Hypomnēmatismoi kai sēmeiōseis gnōmikai: Miscellanea philosophica et ...

211쪽

THEODORUS METOCHITA. xys-ντας ποσάκις τονθ' ὁ λογισμος πεστρεμ τεν - , ως ἄρ' ἄμεινον - ει ν ει γέ μοε κατατον πάλαι λόγον υ προςῆν ουτ ογκος οὐτε πρώρομωτα, - κατ της εἰς προὐπτον εὐετηρίας μοι του βίου, καὶ της ζηλουμένη τύχης εἰς νουν λάμβανον αὐτόθεν ἐπὶ τοις πράγμασιν ' προτερον ειρηται, ως - ἔστιν λως βίον ἄλυπον εὐρειν. ἐν Ουδενὶ, - μάρτυρ παρεικόμην τω λόγω προς τοι ἄλλοις συνδ εμαντδν, καὶ εἰ μέχρι τοσούτου ει το νυν γε εἶναι, καὶ περὶ - μέλλοντος, ων ἄρ' εμοί γε καὶ δτιουν, δεδ ευμενης εἰ μοι λβέω, καὶ καθόλου τοις Pωμαίων μάλιστα πράγμασιν.

212쪽

παντὶ σθένει κρίνεσσι, καὶ προτιμότερα των φθασῶντων ἄλλα, και τούτων αν ετ υ πο-λὼν τυν χρόνον τερα, καὶ τούτων μή αὐθις ετερα, καὶ τοὐτ' - διαδπης επ' ἄπειρον, ς εμπεῖν Καὶ στασιώ μεν ου προς-λλ6λους μόνον, καὶ τοὐν μὸν γαρ τι πλεῖστον, καὶ οὐκεστι περὶ πάντων ἀνθρώποις δμοφροσύνη καὶ γνώμης κοινὰ η καὶ ε εστιν, ἀλλ' ελόχχεται χρόνω τινὶ, λλὰ διατέμνεται' καὶ περιχωρεῖ, αλλὰ καὶ προς μῶς αὐτοῖς στασιάζομεν, καὶ τἀναντία πράττομεν D, - τἀναντι λέγομεν προυτερον, καὶ Ουα εστιν ἀτεχνῶς μῖν αὐτοῖς προς μῶς αυτοὐς εἰς τέλος περὶ των αὐτῶ ὐμοφροσύνη, οὐδ' η αὐτη παραμένει ὁ α και της

γνώμης ἐις, αλλ' ὐ πρότερον τέρως, νυν ἄρ'

213쪽

τHEODORUS METOcNITA. 19 όκάστοτε βελτιον ιόμεθα κρίνειν ἐναντίως πρότερον δοξάζοντες καὶ τ μω - καὶ δι-ὼς αυτοῖς ἀστατομνας η φώσει καὶ ρέοντας ταῖς πολήφεσι, μάλιστα ει δι αντώ, περὶ να φῶ Oι π αμφότερα λωβὴν διδοντα κω ἀν- δρυτα καὶ ἀόριστα καθάπα φύσει πως ντα,κα ἄνω καὶ κάτω φερόμενα, καὶ διαφόρων ἴδεων σφορμὰς ει το κρίνειν περ αυτῶ εμπα-ρεοντα. καὶ λαοῖσί γε λοιπὼν - των σοφῶνετεκτικοὶ κληθέντες Ου πόρρω των εἰ-των, -

δἐ εων ἀληθῶν ἐντεῖθεν πλανῆσθαι Περὶ τωναυτῶν γαρ ἄνω τί λεγειν ζεστε, καὶ οὐλεγειν μόνον, αλλὰ καὶ φρονεῖν σως χώρα δε ται, καὶ οὐκ παντάπασι του καιροῖ. αυτ ραααὶμ λειτος ὁ Ἀων, εὐδοκιμησα εν φιλοσώνοις πάλαι, ἀνω τίω περὶ τῶν αυτῶν λεγει, καὶ πάνθ' oσω τίθεται δογματιζων, μετ' ἀντιφάσεως τίθεται, προ τ ρεον ἀεὶ καὶ μεταβάλλον ἀεὶ τῶν πραγμάτω -ρῶν, καὶ οὐκ ἀδεῶν ὁρίζεσθαι καὶ στρῆν καὶ συνεκειν αμελε καὶ δεσμεῖν λείστοις ἀποφώσεσι τ μη μενειν ἄτρεπτα φυσινεκοντα Καὶ Oινυν οὐκ ἄλλων προς ἄλλους 3δὲαι περὶ πάντων διάφοροι, καὶ πλειστον εστινον προς ἀλληλα μα-μεναι, δε--α αυτῶν ἐκ των eo ἐαυτοῖς, καὶ οὐκ εν ων μόνον επινσι θεωρεῶν, καὶ κατὰ νουν περαίνειν, ἀλλὰ καὶ περὶ ν κρίνουσι πράττειν, καὶ νυν μν - παινουσι ταύτας δη 'ντας ἐεις, καὶ δοκιμάζου-

