Johannis Lomeieri Zutphaniensis De veterum gentilium lustrationibus syntagma. : Cum indice necessario

발행: 1681년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

lio DE LUSTRATIONIBUS CAp. XIII.

neu descendere videtur. Simulatrices , quia multa simularent , & sia mulatis pro veris uterentur, ut ait Turnebus , adrers. lib. s. cap. IO. vel quod simulachra sineterent , unde & Fictrices , ut docet Salmosus, ad Tertullianum ce pallio: pag. 343. 346. Ovid. Simulachraque cerea sngit. Valerius. O ASEO inlatrix littore Circe. Glossa. Saga , φαρμακ'ις. Hae mulieres apud veteres lenae erant , & Saga eadem quae Lena. Lucilius apud Nonium: AE talem ct faciem ut saga ct bona conciliatrix. Nonius ipse : Saga mulieres dicuntur formina ad lubidinem virorum indagatrices ; unde ct sagaces dicuntur ferarum vel animalium quaestores. Persius:

Ecce avia , aut metuens divum matertera cunis

Exemit puerum, frontemque atque uda labella Infami digito , ct lustratibus ante satiris Expiat. Domos senestas lustrabant Everriatores. Festus : Ererriator P catur, qui accepta jure hareditate, justa facere defuncto debet, qua fi neu fecerit, seu quid in ea turbaverit, suo capite luat. id nomen ductum a vem

rendo. Nam exuerra , sunt purgationes quadam domus, ex qua mortuus ad sepulturam ferendus est , qua si per everriatorem, certo genere scoparum adhibito, ab extra verrendo dictarum. tali ministerio fungebatur Ch rineus, 6. AEneid. socios AEneae lustrans, hunc enim Sacerdotem fuisse colligitur ex I 2. AEneid. V. 298. ubi ex ara , cui proximi Sacerdo tes , arma capiens , hostem serit: obvius ambusti torrem Chorineus ab ara Corripit. Asconius Paedianus, in Orat. pro Milone , nominat Licinium quendam de plebe Sacrificulum , qui familias purgare solitus esset. Apud Lithuanos, vigente jam Christianismo , hae gentilium ceremoniae nondum desierant, teste Carolino , in hodierni gentilitat historia,

pari. 3. cap. 4. Ferali enim coena peracta, cui defunctorum animas interesse eredunt , Sacerdos de mensa surgens, scopis domum ve rit , & una cum pulvere animas ejicit, addens : Edistis , bibistis: abite nunc anima. In nuptiis λέρος ορ , τἰς κομί σοι. Pollux. In templis hoc agebant Sacerdotes, aeditui, quos inter Diis inservientes refert Pollux , lib. I. cap. I. Theodoretus , citatus Brodaeo , misceli. lib. I. cap. 38. δε τῶνl Θυρων νεωκοροι, περ ραν ηρίοις τῆς Mowrμ προ γαιρον eς, εἰς ἐνορο ν. Soz

menus

142쪽

xΑp. XIII. VETERUM GENTILIUM.

menus ibidem citatus: ἐπεὶ ἔμελλεν ι περαμείειν τοῦ ναοῦ τι δον, Θαλλχς τινας διαβροχους vici εχων ο ἱερευς , vcμω ε λληνικω περιέ αινέ τους ισιπας. Cum autem limen templi transturus e set , virentes quo stam ramos madidos tenens Sacerdos, more Graecorum, infrantes adspersi: Ionapud Euripidcm Sacerdos Apollinis Delphici, tannuam de officio suo

quin aureisgutturans profectus ad ad persoria a perginem emittam. . Amythaonis stius Melampus καΘαῆυ dicitur Servio in f n. s. Georg. Epimenides , auctore Iamblicho cognc minatus suit καθαHης. Hic enim primus domos, atque agros expiasse& delubra erexiste dicitur. ios. Laertius. Cum Athenienses pcste laborarent, hunc ut Iaco charissimum, qui quinquaginta septem perpetuos annos in spelunca quadam obdormiverat, responso a Pythia acccpto, ex Creta advocarunt s qui Olympiade 17. urbem lustravit, pestemque hoc modo cCmpo fuit: Sum sit oves nigro & candido vellere, duxitque in Arium pa- sum, atque inde quo vellent abire permisit, singulas ubicunque accuuissent, peculiari cuipiam Deo mactari mandans. Ex eo deinceps per Atheniensium pagos ara sine nomine, de quibus supra cap. q. diximus. Epimenidis iisΘαρροις in ludis Olympicis Cleom nes. Athen. dipnos lib. q. cap. 3. Καθαρτῆς aulcm Atheniensibus απομάίης de lustrationes ipsae απομάγριαία. Sophocles 'αιχμαλωτιγι .

gatus est, vel qui aliquem lustravit. . A Lupercis fiebat lustratio Lupercalis; nebulonibus lascivis, nudis , passim discurrentibus, adeo ut viro honesto Lupercum agere turpe esset. Cic. pro M. Coelio: Fera quaedam sodalitas, o plane pastoritia, atque agrestis germanorum Lupercorum, quorum coitio illa sylvestris ante es instituta, quam humanitas ct leges. idem, a Philip. objicit Antonio, quod Lupercus suerit. ideoque Augustus, ut huic malo aliquo modo

succurreret , Lupercalibus vctuit currere imberbes. Sueton. Aug.

cap. 3I. Horum tria Romae fuerunt collesia, Fabiorum, Quintialiorum , Iuliorum. De duobus prioribus Ovidius. r. Fast. Rist, ct indoluit Fabios tuisse , Remumque Vincere , Quintilios non potuisse suos. Tertium a C. Iulio Caesare additum est. Dio,lib. qq. Ιἐροποιάς τε 'ες τὰς

143쪽

iii DE LUSTRATIONIBUS . CAP. XIII.

quoddam collegium Sacerdotum , qui Lupercalia celebrarent institutum idque Pulium vocatum fuit. Urbes lustrabantur a Peristiarchis. Aristoph. st. 2.ο-χ η την γαλην. Peristiarchum circumferre decet mustelam. Scholiast. Ar stoph. pag. q88. περοςίαρχος ο των καθαρσιων

apud Pollucem, lib. 8. cap. 9. sect. 24. pro περ, πιδεχων, legi qui

Noc vero peragebant illi, quos vocant persiarchos, fra a circumeundo, sive a foco: unde ες αρχαι. Pollux loco supr: cit. quasi circitores dicas: dicut Peripolos in re militari dicunt, qui custodiae causa circumeunt munimenta. C. Rhodig. lib. 6. cap. I 2.

Strusertarii, teste Festo, sacrificia quaedam faciebant ad arbores furuguritas , a serto quodam sacrificili genere: Ferctum, genus sibi, dictum quod crebrius ad sacra ferebatur , nec sine strue , altero genere libi, qua qui adferebant , frufer clariι appellabantur. Idem Festus: Strues ge- vera liborumpunt, digitorum conjunctorum nodissimilia, qui superjectap

iacula in transversum continentur.

Fulminum procuratio plerunque ad Pontifices, ex senatusconsulto, rejecta, ut patet ex hac inscriptione, quae est apud Gutherium de iure mari. lib. I. cap. s. IOVI. FULMIN. FULG. TONANTI. RUSTIUS. L. F. AEPIO. PONT. EX. S.C. DEDICAVIT. Hi Bidentales dicti, & in decuriam redacti. Lapis apud Guth rium , ibid. SEMONI. SANCTO. DEO. FIDIO. SACRUM. SEX. POMPEIUS. S. P. F. COC. MUM SI ANUS. QUIN ENNALIS. DECUR. BD DENTALIS. DONUM. DEDIT.

In sacris Eleusiniis ἰδρανος. Hesychius: ύδρανος ο άγνις ς τῶν λευ--ίων. In sacris Isidis Pastophori sacra ministrabant. Apud. 1 I. metam. Homicidae a Sacerdotibus Κοιαις lustrabantur. Hesychius : Κοιης, ἰερ- Καβειρων , o καγαιρων *ρνεα: ὀι δὲ κω. Quae voces quin sint ab Hebr. 7n dubitare non sinunt tum sonus, tum significatio , Sacerdotem enim notant, ut & cognatum και ης, &Mιῶται, ἰερῆlαι apud

144쪽

CΑν. XI1I. VETERUM GENTILIUM. Hs

P ychagogi, animarum curatores, manes caesorum sollicitabant , & ab orco revocabant, ut quemadmodum placari vellent ,' ab eis edisscerent. Ita fere Etymolog. ιαγαγωγία f. ψυχαγ-iα ἴνομα τοῦ ,ἐο ζ oi uί - ἐπὶ ριαν ευ ο μενοι, ανας ρ- τὰς των νεκρων. Aristoph. Avib. se. οἰμοι τάλας. λίμνη τἰς 'ες αλου ος , ψΣυκριέτης, &c. quo animas ducit Socrates. Pausanias in Lacon : de puella a Pausania interfecta locutus: τουτο το ἄγος, inquit, ουκ 'εbγ- ο

hoc piaculo absolvi Pausanias non potuit , quibuscunque etiam lustrationibus adhibitis Pri confugio , vel Profugorum Prae di , cum P galeam Arcadiae revisset ad Pochagogos. Apud Persas nullum sine Magis iacrificium. IIero ot. lib. I.

Apud Athenienses Rex & Regina sacra obibant: Libera autem civitate huic rei tamen Rex est creatus , ciusque uxori sacris operanti praesto erant γερῶραι, ministrae lustratae & juratae: Demosth. Orat . in

gregavit, liberamque Eemp. instituit, ct urbs multitudine incolarum frequentari coepit, populus nihilominus Regem creabat, delectu e viris prola tissimis habito. Uxorem autem ejus lege sanxit esse cirem, O non alteri commistam viro, sed virginem ducendam, ut patrio ritu arcana sacra pro Republica immolarentur; ct Justa Diis pie solperentur, utque nec deseretur veci oraretur quicquam. Eodem modo Romani, Regibus exactis , Regem & Reginam sacrorum crearunt. vid. R in. antiq. lib. S. GU. 2S. Paucis interjectis Demosthenes, de ministris γεραιραῖς agens, quae ad canistra & aram lustrabantur,prius uam sacra attingerent, illarum sol en- ne juramentum subiicit: 'Aγωυω , καὶ ti αἰ καγαρὰ, καὶ ἁγνὴ απο

145쪽

γηκουσι g. Pia ct pura ct munda sum a cateris immundis, ct a viri congressu, ct divinum natalem , ct Iobacchea celebro Baccho, patrio ritu, o legitimiis temporibus. In brutis quibusdam animalibus quaedam observata sunt, quae ομων μως lustratio nes dici possent. Avis Porphyrion , teste Athenaeo, d nos lib. 9. cap. Io. Non prius cibum capit , quam commodum sibi l cum nactus, spatiatus fuerit, & post ambulationem illam in pulvere volutatus laverit: tum denique cibari. De Diomedis avibus mirabile est, quod resere Solinus, rer. memor. cap. 9. AEdem, inquit, sacram omni die celebrantstudio ejusmodi: aquis imbuunt plumas, alisque impendio madefactis confluant rorulenta. Ita adem excusso humore puri cant: tunc pennulis superplaqdunt: inde discedunt, quasi peracta religione. Quod daemonum instinctu fieri ait Augustinus, lib. I 8. de civ. Dei. cap. I 6.9 18. De Columbis, AElianus, Par. hist. lib. I. cap. I s. Pullis columbarum exclusis , O si 'εμπ υει ἀίοχ , ἀπελαυνων τονφγόνον, φασὶν , ἰνα tu ἡ βασκανγωσι, δἰ ἄ/α τῆτο. Mascubus sputo eos aspergit. invidiam avertens, inquiunt, ne I sicinationi sint obnoxii. Et fantos aqua se lustrare, & orientem Solem adorare ex Plutio & AEliano scribit Lipsius, cent. I. epist. Io. Manilius, lib. 2. astron. gener tim de animalibus inquit. Corporaque ad Luna crescentis cornua Iustrant. Ubi Scaliger praeter jam dictos Dionem etiam allegat. Gallina ς post ovum editum, circumacta, &sese, & ovum sestuca aliqua purificat. Plui. Sympos. 2. probi. 7. οιος ἐςιν των αι λύορίδων, ο ταυτλωσι, περικαρφώσμος. Solet & Alauda, peculiari quodam amuletonidum suum lustrare impositis graminis ramulis, quemadmodum Aqui IaCalli tricho, cornix verbenaca supina, turdus myrto, lauro palumbes , uti Zoroastrae magi auctoritate Iib. I S. γεωπον κων legitur. Baptas in ultimum locum rejicio propter corum turpitudinem ab Eupolide Comico exagitatam. Nomen lustrationem quandam innuere videtur, aut tinctionem. Hi Cotyttia celebrarunt, sacra imp dica. Iuven. sal. 2. Talia secreta coluerunt orgia taeda Cecropiam soliti Bapta lassare Cotytto. Eupolidis fabulam laudant Athenaeus, lib. q. cap. 2 .ct lib. 9. cap. 2. Themistus in πενl 'ηνε. vid. Polit. misceli. cap. s. o nostin. de

festis.

146쪽

CAp. XI V. VETERUM GENTILIu M.

CAPUT XIV.

Dei φιλανγεωπια ex ipsius natura , O hominis conscientia

demonstratur. Eum foedis peccatis placare usi runt gentiles : etiam scrificiis. ωtrum sacrificias ini juris naturalis , an ex hominum priamitus instituta , an vera ipsius Dei verbo mandata 'quid litare ' sacrificiorum repetitio . hostiae succedaneae. Signa Dei placari. ex apparatu, ex ipsa hostia.

te monium Dei descrificio Ibblis. Extispicium. Signa in altari , igne , fumo , nidore. Fou sacrisncium flamma , serpentum apparitio.

Oo frustra hae ceremoniae a gentilibus instituebantur, hac

enim ratione Deos suos sibi propitios reddere conati sunt. Deum peccatoribus irasci , supta , cap. 3. d monstravi r placabilem vero esse ratio non minus dictat, si & Dei & hominis naturam paulo consideremus penitiaus. Dei quidem natura talis est , ut illi sola ira tribui non possit, quod nee Philosophi ulli dixerunt, hac ratione non judicem ex Deo. 1ed tortorem ac carnificem fieri facile videntes. Verum si ira illi tribuenda, gratia pariter tribuenda, aut utrumque pariter detrahendum. Si enim irascitur peccatis , tanquam operibus Diaboli propriis , annon amaret etiam suam i imaginem , quae , quamvis valde obscurata & corrupta, aliqua tamen in homine restat f Bonus Prin- ceps subditos suos in officio continere studet , non tam poenarum te rore : tyrannica enim vox est ; oderint dum metuant; sed amore potius ac liberalitate, ut merito delitiegeneris humani audire possit. Quam pulchrum est a subditis amari s Sed hic amor amando provocandus est: Hic vero activus amor tanto est praestantior, quanto objectum ex se amore magis indignum, ex amantis benevolentia ac dignatione ad eam dignitatem atque excellentiam promovetur, ut deinceps amore non indignum judicetur. Beatius enim est dare quam aecipere. Quic

147쪽

quid uspiam in rerum natura boni est, objectum est amoris persecti iasimi, nempe divini, qui in omni bono, suam imaginem, adeoque seipsum amat. In ecclesia Dei elucent immensae bonitatis incomprehensibilia opera, quae inprimis in missione Filii Dei unigeniti inci rescit. Ioh. 3. I 6. Sed & gentiles hujus Φιλανθ ρωπίας fructus abunde senserunt, testimonium cante etiam ipsorum conscientia, quae illas anathematum 'επ illis dictavit ; Bonorum Deorum. quamvis autem hanc inscriptionem rideret Dionysius Siciliae Tyrannus, ut nam rat Cicero, 3. den it. Deor. illi tamen qui hoc donum dedi earant, ex divinat bonitatis sensu hoc secisse judicandi sunt. Quid Deum beatissimum, cujus natura se suis pollens opibus, nihil indiga nostri, Movit, ut totum hoc universum ex nihilo erearet ξ Nonne ejus bonitas e ut haberet quibus immensos ejus thesauros communicaret. Cur mundi hoc systema infinita sua potentia , quasi manu sustentat ae conservat 3 cur res omnes, etiam minimas , tam sollicite curat , quasi 'nihil aliud ageret λ Nempe ut ubique ejus monumenta ac testimonia extarent. Quid e motus illi singulares & Heroici nonne eandem Dei bonitatem testantur e His enim saepissime utitur ad Respublicas novas erigendas, collapsas restituendas, bonos tasendendos, malos punie dos : ne humana. societas in bellulam degeneret, & seipsam cons

mala

Verum si homo se ipsum scrutetur ac penitus excutiat naturam suam, non minoris ponderis argumenta inveniet. Est sane excellentissit Dei nostri natura, cujus praestantia per se, ad sui cultum, verum s plantem excitat; verum haec pietas multo elicitur magis, cum homo ab illo Deo, sibi boni aliquid proventurum esse intelligit. Fateor i veniri tales, qui Daemonas colunt, ne noceant, quos & κοικοδ μ- ς vocarunt: Sed & iidem δάι μνοις quosdam 'αγαλους esse senserunt, quos, propter plurima in genus humanum merita, honore dignos esse judicorunt. Q aamvis autem Deum placabilem esse intelligerent, in eo tamen misere errarunt gentiles, quod praeter, imo extra ac contra unum illud is a Deo ipso nobis propositum, alia sibi quaesiverint. qua in rc τω νοημαlα τῆ σάανῶ perspicimus manisesto. Hoc enim non leve momentum ipsi visum sitit, ad dilatanda regni sui pomoeria, si hoc modo latenter vitiorum semina hominum animis instillaret, larva tamen religionis ornata, absque qua esset, horrorem potius incuterent, quam amorem elicerent. Chaerea Terentianua exemplo Iovis adulte-

148쪽

CAp. XIV. VETERUM GENTILIUM. 11

ri sucum Danaae per imbrem aureum facientis , ad audacter peceandum fuit stimulatus : Sic & horum sacrorum cultores, Deorum tuorum, quos placare studebant instinctu , in quaevis peccata praecipitarunt.

Satius erat, ait Augustinus de Civ. Dei, lib. 2. cap. 27. tales Deos irritare temperantia, quam placare luxuria e ct eos honestate ad inimicitias provocare, quam tanta deformitate lenire. & post: Hanc talium numinum placationem petulantissimam , impuri imam , impudentis imam , nequis niam , immundissimam, cujus actores, laudanda Romanae virtutis indoles honore privavit, tribu movit, agnovit turpes , fecit infames: hanc, inquam pudendam, veraque religionis aversandam ac detestandam talium numintimplacationem, has fabulas in Deos illecebrosas, atque criminosas , hac ignominiosa DeorumDicta, scelerate turpiterque conficta, vel sceleratius rurpicisque commissa, oculis o auribus publicis tota civitas disicebat: hac commissa numinibus placere cernebat, ct ideo non solum illis exhibenda, sed bi quoque imitanda credebat. Haec de Floralium celebritate scribit Augustinus, quae in honorem prostibuli alicujus instituta esse narrat Lactantius. lib. I. cap. 2 o. contra quem tamen de horum origine disputat VOLsius, de idolol. lib. I . cap. I 2.

Cum autem sacrificiis se placari diabolus hominibus persuasisset,cem latim ad ea illi osserenda, quasi signo dato , concurrit stulta gentilitas. Ea quidem Heraclitus anima pharmaca nuncupare solebat, quia a mombis animam expurgent, ideoque & lustrationis vocabulum pro rapi tionis sacrificio dixit Columella, lib. a. cap. 22. Verum Superstitio ea in animae venenum convertit. Cum enim sacrificia eam ob causam a Deo O. M. instituta essent,ut rei oblatae per Sacerdotes, legitimosque ministros destructione , fideles peccata sua sererentur , seipsos tali mactatione ac destructione dignos esse solenni ritu protestantes, fide sua in eum, qui harum umbrarum corpus erat, respicerent: qui per spiritum aeternum seipsum inculpatum Deo obtulit, ut conscientias nostras a mortuis operibus purgarct ad serviendum Deo vivo. Ger lites mystico hoc sensu plane neglecto, non tantum culpae gratiam per sacrificia sibi impetrare, sed ipsam etiam peccati maculam Clucre atque expurgare voluerunt. Cum interim sacrificium improborum Deo

ut .abominationi. Pror. 2I. 2 7. qui non opus operatum, sed fidem sacrificantis respicit: quae causa fuit, quod sacrificium Abelis Deo sus rit gratius. quam illud quod os rebat Cainus. Ecb. II. De sacrisiciorum origine acriter inter se Theologi digladiantur. Sunt enim qui eam ex lumine naturae, atque ex instinctu divinitus nobis in geni-

149쪽

I 28

CAP. XIV.

genito arcessunt. Sed conatu irrito. Nobis non argumenta coaceo

Vare, sed breviter audire libet Christianum Scholanum, chai in Biabliotheca historiar sacrae, ubi de prima mundi aetate, ac sacrificiis A lis ac Caini agit, contra Hug. Grotium, Socinianis faventem , sic ,, disputat: Sed quis eos Adami sillos sacrificare docuit e Parcns abia

is que omni dubio, & hic mos nunc recens non crat. Quis autem pa- , ,rentem Z Grotius hic: Non uiro Det jussu, sed dictante ratione, hono-

is rem Deo etiam conspicuum habendum , idque optime fieri posse, datis Deois iis , qua homini sunt carissimia. vide responsum ad orthodoxos inter 3ustiniis opera I I9. o qua nos ad librum V. de reritate religionis Chri anae. In is libro V. de veritate religionis Christianae fc: Praecipuum & quod ,, maxime in oculos incurrit, sunt sacrificia, de quibus multi Hebraei,, sentiunt prius ab hominum ingenio ea cogitata, quam a Deo jussa. Laudat Chrysostomum XII. de statuis de Abele locutum , is γαρ πα-

,, talia apud eundem aliis locis. Melius tamen dixit Lyra. Adam is enim docuerat filios colere Deum per oblationes. Quod explicat Naues rus: Creditur autem Adam, qui ct Prophetia dono florebat, docuisse de- cimas ct primitias offerre Deo vel sacri cia. Si autem Lex naturalisse docet, quemadmodum cum suo Episcopio, & aliis Socinismi incru- , , statoribus Grotius vult , Deo esse honorem conspicuum habendum ,, idque ex rebus quae nobis sunt carissimae, nulla ratio ossicere potest , is ut . post Christum non sint offerenda sacrificia, id est, ut non sit l, ,, bendus Deo honor conspicuus de rebus gratissimis. Cur non fecisti,

,, Groti, quod recta ratio dictat λ qui non facit hoc, quod recta dictat ratio, Dei voluntati & praecepto immutabili facit contraria. Vide,, quomodo ius naturale definieris, de jure belli & pacis, lib. I. cap. I,

,, . Io. Pus naturale est dictatum recla rarionis sagnosce hic eadem ver- ,. ba) actur alicui ex ejus convenientia, aut disconvenientia cum ipsa natura, , rationali , inesse moralem rurpitudinem aut necessitatem moralem, accon in sequenter ab ipso auctore natura Deo talem actam aut vetari aut praecipi.

, Consequenter doces, quaedam esse juris proprie, quaedam reducti ., ne, quibus scilicet jus naturale non repugnet. Hoc de sacrificiis ,, erit proprie de jure naturali, quia dixisti dictari a recta ratione. Dei , , de per abusionem non appcllabitur juris naturalis, tanquam melius is oppositis, quamvis in se indebitum. quia dictat ratia esse habendumis conspicuum honorem , eoque debitum. Non etiam dato alio, con-

150쪽

C A p. XIV. V ERUM GENTILIUM. Que

, sequitur, quia dictat ratio hoc sine introducticine & suppositione,, rei. De jure naturali pronuntiast, cile adeo immutabile , ut ne ari Deo quidem mutari queat. Sic de hodie sacrificia osserri oportet. H Si offerantur, posse Deo grata cile, ut fuit Abeli, necessum est. ,, Cur igitur apud moratiores gentes omnes sacrificari desitum est pH Puris naturalis sic & tu loqueris este colligitur id , quod apud omnes,, gentes morariores tale esse cxcitur. Judicant omnes hodie non oporri te re Deo sacriscari. Sane dictat ratio non osse talibus colendum D Deum, nec poste coli. Cic. lib. 2. de nat. Dcor. Cultus autem Deri orum est optimus idemque castitimus atque sanctissimus, plenissimusque

is pietatis, ut eos semperpura, integra, incorrupta mente is voce veneri remur. Et ut intelligas. eam religionem esse solam sic Seneca: Colitur Deus non taurorum opimis corporibus contrucidatis, non auro, neuis argento , non in thesaurossile infuse , sed pia o recta voluntate. Si olim id bonum & laudabile suit, hodie conveniens non est, oporis tet a voluntate mutabili esse prosectum , moralem necessitatem illiri non inesse. Λ voluntate humana quod proficiscitur, sine dictam ii, ne rectae rationis, exiguis terminis contineatur. Quia aliis mori- bus aliud receptum est. Nee universalis essectus esse potest, nisiti ab universali causa. Ubique & apud omnes gentes recepta ratio sa- is crificiorum indicat universalem causam , quae non potest esse alia is praeter Dei voluntatem revelatam. Revelatam suis, quam Dae- is monia gentes imitari jusserint, aut deducta a Patriarchis traditio. ,, Praeterquam quod εΘελοθρησκει a semper a Deo damnata est. Jes. 29. M II. Mati. I . 9. Col. 2. 23. Deut. I2.8. profanum in Deo of D serre quod non postulat, cultum praestare quem non instituit. 'L

is gimus enim Abel fide meliorem hostiam obtulisse. Fides assensus is est testimonio Dei & promisso adhibitus. Grotius dicebatis dictari a recta ratione externum cultum, quem haberi oporteat, is optime posse fieri datis Deo iis, quae nobis sunt carissima. Con- , , trarium docet Sp. S. Ps. 3o. Deum non posse coli dandis iis rebus, is quia non eaeat talibus, & sint ipsius. In sequenti David etiam ., prostetur se honorem Deo gratum non posse praestare sacrificiis :

SEARCH

MENU NAVIGATION