Herodotos : für den Schulgebrauch Erklärt, nebst Einleitung und Übersicht über den Dialekt

발행: 1861년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

εστασι, κατὰ ημερησίην οδον εκάστην ιππος τε και ἀνηρ τεταγμένος, τους ουτε νιφετος, ουκ ομβρος, ου καsμα , ου νυξ εργει μη ου κατανυσαι τον προκείμενον εωυτω δρομον την ταχίστην.

0 μεν δη πρῶτος δραμὼν παραδιδοῖ τα ἐντεταλμενα τω δευ-5 τερω, ὁ δε δευτερος τω τρίτω το δε ενδ ευτεν η δη κατ αλλον διέξερχεται παραδιδόμενα, κατάπερ Ελλησι η λαμπαδηφορίη, την τῶ υφαίστω επιτελεουσι. Tosτο το δράμημα των ιππων 99

καλεουσι Πέρσαι ἀγγαρηῖον. μεν δη πρώτη ἐς Σουσα ἀγγελίη ἀπικ0μένη, ως ἔχοι 'Aθήνας μετερψε ουτω δη τι

intervalla dispositi) φυλακας εχουσι

των κροκοδείλων. 2. Ουτε - ου, eine metir dictite

δαφορίη. Αus λαμπαδηφορίη istdas darin enthaltene λαμπάς gu

παδηφορίη Oder λαμπαδηδρομίη, aucti ein facti λαμπάς VI 105J ist

99. η πρώτη - ἀγγελίη . S. c. 4. - Ιn ἀγγελίη ἀπικομένη llegidor Hauptbegriss in ἀπικομένη. Vgl. I 34 μετὰ δε Σολωνα ο ὐχόμενον

82쪽

Περσεων τους υπολειφθέντας , ως τάς τε οδους μυρσιν riσι πάσας ἐστόρεσαν καὶ ἐθυμίων θυμιήματα καὶ αυτοὶ ησαν εν θυσιyσι τε καὶ ευπαθείύσι' η δε δευτερη σφι ἀγγελίη ἐπεξελθουσα συνεχεε Ουτω, ωστε τους κιθῶνας κατερρηξαντο πάντες, 5β0n τε καὶ οἰμωγη ἐχρέοντο ἀπλέτω, Μαρδόνιον εν αἰτίn τι. θέντες. ουκ ουτω δε περὶ των νεῶν ἀχθόμενοι, ταὐτα οἱ Πέρσαι ἐπ0ίευν, ως περὶ αυτω a ερξli δειμαίνοντες. 100 καὶ περὶ Περσας μεν ην ταυτα τον πάντα μεταξὐ χρόνον γενόμενον, μεχρι Ου Ξέρξης α/0ς σφεας ἀπικόμενος επαυσε. 10 Μαρδόνιος δε ορεων μεν Ξέρξην συμφ0ρην μεγάλην εκ της ναυμαχίης ποιευμενον, υπ0πτευων δὲ αυτὸν δρησμὸν βουλευεινεκ των 'Aθηνεων, φροντίσας πρὸς εωυτὸν ίς δώσει δίκην ἀναγνώσας βασιλέα στρατευεσθαι ἐπὶ την Ἐλλάδα καί Οι κρέσσονε ιη ἀνακινδυνεόσαι η κατεργάσασθαι την Ἐλλάδα η αυτὸν κα- 15λῶς τελευτησαι τον βίον υπερ μεγάλων αἰωρηθέντα πλέον μέντοι ἔφερέ οι η γνώμη κατεργάσασθαι την Ελλάδα λογισάμενος.ῶν ταυτα προσέφερε τὸν λόγον τόνδε ADπ0τα, μητε λυπέεο

συμφορην - ποιευμενον. S. Ru C. 10.

