장음표시 사용
111쪽
denda esse ligamenta quae sunt inter duos annulos cmnq, t ibidem scribitur ,& reliqua , quae apud ipsurn videre est , quem moduin legimus etiam apud Rhasm.Alpharanius tractatu xj. cap. tertio tandcm probat, ubi reliqua auxilia nihil profuere, quod in libris chirurgiae se determio irasse scribit: Albucasis parte secunda chirurgiae, capite quadragesimo
tertio, hanc eandem , ut multas alias nostris temporibus minus consuetas scctiones proponit: non admittit autem seinpet, sed Pauli A ginetae verbis recitatis,nomine omisso videtur eam improbare, cum eodem modo ac Paulus probet, referens ad finem capitis hi storiam ancille cuius lanii quae gladio, inflicto sibi in guttur vulne(e, partam gutturis incidit, q ia tamen sanitati fuit restitui Apparet igitur iselsum este quod Aretaeus proponebat, vulnus in gutture non posse glutinari, quippe dc Albucasis in
ancilla, & Auenhoar in capra fuisse glutinatum affirmant. Docent aurum tem, qui modum sectionis prae scribunt,non esse cartilagines abscinderedas, sed vincula quaedam membranosa , annulos illos alicrum alteri cololigantia , quod nominatim ex Avicenna superius proposuimus. Haec de eiusmodi sectione exauctoribus antiquis. Inter recentiores approbauet multi, aliqui etiam in usum reuocauerunt. Scribit enim Hollerius Stem iapanus libro primo de morborum curatione capite vigesimo thtio in
scholio, quum quidam aegrotus angina suffocxtetur, iussisse sibi absente medico gurgulionis finem amputari, & seruatum fuisse. Ioacchinus Emporiensis in commentario ad librum nonum Rhasis ad Alinans orexin capite de angina, post multa proposita remedia, ex de re ita sci ibiti Postre ma ui desperatis remedia est arteria aspera incisio quod etiam tituita Druenis it: atat e n ra , quod sciam . factum non est; quomodo autem feri debeat i edeclarant, Ur est citra periculum,interim enim aut res itur pro St,aut ad sup- lpurationem venit,ts liberantur. In his tamen non possum approbare, quod idicit Ioacchinus,hane sectione esse citra periculum,quae ab antiquis scri Ptoribus, ut vidimus, minime timetur, & praesertim ab Aretaeo. Et vero quomodo possit esse citra periculum, quum de vasa insignia sol ad nn o- dum proxima, quorum inciso periculi plena est, Si dissicile glutinari possit vulnusi non est tamen eius inodi, ut in extrema necessitate non sit tentanda, quod iidem antiqui auctores praecipi sit.Similiter quod subiicit Ioacchinus: I tuerim enim, Hire uitur prorsus, vel a suppur uionem timulis erantur, quid valeat nescio ; non enim lectio illa aut ad resolutionem, aut ad supputationem quicquam facit, sed ad respiratio item solam adiuuandam, quae cum sua&consueta via fieri non possit, nouus aditus incluso spiritui est aperiendus.Bt auolas in commetario super quartum librum ae ratione victus in acutis, testatur se cum imperitus quidam clara rurgus non auderet in anginoso iam morti propinquo , cain scinonem
aggredi, propriis manibus aenoti guttur dissecuisse , quod de in aliis pluribui selici cum successu se tentasse scribit. Antonius Benivemus dorcauaui in libro bditis morboruio cautam non quidem guttrix
112쪽
Loron. DE MEDICINA SELECT. LIBER . D
es reuisse sed anginoso ab aliis medici somnino derclicto. de cuius erat dei persta omnino salus,tamq; funeri destinato, si s hortantibus etiam illis qui aegroto adstabant locum sub ipsi maxillis, ac ei iam supra collisi, sitioribus plagis incidisse scribi et, quo quum sanies multa prorupissct, adcomorbum leuatum essc scibit,ut faucibus ipsis spiritu simul & cibum ei-pientibus, facilis deinde ad bonam valetudine daretur recursus Haec autes lagatum inflictio alte sub ipsis maxillii de supra collum proposta etiam
