장음표시 사용
331쪽
πίστεως του πατρος μων Ἀβραάμ. ' Οὐ- διὰ νομου 3
παγγελία τῶ Ἀβραὰμ. V. τω σπερματι αυτου, τοκληρονόμον αυτου εἶναι του κόσμbου, αλλὰ διὰ δικαιοσύνης πίστεως. E γὰρ ο εκ νόμου, κληρονόμοι, κεκενωται η 14
πίστις, καὶ κατηργηται παγγελία uόσμος Gοργην κατεργάζεται ου γὰρ υκ εστι νόμος, ουδε παράβασις. ' ιὰ τουτο εκ πίστεως, ἴνα κατὰ χάριν εἰς- 16 εἶναι βεβαίαν την παγγελίαν παντὶ τω σπερματι, o τω
εκ ου νόμου μόνον, αλλὰ καὶ τω εκ πίστεως Ἀβραὰμ,
vvliole coiirse fritiei life Στοιχειν τοῖς νεσι, χνεσι βαίνειν, εἰ lares ἰέναι, κατ' vos ἀκολουθεῖν, are,aeta pliorica plara Sesused also D ille est Greet author sor toimitate animone. 13. Ου γαρ διὰ νόμου . . . πίστεως For
14. Εἰ γαρ οἱ ἐκ νόμου .... παγγελία'For i thei aDhul are of the latio De hrirs, fulti is nude et oid, and the prormis made of
332쪽
πατερα πολλῶν θνων τεθεικά σε κατεναντι υ πίστευσε
Θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος α μη
νησας γ πίστει, οὐ κατενόησε το εαυτυ σῶμα δη νενε
20 της μητρας Σάρρα. Εἰς δε την παγγελιαν του Θεου οὐ διεκροῦ η τυ απιστία, ἀλλ' γεδυναμώθη τῆ πίστει, δους 21 δόξα τω Θεῶ, Eαὶ πληροφορηθεὶς τι ο επηγγελται,2 δυνατός εστι καὶ ποιησαι Uι καὶ λογίσθη αὐτῶ εις
23 δικαιοσύνην. ' οὐκ εγράφη δε δι' αὐτον μόνον οτι ελογίσθη
ν Gen. xvii. 5. viii. H. X. G. I Cor. i. 28. Epta si 1 5. I et si 10. Gen. xv. 5. Lumen. xvii. 17. xviii. II. Heb. Xi. 11. 12. Ps cxv. 3. Luke i. 37. 45. Hel . xi. 19. Infra xv. 4. 1 Cor. X. s. 11.
πατηρ πάντων ημων. Κατεναντι iu RV De Un
exis in iliola due itineri ille pas e thus asserting the suae sulfilmentis God' pro
333쪽
αυτω ' Ἀλλὰ και δι' ήμας, I μελλε λογίζεσθαι, τοι 24
πιστευουσιν επὶ το εγείραντα ησουν τον Κυριο ημων κυεκρῶν 'O παρεδόθη δια τὰ παραπτώματα μῶν, καὶ 25
την προσαγωγην σχηκαμεν τη πιστει εἰς την χάριν ταυ-
Actsi 24. xiii 30. Hsa lili. 5. 6. ueracili. 25. Institis. 6. viii. 32. I Cor. xv. 17 2 Cor. v. 2I Gal. i. 4. 1 et . i. 21. H. 24 lii. IS. Heb. X. 28. Isa. xxxii. 17. Jolin xvi. 33. Epti L. 14. Col. i. 20. t Jotin x. D. xiv. 6. 1 Cor. Xv. I. Eph. H. 18. iii 12. He D. i. 6. x. 19.25 - δικαιοσύνην l ἔχωμεν
l. Δικαιωθέντε . . Xριστου There fore
. . . . theroore .... ni is tu inferetice
os hos ivno procureoli introductio oraudience, and προσαγωγεῖ vvere the mendsor considentia servant os ille cinxit, uno introduced ann Dassador an Oiners. Ἐστε καμεν nia De rendered, ce Onain fram, and vitii num Dio confidence. Ome includorinis verse to ἐστηκαμεν in a paren-
334쪽
την, v I εστηκαμεν ' και καυχώμεθα ε ελπίδι της δόξης του Θεου O μόνον δε ἀλλὰ καὶ καυχωμεθα εν ταῖς
θλίψεσι se εἰδότες ἔτι η θλίψις υπομονην κατεργάζεται, πι
καρδίαις μων διὰ Πνευματος γίου του δοθεντος μῖν.
