장음표시 사용
471쪽
γεν σόμενον σπείρεις, ἄλλα γυμ νον κόκκον, εἰ τυχοι σίτου
ανθρώπων, αλλη δε σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη δε ιχθυων, αλληδε τηρῶν Ἀαι σώματα πουράνια, καὶ σώματα πί- 40γεια ἀλλ' ετ ερα με η τῶν πουρανίων δόξα, τερα δε
τανι επιγείων. Ἀλλη δοξα ηλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελη- l
i/ης, καὶ ἄλλη δόξα στερων ἄστη γαρ στερος διαφερειὴ δόξ Oυτω καὶ Ἀνάστασις τῶν νεκρῶν σπείρεται 2εν θορα, γείρετα εν φθαρσία Σπείρετα εν τιμία, 43εγσίρεται εν δόξα σπείρεται εν σθενεια, εγείρεται ν
πνευματικόν. Eστι σῶμα ψυχικον, καὶ ἔστι σῶμα πνευ-
Dan. xii. 3. xiii 43. Phil. iii 2I.
Don vilesto glorifieit Dossies. 39. Ob πασα σαρ . . . Allsesh is nos the
Ἐν φθορα, i. e. φθαρτιν an ἐν αφθαρσία, i. e. ἁφθαρτόν.
44. Σπείρεται. . . πνευματικόν' It et soton
472쪽
45 ματικόν. Oυτω καὶ γεγραπται Ἐγενετο πρωτος
ἄνθρωπος Ἀδὰμ εἰς ψυχέν ζῶσαν, ο εσχατος Ἀδὰμ εἰς
ἄνθρωπος, εὐγης χοῖκός δευτερος ἄνθρωπος, ο υριος 4 ἐξ υρανου Iος ο χολος, τοιουτοι καὶ ι χοι κοί ' καὶ 49 7ος νεπουράνιος, τοιουτοι καὶ οἱ πουράνιοι ' Καὶ καθὼς
εφορεσαμεν την εἰκόνα του χοῖκου, φορε σομεν καὶ την εἰκόνα
do Minenti iniseuntem lio enim Darius ost loci nani qui dicit viventem, denotat Bcium amnianentem in aliquo qui si δdiuit iv euntem, non modo actum in aliquo immanentem denotat, Sed tuam manantem et proniananiem, quique in alio recipitur. 47. U πρῶτos . .. υρανου hefrs man
derit, sed quod Spiritus Sancti vi immana
natura coagmentata suit, et coaptata divinae naturae. Sic cum quaesivit Christus a narisaeis, num uid baptisma Iohannis esset coelo, non noc voluit, num Johannis Daptisma SSet e coelo delapsuna, sed, an autorena
473쪽
α α βασιλείαν Θεοῖ κληρονομησαι οὐ δυνανται, οὐδὲ φθορὰ την ἀφθαρσια κληρονομεῖ.
'Iδο μυστηριον μῖν λεγω, πάντες μεν οὐ κοιμών lσόμεθα πάντες δε αλλαγησόμεθα, in ἀτόμω εν ριπω 52 ὀφθαλμου, ε τη σχάτ η σάλπιγγι Σαλπίσει γαρ καιοι νεκροὶ γερθησονται ἄφθαρτοι, και μεῖς ἀλλαγησόμεθα.
' ει α το θαρτον τουτο ευδυσασθαι ἀφθαρσύαν, καὶ 3το θνητον τουτο ευδυσασθαι ἀθανασίαν. ' τα δε το 4φθαρτον τουτο ενδυσηται ἀφθαρσίαν, καὶ το θνητον τουτοενδυσηται ἀθανασίαν, τότε γενησεται ο λόγος ο γεγραμ -
graves are Diat ne rena in os a corrupted
474쪽
460 ΕΠΙΣΤΟΛΗ Κεφ. XVI. 65 μενος, Ἀατεπόθη ο θάνατος es νῖκος. ' Που σου, θάνατε,
6 το κεντρον Που σου, αδη, τυ νῖκος ' ο δε κεντρον
του θανάτου - αμαρτία ' η δε δυναμις τυ αμαρτίας o57 νόμος. Tm δε εο, χάρις, ω διδόντι Oῖν το νῖκος διὰ
αγαπητοι, δραῖοι γίνεσθε, μετακίκητοι, περισσευοντες vτω εργω του Κυρίου πάντοτε, ειδότες ιτι ὁ κόπος μων ου κ
l ' Περὶ δε της λογίας της εις τους αγίους, σπερ διεταξα
ταῖς εκκλησίαις της Γαλατίας, υτ και μεῖς ποιησατε.
bro v vel signisvin literalty absorpsit, and figurativel virit.
