diceret; pro Murena fi 78 latius sate illius seeleris contagio quam quisquam putat, ad plures pertinet intus, intus est et equus Troianus eqs. 27-40. Scho stan de Mondhoc ammimmel als ich die Augenau das apito ritaten betera; mdchte mir doch Augustus nichi immer Wegemmemer Veriremigdrnent 28. Auch Luna dachi man sich, Me Sol au einem GesDann fisrend, aber aut de bescheidenere Biga. 29. ab aer uersi richtet erseine Blic aut en on unddannison iis meiau das Kapitol. 30. Aus diesem Verse eroebi sich, das das Haus de Ovid ausdem apito lag. - frustra die Gduer atten ita trocidem nichivor Ungluc geschulat. 33 alta urbs mio Homer Ἱλιος αἰπεινη H. IX, 19 u. d.) Ἱλιον αἰ πυ sagi go die r6 schen Dichtor Roma alta; gl. Verg. Aen. I, 7: altae moenia Romae.

48쪽

Esto salutaticismpus in omno mihi lac rat quamquam sero clipeum post Vulnera sumo, Attamon hanc odiis exonerate fugam, Caelestiquo viro, quis me deceperit error, Dicite, pro culpa ne scelus esse puteti Ut quod vos scitis, poena quoque sentiat auctor, 40 Placato possum non miser esse deo. Hac preco adoravi superos ego, pluribus uxor, Singultu medios impediente sonos. Illa etiam anto lares passis adstrata capillis Contigit extinctos oro tremente Deos, 45 multaquo in adversos effudit verba penates

Pro deplorato non valitura Viro. Iamque morae spatium nox praecipitata negabat, Versaquo ab ax suo arrhasis arcto erat. Quid sacorem blando patrias stinebar amore:

50 Ultima sed iussa nox erat illa fugae. Ah quotiens aliquo dixi properante Quid urgues 3 Vel quo festinas ire, vel unde videt'

Ah quotiens certam me sum mentitus habere Horam propositae quae foret apta viae. 55 aer limen totigi, ter sum ovocatus, et ipse Indulgens animo pos mihi tardus erat. Saeps valo dicto rursus sum multa locutus,

χανάς. 37. melesti viro Augustus.

38. Die eulpa ann au einem error erisen. gl trist. I, 2, 8 Nr. IX), Wo Minus dem scelus hier

mas inem Uemendet ist; gl. Caes. b. g. V, 35 8 in adversumo funda vulneratur UrsprenglichWare Lare und Penaten charivon inander eschieden, die dipenates Ware die uten eister desinerdes, de lar familiaris marde Schulageis des Hauses. gl. Tib. I, 3, 334. Hor. c. m, 23, 19 L46. deploratus, desperatus ala veriore aulaegeben. 48. Parrhasis arctos Parrhasia eine arhadischo Landschan. - arc

49쪽

Et quasi discedens oscula summa dedi. Saepe eadem mandata dedi meque ipso fefelli, 60 Respiciens oculis pignora cara meis.

Deniqus Quid propero Scythia ost, quo mittimur,'

inquam Roma rolinquenda est utraque iusta mora est. Uxor in extremum vivo mihi Viva negatur,

Et domus si fidas dulcia membra domus, 65 Quosquo ego dilexi fraterno more odales, O mihi hesea pectora iuncta fidei Dum licet, amplectar numquam fortasse licebit Amplius. in lucro est qua datur hora mihi. Ne mora, sermonis verba imperfecta relinquo et Complo tens animo proxima quaeque meo. Dum loquor et flemus, caelo nitidissimus alto, Stella gravis nobis, Lucifer ortus erat. Dividor haud aliter, quam si mea membra relinquam, Et pars abrumpi corpore visa suo est. et Si doluit Mettus tunc, cum in contraria VerSOS Ultoros habuit proditionis equos.

Tum vor exoritur clamor gemitusque meorum, Et foriunt maestae pectora nuda manUS. Τum vero coniunx umeris abeuntis inhaerens,

go Miseuit has lacrimis tristia verba meis: Non potes avelli simul hinc simul ibimus' inquit:

Τ sequar et coniunx exulis exul ero.

Et mihi saeta via si si mo capit ultima tellus:

Accedam profugae sarcina parva rati.

VH Verg. Aen. II, 324 venit summa dies Hor. c. I, 28, 13 summo

carmine.

66. Thesea fide die lebe undia laeue Freundschas de Theseus und Pirithous in gemetat. Hor. c. IV, 7, 25 f. ne Lethaea valet Theseus abrumpere eam incula Pirithoo Ovid et Vm 303 ff. 68. gl. Hor. c. I s, 14 quem fors dierum unque dabit, lucro

50쪽

85 iubst a patria discedere Caesaris ira, Μ pietas pietas hae mihi Caesar erit. Talia temptabat, sicut temptaverat ante, Vixqus odit victas utilitate manus. Egredior, sive illud erat in funere ferri,s Squalidus inmissis hirta per ora comis. Illa dolore amens tenebris narratur obortis Semianimis media procubuisse domo, Utquo resurrexit foedatis pulvere turpi Crinibus si gelida membra levavit humo,s Se modo, desertos modo complorasse penates, Nomon et erepti saepe Vocasse Viri, Nec gemuisse minus, quam si nataeque meumque Vidisset structo corpus habere OgOS, Et voluisso mori, Oriendo ponere SenSUS, 100 Respectuquo tamen non periisse mei. Vivat si absentem - quoniam sic fata tulerunt Vivat ut auxilio sublevet usque SUO.

rassen. 88. dedit manus manus dare

geoen, um sic fesselari lassen; VH Cic. Lael. 26, 9 atque ad extremum de manus vincique se patiatur Caes. b. g. V, 31, 3 tandem dat Cotta sermotus manus.

missos umerum per utrumque ca-

nere.

101. onstruktioni ira et vivat, ut absentem, quoniam si fata tulerunt, auaeilio sublevet usque Suo.