Luciani Samosatensis opera

101쪽

τους παρ' υμν καὶ οἷστισι γυμνασίοις ἀνατρέφετε καὶοπως μον ανδρες ἀγαθυὶ γίγνονται. - - Λικαιόταπα μὲν ουν, ω Σόλων, καὶ ἔγωγε 22 διηγησομαι τα Σκυθῶν νόμιμα ου σεμνὰ ἴσως ουδὲ καθ' v-ς οι γε υδὲ κατὰ κόρρης παταχθηναι τολμησαιμενῶν μίαν πληγήw δειλοὶ γάρ ἐσμεw ἀλλα εἰρησεταί γε

οποῖα αν v. si αυριον μέντοι, εἰ δοκεῖ, περβαλώμεθα την συνουσίαν, ς α τε αυτὸς ἔφης ἔτι μαλλον ἐων - σαιμι καθ' ησυχίαν α τε χρη εἰπειν συναγάγοιμι τῆ μνημη

1. υξιόν γε παρατηρεῖν τα - των πολλῶν ἐν τοῖς πένθεσι γινόμενα καὶ λεγόμενα καὶ τα πωτων παραμυθουμένωω δῆθεν αυτοὐς αμις αδ λεγόμενα, καὶ ῶς σφήρη α γοῶνται τα συμβαίνοντα σφίσι τε αὐτοῖς οἱ οδυρόμενοι καὶ ἐκείνοις οἷς οδέρονται, ου μ τον Πλούτωνα καὶ Φερσεφόνην, κα οὐδὲν ἐπιστάμενοι σαφῶς οπι εἰ πονηρα ταλα καὶ λύπης αξια η τουναντίον ηδέα καὶ βελτίω τοῖς παθομι, νόμωδὲ καὶ ξυνηθείρ την λέ- προ επιτρεποντες. ἐπειδὰν τοίνυν ἀποθάνη τις, ἴτω arorus 3 - μὰλλον δὲ πρότερον εἰπεω βοέλομαι στινας περὶ αυτο του θανάτου δόξας ἔχουσιν υτω γαρ ἔσται 23 περόν, ουτινος ἔνεκα τα περιττὰ ἐκεννα ἐπιτηδεύουσιν. . ὁ μὲν δη πολῶ ομιλος, - ἰδιώτας οἱ σοφοι κα- λουσιν, υμήρ τε καὶ υσιόω καὶ τοῖς αλλοις μυθοποιοι περὶ τούτων πειθόμενοι κά νόμον θέμενοι την οἰηειν αυτῶν τόπον τινὰ υπὸ την βαθμυι νάπει--ι φασι, μεγαν δὲ καὶ πολύχωρον τοsτον εἶναι και ζοφε