214쪽

asa MEODORUS METO CAEITA.σιν υ μάλ' ἀνύτοντες, νυν δ' αὐθις τως ναντίας φ ε-των τε καὶ των ἄλλων δρῶντες καὶ κρώμενοι, καὶ οὐδε των ἄνθρωπίνων ἄτρεπτον

παντάπασιν. υλλα τα μεν νοσοῖμεν καὶ πρώττομεν, χναντίω νοουμεν, χαὶ ἀσυμφώνως προς ημως--ους πιμεν, ' δ καὶ μετατιθεμεθα ταῖς γνωμαις νωντι σιρούμενοι πράττειν η προτερον καὶ - σομεν ταῖς ξ ἀσης κρίσεσι

πείθεσθαι καὶ παραμενειν. καὶ πολλάκις ἐν si ἀπραγμοσύνης πο ὐμεν ,περβαλλόντως'

πρώγματα, πολλάκις δ' ἐναντίως εκ των προ- των ζητοῖμεν γαλήνην ἄπραειας καὶ βίον ν ποώποις προακοντα, Ois Ῥυ μελες πολεμηὼ π τὰ τ επος, εργα οὐδ αλεσι μεμιγμενονειδωρ δουσι, καὶ φεύγομεν λαις των λογισμῶν νήφοις τἀ πρώγματα η καθόλου πάντα η ἄ- - δη φευγομεν, καὶ ου χαίρομεν νυν γε ει με κατὰ το παρὼν της χρήσεως, si χθους τε σὲ προτρίτης ἡδόμεθα, οὐδ' ωσαύτως τὼ βελτιον ημῖν, - μη τον - τη μη χρόνον πολλάκις καλμων οντα δοκουμεν καὶ προτιθεμεθα. Καὶ μην παλαιος πιν φησι λόγος ἀστείως εἰρημενος, ως ἄρα τυφλὰν η σου μελλοντος ἄνθρωπος. mis

215쪽

περ αννοῖ Mζαι, μήδ' ἐλεσθαί τι ἄλλον χώραν

ἀνάγκη, καὶ πάντα κινούμενοι, πάνθ' ομως ἀβεβαίως φέροιντ αν, καὶ ἄλλο τ' ἄλλως ε)ἄγοι ἄν ἐν πολλήτω πλάνω καὶ πάση λδυπε- ρε- τον αυτὸν ἄρα τρόπον αει καθόλου περὶπώντα τἀνθρώπινα, καὶ πάσαις δόμις - πα-

216쪽

ao THEODORUS METO CNITA.σσι κινήσεσι καὶ χρήσεσιν στατουμεν καὶ πλα--μεθα, καὶ περιπίπτομεν - αλληλοις μόνον, ὼλλω καὶ μῖν αυτοῖς, καὶ οὐκ ἔπιμεν σφω- λως, καθ' ora δοπον ἀ- χρησθαι καὶ μένειν κω παι η φέρεσθαι την αὐτ ' τοῖς λογισμοῖς, αλλ' re τέως ἔγνωσται καὶ μῖν ἐκ παντὰς Ἀμπον στέργετα καὶ πλεῖστον εντωμα τρίβειν

ἀδεουμεν τὸ καὶ ποθουμ' ἄλλως re τρόποι ταὐτω καὶ κάκισθ' ὁρῶν τε καὶ χρησθαι, καιον τουτο μῶλλον, ἡ καὶ μῖν δ' αὐτοῖς περὶ σντων ἐξης ἔπειτα μεταμέλει, καὶ τὰῖς γνώμως τρεπόμεθα καὶ ἄλλη φερόμενα καὶ χρώμεθω προαλως η πρότερον ααὶ οὐκ αἰνυν- θαχυθ' ημῶς αντοῖς ἄλλην τρέχοντες, ἄλλην ἔπειτα βαδίζοντες ' οντε μ υν ἔτερός τις καθορων οὐκ ἀγνοεῖν Id τ' είη --ὐντες ' δἐ πλέον ἔκειν, κωτι τἄλλα ' των ἀλόγων ζώων, καὶ - τοὶ V κατα- του παρόντος ἀεὶ γιγνόμεθα,