' Eτι γαρ ριστος, οντων μῶν σθενῆν, κατὰ καιρον γ περ ασεβῶν απέθανε μόλις γαρ περ δικα ου τις ἀποθανεῖται ' Σπερ γαρ του Ἀγαθου τάχα τις καὶ τολμῶ ἀποθανεῖν Συνίστησι δε την αυτου ἀγάπην εἰς μῶς
Θευς, υτ ετ αμαρτωλῶν οντων μῆν, ριστος περ
3. 4. Οὐ μόνον, . . . . An nonon ly so. . . . Tlle partu te δε after μόνον requires Vig. c. viii. s. viii. r. 23. ille Sit Dintellectionis xv laeti go es Desores an ne rice Bosnialis nere an ellipsis os τουτο Se tielow,ver. 11. viii. 23. ix. 10. 2 Cor vid. 19. Somo edition include ali intervenient De
sires orcit ima signis approbation in consequence of tria o illo sincerit os ursatili, Phil. v. 21. See δόκιμos a note aDoveri. 28. Constantia nos probatos reddit et speetatos, et itu spem fuci felicitutis
II. Where ver I 3. υ καταισχυνθεσεται is
335쪽
τῶ αῖματι αυτου, σωθησόμεθα δι' αυτου ἄπο της ργης.
θανάτου του που αυτου, πολλο μαλ λον καταλ αγεντες
σωθησόμεθα εν τη λῆ αυτου O μόνον δε ἀλλὰ καὶ l
' ια τουτο σπερ δι' ενος ἀνθρωπου η ἁμαρτία εἰς τον 12 κόσμον ιο ηλθε, και διὰ της μαρτίας ο θάνατος καὶ Ουτως ει πάντα ανθρωπους ο θάνατος διηλθεν εφ'
πάντες μαρτον. ' γὰρ νόμου αμαρτία ηὐεν κόσμω ' 13
i Insti viii. 32. 2 Cor. iv. 10 11 v. 18.19. ph. i. 16. Col. i. 20. 21. Jolin V. 26. xiv. 19. Gen. it. 17. iii s. Iusti vi 23. 1 Cor. XV. 24. Supra iv. 15. 1 Ghesiit. 4.
10. ι γαρ εχθροὶ υντεῖ κατηλλάγημεν. . . Foris et Ohen me cere enemies Ne cere νε- eone deest God . . . The verbs καταλλάττεσθαι an διαλλάττεσθαι nave a peculiarsens in tho . . In ordinarmineel au
note iv. 23 5. In the ex verse, 1. καταλλα, is no the atonenient, ut ratner reconciliationi utone naent, or the benesit
12. Δια τουτ Iσπερ δι' ενος ανθρώπου ηαμαρτία . . . Therinore, as by one man sinentered into the worid ... De Aposti frontilis Oregoing prensisses nere inser his conclusion, and hon this verse to the en ostia cnapter prosecutes the argument, thatas allisae stood in nee 1 oscine grace of God tumougn nris to redeoni them hominet sins, so this grace a been affordedequali to ali, unether exus o Gentiles. I ius arguiment ne illustrates by institutinga comparisonis Christrivitii Adari in inis,
vitii sonae limitations. Ἐφ' , Di that,beeause i is used sor διότι, quia, quandoquidem, 2 Cor. V. . noua. ag ἐφ' 'αντὶ του διότι. navorinus εφ . ἀντὶ του
κόσμ . . . For unti the lato in cas in the
cori . . . For eve Ivnen o positive Ia vexisted i. e. Desore tho law of Moses, et haut tua sin transgression against the lavro nature existeci Andrinougn inere is nocertain determine punistiment anaxe tosin αμαρτία ουκάλλογεiται, sin is no ac
counted non imputatur, Sc. n poenam, non
poen dignos homines reddit, viiliout apositivo ia xv decla in it, St. Paul, in an-
336쪽
14 αμαρτία δε ου ελ λογεῖται μη οντος νομου 'Aλλ' εΘασίλευσεν θάνατος ἀπο 'Aδὰμ μεχρι Μωσέως, καὶ επὶ τους μη αμαρτησαντας επὶ τω ὁμοιώματι της παραβάσεως
παράπτωμα ουτω καὶ το χάρισμα Εἰ γα τῶ του νος παραπτώματι ι πολλοι ἀπεθανον, πολλω ἄλλον η χάρις του Θεου καὶ η δωρεὰ ε χάριτι τη του νος ανθρώπου 16 ' σου ριστο εις τους πωλους περίσσευσε. Ἀαὶ οὐχ
οτι σπερ κεῖνο τοῖ εξ αυτου, καίτοι γε μηφαγουο ιν απο ου ξύλου γε γονεν αιτιos θανάτου του δια την βρωσιν εισαχθε os, ουτωκαι ὁ ριστος τοῖς et αὐτου, καίτοιγε ob δικαιοπρα σασι, γεγον πρόξενο δικαιοσύνης, h δια του σταυρου πασιν μιν χαρίσατο. δια τουτ εν και κάτω του νο εχεται, και συνεχῶς τουτ ει μεσον φερει. Addatur hoc quoque, a J Bengelius Quem adnaoduni peccatum AdamI, sine peccatiS, qua poStea CommiSirmius, mortem attulit nouis;
sic justitia Cliristi, sine DOIli operi DUS, quae deinceps a nobis fiunt, vitam nouis conciliatri etsi, ut quodvis peccaturia, Sic Iaevis actio pia, convenientem accipit ner
15. Ἀλλ' οὐχ . .. But not. . . reat caremus t e onserveci in solio vin ille antithes
fromiser. 12. to 19. Adani his et Christus. secunddin rationes contrariaS, conveniunt, in positivo dissonant in cornparativo. Convenientiaria Paulus primum Veri 12-I4.
