장음표시 사용
481쪽
Conceditur eis licentia ut baeu los non deserat. ra indem e nee.
INNOCENTIUS cte. Priori Generali, or unioeresse Fratribat
Ordinis Eremitarum m. XIX. Uunto sudissius disinae eonte lationi sacatis, tanto vos ab iis, quae sidentur vobis afrre dispendia spiritus , Iilentius revocamus. Sane petitio vesba nobis exhibita continebat, uod olim a quibusdam Legatis Sedis Apostolicae, aer speciali mandato ejusdem Sedis, ut dicebant, Mutum extirit, τι quilibet Frater pesti oriris quocumque iraum ire contingat , gesare in manuerosma baculum teneatur. Cum autem ineat asseritis, delatIo baculorum hujusmodi certis ex causi molesta vobis exi at, 5 nimium taediosa, cla per hoc, vobis mentibus obductis turba:ionibus nubilo , contingat multoties apud vos sanuae eontemplationis otium imperiri . Nos vestis detotis sumticationibus inclinati, quieri pesse in hae μν Iecon ere pro remedio cupienter , ut eo em Φaea s, non obsunte saluto praedicto, invisi deferre minime teneamini, auctoritate vobis pracdicta indulgemus. Nuui ergo. Datum Perusiae II. Idus Martii anno X. XX. Ecce quam clare ipsa illorum Patrum Eremitarum Augustinianorum consessione, & relatione, delatio baculorum inter eos originem habuerit ab illis Legatis Sedis Apostolieae, & proinde se ab iis serendis dispensari petierunt, quod petituros nequaquam crederem , si a sancto Magistro Augustino eis praescriberentur hae scrute, nec rejecturos vetustum , & originarium sui ordinis insigne. Deinde, consequenter ad hanc dispenationem, Alexander IV. idipsum indulsit in Bulla unionis magnae, per Richardum Cardinalem factae, quam etiam meus refert dissertator, necnon Laertius Cherubinus , & ego ad clariorem totius rei, & unionis factae notitiam , huc lubens transcripsi .
Diledus siliis Lauseoneo Generali ordinis Eremitarum senAB Augustini, o universis Proetiueialibus, Prioribus, ct Fratribus Osem ordinis, tam praesentibus, quam futuris, Distem Apostolicam benedictionem. XXI. T Dei Geloiue citholuae integritatem eo oris sis cera mem- broram diuersias Dbminis et, ct circumamictauisecies muLtiplicibus in ea varietatibus decoretur , nihil tamen in Ipse exprimit contrarietas inconcinnum , in gua conse m nutrit Inaesimabilis concordia caritatis , O individuam foet univer aris commitas, Ideique simplicitas unituem : verum tires aedificationis fabricam, quae in templum snHum in Domino, operariorum ejus studio moliente Deersit, erediwus assice providendum , ut in varietatibus partium, quae ad decorem si mrae Dominicae adhibentur; sis pareat distincta dive/suas, ut non confusio indisreia, Me alterius forma importuna consimilitudine spetiem praetendat alterius, sed singula quaeque certum proprii uetodi ordinem sortiantur . Hac isne consed ratione commoniti, eum consona in vobis Eremitarum amellatio, c parum
dises professio, di ribui titulis, ct in aliquibas disimili habitaurus emate disereparet, cogitamimur spons Gri in cujus vestigia sacrae Reli
gionis depinxit Iustitis cartas pesror) convenire decori , si religiose militia sesrae castra, qu-b uno vocabulo non magna disciplinae dipantia secern lai, Jub communi eapue in merenti incorporationis faedere jungerantur,
482쪽
De praetenso monachatu S. Francisci. si
ut ex pluribus euneis sint ima ransurgeret fortior, ad hostiles spiritus ne aviae impetus conterendos. Propterea dudum maiaraum A suteum ambis emanavit, ut de Angulis domibus te Ii, quarum guriam soni GHLDImi; quaedam sanAB AQUAI Ordisum nonnullae autem fratris mannis Boni; Hique vero de Fabali; aliae sero de Bri Zinis censebamar, , apti
homines amhiguis interdum nuncupationibus vacillabant, duo Fratres eum pleno mandato ad nostram mitterentur praesentiam, quod nos a circa vos
salubriter redinaret disRositio, reeepturi. Cumque Fratres hujusmodi ad
geli Diacono Cardinali, quem negotio unionis vestraestraeficiendum viae nostra deputavimus , sincientia ad id exhibuere mandata, cla in generali Capitulo vesro In Urbe celebriter eongregato, nomine omnium, a quibus fueraut d
sinati, de remmuri Capituli ejusdem assensu, pos O domos vestras in
unam ordiris observantiam, vivendi formulam unformem redigi, unumque ex Hi osIle fieri Generalis Prioris ρ Mentia gubernandum , unam--ter eonsenserunt , petenter,ut ster gratiam unioris commmitatis huyusmodi, eis, juxta conceptum votum paupertatis spontanec, perpet possViionum terresbium abdicatio remaneret, ct ibi baculos, vel ferulas deferend2 Imposita necessitas tolleretur, collato in Cardinalem eumdem providendi vobis ea vice de Generali mi re totiuι ordinis nihilominus potestate. Porro idem Cardinalis nosiri auctoritate mandati tipo ad eum sermone direm, necnon Ο concordi eorumdem Fratrum, se strisim Capituli consen ne sustultus, unitersas domos cla coire IIones vesros, tu unam Orinis
iarum sanAD AQVini professionem, O regularem observantiam perpetuo tot nivit, sub generalis cara Prioris canonice instituendi pro tempore, prae aliis Provincialibus, necnon θ' conventualibus in Iarum domorum Prioribus regulariter gubernandas . Et ut novam ovilir Dominici tinionem
universatis capitis unitas eonsummaret, te, dilectessi , frater Lanfrance, in Generaleis Ordinis ejusdem Priorem , ct patrem , Spiritus sensi gratia invocato , praescit, se etiam, prom a nobis specialiter in mandatis aeceperat, confirmavit ; sos universor oesuccessores vesror a Meulis Ofertilis deportandis, od non commisi ad recipiendas posses ones aliquas, mel
habendas, decernens preMetuo uberos , ct exemptor. Nos igitur pr fati Carinalis procesum, convenientem cum voluntσυι πυυπ'omino, a robantes , praemissa omnis grata habemu1. O mis, ibaque auctoritate Apσ- solus eonfirmamus, oe praesentis scriptipatrocinio commanimus. Insuper autem personas, ct domos pestas sub beatorum Petri, ct Patili protectione suscipientes, re nostra praesentium auctoritat uiuimus, ut vos fui Priores , O Fratres in professione cdicti ordinis in m ato generali opitulo ordinata quo quidem ordine vos perpetust ceseri volumur, vobiseum super unitersarum professionum, aut observationum debito , quas antea feceratis in praedictis, pes ouis Ordinibus, dispensanter)sub devota Generalis Prioris , euem nunc vobis divina ordinatio pretulit, ejusque Decesserum obedientia perpetuo virtuom Domino serviemeo, nimis dumtaxat, nulus aliis alterius esuris cuculus, ut uniformis amictus normam ejuydem in vobis professionis ostendat, utamini de cetero univers. ει ut haec sancta unio , quam sterpetuae satis tranquillitate gsudore volumus , omnibus interritatis suinperfecta partibus,subitis perseveret, decernimus , ut omnes domus Ordinum Juprascriptorum, quarum Fratres, juxta mandati nostri forinam, admosram praesentiam non venerunt, i umori, tamquam corpori membra , absque ullius exceptionis praetextu inhoeam, O ad observationem ρω- dictorum omnium teneantur . Alioquin yententiam, quom tu , dilem fu ior Generalis, ct successores tui rite tuleritis in rebelies, ratam habebimur , π faciemus, auctore Domino, uisur sesis mouem condenam ,
ehardo .Lanstaneus ereatus Generalis .
483쪽
appella Ione remota, Inpiolabiliter observari. Niso ergo ovinitio iacerahaxe nosse constrinationis, protectioni, , dispensationis, O restitutionis parauam infringere, vel es ausu temerario contraire. SI uis autem MeatremarestreDNyerit, indigninionem omnipotentis Dei, er beatorum P tri 9 Pauli Aposolorum ejus se noterit incursurum. Datum Laterani v. Idus Aprilis Pontis tua uoseri amno II. XXII. Hic etiam satentur , sibi impositam necessitatem baeulos, seu serulas deserendi, videlicet per mandatum Apostolicum , & propterea petunt ab eo dispensari, quod & Cardinalis Richardus eoncessit, & Pon- 'ti sex confirmavit. Dum autem iiij sinodi dispensatio non constabat Epiastopis Italiae , juxta scriptas ad se litteras, tam a Gregorio, quam ab ipso Alexandro , de cogendis Eremitis, ut habitum praescriptum a Gregorio gestarent, illos ad hoc compellebant gravibus censuris, e flarmatis
etiam in eos processibus, ut smul baculos deserrent. Recurrentes vero Eremitae ad I ntificem Alexandrum, sequens reportarunt ab eo rescri aD q. eq. f. . Ptum , aliquot meusibus ab unione facta. Habetur autem Diploma apud meum differtatorem
LenerabuIbat fratribus Archispiscopis , ct Episcopis per Lombardiam ,
Tufeiam or Romandiolam, ac Trevi nam edi A conitanam Marchias , Ducatum Spoletanum, Patrimonium beati Petri in Tuscia, Campaniam, ct Maritimam, ae Regnum Siciliae eons
νῖ. n. eoriarii μή imi Prior O Fremitas sp ut ex parte ipsorum raue baeuloi pot- propositum coram uobis ) tandum Messis, O foetenda quaedam alia, quae In narratione litterarum hujusmoi continentur, compellere intendentes
Iuper hoc monuisis eosdem, vel proponitis admonere; or quidam vesbum iures, nis Me in a idem fesum omnium Sanctorum adimplere euraverint, communicationis, suspensanis ct interdicti promulgarunt sententias , veι promulgare intendum , super quo iam Priores O Eremitaepetierunt ,ibi per 'cem A solicam δει riter provideri. fuia pero nosse intent mireri ut, ut pr oti moresin emitae ad assumendum usue adpraedirium Iesum, iuxta sωdictum saxulum no um, nigras dumtaxat, mussatias eotoras terius cucullas ab eis, abjectis alias , deferendas tantumm o, non ad asia per es em luteras cogeremur e volumus, dr univer talizesse in virtute obedientP per A soluaser pia praecipiendo mandamur, ut guo pesrum infra octo Melpost recepiIonem praesentium , processui sol
contra memora I Priores O Eremitar, vel eorum aliquos, occasone issis
movi habitor , Iublato equilibet in ultatis oe dilationis αδ eulo , pudeant
revocare . Asioquin ex tune processus hujusmori revocamus, ct eos decerni mus ms esse Hobis etiam universs O sntulis inhibemus, ne uisur a Mueum RVurrectioms Dominicae morim uturum contra sepe dictor Prioreser Eremuos , vel isserum aliquem auctoritate praedictarum litterarum ac fuat mur procedatis: G tunc vero IVos tantummodo ad assumendum, O de Ierendum eucrius omnino nigras, tinctas, vel non tinctos, non ad aiastus aru compellam. Datum Anagniae Idum Octobris, Pontifectus nostri anno 3Ι.
484쪽
De praetenso monachatu S. Francisci. 473
XXIV. Ubique ante & post unionem manifeste videtur, aegre tulisse Eremitas illos Augustinianos baculos seu seruias , & ex omnibus Bullis clarius habetur , necessitudinem ea deserendi non a primaeva Ordinis institutione, sed ab Apostolico provenisse mandato . Idque fatetur Ioan nes Gon2aleet Critana Augustinensis ei latus, licet non ad Gregorium , R. - aut ejus Legatos, sed ad Alexandrum IV. anno MCCLv I. rei originem reserat his verbis . Luia hau fatiis Aura menses a Francisanis dignoscerentur, Alexander IV. per Breve Apostiluum datum anno Verbi Incarnati MCCLVI. mandavit ut Augustinates atriori colore suam vestim induerent , baculisse uterentur, quod ea aetate ad praxim redauum es. XXV. Quod vero ad calceos attinet, praeterquam quod hi omnibustam Eremitis, quam Anachoretis, quam item universis ordinibus status secularis communes sint, nec peculiare suerit signum status regularis in sancto Franciseo eos sibi induxisse , peculiarius, & vero similius ex eis inducitur argumentum ad probandum , nequaquam Ioannis Boni fuissedisti pulum. Ille etenim, ut sanctus Antoninus refert, numquam calceatus incedebat, eui etiam subseribit Abrahamus BZovius, Constantius ad ariti is Laudensis in ejus vita, necnon Cardinalis Viterbiensis Augustinianus, ... ad summum ealepodiis, vel ligneis solutaribus dumtaxat usum in Eremo M. constribunt . Unde ergo ex calceis insertur , disti polum Francistum suisse Eremitae distaleeati Z XXVI. Fragile itaque R inane desiimiint venerandi Patres Eremitae, Eteriis usu ex Francisci habitu Eremit leo, ad ejus Monachatum Augustinianum asserendum Quod enim de similitudine utriusque habitus objiciunt, constat ex Bullis Pontificiis, non eam exinde exortam, quod Franciscus Vestem Ioannis Boni, aut similem induerit, imo potius quia Francisti vestem, hominibus jam probatam & gratam, induebant Eremitae, variantes formam sui habitus, 3c ordinis sui substantiam, ut majorem sentirent, dc reciperent in populis caritatem. Quod dum redundabat in multiplicem derogationem Minorum , ut Pontifex loquitur , iussit ut omnino illum deponerent, & certum sibi assumerent habitum, vel nigri, vel albi coloris, adjectis aliis insignibus corrigiae & baculi, quibus clarius discriminarentur. Si vero Franciseani mutuarent hunc habitum ab Eremitis, & hi priores essent in possessione, nequaquam illo privarentur , S concederetur Minoritis; dum iniquum censetur ut recenter ad n lavit D. Gabriel Pennottus dignissimus Ahias aedis sanctae Mariae de Pace P ηοt. n histor. in Urbe, & Procurator Generalis Congregationis Lateranensis Cano- 'r'
nicorum Regularium , vir doctus , mihi speetatissimus ) veros & pristos rei cujusque pinetares eadem spoliari, atque ultro adventitiis, & hominibus recenter natis conferri.
XXVII. Quod autem addebant ex Iordano x Antonino , Eremitas Restondet et ad peramplam corrigiam ab Augustino accepisse , longe alienum est a nar P, . rativis Pontificum litteris, quae ad Gregorium IX. reserunt Originem . et pio hujus Neque Iordanus suum assertum aliunde probat, quam ex sermonibus ad Fratres in Eremo, quorum auctoritas jam pridem excidit, dum indigne Augustino adseribi docta constitit discussione. Antoninus vero rem transcripsit ex Iordano , ut vel ex hoc loco constabit, & ipse praefatus est his verbis : De sero ordine sanni Augustini, ore. quae in euI hic refero. Diadum Religiosus dicti ordinis fescribit Oe. Ex illo autem loco Augu --
stini eontra litteras Petiliani nestio quid velit , aut possit dissertator bes in e fici . exsurgere pro sua stabilienda de corrigia sententia . Verba enim Augu- tionem corrigit stini sunt: Deinceps perrexit ore maledico in vituperationem Monaseri so. ram, oe Monachorum, arguens etiam me, quod hoe genus vitae a me fuerit
insituIum. Luod genus vitae omnino quale sit, nescit, pes potius toto orbe
485쪽
notis tin, nescire se git, inde asserem, me dixisse, Grisum esse rupit
stam. Ego certe suspicatus sum, quid quam vel aperte, vel Rppareater habuisse hoc loco Augustinum, quod ejus Monachos corrigiatos incessisse insinuaret, dum adeo fidenter eum vocat in testem meus dissertator. At nihil ad rem hane ibi habet praeter relata , ex quibus qua consequentia Augustiniana tessera corrigiae inseratur, plane nescio, etiam postquam consului eumdem dissertatorem alibi, quo lectorem remittit, & ubi istius testimonium illud expendit. Sed neque ibi ipseMarque et quidquam ex eo colligit, quam quod Augustinus Monasteria landaverit, eaque in Eremo, quos dum Christi vocat discipulos , videbatur inferre, Christum
esse Baptistam, quia non ille, sed iste vixit in solitudine . Quid hie ex ipsa dissertatoris discussi orie de zona pellicea Quid illic de perampli di
lata corrigia Z XXVIII. An item similem corrigiam Franciscus sibi cinxerit, an etiam latum, vel angustum habuerit cingulum , quis poterit enarrare Coniecturare voluit dissertator ex viri in poenitentiam affectu, quasi latum praecinctorium ad eam plus conducat angusto. Curio suin auis ricum cingulum, vel baltheum constellatum, hominem dedecet poenitentem , non autem exile, quale unius pollicis mensurae sanetum Benedictum gestasse, & suis praescripssse narrat Ioannes Diaconus. Qit od vero Sabellicus, Polydorus Uergilius, aut Granat ensis Francisti cingulum vocaverit tonam, nihil refert ad probandam ejus amplitudinem : communi enim hac nuncupatione tam intelliguntur exiles , aut teretes nobilium, vel foena inarum Zonae, quam etiam amplae , vel robustae militares , ut ubdere est apud Observatores lectionum antiquarum . Martialis in Ap phoretis de et ona agit muliebri, Ovidius in Fastis de zona tereti, Plutarchus in vita Demetrii, & Spartianus in vita Pescennii de gona militari , ita ut omnia cingulorum genera hoc uno ambiguo deis nomine intelligantur . Quare Ambrosius Cale pinus non aliter Zonam declaravit, quam per cingulum , quo cingimur. Neque vero omnes interpretes loci istius Matthaei : Neque pecuniam in zonis vobis, in eam abeunt sententiam , ut ipsis Zonis portarentur pecuniae , quin plures, Abulen . Euthymius, Maldonatus, & alii ideo id dictum putent, quia ex zonis pendebant communiter marsupia, vel crum emae . Neque minorem habet latitudinem apud Hispanos vox illa tanto, quo usus est interpres Castel
latius Marci Ulysipponensis , quin & similiter amplas & exiles significet
XXIX. Baculos item communes quibuscumque Eremitis, pastoribus, ruricolis ,& diversi generis hominibus .esse , & semper fuisse, elarius est quam ut probatione egeat, quam si velis , ubique in sacra tibi occurret Seripi ura : & sane Christus Dominus justit, ut discipuli virgam , sest baculum ferrent. Neque nos negamus familiares esse Eremitis ; an vero ita peculiares Eremitis Augustinianis fuerint ante aetatem sancti Francisci , ut eis servierint in s gnuna & tesseram a sanisto Augustino acceptam, hoc illud dubii. Profecto Flaminius refert, sanctum Dominicum, si vere diret in Monasterio, sive usquam iter ageret, semper baculum manu gestasse. Nihilominus peculiarem fuisse tesseram Augustinianorum pro bat Iordanus de Saxonia, sed ineficaciter, ex sermonibus ad Fratres in Eremo , quos Augustini non esse, jam diximus pro comperto haberi , dilargissime probant duo illi Illustrissimi atque doctissimi Cardinales Baronius , & Bellarminus, quorum verba nunc recens transcripsit, aliaque multa pro eodem confirmando adjecit argumenta plane efficacia Gabriel Pennotius citatus. Addit vero Iordanus, praetensam illam suam institutionem baculorum per Augustinum vetustate, seu antiquitate confirmar 6 ait
486쪽
De praetenso monachatu S.Francisci. Os
ait enim, per B. Gregoriunt Papam statutum fuisse, ut ejusmodi Fratres haculos quinque palmorum in manibus portarent . Sed praeter quam quod ad Gregorium, Augustino uno atque altero seculo posteriorem , originem vel statutum deserendorum referat haculorum , quod antea attribuit Augustino , valde plane decipitur circa Gregoriunt. Ut enim adnotavit ad eumdem Iordani locum Marcus Antonius Massa Salernita- .nus quem di ne laudat Augustinus Fiviranius in praeliminari epistola Operis Iordani nullibi apud beatum Gregorium invenitur hujusnodi
satu tum. Neque sane mirum . cum non sancti Gregorii I. sed Gregorii IX. suerit praeceptum, cuius de hac re multiplex expressum testimonium , & plures tabulas omnino certas superius adduximus. Circa cal- erceamenta nihil occurrit peculiare quod relallatur: quod enim dissertator colligat ex litteris Gregorii IX. Eremitas suos calceatos incessisse, non reluctor . An vero ex re, omni serme hominum generi communi, quidquam inseratur singulare , quo probetur , Franciscum calceatum , non
Anachoretam, aut siui juris, sed regularem egisse Eremitam , id plane
XXX. Satis me ostendisse judicaverim, debile omnino ac plane nul- Adhue ostenditum desumi ex habitu Eremitico amumentum pro Monacha tu hoc asserendo , dum certo certius probavi sormam habitus, quem modo gestant Patres Augustiniani, Francisto posteriorem . At demus & anteriorem , vel Franei icum hoc ipsis nostro seculo extitisse, tunicam, corrigiam, caleeos & baculum gestasse, quis inde serio, aut probabilius efformet Augustinianum Non effractus sane dicet, quam qui Franciscanum ve- , lit, qui tunicam, chordulam, seu funem nodosium absque ealeeis gestarit. Quot undequaque semper, & ubique videmus circumcelliones, gyro- vagos , dc nebulones super tunicas protensas corrigiatos 3c laniculatos rQuot conspicimus & audimus solitarios 3c Anachoretas, sub utriusque
init uti insgnibus in selitudine latitantes inid i hine omnes Augustiniani t hinc omnes Franciseanir Absit. An item stire vellem, illo aevo ita praescripta Eremitis regularibus Augustinianis hare insignia tunicae, corrigiae & baculi, ut quibuscumque, vel Anachoretis, vel cuiusvis generis hominibus non prostarent, aut licerent i Peculiaris sane non tacit Insti- Auctor unIeo de tuti, quod pro omnibus suit institutum. Circa ipsius sancti Augustini vestem plura hic intexere potuissem, nisi maluissem brevitati consulere, mento . nee ita ad singulos hujus dissertationis anfractus deelinate . Fidenter id dixerim, ineficaciter Marque2 probare in veste, suae consimili ineessi se sanctum Doctorem , quod largissime , & data opera convincit Gabriel
Penuottus, ad quem lectorem remitto, ne videar actum agere , or telam σθω.
Pene is texere , atque retexere. Plura etiam si ibministrare liceret de Congregationum, sub Augustini regula unitarum , origine, ac cujus suerint primaevi Instituti, certis tabulis monstrare, nisi vererer, non omnibus haee placitura . Nolo mihi vitio vertatur, quod in meo dissertatore aliis displicuit ex arrepta occasione astruendi Monachatus sancti Franeisti, & sitae institutionis ad sanctum Augustinum deducendae, originem Canonicorum Regularium evertere, plures Sanctos iisdem Patribus, Benedictinis, aliisque Religionibus eripere, nobis sanctum Ludovicum Galliae Relem negare, sibi omnino D. Claram Montesat censem adseribere , aliatque id generis in aliorum commotionem quaestiones excitare. Ego meo dumtaxat adhaerebo argumento , nec extra chorum in hac scena saltabo ; quae sola Monaehatum hunc attingunt, vel stabiliens, vel re
XXXI. Ad quasdam vero conjecturas, ubi argumenta defecerunt, Prima dissum nieus diisertator destendit, quae meo judicio , plus ejus cauis obsunt, Tom. II. Ο o o a quam
487쪽
quana prosunt. Quid enim magis infirmam aliquam sententiam esse eo, firmat , quam ut non rationes firmae, sed quaedam exiles, imo non ratio nes , sed conjecturae unde quaqtie pro ea constipentur Z Primam auteri desumit ex eo, quod sanetus Franciscus dicatur conversus biennio illo ante institutam suam Religionem ; at inquit, emet ejus non dicitur, nil qui mundo valedicit, & approbatae euipiam Religioni se tradit; idqθε probari, ait, ex Iure Canonico , toto titulo conversone Conjugate1rumseeundum expolitionem Iurisconstitorum in eumdem locum , atque in terpretationem aliorum Do storum . Id vere nos libenter admiserimus, lagi in eo titulo Decretalium de persecta & ultima conversione per omai modum mundi contemptum,& Religionis ingressum ; tractatur enim ibi de di lutione conjugii, quae non per aliam conversionem, quam per hujusimodi contingit. Praeter hanc item M alias esse conversiones, quis neget, nisi universam rejiciat sacram Scripturam , quae ubique statet hujusmodi phrasi, & minio loquendi, quo usi sunt, qui dixerunt, Franciseum post renunciatas patri vestes , conversum fuisse ad Deum. Coa tendi libri Canonici meli. I . Isaiae 33. Perem. 13. Eae B. IS. atque alii passim sacrae Scripturae codices, qui peccata , vel seculi vanitates relinquentes, & justitiam sectantes, conversios ad Dominum appellant. Atque in hoc sensu est & alius titulus in Iure Canonico de conversone infi, idelium ut rubricam rubricae opponamus ) immediate subsequens altitulum a dissertatore allatum, quem potuisset consulere, & videre neque a Doctoribus, neque a Pontificibus, neque in Iure Canonico sumi in eo dumtaxat sensu contersonem. Atque in ipsa Religione esse Conver
sorum gradus, & quosdam diei oblatos , seu Converses , qui privilegiis
non gaudent exemptionis; alios Vero omnino Converses , atque exemptos docet Panormitanus. Amplior sane & communior est conresmis' aeceptio , quam ut ilis Religiosis possit attribui, neque tutum dixerim contra communem loquendi modum sacrae Scripturae, ad hunc intum se a- sum illam redigere. Circa illa verba de peccatoris conversione ad Deum apud Zachariam Prophetam : Conperemini ad me, em convertor σι :sos, vide si placet, Augustinunt in Pal. 7o. & lib. Io. Homiti 1ruae, Homil. 3 q. cap. 4-XXXII. Aliam addit coniecturam ex iis verbis, quibus sanctus 80- naventura retulit Innocentii Pontificis erga Frane istum Se socios dignationem . A robavit, inquit, Regulam , dedit de menirensia praedicanda mandatum , ct Laicis Fratribus omnibus, qui servum Ddii fuerant comitati , fecit coronas pamulus eri, ut verbum Dei obere praericarent. Dum,
inquit, refert Bonaventura saetas Fratribus Laicis coronas parvulas, ne
que de Francisci corona quippiam eloquitur, probabiliter insertur, eam jam habuisse : at non aliunde accepit, quam sub habitu & Institulo
Eremitarum : non enim tantum videtur sibi assum pulse, ut tonsuram clericalem voluerit admittere ex privilegio Ordinis adhuc non appro'
bati . Sed nihil nimium libi attribuit Francisseus seera jam poenitenti Inorma instituta, dum sibi clericali modo capillos in Orbem totondit Apostoli ea enim traditione , ac constitutione in Ecclesiam derivatum est veluti late docet Severinus B in ius in Notis ad epistolam decretalem Aniceti Pontificis ut eorum capita in modum spherae desuper tondeast
tur, qui a communi hominum vita recedentes, excultius vitae genus se
et an iur. Ita Rabbanus de Institutis clericalibus , Isidorus de divis' ossicio , & ex hoc Concilium Aqui sigranen. sub Liad vico Pio cap. i
Concilium item Toletan. q. cap. II.&Toletan. 6. cap. s. . deI7. ubi xi ldendae sunt notae Garsiae I,oaysae in cap. 6. ad illa verba : in sir deton tur. Plura habet de Monachortim tonsura Epiphanius haeresi So.
488쪽
De praetenso monachatu S. Francisci. 477
versus Massalianos: Oportet, inquit , suos Virginia Matris Ecelsae esse
reterendos in tonstra . Et Hieronymus epistol. 8. ad Sabinianum , Beda lib. I. de gestis Anglorum,& hujus ritus meminit etiam Dionysius Are pagita de Eccles Hierarch. p. a. cap. 3. QEid ergo prohibuit Francistum, ne in novo & excultiori vitae genere , atque sub religiosa poenitentiae ratione comam religiose tonderet praesertim cum jam unius , aut alterius anni spatio , M plurium sociorum sequela jam suum firmarit Institutum, nec ullum esset praeceptum , aut jus postivum Ecclesiasticum, quo
teneretur ulteriorem confirmationem petere a Pontifice, ut doete o servarunt Illustrissimus Bellarminus , Ioannes a Carthagena, & Hieronymus Platus , atque ego ex his alias adnotavi. Socium item tune habuit secum Silvestrum Assisiatem Sacerdotem , nec tamen de ejus coro na verbum fecit Bonaventura : an ergo & religiose tonsum negabimus, "quot erant in illo tunc Sodalitio divino cultui deputati, absque tonsura suisse dieemus , vel aliunde, quam sub hoc vitae genere ea insignitos affrmabimus XXXIII. Tertiam desumit eonjeisturam , ex quibusdam similitudinibus vitae & ad ionum utriusque Dei servi, Francisci , & Joannis Boni,
nullius plane momenti, aut essicaciae ad stabiliendum praetensium hunc Monachatum; quare non est cur sngulas recenseam, praesertim cum ex serie annorum , quam supra statuimus, evidenter constet, nihil horum potuit Franciscum edistere ex Joanne Bono, tamquam ex praeceptore,& ex illis multa, etiam secundum calculum annorum statutum a nostro
disertatore , non nisi post Franei stanum Sod1 litium jam institutum evenire potuerint. Vere licet distum sit de Abrahamo, & quotidie dicatur de unoquoque sancto Consessore Ponti siee in laudibus Eeclesiasticis, quod non es Iuventus ritis IIII ', tamen multi comparantur insigni Patriarchae, 8cita in v ieem inter se conseruntur Canini Consessores in plerisque heroicis actibus, ut ex eadem virtutis ossicina proditisse , vel sub eodem magistro audiisse videantur, licet toto orbe aliquando divisi diversis seculis emolucrint. Librum integrum, nec parvae molis, ante ducentos annos scripsit Bartholomaeus Pisanus de eonformitatibus vitae Christi, dc Francisei, qui ei adeo similis , quantum homini licuit , undequaque apparuit, ut non immerito dixerit Volaterranus: Conservatorirnsri fere ster ownia typum gessit: nee tamen omnia immediate ab ipso didicit Christo , suffecit audiisse & legisse quae Salvator effecit, ut imitari vellet 3c sequi: quod de probabiliter de beato Ioanne Bono Franciseo coaevo , dc superstite suspicari licebit. Potuit enim Francisci virtutes audire , ipsium videre , vel cum sociis agere , qui multa de suo Institutore adhuc in vivis agente, vel jam de iuncto referrent, quae sancte Viro ad
majora asipiranti calcaria adderent, ut praeclarissimi hominis, jam mundo notissimi, & inter Sanctos relati, omnibus aemulandum sectaretur exemplum , juxta illud Apostoli: e mulamini charismata meliora.
