장음표시 사용
151쪽
' Προσόδους σοιουντα,4 Alteri scit . sive in iis uiri nonsium, sed)ejus, cui υπευθυνος erat; tanta amτων προσόδων αποδεκιηρ, uti Noster ait Κυρ. Παιδ. P. 557. non ριος : de quo si Verba fierent, legeremus, Opinor, προσοδες ποιησάμενον. Vide stupra P. 37. not. 3. Eodem fere imodo Latini scriptores vectum fario adhibent, quo Noster hic loci σοιω. Vide Nep. in vita Chabr. sedi et . Eund. in Epamin. sedi. 3. et Horat. 1. Ep. i. 65.
structione usus est Noster Kk. Παῖ. P. 3O9. ρ - νον μοι ri φ -
λον παῖδα άφείλετο την ψυκην. Thoni. Magister : 'Aφαιρουμαι
terum, pro ἀφειλατο, quod hactenus legebatur, libens admonitu turn loci ex Κ i. n Odo adlati, turn HE. Porti, άφεί
ται καὶ Κυρός ποτε, - ειπεῖν τοῖς επι τα δωρα κεκλημένοις' Oτι αυτος
αν δικαίως τα αμφὼέρων δωρα λαμ-cάνοι, s scit. κα ς πολεμω αγαθων, κρο τ κατασκευαζόντων τας χωρας αρι α') κατασκευάζειν τε μ αρι ος
ε,να, ξφη χωραν, και αρηγγειν τοῖς κατασκευασμάνοις. Hic non sine
emphasi dicitur πλσίω προσεδίδου. Schol. in Aristoph. ἱππ. Ver. 37. πλεονάζουσι si ελλείπουσι ταῖς
στροθέσεσιν 'Agικοι. Confer quae supra notavimus P. 33. ad V. προσαιτῶσι. At Vero εμφατικωτα- την Praepositionis redundantiam videre est 1 Thess. id. TO. νυ-κlὸς και ημερας υπερ εκπερισσου δεόμενοι &c. i. e. v ementie re, etiam atple etiam, maximopere orantes &C.
152쪽
σαυσα πάν- J σαυσα δὲ πάντων δη MSS. Par. Elon. et inarg. Steph.s σον τρόπονJ σους τρόπους MSS. Par. Elon . et marg. Steph. h περι σώσωνJπερὶ σῶσον EO. Vett. excepta Castal. sic quoque cod. Guelf. a manu prima. sed corrector restituit genuinam. νομίζοίJ νομιζειν ΜS. Elon.
Κ- γὰρ αυτο τουτο, J Haec ipsa formula est elliptica, Paasacri saepe utuntur auctores ;quaeque nonnihil interpretidias eoriun negotii facessavit. En exemplat Matth. xii. 36. Λέγω θ
ιν, oτι παν ρῆμα αργον, o εὰν λαλησωσιν οι ἄνθρωποι, ἀποδωσουσι περι αυτῶ λόγον &C. ubi cum ca
su quarto intelligas oporiet praepos κατὰ, locumque adeo Vertas: Dico autem Ῥobis, ad omne verbum otiosem quod attinet, &c. I Cor. X. 16. Tον ἄρτον, ον κλω μεν, ουχὶ κοινωνία &c. ad panem quod attinet, M. 2 Pet. i. 5.K- αυτὸ τουτο θ σπουnν πῶσαν παρεισενέγκαντaς, &e. Adde huc
- 'Εδίδυ,J Μuretus legit λε- quod momiisse sat erit. Lemonem eandem exhibet MS.
not. 3. Caeteriina, Pro κοσμηθῆναι MS. Elon. dat κοσμησει, recte, opinor nisi malis εαυτου in αυτου cum Stephano Inu
153쪽
ρο εο , τα ἄτα μῆλον εμοιγε δοκῶ ' ἀγα- ῶν s. Κυρος δεπεμπε 'βικους 'άινου Φιδεῶς πολλάκις, οπότε πάνυ ηδιὰ λάζοι, λείων οτ ουπω δη ' πολλοῦ χρόνου τουτου 'ηδίονι
αλεῖν, πλουσιωτατον οντα, ύ Θαυμαρόν' τη en Θεραπεία τη επιμελεια, P φίλων βασιλεύοντα περιγενε ξαι, τουτο αξιολογωτερον.
