Ars distinct legendi et interpretandi scripturam S.V.T.

41쪽

ctionem veritam Prosaicorum docentia, ut lectio jucunda sit, sensusque a Script re S intentus menti lectoris lauditoris eridenter innotescat.

s. n. Accentus Distinctivi in libris prosai

cis sunt: Saricum sei vinum ela diti T Athnais, qui mammam inores disti ctionem utplurimum exo , qui versus initia membra div si primum clavditi Sa eph Mon& qui membrum δε

Ii 'his , qui prprime ante &:- minus distinguit. -- βω- ejusque vicarius Q in SubaL Heur. qui membra subdistinguunt. Distinspendus est a

puncto Vehosem, quod principio litem apponirur abhia vero imponitur medio literae, punctumque ejus est crassius puncto cholem. 2 Saria, qui membrum subdistinguit. ta ejusquae vicarius T. Din. qinnirin m subdistinguunt. TVMΜω- anetlibrum T subdistinguita

42쪽

4 q. m. Meentus Conjunctivi, sive Servi, suntis , Accentibus Distinctivis praemissa, quae indicant, quod Fabae, vel voces praecedentes cum Dirunctivo sequenti conjunctim lesendae, ins connexo vertendae sint, ut teiuo gratiorin sensus euidentior fiat. g. IV.

Conjunctivi sunt

43쪽

servus frequentissimus,' aliquando bis, ter, pluries Netitu . quandoque. Mispata servit a Pasinis, non eonis dendus est eum Gethiis, de quo infra. T Daga struit Radma, qui nunqu*m primae vocis litem, tono inctae, sed semperfixundae, te tiae teliquis imponitur. Distingue dus est a 2 pastuta, qui semper ultimae vocis literae imponitur si aι ma cum tono in ultimam litetram vocis incidit, distemitur a Passaita con- secutione reliquorum aceentuum: Misuis eramnas, hic d nam a recedit, non confiindendus est eum Thysina edola. R A in libriatosticis reperitur inXVII. iocis, servitque Tinon coniundendus est cum V Athnacho.

Merique Accentus apportum v autono affectae, quidem sumores im-Ponuntur medio literae, cui ueta os

44쪽

ntifrha kera a semper ultimae literae imponuntur,in quandoque in voeibus penaeutis gςminanturi L Pasch-Wa sere semper geminatur , reliqui'uvidoque. 1 Pastata imponitiaretiam literae tono affectae; quando ejus vox pei Mahheph cum sequenti L. Sahephi voce eo ungitur. Cone ininsta cap. VI. - Α- Bliseia Gedola semper primae meis literae imponitur. I eos, Uiearius 'βhia praeponitur primae vocali tono assectae, eoque differt T Mahpaeho, qui postv iurantonoasseeum ponitur.

45쪽

Auctor accentuum pro diis' bis habuit, Jamdu, Vmsua legit.

Voces Angiores vel noniaborantes sunt, quae tono duas, pluresque abas, vel unam syllabam cum sequenti Schva mobili praemittunt v. g. π Raetzselia n,

observandum etiam est quod in omnibus hodiernis accentuumlibellis accenm inverse ordine numerentur,&primus inversu accentus sit sillis, se cundus ' Tiphchaoc. Ego ero ini censione accentuum ordinem lectionis sequor, primusque mariniusdissanctivus est in , secundus Athnach tertius 'siliu Sic quoque in aliis accentibus. Praeedere ergo accentus dicitur, qui in lectione praeemit, hui, qui in lectione 'quitur. munc 'rdinem lectionis natu- 'ta, scopusque mea, postulat. Doceo enim

46쪽

VERSU PROSAIC

EJUSQUE DIVISIONE IN

MEMBRA MAJORA. s. I. Vissus Prosilaus quandoque plures,

quandoque paucas continet voces. Minima versus quantitas est duarum v cum in Decalogo Num. XXVI, u ubi tamen singulis duabus aliae duae per Mah- - annexae sunt. Quaru decim versus tribus vocibus absolvuntur, &4M Bra M. ad Eoae in uri numerantur. Maxima versu quantitas in quadraginta sum, cujusquinquo exempla adducu nar a Masma v. g. pr. oram, o mina U. c. V as. c. n, N. E .m,aa. Quema modum oratorum periodi non aequales,

sed quaedam longiores, quaedam breviores sunt, sic& veris prosaici non ejusdem quai

47쪽

quantitatis sint, uterque vero variata periodorum Quersuum pronuntiatione auditoribus & lectoribus fratior esse voluit.

q. ILPorro uti orator periodum longi rem in membra dividit quo ea distinctius

pronuntiet, breviorem vero unico membro includit, Sic rauctor Accentuum quosdam versus in tria, quosdam in duoniembra ma ora divisit, alios unico membro inclusit.

Quρsdam versas longis es Auetor acem, . tuum in tria membra majora divisi Sir, Uici pausa elocutus est,primumque membrum S 'lia,secundum TAMMcho, terti μή ait ho finiviti In interpreta; thme observandum est, quod talis versus, quandoque unam,quandoque duas,quandoque tres an plures propositiones exhibeat,& membrum amnachi quando-q.ς-men bruta Segotiae, quando que cumrVmbro muri arbius cohae-

48쪽

ig cta p. III.

Gen. Iv, 37. Exiba Rex Miama ipsi is occursum postquam mersus erat apercussione δε ώomeris, regumque qui cum i ad via Suhame, quasva Regis P

in versus exhibet utrum propositionem membrumque Machi arctilis cum mem ., ta Myttacohaeret.

49쪽

Quysdam versus sive longiores sive breviores sint, Auctor Accentuum in duo membra majora divisit, duplici pauia

pronuntiavit, primumque Athnaeho, alterum di ho finitivit. In interpretatione hic observandum, quod talisve sus quandoque partem propositionis, quandoque integram propositionem, quandoque etiam duas pluresque propositiones camplectatur. v. g.

50쪽

cum quinque uterque versus I Athnacho est dissinctus, sed non nisi conjuncti unam integram propositionem exhibent cons. Gen. XXIlI, 8. II. I 8 oan.l 3. q. Gen. x, ixa . Ios XXXI, al. 22. Deut V, . . Versus unius propositionis ubique inverueseo . Gen. I, L

Et dicebat Deus, at firmamentum in medio aquarum suilia avidat meraquase aquas Versus duarum iturium propositionumet ham frequentes sulit. Gen. I, s