장음표시 사용
291쪽
αυτου Ἀκουετε ἰδου, ξηλθεν ὁ σπείρων του σπεῖραι. μι γενετ ε τω σπείρειν, ο μεν πεσε παρὰ την δον' και η λθε τὰ πετεινὰ καὶ κατεψαγεν αυτό. Ἀλλο δὴ επεσεν επὶ το πετρῆδες, πο ου εἶχε γη πολλην και
ευθεως ξανετειλε, διὰ το μ. εχειν βάθος γης. πιλίου δε ἀνατείλαντος, καυματίσθη, και διὰ το μη χει ρίζαν, ξηράνθη Eαι ἄλλο επεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας' και ἀνεβησαν
αἱ ἄκανθαι, και συνεπνιξαν αυτο, καὶ καρπον υ εδωκε.Eαι ἄλλο επεσεν εις την η την καλην καὶ δίδου καρπον ἀναβαίνοντα καὶ αυξάνοντα ' καὶ ἔφερεν εν τριάκοντα, καὶ
ἀκούειν, ἀκουετω. 'πιτ δε γενετο καταμονας η ρώτησαν 0
292쪽
11 αυτον οἱ περὶ αυτον συν τοις δώδεκα ἡ παραβολη . Καὶ ελεγεν αυτοῖς Ἀμῖν δεδοται γνῶναι, μυστηριον της βασι λείας του Θεου' κείνοις δε τοι εἴω εὐπαραβολαῖς τὰ πάντα 12 Aεται. ' Ιν βλεποντες βλεπωσι, καὶ 'Rωσι καὶ
ἀκουοντες ἀκουωσι, καὶ μη συνιῶσι μη ποτε επιστρε φωσι,
13 καὶ ἀφεθη αυτοῖς τὰ αμαρτηματα Καὶ λεγε αυτοῖς Ουκοι δατε την παραβολἡ ταυτην καὶ πῶς πάσας τὰς 14 παραβολὰς γνώσεσθε σπείρων, τον λόγον σπείρει.
15 υτοι δε εισιν Ο παοὰ την δον, που σπείρετα ο λόγος, καὶ ταν ἀκούσωσιν ευθεως ρχεται- Σατανας, καὶ αἴρει 16 τον λόγον τον σπαρμενον εν ταις καρδίαις αυτῶν. Καὶ ουτο εισιν μοίως οἱ επὶ τὰ πετρώδη σπειρόμενοι, οι τανἀκουσωσι τον λογον ευθεως μετὰ χαρας λαμβάνουσιν αὐ- i του Καὶ ου εχουσι ρίζαν εν αυτοῖς, αλλὰ προσκαιροι
εισιν ' εἶτα γενομενης θλίψεως η διωγμου διὰ το λόγον,1 ευθεως σκανδαλίζονται. ,αὶ ουτοί εἰσιν οι εἰς τὰς ἄκανθας
19 σπειρόμενοι, οἱ του λόγον ἀκουοντες ' Καὶ α μεριμναι τουαιῶνος τουτου, καὶ η ἀπατη του πλουτου, καὶ α περὶ τὰ
293쪽
λοιπα επιθυμίαι εἰσπορευόμ.εναι συμπνιγουσι τυ λόγον, καὶ
ἄκαρπος γίνεται. Eαὶ ουτοι εἰσιν επὶ την γην την 20καλἐν παρεντες, οῖτινες ἄκουουσι τον λογον καὶ παραδεχονται, καὶ καρποφορουον εν τριάκοντα, καὶ ε εξ -
κοντα, καὶ εὐεκατόν. Eα ελεγεν αυτοῖς Μητι 6 λυχνος lερχεται, ἴνα πο τον μόδιον τεθη η πο την λιγηπι οὐχῖνα επὶ την λυχνια επιτεθη ' οὐ γαρ εστι τι κρυπτον, 22
εις φανερον λθη ad τις εχ ει τα ἀκουειν, ἀκουετω. 23 Kα ελεγεν αὐτιῆς Βλεπετε, τὶ ἀκουετε. 'Eν ω μετρm 24 μετρεῖτε, μετρηθησεται μῖν, καὶ προστεθησεται μῖν τοῖς ἀκουουσιν 'O γαρ ἄν εχη, δοθησε τοι αὐτω καὶ ο ου 25εχει, καὶ ο εχει ἀρθησεται α αυτου. Ἀα ελεγεν ' Ῥυτως 26
