Kyrou anabaseōs biblia hepta. Juxta editionem Thomae Hutchinson. Accedunt variantes lectiones et index graecitatis ex editione Zeunii

발행: 1809년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

τες, αυτοί τε ησαν πολυ προθυμοτεροι, τί is αλλοις

fer Diodori Sic. lib. xi V. P. 32.8 Παρεκελεύοντο δ αυτω S c. JOnosander Στρατηγ. Cap. 33. Mαχέσθω δε, it uiuit, ὁ ςρατηγος

αυτος προ βές ερον, η μη τολμηρό τερον, η κο το παράπαν απεχέσθω τοῖς πολεμίοις εἰς χεῖρας ἰεν-- Κρο

ανδρίαν εἰσηνεγκατο, τοσουτον ουδενωφελησαι δυναται ς ρατευμα μαχO μενος, ὁσον αποθανων βλαψαι. Στρα

του. Et duci ci dein capitis discrirnen tenaere neutiquam adeundum esse, Passaria docent Auctores : havit Tuis quana e nini est o=mnium tam ignariis r rum, tam midis ru repriblica, tu audit unpiam nec de fla, nec daconrinuni salute comtans, Ggi non intelligat, ina peratoris salute con- itineri flam, et ex unam S ejuS vIta pendere omanaru=n ; uti Cicem fere pro Marcello cap. 7. Vidit idiane Perdicca apti l Curi . lib. X. cap. 6. Inldscire debetis, ait, nillitarema sane duce turbam corpusus ne piritu. Videsis quae Craterus apud eundem dicit lib. ix. cap. 6. et de Caesare Lucan. lib. V. Veri 685. et seq.

122쪽

C. VII.

Θος ο κ ελαίον η ἐπι πεντηκοντα

ααπίδων. Sinailiter ab ra luna pro conmaelo ciui in ILatinos apud auctores saepissinae legitiir. A di Sallust. Catil. cap. ΙΑ. C; csarille B. G. lila. Vii. caP. 78. et stipe illi notariant viri emi siti.

Ei lena Griae canicae generi elegantiae adscribenda sunt Θιραπεία Pro οἰ Θεράποντες Matth. xxiV. 45. Pro πιφωτισμενοι Eph. V. 8. et περιτομη Pro περι τε μημενοι Gal. d. 9. EPh. d. II. Plid. iii. 3. et abibi ii Pe.

voce άλλοι, licet ecpiit una hoc loco non antea rnenianisset: quacie loquerim ratione Vide P. 3O. not. 5. S ic Voce cileras usus est Caes. de B. C. lib. ni. caP. 32. st 'Eν τη μάχη ενεν κοντα &C. JDeest h ic μόνον : cujus de ellipsi videsis P. 45. not. 2. De nurne-

123쪽

P ταυγέ σαυσα Zeian. de sententia Mureti et interpretatione Leunclavit. Τ συντεταγμένω) συντ σαγμενοι Junt. συντεταγμένος Ald. et Castal. y παοε- τὸ τη παρετετακτο Castal.

ro Copiar D conveniunt Nostra et Plutarchi verba, P. IOI . non item Diodori Sic. lib. xiv. P. 25 a. qui Ephomirn secutus auctorem, Artaxerxeria habuisse

tradit, s ρατιωτας συν ἱππευσιν Εκ ἐλώίους τετlαράκοντα μυριάδων.

λον, Taod cum suis cona positis castri personae dativo i sepius Jungi solet. Sic in oeconona.

παρὰ μεν Κυρου es εἰς λέγεται αυτομολησαι προς τον βασιλέα, παρα M

y βασιλέως, πολλαὶ μυριάδες προς Κυρον. Lege et P. 66. lin. 12. Dicitiar autena plene οἰ αυτομο

λησαντες εκ των πολεμιων, Pro Ca

sit genitivo sine pnepositione ;uti in iox postea Elliptice scribi

et in Agesil. havit longe ab init.

Λακεδαιμινίων οἰ παρόντες. ' Συντεταγμένω τώ) ς ρατευματιJ

In his intellige praepositione nareυν, sicuti in illis etiam Hist.

Graec. lib. iii. p. 287. fere extr. Περιόντι , ἐνιαυτω---Confer Matth. viii. I. Marc. V. 2. HaeCahatena oriania tibi exenipla sistunt casus, ut Vulgo Vocant,

ablativi absolute positi. Plura citri desiderat, adeat Budaei Corn- naenti L. G. P. 989' Tο μεν εὐρος ὀργυιέ &c. J Vi- lesis P. 36. not. 3. PlutarCh. aliter : καὶ γὰρ τάφρον εὐρος ορ γυιων δέκα, βάθος ἴσον, S C, P.

124쪽

ro Noster infra lib. d. ubi inquit ius laria libris legitur Magίας. Ita Plutarchus : Diodoriis Sic. aliique Μηδίας. Sed in nominia in Proprioriani scriptura passimi variare solent exempla. g,θα ι ἰσὶν αἰ di ρυχες&c.' Ita MS. Elon. Steph. et AH. editiones; in quibus ia-

jus , ii quidem λύρυχας Postulabat τω θέρους Strabonis vecta

Thucyd. lib. ii. haud longe a

fine, ναῖς peογγύλη est εμπορικη, διὰ τα πολεμικα μακρότερα οντα.

Heroclotus etiana inter ναυς et πλοῖα discrimen ejusta odi ponere videtur, lib. i. cap. 48.

Exena pla huc iacientia ex Thucydi de adierunt Lexico raphi. In istis vero λωρυξι navigia serri posse ex Strabone, loco modo cit. colligere est: sed de his plura in Diisertatione operi Praernissa.

--τάφρον περιε αάλλοντο ' οπερ καινι ν ετι ποιύσιν οἰ βάρζαροι βασιλεῖς, οπόταν ς ρατοπεδευωνται. Aliter

Dilat hujus naen sit rana iniit l)io lor. Sic. P. 252. atque Xenophon et Plutarchius, quo rhina inter se discrepantiana jana supra indicavi naus P. 7O. not. 6. Ita

125쪽

vero Diodorias : ὀρύξας ουν τάφρον,

το μεν πλάτος ποδων εξηκοντα, τυ I

μῶκος ποδῶν λκα, &c. Sed cir alio allae alio riuulo ὁρῆιὼν syatiuna sumi soleat, haud ita sol san inter se m stant auctores isti, ut conditiones P pius ali Dianto ad se invicem accedendi respuant. Am Indicena Vociaua ad mensuras Ic. spectantium. δ Πυβάνήτα. Praesenti hic,

opinor, et in Veissio ποιεῖ, tena-pore usus est Nolier, ut ob oculos sere lectori celeritatem PO-neret, quarn in ducenda fossa rex aculabendaria CuraVit, Ut Pri-rnuna de Cyri adventu certior factus est. Longin hiS περὶ υψους

secti. 25. 'Oταν γε μην τα παρελη λυθότα τοις χρόνοις εἰσάγης ως γὴ νόμενα παρόντα, ου διηγησιν ετιτον λογον, άλλ εναγωνιον πρῶνα

not. 4.

g πρότερον σφαγιων μάντεις, α

Hujus Xenophon iterum me-rninit lib. v. operis hujus ; ubi eum perfidiae aro itiit.' Θυόμενος,J In editis plerisque libris, MSS. Elon . et Guel f. legitur πυθόμενος : sed vecti πυνθάνομα i Positi παθητικως de lunt ex-eiDpla. Quoci curia an irn advertit Muretus, legendiana pluta It πυ- Θομενω : Cui cu in Leunclavio praetuli λόμενος. Eniendationem harac nonnihil conti rimant Philostr. verba in nota praecedente Citata ; egregie vem locus ille Xenophonteus, hujus Hist. lib. v. ubi in ejus dena rei narratione, de ipso Xenophonte dicitur: Κ' επι τούτοις ἐθύετο, 'ίν τινι εἰ-

126쪽

C. VII.

ἀφικέσθαι' ους si παρα Κυρου ελαζε τρι χιλίους δαρεικους, ότε τας δέκα. η-μέρας κληθευσε θυόμενος Κυρω, διε- σεσωκει. Imperatoris auteria esse hostiari lim exta inspicere, tradit Onos inter : Mητε δὲ εἰς πορείανεξαγετω το ςρατευμα μη Πότερονλσάμενος. Cpeteriam, ex his locis consitat, tria dariconina naillia, et decena talenta inter se paria esse: Mia de re consille Inclio. vocibus i nens. et Pond. explicarulis destinat viri.' οὐ μαγειτο δέκα ημεροῦ, JElliptice dicitur pro δια δέκα.

ri copias fossint trajicere non &c. At ne iue ille soli ana tra)ecit, sed

127쪽

vallo, legirnus, Καὶ ηδη τε ἶν μί- σον ἡμέρας. Dio Chrysost. orat. sec. de Gloria, P. 614. e sit. Mo- rel. diviso in mitra pae partes diei spatio, περὶ πλήθουσαν ἀγοραν ponit inter πρωὐ et τας μεσημ έρἰας. Vi desis quae Q. Suidae editor notavit ad 'Aγορας ωραν. Tempus autena illini Heri, toto est ἀγορης πληθωρη, lib. Vii. CAP.

223.

Cyrique adeo hujusce fratri)

rum, opinor, istorii na nurmero, de quibus copiose Herodotus lib. V. CAP. 52. et se Tων ἀμφι Κυρον πι ων, J Ita MS. Elon. at pie libri editi melioris notae onanes. Sed clina Stephanianae et Leuncla v. editionum mar ines P πι ων eX- hiberent πι ος, tandena inventus est, qui hanc scripturaria, alterii materito praelatam, in textum

recepit. Vulgata certe lectio ellipseos sese ope usitatissi impe tuetur. Deficit enitia hic vocula τις, ut saePe. Vide scripta P. 5Ι .not 5'ψ Eβα δη πολυς τάραχος M. JPlutarchus, in vita Artax. P.

128쪽

C. VIII

Κλεαρχος μεν 'τὰ δεξιὰ ζ κεροτος εχων, προς τω Eυ- φωτη ποταμω, Πρόξενος δε 'εχόμενος' οι si αλλοι μετὰ

Και πάντες A, J Vide notata Κιρ. Παιδ. P. 82. ' Tα δήξια τὰ κερατοςJ Paulo infra est το δεξιον κερας. - Εχόμενος J Vide Agesil. P. 3 . not. 8.' Mενων θ, se το &c. J Ita editiones Steph. et Levia clav. cflii bus adstipulatiir versio Gallica, de qua Postea. In alias quidem legitiar Mενων δε το &C. Ο- missa conjunctionis Particilla :unde Cl. Amaaiul con a iteren dioccasioneni adripuit, nullin Hisboturan inesse nioni, nepte ea inters couererere. Merito qui lena, sublata copula; lutina tanaen ine litione, qua ipse iustis est, inventa iri inani erito misimulat: qua lite in loci ina sibi debitum adnaiisa, sic sitis constabit sensus, Cohaerebit oratio. Illi vero dubium non es, ς' in Xenopb. fri

lat, qui Velit, non ego. Noster de eodena priaesecto supra P. 1

129쪽

η Ἀρια ηςJ 'Αρισαῖος MS. Elon. Ἀριδαῖος apti l Diodor. Sic. - καὶ Iraeli cly excidit in cod. Gueis. V μετ αυτουθ τουτου οσον MSS. Par. et non .s μεγάλοιςJ μεν αυτοὶ MS. Par. y Mστ' αὐτου σξακόσιοι, κατὰ τομίσον, ωπλισμένοι J Ita lociaria sup Pleiadum centui : Cum Pilias legeretur εξακοσιοι ωπλισμένοι &C.

o milias pi orsias κατὰ το μέσον ζquae quulem huic inserenda loco putavit ollim Leunclavius ;malla tamen Conjecturae siue muniendae uione a fatiis ratione adlata. At vetusta Versio Galli- ea, quae praefert nomen Pyra inide candole, citi isque mira est Graecum erga exemplar fideli

Priniit : easdem quoque recipi- eiuli consilio favet ordinino Diodor. Sic. quippe Mai de re eadem scripserit haec : Αὐαος θ ο

Κυρος ετετακτο κατα μεσην την φα

λαγD, τους &C. Idein paulo in ira de Artaxerxe vecta faciens, κατὰ b το μέσον, ait, αυτος ετ-Θη- et InoX de utroque duce-Κατὰ μέσην την τάξιν ετυχε μ αμφοτέρους τους υπὲρ ὁ βασιλείας αγωνιζομένους ταχθῆναι. Porro, Cum VocibuS, κατὰ το μέσον, intelligendunt est

ετάχθησαν, Vel ες ασαν ex Praece dentibus coro του κοινου re Peten

dum: nisi quis pro κατὰ μέσον,

reponere rnalit το μέσον εἰχον.

Sic loqui amat Noster. Irasea

Paulo : συνεσπειραμένην εχων rus) την τ σιν ἐαυτω ἐἴακοσἱων ἱππέων τάξιν, ἐπεμελεῖτο o, τι ποιησει βασιλεύς. K- γαρ ηδρι αυτον, οτέ μέσον ἐχοι τὼ Περσικου Πρατευματος. Καὶ πάντες οἱ των βαρzάρων αρ- χοντες μέσον ἔχοντες το αυτων &C Sirniliter Κιρ. Παιδ. P. 26 I. μυ-

τος Cyriis ria .) I το μέσον εχων συν τοῖς Πέρσαις Dc. ubi vide

mvuna hoc non capitis orna mentum omne, sed κράνη tantuna, sive bellica ejus tegumenta, Curo Persisque denegat : indicatque adeo donni militiaeque capita ipsorurn pileis Pariter, seu tiaris, non itena galeis, ni isse obtecta. Herodot. lib. V. Cap.

buisse tradit. Ex Plutarcho etiarn, in vita Artox. P. IOI6. Cyriun hunc, ti ara capiti prius imposita, Pugnarn insisse constat : nain, άποπίαΠρι δε ρ κεφα-

λης, inquit, η τιάρα ΚυρE-Alias autem de κράνεσι eoriam χαλκοῖς legi nitis apud Herodot. lib. Vii. cap. 8 . et Xenopia Κυρ. Π Aio. P. ψI I

130쪽

ridie, scit . inclinante; cui stati in ibi leni opponit vir Aiλη τορὸς ἐσπεραν, crepusulum. Hesych.

aere Sui las, lii in exein Plirin oculi, hunc Xenophontis adduxit; ubi rninus recte Cl. editor λ ίλη ex postiit visertinum templo. I ecte atque ordine μερη lNec ημέρας illi post ut J. Pol lux lib. i. cap. 7. 1egna. 68.-

ηλιου υπερ κεφαλης ι Παμένου, κλίναν -

que ista sane divisio ad Xenophontis narrationern hanC, i lae Prinavim αγοραν πληθουσαν. dein te, μεσον ημερας, et PMalo post cxhilbet, optinae ConVenit.' Xeόνω δε u 3 c. in Sic ex conjectura lepositi. Pitus te e-bat hir χρόνω δε συχνω. Se i Vci gente jana stiti recte olbservavit Leuii clavitis in ad vesper alia ille, naagni ina te inpiis hallit poteratiocinia halaei e . IIuic cimen lationi adsit pii latur etiana Vertio Gallica vetus, luani supra laudavi inus ; hahi et en in i puis Grun i sani Sc. 'Em πολι. J Qiunt plene et divisi in script eris ἐπὶ coολὴ λα-

SEARCH

MENU NAVIGATION