κ α τ εο ν ά ζ εσ θ α ι uber Winden, unterjochen, wie ΙX 106. 108. I 6. υπερ μεγάλων αἰω ρηθ' ἐν- τα magna de re periclitatum. Gemeint ist die UnterwerfungGrie clientand s. Zur Bede utung Von αἰωρέεσθαι schwebeni Vgl. Thuc. VII 77 νυν ἐν τω αυτω κινδυνω τοῖς φαυλοτάτοις αἰωρουμαι. In eigenti. Bede utung stetit υπερ-)αιωρέεσθαι VI 116 τησι νηυσὶ υπεραιωρηθέντες Φαληρου. 17. εφερέ οι ὴ γνωμη. φέρειν stolit hier in der in trans. Bedeu-tung tendere, Vergere aliquo.

83쪽

μητε συμφ0ρην μηδεμίαν μεγάλην π0ιδεο του δε του γεγονότος εινεκεν πρηγματος. ου γὰρ ξυλων ἀγων ὁ το παν φερων εστὶ ημῖν, ἀλλ' ἀνδρῶν τε καὶ ἶππων. σοὶ δε ουτε τις τουτων των το πανσφι ηδη δοκεόντων κατεργάσθαι ἀποβὰς απὸ των νεῶν πει-5 ρησεται ἀντιωθηναι, ουτ' εκ της ηπείρου τησδε οῖ τε ημῖνηντιώθησαν, εδοσαν δίκας. εἰ μεν νυν δοκέει, αυτίκα πειρεω- μεθα της Πελοποννησου εἰ καὶ δοκέει επισχεῖν , παρέχει ποιεειν ταυτα. μη δε δυσθυμεε ου γάρ ἐστι Ἐλλησι ουδεμια ἔκδυσις μη ου δόντας λόγον των ἐποίησαν νυν τε και πρότερον 10 εἶναι σους δουλους. μάλιστα μέν νυν ταυτα ποίεε εἰ δ' ἄρα τοι βεβουλευται αυτὸν ἀπελαυνοντα ἀπάγειν την στρατιην, ἄλλην ἔχω καὶ εκ τῶνδε βουλην συ Πέρσας, βασιλευ, μηποιησyς καταγελάστους γενέσθαι Ελλησι. ουδεν γαρ εν τοῖσι Πέρσησι δεδηληται των πρηγμάτων, ουδε ερέεις oκου ἐγινό- 15 μεθα ἄνδρες κακ0ί. εἰ δε Φοίνικες τε και Αἰγυπτιοι καὶ Kυπριοί τε καὶ Κίλικες κακ0ὶ εγένοντο, ουδεν πρ0ς Πέρσας τουτοπροσηκει το πάθος. ηδη ῶν επειδη ου Περσαι τοι αἴτιοί εἰσι, εμοὶ πείθεο εἴ τοι δέδοκται μη παραμένειν, συ μεν ες ηθεατὰ σεωυτου ἀπέλαυνε, της στρατιης ἀπάγων το πολλὸν, ἐμε δε 20 σοι χρη την Ἐλλάδα παρασχεῖν δεδουλωμένην, τριηκοντα μυριάδας του στρατου ἀπολεξάμενον. Tαυτα ἀκουσας Ξέρξης ως εκ κακῶν εχάρη τε καὶ ησθη, προς Μαρδόνιόν τε βουλευσά-

auch c. 101. 113. . V l. IX 45 undI 76 ἐπειρέοντο ἀλληλων κατὰ τὰ

ἰσχυρόν. 7. παρέχει erg. σοί. Ueber die Bedeuiung Von παρέχει μοί S. Z.

δόντας λόγον. δουναι λόγον stetit hier in der Bedeuiung Von δουναι δίκην c. 3). διδόναι λόγον fiat sonst bet Herodot eine andere

Bede utung. S. C. s.

ών ακούω κρίνω.13. ἐν τοισι Πέρσησι apud Per

14. δεδηληται passivis ch et u fassen Hie IV 198.των πρηγ μάτων hangi Vonoὐδέν ab . 15. κακοι ἐγεν. S. c. 68 Ende.

re S.

84쪽

HERODOTΙμενος ἔφη υποκρινέεσθαι οκότερον ποιήσει τουτων. ώς δεεβουλευετο αμα Περσεων τοῖσι επικλητοισι , εδοξε οἱ καὶ 'Aρ τεμισιην ες συμβουλίην μεταπέμψασθαι, οτι πρότερον ἐφαίνετο μουνη νοευσα τὰ ποι εα ην. ώς δε ἀπίκετο η υρτεμισίη, μεταστησάμενος τους αλλους, τους τε συμβουλους Περσεων και 5τους δορυφόρους, ελεξε Ξέρξης τάδε Kελευει με Μαρδόνιος μενοντα αυτου πει0ῆσθαι της Πελοποννησον, λεγων μοι L ερσαι τε και ο πεζὸς στρατὸς οὐδενὸς μεταίτιοι πάθεός εἰσι, αλλὰ βουλ0μενοισί σφι γένοιτ αν ἀπόδεξις. εμε ών η ταῶτα κελεύει ποιεειν, η αυτὰς εθελει τριηκοντα μυριάδας ἀπολεξάμε- 10 νος τοὐ στρατ0s παρασχεῖν μοι την Ελλάδα δεδουλωμενην, αυτὸν δ' εμε κελεύει ἀπελαύνειν σὴν τω λοιπω στρατω ες ηθεατὰ εμά. σὐ ών εμ0ι, και γὰρ περὶ της ναυμαχίης εὐ συνεβούλευσας της γενομενης Ουκ εῶσα ποιέεσθαι, νυν τε συμβούλευσ0ν 102 ὁκότερα ποιεων επιτύχω εs βουλευσάμενος. μεν ταῶτα συν- 15εβουλεύετο, η δε λεγει τάδε Γασιλεs, χαλεπὸν μεν ἐστι συμβουλευομενω τυχεῖν τὰ ἄριστα εἰ πασαν, επι μεντοι τοισι κατη- κουσι πρηγμασι δοκεει μοι αυτὸν μεν σε ἀπελαύνειν ὀπίσω, Μαρδόνιον δε, εἰ εθέλει τε και et ποδέκεται ταῶτα ποιησειν,αυτοs καταλιπειν συν τοῖσι εθελει. τοῆτο μεν γὰρ, ην κατα- 20

στρέψηται τά φησι ἐθέλειν καί 0ι προχωρηση τὰ νοεων λεγει, σὸν τὸ εργον, ώ δεσποτα, γίνεται, οι γὰρ σοὶ δούλοι κατεργάσαντο, τοὐτο δε, ην τὰ εναντία της Mαρδονίου γνώμης γένηται, οὐδεμία συμφορη μεγάλη εσται σεο τε περιεόντος καὶ εκείνων των πρηγμάτων περὶ οἰκον τὸν σ0ν ην γὰρ σύ τε περιας 25και Οἰκος ὁ σὸς, πολλοῖς πολλάκις αγῶνας δραμεονται περὶ

2. τοῖσι ἐπικλητοισι. V l. IX42 σιγεόντων δε των επικλητων. 5. μεταστησάμ, ενος. S. Z. C. 80. s. βουλομένοισί σφι - γε-s o ιτ' ἄν. Ueber βουλομενοι σι S. Z.

γὰρ επετυγχανε τάπερ αυτος ενόεε. 102. 17. επὶ τοῖσι κατηκουσι πρηγμασι. S. Z. C. 19.20. εθελει erg. καταλείπεσθαι aus καταλιπεῖν).TOυτο μέν - τουτο δε 23).

S. Z. C. 88.

24. εκείνων των πρηγμάτων erg. περιεόντων σωθέντων) aus περιεόντος. Gemeint ist mit εκεῖνα

τὰ πρηγματα die persis che Machi in

Asie n. 26. αγῶνας δραμεονται. S. Z. c. 74.