55. 56. Που σου, θάνατε το κεντρον; . . .
Whatove might have been forinerly an ob-Joc os terror in illier deuth or ludes, is remove hi Jesus Clarist insoni ucholiat in
475쪽
Ἀατὰ μίαν σαεβάτων ε καστος μῶν παρ' εαυτω δετω, θησαυρίζων , τι ἄν εὐοδδται ' Ἀνα μὴ ταν λθω, τοτε λογίαι γίνωνται Oτα δε παραγευωμαι, ους ὰν δοκιμάσητε δι' επιστολῶν, τουτους πέμψω ἀπενεγκεῖν την
χάριν μῆν εις Ἱερουσαλης Ἐὰν δε si ἄξιον του κἀμε
πορεύεσθαι, συν μοὶ πορευσονται ' Ἐλευσομαι δε προς υμῶς, ταν Μακεδονίαν διελθω Μακεδονία γὰρ διερχομαι. ' Προς μ.ας δε τυχον παραμ εγω, η και παραχειμάσω, να μεῖς α προπεμψητε λ εὰν πορευωμαι.
' Acts xx. 7. Rev. i. 10. Cor. viii. 4. 6. 10. Acts xv. 3. xvii. 15. xxi. 5. Om. XV. 24. Iarn iv. 15., Acts xlx 2I 2 Cor. i. 16. Acts xviii. 21. Supra iv I9.
Epistis. e vas nox at Ephesus, vulieretio carne immediatet sim visitin thesecnurcnes. See Acts xviii. 23. xix. l. also note a Rom. xv. 26-28. Tlie Apostle in
this chapter put the Corinthians in min os providinibeforetandis relie to bo sent to
to attendoli Apostle, se ho desivered
in g, DServes achnigni, Will e cloartv conveyed, is , αν δοκιμάσητε δι' επιστδ- λων is translated, Thomsoerer etye snuli authoriete letters Xάρι is nere, a reegi , liberal contribution donum, pecunia collecta in usum pauperum S 2 Cor. viii. 4.
7. Ου θέλω γαρ μα ἄρτι ἐν παρόδω ἰοεῖν
jurgation vovi l do amongstoliena, and tolemo tinae sor ille pertition os the exper1nient. ahat was his scheme in ivratin the
476쪽
τρέπη Ἐπιμενῶ δε ε Ἐφεσω εως της πεντηκοστης 9 Θυρα γάρ μοι ἄνευ γε μεγάλη και νεργης, και αντι
προλυμας ' το γὰρ ργον Κυρίου ργάζεται, α, καὶ γω
11 in τις οὐν αυτον ξουθενηση, προπεμψατε δε αυτον ενειρηνη, γα ελθη προς με ' κδεχομαι γὰρ αυτον μετὰ των I αδσλφῶν Ιερὶ δε 'Aπολλὼ του αδελφου, πολλὰ παρε - κάλεσα αυτον, να ἔλθη προ υμα μετὰ των αδελφῶν
inat he irruste to arrv a v Dile vit ciliem, an possiDI to auide, ea and winter vittitnena, albove ver. 5. G. after ne hac prissedilirougn Macedonia. The supplemental sentence, for I do pus through Macedonia,
odi tho vin ter ex ensilinito ille date ostiae Episti and that it vas ne vin ter
itae supposition that this Episti e vas urit- te a Dout ille tinae fcili Je Nisi PASSOver. Θω γάρ μοι . . . For a re it door an depecti ut is operiei unt me . . . i. e. t myactivity. Se note at Acts xiv. 27. Ἐνερ-
477쪽
δρίζεσθε, κραταιοῖσθε ' Πάντα υμῶ εν ἁγάπτὶ γινεσθω. 4' Παρακαλῶ δε υμῶς, δελφοί ' οἴδατε η οἰκίαν τε 15 φανα, τι στὶν παρχη της Ἀχαίας, καὶ εἰς ιακονίαν τοῖς ἁγίοις ταξα εαυτου I9α καὶ ὁμεῖς ποτάσσησθε 6
τοις τοιουτοις, καὶ παντὶ τω συνεργουντι καὶ κοπιῶντι.
Xαίρω δε επὶ τυ παρουσία Στεφανῶ καὶ Φουρτουνάτου 7
καὶ χαῖκου, τι το μῶν στέρημα οὐ τοι ἀνεπληρωσαν ' Ἀνέπαυσαν γαρ τυ εμον πνευμα καὶ το μῶν επιγινώ - 8σκετε οὐ τους τοιουτου Ἀσπάζονται μῆς- εκκλη- 9
Ἀκυλα καὶ Πρίσκιλλα, συν τυ κατ' οἶκον αυτῶν κ κληρο
σασθε αλληλους εν φιληματι ἁγίω.
hou se of Stephanus, that imis thesi)st ruits of Iohaia, and that ther hane addieted theniselves to the ministr of the suinis . . . Ἀπαρxh, the frst uiis, in sirs converis
in Actiata. Εταξαν ἐαυτούς, se note at Acts xlii. 48. sese addiaeerunt, BeZa theynave devote ineuiselvos torine ministry of the sainis, employing tuemselves in preachin tu Gospei, an in Succouring the afflicted. nis passage is parentheticat. Παρακαλῶ δε μας, δελφοι, connect in
Dut nere absence, i. e. nec nave supplie illae os of our presence, Os vincti I vas depraved 'laeygavenae nauci pleasure and explained ali hings concerning thie state os in Churcii proestuerunt milia quod eos aDsentes niihi praestare non poteratis.18. Ἀνέπαυσαν γαρ' ἐμὲ πνευμα καὶ το
to the pagi in his sense alae nave givenni that conasori unicu ne have ostengiven Ou. 19. αἱ εκκλησία τῆ Ἀσίας . . . thechurches of Asia . . . Asia, lirougnoui the Acts of the Apostis an in Episties of St. Paul, oes no mea ti1 vvliole of Asia Μinor or Anatolia, Dor even ne whole sinet consula Asia, ut a district in illo anterior par ofanat country c edaiydian Asia, of pnich district Ephesus vas hocapitat. Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα . . . Aquila, and Priscilla vere at phesus during thoperiod villiin xvhicli his pisile vas urit-ten, Acts xviii. 18. 26. 3 κατ . lao αυτῶ εκκλησία, suli the hurei thut is in thei house ' Se note a Rom. vi. 5.2 I. V ασπασμ0 . . . Παύλου he salu-
479쪽
Ttias secun Episti tutis vritten eari in the ear 58, noton any monitas ster ille sirst, irain acedonia, unitne St. Parii vent, aster havin preticliedolae Gospe in Troas, in orii ero meet Titus oti liis returi soni Corintla. Theoposite vindicate Dina selfhonione cliarge of inconstanc in no laavin conae to Corintia, accordi iacto nis pronaise. m. conanaeiacis ne sat insul naena Derso in Cnu rela foronei ready Dediencerio Iais precepis, and sol thei conduci respecting the incestuous person. me consutos attine sariae timeone adverse part xvi in naucla Severit ' os repi os.
He sisplays is calani ities an ut sussetangs, of unicia De ives alonicatalogue, an vindicate liis uuinorat froni contempt wndeli glories in and n uuaerates the labour an great suffering laelia undet gone so the falce of Claris and his hol relio ion. Hoexcites ne Corintnians also, in this Episti e to nauice a collectionsor ne suinis in Judea.
480쪽
Θεου, καὶ ιμόθεος ὁ ἀδελφος, τυ εκκλησία του Θεου τηουση εν Κορίνθω συν τοῖς ἁγίοις πασι τοις υσιν ν λη τη
' Ευλογητος ὁ Θεος καὶ πατηρ του Κυρίου μῶν Ιη σου
Xριστου, o πατηρ των οἰκτιρμῶν καὶ Θεος πάσης παρα-
κλησεως, Ἀπαρακαλῶν μας ἐπὶ παση τη θλίψει μῆν,
ει το δυνασθαι ημα παρακαλεῖν τους ε πάση θλίψει, διὰ
της παρακλησεως η παρακαλούμεθα αὐτοὶ υπο ου Θεου O τι καθως περισσευε τα παθηματα του ριστο εις ημας ουτω διὰ του Αριστο περισσευε καὶ ὐπαράκλησις