ἐνσχεθείημεν κάστοτε προμεσόντι τέως μωομηλῖφη, τρόπον ὁντιν' ' ἀμέλει ἐυμβαίη ἄν, μλοι τονδε γιγνόμεθα, καὶ αυθις is στράκου μετστροπα ἄλλον, καὶ τοῖο δώ- ῶν ξυλλα- χύντος αυγιγνόμεθα, καὶ αυλ αυ ἄλλου, καὶ

217쪽

τHEODO RUS MAETOCHITAE ox τοὐθ' ὁσώ- ων ' ξυμπίπτοι καὶ τουτο μηδενηττον - τοις σοι εν οις πράττομεν, καὶ - ις ἐσμεν. καὶ λεγομεν γαρ ηάλλου νυν πρότερον καὶ νοοῖμεν, - οὐδεμία κατάληφις ώσεωτός τε καὶ ε ονος ἀνθρώποις, μουν 'εοικεν οὐδ' απλανὴς, ἀλλ πῶσα λέκχεται καὶ πωρορῶσθαι κρίνεται. λαὶ τῶ 7 Ου τα περὶ των ἄλλοτρίων, η προσώπων, η πρώιε ν, ριδι, θύνω, μάχη προδηλω μ ν κλεπτούση, στοργῆ τουναντίον, προςπαθείαις καθόλου-- αις D, αλλὰ καὶ τα περ ημῶν αυτῶν μάλιστα τυφλώττομεν, καὶ ἀγνοοῖμεν, καὶ πλανώμεθα, καὶ σφόδρα κολακεύομεν, καὶ ἀπτῶμεν ια-οὐ πάντ' ' Mειν τω καν ημα ευ ἀξιοῖντες, καὶ τελες φόδρα φλπώντων των καλλίστων τιθέμενοι - ὁ α ευμενης πείθοιτο, νουνεπις οντος καὶ χρηστὰς πώτης καὶ δίκαιος, οὐδ' re μη υτω, βάσκανος υτος καὶ πάντων ἀνούστατος. καὶ μην ἐπὶ τούτοις ελπίδες λαυστοι και περαντοι - ουδεὶς κόρος εὐπραγίας,

218쪽

ao THEODORUS METOCHITAEOυδ ορος ς τισουν' ενδα η γενομένους ρε- μησαι δει καὶ καταλλα P τον δίαυλον των ἐλπίδων, καὶ πολλάκις ἐπὶ τούτοις ὁ θάνατος ἀωρί ταχῶς αποτέμων καθάπα αυτῶν - ἐν λογισμοῖς καὶ προςδοκίαις ἀγαθῶν καὶ κρι--μεν, οἰ-ων πολλῶν κειν ἄμεινόν τι δοκουν- τες, καλῶς - περὶ τούτων, ηττώμεθα ' Mκοινῶς παντες ταῶς ἀορίστοις ελπισε καὶ παν- τὰ μέτρον καὶ πώσης περαλλομέναις nota αἱ τίς αν ίος τε γένοιτο βιοῖν, ως ἄρ' ἐυ--τε νοεῖ, καὶ μη χειρον πολλλε τῶν ἄντο λογισμῶν;

me της κατ' ἄνθρωπους αμαθία των βελτιστων.

δῖρπε δ' ' ἐπὶ πάντων πραγμάτων μαλακατακέχυται τῶ ἀνθρώπων, καὶ πολῶ τω νωτη θεωρία ζόφος εἰς διοπτεύειν τὼ προς-ήκονθ' ἐκάστοις, καὶ ως κε κατὰ φύσιν καὶ οὐσίωται. καὶ δ καὶ ' περὶ τῶν οἰκειων ἄμπω τινι γε ημῶν κώστω συνοισόντων οὐχ ηκιστ'

ἀγνοοῖμεν, καὶ ζωμεν ἀσυνέτως τῶν εὐβιάδια φερόντων μιν κατὰ τἄλογα τῶν ζώων,

219쪽

THEODORUS METOCHIT o πεῖν, καὶ αυτοὶ τω προπίπτοντε νυν ἐκ τοσαγόμενοι, καὶ πολλάκις τὰ κάκισε ἡμῶν πολιτευόμεθα, τα ἐν ἀναγκαστῶς, τα δἐ καὶ ἐκόντες γε νυς αντο μάλισθ' ίρούμενοι. noὶ μἐν γαρ, ι καὶ παρ' ω νοουσι βέλτιστα σφίσιν αὐτοῖς πράττουσι βόας τινὼς ἡττώμενοι - ουκεεοντες ciλλως δρμν ειοὶ δ' O μάλιστα καὶ ωοουσι και βουλον- καὶ δρωσιν - ἀηδῶς, κομιδῆ λυμαίνεται' , καὶ φέρει κινδύνορος επεισυστερον καὶ τέλη καθάπα όργαλεώτατα, Ἀωὶ τοὐθ' ἐκ τοτ ικάστοις, καὶ δι ιαυτοῖς νοσοῖν- τας - ἐπὶ ταῖς μίσεσι. καὶ οὐκ ὀρθὰ λέποντας, ἄλλ' αποτυγχάνοντα των μείνων μώ- λι- δἐ δια το των πραγμώτων συνῶ ευτροπον καὶ ἀνώρυτον ἐπὶ πώσης Ιεως καὶ φύσει ποιοῖτον, -τε καὶ προς τἀναντία χώραν ἔχειν, καὶ νυν με μετὰ της ἀγαθης μοίρας ξυνεῖναι, νυν δ', ἐτέρως σειν, καὶ τοῖς μῖν βέλτιστ ευ, τοῖς δ πῶν Ουναντίον καὶ τοις με πλεῖον καθ' ἔκαστέραν γε την ἴδεν, τοις δ' ηττον, καὶ ις μιν ἐν ραστωνκ καὶ ἴρια πλέουσι, τοῖς δ σὐν τι πλείστω τω πόνω, καὶ μετ' επικινδε νον της ἐπιχειρησεως. ποιγαροῖν, αὐταὶ πράξεις 'οὐ βίου καὶ χρήσεις τους μῖν νησαν, τους ει τω μέγιστ' ἡνίασαν, μοὶ - ζωάως ἀπαλλάττουσιν αυτῶν, καὶ καθ' ἐπώτερον τοις μἐν μῶλλον, τοι δ'Ἀττον, καὶ τοι αὐτοῖς νυν ἐν ε φέρουσιν τε μάλιστα, Ῥυν δ' αἱ αὐταὶ

220쪽

ao THEODORUS METOCHITAE προς πικρὰν ἀποτελευτῶσι την τύπον καὶ ἀμφότερ' αὐθις ελαττόν τε καὶ πλεῖον καὶ οὐκαλλοις μόνον καὶ ἄλλοις, αλλὼ καὶ τοι αὐτοῖς ἀνθρώποις ταυτὼ ' πράττουσιν Oυτω πολλοπλύνη τοι ἀνθρώποις περὶ την των βελτίστωναίρεσιν ἀληθη τε καὶ ἀεὶ την αυτήν καὶ Οὐδἐ ἔχομεν περὶ των κατὰ τον βίον εργων τὸ κων πολιτευμάτων Ἀσφαλεστωτα συνιδειν καὶ κρατῶναι λοις λογισμοῖς, ως ἀεὶ τους ἀγαθὰνεσόμενον καὶ διαρκες - παντὶ του καιροῖ τω πωρωστῶντι, καὶ πάση πραγμάτων τ η, αλλ' ἐπ' αμφότερα περὶ τουοὐν τοι λογισμοῖς ταλαντευόμεθα, καὶ νυν μεν κρινομεν, αττα δη παντὶ τρόπω σπουδαστέα καὶ πώντων ἄλλων ἐπιπρο

γιζόμεθα ') καὶ κατ ἀμφότερα πιστε- - ρουμεν τοι ἐννοήμασι, καὶ ται νηφοις λαυ- τῶν των ' πραγμάτων, καὶ πῶς λόγος καὶ πῶλος εἰπεῖν, διανόημα περὶ ὁτουοῖν των καθ' in μῶς, - - ωνάγκη πράττειν καὶ συνεῖναι κω στέργειν, im δρασται καθάπαξ ἐν βεβαίω τὰ καὶ ἀσείστως, ἀλλα καὶ πλτων ἐναντίων ἐκ--λιορκεῖται λόγων τὸ καὶ διαποημάτων, καὶ πολι