294쪽
εστ ιν η βασιλεία του Θεοῖ, ως εἰ ἄνθρωπος βάλη τον 27 σπόρου επὶ τ η γης, Καὶ καθευδ' καὶ γείρηται νυκτα καὶημεραν, καὶ ο σπόρος βλαστάνη και μηκυνηται, ως Ουκ
29 τον, εἶτα στάχυν, εἶτα πληρη σιτον εν ω στάχυῖ. Oταν δ παραδος καρπος, ευθεως ποστελλει το δρεπανον, τι
30 παρεστηκεν ο θερισμός. - Καὶ λεγε Τίνι μοιωσωμεντην βασιλείαν του Θεου ποία παραβολ παραβάλω - 31 μεν αυτην 'si κόκκον σινάπεως ος, ταν σπαργὶ επὶ της γης, μικρότερος πάντων των σπερμάτων εστ των επὶ της 32 γης Καὶ τα σπαρ', αναβαίνει, καὶ γίνεται πάντων των λαχάνων μείζων, καὶ ποιεῖ κλαδους μεγάλους, στε
δυνασθαι π6 την σκιὰν αυτου τὰ πετεινὰ του υρανου κα-33 τασκηνουν. ' Καὶ τοιαυται παραβολαῖς πολλαῖς λάλει 34 αυτοῖς τον λόγον, καθως ουναντο ἀκουειν. ωρὶς ε παραβολης υκ λάλει αυτοῖς κατ' ἰδίαν δε τοι μαθηταῖς
295쪽
άρια ην με αυτου Eαὶ γίνεται λαίλαψ ἀνεμο μεγάλη 37
λαιον καθευδων καὶ διεγειρουσιν αυτον, καὶ λεγ0υσιν αυτω'Uιoάσκαλε, ου μελει σοι, τι ἀπολλυμεθα; Ἀαὶ διεγσρθεὶς 39επετίμησε τω ἀνεμω, καὶ εἶπε τη θαλάσση Σιώπα, πεφίμωσο. Eαὶ κόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ γενετο γαλ μεγάλη. Eαὶ εἶπεν αυτοῖς In δειλοί εστε υτα- πῶς υ 40 χετε πιστιν , Ἀαὶ φοβηθησαν φόβον μεγαν, καὶ ἔλεγον Ι προς ἀλληλους Τίς ἄρα οὐ τος ἐστιν, τι καὶ ο ἄνεμος καὶ
' Καὶ λθον εἰς το περαν της θαλάσσης, εἰς την χωραν των Γαδαρηνων αα εξελυόν τι αυτω εκ ου πλοίου, εὐθέως 2
296쪽
ἀκαθάρτω ' ρος την κατοίκησιν εἶχεν εν τοις μνημασι, καὶ
ουτ ὰλυσεσιν οὐδεὶς δυνατο αυτον δησα ι' ια το αυτον πολλάκις πεδαις καὶ ἀλυσε σι o εδεσθαι, καὶ διεσπῶσθαι π
αυτο τὰς ἁλυσεις, καὶ τὰς πεδα συντετρίφθαι καὶ ουδεὶς αυτον ἴσχυε δαμάσαι. Καὶ διαπαντος νυκτος καὶ μερας εν τοῖς μνημασι καὶ ε τοις ρεσιν ην κράζων, καὶ κατα κοπτα εαυτου λίθοις. υοδ δε ιν δε σου απο μακρόθεν, 7 δραμε καὶ προσεκυνησεν αυτω Καὶ κράξας ψωνη μεγάλησὶ πε Τί μοὶ καὶ σοὶ, 'Iη σου, υιε του Θεου του ψιστου
8 ορκίζω σε τον Θεον, μη με βασανίσης. Eλεγε γαρ αυτω'
Ἀξελθε το πνευμα το κάθαρτο εκ ου ἁνθρώπου Καὶ επηρώτα αὐτόν In σοι νομα, καὶ ἀπεκρίθη λόγων Λε- 10 γεῶν νομα μοι, τι πολλοί σμεν. Eαὶ παρεκάλει αυτ ιν πολλα, ἴνα μη αυτους ἀποστείλη εἴω της χωρας.
11 H δε κεῖ προ τυ, ρει ἁγελη χοίρων μεγάλη βοσκομενη -
3. καὶ ἴτε λυσεσιν. . . . an no nan Ol. i. 152.
297쪽
Kαὶ παρεκάλεσα αυτον πάντες ιι αίμονες, λεγοντες ' 12
Πεμψον ήμας εἰς του χοῖρους, ἴνα εἰς υτους εἰσελθωμεν. επετρεψεν αὐτοῖς εὐθέως γ' Ιησους gξελθόντα τα 13
πνευματα τα ἀκάθαρτα εἰσηλθον εἰς τους χοίρους καὶ ρ- μησεν αγελη κατα του κρημνου εἰς την θάλασσαν ησαν
δε ς δισχίλιοι καὶ επι γοντο ν η θαλάσση O δ 14 βό κοντες τους χοίρους φυγον, καὶ γηγγειλαν εἰς την πόλιν καὶ εἰς τους γρους Ἀαὶ ξηλθον ἰδεῖν τι εστι το
γεγονός αα ερχονται προς του ησοῖν, καὶ θεωρουσι τον 15 δαιμονιζόμενον καθημενον καὶ ἱματισμενον καὶ σωφρονουντα, τυ εσχηκότα τον λεγε υνα καὶ φοβηθησαν. Eαὶ διηγη 16σαντο αυτοῖς ι ἰοόντες, πῶς γενετ τω δα μυονιζομενω καὶ περι ων χοίρων. Aαὶ ρξαντο παρακαλεῖν αυτον ἀπελ- 17θεῖν ἄπο των ρίω αυτὐν. Eα εμβάντος αυτου εἰς το 18 πλοῖον, παρεκάλει αυτον υ δαιμονισθεὶς, γα ' με αυτου. δε Ιησους ου ἀφηκεν αυτον, ἀλλα λεγε αυτm Υπαγε 19 εἰς τον οἶκον σου προς τους σους, καὶ ἀνάγγειλον αυτώψ, σασοι Κυριος πεποίηκε, καὶ λεησε σε ἀπηλθε, καὶ 20ηρξατο κηρυσσειν ν η Λεκαπόλει, σα ποίησεν αυτω ' σους' καὶ πάντες θαυμαζον. Καὶ διαπεράσαντος του Ιη σου τω πλοίω πάλιν εις 21τ περαν, συνηχθη χλος πολυς εὐαυτόν καὶ ην παρὰ τηυ
θάλασσαν. ' Καὶ δου, ρχεται εἷς των ἀρχισυναγώγων 22
298쪽
6υόματι άειρος καὶ ιδὰν αὐτον, πίπτει προς τους πόδας 23 αυτου, Καὶ παρεκάλει αυτον πολλὰ λέγων ' τι το θυγάτριόν μου σχάτως χει ' να ελθὼν επιθης αυτη τὰς χεῖρας,24 πως σωθη καὶ ζησεται. Eαι πηλθε μετ δευτου καὶ 25 ηκολουθε αυτῶ ἔχλος ποῖὰς καὶ συνεθλιβο αυτόν. Eαὶ 26 γυν τις οὐ σα εν ρυσε αδατος Δ ἔτη δώδεκα, Καὶ πολλα
παθουσα ὁπο πολλῆν ἰατρων, καὶ δαπανησασα τα παρ'
εαυτῆς πάντα, καὶ μηδεν ψεληθεῖσα, ἄλλα μαλλον εἰς
27 το χειρον λίουσα Ἀκουσασα περὶ του ' Ιη σου, ελθουσα 28 ε τω χλφ οπισθεν, ηψατο του ματίου αὐτου. Ελεγε γαρ τι καν τειν ιματίων αυτου ψωμαι, σωθησομαι.
30 γνω τω σώματι, τι ατα ἀπο της μάστιγος ' Καιεὐθεως ο ησοῖς πιγνούς εν αυτω την ξ αὐτου δύνα μιν ξελθοῖσαν επιστραφεὶς ε τω ἔχλω, λεγε Τίς μου 31 ηψατο των ματίω , Καὶ λεγον αὐτω ο μαθηταὶ αὐτου 'Bλεπεις τον χλον συνθλίβοντά σε, καὶ λεγεις ' πίς μου 32 ηψατο. Καὶ περιεβλάπετο ἰδεῖν την τουτο ποιησασαν.
299쪽
Kες. V. KAI A MAPE. 239 β γυνη, φοβηθεισα καὶ τρεμουσα, εἰδυῖα ο γέγονε ε 33αυτ' ηλθε καὶ προσεπεσεν αυτω, καὶ εἶπεν αυτω πασαν την
σεσωκε σε Ἀπαγε εις εἰρηνην, καὶ ἴσθι Ἀγιης ἄπο της μάστιγος σου Eτι αυτου λαλουντος, ρχοντα ἀπο του 5ἁρχισυναγώγου λέγοντες Oτι η θυγάτηρ σου ἀπεθανε
τι τι σκυλλεις τον διδάσκαλον 'Iησους ευθεως, 36 ἀκουσας τον λόγον λαλουμενον, λεγει τω ἀρχισυναγώγω
δεμ οβου, μόνον πίστευε. Eαὶ ου ἀφηκεν οὐδένα αὐτω 37 συνακολουθησαι, εἰ μη Πτρον καὶ Πάκωβου καὶ ωάννην του ἀδελφον Ἱακώβου Eαὶ ἔρχεται ι τον οἶκον του 8ἀρχισυναγωγου, καὶ θεωρεῖ θόρυβον, κλαίοντας καὶ λαλάζοντας πολλά. . Καὶ εἰσελθm λεγε αυτοῖς us θορυ- 39
βεῖσθε καὶ κλαίετε το παιδίον ου ἀπεθανεν, ἀλλ καθευδει Καὶ κατεγελων αυτου εκβαλὼν πάντας, 40 παραλαμβ ει τον πατερα του παιδίου καὶ την μητερα καὶ
τους με αυτου, καὶ εἰσπορευεται, που ν τ παιδίον ἀνακείμενον. Eαὶ κρατησας της χειρος του παιοίου, λεγε 41
300쪽
καὶ περιεπάτει f, γὰρ τῶν δώδεκα καὶ ξεστησαν
43 κστάσει μεγίλη. Eαὶ διεστείλατο αυτοῖς πολλὰ, να μηδεὶς γνω τουτο καὶ εἶπε δοθηναι αὐτη φαγεῖν.
1 ' Καὶ ξηλθεν κεῖθεν, καὶ ηλθεν εις ἡ πατρίδα αυτου ' καὶ ἀκολουθοῖσιν αὐτῶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῖ Καὶ γενομενου σαββάτου, ρξατο ε τη συναγωγ διδάσκειν καὶ πολλοὶ
ὐκουοντες ξεπλησσοντο, λεγοντες Πόθεν τουτω ταυτα;
καὶ τις α σοφία η δοθεῖσα αὐτu, καὶ δυνάμεις τοιαυται ια
υίος Μαρίας, δελφος δε ακώβου, καὶ 'Iωση, καὶ Ιουδα, καὶ Σίμωνος και ου εἰσὶν αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῖ δε προς ημας καὶ σκανδαλίζοντο εν αυτο Eλεγε δε αυτοῖς
seem uno . De I δυνάμει τοιαυται. 3. ὁ τεκτων. . . the carpenter . . . See note
Mati Causa vero,' say ROSenmulier, ver 5. cur Jesus miracula Nagarettas patrare non pOSSet liaec erat, quῖd Nazarelliani prauudiciis occupati, aegiratos non offere-Dant, ne opem JUS implora Dant. Ergo nec potentia, nec animus, sed occasio faciendi miracula ei deerat. vasto ineso ervvhicli vas vantiniin Jesus, ut ille opportunitu, os Noricin miractos Here liere vas a vant of that fallia, vilicia Nas a requisito incinos in ivlios Delial the were wrougni, and consequently as there vas nosaitia, inere va&n miracle.