장음표시 사용
91쪽
γοντι πείθεσθῬα. ως δε ουτοι οι ἀνεγνωσμένοι , σαν, αυτίκα μετὰ ταυτα ὁ Θεμιστοκλεης ἄνδρας απεπεμπε εχοντας πλοιον, τοῖσι επίστευε σιγαν ες πάσαν βάσανον απικνεομένοισι , τὰ αυτος ἐνετείλατο βασιλεῖ φράσαι των και Σίκιννος ο οικμης 5 αυτις εγενετο. οι επείτε ἀπικοντο προς την 'Aττικην , οἱ μεν
κατεμενον επὶ τω πλοίω, Σίκιννος δε ἀναβὰς παρὰ Ξερξηνελεγε τάδε 'Επεμψε με Θεμιστοκλέης ο Λεοκλεος, στρατηγὸς μεν 'Aθηναιων, ἀνηρ δε των συμμάχων πάντων ἄρι6τος καὶ σοφωτατος, φράσοντά τοι οτι Θεμιστοκλέης ὁ 'Ἀθηναῖος, σοὶ 10 β0υλόμενος et πουργέειν , εσχε τους ' Ελληνας τὰς νέας βουλομένους διωκειν και τὰς εν Ἐλλησπόντω γεφυρας λύειν. καὶ νυν κατ ησυχιην πολλην κομίζεο. Οι μεν ταυτα σημηναντες 111 ἀπέπλωον οπίσω, οι δὲ Ελληνες, ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μητ επιδιωκειν ἔτι προσωτέρω των βαρβάρων τὰς νέας, μητε πλώειν 15 ἐς τον Ἐλλησποντον λυσοντας τον πόρον , την Ανδρον περιροκατέατο, εξελεῖν ἐθέλοντες. πρῶτοι γὰρ υνδριοι νησιωτέων αἰτηθέντες προς Θεμιστοκλέος χρηματα ουκ ἔδοσαν , αλλὰ προι σχομένου Θεμιστοκλέος λόγον τόνδε, ως ηκοιεν 'Ἀθηναῖοι περὶ εωυτους ἔχοντες δυο θεους μεγάλους, Πειθώ τε και 20 ναγκαίην, ουτω τέ σφι κάρτα δοτέα εἶναι χρηματα, υπεκρι'ναντο προς ταυτα λέγοντες, ως κατὰ λόγον ησαν ἄρα αι 'Aθη- ναι μεγάλαι τε καὶ ευδαίμονες καὶ θεῶν χρηστῶν ηκοιεν ευ, ἐπει υνδρίους γε ειναι γεωπείνας ἐς τὰ μέγιστα ανήκοντας,
15. 'us δρον. S. c. 108.18. προῖ σχομενου. Ueber προ-
20. ουτω δοτεα εἶναι. Ueber denWechsel der Construction προ- ἶσχομενου λόγον τόνδε ώς ῆκοιεν Ἀθηναῖοιουτω τε σφι δοτέα εἱ-
gabi. Vgl. V 62 χρημάτων ευ κοντες und VII 157 δυνάμιός τε ηκεις μεγάλως. Der Genetiv han t
92쪽
ΗΕR0D0TI καὶ θεους δυο ἀχρηστους Ουκ ἐκλείπειν σφεων την νησον, ἀλλ' αἰεὶ φιλοχωρδειν, Πενίην τε και 'Aμηχανιην , καὶ τουτων των θεῶν επηβόλους εόντας υνδριους οὐ δωσειν χρηματα ' ουδε- κοτε γὰρ της εωυτῶν ἀδυναμίης την 'Aθηναίων δυναμιν εἶναι
κρεσσω. ουτοι μεν δη ταυτα υποκρινάμενοι και ου δόντες 5
112 χρηματα επολιορκεοντο. Θεμιστοκλεης δε, ου γὰρ ἐπαυετο πλεονεκτεων, εσπέμπων ες τὰς ἄλλας νησους ἀπειλητηριους λόγους αἴτεε χρηματα διὰ των αυτῶν αγγελων, χρεόμενος λόγοισι τοῖσι καὶ πρὸς Ἀνδρίους εχρησατο, λεγων ως εἰ μη δώσουσι το αἰτεόμενον, επάξει την στρατιην των Ἐλληνων και 10 πολιορκεων εξαιρήσει. λεγων ῶν ταυτα συνελεγε χρηματα μερο γάλα παρὰ Καρυστίων τε και Παριων, οῖ πυνθανόμενοι την τε Ἀνδρον ώς πολιορκέοιτο διότι εμηδισε, καὶ Θεμιστοκλεα ως εἴη εν αἴνη μεγίστη των στρατηγῶν, δείσαντες ταυτα επεμπον χρηματα. εἰ δε δη τινες και ἄλλοι εδοσαν νησιωτέων, ουκ 15εχω ειπαι' δοκεω δε τινας και ἄλλους δουναι καὶ ου τουτους
μουνους. καίτοι Καρυστίοισί γε Ουδεν τουτου εῖνεκεν του κα-
κ0s υπερβολη ἐγένετο Πάριοι δε Θεμιστοκλεα χρημασι ἱλασά
μενοι διεφυγον το στράτευμα. Θεμιστοκλεης μεν νυν εξυνδρου ορμεόμενος χρηματα παρὰ νησιωτέων εκτατο λάθρη των 20αλλων στρατηγῶν.