fuit , Celio libro quarto capite quarto, non tamen guttur attingit; aut ipsum vulnerat. Haec igitur, quae alioquin nonnullis tcmeraria videri medicina possit, tot virorum auctoritate possit a nobis iis desperatis an pinosis cum ratione tentari. Nec deterrent Arctaei rationes. Quippe de vulneris g utinatione iam exemplis res cst comprobata. Quod auutem scribit ex vulnere augeri caliditatein inflammationis , augeri stran-pul, ionem , dc oboriri tussim, respondemus, haud esse credendum, exsectione augeri cah litatem inflammationis effuso sanguine ex ptatibus inflammatis, aut ei proximis, in quo sanguine posta est caliditas tum
quantumuis ea augeretur, praestat adbuc, vel cum incrcmento calidi
tatis incluso spiritui aditum pateficere , ex eo praepropera imminente morte , quum csuditati incolumi, vita aliis deinde ingeniis prout deri possit. Augeri autem strangula ionem, o bone Aretaee, concede ut tibi non credam, qui enim hoc fiat, si reseratur aditus spiritui, qui antea erat clausus 3 & licet quantumuis fingas ex vulneris dolore, aut etiam c ore, tanguinein conssuere ad locum inflammatum , semper enim data porta ingredietur, & egredietur spiritus. Quod vero de tussi adiicit, neque locum habet: non enim sectio impedimentum aliquod cura sui spiritus apponit, ut tussis excitetur : quandiu autem per viam laeuem de aequalem spiritus fertur, nec aliquo offendit, tussis non est; exit au- . tem spiritus, cum ad vulneris soramen peruenit.
113쪽
Sanguis spumosius unde seratur. Hualis ex necessitate a pulmone. ualis ab aliis partibus. Locus Hippocre iis ex Coacis pramationibus declaratus.
Niet freguinis indicia 1 pulmone excreti , praecipuum quod obseriratur ex Hippocratis Aphorismo tertio decimo libri quinti , spuma est. Duo autem hic quaeruntur. Alter uni: virium quicunque a pulmone reiicitur sa-guis, ille sit ex necessitate spumosus, nec nisi eiusmodi ab eo reiici possit; ut sic argument ut liceat; non est sat Dis spumosus, igitur non est a pulmone. Alterum: utrima quicunque spumosus est, ille seper,& necessario sit a pulmone,ut sc colliscre possunus, Sanguis est spumosus, igitur a pulmone. Ad primum respondet Galenus in commentario Aphorismi propositi , atque etiam commentario ad Aphorismum x x x. libri septimi. Non vere dici, vicerato pulmone ex necessitate spumosuin sanguinem expui, posse quippe etiam non seu motiuncx pulmonis vulnere proueni dici naua autem in praesentia vulnus quod ulcus dixit Galenus, quia eo nomine vere vulnus magis quam ulcus inicia ligit hoc loco Galenus, ut paulo post liquido patebit .Dictum probat Galenus experimento : se enim vidis te sepius , quibusdam ab alto cadentibus , aut calce petitis, aut percussis in pal si raca ictus forma, qua ait craad solum ruenti, siliter super pectus incidit, sanguinem plurimum cum tussi optime coloratum, absque ullo dolore excretum, quem ratio dictaret, ab aliquo pulmonis vase disrupto prodire. Ex his colligitur, nomine viceris, vulnus paulo antea intellexisse, ad vasorum enim raptionem Pertinet potius vulnus, quain vicus. De sanguine autem spumoso, codem commentario agens Galenus, ac etiam commentario ad Aphorismum