102쪽

φον καὶ α λιο ου οἶδ οπως αὐτοῖς φωτίζεσθαι μ- κομταχρὰς et κά καθορῶν των ἐνόντων καστον ' βασιλεύειν δὲ του χάσματος αδελφον του Aιὸς Πλούτωνα κεκλημένον, ως μοι των τα τοιαυτα δεινων τις ἔλεγε, δι τ πλουτεω τοι νεκροῖς τῆ προσηγορία τετιμημένον τουτον δὲ τον Πλούτων την παρ' αυτ πολιτείαν καὶ τον κάτω βίον καταστήσασθαι τοιοs w κεκληρῶσθαι μὲν γαρ αὐτον αρχειν των αποθανόντων, καταδεξάμενονδὲ--οὐ καὶ παραλαβόντα κατέχειν δεσμοῖς ἀφύκτοις, ου- το παράπαν της ανω δο ὐφιέμενον πλην ἐξαπαντος os αἰῶνος πάνυ λίγων ἐπὶ μεγίσταις αἰτίαις. 3. περιρρεωθαι δὲ την χώραν αυτολποταμοῖς μεγάλοις τε καὶ φοβεροῖς κἀκ μόνων των ονομάτων κωκυτοὶ γαρ καὶ Πυρι λεγέθοντες καὶ τα τοιαμα κέκληνται. - δὲ μεγιστον η 'Aχερουσία λίμνη πρόκειται πρώτη δεχομένη 924 τους απαντῶντας, ην - ἔνι διαπλεμαι η παρελθεῖνανευ - πορθμέως βαθεῖα γαρ τορα ναι τοι ποσὶ καὶ διανηξασθαι πολλη, κώ ολως οὐκ αν αυτην διαπταίη οὐδὲ τα νεκρὰ των ορνέων. 4. προς δὲ αὐτῆ τη καθόδωκα πώλη με αδαμαντίνη ἀδελφιδos το βασιλεως Αἰακος στηκε την φρουρὰν ἐπιτετραμμενος καὶ παρ' αὐτμκέων τρικέφαλος μάλα κάρχαρος, τους μὲν ἐσαφικνουμενους φίλιόν τι καὶ εἰρηνικον προσβλέπων, τοὐς δὲ πειρῶντας ἀποδιδράσκειν έλακτῶν καὶ τ χάσματι δεδιττόμενος. . περαιωθέντας δὲ την λίμνην ς' ἔσω λειμων ποδέχεται μέγας φ ἀσφοδέλω κατάφυτος καὶ ποτον μνημης πολέμιον ' Ληθ ης os δια τοsτο μασται ταμ γαρ μελε διηγησαντο τοῖς πάλαι ἐκεῖθεν ἀφιγμένοι Ἀλκηστίς τε - Πρωτεσίλεως οἱ Θετταλοὶ καὶ

σεμνοὶ καὶ ἀξιόπιστοι μάρτυρες, ἐμοὶ δοκεω, ου πιόντες 92 της πηγῆς οὐ γαρ αν ἐμέμνηντο αυτῶν χ ὁ μὲν συν

103쪽

Hλοώτων, ως ἐκετνοι ἔφασαν, καὶ η Φερσεφόνη δυναστευουσι καὶ την των ὀλων δεσποτείαν ἔχουσιν ἡπηρετουσι δ' αὐτοῖς καὶ την ἀρχην συνδιαπράττουσιν χλος πολυς μινυες τε καὶ Ποιναὶ καὶ Φόβοι καὶ ὁ ' μῆς, ουτος μενσε υ αε συιμπαρών. 7. υπαρχοι δὲ καὶ σατράπαι καὶ δικασταὶ κά-νται δυο, Μίνως τε καὶ Ῥαδ μα- οἱ κρητες, οντες υἱοὶ του ιός. υτοι δὲ τους μεν - ους των ανδρῶν καὶ δικαίους καὶ κα ἀρετὴν β μωκότας, ἐπειδὰν συναλισθῶσι πολλοί, καθάπερ ἐς σποικίαν τινὰ πέμπουσιν ἐς το πιέσιον πεδίον φώρμειωβίω συνεσομένους. 8. αν δέ τινας - πονηρῶν λα- βωσι, ται Σιγνυσι παραδόντες ἐς του τῶν ἀσεβῶν χῶρον ἐσπέμπουσι κατὰ λόγον της αδικίας κολα σομένους ἔνθα δη τί κακῶν Ου πάσχουσι στρεβλούμενοί τε ηα καόμενοι καὶ - γυπῶν ἐσθιόμενοι καὶ τροχῶ συμπεριφερόμενοι καὶ λίθους ἀνακυλίοντες ὁ μὲν γὰρ Tάνταλος ἐπ' ατο τὴ λίμνη αυος στηκε κινδυνευων πο semrou δίψους ὁ κακοδαίμων ἀποθανεῖν. s. οἱ δὲ του μέσου

βίον, πολλοὶ οντες ουτοι, ἐν in λειμῶνι πλανῶνται ανευτῶν σωμάτων σκιαὶ γενόμενοι καὶ - 44- καθάπερησπνος ἀφανιζόμενοι τρέφονται δὲ - ταῖς παρ' ημῶν Istur καὶ τοῖς καθαγιζομένοις ἐπὶ τῶν τάφων - εἴτνμη ' καταλελειμμένος υπὲρ γης φίλος η συγγενης, σι'