' 'AγαζαJ Vox άγα ἰς reperitur etiam Hist. Gr. lib. H. eam tamen Stephanus raram in oratione soluta pronuntiat ', et Constant. sine auctore repraesen lat. Videsis Agesil. P. 15. not.
iniriana de causa, Paam expressit Κύρ. Παιδ. P. 574. ως ευεργετημα άνθρωποις πρὸς ἀλληλους ουδεν εροιν ἀπο - αυτης δαπάνας επιχαριτω
τερον, η σίτων ποτων μετάδοσις.
Videsis Differt. H. Κόρ. ΠαιλPraemissam p. 5o. et auctoribus ibi citatis adde Heraclidis fiag. quod apud Athen. lib. iV. CAP.
IO. extat. De mensura βικων consule Indicem. Βικος autem interdum etiam παροξυτονεῖτα .' Πολλου χρόνωJ Scit. πολ-λ9 &c. Vide supra P. 3 . not. 2.β Tῖτο ουν σοι επεμψε, &C.JDe transitu ab obliqua rectam in orationein vide supra P. 3I. not. 3. Verum hoc loco egregiae notandum venit ellipseos exemplum e nam post ἔπεμψε requiritur εφη Vel ελεγεν ὁ φέρων, seu aliud quoddam Osmodi supplementit . Non est itaqtie mar quisquarn soloecisinorum aut linguae Hellenisticae sona-niet ineptias, cum in N. T. textu duae pluresve voces omissae videantur. Haud aliam enina ad sensus εντάλειαν opem scriptorum sacrorum oratio poscit, quam et Graecorum τ εξω Praestantissima exemplaria. Luc. ix. 13. legitur, Δότε αυτοῖς υμεῖς φαγεῖν. Οἰ b cπον' οὐκ εἰσὶν ημῖν πλεῖον η πεντε ἄρτον ξ δύο ἰχθύάς. εἰ μητι πορευθεντες ημεῖς άγοράσωμεν in. scit. ου δυνάμεθά τι αυ- τοις διδόναι, ει μη m. i. 8.
154쪽
supple ex Matth. xxvi. 56. 'Aλ-λα τῖτο b ολον γέγονεν, ινα &C. I Tim. i. 3. Καθως παρεκάλεσά σε
προσμεῖναι εν Lφεσω, ινα παραγ γείλης τισι μη ετεροδιδασκαλεῖν, μη
δε προσέχειν μύθοις, &C. supPle,
'EπιχουσινJ Munus nil ni-riam, quod poterit, verbis quasi ornare ; uti Conticus. Eodem Vecto composito usus est ad rem eandem exprimendam Κυρ. ΠαιλP. 23 . 'Ενταῖθα δη τον Κῖροι- 2, διδόναι τοῖς ἀμφὶ τ παπιτον Θεραπευταῖς επιλεγοντα &C. Eadem opera monet hic locus, tantine contemnendam esse Μureti conjecturana de reponendo λεχ Pro εχίδου.' Γευσασθαι.J Profanos apud Graeciae scriptores γευεξαι significare cibum capere, usi, non gusare tantum, jam olim virier liti ad. Adh. X. IO. XX. 1Ι. adnotarunt. Eandem vim hic etiam vectum istud obtinere videtur : cuna vix consentaneum fit, qui tanta misit sercula, qui vinum epotiun voluit, eum suis 1lla degustanda solum, non item Comedenda, dedisse. Falsus est itaque Vorstius, Osi ad Aet. x. 1 o. pthrasin se Hebraicam deprehendisi e putavit.' Σπάνιος πάνυ ε' η, J Ita edit. Ald. Brod. Steph. Leunctav. et inter versiis MS. Guelf. Sed lectionena longe aliam exhibent, MSS. Elon. Guelf. et edit. Flor. Oπου δε χιλος σπάνιος δυνατος εἴη,&c. Unde Cl. Arnaud Xenophontem scripsisse autumat σπάνιος δυνατως' δυνατως, inquit, significat matri, idemque valet waod πάνυ. Vellem exempla protulisset. Hesych. quidem
φωίως. Idem adverbium Poll. lib. iv. segna. 2 . sis adnuimerat, quae de rhetore adhiberi debent. Originem lectionis MSS. Elon. Guelf et edit. Flor neque fas neoae tanti est hariolando indagare : ea tamen, quin corriapta sit, et quarn recepimus, sincera, vix dubito. Voces easdem conjunxit Noster Κυρ. Παιδ. P. 21. ιδεῖν ιππον πάνυ
155쪽
ἐπειδὴ MS. Par. η μέγα δd μεγα γαρ Marg. Steph. Παρα μεν Κύρου, &c. J Eadem talia de cyro maam de Artaxerxe tradit Noster in inco- nom. Caeteriam, de Voce δουλος, maam de Cyro amatbet, videscripta p. 5o. Differt. H. quana nostra praesert Κυρ. Παιδ.' Πλην 'ΟρονταςJ Vide P. 6Q. et seq. et P. 89. not. 3. Porro ουτος satis commode ad regem refertur r atque adeo nullum hic exstat nominativi absoluti exemplum, uti aliquando cum Raphelio ad Luc. xxi. 6. Puta
ζωντι τε συνεμάχοντο, ἀποθανόνΤι
156쪽
dam esse ; Stephanus, ἐξ ου ωρ
μουν. Exemplum T I,θι, significantis unde, quoniam quiclem nobis invidere Lexicographi, unum alteriinave proferre libet. Herodot. lib. H. CaP. I 2. εν Θεν νυν ἀνατέλει, sol) ενΘαυτα δις καταδῖναι. Noster utrarii ae VO-cem conjungit Hist. Gr. lib. vi.
De qua, nomine Aspasia, AElian. H. V. lib. XH. CAP. I. copiose, et narrationI Xenophonteae convenienter. Cui addendus est Plutarchus P. I O24.
157쪽
ώ -των ' ἀπίθανον ου μην ἔφυγον γε, ἀλλὰ - τίω
Προς των Ελληνων J miretus legendum monet προς τ των 'Eλ- λήνων, ut intelligas .eαθμόν : eundem accusativum eX Praecedentibus ἀπο ν κοινου repetendum, et pro τω, substituendmn τον, censitit etitam Stephanus. Ex mente Porti subauditur το ςρατόπεδον. Intelligas velim suo clunarticulo ς αθμόν : nisi malis τὸν rράτον seu το ςράτευμα, ῬὶM PAGsini deficere solent.
non ἐντος, pendet ; quod et alibi saepe sine casu ponitur : aliae adeo sententia plene prolata sic
se habuerit, οσα εντος τα ἰδια αυ- των κτηματα &c. Itaque non
adsentior viris eriaditis, qui alteram illam constriactionem amplexi, si liter hic εντος αυτων dici, atque Luc. Xvii. 21. εντος υμων, i. e. inter vel apud vos, existimariant. Porro, cum εντος intelligendum videtur si στατοπεδου vel τὼ ς α ου, Pro εν - Γρατοπε Ic οι 'EλληνεςJ οι deest in MS. L, M. adeo ut locutionem E
vangelistae atque εντος, Cum no
mine per ellipsin suppresso, rite,
opinor, Contenderis. - Εσωσαν. J Ipsuna hoc Jana modo praecessit verbum; crius tarnen non est cur quisquam repetitionem gravetur. Eodem, quod ad compositionis rationem attinet, exemplo scripsit Noster Κυρ. Παιδ. P. 93. K
σφοδρα μεν εν τοῖς μουσικοῖς τα νεαάνθηρὰ εὐδοκιμεῖ, πολυ δε κ' εν τοῖς πολεμικοῖς μαλλον τα καινα μηχανημοβα εὐδοκιμει. Ei. P. I 5O. και τώ' δευτέρω μελευσε ταυτατουτον παραγγεῖλα , καὶ λὰ ωάν
των ουτω παραδιδόν- εκελευσεν.
Plura id genus exempla Congessit Cl. IVophens in Tullian. Lect . ubi luculenter ostendit,
ex iteratis in eadena sententia Vectis, alteriana Ini erito de tendunt centuisse de Cicerone caeteroquin optiliae meritos editores. Similiter I Cor. I. 18. Verbum ε ι, et ver. 27. Φλίξύο
158쪽
οἱ Ελληνες εκοιμήθησαν, οιόμενοι πάντα νικαν. IInde hoc etiam loco πάντα νικωντες legi recte
et πάντας, quod libri omnes re- Praesentant, Commode retineri posse nenio nega Verit.
σιλευς sunt intelligenda, resertur : nec alia videtur striacturae ratio I Tim. d. I 5. ubi nomini singulari γυνη, Verba itidem primo ipsi numero congrruentia, discrepans deinde μείνωσι subjungi, videre est. Statuamus itaque oportet, posterius hoc vectum πάσας γυναῖκας, sub γυνηVOce νοουμίνας, resPicere.' Βασιλs J Jam tertium in eadem hac periodo occurrit. Quo moniti exemplo naOdestiam discant fastusiosi isti dictionis, qua Evangelistae usi
sunt et Apostoli : nec auriculas sequantur adeo, ut durum nescio quid absoniurave in orati ne N. T. sacra passim sese audire somnient. Caeterum, Pro τοκαθ' εαίους Steph. legendum censet, τους καθ' &c. Sed utroque modo supra locutus est Noster tvide p. 87. Cum articulo neutro βαμαρικον rite intelligys, βαρ-cά n cum masculino.
159쪽
litibus dicitur, qiti sese colligunt conglobantque ad innpressisionem validius faciendam ; Imetaphora ab antimalibus ducta, quae ad pugnana sese dum parant, συ ρέφονται. J. Ρoll. lib. V.
segna. 168. Συ ρειαι, συνελκυσα,, συναγαγεῖν, συναθροῖσίοι, συσπείρα -
set. Atque ita Psidena primun illud vectiun exponere solet Scholiastes Thucydideus. R Tαύ2ηJ Supple μεριλ : quod
mox iterum ac tertiuna intelligenduna est nomen, nisi malistiG. Sinailiter Voculas ea, qIIa
usurpant Latini. Videsis Cl. Cori. ad Sallust. Iugurth. Cap. 38. not. 6.δ Aυτὰς J Scit. Tissaphernem
dentibiis repetenda sunt. Videscripta P. Ao. not. I. et P. 97. not. 4
160쪽
πλέονος, - τοπρόθεν, 'εφμον' οι si επιδιωκον μέχρι
y Διακόψειαν' κα &c.J MSS. Elon . et Par. κατακόψειαν' recte, Opinor. Nam crebrius Noster senili loco huic congriaeuti verbum hoc adhibet. SuPra P. 59.
καὶακεκόψεσθαι, M. p. 88. 'Eνθαδη Κῖρος δείσας μη οπισθεν γενόμμενος κατακόψη το &C. Porro, rioaae piUxime sellitur particula, hic valet araque, statur, quare zPaomodo verti debet Aest. vii. 34. X. 5. XIlI. II. xxii. Sic et infra paulo Noster: Και ὁ Λύκιος ἰολασε &C.
Sed nil mutandum. PhaVOri-nus : Και Mi, επὶ τῶ Similiter Hesychius. Sic Aristoph. in Pluto ver. 227. Και δη βαδίζω. Παραμειψάμενος &c.J .mque ac κατέρησεν, respicit τὴν φάλαγγα. Eadem insta paulo striictura utitur : Ο ουν Κλεαρχος κἀνεζίζαζεν επι τ λόφον, αλλ' υπόαυτὸν pίησας το ςράτευμα : ubi vox postrema refertur et ad ἀνεζία- ζάν et ad rἡσας. β' Ωσπερ το πρωτον μαχουμενος&c.J Leunclavius sic locum distinguit et legendum Censet, τὴν φάλαγγα, ωσπερ το πρωτον, ri μα χουμενος &C. atque adeo Vertit, -ad prisinam formam ducta phalange adverses consitit, yamque pugnaturres a G. Sed auctoris ille mentem non adsecutus est : Piae tamen ex Vulgata lectione alvie interpunctione
sponte exoritur. 7 οντας παρατεταγμενους,4
Scil. regem sua cum Phalange . Consule P. Praeced. not. 3.' ΠαιανίσαντεςJ Lege not. a.
λιν, αυθις' 'Aίικοι πολλάκες κατάπλεονασμον προσφερουσιν ως πολ