장음표시 사용
201쪽
αγορευθεις πο ου Θεου ἀρχιερευς κατὰ τm τάξιν Μελ
Περὶ ου πολυς ημιν 6 λογος καὶ δυσερμηρευτος λεγειν, l
εἶναι διδάσκαλοι διὰ τον χρόνον, παλιν χρείαν εχετε του διδάσκειν ὁμας, τινα τα στοιχεῖα της αρχτὶ των λογίωντο Θεου ' καὶ γεγόνατε χρείαν χοντες γάλακτος, και υστερεῶς τροφης. ' Πῶς γαρ ο μετεχων γάλακτος, ἄπειρος 3λόγου δικαιοσυκης ' ηπιος γάρ εστ ' Τελείων δε εστιν 14
Supra H. 10. Infra Ti. 40. Supra ver. 6. Infra vi 20 λ ait Tisi. 15. Jolin xvi. 12 2 Pet sit. 16. Insia vi. 1. 1 Cor. iii 1-3. R I Cor. xiii. II. xiv. 20. ph. iv. 14. Phil. iii. 15. I et n. 2. Isa vii. 15. 1 Cor. H. I 4. 15.
sors διδάσκειν, opus haberis ne docere vos. Sonae ho ve ver reac τινα an indesinite, villiout a cOmna ni μα : et ou have again neε that soni one houldaeach ou . . . a στοιχεια τη αρχηy, i. q. τὰ πρῶτα στοιχεῖα. Sosis note Gai. iv. 3. λόγιον, oraculum. I lis oracles of God are the ancient revelations and promises containestin the writings
14. Τελείων δε ἐστιν η στερεὰ τροφὴ . . . BEt strong ineat belongeth to them that areos fuit ge ... i. e. metapliorically, ille
202쪽
ligendi et dijudieandi aliprid. CHAP. VI.
Christians xviiich the firsi converis vere
203쪽
τ σθεντας, γευσαμενους τε τυ δωρεας της πουρανίου, καὶ
γευσαμενους Θεου ρημα, δυνάμεις τε μελλοντος αιῶνος, μι παραπεσόντας, παλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν, γἀνασταυρουντας εαυτοῖς τι πον του Θεου καὶ παρα0ειγματίζοντας ' η γαρ η πιουσα τον επ' αυτης πολλ.άκις ἐρχόμενον υετον, και τίκτουσα βοτάνην ευθετο εκείνοις, δι' ους καὶ γεωργεῖται, μεταλαμβανε ευλογίας ἀπο του Θεου
Ἐκφερουσα δε ἰκάυθας και τριβόλους, μοόκιμος καὶ
bo sat esto', done 63 1im See παραδειγματίζειν at Mati. i. 19. t e os to public
nificant. Itona denote the ad titio ofeiulture to lae rain. For it is necessaro that ille arti should bo cultinute taesides o
coiving the ain Chr3sostoria maiks thedistinction bet veen τίκτουσα and εκφερουσα. Tlae fornier denotes a natura concentionand brino in sortii in due ordei anci sens ora.
204쪽
κατάρας εγγυς, ης το τέλος εἰς καυσιν. Ιεπείσμεθα
περ υμῶν, ἀγαπητοι, τα κρείττονα και χομενα σωτηρίας, l εἰ καὶ ουτω λαλουμεν ' Ου γαρ ἄδικος ο Θεος, πιλαθε
θαι του εργου μῶν καὶ τηλαγάπης η ενεδείξασθε εἰς τοονομα αυτ ιυ, διακον σαντες τοῖς ἁγίοις καὶ διακονουντες.
11 'Eπιθυμουμεν δε, καστον μῶν την αυτην ενδείκνυσθαι σπουδην προς την πῖ ηροφορίαν της ελπιδος ἄχρι τελους
l ' Ἀνα μη νωθροὶ γεwησθε, μιμηταὶ δε τῶν διὰ πίστεως καὶ
l μακροθυμίας κληρονομουντων τας παγγελιας Τω γαρ
'Aβρααμ επαγγειλάμενος ο εος, 4πεὶ κατ' ουδενος εἶχε 14 μείζονος μόσαι μοσε καθ' εαυτου, Ῥεγων, μην15 εὐλογων ευλογησω σε, καὶ πλυυνων πληθυνέ σε Καὶ 16 ουτω μακροθυμησας πετυχε τὶς παγγελίας. 'Mνθρωποιμεν γαρ κατα του μείζονος ομνυουσι, καὶ πάσης αυτοῖς
jus nopiam eleentosi ni colligendis et distra-
fore. Se πληροφορία ηὐελπίδos a note Col. . . in fide spes oritur,' says
eae pectatio futurai uin quae in Claristo aninostrae per silena sunt. Differt spes a duut effectum a causari deinde olfecto, fides enim versatur in promissione, spes in iebus promissis.
12. κληρονομούντων τα ἐπαγγελίαs in- heri the proniises for rati ier, ars inheriling. Tliat ou may be approve as inritator osy0ur plous progenitors, and of Abrahain's spiritu a se eri , ii faith in tho pronaises
205쪽
ἀντιλογίας περας ις βεβαίωσἈν ο ορκος. 'Eνή περ ur 17σότερον βουλομενος ὁ Θεος επιδεῖξαι τοις γιγγρονόμοις τυεπαγγελίας το ἀμ ετάθετο της βουλης αὐτου, μεσίτευσεν
νατον ψεύσασθαι Θεον, ἰσχυρὰν παράκλησιν χωμεν οἱ καταφυγόντες κρατησαι της προκειμεν ς ελπίδος 'Hu 9ως αγκυραν χομεν της ἀσφαλ τε και βεβαίαν,
' που πρόδρομος περ ημων εισηλθεν Ιησους, κατὰ την 20 τάξιν Μελχισεδεκ ἀρχιερευς γενόμενος εἰς το αιῶνα.
Θεοῖ του ψίσπου, ὁ συναντησας Ἀβραὰμ ποστρέφοντι
lliem the termination os ali controvers unio confimaaation V i. e. it cause sincertaint toenc in assurance. Compare liucyd. iv. 87. 17. Ἐν περισσότερον. . . Uherein God, wiuling more abundantii . . . ἐν φ Sc. πράγματι i. e. διδ διὰ τουτο. Quare quum D s Mug'is deinonstrare vellet,inc Thougii thesiinple promise muta liave been sufficient, yet, eae abundanti, te inter po sed illi anoath. Ἐμεσίτευσεν ὁρκφ, intervenu ure- Iurundo as J1 Vul rendercit in Sense, interposui Ius9t randum. μετάθετον, tinnὶu- suble, substantive ly used for inirnutabitily;fronia, priv and μετατίθημι tranSpono, i. q.
tions for the receptionis company Πρόδρο-μos is salit os lini ri rarit, qui liquem princedit, et viam monstrat Citris hau ingopene heaven remalias there solae lalgi, prios oscillat hol place, to introduce alli,elieversanto the presence of God.
1-3. Ουτο γαρ υ Μελχισεδὲκ βασιλευs
Salen .... his Connec t. villi μένε . . . in
206쪽
καὶ δεκάτην ἀπ πάντων ἐμερι τε 'Aβρααμ, πρῶτον μενερμηρευόμενος βασιλευς δικαιοσυν ης επειτα δε καὶ βα-
τέλος χων, ἀφωμοιωμενος δε τῶ πω του Θεου, μενει ἱερευς εἰς το διηνεκες ' Θεωρεῖτε δε πυ ίκος οὐτος, ῶ καὶ δεκάτη 'Aβοααμ εδωκεν vi τῶν κροθινίων, Q πατριάρχης. Λαὶ οι με ε τῶν υἱῶν Λευὶ την ἱερατείαν λαμβάνοντες,
εντο λην χουσιν ἀποδεκατοῖν του λαον κατὰ τον νόμου,
207쪽
ελαττον πο οὐ κρείττονος υλογεῖται ' Καγῶδε με δεκά - τας αποθνησκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν ' κεῖ δε μαρτυ
λαος γαρ π αὐτη νενομοθετητο τίς τι χρεία, κατὰ την τάξιν Μελχι τε δε ετ ερον νίστασθαι ἱερεα, καὶ ου κατὰ
τάξιν Ααρων λεγεσθαι μετατιθεμενης γαρ της ἱερω- 2συνης, ξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. Eψ' 69 3
eontradietion the lescis tessed of the beuer. As iste sal this is a clea argument thiat
8. δε . . . here . . . . i. e. unde the ILevi
tica prassiliood Ἐκεῖ δε . . . ut there . . . i. e. in ille instancoo Melctii sedec, o Maosedeatli ive have no account. Se ut note
Levi also vulao unde ille la* had fas privi- lege of receiving ali the litiises, si 1 in Abra-liana' person pantithes to eicisislidec the Aposti sostens it by liis qualiisyiniphrase. ii quid periculosius finxisse videntur, says Quintilian quibusdam remessiis Prara iuniendum est, ut seu dicitur, si licetricere, iodammodo. V I lius it ina be
208쪽
κατάδηλον εστιν, εἰ κατα την μοιοτητα Μελχισεδε ὰν -
18 Μελχισεδεκ 'Aθετη ς με γαρ γίνεται προαγουσης 19 εντολης, διὰ το αὐτης σθενες και ἀνωφελες ' οὐδενε τελείωσεν ο νόμος επεισαγωγη δε κρείττονος ελπί-
Isa. xi. I. ait i. 3. Lulce i. 33 Rom. i. 3. Rev. v. 5. Ps cx. 4. Supra v. s. 10. vi. 20. Rom. viii. 3. Gal. v. 9. Acts xlii. 39. Rona. i. 20. 21. 28. . . viii. 3. H. 6. U. 24. ph. . Ι 8. i. 12. Supra v. 16. vi. 18. Infra viii. 6. X. 9. x. 19.
Sacrifices, τελειῶσαι, procrei' an absolutionas to conscience, to Jose ilia caine urito
this clauso oes no reser to ετελείωσεν, vllici is in a parentilesis biit is in opposition to the oregoin verse, an γίνεται Is Understood Therem an abrogation os fine fornmer commundament, for the Lia v made
209쪽
δος, δἰ ης εγγίζομεν τῶ Θεῶ Καὶ καθ ο σον ου χωρὶς 200ρκωμοσίας, οἱ μεν γα χωρὶς ορκωμοσίας εἰσὶν ἱερεῖς
γεγονότες ' δε μετα ρκωμοσίας, διὰ του λεγοντος 21 προ αυτον. ' μοσε Κύριος, καὶ ου μεταμελ τψησεται, συ ἱερευς εἰς τον αἰῶνα κατὰ τη τάξιν Μελχισεδε ')
Kατα τοσουτου κρείττονος διαθηκης γεγονε εγγυος 22Ἱησους Καὶ οἱ μεν πλείονες εἰσι γεγονότες ερεις, διὰ το 23 θανάτω κωλύεσθαι παραμενει ' ' δε διὰ το μενε ιν 24αυτον εἰς τον αιωνα, ἀπαράβατον χει την ἱερωσύνην Oθε καὶ σώζει εἰς το παντελες δύναται τους προσερχορο βμενους δι' αὐτο τῶ Θεῶ, πάντοτε ζῶν ει το εντυγχάνειν
υπερ αυτῶν ' Τοιουτος γαρ ημῖν πρεπεν ἀρχιερευς, σι ος 26ακακος, αμίαντος, κεχωρισμενος ἄπο των αμαρτωλῶν, καὶ
Ps cx. 4. Infra viii. G. ix. 15. xii. 24. D Rom. viii. 34. 1 Tini. H. 5. Infra ix. 24. I Jolini 1. Eph. i. 20. i. 10. Supra iv I 5. Infra viii. 1.2 κ και ante ἔπρεπεν to dra visear to tho manifestation os thodivino presenc in tho tabemancle butis O v, by thes sacrifice is Clirist, ill belloversequalinare permittet to druv ne aro ille presence of God in laeersu dependarice
bo in applied to estist in opposition to
priesthood. παράβατο here signis es that
210쪽
27 ψηλότερος τῶν Ουρανῆ γενόμενος ' ' 'O 6υ εχ ει καθ' ημερα ἀνάγκην, σπερ οἱ ἀρχιερεῖς, προτερον πεο τῶνιδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφερε ιν επειτα τῆν του λαοὐ 28 τουτο γαρ ποίησεν εφάπαξ, εαυτον ἀνενεγκας. - Ο
νόμος γαρ ἄνθρωπους καθιστησιν ἀρχιερεῖς, χοντας ἀσθε - νειαν se λόγος δε της ρκωμοσίας της μετὰ τον νόμον, ιονεις τον αἰῶνα τετελειωμενον.
' Κεφάλαιο δε επὶ τοῖς λεγομεν οις, τοιουτον εχ 0με ἄρ χιερεα, ο εκάθισεν εν δεξια του θρόνου τὶς μεγαλωσυνης
εν τοις υρανοῖς Tῶν ἁγιων λειτουργος καὶ τὶς σκηνης
npplb effectuali his sorane sacrifice to alibet levers. See Dote above iv. 15. 27. Οὐου ἔχει καθ' ημέραν ἀνάγκη . . . Who needeth no da ily . . . Καθ' ημέραν is here scepissime, quoties res fert, uni notoninupo the reat da os expiatior orice
1-2. Κεφάλαιον δε ἐπὶ τοῖ λεγομένοιs... oro of the things rvmehace hane volcenthis et the sum . . . or, esides vliat insbeen aid the clite o principa poliat is illis, ilia IV liave . . . Clirysostona Κεφάλαιον αεὶ τὶ μέγιστον λέγεται, caput seni per dicitur, id quod est maximum Tlie OphFl. Τουτεστι, να Τπω μεγιστον καὶ συνεκτικώτερον. Suid Κεφάλαιον Ἀπόστολο Παυλό φησι Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομενοις Κεφάλαιον κε τὶ μέ - γιστον The sitiin doriri os ille Soti os God ur liigh-praest, at the right hand of the majesty in the leavens, after offering the sacrifice of himself, hi ad been mentioned by the postle, a bove . . ut it vasoninas a sui ectri hie after varii liandieci. He lisresor introduces it in his place inorde to a fuit discussion and calis it thoclitos of ill tho illings 1 liad la illi erto mentione d laecaus it implied, sirst, iliat ille sacrifice of litui seis vllicli Jesus offered, onliis enteriri laeuve after his resurrection, vas accepted os God a s a susscient atone-nioni forulis sin oscilie volt i. Secondiy, the sitiing of ur great pries at ille glit liandis God ina plies that he possessos allpo ver in lieaven and on arti nexino God so that 11 1 able to defend the eopte sor vlioni lie Osiiciates seo inciliet enenates, andis authorige Godo ac tui and reri ardilaena at ille u igni erit. Η abi de thereat ways soli minister o high- praest, toopen that tot placeo ille prayers, aridother acts of o1shi perfornae δ' his peο- ple on ait li, and to illei persons, after lictgenerat jud granent. Se Mackniglit. Τῶν ωγίων λειτουργὲ . . . . Aoni cistet of the