1I3 οἱ δ' ἀμφὶ Σέρξην επισχόντες ὀλίγας ημερας μετὰ την
ναυμαχίην εξηλαυνον ες Βοιωτους την αυτην οδόν. εδοξε γὰρ
των στρατηγῶν Gen. partit. 17. τούτου εῖνεκεν darum d. h. Hiewοl sie die Forderungen
93쪽
Mαρδ0νω αμα μεν προπεμψαι βασιλέα, αμα δὲ ἀνωρίην εἰναι
του δεεος πολεμεειν, χειμερίσαι δε αμεινον εἰναι εν Θεσσαλίη, και επειτεν αμα τω εαρι πειρασθαι τῆς Πελοποννησου. ως δε
ἀπίκατο ἐς την Θεσσαλίην, ἐνθαυτα Μαρδόνιος εξελεγετο πρω-5 τους μεν Περσας πάντας τους α θανάτους καλεομένους, πλην Υδάρνεος του στρατηγου ουτος γὰρ Ουκ εφη λείψεσθαι βασιλέος), μετὰ δε των ἄλλων Περσέων τους θωρηκοφόρους καιτην ιππον την χιλίην, καὶ Μηδους τε και Σάκας και Βακτρίους τε καὶ γνδους, και τον πεζον καὶ την Ἀπον. ταυτα μεν εθνεα 10 ολα εῖλετο, εκ δε των ἄλλων συμμάχων ἐξελεγετο κατ' ὀλίγους, τοῖσι εἴδεά τε υπηρχε διαλεγων, και ει τεοισί τι χρηστον συνθηδεε πεποιημενον. εν δε πλειστον εθνος Περσας αἱρέετο, ἄνδρας στρεπτοφόρους τε και ψελιοφόρους επι δε μδους.ουτοι δε πληθυς μεν ουκ ἐλάσσονες ησαν των Περσεων, 15 δε εσσονες ωστε συμπαντας τριηκοντα μυριάδας γενέσθαι συν ιππεῶσι. Ἐν τουτω τω χρόνω, εν τω Μαρδόνιός τε 114την στρατιην διέκρινε και Σερξης ὴν περι Θεσσαλιην, χρηστηροριον εληλυθεε ἐκ Λελφῶν Λακεδαιμονίοισι , Ξερξην αἰτεειν δίκας του Λεωνίδεω φόνου και το διδόμενον εξ εκείνου δε-
1. ἀνωρίην - του ἔτεος. Esmar schon im Spa ahr; die Schlachibet Salamis War am 20. Sptbr.
νησου. Dies elbe Wendung c. 100. 5. τους ἀθ,νάτους. Vgl. VII 83 των δε μυρίων τούτων Περσέων των ἀπολελεγμένων εστρατηγεε μεν Τδάρνης ὁ δάρνεος. εκαλέοντο δε ἀθάνατοι οἱ Πέρσαι ουτοι επὶ τουδε. εἴ τις αυτῶν ε έλιπε τον αριθμὸν
η θανάτω βιηθεὶς η νουσφ ἄλλος ἀνηρ ἀραίρητο καὶ εγίνοντο οὐδαμὰ
6. λείπεσθαί τινος hin terje mandem Euruckbleiben, hierin erster Bede utun g; in uber tragener : inferiorem esse aliquo vII 8. 7. θωρηκοφόρους. S. VII 61. 8. την rππον την χιλίην. S.
sociorum copiis seligebat paucos . Wie hier IX 102. Vober κατά in distributi ver Bedeuiung S. 2. C. 57. 11. εἴδεα. εἶδος in gleicher Be- deuiung wie c. 105. Der Ρluralwio III 107 σμικροι τα μεγάθεα,
ποικίλοι τα εἴδεα. διαλέγων. S. E. C. 107. ει τε οισί τι - σην ηδεε.
S. Z. C. 29. πλειστον ε θ ν ο ς - α ι
13. επὶ δέ. Adverbial Wie c. 67. 114. 19. το διδόμενον se Was
94쪽
κεσθαι. πεμπ.ουσι δη κηρυκα την ταχίστην Σπαρτιητια, ος ἐπειδη κατελαβε ἐουσαν δει, πῆσαν την στρατιην εν Θεσσαλίθ,
ελθὼν ες oψιν την a ερξεω ελεγε τάδε 's ὀ βασιλεs Μήδων, Λακεδα μόνιοί τε σε καὶ Ηρακλεῖδαι οι ἀπὸ Σπάρτης αἰτέουσι φονου δίκας, oτι σφεων τ0ν βασιλέα ἀπέκτεινας ρυόμενον την bἘλλάδα. Ο δε γελάσας τε και κατασχὼν πολλον χρόν0ν, ως οι ἐτυγχανε παρεστεὼς Μαρδόνιος, δεικνυς ἐς τουτον ειπε Tοιγάρ σφι Μαρδόνιος οδε δίκας δώσει τοιαυτας, οιας ἐκει- 115 νοισι πρέπει. Ο μεν δη δεξάμενος τὸ ρηθεν ἀπαλλάσσετο, Σέρξης δε Μαρδόνιον εν Θεσσαλίη καταλιπών αυτὸς ἐπορευετο 10 κατὰ τάχος ἐς τον Ελλησποντον, και ἀπικνέεται ες τον πόροντης διαβάσιος εν πέντε καὶ τεσσεράκοντα ημέρησι, ἀπάγων της στρατιης ουδεν μέρος ώς ειπεῖν. ὁκου δε πορευόμενοι γινοίατο
καὶ κατ' ουστινας ἀνθρωπους, τον τουτων καρπὸν ἀρπάζοντες εσιτέοντο, εἰ δε καρπὸν μηδένα ευροιεν, οι δε την ποίην την 15 εκ της γης ἀναφυ0μένην και των δενδρέων τὸν φλοιὸν περιλέποντες καὶ τα φυλλα καταδρέποντες κατησειον, ομοίως των τε ημέρων και των αγρίων, και ἔλειπον ουδέν ταυτα δ' ἐπομευν υπὸ λιμου. επιλαβὼν δε λοιμός τε τὸν στρατὸν καὶ δυσεν τερίη κατ' οδὸν διέφθειρε. τους δε και νουσέοντας αυτῶν 20 κατέλιπε, ἐπιτάσσων τἴσι πόλισι, ἴνα ἐκάστοτε γίνοιτο ελαυνων, μελεδαίνειν τε και τρέφειν, ευ Θεσσαλ4 τέ τινας και εν Σίρι
ilinen angeboten werde . In glei chem Sinne stetit τὰ διδόμενα c. 137.
Ῥευγων τε κατελαμβάνετο υπρανδρος Πέρσεω.6. κατασχών. Das in transitive κατεχειν an sicli halte nauch V 19 ουδαμῶς ετι κατεχειν
115. 9. δ εξάμενος το ρ η θεν. Vgl. VIII 137 δεκόμεθα τὰ διδοις
solutum pontem hibernis tempestatibus ossendisset, piscatoria Scapha trepidus traiecit carens etiam omni Servorum ministerio - Zu dom
Bedeutun g, wie Sonst ὁκως S. Z. c. 52.
