장음표시 사용
111쪽
αω τοῖς παρουσι των ' Περσων, ηκεν ελοωνων ές το μέσον, C.
Ita repositi ex conjectura. Libri editi, Paos vidi, omnes exhibent
EtOn. Pro πλεις ων illo dat nihili vectum σιων. StePhanUS, Leunclavius, &c. insulsae isti lituoriana hactenus Vulgatoriunlectioni cum in textu Graeco, tum in versionibus obsecuti sunt. Haud ita Muretus ; qisi locumrninus sanuna esse suspicatus, ordine Vocuna mutato, legit συν
τοῖς πλείςοις των παρόντων. Sed
Paanto aptior nostra fuerit emendatio, lama pie facile σερσων in ολώ ων, seu alteriun illud vecti portentum de eneraverit, nihil attinet notare. Persas autem Cynim sibi itineris consites adscivisse, supra videre est P. 52. et alita saepe.* 'Εν εαυτω εγενετο Jana utique resederat effrentis ille animii inpetus, quo in Praelium ruerat et ultionena. Eam quo lite laetitiae, ex inopinata liberatione perceptae, fuisse viai, ut Aposto-lmira naente fere alienatuita reddiderit, Historia nos sacra docet, Adi. xii. II. ubi Petrias tandena dicitur γένόμενος εν εαυ
Hoc quidena loco liaud ita male se habet versito Leunclavianaphraseos supra modo excussae et ideo tamen notanda venit, quod κατα χωραν Prorsus onaiserit: nana pira Graecis adlatis tantum exhibet, a rima deponebant. Pluribus sane, at ineptis, vertit Amasaeus : utrapte pars aruita
postiis ad Das s cohortes recepit.
Illi, verbonam utpote tenuitate laborantii, supPlemento opus esisse, hujus oria amenta artabitiosa
censui recidenda. Κατα χωραν hic, opinor, Valet κατα την οικείαν τάξιν, i. e. proprio sive ho or-
112쪽
dine, et loco, ubi anna iter facienti irin, nec jana hostiunn ini- petii in expectantium, disponi par est : csκ εν χωρα. γ, εν η ετυροχιν, suti Noster in Oικον. . loqui solet, αλλ ενθα προσήκει, nullo scit. ab hostibus inam
nente periculo, oιαlεταφένα. ΝΟ-tan turn vero illud παυσάμενοι di-Ci ελλειπτικως PID παυσάμενοι της οργης. Plene Heri clian. lib. vii. CaP. 27. - τε Οργης ο δῆμος
n is participio usias est Noster Κύρ. Παιδ. P. 49 .-οι Xαλδαῖοι
legit ita 'te, opinor, ἰφος. Leun clavius leviter adeo loclina attigit, 'at Vocis oος vix et ne vix qui te in ulliina reliquerit vestigium. Hesych. Στις - , τ - , οδος, κ- η του ἰχνους ζήτησις. Etyrnol. M. auctori itidein est OA. origine ducta tam apti l eun
conjungitur Adt. viii. 27. Γ, e Αἰθίοψ. ad quena lociana Interpretes quida in lectores sedulo monent de Hebraea phraseos origine: quana tamen Graecis usitatani esse, aeque alcitae Noster, docet Herodot. lib. ix. Cap. Ι ΙΑ. Οιόαζος, α νηρ ΙΠέρσης, ος &C. Quin et eandena a noscunt La-
tini : Caesar B. G. lib. i. cap. 3 i. Hamidum nisellia bonianum&c. Si in iliter A. Gellius in ar-giina. lib. V sit. Cap. 13. bomines
J Tα επολεμικαJ Sic legendunt luna oli in viderunt Stephanus
et Muretus, non πολεμνα, quod hactentis locuna hunC, rePugnante sententia, occupaVerat. Natuna esse e Gorem eX πολεμιώτερον, ParVo cliuod intervallo Praecedit, crini Stephano existi
na averint. Eandena vero voce na
113쪽
tiar, ista particula, sed et αρακελευς ικον est. Crius eadem est potestas apud AristoPh. νε p. Ver. 67 , , , ' Lπειτα ἐκέλευσ αυτον αλλαμυρρίνην λαζόντα, Tων &C. Levia sunt haec : neque tarneli abs re fuerit eo nonnunqhiam devenire, ut voculariarn hujusmodi vires iii licet 1S. EO- dein fere modo accipitur αλλα Mam. ix. 22. et taurem aprui Terent. Andr. Adt. V. Sc. id. Ver. 23 -
'Oρόον,4 De nominis hii jus terminatione variant stibinde Xenophontis exerras la typisi inpressa. Eandena cliscrepantiam in norninibus Hystaspas et Arrispas apud Κυρ. Παιδ. En 1 naadvertere est. LIS. Elon. dat ubique 'Oρόντης, quod notasse sax
114쪽
6οπλα, gQt την ' του σκηνην. οἱ 3 ταῶτα εποίησαν, αγα- γοντες ως πι χιλίους οπλίτM. Κλέαρχον δε f ώσω πιιρεκάλεσε συμσουλον, 'ος γε καρ αυά τοῖς αλλοις εδοκει
115쪽
P μεταμεμελησμί σο J μεταμέλειν τε σοι Codd. Par. Elon . et reg. qUena Lar- cherus littera B designat. μεταμεμεληταί σοι Vulg. μεταμεμέλησθαί σοι Castal.
Phesi oririn : Cisus et tena pli et Cultus apud του; εξω pasti in decantata est celebritas. Ad aras et tutelae et fidei ficinandae Causa, Concurium olina erat. Traclit Thucydicles liti. iv. haudita longe a fine, των όκουσίων
αμαρτημάτων καταφυγην εἰναι τους
βωμους. Ai non hujus imodi tanthina Peccator D reis perfugiunt praebebant. Tiberio certe imperante, Crebrefiebat in mait 'Tacitus Annal. lib. ni. cap. 6O.)Gricas per urbes licentia atple impunitas asta satu die conr- pleb*ntur templa pessimis servatiorum e eoderer Db dio obaerati a L Desim creditores ; fustere te cap italium cri num receptabantur.
Ut,i vide sis lase notavit Lip
non quae collegit Denapsteriis ad Rosini antiq. Rorn. lib. i. Ca P. 13 . De asylis in Republ. Hebraea sapientissime institutis adeundi sunt Interpretes ad NUna. XXXV. 6. Moris autena sitisseeoriam, qui datura fideria essent atque accepturi, sese ad aras conserce, passim docent auctores. Nepos in vita Hannio. cap. ii.
ad aram adduxit, apud quam sacri care insituerat, eample, teris remotis, tenentem, firare fif-st, numquam &c. Cons. Liv. lib.
XXXV. Cap. I9. Val. Maxim. lib. ix. cap. 3. Persas sane veteres diis suis nullas posuisse aras testatur Herodotus lilo. i. Cap. I 3 I. Ideira etiana lihi. viii. cap. IO9. et Diodor. Sic. lib. xi. P. 13. Desina templa ni in is et ignibus a Dario prius, deinde a Xerxe deleta fuisse tradunt. His accedit fere Strata, lib. xiv. P. 9 I. qui Omnia a Xerxe incensa esse tenapta, evi ν F εν 'Εφέσω, ait. Huic Deliam etiana addit Scholiasta Aristoph. ad εἰρ. VenψO9. causa, quanaobrena utrique Pepercere barbari, exposita,-την Δηλον κέ την 'Eφεσον ου διε- λυμηναντο ' ο μεν γὰρ ηλιος 'Aπόλ- λων ενενόμι ο' η δε 'Αρτεμις σεληνη. Persis autem et Solena et Lunaim numina fuisse, narrat Herodotus lib. i. cap. 131. CVIIa Vero τα κάτω P 'A ίας, sive occidentales ejus mari tinasseque ParteS,
Cyro fuissent a patre adtributa, ipse lue adeo Orontas hujus irn perio sit ceretur ; haud nairum, si L ianae Ephesiae, crius
1 nax inde inclituna erat fanum, honorena uterilue habuerit.' Ma ταμεμελησθαί σοιJ Ita rescribenduna curavi, ex conjecturis Stephani, Leunclavd et Μureti. Prius legebatur μεταμεμέ λητει σοι: quod ferri non potest, nisi vel posueris, ὁτι ante
116쪽
p. 6. De voeshnis istius inodi, vide, si libet, Κυρ. Παιδ'. P. 474. tot. a. Sinailiter εκποLν Pau lo post adverbiali sorana scribitur.
Abundat hic εἶναι, Thii d. lib.
lib. iv. hahid longe ab init. ea dein repetit. Si in iliter Noster Κίρ. Παιδ. P. I 2 7. μην φ λονς
γε, ουδε ξενοις ἐκων εἶναι γέλωτα παρέχεις. Caeteriina, Post εθε - λοντας, ειναι repeti debere putat Ibeunclavius : cui quideria haud invitus accedere ira, ni verbum
illud saeptillane per ellipsin o- initti vidissent. Lege scripta
P. 29. I Ol. 2. Notandum etiana
est MS. Elon. post κολη habere ἐν, quod, si in η vel ιι η Intitaveris, serri possit : Pro τους ἐθελοντας Μuretus legit τους Βελοντάς ecui accedit Steph. iiii et Q poti ολη addenduna Putat, et An Probio, reponenduna.
117쪽
scit. ψῆφον. Eadem occurrit ellipsis Lucae xxiii. 5Ι. οἶτος ωκην συγκαlατεῖε μένος τη βουλη τη re ράξει αυτων. Respicit autena sententiam ferendi ratione Im, usu quae vi e t in princis apud Athenienses ; Pribus
Mos erat antiquus, niveis atris
te lapsilis, His damnare reos, situ ab l-
Ovid. Me t. lib. XV. Ver. 4 42. φ Ελάζοντο ζωνης &c.J Moris fuisse Perseriam, ut lai Capite clarn nati essent, ZOna Prehensi ad supplicium traderentur, testatur aperte Diodor. etiam Sic. lib. xvii. p. 5IO. I ἀθυμῶ το συμφέρον ὰφαιρουμένου, υβ Δαρεῖος, ε λαύόμενος ρ του Xαριδήμου ζωνης, κατα τον των Περσων νόμον, παρέδωκε το ς υπηρέταις, καἰ
επ. Θανάτω, elliptica videtur ellelocutio, in hii ne fere modurn supplenda, Στεκμηράμενοι δίκην επὶ Θανάτω δικασθηναι : nisi forsan subintelli endiana fuerit tantiina απα ησωςνον Vel ἀόησόμενο, :qUM Cum επι Θανάτω co ungi solent.' O πσρ πρόσθεν στροσεκυνουν, J
I9. Ηρωδης επ ζητήσας αυτον, μη ευρων, μνακρίνας τους φύλακας, σκέλευσεν αππιφηνε, scit. εἰς Qάνατον, Vel επὶ θανάτω. Sic απη γ'
μένον absolute dicitur, Pro απηρομένον εἰς φυλακην, apud Laert. lib. viii. segim. 85. Liatinos et tarn ducere eo lena ad tabere sensu dilio enter docilii Biachnenis
ad Plin. Epist. de Christianis
lib. x. Plene, uti Noster, loquitur AElian. H. V. lib. i. CaP. 3O. ἰδων δε πόρρωΘήν αγομένους τινας επὶ Θανατω,-Sirnilis e X stat phrasis apud Lucian. Diat. MOrt. ha
118쪽
H αυτους et αρηνει &C. Stet laianus exhibet ri αν αα νει &C. naargini tamen αυτος adscribendunt CuraVit : a scriptura si dis cedenduna fuerit, αυτοῖς PotitiSci lana αὐτους rePosuerina . Soletentui παραινεῖν Cuna dativo Per- sotiae construi : Κύρ. Παιδ. P.
22Ι. Ε γω υμῖν μύεν παραινανοποίους Dc. cuin accus. rei: Thucyd. lib. i. de Pericle orationeni habituro,-λέγειν τε πιράσσειν
utroque si naui, ilia finita jani
119쪽
παραλληλου coimpositas adhibuisse Videt hir, ut ex gena inatis verbis Graeci se furiarnuin apini Cyriana obtinere locu in omnino Plane intelli Gerent.* VOπως εressias S C. J Attica est ellipsis, νοουμένω εξωθεν uti loquitur Schol. in Aristoph. Pliit.
Ver. 469.) του σκοπεῖτε, επιμελει-
σθε, Vel alio quo laria his adfinivei , . Vide K . IIαιδ. P. 32.
&c. Hunc nempe ipsum, frater licet suerit Perseriarn regiS, Imox postea δουλον vocaturn in Venies. Tale auteni illud Agesilai dictuni, Histor. Gr. lib. iv. haud lon e ab init. καίτοι ἐλεύθε-
τ παίων χρημάτων. Pro πολλαπλασιων, ῬὶOd statim sequitur, in MSto Elon. necnon edit. AH. et Hor. te itur παραπλησιων :qua cPsi lena lectione Vulgatarn, liana MS. Guel f etiarn exhibet, esse aptiorena Stephanus recte censuit. Noster Κυρ. Παιο. P.
σίαν ἄλλην Εκ αν δόξαιο . Amasaeum etiarn lectioneat receptana in codicibus veteribus inventilia constat; nana locuna vertit,-Omnia, acs ea longe sent amplis - .' Ανθρωπους. Υμων δε ἀνδρων&c.J Ultima vox primae illi Opponitur apud Philostr. lib. i.
120쪽
πους. 'νων δε ανδρων οντων, - εὐτολμων 'λομένων,' 'εγω ὐμων τ μεν οἴκαδε βουλομενον απιέν- τοῖς οἴκοι
- H αργ- η πατρωα, &c. J Proconsuetudine principiam Otientali uiri, qui de ditione sua inagnifice loqui solebatil, dicit haec Cyriis. Cons. 2 EPheln. CaP.