[H kain diathk]; The New Testament; with English notes, critical, philological, and explanatory

81쪽

Εἰς κρίμα γὼ εἰς το κόσμον τουτον λθον ἴνα ι μη

82쪽

βλεποντες ελεπωσι, καὶ οι βλεποντες τυφλοὶ γενωνται.

10 α ηκουσαν ε των Φαρισαίων ταυτα ι ντες μεταυτου, καὶ εἶπον αυτω, μη καὶ μεῖς τυφλοί σμεν; 1 'Eἶπεν αυτοῖς ' σους, Εἰ τυφλοὶ τε, ου αν εἴχετε ἁμαρτίαν νυν δε λέγετε, οτι βλεπομεν ' η υν αμαρτία

θυρα εις την αυλη των προβάτων, Ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, κεi νος κλεπτης στὶ - α ληστη gεισερχόμενος διὰ της θυρας ποιμην στι των προβάτων.

Infra xv. 22. 24.

to ne las Ddgment, nor ines it signib

22. 24. Ἀμαρτίαν ἔχειν is to e guttii of

83쪽

Tουτω o θυρωρος ανοίγει καὶ τα πρόβατα της ψωνης

αυτου κουει καὶ τα δια πρόβατα καλεῖ κατ ονομα,

Ἀμην ἄμην λεγω μῖν, τι εγώ εἰμι η θυρα των προβάτων.

Πάντες σοι προ μου λθον κλεπται εἰσὶ καὶ λησταί ἀλλ' υκ κουσα αυτων τα πρόβατα. ' Ἐγώ εἰμι η

tainod in ita similitude. S. Πάντε ὁσοι προ μου λθον . . . . All

84쪽

θύρα δι' εμο εάν τις εἰσελθη, σωθησεται ' και εισελεύ- 10 σεται, καὶ ξελεύσεται, καὶ νομην εὐρησει. κλεπτης

ου ερχεται, H μη να κλέψω καὶ θύση καὶ ἀπολεσs 1l γλη λθον ἴνα λην χωσι, καὶ περισσον χωσιν. Ἐγώ

εἰμι υ ποιμην υ καλός ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου 12 τιθησιν περ των προβάτων. μισθωτος δε, καὶ ουκῶν ποιμην, ου ου εἰσὶ τὰ πρόβατα 'Aια, θεωρε τον λυκονερχόμενον, καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα, καὶ ψευγε καὶ 13 λύκος αρπάζει αυτα, καὶ σκορπιζε τὰ πρόβατα. πι δεμισθωτο ψευγει, τι μισθωτός εστι, καὶ ου μελε αυτωl περὶ των προβάτων. Ἐγώ εἰμι υ ποιμην ο καλος, καὶ 16 γινώσκω τὰ μὰ καὶ γινώσκομαι ὁπο των μῶν Καθὼς

γινωσκει με ὀ πατηρ, κἀγὼ γινώσκω τον πατερα καὶ

16 τη ψυχη μου τίθημι περ των προβάτων. Ἀα αλλα

πρόβατα χω, α ου εστ ιν εχ της αυλης ταύτης κἀκεῖνά

με δει ἀγαγεῖν καὶ της φωνη μου ἀκούσουσι ' καὶ 17 γενησεται μία ποιμνη, εις ποιμην. ιὰ τουτο ὁ πατηρ

με ἀγαπα, τι εγὼ τίθημι τη ψυχην μου, να πάλιν

85쪽

τίθημι αυτην απι εμαυτου εξουσίαν χω θεῖναι αυτην, και εξουσίαν ἔχω πάλιν λαβεῖν αυτην ταυτην την ντοληνε λαβον παρα του πατρός μου Σχίσμα ου παλιν γενετο I9εν τοῖς ουδαίοις διὰ τους λυγους τουτους. Eλεγον δε 20

αυτου ἀκουετε; Aλλοι λεγον, Ταυτα τα ρηματα υκ lεστι δαιμονιζομενου - δαιμόνιον δυναται τυφλῶν φθαλ-

μους ἀνοίγειν Ἐγενετ δε α εγκαίνια εν Ἱεροσολυμοις, καὶ χειμὼν 22

rusalem ttaenas of the dedication, an it

86쪽

27 ες των προβάτων των μῶν, καθὼς εἶπον μA' Taπρόβατα τα εμ της φωνης μου κούει, κἀγὼ γινώσκω

28 αυτὰ, καὶ ἀκολουθουσί μοι. ' Κἀγὼ λη αἰώνιον δίδωμι

αὐτοῖς, καὶ ου η ἀπόλωνται ει το αιῶνα, καὶ ου --

29 πάσει τις αυτ ε της χειρός μου πατηρ μου, ς δεδωκε μοι, μείζων πάντων στί καὶ ουδεὶς δυναται ἄρ- 30 πάζειν ε της χειρος του πατρός μου Ἐγὼ καὶ 3 πατηρ εν εσμεν. ' Ἐβάστασαν ουν πάλιν λίθους Iου

near . . . Here agni notae Punctuatio in av

or staeep, as 1 oldbou, DeVany voice. In ver. 27. W e navd a Sing. an a pluralvoru oinest to a neuter plura SuDStantive. Tnii Hotii. Ιl. B. 135. καὶ δουρα σέσηπε νεῶν, καὶ σπάρτα λέλυνται. Sora Pet id. 0 an Apocal. i. I9. Se V . c. . . i. r. 17.

Father re one. Ei , i. e. t πνεῖμα, ne spirit, on disposition. Thus I Cor. vi. 17. ilio disciplo, nitet to Hie Lord, is ne spiria vitii liina. o lui. i. 27 d. 2. Epli. iv. 3. 1 Cor. id. 8 and Jola xvii. 22. 23. I liis vas the interpretatio of the earliust miners of the cliui cli Vecilien ' saysongen, rivorsiit in Futher osalie ruin,

entertaining lae ii lde puloses, and iu

87쪽

δαῖοι, να λιθάσωσιν αυτόν. Ἀπεκρίθη αυτοῖς ὁ πη σοῖς, 32 Πολλα καλὰ εργα δειξα μῖν κ του πατρός μου διὰ ποῖον αυτῆν εργον Aάζετε με ' Απόκριθησαν αυτο 33

o Ἀουδαῖοι, λεγοντες, Περὶ καλου εργο ου λιθάζομεν σε, αλλὰ περὶ βλασφημίας, καὶ τι υ ἄνθρωπος ων, ποιεῖς σεαυτον Θεόν. ' Ἀπεκρίθη αυτοῖς Ἱησους, Ου εστ 34 γεγραμμενον εν τω νόμω μῆν' 'Eγω εἶπα, θεοί στε Eι κείνους εἶπε θεους, προς ου ο λόγος του Θεο εγενετο, 35κα ου δυναται λυθηναι η γραφη ' O ο πατηρ ηγίασε, 36 καὶ ἀπεστειλεν εἰς τον κόσμον, μεῖς λεγετε, οτι βλασφημεῖς, τι εἶπον Υἱος του Θεου εἰμι; E ου ποιῶ, 37

εργα του πατρός μου, μη πιστευετε μοι E δε ποιῶ, 33

γνῶτε καὶ πιστευσητε, τι εν εμο υ πατηρ, κἀγὼ ν

της χειρος αυτῶν.

απηλθε πάλιν πέραν του Ιορδάνου, εις τον τόπου 40

Supra v. 18. Dis lxxxii. 6. ' Supra vi 27. ix. 35. 37. Insta xv. 24. Infra xiv. 10. II. xvii. 21. 22.

88쪽

6που ν ωάγκης το πρῶτον βαπτίζων καὶ μεινεν εκεῖ. 41 Καὶ πολ λοὶ λθον προς αυτον, καὶ ε λεγον, οτι Ἀωάννης μεν σημεῖον ποίησεν οὐδε ' πάντα δε σα εἶπεν Ἱωάυκης 42 περὶ τούτου ἀληθη ηυ Καὶ πίστευσα πολλοὶ κεῖ εἰς

αὐτόν.

1 Η δε τις ασθενῶν Λάζαρος, ἄπο Βηθανίας, ε της κωμης Μαρίας καὶ Μάρθας της ἀδελφης αυτης. 'mδε Μαρία η λείψασα τον Κυριο ιμυρω, καὶ κμάξασα του ποῖα αυτου ταις θριξὶν αὐτης ης Ἀδελφος Λάζαρος

ησθενει Ἀπεστειλαν ουν αἱ ἀδελφα προ αυτον, λεγου - σαι, Κυριε, δε ον ψιλεῖς ασθενεῖ. κουσας δε ὁ Ἐσοῖς εἶπεν, υτ σθενεια οὐκ εστι προς θάνατον,αλά περ της δοξης του Θεου, να ρξασθτὶ ο ιος του

lliis reduplicationis prepositions aliove i. 45. I seenas a ni aseolora peculiar to t.

89쪽

υτ ασθενεῖ, τότε μεν εμεινεν εν ω ν τόπω δυο μερας. Eπειτα μετὰ τουτο λεγε τοῖς μαθηταῖς, Αγωμεν εις την Ἀουδαιαν πάλιν. Ἀεγουσι αυτω ο μαθηταὶ, Γαββὶ, νυν ζητουν σε λιθάσαι Ἱουδαῖοι, και πάλιν πάγεις

περιπατη εν τη νυκτὶ προσκόπτει, τι το φῶς ου εστινε αυτω. Tαυτα εἶπε, καὶ μετὰ τουτο λεγε αυτοῖς IIAάζαρος ο φίλος μῶν κεκοιμηται ' ἄλλα πορευομαι, ναε ξυπνίσω αυτόν. αἶπον ουν οι μαθηταὶ αυτου, Κυριε ει 12 κεκοιμηται, σωθησεται. Eἰρηκε δε ο δε σου περὶ του 13

θανάτου αυτου ' κεῖνοι Γε δοξαν τι περ της κοιμησεως του πνου λεγει πότε ουν εἶπεν αυτοῖς Ῥησοῖς παρ- 4

τευ σητε, τι υκ μην κεῖ ἀλλ' ἄγωμεν προ αυτόν.

Εἶπεν ου Θωμας, ο λεγόμενος Λίδυμος, τοῖς συμμαθηταῖς, 16 Aγωμεν καὶ μεῖς si ἀποθάνωμεν με αυτου Ἐλθὼν 17

deli uitium inignt l, talcen a vay. Τότε μὲν mis ver i επειτα in ne neX verse, nougu δὲ the correspondin paIliclerio μεν, is notthere expresse l. For Eγωμεν, unici occursincili nexi verse se Mais i. 38. 9. 10. Ουχὶ δώδεκά εισιν ωρα . . . . Are

90쪽

δαίων ληλύθει ταν προς τὰς περ Μάρθαν καὶ Μαρίαν,

Μάρθα προ τον ησοῖν, Κύριε, εἰ ης ἄδε, ὁ ἀδελφός

Supra v. 20. Supra v. 21. i. 30 40. 44. Inha xiv. 6. Col sit. 4. Job i. 1. 2. v. II. L Supra vi. 35. g uti xvi. 16. Supra iv. 42. vi. 69.

Ἀνυτον is Anytus vitti ille other accuser of Sucrates. 'Iνα παραμυθησωνται, to coi Orf. . . . ite Se vitnesses of so great an event uould render ne miracle moro extensivel known Tlis mend os ille Inoiam1-ers used to condole vitii an conisor thenas a severat laus, Desides accompanFingan attendingonen to and rom in sepulchre. 25. Ἐγώ- . . . ζησεται ... I amiae