95쪽
λαβε, ἀλλα δόντες οι Παίονες τοῖσι Θρηῖξι ἀπαιτοντος Σέρξεω εφασαν νεμομένας άρπασθῆναι υπὸ των ἄνω Θρηῖκων των β περὶ τὰς πηγὰς του Στρυμόνος οἰκημένων. 'Mνθα καὶ ὁ των 116 Βισαλτεων βασιλευς γης τε της Κρηστωνικης Θρῆι ξ, ἔργονυπερφυες ἐργάσατο. ος ουτε αυτὰς εφη τω a ερξη ἐκὼν ειναι δουλευσειν, ἀλλ οἴχετο ἄνω ες το ουρος την Ροδόπην, τοῖσί τε παισὶ ἀπηγόρευε μη στρατευεσθαι ἐπὶ την Ἐλλάδα. οι δε 10 ἀλογησαντες, η ἄλλως σφι θυμὸς ἐγενετο θηησασθαι τον πόλεμον, ἐστρατευοντο ἄμα τω Περση. επει δε ἀνεχωρησαν ἀσινέες πάντες ἐόντες, εξωρυξε αυτῶν ο πατηρ τους ὀφθαλμους
διὰ την αἰτίην ταυτην. Kαι ουτοι μεν τουτον τον μισθὸν ελα- 117β0ν, οι δε Περσαι ως εκ της Θρηῖκης πορευόμενοι ἀπίκοντο 15 επὶ τον πόρον, ἐπειγόμενοι τον Ἐλλησποντον τησι νηυσὶ διεβησαν ες 'Ἀβυδον τὰς γὰρ σχεδίας ουκ ευρον δει εντεταμενας, ἀλλ' υπὰ χειμῶνος διαλελυμενας. ενδ αυτα δε κατεχόμενοι σιροτία τε πλεω η κατ' οδὸν ἐλάγχανον, ουδενα τε κόσμον ἐμπιπλάμενοι και υδατα μεταβάλλοντες ἀπέθνησκον του στρατου
20 του περιεόντος πολλοί. οι δε λοιποὶ ἄμα Σερξη ἀπικνέονται
17. κατεχόμενοι. κατέχεσθαι- Hait machen.
96쪽
Ξερξης ἀπελαυνων εξ υθηνεων απίκετο ε τ' 'Hζόνα την επὶ Στρυμόνι, ενθευτεν ουκετι οδοιπορ4σι διεχρῆτο, ἀλλα την μενστρατιην 'ἴδάρνεῖ ἐπιτράπει ἀπάγειν ες τον Ἐλλησποντον, αυ-tὸς δ' επὶ νεὸς Φοινισσης ἐπιβὰς εκομίζετο ες την υσίην. 5πλώοντα δε μιν ἄνεμον Στρυμονίην υπολαβεῖν μεγαν και κυματίην. καὶ δη, μῆλλον γάρ τι χειμαίνεσθαι γεμουσης της νεὸς ωστε επὶ του καταστρώματος ἐπεόντων συχνῶν Περσεων των συν Σερξu κομιζομενων, ἐνθαυτα ες δεῖμα πεσόντα τὸν βασιλεα εῖρεσθαι βώσαντα τον κυβερνητην , ει τις ἐστί σφι 10
σωτηρίη. και τὸν εἶπαι Aεσποτα, Ουκ εστι 0υδεμία, ην μητουτων απαλλαγη τις γενηται των πολλῶν επιβατέων. και
Ξέρξην λέγεται ἀκ0υσαντα ταυτα εἰπαι Aνδρος Πέρσαι, νυν τις διαδεξάτω υμέων βασιλέος κηδόμενος εν υμῖν γὰρ οἶκε εμοὶ εἰναι η σωτηρίη. Tὸν μεν ταυτα λέγειν, τους δὲ προσκυ- 15 νέοντας ἐκπηδῶν ες την θάλασσαν, καὶ την νέα ἐπικουφισθε σαν ουτω δη ἀποσωθηναι ἐς την υσῆν. ώς δὲ ἐκβηναι τάχιστα ἐς γην τὸν Σέρξην, ποιησαι τοιόνδε ὁτι μεν ἔσωσε βασιλέ0ς την ψυχην, δωρησασθαι χρυσέω στεφάνω τὸν κυβερνητην, ὁτι δε Περσέων πολλους ἀπώλεσε, αποταμεῖν την κεφαλην 20
3 19 αυτos. Ουτος δὲ ἄλλος λέγεται λόγος περὶ του Σέρξεω νόστου,
6. Στρυμονίην, derselbe, derVII 189 Βορέης Od. Ἐλλησπόντιος heisgi. Es erschwerte dieser Νοrd-wind die Einfahrt in den Helles- poni. Zur Sache Vgl. Aesch. Agam. . 179 πνοαὶ απὸ Στρυμόνος μολοὐ- σαι κακόσχολοι, νηστιδες, δυσορμοι, βροτῶν ἄλαι, νεῶν τε καὶ πεισμάτων αφειδεις. v πολαβειν. S. Z. c. 96. - Ueberdon Wechsel der Structur S. Z. c. 84. 7. χειμαινεσθαι Von dem un-
γεται mit Acc. c. In f. S. E. C. 88.
