장음표시 사용
531쪽
Probabile es quod quando ad eremum C eme abiae, versabatur inter quadrare umese quinquagesmum aetatis annum. Constantius Laudens s ex r.e.1 s. processu auctoritate Apostolica compaeho . Rendὰ Palma at Creatore inred de anni ottanta, e sta: quarenta eloὰ spes at secolo; sei licet, rediit animam Creatori in aetate annorum octoginta or aura, ex quibus quadraginta exegit in seculo . Qia i ergo natus est anno MCLXVI ii. non nisi anno mccum. vel iequenti recessit a seeuto. UI. Quid , quaeso, solidum , aut firmum ad tam aperta responderi potest testimonia quid ad tot irrefragabiles dici Auctores Tu ab omnibus facile te expedies , si omnium contemnis , vel negas avetoritatem . Ita facis , & tuas praesers conjecturas constanti omnium assertioni. Qu id ad historiam Mantuangm responderes , non habebas, ego saltem nihil te respondisse conspicio. VII. Ad inscriptionem claustri Mantuani aedis Augustinianae dicis , Scriptorem, vel Auctorem errasse, indeque. errandi causam sumptisse , quod legerit, Uirum sanctum natam anno MCLxviii. 3c subiisse vitam religiosam sub siancti Augustini Regula anno x L. suae aetatis , & proprCrea scripsit, id factum anno ΜCCUMI. quando implebatur annus XL. aetatis . Sed, inquis, erravit. In quo quaeso erravit Z nonne persecte stileorrespondent numerorum partitiones Z nonne hoc anno completurniensura annorum quadraginta Z Adde quod non loquitur de professione Augustiniana, sed de mundi contemptu, & conversione a seculi vanitate.
VIII. Assertionem Magistri Marqueet asseris salso inniti sundame cito nativitatis & mortis , super aliorum Auctorum minus certis relationibus constructo , neque vidisse vitam a Constantio editam , ex qua constat, ab anno XL. aetatis professum fuisse Ioannem Regulam Augustini nam , atque adeo mirum non esse, si in eo discursu Marqueet erraverit Quod anticipaverit MarqueZ ortum 6c interitum Joannis, & in his a Constantio, aut a veritate discreparit, non ossicit, ut in eo , quod vere loquitur, & in quo cum aliis concordat, non admittatur. Ita ipse non semel doces, Auctores , etsi in aliis errent, in iis, quibus probatis con- - 71- sentiunt Auctoribus, debere approbari. IX. Constantium ipsum tam insigniter a te laudatum ,& controversae arbitrum a te constitutum , primo dicis minus proprie locutum , dum dixerat totos quadraginta annos in seculo consiimpsisse, quia tu contendis duos, vel tres saltem ex istis in eremo transactos. SeCundo , alio te convertis, dicendo , etiam si prius ad eremum abierit, tamen illud biennium , vel triennium ante susceptam Regulam Augustinianam in Eremo transactum , computandum esse intra mensuram illam quadraginta annorum , quos Constantius dixit in seculo consumptos; licet enim vixerit in eremo, adhuc non exivit de seculo per ingressum Religionis appro-j., a. batae. Et objicis, ita me intellexisse illa verba Testamenti sancti Fran. eisci postea parum leti, di exist de se Io ; &Jesuatos tempore Abbatis
Ibis. Φ.f. u. 37. Panormitani fuisse seculares , quia non vivebant sub Regula approbata. X. At ego non admitto,Constantium improprie locutum,'sed genuina & aperta phras dixisse contendo , Ioannem in seculo , & ludicris artibus perseverasse usque ad annum aetatis quadragesimum . Neque admitto computandos esse inter seculi annos quoscumque in Eremo transactos. Quomodo enim dicetur consiumpsisse in seculo eos annos, quos
sanctissime in arctissima poenitentia peregit in Eremo, in qua diluere studebat , quod in seculo peccaverit Z Elongavit fugiens seculum, & mansit in selitudine, ut ibi severe corrigeret quod in mundo deliquit. Eremum ille seculo opposuit, & tu utrumque conjungis . Meliori transgressu
532쪽
