장음표시 사용
281쪽
Chari. II. s 34. 35. JΠερὶ ταβεως του κοσμου.:αὶ ημοκριτος χροτῶνα κυκλω καὶ Σμενα περιτείνουσι δωDe ordine mundi. Parmenides multas corallas esse inter se complicatas
unam ex Taro, aliam eX denso, eas Vero quae in medio sunt ex opaco et liacido naixtas: quae Vero Ceteras Continet instar muri solidam esse. Leucippus et Democritus tunicam et naenibranaria quandam Imundo Circuin PONUN t. Spicuius quorundana mundorum eXtrernitates Taras esse, quomandam vero densas et Iioriam quasdam mobiles, quaS-dam autena immobiles. Plato supronao in loco aella eracollocat, tum ignem, postea aerem , deinde aquam, Ulti imo terram; intercliani tanaen igni conjungit ael itera. Aristoteles aetthera primuna collocat, queian immutabilena et quintum Corpus facit, ala eo cona nautabilia disponit, igneua, aerem, aquain et insimo loco terram. His autem ita n4otum tribuit coelis circularem, iis vero in si a Coelos sunt levibus sursu ira, gravibus deo uui. EmpedocleS nec desinita nec eadem loca semper Iaabere.sensit elenaenia: sed in alteritis locum omnia succedere,
282쪽
2 ις αἰτια του τον κοσμον κλιθηναι; Λιογενης και Ἀναξαγόρας μετὰ τὰ συστηναι etον κόσμον και τα ζωα ἐκ της γης συμφυναι τον κόσμον ἐκ του αυτομάτου εἰς τὀ μεσημβρινὸν κλιθηναι ισως υπὰ πρ0-τοιας, ἴνα τινὰ μεν ἀοίκητα γένηται, τινὰ δε οἰκητὰ κατὰ νυξιν καὶ ἐκπυρωσιν. ' πεδοκλης του ἀερος ει ανr0ς τντου ηλίου ὁρμῆ εγκλιθηναι τους ἄρκτους ' και τα μεν βόρεια υφωθηναι, τὰ δε τόιια ταπεινωθηναι, καθ' o και τον ολον κόσμον. Περὶ του εκτὰς του κοσμου εἰ εστι κενόν. οἱ μεν α Πυθαγόρου εκτὰς εἶναι του κόσμου κενῖνειρηκασιν εις ὁ ἀναπνεῖ ὁ κόσμος και εξ oo. οἱ δε Στωῖκοὶ
τὰ κενὰν εἶναι εις ὁ κατὰ την εκπυρωσιν αναλύεται etὁ ἄuει- ρον. Ποσειδωνιος οὐκ ἄπειρον, αλλ' oσον αυrαρκες εἰς την διάλυσιν εν τω πρω Σω περι κενου. Πλάrων και 'Αριστοτε λης μητε εκτὰς του κόσμου μητε ενιὰς εἶναι κενόν. Quae causa rnclinationis mundi pDiogenes et Anaxagoras post mundi constitutionem et animaliuin eX terra generationem sponto sua dicunt Inundum ad austrii in inclinasse sortasse providentia divina, ut quaedam ejus pars sit inhabitabilis, Praedam habitabilis propter frrigus et calorem. Empedocles aere vi solis agitato ursas inclinatas et boreales plagas in altum sublatas: australes Vero depressas atque ita totum mundum inclinasse ait. De eo quod es extra mundum et an sit Nacuum. Pythagorici extra mundum vacuum esse dixerunt in quod et ex quo respiraret mundus. Stoici vacuum esse in quod mandus infinitus per conflagrationem resolveretur. Posidonius infinitum non facit, sed Isolum tantum quantum ad mundi dissolutionem susscit libro primo de vacuo. Plato et Aristoteles nec intra mundum nec extra VaCulun ponunt.
283쪽
εἶναι τὰ κατὰ των θερινῶν τροπων, αριστερὰ δε τὰ κατὰ των χειμερινων.
υναξιμ ένης την περιφορὰν την εξωτάτην γηἰνην εἶναι.' πεδοκλης δε στερεμνιον τον Ουρανὀν ίπάρχειν onrαι εξἀερος συμπαγεντος υπὰ πυρός κρυσταλλ0ειδούς , τό τε πυρῶδες και αερωδες εκάτερα τῶ ημισφαίρια περι ἐχειν. 'Αρι-σr0τελης εκ uiμπroυ οώματος πυρινὸν εῖναι Toν Ουρανὀν εκ θερμοὐ και ψυχρου συνεστῶzα. Περὶ διαιρέσεως Ουρανού. Θαλης, Πυθαγόρας και Οι απ' αὐτού μεμερ ἱσθαι τὰς του Πανιὰς Ουρανοὐ σφαἱρας εις κύκλους πέντε, οἴστινας Quaenam sit dextra Pars mundi. Pythagoras et Plato et Aristoteles orientalem partem esse dextram mundi dixerunt, a Pra motus incipit, occi dentalein vero sinistraana. En apedocles autem dextram esse eam, quae circa solstitium aestivum, sinistram Vero quae circa hiemale.