0 ουτος νεκρος καὶ λιμώττων ἐν αυτοῖς πολιτεύεται.

l0. ταυτα ουτως πυρῶς περιεληλυθε του πολλούς, ωστε ἐπειδάν τις ἀποθάνη - οἰκείων, πρῶτα μὲν μεροτες ὀβολον ἐς το στόμα κατέθηκαν αυτρο, μισθον τω πορθμε της ναυτιλίας γενησόμενον, ου πρότερον αε- τασαντες ποῖον το νόμισμα νομίζεται καὶ διαχωρεῖ παρστοῖς κάτω, καὶ εἰ δύναται παρ' ἐκείνοις Ἀττικὸς η --

ηεδονικος η Αἰγιναῖος ὀβολός, ουδ' ἔτι πολὐ κάλλιον ην

μὴ θειν τα πορθμεῖα καταβαλεῖν ' ουτω γὰρ αν ου παρα-

104쪽

δεξαμένου του πορθμεως αναπόμπ μοι πάλιν ἐς τον βίου ἀφικνουντο. II. μετὰ ταυτα δὲ λουσαντες αυτ ς, ως 927 ουχ ἱκανῆς της κάτω λίμνης λουτρον εἶναι τοῖς ἐκεr, Hμυρ τω καλλίστειχρίσαντες - σῶμα προς δυσωδίαυηδη βιαζόμενον καὶ στεφανώσαντες τοῖς ραμις ανθεσι προτίθενται λαμπρῶς ἀμφιέσαντες, is miιγφεν δηλον οτι παρα την δον μηδὲ γυμνοὶ βλεποιντο τ Κερβέον-12. οἰμωγαὶ δὲ ἐπὶ τομοι καὶ κωκυτος γυναικῶν καὶ παρὰ πάντων δάκρυα καὶ στέρνα τυπτόμενα καὶ σπαραττομενη κόμη καὶ φοινισσόμεναι παρειαί καί που καὶ ἐσθης καταρρηγνυται καὶ κόνις ἐπὶ τῆ κεφαλῆ πάττεται καὶ οἱ ζῶντες οἰκτρότεροι του νεκροῶ οἱ μὲν γαρ μαὶ κυλινδουνται πολλακι καὶ τὰς κεφαλας ἀράττουσι προς

το ἔδαφος, ὁ δὲ ευσχημων ad καλὰς καὶ καθ' υπερβολην ἐστεφανωμένος νηλὸς πρόκειται κά μετέωρος σπεο ἐς πομπὴν κεκοσμημένος 13. εἶθ' η μήτηρ καὶ νη Θωλπατηρ ἐκ μέσων τῶν συγγενῶν προελθῶν καὶ πεμαυ- θεὶς αυτ - προκείσθω γάρ τις νέος καὶ καλός, μήκωἀκuαιότερον το ἐπ αυτμδραμα ρ - φωνὰς ἀλλοκότους καί ματαίας ἀφίησι, προς- ο νεκρὰς αυτὸς ἀποκρί-9m αιτ αν, εἰ λάβοι φωνην φήσει γὰρ ὁ κατηρ γοερόν τι φθεγγόμενος καὶ παρατείνων καστον τῶν νομάτων,Πκνον διστον, οἴχη μοι καὶ τέθνηκας καὶ προ ρας ἀνηρπάσθης μόνον ἐμὲ τον θλιον καταλιπών, ου γαμησας, ου παιδοποιησάμενος, ου στρατευσάμενος, ου γεωργησας, - εἰς γηρας ἐλθών, ου κωμάση πάλιν Ουδε ἐρασθηση, τέκνον, ουδὲ ἐν συμποσίοις μετὰ τῶν λικιωτῶν μεθυσθησtr. 14. ταμα δὲ κά τὰ τοιαμα φησει οἰομενος τοκυων δεῖσθαι μὲν ἔτι τούτων καὶ ἐπιθυμε, καὶ μετὰ την τελευτην, ου δυνασθαι δε μετέχειν αυτῶν. καίτοι τί ταμα φημί πόσοι γὰρ καὶ zππους κά παλλακίδας, οἱ δὲ καὶ οἰνοχόους ἐπικατέσφαξαν καὶ ἐσθητα καὶ

105쪽

τo αχλον κόσμον συγκατέφλεξαν η συγκατώρυξαν χρησομένοις ἐκεῖ καὶ ἀπολαυσο Μιν αυτῶν κάτω I5. ὁ δ' ουν πρεσβυτης ὁ πενθῶν Ουτωσὶ ταλα πάντα οπόσα εἴρηκα καὶ ἐτι τουτων πλείονα - του παιδος εἴνεκα τραγωδεῖν λικεν - οἶδε γαρ οὐκ ἀκουσόμενον Ουδ ανμειων ἐμβοήση του Στέντορος -- ουτε μην αυτ s φρ νεῖν γαρ υτω καὶ γιγνωσκειν ἱκανον ν καὶ ανευ της βοῆς ουδεὶς γαρ δη πρὸς λυτον δει- βοὰν λοιπονουν ἐστιν αυτον των παρόντωω λεκα ταυτα ληρεῖν ουθ' τι πέπονθεν αυτ ὁ παῖς ἰουοτα - οποι πιχώρηκε, 29 μῆλλον δὲ Ουδὲ τον βίον αυτον ἐξετάσαντα οποιός ἐστιν sv γαρ αν την ἐξ--- μετάστασιν ως τι των δεινῶν Μυσχεραινεν. 6. εἴποι δ' αὐ-υν κρος αυτον ὁ παῖς παραιτησάμενος τον Αἰακον καὶ τον - νέα προς oa

γον του στομίου κερκυψαι καὶ τον πατέρα παπισαι ματαιάζοντα, , κακόδαιμον ἄνθρωπε, τί κέκραγας τί δεμρι παρεχεις πράγματα παυσαι τιλλόμενος την κόμην καὶ το πρόσωπον ἐξ ἐπιπολῆς ἀμυσσων τί μοι λοιδορῆκα αθλιον αποκαλεῖς καὶ δυσμορον πολυ σου βελτίω ηιτὶ μακαριώτερον γεγενημένον η τί σοι δεινον πάσχειν 30κω η διότι μη τοιουτοσὶ γέρων ἐγενόμην οἷος ἀχυ, φσλακρὸς μὲν την κεφαλήν, την δὲ οψιν ἐρρυτιδωμένος, ηvφὸς καὶ τα γόνατα νωθης, καὶ ολως υπὸ του χρόνου σαθρὸς πολλὰς τριακάδας καὶ λυμπιωδας ἀναπλήσας,

και τα τελευταῖα δη ταυτα παραπαίων ἐπὶ τοσουτων -

τήρων ω μάταιε, τί σοι χρηστὸν εἶναι δοκει παρὰ τον βίον, οὐ μηκέτι μεθέξομεm η τους πότους ἐρεῖς δῆλον stri καὶ τα δεῖπνα καὶ ἐσθητα καὶ ἀφροδίσια, καὶ δέδιας μη oώτων ἐνδεης γενόμενος ἀπόλωμαι, αγνοεῖς δὲ ὁτιτο μη διηχην του πιεω πολυ κάλλιον καὶ - μη πεινῆν κτο φαγεω καὶ τ μη ιγουν του ἀμπεχόνης ευπορεῖν ἔὶ7 φέρε τοίνυν, ἐπειδὴ ἔοικας ἀν- , διδάξομαί σε