119. 21. ουτος δέ. Wie derauf-n alime des δέ c. 118 Anf.
97쪽
0υδαμῶς εμοιγε πιστος, ουτε αλλως Oυτε το Περσεων τουτοπα ς. εἰ γαρ δη ταυτα ουτω εἰρεθη εκ του κυβερνητεω προς Σερξην, εν μυρμὶσι γνώμ/ὶσι μίαν Ουκ εχω αντίξοον, μη ουκαν ποιησαι βασιλέα τοιόνδε, τους μεν ἐκ του καταστρωματος 5 καταβιβάσαι ες κοίλην νεα εόντας Πέρσας και Περσεων τους πρωτους, των δ' ερετεων εόντων Φοινίκων Oκως ουκ αν ἴσον πληθος τοισι Περσησι εξεβαλε ες την θάλασσαν. ἀλλ ο μεν, ως και πρότερόν μοι ειρηται, οδω χρεόμενος αμα τω αλλωστρατω ἀπενόστησε ες την υσίην. Μέγα δε και τόδε μαρτυ- 120 10 ριον φαίνεται γὰρ aγοξης εν τη ὀπίσω κομιδη ἀπικόμενος ες Ἀβδηρα, καὶ ξεινίην τε σφι συνθέμενος και δωρησάμενος αυροτ0υς ἀκινάκη τε χρυσεω και τιηρη χρυσοπάστω. και ως αυτοὶ λέγουσι 'Aβδηρῖται, λεγοντες εμοιγε 0υδαμῶς πιστὰ, πρῶτον ἐλυσατο την ζώνην φευγων εξ υθηνέων οπίσω, ως εν ἀδείη 1b εών. τα δε 'Aβδηρα ῖδρυται προς του Ἐλλησπόντου μὰλλ0ν ητου Στρυμόνος καὶ της 'μόν0ς, ὁθεν δη μίν φασι ἐπιβηναι
98쪽
Ανδρον, τραπομενοι ες Καρυστον και δηΓωσαντες αυτῶν την χώρην ἀπαλλάσσοντο ες Σαλαμῖνα. πρῶτα μέν νυν τοισι θεοῖσι ἐξεῖλον ακροθινια αλλα τε και τριηρεας τρεις Φοινίσσας, τηνμεν ἐς 'Iσθμον ἀναθειναι, ηπερ ετι καὶ ες εμε ην, την δε ἐπι b υνιον, την δε τῶ Aῖαντι αυτου ες Σαλαμῖνα. μετὰ δε τουτοδιεδάσαντο την ληιην και τα ἀκροθινια ἀπέπεμψαν ες υελφους, εκ τῶν ἐγενετο ανδριὰς ἔχων εν τu χειρὶ ἀκρωτηριον νεος, ἐὼν μεγα ς δυώδεκα πηχεων εστηκε δε ουτος τyπερ
122 ό Μακεδὼν 'Aλέξανδρος ὁ χρυσεος. IIέμψαντες δε ἀκροθίνια 10
of Ελληνες ἐς Βελφους επειρώτεον τον θεὸν κοινn, εἰ λελάβηκε πληρεα και ἀρεστὰ τα ἀκροθινια. ὁ δε παρ' Ἐλληνων
121. 2. υνδρον. S. C. 111. Ueber Karystos s. c. 112. αυτῶν avf Kάρυστον beZο-gen. Vgl. V 63 οἱ δε Πεισιστρατίδαι προπυνθανόμενοι ταυτα ἐπεκαλέοντο εκ Θεσσαλίης ἐπικουρίην
ἐπεποίητο γάρ σφι συμμαχίη προς αυτούς. Umgeheliri c. 127 Dλυν-
122. 11. λελάβηκε. Ueber die Form Vgl. Bd. I. S. 40 s. V. λαμβάνειν .
99쪽
μεν των αλλων εφησε εχειν, παρ' Αἰγινητεων δε os, ἀλλα ἀπαίτεε αυτοὐς τα ἀριστη Γα τῆς εν Σαλαμῖνι ναυμαχίης. Αἰγινῆται δε πυθόμενοι ἀνέθεσαν ἀστερας χρυσεους, οῖ επὰ ἱστοs χαλκεου εστῶσι, τρεῖς επὶ τῆς γωνίης, ἀγχοτάτω του Κροισου 5 κρητῆρος. Μετὰ δε τὴν διαίρεσιν τῆς ληῖης επλωον οι Ἐλλη- 123νες ες τον )σθμον ἀριστήΓα δώσ0ντες τω ἀξιωτάτω γενομενω Ἐλλήνων ἀνὰ τον πόλεμον τούτου. ως δε ἀπικόμενοι αι στρα
τηγοὶ διένεμον τὰς ψήφους ἐH του Ποσειδέωνος τω βωμω,
τον πρῶτον καὶ τον δεύτερον κρίνοντες εκ πάντων, ἐν θαὐτα10 πας τις αυτῶν ἐωυτω ἐτίθετο τὴν ψῆφον , αυτος εκαστος δοκέων ἄριστος γενεσθαι, δεύτερα δε οι πολλοι συνεξεπιπτον Θεμιστοκλεα κρινοντες. οι μεν δὴ εμουνουντο, Θεμιστοκλεης
δε δευτερτοισι υπερεβάλλετο πολλόν. Ου βουλομενων δε 124 ταυτα κρίνειν τῶν Ἐλλήνων φθόνω , ἀλλ' ἀποπλωόντων ἐκά-
τερα sc. 131) erscheinen fast vδlligais Singulare.
λων μεν δὴ εὐδαιμονίης δευτερήῖα
Zur Sache vgl. ΡIut. Them. c. 17Θεμιστοκλει δε καίπερ ἄκοντες υπὸ φθόνου το πρωτεῖον ἀπέδοσαν ἄπαν
100쪽
ΗΕR0D0TI . στων ἐς την ἐωυτῶν ακρίτων, ομως Θεμιστοκλεης ἐβώσθη τε και εδοξωθη εἶναι ἀνηρ πολλον Ελληνων σοφώτατος ἀνὰ πα- σαν την Ἐλλάδα. οτι δε νικεων ουκ ἐτιμηθη πρὸς των εν Σαλαμῖνι ναυμαχησάντων , αυτίκα μετα ταυτα ἐς Λακεδαίμονα ἀπίκετο εἶέλων τιμηθηναι. καί μιν Λακεδαιμόνιοι καλῶς μεν bυπεδεξαντο, μεγάλως δε ετίμησαν. ἀριστη ζα μεν νυν εδοσαν ρυβιάδη ελαίης στεφανον, σοφίης δε καὶ δεξιότητος Θεμιστο-
κλεχ', και τουτω στεφανον ελαίης. εδωρησαντο δε μιν ὀχω τῶ ἐν Σπάρτn καλλιστευοντι. αἰνέσαντες δε πολλὰ, προεπεμψαν ἀπιόντα τριηκόσιοι Σπαρτιητέων λογάδες, Ουτοι οῖπερ ιππεες 10 καλεονται, μεχρι οUρων των Tεγεητικῶν, μουνον δη τουτον πάντων ἀνθρώπων των ημεῖς ἴδμεν Σπαρτιηται προεπεμψαν.125 Dς δε εκ της Λακεδαίμονος απίκετο ἐς τὰς 'Aθήνας, ἐνθα αTιμόδημος 'Aφιδναῖος, των ἐχθρων μεν των Θεμιστοκλεος εὐν, ἄλλως δε ου των ἐπιφανεων ἀνδρῶν, φθόνω καταμαργεων 15 ἐνείκεε τον Θεμιστοκλεα, την ἐς Λακεδαίμονα ἄπιξιν πρ0φερων, ως διὰ τὰς 'Aθήνας εχο τὰ γέρεα τα παρὰ Λακεδαιμονίων, αλλ' oυ δύ εωυτόν. ὁ δε, επείτε Ουκ ἐπαυετο ταυτα λέγων όTιμόδημος, ειπε Ουτω εχει τοι ουτ αν ἐγὼ ἐων Βελβινίτης
Vgi. c. 110 Θεμ. καὶ πρότερον δεδογμένος εἶναι σοφός.6. ἀριστηῖα. ἀριστηιον Ρ reis der Tapferkeit eig. Lolin der
ἀριστεία. 9. αινέ G αντες ng mi. οι Λακεδαιμόνιοι) ist ais Gesamis ubjectvorausgeschichi und im Casus appositiv an den in ilim enthallenen Teii anges clit Ossen. S. Z. C. 44.10. τριηκόσιοι - λογάδες. Die ιππέες , eine aufertes e ne Schar