장음표시 사용
401쪽
αυτῶ νοι καὶ ε τη αυτ η γνώμη 'Eδηλώθη γάρ μοι περὶ 1υμῶν, δελφοί μου, πο τῶν λόης, τι ριδες ε ὐμῖν εἰσι.
ιστου μεμεριστα 6Ἀριστός μἡ Παυλος σταυρώθη δ
χαριστῶ τω Θεῶ τι οὐδενα bl χα is βάπτισα, εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάῖον Ἀνα μη τις εἴπη τι εἰς το εμον νομα βεβάπτισα. ' Ἐβάπτισα δε καὶ του Στεφανα οἶκον λοι- 16
πο ου οἶδα εἴ τινα ἄλλον βάπτισα.
Johesi. 42. Acts xviri. 24. ix. I. Inhail. 4. Tvi. I 2. ROna xvi. 23. R Infra Tvi. 15. II. vii Acts xviii. 8.
tion o separation resulting rotan arringopinion an expressions is a violation filia unionis assectio aluon Christians, in phicli the spint, ii iis audio xver os religio are principali placed. Eisne on this
times signities Min the Greelc lite et ontentione sublata oncilia re, Vlience καταρ- τιστει is reeonciliator animor im, an laetheresor render iliis τε δε . . . conmpositi aut conciliati conjunctissimis animis e sententiis, and tho fame a 2 Cor. xiii. 11. vhere, however, καταρτίζεσθε seems etterrendered, adspirate ad perfectionem Chris
11. 12. Ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ μῶν . . .
Tho quarreis and disputes excite Dy Deircontentious Maerence to inei disserent teac ners, and by liei placin os inena incompetition vitii ne nother, vere notmentioned in the1 letter,aut communicatectio St. aut D more private intelligence. Υπὶ τῶν λόης, ικείων arid. Se Bos.
ὐνομα at note ait. xviii. 19. 4-16. υχαριστῶ ... Iahant God . . . that God' providenco so ordere dcit Soenoto at Acts xviii. 8. Gaius o Caius vasili hos of ne Apostle, viae he wrote his Episti to thes Romans Rom. xvi 23. Paulbaptized ear sex personalty iliat ince vas osten delegate do inferiors see διακονία at note Acts vi. I.
402쪽
l O γαρ πεστειλε με ριστος βαπτίζειν, αλλ' υαγγελίζεσθά ' υκ εν σοφία λόγου, να, κενωθ' ο σταυρος
ἀπολλυμενοις μωρία εστὶ τοῖς δε σωζομενοις μῖν δύναμις
20 σοφῶν, και την σύνεσιν των συνετῶν ἀθετησω. Πουσοφός που γραμματευς που συζητητης του αἰῶνος του
του οὐχὶ μωρανεν ο Θεος την σοφίαν του κόσμου τούτου; 21 'Eπειδη γαρ ε τη σοφία του Θεο ου εγνω ο κόσμος διὰ
της σοφίας τον Θεον, εὐδόκησεν ο εος διὰ τη μωρίας του
17. οὐ γαρ ἀπεστειλε με . . . ριστου '
tion, that the excellencd of the ovver vasos God and notis Iman. 18 19. D λόγos γαρ ὁ του σταυρου . . . For ne reaching of the ros . . . o heobstinat uti bellovers, to then wlio perishbecause they risci the pre achiniani doctrino os a crucifie Saviour, it appears ridiculous an uni nisi ligibi to expect salvatio Dona ne vh could o fave hi in- seis; ut by us bellovers ullo re in tho anto evertastin salvation, it is embracodas the grea Dundation os ur opes, and becauserit is conlitaued by demonstrations of the Spirit ancil power Se note at Acisi. 47. Γεγραπται . . . This quotation is Dona
20. Που σοφόs . . . VI mere is the wised . . . The Apostle spealis of these person asta avinino longe any XiStence, and there fore the are narthrous by the rule mentione at notomati xiv. s. his Ivonder-sul and nexpecto method os salvation
losophica scheme and huina speculations: it has bassio in leurnin and traditions of thetae visti uictores. Συζητητὴ is a sophistica and subile disputer on ad potnis os learning incunaenius, ὁ λογισμοῖ κάὶ
For Uter that in thecisisdon o Mod . . . i. e. in the wo k of his visdona, the work os creation an providonce as also in tho S Ted Scripturos. Δια της σοφίας here, is the pride os human learning a ParonomaSin. Κό os, i. e. the ictor and teacher os the
403쪽
κηρυγματος σῶσαι τους πιστευοντας Ἐπειο καὶ ου 22δαῖοι σημεῖον αἰτουσι, κά χλ ληρες σοφίαν ζητουσιν ' πιμεῖς δε κηρυσσομεν ριστον σταυρωμενον, Ιουδαίοις 3μεν σκάνδαλον, Eλλησι δε μωρία Aυτώῖς δ τοῖς 24
κλητοῖς, ουδαίοις τε καὶ Ἀλλησι, μιστον Θεου δυναμιν καὶ Θεου σοφίαν. Oτι το μωρον του Θεου, σοφώτερον των θἀνθρώπων στί καὶ το ασθενες του Θεου, σχυρότερον των
Βλέπετε γαρ την κλησι υμῶν, δελφοι, τι υ πολλοι 26σοφοι κατὰ σάρκα ου πολλοὶ δυνατοὶ οὐ πολλοι ευγενεις '
'Aλλὰ τὰ μωρὰ του κόσμου ξελεξατο o Θεος, θῖνα του 27
σοφους καταισχυνη ' καὶ τὰ ἀσθεν του κόσμου ξελεξατο
σιν ὁμων, νον colling, is Desides thoi callto the Gospe in generat, or the particularcali os laeir Dinisterscio luci office, aurin- vard an enectua calling. There is anellipsis in ver. 26 os κλητοί εἰσι aste εὐ
27-29. Ἀλλὰ τὰ μωρα του κόσμου. . .