85쪽

LIB. VIII. CAP. 101 - l05. 77

σφεων αυτῶν οι Ελληνες. Μαρδονίου δε, ην τι παθη, λόγος ουδεὶς γίνεται ουδε τι νικεόντες οἱ Ἐλληνες νικέουσι, δουλον

πυρώσας τὰς 'Aθηνας ἀπελας. τε δη τη συμβουλίη Σ ερ- 1035 ξης λεγουσα γὰρ επετυγχανε τάπερ αυτὸς ενόεε. ουδε γὰρ

εἰ πάντες και πῆσαι συνεβουλευον αυτω μενειν, εμενε αν δο- κεειν ἐμοί ουτω καταρρωδηκεε. επαινεσας δε την 'Αρτεμισίην ταυτην μεν ἀποστελλει αγουσαν αυτου τους παῖδας ες μεσον

νόθυι γάρ τινες παῖδες οι συνειποντο. Συνεπεμπε δε τοῖσι 104 10 παισι φύλακον Ἐρμότιμον, γενος μεν εόντα Πηδασεα, φερό μενον δε ου τα δευτερα των ευνουχων παρὰ βασιλεῖ οἱ δε Πηδασέες οἰκέουσι υπερ 'Aλικαρνησου. εν δε τοισι Πηδάσοισι τουτοισι τοιόνδε φέρεται πρηγμα γίνεσθαι ἐπεὰν τοῖσι ἀμφικτίοισι πασι τοισι ἀμφὶ ταυτης οἰκέουσι της πόλιος μέλλη τι

ab εντὸς χρόνου ἔσεσθαι χαλεπὸν, τότε η Φεια αυτόθι της 'Aθηναίης φυει πώγωνα μέγαν, τουτο δέ σφι δὶς ηδη εγένετο. 'M 105 τουτων δη των Πηδασέων ὁ Ἐρμόνιμος ην τω μεγίστη τίσις ηδη ἀδικηθέντι ἐγένετο πάντων των ημεῖς ἴδμεν. άλόντα γὰρ

1. Μαρδονίου - λογος Ου-

6. δοκέειν εμοί. Ueber den

τηδεον εσεσθαι, αὐτοῖσί τε και τοῖσι

περιοίκοισι, ὴ ἱρείη της 'Aθηναίης πώγωνα μέγαν ὐσχει.

86쪽

IIΕ2000TIαυτον υπο πολεμίων καὶ πωλεόμενον ἀνεεται Πανιωνιος ἀνηρXῖος, ἶς τὴν ζόην κατεστησατο απ' εργων ἀνοσιωτάτων. Oκως γαρ κτησαιτο παῖδας εi δεος ἐπαμμένους, εκτάμνων ἀγινεων ἐπώλεε ες Σαρδις τε και ' μεσον χρημάτων μεγάλων. παρὰ γὰρ τοισι βαρβάροισι τιμιώτεροί εἰσι οι ευνοίχοι πίστιος εινε- 5κεν της πάσης των ενορχιων. ἄλλους τε δη ὁ Πανιώνιος εξε ταμε πολλοῖς, ἄτε ποιεύμενος εκ τούτου την ζόην, και δη καιτοίτον. καὶ , ου γὰρ τὰ πάντα εδυστύχεε ὁ Ἐρμότιμος, ἀπικνεεται εκ των Σαρδίων παρὰ βασιλέα μεt ἄλλων δώρων, χρόνου δε προῖόντος πάντων των ευνούχων ἐτιμηθη μάλιστα 10 παρὰ Σερξη. Σὸς δε το στράτευμα το Περσικον ἄρμα βασιλεῖς επὶ τας 'Aθηνας εὐν εν Σάρδισι, εν θαὐτα καταβὰς κατὰ δη τι πρηγμα ο Ἐρμότιμος ες γην την Mυσιην, την Xῖοι μεν νεμον ται, 'Aταρνεῖς δε καλέεται, εὐρίσκει τον Πανιώνιον ἐνθ' αὐτα. επιγνοῖς δε ελεγε προς αυτὸν πολλοῖς και φιλίους λόγους, ibπρῶτα μεν οι καταλέγων ὁσα αυτὸς δι' εκεινον ἔχοι αγαθὰ, δεύτερα δε οι ἡπισχνεόμενος ἀντι τούτων οσα μιν αγαθὰ ποιη- σει, ην κομίσας τοὐς οικετας οἰκεs εκείνη, ἄστε υποδεξάμενον ἄσμενον τοὐς λόγους τον Πανιώνιον κομίσαι τὰ τέκνα καὶ την γυναῖκα. ως δε ἄρα πανοικίη μιν περιέλαβε, ἔλεγε ὁ Ἐρμότι- 20dem SuperlatiV gii verbinde n. Vgi. c. 106 ω πάντων ανδρῶν η δ η μἁλιστα ἀπ' ἔργων ἀνοσιοτάτων τον βίον κτησάμενε.2. ζόην κατεστησα το Vitam suam instituit victum sibi quae

3. εἴδεος ἐπαμμένους. Vgl. I 199 οσαι δε εἰ δεός τε ε παμμ,έναι εἰσὶ καὶ μεγάθεος. εφάπτεσbαί τι - νος eig. attingere aliquid, dan naucli foviel Hie praeditum esse ali

qua re.

10. χρόνου προῖόντος. Wie hier VII 197. Ugl. die ἀhiilichen Wendungen χρόνου προβαίνοντος

20. πανοικίη cum tota familia auch IX 109. περιλαβεῖν circumvenire stetit in gleicher Bedeuiung c. 16.

87쪽

μος τάδε n πάντων ἀνδρῶν ηδη μάλιστα ἀπ εργων ἀνοσιω

τάτων τον βίον κτησάμενε, τί σε εγὼ κακον η αυτὸς η τωνεμῶν τις εργάσατο , η σε η των σῶν τινα, ὁτι με αντ ανδρος εποίησας τὸ μηδεν εἶναι; εδόκεες τε θεους λησειν οὶα εμηχανεω5 τότε. οῖ σε ποιησαντα ἀνόσια, νόμω δικαίω χρεόμενοι, υπηγαγον ες χειρας τὰς εμὰς, ωστε σε μη μεμψασθαι την ἀπ εμ εο τοι εσομενην δίκην. δε οι ταυτα ἀνείδισε, ἀχθεντων των παίδων ες ἴψιν ηναγκάζετο ὁ Πανιώνιος των εωυτου παίδων τεσσερων ἐόντων τα αἰδοῖα ἀποτάμνειν, αναγκαζόμενος δε

10 ἐποίεε ταυτα. αυτου τε, ως ταυτα εργάσατο, οἱ παῖδες αναγκα ζόμενοι ἀπεταμνον. Πανιώνιον μεν νυν ουτω περιηλθε η τε

τίσις και ὁ Ἐρμότιμος. οὐ δε ως τους παῖδας υρτεμισίη επετρεψε ἀπάγειν 107ἐς Ἐφεσον, καλέσας Μαρδόνιον ἐκέλευσέ μιν της στρατης δια-

Γd λέγειν τους βούλεται, καὶ ποιεειν τοῖσι λόγοισι τα εργα πειρεόμενον ὁμοια. ταυτην μεν την ημερην ες τοσουτο εγίνετο, της δε νυκτὸς κελευσαντος βασιλεος τὰς νεας οι στρατηγροὶ ἐκ του Φαληρου ἀπηγον ὀπίσω ες τον Ἐλλησποντον, ως τάχεος ειχε

c. 89 an. ες τοσουτο ε γίνετο. Dieselbe

88쪽

ΗER0D0TIεκαοτος, διαφυλαξουσας τας σχεδίας πορευθῆναι βασιλέῖ. επεὶ δε ἀγχου ήσαν Ζωστηρος πλωοντες οι βάρβαροι, ἀνατείνουσι γὰρ ἄκραι λεπταὶ τῆς ηπείρου, ταυτας εδοξαν τε νέας εἶναι και ἔφευγον επὶ πολλόν. χρόνω δε μαθόντες οτι ου νέες εἶ εν, ἀλλ' 108 ἄκραι, συλλεχθέντες ἐκομίζοντο Ως δε ημέρη ἐγένετο, ορέοντες 50ι Ελληνες κατὰ χωρην μένοντα τὸν στρατον τον πεζον ηλπιζον και τὰς νέας ειναι περι Φάληρον, ἐδόκεόν τε ναυμαχησειν σφέας, παραρτέοντό τε ως αλεξησόμενοι. ἐπει δε ἐπυθοντο τὰς νέας οἰχωκυιας, αυτίκα μετὰ ταυτα ἐδόκεε ἐπιδιώκειν. τον μέν νυν ναυτικὸν τον Ξέρξεω στρατὸν Ουκ ἐπεῖδον διωξαντες 10 μέχρι υνδρου, ἐς δε την υνδρον ἀπικόμενοι ἐβουλευοντο. Θεμιστοκλέης μέν νυν γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νησων τραπομένους καὶ ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλώειν ἰθέως ἐπι τον Ελλησποντον λυσοντας τὰς γεφυρας. ρυβιάδης δε την ἐναντίην ταυτn γνώμην ἐπίθετο, λέγων, ως εἰ λυσουσι τὰς σχεδίας, τουτ' 15ἀν μέγιστον πάντων σφεις κακον την Ελλάδα ἐργασαίατο. εἰ

γὰρ ἀναγκασθείη ἀπολαμφθεὶς ὁ Πέρσης μένειν εν τu ρώπη, πειρωτο ἀν ησυχίην μ' ἄγειν, ως ἄγοντι μέν οι ησυχίην ουτε

τι προχωρέειν οιόν τε ἔσται τῶν πρηγμάτων ουτε τις κομιδητὀ οπίσω φανησεται, λιμω τέ οι η στρατιη διαφθαρέεται, ἐπι- 20 χειρέοντι δε αυτω και ἔργου ἐχομένω πάντα τὰ κατὰ την M- ρώπην οιά τε ἔσται προσχωρησαι κατὰ πόλις τε καὶ κατ ἔθνεα, ητοι ἀλισκομένων γε η προ τουτου ομολογεόντων. τροφην τε

108. 6. κατὰ χώρην. S. Z. C. 73.7. περὶ Φάληρον. Zur Sache

θέως.

τίθεσθαι auch ΙΙΙ 80. VII 82. Die

unt. c. 120 εν τη ὀπίσoa κομιδη.20. τ nach Ουτε. S. Z. C. 26. 21. ἔργου ἔχεσθαι. S. Z. c. 11.22. κατὰ πόλις. κατά in distributi ver Bede utung Wie c. 57. 23. ἄλισκομένων. Μan er Rr- tete einen andereri Casus doch s. g. c. 69). Durch den Genet. absol. treten die Ρarticipia ais Eum gan

89쪽

LIB. VIII. CAP. 107-109.

κέειν γὰρ νικηθέντα τli ναυμαχι θ ου μενέειν ἐν τῆ ρώπχὶ τον Περσην, ἐατέον ών εἶναι φευγειν, ἐς δ ελδ χὶ φευγων ἐς

την εωυτου. το ἐνθευτεν δε περὶ της εκείνου ποιεεσθαι ηδη 5 τον αγῶνα εκελευε. ταυτης δε εἴχοντο της γνώμης καὶ Πελοποννησίων των ἄλλων οι στρατηγοί. YZς δε εμαθε οτι ου πείσει τους γε πολλους πλώειν ἐς τον Ελλησποντον ο Θεμιστοκλεης, μεταβαλὼν πρὸς τους 'Aθηναίους οὐτοι γὰρ μάλισταεκπεφευγότων περιημεκτεον , ἄρμεατό τε ἐς τον Ελλησποντον 10 πλώειν και ἐπὶ σφέων αυτῶν βαλλόμενοι, εἰ ώλλ0ι μη βουλοίατο)ελεγε σφι τάδε Kαι απιος ηδη πολλοισι παρεγενόμην, και πολλω πλεω ἀκηκοα τοιάδε γενεσθαι, ἄνδρας ἐς ἀναγκαίην ἀπειληθεντας νενικημενους ἀναμάχεσθαί τε και αναλαμβάνειν την προτερην κακότητα. ημεῖς δε ευρημα γαρ ευρηκαμεν 15 ημέας τε αυτους και την 'Ελλάδα, νεφος τοσουτο ανθρώπων ἀνωσάμενοι) μη διώκωμεν ἄνδρας φευγοντας. τάδε γὰρ Ουκημεῖς κατεργασάμεθα, ἀλλα θεοί τε και ηρωες, οἷ' ἐφθόνησαν ἄνδρα ενα της τε υσίης και της Γυρώπης βασιλεῆσαι εόντα ἀνόσιόν τε και ἀτάσθαλον, ος τα ιρὰ καὶ τὰ ἐδια ἐν ομοίω

S. E. C. 22.

C. 11. εχεσθαι γνώμης Verbindet auch Τhuk. I 140. Bel Her. Vgl. VI 94. VII 5.109. 8. μ ετ α βαλών. μεταβάλλειν an derer Μe inung werdenauch c. 22 und IX 6.10. καί heisgi hier nichir und. επὶ σφέων αυτῶν βαλλόμενοι. εφ' ἱαοτου βάλλεσθαι heis ei: in se ipsum aliquid recipere. Wio litor IV 160. V 73.

HEROD. V.

V l. VII 10 V φιλέει γαρ ὁ θεὸς τα

υπερέχοντα πάντα κολουειν. Oυτωδη και στρατὸς πολλὸς υπ' ο λιγου διαφθειρεται κατὰ τοιόνδε ἐπεάν

σφι ο θεὸς ηθονη σας ,τόβον ἐμ βάλη η βροντην, δι' ών ἐφθάρησαν άναὸίως ἐωυτῶν. ου γὰρ ἐα φρονέειν μέγα ὁ θεὸς ἄλλον η ἐωυτόν

90쪽

ἐποιεετο εμπιπράς τε και καταβάλλων των θεῶν τὰ αγάλματα,ος και την θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πεδας τε κατηκε. ἀλλ' ευ γὰρ εχει ἐς το παρεον ημιν νυν μεν εν τu Ἐλλάδι καταμειναν -

τας ημεων τε αυτῶν επιμεληθηναι και των οἰκετεων καί τις οἰκίην τε αναπλασάσθω και σπόρου ἀνακῶς εχ ετω, παντελεως 5

ἀπελάσας τον βάρβαρον ἄμα δε τω ἔαρι καταπλώωμεν εὐ Ελλησπόντου και 'Iωνῆς. Tαῶτα ελεγε ἀποθηκην μελλων ποιησεσθαι ες του LIερσην, ἶνα ην ἄρα τί μιν καταλαμβάνη προς 'Aθηναίων πάθος, εχη ἀποστροφην τάπερ ῶν και εγένετο. 110 Θεμιστοκλεης μεν ταυτα λεγων διέβαλλε, 'Aθηναίοι δε ἐπεμ 10θοντο επειδη γὰρ καὶ πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφος εφάνη εὼν ἀληθέως σοφός τε και ευβουλος, πάντως ἐτοιμοι , σαν λε-

εν ουδενὶ λόγω ποιέεσθω VII 57. 1. Eμπιπράς τε καὶ καταβύλ- λων τ. θ'. τὰ α γάλματα. Vgl. Aesch. Pers. 811:

οἱ γην μολόντες Ελλάδ' oo θεῶν

ηδουντο συλῶν, ουδε πιμπραναι

gebrauchi, Helches in dies em Sinnefast unserem Jeder entsprichi. Vel. c. 118 ἄνδρες Πέρσαι, νυν τις δια δεξάτω ομέων βασιλέος κηδόμενος,

ου διάλυσιν - και νυν εχων σε με-

110. 11. δεδογμένος εἶναισογός. Vgi. c. 124 Θεμιστοκλέ'ς εβωσθη τε και εδοξώθη εἶναι ἀνηρπολλὸν Ἐλληνων σοφώτατος.

SEARCH

MENU NAVIGATION