trigesimum libri septimi, scribit prodire eum de carnosa pii monis substantia,quod est ipsi urum proprium corpus, atque adco de ipsus visceris propria carne aliquid inde simul auferri , eiusque ulcus ideo indicari , qui vetro absque spuma prodire dictus est de pulmore, sanguis ille de venis cinpulmoncm nutrientibus. Pulmonis enim corpus leue existens, rarum, reveluti ex spuma quadam sanguinea concreta constatum, sicuti scribit Garum lenus vj.de vita partium capite decimo, ubi ex se aliquid emittit, tale et nitri uero, hoc est arum, bo
& spumosum , apparcte necesse est: sed qui citis cd ut ut, quamquam tenuior , leuior ..ti magis vaporosus si , quam qui in aliis venis, tion est tamen scuti ille qui de substantia visceris au sec-tur , ipumosus. Ita qui de substantia,& carne pulmonis emittitur, ille caenecessitate est spumosus, qui aute de venis,non talia. Eandem doctrinam,
114쪽
LOCO R. DE MEDICINA s ELECT. LIBER . si
de Galeno, vi credererar est, desumptam , habemus apud Auicennam eapite de sputo sanguinis, ubi sanguis de substantia pulmonis excretus. spumosus proponitur, de alio at cm, qui ex venis, dicit eum non cite spumosum. Haec vera cum sint , indigent tamen aliqua distinctione. Quippe ex pulmonis vasis etiam aliquo pacto spumosus prodire potest sanguis, qu et res in alterius quaestionis explicatione patcbit uberius quam iam aggredimur Quaerebamus igitur num spumosus saguis aliun e etiam quam ex pulmone offendi possit 3 Respondet autem ii militei Galenus eodem libro quinto Aphorismorum xiij. solius pulmonis ulcera spumoso sanguine indicari, ut bene colligere liceat, Sanguis est spi motas , igitur a pulmone , quod alij et iam de medicina auctores assit mare videntur , praesertim Arabes, ut Rhasis, Serapion , & Alsarauius , qui sanguinem spumosum vulnerati pulmonis indicium proprium pro onunt , & Galenus quinto de locis disiectis , eum sanguinem efiicacissimum signunt eius rei esse dicit. Verum non caret Assicultate, & controuersia huc responsio. Nam idem Galenus commentario ad Aphorismum trigesimum libri septimi scribit, eos qui
morbo laterali laborant,reliqumdo spumosum expuere, licet raro,&eos etiam, quamquam ratius , qui pulmonis inflammationem patiuntur. Et Avicennas etiam . hoc idem ex ipuma signum sanguinis de pulmone e .creti cum proponeret, tanquani non soli pulmoni conueniret, addit iv ipse : Et quandoque expellunt pum sumpsit retici, O peristi um viti. Praeterea qui ex pectore educitur, eundem cum spuma esse dicit , dc qui ex aspera arteria, Der lxxc verba, oe quansque est spumosus ex canua pulse ni ,quod etiam habemus apud Aretaeum, ac Paulum. Postremum His procrates in
libro de Coacis praenotionibus, de hepate spumosum prodare scribit pechec verba Latine: Quicunque sanguine pumosum juvet , extrum praemia mdolentet, e hepate spuunt , , multi pereunt. Primum dico, quod pertinet ad cognitioncm affectus rem non est e disticilem, quae enim propositae sunt ex membrana succingente costas in pleuritide, aspera arteria, thorace . de iccinore sanguinis reiectiones, illae ut alia indicia ab eisdem auctoribus comprehensa omittantur, cum dolore plus minus sunt; at de pulmonet absque dolore, quod testat ut Galenus eodem commentario ad Aphoris inum xiij.libri quinti, sed ex Hippociatis, Galeni,& Arabum dictis ob tam disti cultatem hac ratio non expedit. Quippe nil aliud intuet item, ita ex illis Auctoribus ratiocinati licere diximus spumosus est sangHis igitur
ulmone. Si vero aliunde spumosus prodeat, ut ex membrana succingente, aspera arteria, thorace, atque iccinore , iam ita male colligatur. Uolletius Stem panus adeo certum putauit exauctoribus recitatis, spumosum sanguinem affecti pulmonis esse signum , ut in commentario ad locum allatum ex Coacis praenotionibus, sententiam illam tanquam miniis verisimilem non acceperit, sed potius damnauerit. Sed quando,
hic ex Coacis locus nostris sit sustinendus , & alia praeter cum
115쪽
sint adduc i, omnibus ut satisfaciamus eniten ii in est. Non inconimo de igitur reni totam mihi distinguere videtur Gentilis , cuius sententiam video etiam sccutos recentiores clarissimos, & eruditissimos viros : quare utile este putaui de re adeo necessaria eius opinioncm totam
comprehendete. Scribit igitur erudirissimus hic Auctor sanguinem de substanti, pulmonis emissum, lucellario cile spuniosum , quippe non disti militei affectus est sanguis pulmonis ac substantia ipsa pulmonis , inde sequitur eum ex necesiuate esse spumosum : scuti enim in
pulmonis substratia aer , dc vapores continentur , minimis particulis diu si in minimis anfractibus spongiosae camis pulmonis, eodem modo sanguis in substantia pulmonis diuiditur despumescit. Verumtamen potest etiam sanguis , ex aliis quoque corporis partibus pecos redditus, esse spumosus : qui enim per hanc partem commixti ne caliuae es editur , potest apparere spumosut duabus ex causis. Altera est , mixtio aeris , non enim potest ab illis regionibus venire, nisi socio aere , cuius impetu extra fertur , commixtus alitem aer ; reminimis particissis diuisus spumam efficit. Altera causa est . qui1 fieri potest, ut vehemens calor in partibus respiratoriis coniungatur , scuti cum in pleuriti de ea peripneumonia expuitur sanguis; huius nun feruore fit spuma, velut in viridi spumoso sputo, quod proponitur libro secundo Pronosticorum , commentario quarto , sca hoc non est perpetuum , licet Lequenter contingat. Non enim Propositae spum. e seinper concurrunt nam calor igneus raro , aeris a tem vicinia & societas non reddit sanguinem pei tuo , re ex necessitate spumosum s fieri enim potest, ut sanguis sit adeo vis dux de crassus , ut ab aere socio non possit diuidi , nec ideo spumescere. Hinc fit, ut cum breui itineris , tempotisque spatio socium se praebet
sanguini aer , contingat & non contingat esse spumosum, sicuti cum mittitur ex aspera arteria , quare caute dixit Avicenna , O quaredaque
est spum sui ex caneta pulmonis ; qui autem sanguis a pectore redditur, longo iteneris spatio socius aeri est , frequentiusque ideo contingit esse spumoso , de raro fit, ut sprimam aliquam non habeat, & ideo statute de eo dixit Avicenna : est cum spumositate quadam , O si uma Tum proponit Gentilis , quod proprie pro locorum conciliatione quaerimus spumae carnis pulmonis , Se aliarum partium diuersitatem. Dixit enim Gentilis multum differre spumostatem in sanguine qui est ex carne pulmoni, , a spumositate sanguinei venientis ab aliis qilibusdam partibus : Primum quidem ratione formae , de habitus ipsus spumae, spuma etenim, qu.e iri sanguine apparet veniente a substantia putamonis est minuta, profunda , infinitisque petie bullis distincta per uniuersam sanguinis substantiam , ut sanguis ferme uniuersus videatur
quaedam spuma , tum ratione coloris, qui ad albedinem quandam inclinarc
116쪽
hoco R. DE MEDICINA SELECT. LIBER . si