illiterate, those uno a re steeme laol nytne leariaed, Decause ille are destitute of
404쪽
28 6 Θεος, ἴνα καταισχυν τὰ σχυρά ' Καὶ τὰ γευ του κόσμου καὶ τὰ ε ξουθενημενα εξελεξατο o Θεος, καὶ τὰ μη29 οντα, να τὰ ντα καταργηση ' πως, καυχησηται
30 πασα σὰρξ ενώπιον του Θεου. - αυτου δε μεῖς στεενἈριστω ησοῖ, λεγεν θη ημῖν σοφία ἀπο θεου, δικαιο- συνη τε καὶ γιασμος καὶ ἀπολυτρωσις ' να, καθὼς γε
οχην λόγου η σοφίας, καταγγελ ων μῖν το μαρτυριον του
Θεου, is v sonae inclutted in a parentne sis,
na ad os God uni us xvis lonu, ye Terigliteousne SS, Sanctification, and redemption, i. e. justis eci, sanctis est, and redeemed. Ινα, that γεν ται und Bos. Seo Jer. ix. 23. 24. Ita sit ut peccata nostra Imputantur
Christo, sic justitia sive murilais isti pors deria ina putantur nODis. Distificatio igitur nostra notas pudent plane gratuita est; Christo non gratuitaci ille nina peccata nostra persoluto pretio si Di imputator sponte luit et expiavit nos ustitiam ejus nodis
imputantos nillil solventes, tantummodo credentes dono accepimus 'in Pater placatus omnes credentes usto pronuntiat, nec ulla ratio satisfactionis latior alit emitor ESse potest.-Justincanali ergo de alasque opera Dii legis, non DSolite perinus dei; eo quod opera a fide viva ac Vera a Desse non possunt. V illoniis de Docti in 1 Curistian h. .
405쪽
υσία καὶ ε ψόβω καὶ ε τρόμω πολλω γενομηρ προς μας , Καὶ ο λόγος μου καὶ το κηρυγμα μου υκ εν πειθοῖς ανθρωπικης σοφίας λογοις, ἀλλ' εν αποδείξει Πνευματος
καὶ δυνάμεως ' ν η πίστις μῶν η η εν σοφία
ανθρώπων, ἀλλ' εν δυνάμει Θεου.
also, as in Latin ii 2 digniti', aut horiιν. Some connec καθ' υπεροχὴν λόγου δε σοφίας
vitri καταγγελλων, I earne not-declaring
2. οὐ γαρ κρινα του εἰοέναι τι . . . Fora deteimine not to know any thini. . . i. e. to proses an teach, scire videri, prosteri. See note aliari xlii. 32. Και τουτον ἐσταυρωμένον- in Hii eruessed Tlie Apostle lay additiona stros on his circum
iliem non surieci fili ristiani ty. ButSt. aut also 2 Cor. X. 10. nientions hisbodili presene bring weale, an his speeeli contemptible, iliis inlitantinos sest, reno ringa in despicaule in lae Fes of thers,
alludes to ne violent opposition sono
Jeius, vincla made S dee an impression onniam , he ne vas a Corantia, ilia Clitast Sa v nt O appea torali in and encoura gesnim se Acts xviii. . . ut spe notealso a 2 Cor. vii. 15. Scialeus ne rendera inese vor is here, caute et provide, i. e. cavens ne laudem et gloriam doctrinin asseetareniderer.