F. V. Recensentur o refelluntur hujus pretens
Monachatus assertores. I. T Am tamdem deveniendum erat ad rei testes , Vel assertores , quos I in diversas acies dissertator evinxit : aliquando enim in testes apertos seu claros, Sc probabiles, vel obscuros; aliquando in domesticos L Augustinianos; 8c alterius vitae viros distinguit, ne si perdiderit turmam unam, non salvetur di altera. Claros testes enumerat viginti unum,
489쪽
obscuriores plures; Augustinianos multos; externos convocat unde-eim . Sed antequam horum vires exploremus, ducem tanti exercitus
exquiramus. Profecto non alius assignabitur, quam Iacobus Philippus Bergomensis Eremita Augustinianus, qui tertio post Franciscum seculo Monachatum hune primus adinvenit, ut venerandus Pater Antonius Daeta praemonuit. Sed alios hoc priores antesisnanos statuit, Scevicisse se putat Marqueet praemittens Henricum de Urimaria , seu de Alemania, Iordanum de Saxonia, constitutiones quasdam Patavinas ordinis Eremitarum , Marcum Antonium Sabellicum, & Polydorum Uergilium. Haerendum hie paulisper pro asserendo primatu Philippo Bergomensi, ad quem reducenda est totius rei origo : quod facile fiet, si eorum quos priores MarqueZ vult , examinemus sermonem & tempus. Citatur Henricus de Alemania quem eumdem esse eum Henrieo de Urimaria ait dissertator , sed diversum facit Ioannes Gon aler de Critana Augustinianus in epitome historica vitae Monasticae senisti Augustini Hispano idiomate edita, quam Latinam secit Gregorius Aur. D'ayness . Augustinianus in tractatu quodam per eum completo, anno MCCCXXX lv. servato in Bibliotheca sancti Victoris Parisiensi in pluteo triplicis G. inham verba : Beatus Franciscus eum dictis Fratribus habitavit ut quidam asserunt, fuit Frater nostri ordinis in loco sanni Iacobi de Aqua visa juxta Pisas. Aliter citat locum hune Ioannes Gonzaleet citatus seb his verbis: Henricus ab Alemania in ea, quam in membranis reliquit historia,
inquit, tempore Innocentis III. fuit frater Iannes de Celta, circa gaurem I beatus Francisur eum Fratribus sancti Augustini histimis; crquidam a ferunt, quo fuit Frater GAII ordinis sensti Peobi de Aquasi
juxta Piser, ut ex ejus vita colligitur , ubi legitur quod beatus Franciscar habitum Eremuleum deferens, baculum manu gestans, stribus ealceataI, em corrigia cinnus eum Fratribus Eremuis sancti Augustini de te incesssit. Concludit autem, inquit Critana, quod relictis omnibus, sotas adnemmconfugit. Non expendo modo differentiam utriusque lectionis ; fortassis enim interpres Latinus hujus epitomes aliter transtulit ex Hispanico, quam codex habeat MS. Parisiensis r sed illud obiter interrogaverim, ubi
ut ille seribit, legitur in vita sancti Francisci, quod sub illo habitu cum Eremitis sanisti Augustini devote incesserit ξ Volve sane , & revolve
quantum placuerit, vitas quascumque ante hujus Henrici aetatem scriptas , atque illam praecipuam a divo Bonaventura accurate exaratam,
neque verbum de Eremitis Augustinensibus invenire, aut quidpiam de iisdem subodorare licebit. II. At quidquid sit de re hae omnino manifesta , ipsius testimonii
veritatem placuit diligentius inquirere . Datis itaque litteris annom DC xxi I. ad viros doctos amicos Parisis commorantes, oravi obnixius, ut omnino rei veritatem mihi explorarent, transcriptis ad eos verbi
ipsis ac citationibus, qnae apud meum dissertatorem habentur. Egerunt eum Bibliothecario sancti Victoris; atque uno & altero die revolutis libris scamni signati, consultoque serio indice, minimeque invento tra etatulo, transaliserunt mihi subsequens R. Patris Bibliothecarii testimonium. Ego iustaserimus testir, librum, qui ditisur tracta ut eompotai per Henricum de Alemania , non esse in pluteo g. g. g. BibliotΘecae nos sancti Victoris, meque diligenter inspex e eatalogum dictae Buliotheex, ct dictum Auctorem in ea minime reperisse , neque ullam ejus mentionem . Dedijus residem, subscri i iv. Maia MDCxxii. Fri Nicolaus Bouatre Regu Iaris indignus praefati loci, necnon Bibootbecarius. Attamen , dum mihi subesset scrupulus circa indagatorum llicitudinem , miraretque, adcodistincte enumeratis scamni characteribus, additis indiciis , Sc tractatuli
490쪽
De praetenso monachatu S. Francisci. 479
principio, citari a dissertatore testimonium, iterum rescripsi ad Hugonem Bardaeum nostrum, consessarii Reginae Christianissimae socium , Modo Collegii Lovaniensis Minorum Hibernorum professorem , rogans ut novam & sedulam adhiberet operam in hoc opusculo , undequaque , &per omnes, si oporteret, pluteos investigando. Invenit tamdem, &tale dedit responsium : Omnem posui curam in detegendo illo tractatulo, quem L. R. indicat, in Bibliotheca sanctI Victoris, or tamdem diffinis in quodam libro antiquo stam reo in quarto, quiservatur inprima aula ejusdem Biblutheec infamno, cui inscribi solebant tria G.G.G. nam ct chara-Herum aliquantulum immutatus es ordo. In libro iso continentur plures diversi tranatali seripii characteribus ferme Gavitis, omninosimilibus antiquis. Iu Iranata illo Henrici de Alamania, at habet Drycriptio, non vero de Urimisia, ubi plurimum agit de dimerentia Cauonicoruin regularium ab Eremitis Augustuensibus habentur in pagina s. folio penultimo , ea quae T R. in uirit Iub hae formula perborum. Beatus Franciscus cum dictis Fratribus habitavit , & , ut quidam asterunt, fuit frater nostri ordinis in loco sancti Iacobi de Aquaviva juxta Pisas. Tamdem licentia obtenta a Priore dicti loci, ut arctiorem vitam assumeret, dimissa zona, & subcellaribus, ad nemus se ilitarius transtulit. Hisce ibi , sed in
margine , diverso recentiori charactere , etiam cancellata; nesue in e dem margine , aut intextu, ante, veIstos, antecedens, aut jubsequenrverbum ullum habetur de Patre visero Francisco. III. Vide ergo quam suppoli titius hic testis mereatur fidem : 8c sane plane constat recentiorem esse additionem hanc , dum ait, alios asseruisse Franciscum Augustinianum fuisse. Quis enim aliquando sub illo tempore , aut ante hujus Henrici aetatem, imo nec multis post annis , quidquam de praetensio dixit Monacha tu i Taceo insuper, quod tirocinii, vel incolatus locum assignet sanctum Iacobum de A qua viva prope Pisias,
contra communem Augustinianorum fidem, ut ipse Marqueet notavit, de quo nos es imus superius , atque etiam singulariter prae omnibus dicat obtinuisse lieentiam a Priore loci, ut arctiorem vitam assumeret, deinde solitarium aci nemus se contulisse , quod est contra Bonaventura ,& aliorum Auctorum narrationem , qui dicunt, statim a deposita veste , eum praedicandae poenitentiae , & novae vitae instituendae totum intendi Dse. Neque minus fictilium illud , quod refert Critana ex Nicol ao ab Alexandria cap. 9. Collectaneorum ordinis Augustiniani, scilieet sinistum Franciscum instructum voce Evangelica ad arctiorem vitam assumendam R. P. Fr. Bandinum Priorem Monasterii sanisti Salvatoris , quod Silusiacus dieitur , Ordini sineti Augustini Secenis Senis puto voluisse dicere : in illa enim dioecesi est Monasterium hoc ) adiisse , durius aliud vitae genus ineundi facultatem rogaturum . Belle sane sibi cohaerent hi uehores, ille ad Pisarum , hic ad Senarum Priorem recurrisse absque ullo perhibet teste, cum statim, audito Evangelio, habitum mutasse,communi aer vitae sancti francisti Scriptores enarrent. Quid Z quod & Eremitae Tusciae, in qua comprehenduntur tractus Pisanus & Senensis , usique ad annum primum Pontificatus Innocentii IU.non fuerunt Augustiniani Znam praeter quam quod ille omnium primum tunc eos jusserit Regulam sancti Augustini astumere , ut constat ex Bulla ejusidem , Incumbit nobis , data xvii. Kalendas Ianuarii ad universos Eremitas Tusciae exceptis Fratribus Guillelmitis sub Regula etiam salvii Benedicti degentibus , quos noluit tune ad illam unionem reducere quae habetur apud meum dissertatorem, &in . Regesto ejusidem Pontificis num. 333, aperte asseritur, eos usique ad illud tempus Regulam observasse sancti Benedicti, ut etiam ex his duabus istieris ejusdem Pontificis,