uitae videtur , idque ob duas causas. Altera, quoniam iam aliquanti sperr edit ae forma sanguinis, ac tendit ad formam humiditatis se cundae. Altera , quod a Jr imis partibus ei commixtus reddit ipsem magis lucidum , id enim aer sua natuta cfficit. At si sanguis ab aliis partibus effundatur, non erit per eum modum spumosus; non enim spuma imis illius partibus se inhaerescit , nec minutis illis bullis ita distincta est, cum in sanguine non sit aer per singulas quas quia minimas particulas ita diuisus, sicuti in eo qui in carne pulmonis continetur. Subiicit postremum Gentilis , raro contingere sputum sanguinis de carnu pulmonis excreti, quin sit ei etiam iunctum sputum sanguini ex vena in eodein viscere dissoluta , sicuti etiam, neque hoc absque illo, quanquam aestimatione hoc frequentius contingerc posse videatur , tenguinem a vena sine carnis solutione prodire. Haec omnia a Gentili proposita clint. Cuius sententiam praesertim de spumae diuersitate , vel ex pulmonis carne, & substantia, vel ex venis delati reecutus est Thomas Rodericus a Veiga in commentario ad caput sextum
libri quarti de locis affectis, ubi Galenus , sicuti diximus, spumain proponit esse efficacissimuin signum sanguinis de pulmone excreti ; Rodericus tamen spumae tres veluti gradus constituit per haec vel ba : Aherum cap. et a buit curatu o Ammopere nece alium , heparare thoracii singul-n m ab eo, rui a se reo pulmone prodiri, et orat at lem escarissimum pulmonD signumstum . m: est quo magis miremur in Aphorismi, habet; si jum iu uetuli, epulmon pi dit, ex pulmone non ' er Fumat, nempe ubi ex vasti prodit, quae non satis c hae tre diidentur cit eo, quod legimus ab Hippocrate, inpiaritiae nonn=me tam luetum spuma's bide i. Et Taulus ex gutture S umosum snguinem pr dire docet, ter commeruium rei irati aeris: O Auiceti et ex pecto, e ob eandem
ipsam causam sed aliud est. n. O hi quma permixtum educi, quod in illis ea ibus apparet, apud ex totos umesere, quod sum substantiae pulmonii proprium cst. apo sunt ires luna tittati gradu, in excreto notati sanguine, aut enim omnino J u- maus est ex vis ero caret, cui ita induitsi militi dinem: est enim pulmo coagulata j ma, aut plurimum spumans i puta nis tia is, aut spuma permixtus ex thor. eipso, s guttu e. Hac sere ad verbum secutus est Iacotius in commentario ad locum ex Coacis recitatum, caen cnim controuersiam proposuisset,&vmusque sanguinin distinguentes aliquas notas antea comprehcndi siet, tam pro locorum conciliatione de spuma ita scribit : Uuod ad si clam vero pertinet, uendera lue fruat , nonnihil spuma permixtum habere Dies, ex visenda, est ad ea substas lasecum mixtis: At ex toto spumiscere solius sus si .ia pulmonis proprium est. Itaque relusime stumam in tres ut uti gradus ibi guum. et am cum leuiter I uma permiscetur panguis , ex gutture , tho rata , lapate prodire petes , cum diero P urimum stumae, e putamis et a
si essenditur , cures t ut spuma is ex iis tris came, mihi induit similia
117쪽
tu .vem: E enim pulmo , et eluti coagulata spuma. H. aec manifeste Iacoti a Veiga sumptit , sed ut Veiga Gentilis nomen subticuit , ex cuiust penu sua locupletxbat, ita luce Velgae nomen a Iacotio est suppressum. Non autem sua unicuique reddere probi viri munus esse putantes, cui illa d berentur palam fecimus. Atque haec quidem ab illis Auctoribus per eum modum re optime dicuntur, atque ex spumosi sanguinis varietate in uicem conciliantur : at vero Aphoi ismi terti j decimi veritas, alia etiam ratione sustineri fortasse nossit. Quippe omnem spumosum sanguinem , praeter eum qui est ab aspera arteria, qui supra pulmonem est, a pulmone ferri dicimus, vel mediate, vel immediate, ut loquuntur ; qui enim a membrana succingente costas, a thorace, Sc ab hep
te fluit , non sun litur quidem 1 pulmone primum, sed cum ipsi per pulmonem via sit, ab eo etiam sertur , ut non falsa dicaei, qui dicat eum ex pulmone ferri. Et Aret aeus quum sanguinem de thorace excretum, mianime spumantem esse proposuisset, suddit: si autem O pulmo, ex transitusngvinis simul patiatur, aliquid spuma consteu tur, via enim ex thorace in a, teriam per pulmonem est; tanquam spumam trahat ille sanguis a pulmone. Eadem porro tandem via pergit etiam, qui a succingente membrana, ea a iecinore prodit; hic enim per venae cauae ramum in dextrum cordis ventriculum , tum in pulmonem ascendit. Solus non attingit pulmonem, qui ab aspera arteria quit: at vero haec cum pulmonis meatuetiit, pulmonis nomine si eam comprehendamus, iam spumosus omnis
sanguis qualiscunque est , ille pulmone exit, quod per Hippocratis
De Aleumate, Catara , Influxione, O di issatione; A amarij Ia
psus. Duo Galeni loca ad catarrhum pertinentia mura de Graco versi, emendatu Argen
Ropo NAM in hoc capite quaedam pertinentia ad catarrhum seu distilli uionem, ex quibus occasio erit emendaridi duo Galeni loca, tecum lib. tertio Aphorismorum duo dc- s cimo, alterum libro tertio de causis symptomatum capite quarto , quorum ille a Leoniceno , hie 1 Linacro ita conuersi sunt, ut falsam sententiam continere videantur. Igitur duo sutar nomina,
seu duae voces apud Graecos medicos, sed potissimum apud Calenum, cultis doctrinam proponimus tibi in Sc , quibus apud Latinos fluxio, de distillatio respondeant, licet aliquando fuerint confusa , ut os cri
118쪽
Locos . DE MEDICINA SELECT. LIBER . N
ostendemus. Sed Graecas prunum voces, quibus iam satis nostrorum ctiam medicorum assuetae sunt aures, explicabo ; de Latinis deinde dicam. Igitur Rheuma significat uniuers8 omnem motionem cuius ibet humoris, a qualibet parte nostri corporis ad quamlibct, unde & a G
leno dicitur aliquando i , , id est , a si via humaru : Catarrhus autem particularis quaedam fluxio est, particularemque adeo anfectionem , seu morbum, seu symptoma magis proprie indicat. Igitur in rheumate omnis sere morbus est, in materia quae mouetur positus, ut instaminatio quaelibet, cuius potissimum occasionem esse rheuma, expresse scribit Galenus secundo ad Glauconem capite secundo. Morbus etiam articularis , tumores, & abscessus cuius ibet partis, a rheumate recte fieri dicuntur ; non ita 1 catarrbo, si Galeni docti inam sequimur. Avicennas tamen, seu eius interpres, ita sensisse visus est, Catarrhum appellans omne genus theumatis, libro enim tertio fen secunda , tractatu primo capite xi anginam de pleuritidem , dc peripneumoniam a catarrho pendere dixit, Iicuti etiam libro primo generatim catarrhum vocari scribit omne genus apostematis, cuius causa corporalis,(vt lo- tuitur interpres monstrat materiam de uno membro ad aliud , quod est ab eo. Et ita acceperunt etiam nonnulli auorum nostrorum memoria, Arabum doctrinam secuti, sed illam rheumatis e catarcho distinctionem, vel etiam a Platone colligere liceat, qui libro tertio de republica sub persona Socratis, rheumata de flatus, tanquam generales morborum causas proponit, catari hos autem, de in stationes tanquam ab iis dein productos particulares morbos: quae etiam catari hi, de inflammationis nomina, noua de portentosa ibidem esse dicit ; cx Timaeo etiam illa distinctio appareat, ubi rdidicis, set p. b, id est, catarrham morbos , ab acida, & salsa pituita, veluti a sente pendere dicit, cum ex rheumate orti ad alios etiam reserantur humores ; sed nos Galeui videamus opinio nem. Galenus igitur catarrhi nomine solam ex capite fluxionem inici luxit ; de haec omnium maxime communis significatio est : haec autem nuxio aliquando per venas fit ad partes inferiores , dc similiter dicitur catarrhus, nil quando per asperam arteriam ad pulmonem, & catarrhus: similiter appellatur, sicut scribit Galenus in commentariis ad Aphoris inum duodecimum terti j libri: fit etiam ad os, & eodem nomine insignitur , sicuti habemus apud Galenum libro tertio de causis symptora tum capite quarto.Sunt igitur tres Catarrhi significationes, cx capite per venas ad partes in sextores, ex capite per asperam arteriam ad pulmonem, de cx capite ad os. Ex his autem prima merito videat ut appellanda communis, subsequentes duae propriae, aut particu Lares. Quomodo: stur Calcni verba in commentario duodecimi Aphorismi libri tertii, vi-dcritur dicere communem secundo loco positam, cum ita Latine leganturi P cverba dii detur Hypoc es indicare, non quas Dalde communi t cubula dis ibi no , seu cunnus consuruimus nominare, 'ua scilicet ix capite
119쪽
siuit ut a pulmanem per asperam arteri O , sed omnes que struntur 'ux nes re Penas a capite ad partes iis emo es. An vero commune vocabulum cen- idum est caturhus, cu eo significatur fluxio a capite per asperam artQ-riam ad pulmonem , quat est adeo adstricta significatio, non communes quum fluxiones omnes,quae per venas ad partes quaslibet inferiores det- seruntur,quae latius multo pxtet,locus enimuero non bene versus a Leoniceno h nc dissicultatem parit, Graece enim ita legitur: et raer lethar i
er haec te ba dii etur Hippocrates si 'scare, non qui maxime censero more eatarrhi di euntur , qui ex capite per asperam arte iam ad pulmeum; sed omnes, qua et capite per dienas deseruntur fluxiones ad partes inferiores; quae si ita coi uersa habui si et Donatus Antonius Altomarius, eorumque verain sententiam percepisset, in libro de arte medendi cap. de distillatione , aut catari ho , sane non dixisset, Galeni locum adductam recitans, communiter sumptum catarrhum accipi pro omni defluxione, quae ex capite ad spulmonem Per asperam utcriam hi eat , aut pro omni ea , quae a capite lyer venas ad partes inferiores denuat. Dupliciter enim in hisce peccat Attomarius. Primum, quia non ex aequo possunt illae dici communiter defluxionei, quum prior qua ex capite ad pulmonem ret asperam arteriam fluit humor, sit miniis communis, adeoque minus communitetusum cnda , locus enim ad quem , & per quem fluxio fit, non ita loete patet, tum vero nec a Galeno, quod Leonicenus vertit, communi vec talo , dc Attomarius interpretatur communiter, de utraque fluxione dicitur , sed de priori tantum, quae a capite ad pulmonem per asperam ari fiam fit, sicuti manifestissime apparet ex verbis , eo modo quo a me de Graecis fideliter conuersa suiu; Erat enim illa maxime vulgata catarr hi notio. Male igitur illud remmune huc inculcauit Leonicenus, illo reddens quod in Gramis est bo, nimirum valde. Hoc ipitur Attomario erroris fuit cauila. Verum Graece iam Amorec ruet, fiet, ad verbum est, valde consuetos dici catarrhas, nimirum qui vulgo,& passim ita appellarentur. Ueruntamen benigna quadam interpretatione Leonicini verba accepta, ubi verum sensum loci quispiam perceperit, ad verit tem etiam reducere liceat in hunc modum; Per haec dierba detur crates significare, non quas valde commuia oocabulo A Allationes cons crumimus neminare , id est, quas passim, & vulgo consueta appellatione dicima et distillationes , aut catarchos, quae se ilicet ex capite , re reliqua. Et ha et de prioris loci emendatione. Veniemus ad alterum, ubi pauca qu damprius de fluxione, & distillatione, quae fi Latinis auctoribus nominata sunt, attulerimus. Fluxionem igitur diximus respondere rheumati: id vero, tum ex vocabuli notione appareat, tum ex Plini j vcrbas lidro xxv.
capite octavo, quae ita leguntur ce plantagine. Nulla res ae te sisti:
120쪽
LOCO R. DE MEDICINA SELECT. LIBER . '
fluxiones, quas Graeci rheumatis nos vocant : idem autem est rheuina 5c leui natismus, nisi quod illud magis materiam , hoc autem nugis Acti , i eici , motionem designat. Celsus, quod in prae tentia meminerim, icionis voce nunquam utitur ; motum humoris, cursum , de decur funi dixiste memini: catarchum autem destillationein cile apud Latinos, GHilarium vetus ostendit, quod ita exponit eam vocem; & Ccitiis etiam, qui in pulmonem, de ad os quae feruntur fluxionis, destillatio sus semper dicit ; nec non Plinius , qui saepe ea voce per hunc modum utitur ut de nucibus auellariis libro xxiij. caep. viij. tostar & destit itionimedentur , tussi quoque veteri s cit libro xiae. cap. vi. de allio, Tiissim, de destillationem thoraeis o, ulmonis, de artiae vitia sanat: & alibi saeptiis. Haec loca haud vidisse, aut saltem haud in eminisse videtur Argeh-tarius, quum ad quadragesimum secundi Aphorismorum , Latinos auctores dixit non habcre proprium nomen , quo catarrhum significent, ita uti iterum eodem loco labitur , Graecos dicens gene di vocabulo utii e particulari, catarrhum cum fluxu humorum confundens,Graecaque Latinis male admiscens : fluxus enim humorum apud Graecos cst si euama , quae vox Argentario videtur suis te ignota , rheuma autem apud Gramos a catacilio distine inn, sicuti upra declarxuimus. Ap ad Latinos autem fluxio , &destillatio cum ita etiam distinguantur, confunduntur tamen aliquando , ut initio fidinotauimus. Caelius enim Aurelianus medicinae Latinus auctor, etsi minus elegans , influxiones dixit quae proprie destillationes appellantur; septimum enim caput secundi libesi tardarum passionum, inscribit de innutione, quam Graeci catarrhuin vocant, de sequitus: Fit in fax o nunc ad nares, qua appetratur costa , nunc ad fauces , qu et appellatur branchos , nunc ad thoracem , tel ulmouem, quae appetatur sis. Plinius etiam libi Oxxij.cap. xxiij. cum defungis suillis dixit, Hi fluxi nibus alui, quas rheumati mos Pharat , mi en-tur , si motionem humoris ad alii uim intelleait, sicuti eo locutionis se nere uti consueuit , non vero diarthaeam, aut ventiis deiectionem, di que motus ille humoris ex capite sit, eo nomine intellexit destillationenire catarrhum, voluit lainen cani appellare suxionem alui, re rheum risinum: potest vero non male scia is vocabulum speciei accommodari , sicuti citaem Graeci in his ipsis vocabulis de quibus loquimur , fecerunt aliquando; i, sta tamen particulari nomine uti magis euidens, & explicata locisio est. Duiusce igitur catarrhi , seu destillationis causam cum proponeret Gallanus libro tertio de symptot natum causis capito quarto, ut iam locum quem diximus cmendemus, eam dicit cile cer brum, tum ratione propria, tum ratione materiae ; ratione autem propita duobus modis, vel tanquam partem similarim, vel tanqusim partem instrumentariam. Eam autem rem quum liquidius declararct G lenus, haec habet, ut quidem legutitur in Linacciversone: catara hi , ct