406쪽
Σοφίαν δε λαλοῖμεν εν τοῖς τελείοις σοφίαν δε οὐ του
αἰῶνος τουτου, οὐδε των ρχοντων του αιωνος τούτου, των
μυστηρίω την ἀποκεκρυμμεν , ην προωρισεν o Θεος προ
του αἰῶνος τουτου γνωκεν ' εἰ γαρ εγνωσαν, υκ αν τον
Κυριον της δόξης σταύρωσαν Aλλὰ, καθὼς γε-
are fuit instraicien in the principies of tho Claristia salth, an in spiritualii os iis
tiis exuisti ruteri for the divine trullis ostho redonaption os naan, vilicii the divino is loria evenis, are conveIec in a very
407쪽
γραπται, 'A οφθαλμος οὐκ εἶδε, και οὐ ου ηκουσε, καὶ επὶ καρδιαν ἀνθρωπο ου αυεβη ἰ ητοίμασεν ο εος τοις
Πνεύματος αύτου ' το γαρ Πνευμα πάντα ερευνα και τα
που, εἰ μη το πνευμα του ἀνθρώπου, ε αὐτω υτ καὶ τὰ του σου οὐ δεις οἶδεν, ει μη το Πνευμα του Θεου.
' πιμεῖς δε οὐ το πνευμα του κόσμου λάβομεν, ἄλλα το 2
ανθρωπικης σοφίας λόγοις, αλλ' εν διδακτοὶ Πνεύματος
ἁγιου, πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρινοντες. Tυχικος 4 δε ανθρωπος οὐ δεχεται τὰ του Πυεύματος του Θεου' μωρία γὰρ αὐτω στι, καὶ οὐ δύναται γνῶναι ' τι πνευμα-
3. ' καὶ λαλουμεν . . . συγκρίνοντες
408쪽
15 τικως νακρίνεται. πνευματικος νακρίνει μεν 16 πάντα, αυτος δε υ οὐδενος νακρινε ται ' ις γαρ εγνωνου Κυρίου, ς συμβιβάσει αυτόν; μεῖς δε νουν ριστου
πνευματικώψ, ἀλλ ως σαρκικοις, ως κηπίοις εν ριστῶ.
409쪽
Γάλα υμα επότισα, και υ βρωμα ουπω γαρ η δυνασθε, ἀλλ' υτ ετ νυν δυνασθε Eτι γαρ σαρκικοί εστ ε 3 Oπου γαρ εν μῖν ζηλος καὶ ρις καὶ οιχοστασίαι, ουχὶ σαρκικοί εστε, καὶ κατὰ ἁνθρωπον περιπατεῖτε; Oταυ
γὰρ λεγη τις Ἐγὼ μεν εἰμι Παυλου' τερος δε, Ἐγὼ,
Ἀπολλὼ ' υχ' σαρκικοί εστε ' ίλουν στι Παυλος τις δε πολλως, ἀλλ' η διάκονοι,
Ἐγὼ φυτευσα, πολλὰς επότισεν, ἀλλ' ο Θεος τὶ ξανεν'
' Heb. v. 12. 13. 1 set ii 2. Supra i II. Insin xi. 18. GaI. v. 19-21. Jam id. 16. Supra i I 2. Infra iv. I. 1 et iv. 11. facts xviii. 4. 24-26. xix. i. Inha xv. 10 2 Cor. iii 5. g Cor. xli. 11. Gal. i. 3.
inon ad froni the 12th and 14in hapters, inough the had not se attaine in trus spirit of the Gospei. Bucit is evident homvarious paris os Scripture, that tuere veret vo distinc operations os in Hol Spiritone, ascit relate to ille editicationis ilio
410쪽
εκαστος δε τον ἴδιον μισθον ληψεται κατὰ τον ἴδιον κόπον. ' σου γάρ σμεν συνεργοί θεου γεωργιον, Θεου οἰκοδομη
σοφος αρχιτεκτων θεμελιον τεθεικα ' αλλος δε ποικοδομεῖ
ll καστος δε βλεπε τω πως ποικοδομεῖ. ' Θεμελιον γὰρ
αλλου οὐ δεις δυναται θεῖναι παρὰ τον κείμενον, ς εστ ιν
l Ἱησους ριστός. in δε τις ποικοδομεῖ επὶ τον θεμελιον τουτον, χρυσον, ἄργυρον, λίθου. τιμίους, ξυλα, χόρτον,
i καλάμη ' Ἐκάστου το εργον φανερον γεν σεται ' γὰρ γ μερα δηλώσει, οτι εν πυρι ἀποκαλυπτεται ' καιl εκάστου το εργο οποῖον εστι, τυ πυξ δοκιμάσει. Em τινος
τ εργον κατακαησεται, ζημιωθησεται αυτος δε σωθη
8 9. V φυτεύων δε καὶ ὁ ποτίζων ἔν εἰσιν. . . For heciliat planteth, andrae that wa