106쪽

82 AO TRIA NOTθρηνεῖν ἀληθέστερον, καὶ δη ἀναλαβὼν ἐνυπαρχῆς βόα,

Τέκνον ἄθλιον ουκέτι διφησεις, οὐκέτι πεινησεις Ουδε ἐπωσεις ο τμοι κακοδαίμων ἐκφυγὼν τὰς νόσους, ου πυρετον ἔτι δεδιώς, ου πολέμιον ου τυραννοπι υκ

ἔρως σε ἀνιάσει ουδὲ συνουσία διαστρεψα ουδε σπα - σεις ἐπὶ τουτφ δὶς η τρὶς της μέρας, ω της συμφορῆς, ου καταφρονηρήση γέρων γενόμενος ἐδε χληρος ἐσθτοῖς νέοις βλεπόμενος. 18. ανααsτα λέγης, ω πάτερ, ο ora πολ ἀληθέστερα καὶ γελοιότερα ἐκείνων ἐρεῖν; ἀλλα ορα μη τόδε σε ἀνι καὶ διαν τον παρ' ημι, οὐ φον καὶ το πολ σκότος, 'τα δεδιας η σοι ἀποπνιγῶ κατακλεισθεὶς ἐν φ μνηματι χρη δὲ προς ταλα λογίζεσθαι ὁτι των φθαλμῶν διασαπέντων η καὶ νη λκαεντων με ολίγον, t γε καμαί με διεγνώκατε, πιεσκότος οὐτε φως ορῆν δεησόμεθα. καὶ τα is μου πως 931 μέτρια is τί δέ με ὁ κωκυτος υμῶν-νίνησι καὶ ἡ προς τον αὐλον αὐτη στερνοτυπία καὶ η των γυναικῶν περὶ τον θρῆνον ἀμετρία τί δὲ ο ὐπὲρ os τάφου λίθος ἐστεφανωμένος η τί μω δύναται τον ἄκρατον ἐπιχεει; νομίζετε καταστάξειν αὐτον ἐνημῶν καὶ μέχρι οὐ χιλοδιίξεσθαι τα μὲν γαρ ἐπὶ τῶν καθαγισμῶν καὶ αὐτοὶ

ορῆτε, οἶμαι, ως ταμεν νοστιμώτατον τῶν παρεσκευασμέ νων ὁ καπνος παραλαβὼν αν ἐς τον οὐρανον οἴχεται μηδέν τι μὰς ὀνησαν του κάτω, το δὲ καταλειπόμενον, η κόνις, ἀχρεῖον, ἐκτος εἰ μη την σποδὸν μα σιτεῖσθαι πεπιστεύκατε. οὐχ οὐ- ασπορος οὐδὲ ακαρπος

του Πλούτωνος αρχὴ οὐδὲ ἐπιλέλοιπεν ημὰς ὁ ἀσφόδελος,μα παρ μῶν τὰ σιτία μεταστελλώμεθα. στε μοι νητην ισιφόν. πάλαι η ἐφ' οἷς ἐποιεῖτε κά ἐλέγετε παμμέγεθες ἐπηει ἀνακαγχάσαι, διεκώλυσε δὲ ἡ μόνη

καὶ τὰ ἔρια, οἷς μου τὰς σιαγόνας ἀπεσφίγξατε. 20 λ αρα μιν εἰπόντα τέλος θανάτοιο κάλυψε.

107쪽

κλίνας αυτον ἐπ' ἀγκῶνος, υκ αν οἰώμεθα δικαιότατα αν αυτον εἰπεῖν ἀλλ' ὁμως οἱ μάταιοι καὶ βοῶσι καὶ μεταστειλάμενοί τινα θρήνων σοφιστην πολλὰς συνειλοχότα παλαιὰς συμφορὰς τουτ' συναγωνιστῆ καὶ -

ρηγῶ της ἀνοια καταχρῶνται, ποῖ' αὐέκεωος αάρχηγπρος το μέλος μαιαζοντες. 21. και μέχρι μὲν θρήνων ὁ αυτος απασι νόμος της ἀβελτερίας το δὲ ἀπο τούτου διελόμενοι κατὰ ἔθ' τὰς ταφὰς ὁ μὲν Ἐλλην ἔκαυσεν,

ὁ δε Πέρσης ἔθαψεν, ὁ δὲ γνδο υάλφ περιχρίει, ὁ δὲ

Σκυθαὶ κατεσθίει ταριχεύει δὲ ὁ Αἰγύπτιος ουτος μέν γε - λέγω δ' ἰδών - ξηράνας τον νεκρον ξύνδειπνον και ξυμπότην ἐποιησατο πολλάκις δὲ καὶ δεομενω χρημάτων ἀνδρὶ Αἰγυπτίω ἔλυσε την πορίαν ἐνέχυρον η 33λαδελφος - πατηρ ἐν καιρ γενόμενος 22. χωματαμεν γαρ καὶ πυραμίδες καὶ στῆλαι κάὶ ἐπιγράμματα προς

ολίγον διαρκουντα πῶς ου περιττὰ καὶ παιδιαῖς προσεοικότα 23. καίτοι καὶ αγῶνας ἔνιοι διέθεσαν καὶ λόγους επιταφίους εἶπον ἐπὶ τῶν μνημάτων ωσπερ συναγορεέοντες η μαρτυροsντες παρὰ τοῖς κάτω δικασταῖς τω νεκρF. M. ἐπὶ πῆσι τούτοις το περίδειπνον καὶ πάρεισιν οἱ

προσηκοντες καὶ τους γονέας παραμυθοsνται του τετελευτηκότος καὶ πείθουσι γεύσασθαι-- ἀηδῶς μα λοὐδ αυτ ς ἀναγκαζομένους, αλλὰ ηδνυπο λιμο, τριῶνεξῆς μερῶν ἀπηυδηκότας καί Μέχρι μεν τίνος,

οὐτος, οδυρόμεθα; ἔασον ἀναπαύσασθαι του του μα-- 934καρίτου δαίμονας εἰ δὲ καὶ το παράπαν κλάειν αὐγνωκας, αὐτο γε τούτου νεκα χρη μη ἀπόσιτον εἶναι, - καὶ διαρκέσης προς του πένθους το μέγεθος τότε δη τότε ἐαψωδosνται προ απάντων δέ του μηρουστριοι

καὶ γάρ τ ηύκομος Νιόβη ἐμνήσατο σίτου

108쪽

καὶ γαστέρι δ' οὐπως ἐστὶ νέκων πεν σαι χαιούς. οἱ δὲ απτονται μεν, αἰσχυνόμενοι δὲ τα πρῶτα καὶ δ

διότες εἰ φανουνται μετὰ την τελευτην των φιλτάτων τοῖς ἀνθρωπίνοις πάθεσιν ἐμμένοντες ταλα καὶ πολυτούτων γελοιότερα εὐροι τις αν ἐπιτηρον ἐν τοῖς --θεσι γιγνόμενα δια το τους πολλοὐς το μέγιστον των κακῶν τον θάνατον οιεσθαι.

astra.

1. 'Eρωτας, ω μειράκιον, πως νψήτωρ γένοι καὶ το σεμνότατον τοsτο καὶ πάντιμον νομα σοφιστης αυ- τος εἶναι δόξαις αβίωτα γαρ εἶναί σοι φής, εἰ μη τοιαύτην τινὰ την δύναμιν περιβάλοι ἐν τοῖς λόγοις, ως αμαχον εἶναι κι ἀνυπόστατον καὶ θαυμάζεσθαι προς απάντων κώ ἀποβλέπεσθαι, περισπούδαστον ακουσμα τοῖς Ἐλλησι δοκοsντα καὶ δη τὰς ἐπὶ τομο ἀγουσας οδοὐς αλινές ποτέ εἰσιν ἐθέλεις ἐκμαθεῖν. αλλ' οὐδεὶς φθόνος, ω παῖ, και μάλιστα πότε νέος τις αὐτος ