Johannis Lomeieri Zutphaniensis De veterum gentilium lustrationibus syntagma. : Cum indice necessario

231쪽

joris quam pro humano habitu . augustiorisque dicentis: Ex una acie

Imperatorem, ex altera exercitum diis Manibus , Matrique terra deberi et

utriusque exercitus Imperator legiones hostium, superque eas se derari set, ejus populi partisque victoriam fore. Nocturnos visus inter se consules co tulerunt ; placuit averruncandae Deum irae victimas caedit simul ut si extis eadem, quae somno visa suerant, portenderentur, alteruter consulum fata impleret. Ubi responso aruspicum inlidenti jam animo tacitae religioni congruerunt, cum adhibitis legatis, tribunisque & imperiis Donia propalam expositis, ne mors voluntaria consulis exercitum in acie terreret ; comparant inter se, ut ab utra parte cedere Romanus exercitus coepisset, inde se consul devoveret, pro populo Romano, Quia ritibusque. Ibid. cap. 6. Deorum, inquit, ope, Valeri, opus est, et dum Pontifex publicus populi Rom. praei verba, quibus me pro legionibus dero veam. Ponti sex eum togam praetextam sumere jussit, & velato capite, manu subter togam ad mentum exserta, super telum pedibus stantem,sic dicere ': Tane , Pupiter , Mars pater , Quirine, Bellona, Lares, Divi Novensiles , Dii Indigetes, Diνi quorum est potestas nostrorum hostiumque, Duque Manes, vos precor , veneror, veniam peto, feroque, uti populo Romano Quiritium vim victoriamque prosperetis, hostesque populi Romani Quiritium terrore, formidine, morteque asciatis. Sicut verbis nuncupavi, ita pro populo Romano Quiritium, exercitu, legionibus, auxiliis, populi Romam Quiritium, legiones auxiliaque hostium mecum Diis Manibus Tellurique deνο reo. Deinde incinctus cinctu Gabino, armatus in equum insiluit,ac se in medios hostes immisit. Conspeetiis ab utraque acie aliquanto augustior humano visu, sicut coelo missus , piaculum Omnis Deorum irae ,

qui pestem a suis aversam in hostes serret. cap. 9. gDecius filius, bello Gallico, M. Livium Pontificem praeire verba jussit, quibus se legionesque hostium, pro exercitu populi Romani d

voveret, devotus inde eadem precation eodemque habitu quo Pater D cius ad Veserim bello Latino se iusserat devoveri: secundum solennes precationes adjecit: Prae se agere sese formidinem, ac fugam , caedemque ac cruorem: calesium, internorum iras: contacturum funebribus dirissigna, tela, arma hostium, locumque eundem suae pestis, o Gallorum ac Samniaraum fore. Liri lib. I o. Hanc rem, ut raram ac mirabilem, memoria dignam judicarunt Romani: durat immenso exemplo, ait Plin. lib. 28. cap. 2. Deciorum , Patris, Filiique, quo se devovere carmen.

Ab aliis devovebantur vel multi simul, vel unus & singularis Multi ut urbes, Exercitus, Familiae. In bello sacro, Athenie

232쪽

se, di Amphictyone , ut est in Oratione .sschinis contra Ctesiphontem,

jurejurando se obstrinxerunt, se neque araturos esse cam terram neque passuros arare quenquam, sed defensuros Deum ac sacram terram manibus, ac omnibus viribus, addita hac imprecatione: Fr -ταδε παπια-

Ferit , fixe cisitas , νe privatus, Aregem, piaculum sit Apollini ct Latonae , ct Minerva Pronoea. ne ipsis terra fruges ferat, neque uxores liberos miles parentibus pariant, sed monstrosos: neque pecudes naturales foetus edant; se succumbant in bellis, judiciis, Oforor Ofunditus pereant ips, ct domus O gens ipsorum, O nunquam queant sacri care Apollini ct Diaxa, Latonae, Minerra Pronoea, Heque illi sacri cia eorum recipiant. Haereditarium piaculum fuit in familiis Athamantis & Cytistari, apud Herodot. lib. 7. Cum enim Athamas de interficiendo Phryxo consilia agitasset: Achaei, ex oraculo, et , qui in eo genere maximus natu esset, aditu prytanei interdixerunt. Si ingressus csset, egredi nisi mactandus non poterat, quare multi in alias regiones profugerunt: qui deprehensi erant, coronis ornati cum pompa ad mactationem ducebantur. Cytisibri autem posteri eadem patiebantur, qui, cum Achaei, regionem expiaturi, Athamantem mactare vellent, eum liberavit, quo facto iram

Dei in suam familiam attraxit. Cleomenes,apud eundem historicum lib. s. Clisthenem Athenis pes nuncium ejecit, & praeterea septingentas Atheniensium familias, tan- ruam piaculo Cylonio contaminatas, relegavit. Thucydides, lib. I.

e iisdem agens : Και άπο τουτου ἐναγεῖς καἰ αλητν ιοι της Θεῆ ἐκενιοι τε

ἐκαλοῦν ο , καὶ το γυος το ἀπ' ἐκείνων. Exinde impii O piaculares Dea illi vocatisunt ct ab eisprogeniti. quos vivos tum Athenienses ipsi,tum CIcomenes urbe ejecerunt, mortuorum etiam ossa resedientes & abiicien

tes.

. Iutat & de posteros eorum Pilato devoverunt.Mart. 27. 2q. τομιμα αυτῆ εο ηειας, καὶ επὶ τα τέκνα ημων. ad quem locum Grotius notavit, non Hebraeis tantum, sed & gentilibus hanc fitisse opinionem. magnis sceleribus etiam posteritatem obstringi. In scedere Smyrnaeo D d a rum:

233쪽

rum:. ιαρκῆ l ε ἐἴωMια καὶ καὶ γένει ται ἐξ ἀυig. Addit 3e S neca , Rutum optasse, ut quod male erat ominatus, in se de filios suos t

recideret . .

Romanorum Dictatores Imperatoresque soli urbes & exercitus d vovere poterant , numinibus jam evocatis: carmen recitat Macrobius , lib. 3. Sat. cap. 9. Dis Pater, sive Poris mora, sive quo allio nominefas est nominare, ut omiaes ιllam urbem Carabaginem, exercitumque quem ego me sentio dicere, fuga, formidine , terrore compleatis: quique adversus legi nes exercitumque nostrum arma telaque ferent, uti vos eos exercitus , eos hostes, e que bomines, urbes, agrosique eorum, ct qui in his locis regioniabusque , agris , urbibusque habitant , abducatis, lumine supero privetis rexercitumque hosti: , urbes, agrosque earum devotas consecratastque habe tis illis legibui , quibus quanoque ut maxime hostes devoti ri eosque ego vi carios , pro me, si e , magistratuque meo , ct populo Rom. exercitibus legionibusque nostris da, devoveo: ut me meamque sidem, imperiumque, Iegiones , exercitumque nostrum qui in his rebusgerundis sunt, bene salus natis ese. Si haec ita faxitis, ut ege sciam , sentiam , inteirigamque, tunc quisquis potum hac faxitis ubi faxit, esto , ovibus viris tribus, Team mater, Iupiter obtestor. Cum Testurum dicit, manibus

terram tangit ; cum Iovem dicit, manus ad coelum tollit: cum votum. recipere dicit, manibus pectus tangit. Hoc modo oppida intra Italia am devota sunt, Stoniti Fregellari, Gabii, Voji, Fidenae. Praeterea extra Italiam. Carthago & Corinthus. Sedi & multi exercitus , oppidaque hostium Gallorum, Hispanorum, Afrorum, Maurorum, aliarumque gentium, quas prisci loquuntur annales. Unus a multis devotus, loco multitudinis stabat, omniumque eua in ipso expiabantur, reliqui reatust liberatos credebant. Sinon, E. Eneid. cum Graecis essent Sanguine quaerendi reditus, animaque litandum ui Argolica, arae destinatus scilicet a Calchante, - Et qua sibi quisque timebat Unius in miseri exitium converse tulere. Leucadii in Apollinis sacrificio quotannis hominem malescum devovebant. Strabo. Temessenses quotannis.virginem demoverunt sermosissumam, quod sacrum sustulit Euthymus cum genio depugnans. Pausan. lib. 6. Euan. r. hcl. lib. 8. cap. IS. Massilienses, ut ex Petronio iam lavit Servius, adi 3. Mneid. quoties pestilentia laborabant, unus se pauperibus offerctat alendus anno integro, publicis & purioribus cse

234쪽

C19. XXII. VETERUM GENTILIUM. ars

bis. Hic posto Ornatus Verbenis & vestibus sacris circumducebatur per totam civitatem, cum exsecrationibus ut in ipsum reciderent mala eivia talis & sic projiciebatur. quam Gallorum consuetudinem notavit quoque Statii scholiastes ad I o. Thebaid. Tales apud Athenienses καθάροιμία vocabantur. Scholiasti ad Plutum: Καθ άρμία ἐλέγονΤο ιι ἐπι τῆκ Θαρσει λοιμου τινος, ἡ τινος λερας νόeras μίμενοι τρRθεοῖς. Illi καγάρ - μαῖα appellabantur, qui ad pestem aliumve morbum ullum arertendum Diis immolabantur. Idem ad Equites : ετμον γάρ τινας 'AΘηναῖοι άγενεῖς ηN'- έ εν α ρω- τινος ἐπιλλ γης τῆ πολει λοιμ g λέ- , 31 τηουτου τινος ελον τουτους -- καγαργῆναι τοῦ H για ος, δε - ἐπω- νυ ἐὸν καΘάρ dae. Alebant enim Athenienses qhosdam valde ignobiles Oinutiles, quos cum malum ullum ciritati impenderet, oestis scilicet aut tale quicquam ad piaculum expiandum immolabant,quos etiam καΘάρμαῖα appellabant. Suidas: δεδερ καθαρισριῆ πολεως αν ρουν ἐτολισμένον τινα , ον ἐκομλουν κάθαρμα. Quo respexit B. Paulus, L. Cor. q. I s. si περικαΘάρρο

τῆ κου- ἐγενηθημεν. quo dicto odium mundi in Apostoles, Omnesque Christianos expressit. reputabantur enim piacula mundi, & succidaneae pro populo victimae. Si Tiberis ascendit in moenia, si Nilus non asicendit in arva, si coelum stetit, si terra movit, si fames, si lues, stathn Christianos ad Leonem, ut ait Tertullianus, apolog. cap. qO. quod vero addit Paulus se quoque factum a ερί, μα πτάν ων, id σχετικως capiendum esse vult D. Heinsius, pro eo, qui comparatione alterius pro nihilo habendus,sicut Tobiae, s. aq. ubi Anna: ἀργυρiον ἀργυFω μῆ φ9 σαι, αλλάει παιδιῆ ἡυῶν γένοzo, Utinam faenus nunquam cura nobis , sed prae silis nostro rejectaneum fuisset. ubi et μηροι παιδίου, exHcinsit opinione, ut apud Paulum, πε6 μα πάύων. Publice devotus est Alcibiades, sed de resecratus ab iisdem Eumolpidis ysacerdotibus. Videatur Pustinus, Corn. Nepos in ejus vita, Plutam chus, &c. Crasso in Parthos prosectum obstitit Atrius Trib. Pl. cumque intercessionibus . nihil proficeret ad portam praecurrit, ubi accenso soco, quum eo Crassiis pervenisset: sussilibus injectis , libaminibus, diras capiti ejus atroces & horrendas imprecatus est. Ad haec immanes Deos& tetros ibi invocavit. Has Romani arcanas & vetustas devotiones ea vi praeditas serunt, ut nemo adversus quem conceptae sint, illas evitarc queat, nec etiam bene cedant eas concipientibus. Unde neque qualibet de causa has, neque inultos imprecari. Ac tunc quoque Atrium reprehenderunt, quod cujus Reip. gratia Crasso insensus erat a devoti

235쪽

ri DE LUSTRATIONIBUS CAp. XXII.

nibus eam tanta religione obstrinxisset. Plutarch. in Crasso. Captivi pro victimis urebantur cum illis , qui in bello occubuerant. Io. Aeneid. Quatuor hic jurenes , totidem quos educat Ufens

Πινentes rapit inferias, quos immolet umbris,

Captivoque rogi perfundat sanguineflammas. El. lib. II. Vinxerat ct post terga manus, quos mitteret umbris

Inferias, case sparsurus sanguine flammas. Exules apud gentes barbaras huic fato destinati. Cato Orig. lib. q. apud Priscian. lib. IV. Exules duo lege publica exsecrari. Quis illaudati escit Busiridis aras ' Ovid I. de ari: Dicitur AEgyptus caruisse juνantibus arva

Imbribus, atque annossccasuisse noνem.

Cum Thrasylus Busirin adit, monstratque piari

Hospitis luso sanguine posse Prem.

De Diana Taurica, Ovid. 3. deponi. eleg. 2. Sacri ci genus est Uc instituere parentes . Radνena virgineo casus ut ense cadat. Seneca in sine Octav. Hostilis illic caede litatur Numen superum. Eodem modo hospites excepit Diomedes. vid. Erata. prov. Diomedea necessitas. AEthiopes, teste Diodoro Sic. lib. 2. cap. I . per homines exteros regionem suam lustrabant, quos naviculae impositos, ex oraculi monitu, in fortunatam miserunt insulam. Credunt enim si h spites hi eam incolumes contigissent, suam quoque gentem IO C. ann rum pace ac beatitudine fruituram . sin lonsitudine maris territi cursum retroverterent , tanquam impii & perniciales toti nationi, poenas dabant gravissimas. Hos coronis redimitos, sesto in littore celebrato, hostiisque immolatis ad expiationem perficiendam emittebant. Haec res in ludum tandem ac voluptatem abiit, cum ad oblectandos spectatorum oculos ἀν&ρωποΘυσία exercebatur. Lactant. lib. s. cap. 2 octies Iudos vocant , quibus humanus sanguis effunditur. Adeo longe ab hominiabus secessi humanitas, ut cum animas hominum intersciant, ludere se opinentur, nocentiores iis omnibus, quorum sanguinem νoluptati habent. Hac ratione animas defunctorum placare se credebant. Tertuli. de spectac. cap. Irs Munus dictum est ab oscio, quoniam oscium etiam muneris nomen est. e cium autem mortuis hoc spectaculo facere se reteres arbitrabantur, posteaquam illud humaniorectoravi humano

atrocitate temperaverunt. Nam olim quoniam animas desum

sanguine propitiari creditηm erat, capripos, vel malo ingenis

236쪽

CAp. XXII. VETERUM GENTILIUM.

servos mercati in exequiis immolabant. Itaque quos paraverant armis, quibus tunc o qualiter poterant, eruditos tantum ut occidi disierent: mox edicto te inferiarum, apud tumulos erogabant: ita mortem homicidiis consitabam tur. Hac muneris origo sed paulatim provecti ad tantam gratiam, ad qua tam ct crudelitatem , quia ferrum voluptati satis non faciebat, nisi Oferis humana corpora disparentur. Quod ergo mortuis litabatur, utique parenta tioni deputabatur. De variarum gentium , lege Grotium de satiuet. Christi, pag. Isr-I3ς. Nat. Com. mythol. lib. I. cap. 18. Schedium de Diis Germ. syngr. a. cap. II. Saubert. de sacris cap. 2I. aliosque. Non aliena hic videtur quaestio, quae est apud Macrobium , lib. I. Savium. cap. 7. cur, cum caetera sacra violari nefas si, hominem sacrum jus fuerit occidi λ Ejus rei haec ratio redditur: Veteres mullum animal sacrum in stis finibus ese patiebantur, sed abigebant ad fines Deorum, quibus sacrum esset: animas vero sacratorum hominum, quos Graeci ζωομοις vocant diis debitas existimabant. Quemadmodum igitur quod sacrum ad Deos ipsos mitti non poterat, a se tamen dimittere non dubitant e sc animas , quas sacras in coelum mitti posse arbitrati sunt, viduatas corpore quam primum illo ire voluerunt. Adde C. Rhode. Iem antiq. lib. Q. cap. II. O Scalig. in Fest. voce Sacer mons. Horrendar huic superstitioni certatim se opposuerunt primitivae E cIesar doctores. Audiamus unum Lactantium, instit. lib. I. cap. 2I. o

dementiam insanabilem l quid illis isti Dii amplius facere possent, si sent irarissimi, quam faciunt propitii e cur suos cultores parricidiis inquinant, orbitaribus mactant, humanis sensibus spoliant e quid potest esse bis hominibus sancti paut quid in profanis locis facient, qui inter aras Deorum summa scelera committunt ' Nempe Tantum relligio potuit suadere malorum,

V peperit saepe scelerosa, atque impiafacta.

237쪽

iis DE LUSTR ATIONIBUS CAp. XXIII.

Lustrationes per porcos , feles, canes, leones. Hostiae, animales. sacrificiorum genera ivέαῖα. χmisi M. Hostiae integrae , oe lectae r eximiae. ma res, minores. si nio olim hostiis incruentis factum , deinceps etiam

cruentis. Hecatombe. Suovetaurilia. 'sacrum. Canis ovis. omnis generis animalia. Sos c

pra. Animalium pelles , lingua, os sacrum , carnes , sanguis. ἐπιβοΘ in ἰήια. Sanguis eqμr, cinis , piseces, serpentes.

Ic ergo hominem , animal illud sanctius, mentisque cap cius altae, diabolicae crudelitati obnoxium vidimus r Verum& universa E σις vanitati huic subjecta suit, tum animata tum

inanimis.

Animata quidem ratione carentia lustrationibus adhibita vel viva a que integra, vel sacrificiis destructa. i Viva circumserranea erant ut Porci, feles, canes, Leones. ., De porcis: Lucianus, Cronosel: inter leges Saturnalium: et πμ τῆς , καθάρσιον μέν τι περιφερἐχω. Ante festιvitatem porcellus circumagitor. καθεισιον enim via. infra sinem cap. 28. Felipurgandi vim inesse crediderunt Athenienses: ideo in concionibus ci cumserri iubebant: Aristoph. εκκλησιαι se. II.

ο περιτίαρχος πενιτερειν χρη την Peristiarchum circumferre decet felem. Canes circum corpus lustrandi circum serebantur.περιο λα-ρον vocabant. Plutarch. in Romulo:& quaeli. Rom. 66. τω δε κυνι πανIες,ως επος

νοῦς τω καθαρμου καλῆύες. Omnes sere Graci cane uti sunt, ct adhuc usque

238쪽

C1s. XXIII. ULTERUM GENTILIUM. 117

utuntur victima ad ly rgtiones. Et Becatae catellos chm aliis purgamenti esserunt. 2 expiandω catulis abstergunt, hoc februationis genus περισκυλα κισμον oppetiantes. ubi notandum discrimen inter κυνούασιαν quae canum maetatio est, unde & Hecate κυνοσφάγος dicta, vid. Salibera. de sacris cap. 23. & περισκυλακισμὸν qui sola circumlatione facbat. Fuit S nis vinculi gcnus, quod, ut furcam , gcstabant facinoros. Plaut. Casia. act. r. se. 6. Ut quidem tu hodie canem ct furcam feras. nisi cum Vett. codd. camum hic legere malis. Vid. V . etymolog. in camus. F stus. Catulus,genus quoddam vinculi, qui interdum canis appellatur. Unde Goli Belgicum camille, & poena canem circum serendi apud Germanos, de qua Lipsius, cent. 3. ad Best. viII qq. Camer. hor. subcis.

cent. a. cap. 9S

Meles Sardium Rex primus, Leonem, ex pellice sua genitum , per muros urbis circumtulit , quia Telmisses judicaverant, caparte Sar deis sore inexpugnabiles, qua Leo ille circumlatus suisset. Cum autem ea pars, quae ad Tmolum fluvium vergit, tanquam ipsa natura inexpugnabilis praetermissa esset, ea deinde urbs a Cyro capta cst. Nerodot. lib. I., Mactatis animalibus lustrabant se gentiles in sacrificiis, quae lustrationum nomine etiam censentur. Columell. lib. 2. cap. 22. Lustrati nev , caterorumque sacri ciorum, qua pro frugibus sunt , morem priscis Utatum. Porphvrius de abstin. lib. q. cap. et q. inter fictificiorum causisas κακων δεοτορπην malorem aresonem numerat. Praeter sacriscia,

quibus Deorum voluntas exquirebatur, de quibus supra cap. Iq. egimus, Alia erant, quibus Deos placabant, quod fiebat vel sola anima, vel toto animali.

Sola anima Deo sacrabatur in hostiis animalibus, quas ita vocabant Aruspices. Sic Entellus Eryci taurum mactans, 3. AEncid. ait: Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Daretis Persolvo- Ipso nomine usus est , ut animalis hostiae causas expleret: & ut nuncupata vota significaret, ait persolvo, quod devoto proprie dicitur. Deinde Diis persolutum tum ostendit dicens: Sternitur, exanimisque tremens procumbit humi bos. sic & animalis hostiae mentionem facit a. 2 neid. Sanguine placastis ventos, ct virgine casa, Cum primum Iliacas Danai renistis in oras, Sanguine quaerendi reditus, animaque litandunt Argolica.

239쪽

1 13 DE LUSTRATIONIBUS CAp. XXIII

cali usus est, quod signiscat sic risidio facto numen placare. Servius ad Virgilii tota laudata. 31acrob. Saturn. lib. s. cap. s. Ad avertendas Striges porca caedebatur addita hac precatione: apud Ovid. 6. Fast.

Atque ita, noctis apes extis puerilibus, inquit, Parcite , pro parro victima parva cadit.

Cor pro corde precor, pro ibris sumite bbrai,

Hanc animam vobis pro meliore damus.

Arnobius Animalem hostiam vocat sacrificium, quo aliquod animal s crificatur, Opponitque sacrificiis inanimatis, aut ex thure: aut ex visceribus crematis, lib. 7. adv. gentes: Aut enim, inquit, thus datur, o liquefactum carbonibus disperit: aut animalis est hostia , ct ab canibus a liguritur sanguis, aut si aliquod riscus aris fuerit traditum, ratione ardescit pari, ct d solutum in cinerem labitur. Reliqui sacrificia vel erant, quae praeteriti temporis bene ficia respiciunt di vel ex inititutore denominantur, Hro μα-lεῖοις si ab or culo moniti. vel ευκάῖα si voto obstricti sacrificarent hi superstitiosi

Deianira apud Sophoclem , Trach : ἐυκαῖα , η πο μανειας νος; 'Eυκ'αῖα triplicia, apud Saubertum, de sacris cap. 3. His enim vel bona apprecabantur, vel mala deprecabantur, vel Deos testes v cabant, quorum media species proprie expiatoria est. Definitur a Co nelio Agrippa, lib. s. de occult. Philo citante Sauberto,cap. I. qua expurgabantur civitates fame aut pestilentia,aut alia quaris horrenda calamitate laborantes. Quae descriptio totam rei naturam non exhaurit, non enim civitates tantum, sed & homines , agri , exercitus &c. expiabat tur r nec tantum calamitate pressi, sed & eam timentes, atque ex fiagnis augurantes sacrificiis Deorum iram avertere , eosque placare conathbantur.' In his tum corporis integritas, tum aetas spectabatur.

Integra voluit Deus o. M. Mai. I. vers. 8, 9, is, s . Similia ab ido lolatris suis postulavit Daemon. Aristoph. in Acharn. de sucula:

Die. sacri cari isthac nequit. Meg quidum nequit

Sacrificaris' cedo i Dic. quia caudam non habet. Adeo suis membris integra esse oportebat, ut nec cauda carerent. Scholiast. ad hunc loc. τα γαρ κολουρα εν ταῖς is με αι, Qq καλλου, ἔπερ η μη τελειον, και υγιες ου Θυε ρει τοις In sacrificiis non mactantur . qua cauda truncantur. Et in mursum, quad interrum non est, atqm

240쪽

sanum, Diis non mactatur. Hinc victimas probandi mos extitit, id quod refert Lucianus de sacrificiis r ςε αυω o si τ' ζωον, καὶ πολυ γε προ τ ιον

multoque ante explorant , an legitimast, o sacris idonea, ne quid sorte mactent ex eis qua religio repudiat: deinde ad aram adduc hxt, ct sub oculis Dei jugulant. Hunc morem docet Virgilius, q. AEneid. mactant lectas de more bidentes. ubi Servius: Non vacat lectas : Moris enim fuerat, ni ad sacriscia eligerentur oves, quibus nihil deesset. Sic 6. Ancid. Nuηc grege de intacto septem mactare juvencos Praestiterit, totidem lectas de more bidentes. Ubi idem Servius: Intacto, i. e. indomito, ut intacta totidem cervice juvencas. I cctas de more bidentes: De more, antiquo scisecet, quem

praetermisit, ni omnibus notum , id est, ne habeant caudam aculeatam, ne tinguam Uam, ne aurem nigram. Ovid. I S. nactam. V. ISO. Victima labe carens praestantissima forma, Sistitur ante aras. Sic porci ex mil. Donat. ad I Crent. Hecyr. act. I .sc. I . v.'. Eximeta Iecora dicuntur,quae a grege excepta sunt ad usus dominorum suorum , tis uberius pasantur. Sed

proprie eximii sunt porci majores, qui ad sacri candum excepti liberius pa- si untur Etenim boves qui ad hoc electi sunt, egregii diuntur, o ores lectae, ut

Mactant lectas de more bidentes. itast porci eximii. Macrob. Salum. lib. I. cap. s. Eximii quoque in sacrificiis vocabulum, non

poeticum επιγετοις, sed sacerdotale nomen est. Veratius enim in Ponti calibus quaestionibus docet, eximias dictas hostias, quae ad sicli cium desinata eximantur a grege, vel quod eximia specie, quas osserenda numinibus eligantur. Hinc ait: Quatuor eximios praestanti corpore tauros. ubi, quod eximuntur, eximios: quod eliguntur , prastanti corpore mons rarit. .fitatem quoque respicicbant. Lege prisca sancitum fuisse ex Andro

tione ait Athenaeus, lib. cap. q. μη σς ατ ειν προβα ον απείρνη ατοκον.

ne oris intonsi, aut priusquam peperisset, occideretur. Varr0 de re rust. lib. 2. cap. q. quia partu decimo alie tabcnthr puri, ab eo appellabanitir ab antiquis sacres, quod tum ad sacri clam idonei dicuntur prim m. Itaque apud Plautum in Merachmis , chm insanum quem put/t, ut pietur in sippido Iprdamno interrogat, stranti hic porcistini sacres ' Hinc discrimen oritur inter hostias majores & minores; quod aetatis csse manisc um cst ex Livio,

lib. 22. cap. I. Decrethm ut ea prodigia partim majoribus hostis, partim lactentibus procurarentur. Item ex Servio, ad I 2. . eid. v. 17O. In Ee a rebhs

라틴어 텍스트