innuit, rotas expressa, apodosi tantispera su Daudiendula relicta. Deinde dii serentiani nullo magis diruet et express describit. Disserunt autem l . lapsus et donum, amplitu sine ver. 15. 2. alle ipse,
a cim profectum est peccatum; et hic ipse, a quo prosectuna est donum, differunt potentia ver. 16. Atque haec duo iembra nectuntur per anaphoram, ου ias, ver. 15.16. et utruΠ1 1 complectitur aetiologia, Ver.
17. Dentomo sic disserenti per moduni προθεραπεία proepui'ationis praenaiSSB., comparatione in pSana per protasin et apodosin infert atque eXseoluitur, ratione essectus, et ratione causae ver I 8 et I9. Ast fine liso Dedience of ne ingle person, Sars coit, the representative os ni posterily many o the multitude os manilimi
and th gis os righteousness, s naucieigii inliso vitti Christ. vi δωρεὰ εὐχάριτι Seenasto lae ametirai si sor gratuitob gist, o di
os the Ono naan Jesus Christ. De Apostlocali Jesus Cnris a nan, o nox ilia bycomparan liina villi A lani, his actions in ille liuinan nature alone are to e considered.
337쪽
δι' ενος ἁμαρτησαντος το δωρημα. I με γαρ κρίμαεξ ενος εἰς κατάκριμα ' τ δε χάρισμα κ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα in γαρ τω του νος παραπτώ- 7ματι ο θάνατος βασίλευσε δια του νος, πολλο μῶλλον οι
την περισσεία της χάριτος και η δωρεας της δικαιοσυνης λαμβάνοντες, εν ζωτὶ βασιλευσουσι διὰ του νος η σού πριστου Aρα ουν, δι' ενος παραπτωματος, εἰς πάν- 3τα ανθρώπους ει κατάκριμα ' ουτ καὶ δι' ενος δικαιώ
ματος, ις πάντα ανθρώπους εἰς δικαίωσιν λης. Dσπερ 19 γὰρ διὰ της παρακοης του Ἀνος - νθρώπου μαρτωλοι
κατεστάθησαν οι πολλοί ουτω καὶ διὰ της πακοης τουενος δίκαιοι κατασταθησονται ι πολλοί ' Νόμος δε παρ- 20εισηλθεν, ἴνα πλεονάση το παράπτωμα ' ου δε πλεόνασεν
lue t ias sor ali ur offences against God. Se note moveri. 32. 17. ἐν ζων βασιλεύσουσι ... shali re miniis . . . liis is ne tur a luantageotis disterence, Ducrisin in superiorat ove ineothers. ivrili pliras snui re in se, the Apostle appears to mean, that the snaliliave infinitet greator appinos incilieir
tne re ning o deat in iliis verse, and in Verse 4. se Machnigni; and thens nati
t o syllogistical particles, ἄρα en in eolligit
argumentando, υν conesi di applicundo.
Tlior is au ollipsis of ὁ θάνατο διηλθεν
sitio osten signis 3 in printly us in M. D.
4. ille oul instance, Desides the present, in vilicii ino vorii occuis in ille . . So alsollie similail contapo unde Pavortis παρεισάγω,
338쪽
σιλευσεν ἁμαρτία ν τω θανάτω, ἴτω καὶ η χάοις βασίλευστὶ δια δικαιοσυνυ εις λην αἰώνιον, διὰ Ἱη σου μιατοῖ το Κυρίου ημῶν.
Supra in . 8. Infra ver. 15. - ἐπιμένωμεν Pet. . I. παρεισακτου Gal. . . παρεισδύω, Jude 4. ut ille Mosaical la vwas ushered into the worid villi ali possidio poni P and notor ety. The laxu sero soro vhicli silentis entered, the nomen Ad mand Eve vere reprieved, a the luto ofnature aeno ita talon place tho Apostle
tho redemptio that is in Christ Iesus, and ilia a sin abounde graci did moro Ound give occasion to the inserence, iliatthose ullo have received this grace may continuo stili in sin that grace may abound i. o. that in mere os God may the moromani sestly appea toward thena ' St. Paulfho A that his doctrine gives no occasionto sin and that a tho satili, o wllicli in his
339쪽
τίσθημεν εἰς Ἀριστον Πησοῖν, εις τον θάνατον αυτουεβαπτίσθημεν ' Συνετάφημεν ου αυτω δια του βαπτίσματος ει το θάνατον ' ἴνα σπερ γερθη ριστος κνεκρῶν διὰ της δόξης του Πατρος ουτ και μεῖς ν
καινοτητι λης περιπατησωμεν. E γαρ συμφυτοι γεγόναμεν τω μοιώματι του θανάτου αυτου, ἀλλα και της
the liristia covenant an pu on Christ. For a many a b inat baptis in prosessed theniselves the disciplos os Iesus Christ vere Daptige into the likenesios his deatn, and Mengaged to die tanto sin a lis diedla sin and o livorio in that illo sor iis an rose again. The obligation o ali Christians by thei baptism, and the typica siπ-nificatio oscit is, tote no longer assai tosin in obeyin oti lusis, but toto servantato God in a sincere purpos and endeaVOuros obeyin him. Whether unde the avgor unde grace, vhoeus indulgesauriseis in complianco villi his inful lusis, vili receive the vages Malch si pays, i. e. death. Ἀποθνήσκειν τινὶ is to renoune it oesiam. Z τ αμαρτία is tibegiMen to orite flavesos, sin Plaut Cisteli iii 1.16. Nihil meeum dioi, mortuus Di sum. But αποθνροσκειντ αμαρτία rna hae interprete clifferentiv, a to die through and Di sin, to eo an ipay the penalty o sin. Πῶ here does not
baptized into or, tanto his deat. i. e. aster
the lihonos os ni deatn. liis is more tuli expla1ned in the nex Verse containing an allusion to ne ancient modo os lin- mersion. An ho v are veri inutat the
energ of the Fatner; or, ascit is also interpreted by his xv divine o ver and energ received rom the Fatner. Lockerender δια into, i. e. into a glorious liso vit nis Fallier, in forcs of the Apostle 'sargument beinito hox into una state os lis xv ought to De alsed ut os baptism, in a similitudo an consormit torina state os lis Christiose hon the grave. Ἐν και
be persornaei Dyone latinsul disciplos os Christ nay the nango in the mitidcandhearis an conduci, of those ullo received tho os pellas the porcer of God unto salvation vas o great, that in the stronis gurativo language of Scripture, true bellevors vere sal to valle in neronesios life to be-
come et creatures 2 Cor. v. 17. to put
ereate hini, Col id. 9. 10. to put ost, con- cerning the forme conversation the oldainan, etchichris corrupi areo inito the de-eeusti lusis, an to ut o the New man, whio. ter God is create in righteousnessan triete holiness, Eph. iv. 22. 24. 5. ι γαρ . . . εσόμεθα For is se hane
been plante together in the li Penes of his deuth, wecihail De also in the likeneis of his
resurrection; i. e. or is v have been united or assimilated in tho likenes of his death so xv shal b united or athor inthi latior instance born again, regeneratedioeether in tho lilcones os his resurrection. Σύμφυτος, stor συν and φύω naseor. ' λακαὶ is sed elliptically, Omelliing eingstipplied ioin the precedini; non solunι
340쪽
αναστάσεως σομεθα ' 'ουτο γινώ κοντες, τι ,αλαὰος ημῶν ανθρωπος συνεσταυρώθη, να καταργηθη το σῶμα της μαρτίας, του μηκετι δουλευε ιν ημα τη μαρτία PB γαρ αποθανὼν δεδικαίωται πο της μαρτίας μαιδε ἀπεθάνομεν συναριστῶ, πιστευομεν τι καὶ συζησομεν αυτῶ ' Εἰδότες τι ριστος εγερθεὶς εκ νεκρῶν, ουκετι
10 αποθνησκει θάνατος αυτο Ουκετι κυριευει. . ' γαρ
tales erimus, σύμφυτοι, insititii simi litudine