C a p u t XII. De coelo quae sit ejus essentia.
Anaximenes extiniana mundi circiani ferentiam terrenam esse. Empedocles vero coetu in solidum esse putavit et Constare ex aere in morem crystalli at, agne durato et utroque laevii sphaerio ignitam aeria inque Dati iram conti aere. Aristoteles ex quinto corpore Igneum esse coelum ex calore et Irrigore compacturi .
De dioisone coeli. Thales, Pythagoras et qui ab Ias. manarunt, Coelum in quinque circulos dividunt, quos zonas appellant: horum
284쪽
προσαγορεύουσι ζωνας. καλεῖσθαι δε τον μεν αυτων άρη-Tικον και εμφανη, τον δε τροπικόν θερινὸν, τον ὁε χειμερινὰν τρ0πικῖν, et0ν δε ίσγερινὸν, τον δε ἀνταρκτικὰναφανη. λοξὰν δε τοῖς τρισὶ μέσοις τον καλούμενον ζωδια-κὀν υποβεβλησθαι. IIυθαγόρας δε πρωτος επινενοηκεναι λεγεται την λόξωσιν του ζωδιακου κύκλου, ην οινοπίθης οAῖος ως επlνοιαν ιδίαν σφετερίζεται. . Κεφάλαιον ιγ.2 4 η.oυσία των πλανητων και α πλανων. Θαλης μεν υπολαμβάνει γεώδη εἶναι τὰ ἄστρα, εμπτραδε. ' πεδοκλης δε πυρινα μόνα. Ἀναξαγόρας δε τὰν περικε μερον αἰθερα αίρα πυριτῖν ωηθη, τη δε ευτονία της περιδινησεως ἀναρ Πάσαν rα πίδερ0υς απὼ της γης και καταφλεξαντα τούτους ηστερικἐναι. Λι0γενης δε κισσηροειδημεν τὰ ἄστρα λεγει ' διάπνοιαν δ' αυτὰ νοεῖται κόσμ0ν. Πλάτων δε εκ μ ἐν του πλείστου μερους πυρινοῖς ει ναο f36Jarcti cum unum appellam, qui nobis semper apparet, alium tropicia in aestiviana, alium tropicum litem alem, aliurn meridianiam , alium an tarcticum, qui semper latet: obliquum vero circuluna quem zodiacum appellant, tribus mediis substerni. Fertur Pyila agoras obliquitatem lianc zodiaci circuli primus excogitasse, quam ut proprium in Ventum sibi arrogat Oenopides 2 Cthius.
De sellarum essentia. Tliales e terra quidem constare stellas existimati. igneas
tamen esse. Empedocles igneas solum. Anaxagoras au tem aethera circmaas risum aerent insanania luna existina avita C CIrCtina volutionis i impetu Iapides o terra subripuisse ipsosque inflammatos seri stellas. Diogenes dicit stellas esse pumiceas easque piutat esse mundi ' exspirationem. Plato vero stellas majora ex parie igneas esse putat,' ad-
285쪽
I1aerentes lanaen aliis elennentis instar glutinis. Xeno-plianes e nubibus accensis Constare stellas arbitratur easque singulis diebus testingui, noctu Vero Hirsus accendi putat quena ad modiana carboncs. ortum enim et Occasum accensiones et restinctiones esse. Heraclides autem tot Pylli agorici lana inclitana cliue stellam natandum esse putant Coeliani et terraim ambientem in aere infinito. Has autem
opiniones in quitatis clana laymnis Orphei dicunt liaberi, qui unam quamque stellana mundum faciunt: homini nillil inficiatur Epicurus, cuna sint similia his quae contingant.
Stoici stellas rotundas existimant ut et mundum solem et lunam. Cleantlies coni figura. Anaximenes tan- qua in ClaVos coelo crystallino adactos. Quidam VeIo putant stellas esse lanetinas igneas quemadmodum animalia depicta.