ad Dominum seculo renunciavit: & extra seculum in spelunca semotum tu adhue in seculo contendis constitutum . XI. Quod autem dixi, illa verba exibi de se Io reserenda esse ad exitum sanisti Francisci a seculo per aemulationem Evangelicat perseetionis , quando audito Evangelio, exordia auspicatus est sua Religionis , non vero antea , dum adhuc versaretur in sua patria e propterea dixi, quia per Civitates & oppida inter familiares & notos adhuc discurrebat, neque plane erat sequestratus a seculo. Ioannes vero ita e mundo abiit, ut deinceps non redierit, ut in deserto solitarius, quid mundus ageret, prorsus nescierit. Quod demum ad Iesuatos attinet, ego dumtaxat ex Abbate retuli , tales tune suisse, &ipsos dixisse se puros laicos, & nullum habere Superiorem, sed simul convenire causa devotionis. Nihil haec conducunt ad probandum, Ioannem Bonum in caverna deserti latitantem , & a seeuto sequestratum adhuc in seculo debere computari. XII. Claris his, manifestisque testimoniis ex ipso nativitatis & mortis loco productis, alia ex religiosae conversationis, & poenitentiae sedibus adjungo . Consului doctos quosque Caesenates , & ex urbis monumentis, vetustisque chronicis MSS. haec recepi stamenta. Ex archivo Civitatis. Anno MCCvrar. II beato Gioanni de Monomi Mantuano , deuoGIotanni Mono, si rutra afar penumeta in in eremo vicino a Cesens duum σώi is eires, neIII anni quamnia delia sua Nd, or rei per altri gustants anni vivὸ vita eremittes. Ex chronicis MSS. vetustis Monasterii sanctae Crucis Caesenae . Gimanni Buonos rutra στ eremo di Butriolo aV anno MCcvri I. Mette in deito eremo sta H gustanta anni, perche superis conlae:d Panno ortanta, e part da Cesens, e mori a Mamma Panno MCCXLIX.eDὸ Panno quarantesmoprimo Gua sua conversone. In Ephemeride Cae- senatica Nicolai Marini Caesenatis ΜS. Anno ΜCCVIII. venne a Cesenail beato GiosannI Mono , net rempo cte era Commissario per ii Papa , eripiorδ la CDid, Giovom di Brenna. Demum omnium nuperrimus Scipio Claromontius in historia Caesenae, quae hoc ipsb anno prodiit, rem clara-m M. . omnem absolvit. Natus, , es beatus Nannes Bonus Mantuae anno MCLX vli I. Gadraginta annor insecusi, indignis euris mancipatur, semidit ; inde a Deo benignὸ elocatus , se totum illi reddidit. Ad Gesenam ad ejusique agrum, seu recessum Butriolum venis, ua ut ΜCC vir I. vel sub initium noni in eremum concesserit, seque ibi condiderit. In Chronieis equitis Stephani Parthi connumeratur Ioannes Bonus inter Sanctos Caesenates , per e fer , inquit , suto gusram' anni tantinosi neV eremo diosena , dose is su concessa is evella deua Madona dat Vescoso Odone . His concordat Fabricius Maneten ius in chronologia Episcoporum Caese-natensum , ubi haee habet de Oddone. MCCII. Eligitur Caesostensam Antistis Odri Monachus, qui beato Ioanni Bono domuneulam quamdum
apud Budriolum concessit, in qua eremiticam vitam per multos annos traduxit . Hujus od donis Episcopi Caesenatis meminerunt ad annum Μ CCXII. Claromontius citatus ,& Rubeus in historia Ravennate. Iam tamdem , te tot testibus acquiescere posse, & debere , existimo, namque ut vetus
illud usurpem . Aut hoe restium satis es, aut nescio qui sitsatis.
I. U Cce claros testes ex Ioeo nativitatis & mortis: ecce clariores
produxi ex ipse loco conversionis , &penitentiae; quid ad haec superest respondendum i quid o tetendum Mirum si aliquid quaeritur
533쪽
hac manifestatione liquidius 7 Haleat, quaeso, apud te aliquid, adstassem
persuadendam ius evidentia , neque enim ego quid amplius dicam invenio, ubi res ipsa manifestior est , quam omne, quod possim producere. Ne tamen dissicultatem aliquam mihi tua facere videantur objecta , quae supra rescripsi, aut aliis iaciant aliquando, hie breviter & elare diseolvam . Totum tuae assertionis fundamentum in eo consistit, quod Constantius dixerit: Ren Palma at Creatore in eid di anni otionis e pM , quaranta elocipes at secolo , e truto u resante fra Romiti nella Religione Augustiniana nimirum : Reddidit animam Creatori annos agent octoginta , O ultra , ex quibus quadraginta in secuis consum it, reliquos inter Er mitas in Religione Augustiniana. Ex his deducis anno quadragesimo suae aetatis Regulam proteisum Augustinianam , & ex relatione ejusdem Constantii, dum constat, aliquos egisse annos in Eremo ante professi
nem, infers eo secessisse anno MCCIV. veI Μ Cc v.
II. Sed infirmius est hoc sundamentum , quam cui totam tuae contro versiae molem imponas . Primo moneo, ne verbum quidem hujusmodi extare in processu originali, qui adhuc intactus servatur in archivo Ducali Mantuano, & hoc ipso anno amicorum intercessionibus , ut extraheretur , obtinui, ad veritatem hanc examinandam . Secundo aperte
intelligendus est Constantius de secietate Eremitarum a beato Ioanne inchoata, quae postea evasit, non quae nata est , Augustiniana. Habuissesbeios Eremitas, antequam Regulam acciperet a Sede Apostolica Augustinianam , nemo inficiari poterit, nisi protervire maluerit. Clarius est
enim Guillelmi Cardinalis Protectoris , ipsorumque sectatorum Ioannis Boni in diplomate Pontificio testimonium , quam quod negari, aut rejici possit. Ita reserunt Ponti fiet, & Iordanus de Saxonia , sive quisquis ille
sit, in situm librum transcripsit. Sane ad audientiam Domini Papae pervenit , quod bonae memoriae frater Rames Bonus, primus de ordine vesro , primam apud Misistam Cesenaten. dioeces de concessione Diareesani loci ejusdem,domum in Nit,9 dum fama conversationis ejus per loca vicina erem esceret, cor Hurimi converterentur ad eum , Ecelsam in honorem beatae Mariae Hrginis eo buxit ibidem . Crescente autem numero cla merito ejusmodi converserum, Religio sesra per eos in diversi partibus, in quibus manssues construxerant , extitit propagata. Cum aurem iidem Religios aliquam de approbatis Regulam non haberent, quidam ex eis aeredentes ad Sedem Apostilicam, obtinuerunt ab ea beati Augus I Regulam sibi dari, se ex tune ea perunt in regularibus obsertantiis infrui, ct regulariter se habere . Ex hoe apertissimo testimonio manifeste concluditur, factam postea Augustinianam illam Congregationem , non vero a suo exordio talem pullulasse . Uixit ergo ille per aliquod tempus cum Eremitis , qui tunc non erant Religionis Augustinianae. Non itaque potuit statim quadragesimo aetatis anno Regulam profiteri Augustinianam, & cios L remitas habere Augustinianos , ut tu hinc vel ex asserto Laudensis cogaris nimis propere illum in eremo constituere ante annos quadraginta
III. At tu , cum Mapistro tuo MarqueZ , hujus in Elubilis argumenti eludendi viam excogitasti, asserendo narrationem illam Diplomatis Pontificii non ordinate poni, sed plura illic per anticipationem, seu recapitulationem haberi, & propterea hoc sensu , & hac serie ipse historiam ita componis. Beatus Ioannes Bonus vitam Eremiticam prope Caesenam in aristissima poenitentia duxit; cumque ejus tama crebresceret, plurimi ad eum silint conversi , sive ante , sive post professionem Regulae Augustinianae; & inter eos post Regulae Augustinianae prosessionem sui theatus Franciscus. Cum vero iidem, qui illum in Eremo prius comita-
534쪽
bantur ,& postea suerunt viri religiosi, non haberent Regulam approbatam , accesserunt ad Sedem Apostolicam , & ab ea obtinuerunt Regulam Augustini; ex tunc coeperunt in regularibus observantiis instrui,suitque eorum Generalis idem Ioannes Bonus , qui & suerat primus eiusdem Congregationis Institutor. Et ne videaris ad libitum hareestinxisse , subjuligis primo modum hunc plura per anticipationem reserendi , saepe apud pro nos Auctores , & in sacris litteris reperiri. Secundo ex ipsis verbis Diplomatis dicis probari per anticipationem alisua recenseri ; dum enim ita refertur: de comesume Dimesani Dei eis em domum nearpit, or dum famin conversamvis e r per loca vicina crebresce rei, o Iurimi eomenerentur ad eum; innuitur aliqua per recapitulationem hic haberi: non videtur enim concessam ei fuisse licentiam domum aedificandi pro se solo 8c non pro aliis discipulis , qui tamen hie dicuntur accesssise post domus constructionem . Tertio , quia Constantius non enarrat multiplicatam Religionem ante , sed post sit sceptam Regulam sancti Augustini, & intra biennium ita erevisse Eremitarum
numerum, ut extra Romandiolam ad alias Provincias oportuerit proficisci. QDrto, mirum esset, Congregationem illam adhuc sine Regula minime approbatam adeo excrevisse , cum Franciscant, teste Antonino, in multis Provinciis varias passi sint molestias, & injurias, quia nullum sui status authenticum serebant testimonium . IV. Ego vero nimis violenter contorqueri narrationem hanc existimem , 8e injuriam fieri Guillelmo Cardinali Protectori, quippe qui nostierit brevem historiolam exorientis Congregationis sibi commissae legitima serie contexere , sed ita omnia consuderit, ut te oportuerit sagula in ordinem redigere. Iordanus , quem tantopere a doctrina , &sanctitate commendas, & qui, uti contendis , primorvos Patres hujus sodalitatis cognovit, a quibus etiam vera potuit exordia percipere, hoc ipsis modo , quo narratur in Pontificis Bulla , retulit in sua historia , nulla hujusinodi excogitata reeapitulatione. Imo pauca illa , quae interserit, verba, evidenter ostendunt omnia recte narrari, neque admitti posse ullatenus, quod dicitur de prosessione Augustiniana Ioannis Boni anno aetatis quadragesimo e manifeste convincunt crevisse Eremitarum numerum , eosque per aliquot annos Ioanni Boni , tamquam suo Auctori reverenter intendisse, antequam Augustino nomen dedissent. Postquam enim dixerat plurimos ad eum conversos construxisse Ecclesiam sanctae Mariae, de simul eum dictoe Patre, virtutum Domino sedulo serviisse, subjungit. Cresente autem merito or numero Isorum Conversorum,
Religio illa per eos in diversispartibus, in quibus mansones eonstruxerunt, es satis propagata. Hoeabantur autem si Amines fratres Eremitae fratris Fannis Boni , cum ipse fuerit primui Institutor eorum, Das Prior Generalis Ordinem tuam paterna sollicitudine gubernaret . Cum autemtidem Religios aliquam de approbatis Regulam non haberent, ordini Er
mitinum sanHI Augustini de mandato Sedis Apostolicae sunt uniti , se e Vir iste sanum, qui prius ne Regula religiose vixerat, pos modum sub Regulas VI Augustini militani , peramptius in devotione sedula virtutum Dominoserviebat. V. In his Iordani verbis: Deabantur autem si homines fratres Erem xx fratris Nannis Boni, eum i efuerit primus Institutor eorum , Ur quas Prior Generatis Ordinem illum paterna solocitudine gubernaret, expendo
quod signanter adnotaverit, quo nomine tunc ante acceptam Regulam
sancti Augustini illi audiebant Eremitae, Eremitae, inquit iratris Da mr Boni, nulla facta mentione sancti Augustini, quia nullo adhuc vinculo Augustino colligabantur. At ubi a Sede Apostoliea uti refert Tom. II. U v v a D,
535쪽
Diploma Pontificium ) obtinuerunt sancti Augustini Regulam sibi dari.
