장음표시 사용
191쪽
πάντας, πλον λιγων πάνυ - των τ φιλοσόφωπροθέσει καθἀπ- αντον δεδωκότων, ουτωχρωμένους τ λεγειν, καὶ περὶ τον νουν λως οντας, καὶ - των ντων πολυπρο οσυνην, κατασκόπησεν, καὶ κατάληφιν μόνον ερρον κοντας, καὶ μηδὸν ἐπιστρεφομενους της κατὰ την γλῶτταν χάριτος, καὶ του κατακοσμεῖν κἀντε - θεν τοις ἐωθεν των νοημάτων περιβλήμασιν αυτ τα νοήμωτα, καὶ ως τυχεν υτωσί πως
MLκῶς ἐκφέροντας ρήμασιν ιςτισι δη τω ἐκ φιλοσοφίας θ καὶ ἀποιήτως κάλλους καὶ χρώματος παντός. Ἐπεὶ καὶ σως εργῶδες ἄν ει κατ σμφω μερίζεσθαι καὶ ἐπιμελῶς πειν, καὶ κατ' ἄμφω ' γαρ ἄν εῖ μη παντὰς του προς---τος π χώνειν, μήδ' ἀνυσίμως χρησθαι, αλλ' γτε καὶ ἐκωτέρου δια θάτερον ἀπολείπεσθαι καὶ τοι φίλοις γα δόγμασιν - πυῶς κει προς- αρμοζειν διάθεσις ευστομίας περηρμένη καὶ κρατυνομένη δι' επιμελείας καὶ κομμωτικος κομψείας, ἀλλ' ἀπλαστία καὶ κατὰ φισιν ἀνεπιτ δεντος χρησις ἐνεργήματα ' προιόντα κω πη--
192쪽
1 ε THEODORUS ME FOC ITA γειν αβρότητα, αλλ' --δύαστα, καὶ ἀσυνδετα Φαυθ' - ἐπὶ πλεῖπτον 'vo μἐν γ --οφῶς, - δι επιποίητον, καὶ τ μὸν μουσιόν τε χρη- μα του δόξης τὸ καὶ φαντάσματος πτησσε καὶ λως πιπόλαιον χρωματίζεται V . καὶ τοσυνάπτειν τἀλλοτριώτατα παντάπασιν --πειρῶσθαι, v ἐρραοτ υνμενον καὶ φθείρεινεστιν ' ἄμφότερα, καὶ ἀναξόως recta ἀνικμως
σποδιδόναι της προς κουρος ρετης ποτερ- καὶ Βως μἐν α εῶ τοὐτ κατὰ την παροιμιαντα συγκλωστω συνδειν, Ου μην φαίη u τὸ ων συθις ελαμμων πλέκειν, καὶ τουτ πωτ τον λόγον, ποίνια ον γαρ ἐκ Ma n τὶς τῆ -- πω της παροιμίως ταύτης κατὰ καιρον εῖ τις πειρωτο συνάπτειν τα εα φιλοσοφίας κραταιὰ καὶ σεμνὰ λεκτη δηθεν συντον- τω καὶ πιμε- λε', αλλ ωπερ ἄν εἴ τις την του χρυσου κατὰ φύσιν πενειαν επικοσμεῖν ἀδεοίη γραφικοῖς τι-
193쪽
δη καὶ τῶν χρηστῶν μόνιμόν τε καὶ βεβαιον, μήδ' ἀδόκητον, αλλὰ πών ἐν προς&κέα κεισθωτοῖς ἐννορμν βουλομένοις, καὶ τους γε βέλτιστα πειρωμένους τυος, - προςωκητω ζην--χειρόνων κάστοτε, καὶ ἀεὶ τον της μης χρόνον, καὶ μη τῶν δεινῶν ἀπηλλ θαι --σμῶν δι' οὐδένα ) τῶν απώντων τρόπον, τους τε δυσπερέσι παλαίοντας πράγμασι καθ' ὁτιολ
τῶν χρηστῶν, ν ἄρ κω μφότεροι σωφρονειν βούλοιντο καὶ προς ἄλλω πλεωτα σαι - ραι καὶ υσαι ἀραι δύναιντο βλέπειν παραδειγματ' ἀπ αμφοτέρων, ων ε μη παραπλήσια περὶ ἐαυτῶν καστος δει- εἰσὶ συλλογίζεσθαι, κωμη δοκεῖν ἀτρέπτως τῶν ἐνόντων ἔκειν - μνοντο μνης, καὶ βίοτος κτηνῶν οντως ἀλγίστως του μέλλοντος καθάπαξ -- καὶ Ουδεν - ποτε ἐννορρον πόντων, ' παρον ἐκ
194쪽
Ουντε καὶ περιόπτω προς τουναντίον απαν, καὶ τω τόνδε τινὰ τον τρόπον ευδαίμονι εις
τον ἐναντίον αὐτω, Ἀλλον γε τιν μως εργώδ' καὶ βαρυδαίμονα, κἄν εἰ ἐν πλείστω χρόνω τοις καλλίστοις της πώεης ἐνεπαιζε τις, κών εἰ ἐν
ὀλίγω, πάντως δ' ἐν λόγω τί γα το της ζωος μηκος Καὶ δ ἐν σωμαστος Ἱπποκράτης ' τον μῖν βίον φησεν εἶναι βραχυν, τον δε τέχνην μακράν. Ἀλλ' ώς ἀληθῶς εστι καὶ Ουrως ἐρειν' λ ὁ βίος μἐν ἄπας ρ ῶς αἱ δ' ἐν αὐτω με
- ἔτι βρακὼς ὁ βίος ἀνθρώποις δοκεῖ, καὶ μώλιον ἐνεύετηρίας μεταβάλλουσιν πινομυν
195쪽
της ἀμείνονος τύκης, -- δ καὶ δυςπλοουμεν καὶ χειμα μεθα καὶ ναυαγου μεν καὶ,ποβρύκι καταδυόμεθα - αλλος μεν αν τις ερε παν-
196쪽
15 THEODORUS METO CNITA.τάπασιν αἱ φνης καὶ ἀπρOςδόκητα αλλ εγωγε μάλιστα φημὶ πουλα δη καὶ si ἀσης ν αμέλει σωφρονῶμεν ἐν προς&κω της ἀβουλπου τροπης ταύτης η βιουντες, καὶ λογισμους μετωπαντὼ του εικότος καὶ πολλῶν των πειθόντων
υπολιγμάτων περὶ ταύτης στρέφοντες. Π γωρ κἀν ὀλίγω πώνυ τοι τήτης λης-σως χρονω οὐκἐ ἄλλων παμπλείστων, εἰ καὶ μη πρῶτον μώ- ιο ἐφ εαυτοῖς καίτοιγε τῶν σπανίων τοὐν άνεῖ κομιδῆ Π ως δ' ουν οὐκ ειδεν ἐπ'Ἀλλων, ου πεπείρωται περὶ τῶν ιρημενων μεταβολῶν, καὶ της ἀστάτου περιφορας ἐκ τῶν βελτιόνων εἰς τἀναντιώτατα καὶ OA τ ῶν είη λοιπον επει ἐντεῖθεν νουν λως ' σων τὼ κων μυ- τὀν συλλογίζεσθαι, καὶ ὐκ δοκήτως τῶν ἐκ βελτιόνων χειρίστων, καὶ ἐκ τούτων εις τὰ βελτίονα βιοῖν - αἰ, πῶς τον χθἐς ἄρα καὶ προτριτης, καὶ οὐ μῶλλον προ τρίτης μέρας -- ρας ἐνίοτε εμφυκον καὶ κινούμενον δρῶμεν --χον, ἄπνουν κειμενον κατ' οὐδὸν ἀπεοικότατοι ἐκ λίθων, η χαλκῶν, ἐύλων, η τινος λως υλης ἀνθρωποειδέσι τεχνικοῖς ειδώλοις, μη διαίρειν φθαλμους, μη χεῖρας, μη πόδας παρωπλ
σίως κατ ἐκεῖνα κινεῖν κοντα, μεμυκότ χείλη,
γλῶτταν παντελείω σιγῆ ἁτυα, ἁ προ βρακέος ἐφθέγγετο, μη καθώπωλώσωντα λόγων, Ῥύφων, A IFσμάτων, A κρότων, A θρήνων τῶν
197쪽
aρῆσθαι δυσκολον μηδὸν νωδιας, μη δυσμοδίως
τον πάνυ τοι πλεῖστον τούτοις ὰλώσιμον, τον εὐπάρυφον, τον πύον βλακείμωρυπτόμενον, τον μικρον καὶ τεχνῶς ἐπεὶ ἀαπτόν τε καὶ ἀφαυστον, πλεν αὐτόθεν εὐπεριφρόνητον, κωνσλειπόμενον π πώντων πιτηδείων τὸ καὶ φιλε των συνήθων, δεσποτῶν, οἰκετῶν, χθροῖς ῶσως γέλωτα μη τὰ ικεια καθορῶσιν - κείνω, ἀλx λεπτουσιν - πάθους εἰς ωυτοὐς καὶ τηνφυσιν. καὶ ως ἄρα δεήσει με ολ γον παραπλησίως καὶ αυτοὐς κεῖσθαι, - τως αὐτὰς διδόναι τοι διαφύροις χλεύης ἄφορμὰς καὶ Ἀλιγωρίας, καὶ υειν μηπον αὐτοῖς ' μονος αὐ- γυον, καὶ ου καθώσι, ερεῖ τις, η μυρι καὶ εἰς μηκιστόν τι μη καὶ βιώσεως, αλλ' η μυρικα εἰς μηκιστόν τι μη καὶ βιώσεως ' , αλλ' ἡ μυρι καὶ της αὐτης μέρας, καὶ ωθεν ἐς νύκτα φημί - ό, ο ις η τωὐτα συνορῶν βιοῖ καὶ συλλογιζόμενος ἄνα μώλιον Ορτις μ ὀρων λως ταῶτα, μη δ συλλοιωμενος.
τι τούτου γένοιτ αν ἀθλιώτερον ἄλλο τὰ δυςτυπία τοσαύτη τίς ἀμαθία, τίνων λόγωνηττον δη μων τίνων ανδρεικέλων κω μορφαῖς μόνον ἀνθρώπων ε ἴλης δ' τινος, ω εφVV, ασὶ πώσης ἐκτος συναισθησεως. καὶ oως ' ἐπὶ
198쪽
των μη ιυνιέντων ἴτω, των τε βιούντων, ως εἰπειν, νεκρῶν, η κατ αυτοῖς τους των ' προτέρων ζώντων νεκρους, καὶ Ου μετὰ πολ κεισομένων νεκρῶν; Oσω τα μεν Ἀπιμηκιστον ςτα πολλὰ παραμένει, καὶ ἶ τε καθυπερτερώει μυρι πολλο λώβης πάσης καὶ ζημίας καὶ σηπιως, O δ εκείνων νεκροὶ μενα βρ ἡ σκωλη-αων'' φεως καὶ διαφορῆς ἄφορμ μης καὶ βιωσεως, καὶ πάσης -δίας καὶ δναρηστίας, καὶ ωυ ου μετ nolo 'haoυς ἀδιάρθρωτος καὶ
oσήμαντος παντος ιδους, καὶ πατούμενος, καὶ
φυρόμενος, καὶ προς κέπην ἄλλων καὶ χρείανηντιναουν ' συμπλαττόμενος καὶ κατωδημιουργούμενος. παῖτα καὶ παραπλησι Ἀτερα πλειστα 'λε εστ χέγειν, καὶ ψηταί γε πλεῖστα καὶ πλείστοις παλαιοι τε καὶ νέοις τοῖς καθ' ημῶς τε καὶ τοις κτὰς, και ειρησεταί γε τον ἀεὶ a - νον σαύτως. 'Aλλ ἰσω γε καὶ Αρηται καὶ ι- ρηοεται περὶ τούτου, βραχία πώντω προ τον σκοπον, καὶ OG κα- τω πράγματι. λα πάντες si τε λογοις φιλοσοφεῖν εν τούτοις καὶ πάντες ε τοι αὐτοῖς τρίβειν καὶ λέγειν σως
199쪽
τομεν, πιστουμεν, οἶς ινλλοι μεθα καὶ ἐνω-ορῶμεν εν εφ' ημιν αὐτοῖς, καὶ ἄλλως μιν, ξω δρώμεθα προςηρτημένοι τω βίω καὶ τη μη ταυτ' ἔχειν - εἰπεῖν. δοκοῖμεν. καὶ καλῶς
200쪽
λον πειν ικειότερον, χλεύης μῶλλον καὶ γελω-
Ποτερω τὶς ων νείμαι μάλιστα το περιφερ μενον τόδε ρησειδιον λ' - στιν ευρεῖν βίον ἄλυπον εν ουδενὶ πάντοθεν φορωμενω πανωλη- ς τω του σώματος -λέσθω τὸ καὶ σφόδρ' ευ- τρόπω ' προς πῶν ἀργαλεον εα παντος του --πιπτοντος, η ταῖς - της τυχης ἐπιβουλαῖς, καὶ
τερμοτω προς μεταβολὰς ἐκ βελτιόνων εος εμρο- ω διαπαντὰς ' ἄνω καὶ κάτω στεφόμεθα, καὶ ἀνιαρῶς ς μάλιστα συμφερόμεθo η καὶ κον ἄμφω προςηκειν οἰητεον μῖν στι μάλι- στω τὼ λόγιον. - γαρ ε αντης της ει τον βίον ἀσης καὶ προόδου ταῖς κατ αμφότερα δυσερείαις τὸ καὶ μεταβολαις παλαιομεν παρω- μερος τὸ καὶ ἄμα, καὶ νυν-- ενθεν, μῶλλον,