286쪽
ρας. Λημόκριτος τὰ μεν αΠλανη πρωτον, μετὰ δε ταυτατους πλανητας, εφ' οἷς ηλιος καὶ σεληνη. Πλάτων μετὰ τους απλανεις λεγει πρωτον φαίνοντα τοὐ μόνου, δευτερον φαεθοντα του Λιὰς, τρίτον πυρόεντα τον του 'υρεως, τεταρτον φωσφορον τον της 'Aφρ0δIτης, πεμπτον στιλβοντα τον του ' μου, εκτον ηλιου, εβδομον σεληνης. των μαθηματικῶν τινες μεν ως Πλάτων, τινες δε μεσον πάντων τον ηλιον. 'Aναξίμανδρος καὶ Μητρόδωρος ὁ Σῖς καὶ Κράτης ἀνωτάτω μεν πάνrων τον ηλιον τετάχθαι, μετὰ δ' αυεῖν την σεληνην, υπὸ δ' αὐτους τἀ απλανη των ἄστρων καὶ τους πλανητας. 431 Περὶ της των αστερων φορῶς καὶ κινησεως. υναξαγόρας και Λημόκριτος και Κλεάνθης απὰ ανατολῶν εις δυσμἀς φερεσθαι τοῖς αστερας νομίζουσιν. υλκμαιων καὶ οι μαθηματικοὶ τοῖς αστερας τους πλανητας ἀπὸ
De motu sellarum. AnaXagoras et Democritus et Cleanthes ab ortu ad occasum serra stellas existimant: Alcmaeon et matheniatici
287쪽
Metrodorus omnes stellas fixas lumen a sole accrpere utat. Heraclitus et Stoici nutriri stellas putant Vapori- ius sui stiria elevatis. Aristoteles non indigere nutrinaen tooelestia dicit, aeterna cum sint et corrumpi nequeant. 'lato et Stoici ut mundo sic stellas a seipsis nutriri sentit. De Casiore et Pollucem Xenophanes stellas orae supra apparent nil bem esse licit, quae certo quodam motu agitata resplendet. Me-
288쪽
E l. Chari. II. 36. 37. J . Ed. Bas. IV. 431. Μητρόδωρος των ὁρώντων ὀφθαλμων μετὰ δέους και καταπληξεως στιλβηδόνα ει ναι. ΙΙερὶ της ἐπισημασίας των ἀστερχν. Πλάτων τὰς ἐπισημασίας τάς τε θερινάς και τὰς χειμερινῶς κατῶ τὰς χων ἀστέρων ἐπιτολάς τε και δυσμάς γίνεσθαι ηλίου τε και σελήνης και των ἄλλων πλανηrων καα πλανων. Ἀναζιμενης δε, διὰ μηδεν τουτων, αλλα δειτον ηλιον μόνον. αδοξος και 'υρατος κοινως διὰ πάντα τους αστερας ἐν οἷς φησιν. Αὐτὼς γἀρ τάδε σηματ εν Ουρανω ἐστηριζεν. στρα διακρίνας. ἐσκεψατο δ' εις ενιαυrὀν'Aστερας Οἴ κε μάλιστα τε ιυγμένα σημαίνοιεν.
trodoreis existimat esse micationem ab oculis vide nitur propter inetum et Consternationem ortam. l
Plato solem, lunam et alias stellas tam vagas quarfixas occasu et ortu suo tempestates quae aestate et brunt contingunt, significare putat. Anaximenes non ex alii: sed tantum ex sole. Eudoxus et Aratus generatim essessis, dum dicit, Ipse haec altiton αns in celso infaeit Olynetyo, Et toturn prudens disinoeit signa Per annum
289쪽
ρχετυπον, πυρ εν τῶ -ερω ημισφαιρέω του κόσμου πεπληρωκος τὰ ημισφαίριον, άεὶ καταντικρί τῆ ανταυγεια εαυ- tena, Concavum et Igne plenum, ac quadam eX parte ignein ad nos per Orificium quasi per canalem emitti et hoc esse solem. Xenophanes e siccis vaporibus igniculos quosdam Convenire dicit, qtii in unum corpus redactit i solena constituant vel solem accensana nubem. Stoici in m cendium mente praeditum ex mari genitum. Plato ex Ulpium: imo agne. Anaxagoras et Dena ocritus et Metrodoriasti massam aut lapidem igne candentem. Aristoteles globum e quinto corpore. Philolaus Pythagoricus corpus vitro simile quod lucem acceptam ab agne mundi eandeam ad nos remittat: adeo ut tria in sole distinguanti ir, ignis qui est in coelo, corpus quod ab ipso igneo perinde ac speculum quoddam illustrari'4t ignescere potest: et tertium Tadium a speculo ad nos restex una. Nam et lianc lucem solem appellamus tanquam simulacritin simulacri. Empedocles duos soles existimavit, unum praecipuum et pri inuni, ignem in δpposito et hemispliaerio mutuli quod replet quique semper ex adverso suae intaginis in-
290쪽
cedit; alterum eum quem spectamus solem qui repercussi est tu nis ejus, quod est in altera dimidia nauirili pati repleta aere, qui calorem liabet admixtum et laiano splendor ena a rotumlitale terrae resecti in solem qui est crystallo si initis et cum motu ignei et ornenti circuna trahi. Εhit natilla breviter complectar, sol est repei cussio ignis
Circa tem ana movetur. Epicurus molem e terra Compa
clani pumici spongiaeve sinat lena putat, ignis ejusoramina permeans accendit. Heraclitus fulgorem ii oriente accenditur, in Occidente exstino uitur. De magnitudine sitis. Anaximander solem quidem teriae putat aequalem Orbem autem a quo respirat et in quo fertiar septies vigesieS terra majorem. Anaxagoras multoties Peloponnesi majorena. Heiaclitus humani pedis longitudo Epicuriis talem esse qualis apparet aci paulo aut majore nnlat ni in Orena esse . . 1a i r;lli: