장음표시 사용
141쪽
α πιην. Tον 1χεν Eν Αρταγέρσηναποθανεῖν υπὸ Κυρου, χεδὸν απαντες ὁμολογουσι.
μεν τοῖς κοινοῖς, προς γενικην αει λέ
γεται' παρα δε τοὶς 'Aτlικοῖς, προς την ηγησαμένην etόωσιν κέ αντὶ oμως. Hoc fere a nodo accipitur
ista particula Matth. xviii. 7.Xxvi. 39. Philip. iv. I . Vide
jana supra adhibuit P. 53. Diodor. Sic. lib. xiv. P. 25 . et Plutarch. p. IOI6. Artaxerxena a Cyro prinauia i in terrana dejectunt finitia tradunt.' Kτηαίας ὁ c. J Excerptas quas lana ex Ctesiae scriptis historias servavit Photius ; qiuas videre est hi us apud Biblioth. P. ΙO7. et seq. edit. Rothona. a 653. Ibidem legas Licet varia Variorum auctoreina de Cnidio illo testimonia : quibus addas
142쪽
τινος ς τυχόντων Π ερσων πληγένῆα
tradit. Plutarch. ex Dione, eum regis ipsus imanu seu sui alu)a Care quo da ira ; ex Ctesia, a Caunio clito lana qumi eo lena iere recissit) perciissi rara cecidisse
refert. - Και ενταυῖα μαχόμενοι &C. JIta locum clistinxit Stephantis. In alioriam e litionibus ςι η plena liae dicitur) Pei Peraui, Opinor, ad ἱκώερου Ponitur. Caeteriirra, castis non rinativus more Attico hic absolute vuletur adhibitus, pro μαχομένων κο βασιλεως Κυρε , τ Sc. Eiirip. itulena Phenniis. ver. 29O. edit. Eariae Mάμων b πέμπειν μ' Οἰλ es κλει- νὸς γόνος
Ulbi Scholiastes Σολοικοφανὲς, ait, τουτο ε ιν. Eδει γὰρ εἰπεῖν, Miλλον- τος π μπειν S c. Imastrii vero sunt
interpretcs Euripidis, qui hanc loquetuli rationem ex Hebrico sonte fluxisse piat timini. Hifus -
ni Hi enim an acolutha sunt apud elegantissimos auctores usa tata. Thucyd. lib. Vi. in orat. Niciae : πολλη γαρ Εσα. scit. Πρα- τια) ου πάσης ες αι πόλεως - δἰξα- ξα : Pro πολλης γαρ Εσης, uti notat Scholiastes. AElian. H. V. lib. V K. cap. 1. 'Aφικομενη δὲ
Senariarnis) προς τον των Ασσυ - φων βασιλέα, κλητη κατα κλέος φωρας, ἡ δε εντυχων τη ανθρωπω, ηρά Pn αυτης. h. e. citvr nisi &c. Idena lib. X. Cap. I 8. βουκολων κατα την Σικελίαν ὁ Δαφνις, ηραρθηαυτου &C. h. e. βουκολuντος S C. lib. xlii. cap. 46. 'Υ ερον δε ὁ παῖς, νεανίας γενόμενος, &C. Polyaen. lib. i. CaP. 18. Oι πολέμιοι το λόγιον ειδότες, κοινὸν αὐτοῖς ἡν
tea praelii ii iis expositione sic
143쪽
Κυρος μεν ουν ίτως 'ετελευτησεν, ἀνηρ ων Περσων, τ C. IX.
Plutarchus, p. IOIq. Τ ν δε μάχην εκείνην πολλων ν άπηγίελκότων, Ξενοφωντος δε μονονουχy δεικνύοντος ὀψει, ri το ς πράγμασιν, ως es γε
Hamenta regiS munere gestare licebat. Vide et Κυρ. Παὐ . P.
erga dona intina benevolentianalis lena veri is designat Lucianus in Bis Accus. P. 75 I. qua de virtute Socratena cuna I scito-rnaclao egregie disserentena inducit Xenophon in coeconorn. sei e rnedio. Vide et Κύρ. Παιλl . I 82. Merito itaque Aposto
prae sonat inire, ad inem perducere. Usus est hic itaque Noster, et Ge. Hαι, : P. 658. et 659. ellipsi squarn vulgaris recepit
usus) accusativi βιον : Cujus et exempluna videre est Luc. Vii. 2. Eanderia locutionern imitatur Tacitus Annal. lib. V i. CaP. 5O. Sio Tiberius inruit, octa*o M. Plene dixit Eurip. Hecub. Ver. 4 I9. ποι τελευτἡσω βιον ; Et Isocrat. in Pane yr. P. 72. edit. Steph. Cuna catu genitivo legitiir etiana apini Nostriam Κυρ. Παιλ P. 655. επειδὰν ἶ ανδρωπι-
144쪽
opere vorsari, apud 2Eschin. diat. Hi . sedi. 13. pariter at lue lathoc loco dicitur εν πείρα γίνερα , i. e. esse particeps, ira usu alicu-JuS ; atque inde sit ingenio praeditus, perspicere. Infra lib. d. prope fi n. rena eande in noster alita orationis expressit
δ Παντες γὰρ Οι των &c.J In iis nimiruna Fori liberalis ἀρχείως, de quibus consilienda est Differtatio si. P. 45. Παιδ. Praernissa. Noster Κυρ. Παώ p. 665.
μενει-Conf. P. 56I. et 639. Videsis etiani Differt. Imodo adpellatae P. 5O.' Σωφροσύνην &c. J Cicero in Tusc. Dis p. lib. sit. Cap. 8.--
temperans, quent Grreri σωφρονα adpellant, eam te vinulem σωφροσύνην vocant, quam soleo equa- dena tum temperantiam, tum moderationem, adpcllare, nonnunquauretiani nnodestani. Adi Κύρ. Παιδ.
145쪽
νον si Δωτον των εις τον πολεμον εζγων, τοξικης τεκμ ακοντισεως, φιλομα&ςατον seseratis, κοὐ μελετηροτατον.
delicet επσάμενος, aut δυνάμεθ νος, aut sirius nodi Oaodpiana. Nisi forte ἄρι α id natandum putet aliquis in α' ις: CUi tarmen vix adstipulari ausina. Sed et subaudiendum esse ex praeced. veri Irin ἐδ σι dicere V quis possit.' Haec die. Ιmo vero luce clarius est απὸ του κοινου repeti debere vectuna ἐχκει : at que adeo vacillatione ista halid opus erat. Relie autena scribitur μ' α, quod hic sium tur adverbialiter ; uti pastini sit in nrialtis
normnibus alectivis, in nurnero plurali, genere ii eutro positiS. y Ε ἡρινι, &C. J SCil. ανθρωποι,
uti Noster supra paulo. Idena supplementum postulat Evangelistaria in oratio. Matth. ix. 17. Ουδε βάλλουσι &c. LUC. TH. 8. H, ω παρεθεντο &c. AElian. H. V. lib. iii. cap. 8. Πολλάκις si καὶ εκ τουτων εθαυμαζοντο &c. scit. ανΘρωποι. Edule in de ellipsi vide- is Cl. Peria. ad Sandi. Min. lila iv. cap. ψ. Caeterrim, in των εἰς τον πόλεμον εργων, intelligen- luna est ἡκόντων, vel althul quodpiani hujus ira odi participiuna. Plene dixit aeschin. dial. H.
aha ad rivitias perstinenlta . a 'Hλικία &c.J Vocis hisius potestas ad quana vis sane pertinet aetatena ; at aetatem peculiari quadana ratione juvenilena
da haec et distinguenda ad evinrnodiana, qtiern in repraesentandis Phavorini vectis tenuina US. Dicuntur auteria εἶναι εν ηλικία, et οἰ εν τη ηλικία juVeneS, qui farnaata j a in aetate florent. Thucyd. lib. vii. cap. 6O. ἡ-λ κῶας μετέχων, i. e. Scholiaste monente, νεότητος : quem apud auctore na haud pauca hujus in odi exennpla reperire licet.
146쪽
venandi siti uni erat ἐκ F εις τπόλεμον εργων. Videsis Kόρ. Παιδ. p. Ι3, 14, et Maae notavimus ad
δὶ, τυλος η τύπος Θεραπευθέντος του τραύματος. Sintiliter Ariamon ius : Ωτειλη κέ Οἰλη διαφέρει
L τειλη μεν γάρ ες ι το πρόσφατον τργυμα, παρά τυ ουτασθαι ουλὴ δε, η υγιασμένη σαρξ εκ τραύματος παλαιου. Sensuim tarnen Posteriore ira hunc voci ωτειλη tribuit
hoc loco Xenophon. Sic Plutarchus Quaest. Rom. P. 276. Ad quaestionem Δια τί τους παρ
αγγέλλοντας αρχειν, ἔθος ην εν ἱματίω τοῖτο ποιεῖν αχίτωνας re
spondet, οτι τους αξίους ἄρχειν, οὐ γένεσιν, ουδε χρημασιν, ουδὲ δόξαις,
αλλα τραύμασι ωτειλαῖς ἐκρινον. Heshaela. 'Cτειλαι, τραύματα, οὐ
'Eπεδειξεν αυτὸν, οτι &e.J Vide scripta p. 88. not. I. β Εἰ τω σπείσαοῦο, εἰ τω συνθεῖ το,J Adposite Ammon. Σπο δαι Συνθῆκαι διαφέρει. Σπονδαὶ μενμ, ας - πολέμου συντίθενται προς
147쪽
'ει τις αγαθον η κακον ποιησειεν ' - ον, νικαν πειρωμε-
άλληλους, ας αναγράφοντα , ἐφ οἶς
libationibus utebantur ii, qtaaniicit Iani inter se et foedera pangebant. - Πασαι αι πολεις &c. J Vide supra P. 5. et 9.' AλεZόμενος.J Hes h. 'Aλέξ-
μενος. QUID CUna ex hoc loco Xenophonteo depronapta sint, ad ejus exena plar exigi debent et restitvi.' Aυτω ἐνί γa ανο ἰJ Ita recte legit Stephanus ; Cuna aliae edit. et M S. telie Zeunio, Guelf. fortasse, sed CujUS TO-men praeter atiit, exhibent αυ-
148쪽
ro, de pthrasi ἐνί γε ανδρὶ, Nostro pertiana Dimiliari, diximus Κύρ. Παιδ. P. 582. not. 2. Similiter scribit Tnucyd. lib. i.
ἀλλω ἐνί γε χωρ ω Eλληνικω ἐε ίν. i. e. εἰ hominum multitudine, quanta pridem in nullo alio, uno duntaxat, es Griciis loco. δ Προῖσθαι. J Hesych. Προέο αι, προδύναι' Paa notione vectiani illud paulo supr*-ὀτι ο ηθελετους φευγονlας προεχαι.-adhibuit Xenophon. Hic autem Valet, tradere in potesatem, pernitueres arbitrio Sc. Sic Kυρ. Παιδ. P.
tandos censuerant, Persae coercere solebant. Q. Curi . lib. V.CaP. 5. yametque haud procul urbe Persepoli) erant, cum miserabile
umen, inter pauca fortunin exempla memorandum, regi Alexandro occilrrit. Captiti erant Graeci ad pzatuor milita fEre, quos Per o vario supplicioragna modo adfecerant: alios pedibus, quosdam mandus, auribu ve amputatis, inusiripue barbararum Laterarum notis, in longum sui ludibrium reservateram. Sirniliter Diodor. Sic. cle Graecis istis Alexandro ob viana venientibuS, lib. XVH. P.
ασμενοι πάντες, οἱ M. χεῖρας, οἰ δεπουας, οἰ δε ώτα καὶ ρῖνας. Justin. lib. X i. cap. I . Ammian. Marcel. lib. xxvii. cap. 12. et lib. XXX. CaP. 8.
149쪽
ς M. Vide Uaae de eadem scriptura diximus P. 6 . not. 2. Hic certe vulgata recte se habet lectio, cum mox sequatur των εΘsλόντων M. R 'AφΘουία των &c. J Dnt. α φθονια ου τω των. In aliis legitur αφθονία ουτω τ &c. Sed pro ουτω libens repositerina αἴ ia: quod MSS. Elon. Brossi et GuelLPraeferiant.' Εἰς γεμην δικαιοσύνην, J Locutio videtur elliptica, hunc in modum supplenda : Tο γεμην εἰς δικαιοσύνην ηκον, Vel ανῆκον, &c. Similis fere extat ellipsis Luc.
κοντα. Vide Budaei Conani. L. GI'. P. 553. IO O. Confer quae Paulo supra notavi ad phrasin In εἰς τοι πόλεμον, scit. ἡκόντων vel ανηκόντων : uti plene scripsit Dionys. HAE A. R. lib. v. sest. 69' ,3 Επιδεικνυθαι βουλόμενος,J Scit. την εαυτοῦ δικαιοσύνην. Absolute etiam seu potius elliptice dixit AElian. H. V. lib. ix. Cap. 36. Ψάλτης 'Aντιγόνω επελίκνυτο. scit την τεχνην' ut I Plene loquutus est idem lib. H. cap. 27. Conser Theophrast. περὶ ἀρεσκ. sub fin .. necnon Budaei Coi D. L. G. P. 6 a' ΤουτουςJ Supra modo a Pli1-rativo ad singularem numeriam transierat oratio : άφθονία. τ εθε
vero vice Versa singularem excipit numeriis plurativus. Vide omnino P. 4o. not. I. Διεχειρίζετο,4 Hesych. Δια-χξ ρεζετ', φονευει : Sic et Phavorinus : quorum apud utriani liae διαχειρ ζει exPonitur διοικει : at Verbum hoc σπαθητικως eo sensu sumptum non agnoscunt. Conjunxit etiam διαχειρίζω et λα- χειρίζομαι L Poll. lib. V. segm.156. tamluam eadem potestate praedita; eo saltem discrimine intellecto, media inter et activa verba observandum est. Hic vero loci διεχειρίζετο passive accipiendum videtur : nisi
150쪽
καιου, ' κατασχά άζοντά τε ης ἄρχοι χώρος, m
Κυρι . deest in Iunt. et MS. Gueli. 1 ensum ei vocis mediae reciproclina tribuere malit, alvie adeo αυτύ redundare censeat.
Κέ ς ρατευματι ἀληθινωJ De eo saepe stamitur άληθινον, nomini suo cinod respondet, et reVera tale est, quale dici 1olet: opponiturque initio, sive ei, Pro Ihpeciem tantuna rei habet. Sic Elian. H. V. lib. H. Cap. 3.
εἰκονι. Eodem sensu adhibetur apud Lucian. in Lucio P. 649,65 1. Pari modo Θιος dicitur άληθινος 1 Thess. i. 9. atque adeo opponitur τοῖς μη φύσει Θεοῖς, sive τοῖς εἰδωλοις, i. e. diis Estnicor nictitiis. Ita Christus,
1 Ph. v. 2O. ubi ὁ αληθινος Θεος opponitur τοῖς εἰδώλοις Ver. 21. memoratis. Conser Iola. XVH. 3. Sirn iliter ἀρχηγος ουτος ἡ σωlηρίας ημων, ὁ ευλογητος, J Oh. i. 9. I l-pellatur το φως το άληθινον, tan-
viam Oai vere talis sit; qui eadeo inter alios omnes, id Φύ-bus aliDaIulo no nis contigerit, unus supra Contentionis mo. drina emineat.' Eι τις γε τι Dc.J Ita ex MSS. Elon . et Guelf. adsentiente AE. Porto, restituinaus locum, qui antehac, in editis libris, quos vidi, orianibus, praeferebat εἴ τις γε τοι &c. Fatendum tamen est Voculae τι ellipsin satis esse usi
' ob νὶ &c. J Hanc scripturam exhibent ΜS. Elon. atque edit. Ald. et Steph. In aliis perperam legitur πωπδε Dc.' ΚατασκευάζονταJ Thorn. Μagister, Κατασκευάζω, το εργάζομαι : Maod κατ ἐξοχην sonat
το γεωργικως πονεῖΘαι, interprete
Eustathio sub fin. I l. ζ . cui fident facit auctoriina consensus. Hic, opinor, denotat partim ad-
Paraturia σκευων παντοίων, οῖς γη
τε εργάζεται, ri καρποι συγκομίζονται, uti loquitur Dionys. Hab A. R. lib. viii. sedi. 87. partini ejusmodi rerum omnium dispositionem, quae ad commodum regionis esset idonea.