Sc sic ex tunc coeperunt in regularibus observantiis instrui, & regulariter se habere, statim affxum est nomen sancti Augustini; subdit enim Diploma: eum jam vocarentur fratres Eremuc Ioannis Boni Oraenis sancti Autumni, novitii, 'qui roripiebantur ab eis, pro Iebantur Boc modo: Ego MDeio profestionem , O promitto obedientiam Deo , O beatae Mariae, O tibi Priori Fratrum Eremitarum sanctae Mariae de Gestua, tui uesu cessoribus usque ad mortem , secundum Regulam sancti Augustini e. Dicit
itaque Iordanus , quod dum non acceperunt Regulam appellabantur Fratres Eremitae Ioannis Boni, & Bulla narrat , quod accepta Regula sancti Augustini, jam vocabant Fratres Eremitae Ioannis Boni ordiris sancti Augusini, dc novitii emittebant professionem cum illa expressione Regulae Augustinianae. Manifeste itaque liquet aliq to tempore crevisse Congregationem , antequam fieret Augustiniana, & multis annis eum Eremitis vixisse ante hanc, quam contendis, professionem . UI. Ita hare verba Ponti scis , seu Cardinalis Protectoris narratio- sium m nem intellexit Nicolaus Crusenius vester per Bohemiam , Austriam , δ' ' ρ Stiriam &e. generalis visitator, & Caesareae Majestati a Consiliis , ut
quantumvis creverit numerus Eremitarum , non nisi post annos xxv. in Eremo transactos dicat , Ioannem Bonum Regulam impetrasse, neque quidquam hic dici per anticipationem, aut recapitulationem, comm moret; idque denuo ex Iordani narratione infra confirmat. Tuus etiam M =- magister Marqueet , Ioanni Bono tribuit , ultra annos octodecim , Vel viginti vitae An. 1choreticae, antequam Regulam acceperit Augustinianam , & non nisi post incrementum excessivi numeri Eremitarum , acceptam ex hac ipsa Bulla, quasi rem certissimam enarrat. Audi etiam tuum Iordanum , qui lib. i. cap. 7. praemissa distinistione vitae Eremiticae, seu Anachoreticae a coenobilica , &cap. 9. numeratis quibusdam sanctis Patribus , qui prius fuerunt Anachoretae , &Eremitae litarii, addit: M- militer Fr. mannes Bonus primo Eremuleam vitam duxit, or postea mula rum Carnobiorum Insitutor fuit ,-Rector. Quomodo ergo dicetur statim post quadraginta annos in seculo exactos Monachus Augustinianus , aut in Religione Augustiniana ab anno aetatis quadragesimo reliquum vitae tempus transegisse t Adde, quod in illa Eremo , neque domus, neque Coenobium , neque Religio praeextitit Augustiniana, neque alii ante eum in deserto Caesenatensi erant Eremitae, cum quibus vixisse potuerit, uti toties ineuleas. Ipse primus fuit hujus Eremi cultor ; non ille se aliis adjunxit, sed alii ad eum accesserunt, &ejus exemplo conversi sunt, qui cum nullam de approbatis Regulam haberent, quidam ex eis, non ipse Ioannes Bonus, accedentes ad Sedem Apostolicam obtinuerunt ab ea beati Augustini Regulam sibi dari, & sic ex tunc coeperunt in regularibus observantiis instrui, & regulariter se habere. Primo secessit in Eremum; deinde aliquoto tempore in spelunca, quae adhue extat, delituit; dein domunculam aedificavit; mox erebrescente fama , plurimi ad eum convenerunt discipuli; hine Ecclesiam sanctae Mariae eonstruxit. Crescente demum numero conversorum, & societate per alias partes propagata , obtinuerunt quidam ex eis a Sede Apostolica Regulam praedictant. Uxe est eompendiosa 3c vera narratio exordii hujus Sodalitatis. ε tisia M. p. VII. Unde non immerito Crusenius & MarqueZ,a secessu in Eremum Regulae eoncessionem, ultra annos viginti dicunt elapsos . Quo- niodo ergo potuit statim post annos in seeuto elapsos eum Eremitis Augustinianis idem Institutum sectari Demum exemplo & argumento est Congregatio Brictinensium, quae sub idem tempus cum Congregatione Rese s .s3ς. Ioannis Boni, & sorte, uti tu dicis , eodem auctore longo tempore coaluit s
536쪽
luit, & non nisi anno Μccxxviii. Regulam accepit Augustinianam , teipso teste, producta Bulla Gregorii, quae originaliter habetur in archivo Augustinianorum Romano. Vixit itaque Ioannes Bonus cum Eremitis, qui postea facti sent Augustiniani; 3c proinde in eo sensit omnino intelligendum est , quod dixit Constantius, reliquum vitae vixisse inter Eremitas in Religione Augustiniana , quae scilicet postea evasit Augustiniana . Ita enim & Religio Franciscana continuata non interpolata ordinis eius dem serie dicta est Religio Minorum ante & post susceptam & confirmatam a Sede Apostolica Regulam : ita etiam & Dominicanum Institutum eodem nomine audivit, licet per aliquot annos sua exordia habuerit ante acceptam a Pontifice Honorio sancti Augustini Regulam;& qui ab ipsa origine primi fuerunt socii sancti Dominici, & cum ip
perseverarunt, donec Regulam praedictam acceperunt, semper ejusilem ordinis dicuntur. Hac etiam de causa Pontifex in ista Bulla loquens eum Eremitis Augustinia uis , Ioannis Boni etiam ante acceptam Regulam eorum Institutum appellat Religionem , Religio, inquit, sesropereos in disersu partibus , in quibus mansones eo fraxerant, extitit prosa gata; & Eremitas ante Regulam impetratam vocat Religiosos : Cum autem Mem Religios aliquam de approbatis Regulam non haberent o c. VIII. Difficile itaque tibi fuit, adeo manifestam tam Pontificis, seu Cardinalis, quam tui Iordani narrationem debilibus conjecturis infirmare, & praeposteram dicere , sive per antic pationem, aut recapitulationem suilla compactam. Quod enim primo asseris, hujusmodi anticipationem passim in aliis Scriptoribus, sc in sacra Scriptura reperiri, admitto : at & hic haberi, constanter nego : unde locus i quid hic me cogit , ut quod alibi aliquando fit, hie etiam iactum admittam Z Nulla hic
necessitas, relationem planam & sinceram ita torquendi,& res testas suo loco dimovendi. Necessarius temporum ordo. plana rerum series , dc diversa Evangelistarum narratio Augustinum & sacros Doctores coegit& fateri & docere , hujusmodi tropum, seu transpositionem aliquando in sacris litteris inveniri. Hic nihil horum urget, neque praeposterus
rerum ordo, neque temporum confusio, neque Auctorum in narrando disicrepantia .
IX. Quod secando loco ex ipso Diplomat s textu de domo ex Dice-ce sani licentia aedificata , antequam Uiri sancti fama crebresceret, infers saltem hoc per anticipationem referri, non enim probabile videtur, ut pro se solo domum aedificaret. Imo mihi summe probabile est , & omnino videtur necessarium , ut in deserto constitutus, domunculam, uti vo cat Iordanus, utique pararet coeli iniuriis abarcendis. Nonne & hoc faciunt quotquot sunt ubique Erenaicolae, &Anachoretae, quorum do munculae & casellae passim per Italiam Oeeurrunt, quibus tamen aedificandis Dioeceanorum licentiae praerequiruntur ZX. Tertia ex Constantio objectio nullius est roboris , ait enim in capitis titulo, Ioannem suscepisse habitum sinisti Augustini ,& in ipsio capitis exordio , votum emisisse hujus Instituti. Α quo, quaeso, suscepit
habitum t In cujus manibus votum emisit Z a quo instructus , si prius nullos habuit, qui habitum conferrent, votum admitterent, Instituti legibus erudirent ὶ Prius advenerunt fama sanctitatis allecti , prius multiplicati sunt, & cum nullam Regulam approbatam haberent, accesse serunt ad Sedem Apostolicam, aqua impetrarunt Augustinianam , & ex tunc non prius coeperunt in regularibus observantiis instrui, & regulariter se habere. Huie fidae Pontificiae , ab ipsis Fratribus, seu Cardinale Protectore porrectae, narrationi haerendum, maxime cum Constantius ibidem loquatur de muneroso Fratrum augmento, quod item factum est illu-
537쪽
illustrius & amplius post Regulam acceptam, quam etiam magnus m2merus praecelsit.
XI. Illa comparatio quarto loco adhibita de repulsis Franei seanis , dum testimonium non asserebant authenticum sui status, non cogit ut negemus, Ioan-Bonitas in diversis partibus suam Religionem propaganse, & mansiones construxisse . Illi enim per varias orbis Provincias missi extra Italiam in aliquibus mitius habebant, ex aliis injuriose repellebantur; quia ex Instituto& fine missonis, dum praedicabant in populis, tamquam adventitii & ignoti peregrinae vestis viri abjieiebantur . At hi intra Italiam, in conterminis regionibus Umbriae, Marehiae Anconitanae, Etruriae, per quas noscebantur, delitescebant in litudinibus , nulla obibant ministeria publica, solas suas animas curabant. Adde quod Franci sicani ante has in exteris Provinciis & Regnis repulsas, in praecipuis Italiae partibus mirabiliter creverunt, & domicilia multa constituerunt.
XII. Sed adhue instantissime urges, 3c persistis in tuo conatu, ut probes, Ioannem paulo a suo in Eremum secestu factum Augustinianum ,& nullatenus tot annis, quot supra numeraVimus , in ea sine Regula vi xisse. Tribus id putas te Probaue sorti simis argumentis , tamquam tribtis , inquis, disimωπ tesimoniorum imbur, 3c indissolubilem veritatem tripliei laniculo reddidisse certissimam. Sedeece primum illud testimonium , omnium, quae affers, fortissimum . Sixtus &Eugenius IV. eonfirmant Bullam Innocentii IV. Priori Generali Ordinis Erem tarum , ae aliis Proincialibu1 Conventualibus Prioribus m. Eremineam sitam professis; in qua inter reliqua ita habetur . Praeterea omnes libertates, immunitates a Praedecessorum nostris Romanis Ponti ibus Deis sobis comessas, necnon libercates O exemptiones secularium exanimum a
Regibus, Principibus, ct filii Hibus rationubiliter vobis indultas , auctoritate Aposmica confirmamus , di maesentis scripti privilegio communImui . Probas autem , Diploma hoc specialiter dirigi ad Fratres Congregationis Ioannis Boni; deinde praeter alia infers, quod praecipuum intendis, sicilicet ante annum ΜCCXXXIII. a me statutum, introductam iahanc Congregationem Regulam sancti Augustini: quia inde probas ,
quia Innocentius confirmat libertates, & immunitates a suis Praedecessoribus huic Congregationi concessas. Innocentium autem praecessit Co
testinus I Uxi brevi dierum decem, dc septem Pontificatu nihil eonees.sit, hune Gregorius IX. istum Honorius, & Innocentius III. Ut illa verba verificentur , necesse est , inquis, ut saltem duo Pontifices , vid lieet Gregorius & Honorius , aliquod concesserint privilegium, idque post introductam Regulam in illam Congregationem saliter enim adderet : Etiam fuerint concesso privilegia antequam se regulariter haberent
unde conficitur ad minus ante mortem Honorii, quae incidit in annum M ccxxvii. hos Eremitas Regulam accepisse. Hoc argumento melancea Ineratum ex Hieronymi phrasi , vel phalarica mole percussum affirmas, & ex Bernardo, nefas asseris iamin Pontifiei sumtati non re dere , O tantae majesati non obedire. XLII. Ego tam prompte Pontificiis verbis assentiar, quam tu aperte in Diplomatis intellectu deciperis . Ut nunc admittam Bullam hane directam soli Congregationi Joan-Bonitarum etsi Patres Eremitae Augustiniani, vel totum corpus ex omnibus Eremitis compactum, inter sua privilegia veluti sibi concessam bis illam petierit confirmari, circa quod nolo nunc immorari admiror valde hominem eruditum, in monumentis Apostolieis versia tum, & qui pene innumera me ministrante revolvit, non advertisse, Scriptores pro determinatis & ordinariis materiis, ordi-
538쪽
nariis etiam & communibus uti formulis, eamdemque Bullam variis &distinctissimis per nis 3c institutis adaptari, mutatis dumtaxat nominibus , diebus, aut locis , quibus conceduntur. Pro sundationibus Monasteriorum , concessionibus Indulgentiarum , institutionibus Episcopo rum , confirmationibus donationum & exemptionum , ab Episcopis Monasterio, aut Religioni factarum, sexcentas hujusnodi formulas invenies ubique , & si placet, ne latius divageris , in regesto nostrorum Annalium sub eodem tenore verborum repetitas. XIV. Pro hae etiam materia. & susceptione Monasterii, aut Religionis sub protectione Sedis Apostolicae , 8c amplo concedendo privilegio , idem praescriptus est modus, quod vel in ipso tui ordinis Bullario conspicere licebit, ubi haec eadem Bulla pro Eremitis Tusciae, pro Brictinensibus, pro Ultra-montanis , pro ordine Eremitarum quinquies ab Innocentio 3c Alexandro quartis, nulla mutata clausiula repetitur . Non se ita adstringunt Scriptores; neque ministri, qui a sacris sunt monum mentis , ad haec volunt teneri, ut serio , aut stricte examinent, a quibus, aut quot Pontificibus concessa sunt privilegia, nec quo anno, aut tem pore sundata sunt Monasteria, aut Religiones, quibus sub communi serma Uerborum, commune etiam hoc concedunt privilegium; sed sub cautiori 8c securiori clausula , & sormula verborum scribunt confirmari a Pontifice omnes libertates & immunitates a suis Praedecessoribus concessas , nimirum si plura a pluribus Ponti fieibus sint ipsis, vel ipsorum
locis concessa, ea omnia volunt rata & confirmata.
XV. Atque in hoc sensu illa verba esse intelligenda, neque ea neces sario supponere, aut omnino inferre quod velis, scilicet plures Pontifices ante Innocentium , Joan-Bonitis privilegia post acceptam Regulam sancti Augustini eoneessisse; manifestissime probo ex ipso Innocentio &Bullario Augustiniano . Hoc ipsum privilegium, eadem per omnia fer
vata forma verborum, concedit Innocentius Eremitis per Tustiam con stitutis vi. Kalendas Maii anno Christi Mccx Liv. cum non nisi anno prae cedenti xv II. XHemtis Ianuarii ipse eis coneesserit Regulam sancti Augustini, ut ex Constitutione i. 8cq. Innocentii in ptaedicto Bullario eonstabit, de nos alias diximus in Apologetico . Idem Innocentius concessit istud ipsum privilegium expressis iisdem verbis quod habetur in Bullario Cherubini Monachis Silvestrinis anno v. Pontificatus , cum illi paulo ante sub Gregorio IX. ineepissent; auctore Silvestro Ghisserit
Canonico Auximano , qui non nisi MCCL xvii. decessit, & ab ipso Innocentio suae Religionis confirmationem, teste Barbosa, suscepit. Quid ad haec , mi amice , hocne tuum lanceatum vulnus, & phalarica illa mo-Ies, qua me judicabas oppressum Adde e quod non loquatur privilem gium de libertatibus & immunitatibus a Praedecessoribus Romanis Pon-hificibus, quae fuerant concessae ipsis Religiosis , aut Religionibus, sed istis, inquit, vesbii concessas. Potuerunt autem acquisivi e loca aliqua , aut Templa, longe antea aedificata , quibus aliquot Pontifices multa indulserint favorabilia. Ita Honorius III. concessit hoc ipsum privilegium sancto Dominico & sociis, qui ante paucos annos sub Innocentio LII. Ordinem inchoarunt, & Ecclesiam acquis verunt vetustam sancti Romani Tolosie ; cujus privilegia Honorius ita confirmat: Libertates quoque , di immunitates antiquas rationabiles eossuetudines Eetaesae sesyrae con cessas cte. ratas habemus . Viden , hoc tuum primum sulmen absque vulnere in aere dissipatum
vereor ne in bullam evanescat. In litteris incipientibus , refert Innocentius, beatum Joannem Bonum post acceptam sancti Augu
539쪽
stini Regulam, per plures annos Fratribus praefuisse, & paulo infra ait,
Fratrem Matthaeum,qui Joanni renuncianti officio successit, in eadem Relire ione annis pluribus tamquam Generalem Priorem, generaliter ministrisse , donec in Capitulo Ferrariensi anno ΜCCXLIX. celebrato, regendi munus deposuit. Ex his infers , datam huic Congregationi Regulam ante annum ΜCCXXXIII. quem ego traditae Regulae praefixi. Etenim ab hoc anno usque ad MCCκι ix. quo Matthaeus ab ossicio ab lutus est, numerantur anni sexdecim dumtaxat, qui nimis pauci sunt, & tempus breve valde, ut dicantur duo Generales pluribus annis praefuisse. XUII. Mihi vero non pauci videntur anni sexdecim , ut si inter duos ordinis Primicerios dividantur, non lassiciant, ut uterque pluribus ansis praefuisse genuine dicatur. octo anni plures anni sunt, & minorem numerum hoc verbo Cicero declaravit. Colores plures in eolumba rideri
sentio, necessestus uno : inquit A. Acad. or Iummus, inquit, dolor ptares ira manere nonpotes a. de Finib. Imo & ad binarium numerum redu- ei posse dictionem hanc , humanioris litteraturae professores constituunt, idque assignant discrimen inter Plura 3c Complura , ut illud de duobus diei possit, istud non nisi denumero majori. Deinde stire a te vel in , unde tibi constat, Innocentium loqui ilum de tempore post aeceptam Regulam , cum ait, Joannem Bonum pluribus annis praefuisse Nonne ipsa verba manifeste indicant oppositum i Cumque, inquit, dictus Frater I unnes Bonus, qui per plures annot Fratribui praedistis praefuerat, or Fratres igs eidem tamquam Insitutori ordinis ipsorum reverenter imoderant e. Nonne a principio institutae Congregationis eamdem regebat, &Fratrum ad se conversorum curam agebati nonne eisdem sua aue oritate
3c directione praefueratὶ an non ab exordio eidem, tamquam ordinis Institutori , Fratres reverenter intendebant At, inquis , haee verba habet post narrationem concessae Regulae , & relatam uib illa professionem novitiorum . Quid inde nonne haec verba utrumque tempus proprizcomplectuntur , & sequens Regulam 8c praecedens Quod si in locatione , vel situ verborum vis tota conlistit, ecce prosero , qui haec verba, seu relationem Regulae praemittat. Is est tuus commendatissimus Iordanus . Vocabantur, inquit, isi homines Fratres Eremitae fratris Fannis Boni, eum i efuerit primus Institutor eorum , quas Prior Generalis Ordinem tuum pGemGolliciturine gubernaret. Cum autem ridem Religios aliquam de a robatir Regulam non haberent, ore. Indisieriminatim itaque loquitur Innocentius de toto tempore ab initio exorientis Religionis usque ad illud, quo curam instituti gregis deposuit. Tertii fulminis ictum jam supra declinavimus, nec est cur amplius vereamur , & si tu majori videnuo contorqueas. Repetis illa verba Constantii satis superque jam inculcata, videlicet, Reddidit animam Creatori octogenarius, ct ultra, consumptis in jeculo annis quadraginta, ter reliqua parte inter
mitas in Religione Augustiniana. Sed quam debile hoe sulmen , 3cquam leviter noceat, diffuse satis jam ostendimus , dedimusque genuinum sensum , 8c veram verborum interpretationem , quae perperam te construxisse probavimus, & fi tibi aliquantum accesserit Donet undus in hac as. sertione , verbis Constantii innixus, sed male pereeptis . Quem si tu testem & eoassertorem vis de introducta Regula S. Augustini in hane Congregationem ante annum ΜCCXXXIII. admitte etiam in iis, quae paulo antea , seu ipso eodem loco dixit de conversione Ioannis Boni a seeuto Scarte Comica anno MCCIX. 8c dabimus manus, litemque terminabimus Mihi suffetet, quod Donesinundus constanter assirmat de conversione Ioannis anno MCCIX. ut convincam, Franciscum Ioannis non fuisse di-
seipulum ; tibi non sussiciet, quod Regulam Ioannes acceperit an
540쪽
no MCCX. quod Donesinundus asserit, ut Franciscum efformes Augustinianum. Id enim judicas improbabile, nisi eam paulo celerius, anno videlicet MCCvII. ut meditaris , admiserit. XUIII. Atque ut viam huic meditationi praestrueres,praevias actiones ita componis , 8c praecedentia tempora ita disponis , ut converso& professio in quos velis annos recurrant. Inter reliqua etiam spatium diuturnum exercitae Comicae ita breve praescribis, ut quinquennium non excedat . Sed uti solus &sblitarius assertor existis de introducta Regula an-ro MCC vli. ita nullum habes testem , qui de missa hae arte sub quinquennium adstipuletur. Ipso illo, quem citas, loco , Donestia undus , ab ineunte juventute, dc ab ipsa serme pueritia usque ad annum MCC X. &vitae quadragesimum in hoc vitae genere perseverasse, serio recenset.
Hinc tecum expende, quam recte mecum agas, dum acriter reprehendis, quod ex Constantio & historia Mantuana dixerim , Joannem Bonum quadraginta annos male& inaniter in seculo consumpsisse , & eonstanter affirmas, nihil hujuserodi in Constantio reperiri. At placeat ipsium audire . Lib. I. cap. II. quod Laepe monui, dixit ex octoginta annis, quos vixerat, quadraginta in seculo consumpsisse . Ibidem cap. I. refert ejus in eremum, & speluncam secessum, perpetuum jejunium, vigilias, orationem , corporis macerationem , quibus praeteritos corrigebat errores ,& annos deflebat male transactos , plangendo gli anni malamentespes, si omnes quadraFinta consumpst in seculo, & usque ad annum conversionis perduravit in ludicris exercendis, uti ipse admittis, nonne hos annos male & inaniter deflebat elapsos t Historia Mantuana loco proxime citato loquens de anno conversionis ait. Have, egia σπλra gustanta anni distra vita, ina eos i malamente spes, ct essendo is, mentre era sanetallo, mor-to IIpasee, s duis aularie det Comito , neua quale congran dolore di Bona sua madre , per diserseesud de Italia era audato 'a questa hora Gereitan dosi. Historia Caesenatiea supra citata. 2uadraginta annos in seculo , in dignis curis mancipatus, peridit. XIX. Huic similis est illa tua vehemens in me exprobratio , quam supra indicavi, quod dixerim , pium virum appellatum Ioannem Bonum a Bona genitrice & patre Ioannemnh-I. Contendis enim ex Constantio cognomen Bmihom genitrieis fuisse , non genitoris: meque, inquit ille , di Giovanui e Bona di Bobomi , familia antica, &c. Ego assertionis meae ducem habeo elarissimum , Donesimundum in historia Mantuana: GM- mandos upadre, ait, Giopanni de BonhomI, e la madre Bona, esse pereusu appellato at batismo Gozanni Bono. His concordat ille codex MS. Caeseoas a me supra ei tatus illis verbis : II B. Guvanni de B Momi Mantuano , detio Giosanni Bono fruiracte. Cognominatur hic etiam filius Joannes Bonbomius: communiter autem & proprie cognomen potius desunt itur a patre quam a genitrice. Qu id si uterque parens ex eadem esset saririlia BonMmia, uti certe Constantius indicare videtur; dum patrem Sc matrem sub eodem cognomine Bon omi conjungit, & nullo facto utriusque discrimine, subnectit: familia antica , e nobile, ' honesta
XX. Concludo itaque ex dictis , & manifeste hucusque deductis,
Joannem Bonum familia Bonhomia natum anno MCLXvIII. patre in pueri tia orbatum , spreta matris auctoritate , adolescentiori aetate liberius vixisse, artem Comicam praetulisse usque ad annum aetatis quadragesimum, atque adeo anno Christi MCC viii. a seculi vanitate conversum , eodem ,
vel sequenti, ad eremum Caesenatem confugisse; illic instituta & collecta religiosa familia , Regulam accepisse S. Augustini circa annum, MCCXXXIII. in eadem eremo per annos quadraginta prioris vitae poeni- Tom. II. X x x tui D