Homer's Iliad, books xix-xxiv

발행: 1899년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ηγε λαβὼν ἐκ πατρος ἀλ- ουκ ἐθέλοντα,

τω δ' ἄρ' ἀνώιστον κακον λυθε δῖος 'Aχιλλευς. καὶ τότε μέν μιν Λημνον ἐυκτιμενην ἐπέρασσεν νηυσὶν ἄγων, ἀταρ υἱος 'Ιήσο- ωνον ἔδωκεwκεῖθεν δε ξεῖνός μιν ελύσατο, πολλὰ δ' Γλωκεν,

Laomedon, an Miti in descent DomDardanua. Se 23 240, With notes. 35. ἐκ ποταμos M. On the sideri Ward the Ahipa, as appearadrom 32 4. In his consternation, Or perhaps Wingto the configuratio of the inore, Lycaon a unable omine his scapo on the fide toWar his homo. - μώ-

count of thei flexibilit an even

Whic interrupta in altuation d scribet. 40. Λημον inis use of the acc asine 'placerio hich ia rare in Homerexcepi it lxάνω. Se Μ. 140 4. Theminyae early est lished a colonyin Lemnos, and trado it that istand

W575. Since Imbros, meare themainland than Lemnos, it assordediscaon a boue opportunit Misac e

122쪽

ενθεν πεκπροφυγὼν πατρώιον ἴκετο δωμα. 45 h/δεκα δ' ηματα θυμον τερπσο ἶσι φίλοισιν ἐλθὼν εκ Λημνοι- δυωδεκάτη δε ιν αυτις χερσὶν Αχιλληος εος εμβαλεν, ὁ μιν μελλεν πεμψαν εἰς Αιδα και υκ ἐθέλοντα νώσθαι.

τον δ' ς ουν ἐνόησε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεῖς

γυμνόν, τερ κόρυθός τε καὶ ἀσπιδος, υδ εχεν εγχος, αλλὰ τὰ με ρ' ἀπὸ πάντα χαμαὶ βαλε τειρε γαρ ἱδρὼς φεύγον ἐκ ποταμου, κάματος δ' - γούνα ἐδάμνα Οχθησας δ' ἄρα εἶπε προς oi μεγαλητορα θυμόW a ποποι, ὴ μεγα θαί μα τόδ' οφθαλμοῖσιν ρωμαι 55 ' μάλα δὴ Τρυγες μεγαλητορες, ους περ πεφνον,

and πέμψεν . . . ἀέκοντα νέεσθαι Σ 240.

123쪽

αδτις ανα- σονται πο ζόφου ερόεντος,

αλλ' ἄγε δ και δουρος ἀκωκης μετεροιο γειυσσαι, ὁ α δωμαι ἐνὶ φρεσὶν δε δαε ,

φυσίζοος, τε κατα κρατερόν περ ερυκει.

ως ἄρμαινε μεμων, ὁ δε οἱ σχεδον λθε τεθηπώς, γουνων ψασθαι μεμαως, περὶ δ' ηθελε θυμφ

εκφυγμιν θάνατόν τε κακον καὶ κηρα μελαιναν.

ρ τοι ὁ μεν δόρυ μακρον ἀνεσχετο διος μιλλεύς

67 34M Achille hau lai asside

124쪽

107ουτάμενοι μεμαώς, ὁ δ' ἡπεδραμε καὶ λάβε γουνων

καί μιν φωνησας επεα πτερόεντα προ υδα J

67-70, ef inde Mago procul infensam contenderat hastam. ille astu audit; at tremibunda

supervolat hasta; i et genua

it out diomet inmune and userit. 73. Thia verae, hic is almost a pernuoua alter Γλωσσο 71ὶ may bederandinin the ground that in intemvention es 72 mahe wme further introduction to the oro os Lycaon

125쪽

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΟΣ Φ.ηματι τω, τε μ εῖλες ευκτιμενη ἐν ἀλωῆ, καί μ' ἐπερωνσας νευθεν αγων πατρός τε φίλων τε

Λημνον ἐς παθε ν, ἐκατόμβοιον δε τοι ηλφον. 80 νυν δε λυμην τρὶς τόσσα πυών - ηὼς δέ μοί ἐστιν η δε δυωδεκατη - εὐ Ιλιον εἰλήλουθα πολλὰ παθών r αδ με τεῆς ει χερσὶν ἔθηκεν

μοῖρ' oλ - μέλλω που ἀπέχθεσθαι Διὶ πατρί,

large in his ad history, in a vianessor is move Achillea's heari. s. κατεμ ιον here subat.ὶ the

preceding thought in a aliourdisserent

126쪽

IΠηδασον αἰπηεσσαν εχων ἐπὶ Σατνιόεντι.

του δ' ἔχε θυγατερα Πριαμος, πολλὰς δε καὶ ἄλλας της δἐ δύω γενόμεσθα - δ' ἄμφω δειροτομησεις.

ἀντίθεον Πολύδωρον, ἐπεὶ βάλες os δουρί

σας χειρας φεύξεσθαι, πεί ' πελασσε γε δαίμων. ἄλλο δε τοι Ῥεω, συ δ' ενὶ φρεσὶ βάλλε σῆσιν

ος τοι σαιρον πεφνεν ε εα τε κρατερόν τε.

t en place long efore, an in Z 35 institnia thoughi es a stili existing. Alis may have scaped like Aeneasina 3 191.

particular divini . M - 297, Δ 39, and osten Thia

thought folio in Without a conjunction. accipite ergo animis atque haec mea figite dicta Verg. m. iii 250. M. Lycaon, in his abjecidear, resis his appeat for mercyramma fact,hichhe would ordinarilythink of With regret, viz. that the bravest Warrior in the fam-tly was but his halnbrother. In Polygamo damnies the childre of the samemotherare naturally united by a specialtie in the case of Joseph and Benj min, emeris xliii. 29 f. Herodotussi. 173 say that tho customis tracingdescent throuo the mother atillisum vivo in Lycia in historica timea.

127쪽

ως αρα μιν IΠριάμοιο προσηυδα φαίδιμος υἱoς λισσόμενος ἐπέεσσιν ἀμείλικτον δ' ὁπ' ἄκουσεπι' ιριε, μη μοι ποινα πιφαύσκεο μηδ' αγορευε

100 πρὶν μεν γαρ Πάτροκλον ἐπισπεῖν αἴσιμον ῆμαρ,

τοφρα τί μοι πεφιδωθαι ἐνὶ φρεσὶ φίλτερον ηεν

Τρώων, καὶ πολλοῖς ζωους ελον δὸ πέρασσα νυν δ' υκ εσθ', ὁ τις θάνατον rest, ν κε θεός γε 'Ιλίου προπάροιθεν μὴ ἐν χερσὶ βάλησιν,

10 και πάντων Τρώων, πέρι δ' αυ Πριάμοιο γε παίδων.ἀλλα, φιλος, θάνε καὶ συ τί φολοφύρεαι υτως;

an speiae no more thereos. 100. et ιν noWhere elae correlative

θάνατον.

-Φιεέσεαι se a Achillesia spared tho illegitimato sons os Priam, laus and Antiphus, Λ 101 106. - Φέλτερον ficu: in X 301. The comp. is sed in refereno in his present quit disserent laetin expresse in M. 102. Seo on rata, an vitricia

CV 348 Φ 345. - εν κε ω γε this secone relative clause adda a limitationto the fidit. 104. 1Mου προπάροιθεν as in M, X 6. illi thia tori, in meter quires that the penult of 1λω be long, contrar in iis usual quantity. Theoriginal form a probably Ιλlao See 1 e Μ. 98. In his mention fine locality, Achilles is perhaps thin ing of the spes Where Patroclus fess.

128쪽

110115 κάτθανε και Πάτροκλος, o περ σέο πολλον ἀμείνων.

οὐχ ὁράας, odi καὶ ἐγὼ καλός τε μέγας τε πατρος δ' ει ι ἀγαθοῖο, θεα δε με γείνατο μητηρ αλλ' in τοι καὶ ἐμοὶ θάνατος καὶ μοῖρα κραταΤ. εσσεται η - η δείλη η μεσον ῆμαρ, οππότε τις καὶ inco Ἀρει εὐθυμον ληται, χ ο γε δουρὶ βαλὼν η ἀπο νευρηφιν διστω. ως φάτο, του δ' αυτου λύτο γούνατα καὶ φίλον τορ εγχος μεν ρ' ἀφ κεν, ὁ δ εζετο χεῖρε πετάσσας

expresse in 107 110 is almad in his

. παννύχω . . . et Q. . . μέσον ημαρ

112 Ἀρει i. e. in batile. 'ει- ρομεν ὀξον Αρηα B 440. - ἐκ θυμδνα - ται a in W150 X 68. The changei in the ut ind. to the sub V. Aprobabi to alio that no particular occasion is referre to Se Μ. 363, 1 a. 113. . . . . ιστε alii 585. Thi indicatio of the anne of his deat is significant Achilles, noto de lai in ambusti nor in a

129쪽

ἀμφοτερας 'Αχιλεῖς δε ρυσσάμενος ξίφος os

τύψε κατὰ κληῖδα παρ αυχε,α, παν δέ οἱ εἴσω

δῖ ξψος αμφηκες - ὁ δ' ἄρα πρηνης ἐπὶ γαιηκεῖτο ταθείς, ε δ' αἶμα μελαν ρεε, δευε δε γαιαν

120 τὸν δ' 'Aχιλευς ποταμόνδε λαβὼν ποδὸς ῆκε φερεσθαι,

και ι επευχόμενος πεα πτερόεντ αγόρευεν

130쪽

θρώσκων τις κατὰ κῶμα μελαιναν φρῖχ nrαιξει

ἰχθύς, o κε φάγροσι Λυκάονος ἀργέτα δημόν.

φθείρεσθ', ει o κεν ἄστυ κιχείομεν λιου ἱρῆς, υμεις μεν φεύγοντες, ἐγὼ δ' οπιθεν κεραιζων.

Οὐδ' ἡμῖν ποταμός περ ἐύρροος ἀργυροδίνης

αρκέσει, αδη δηθὰ πολεας ἱερωσε ταύρους, ζωοῖς δ' ἐν δίνησι καθίετε μώμυχας ἴππους.

ἀλλα και ς λεεσθε κακον μόρον,, o κε πάντες

Trojan pries of the Scamander namet Dolopion is mentione in W77, and the sacrisce of a vi to the Alpheus by the Pylians, in Λ 728. Suchossering are connecte With the common personificationis a rive in the formis aluit, or a man wit a bull)shead. 132. ωοέs: the sacrifice of live horae is mentione noWhere eis in Homer, an Achillea perhaps referario itinero in contempti a barbaro MuStom, though the Rhodiana an Illyriana are sal to have been acc tomedio mine similar offeringa tomelios and

Poseidon. Herodotus vii. 113 relates that homagi in the traini Xerxes offere Whit horae to propitiat the

SEARCH

MENU NAVIGATION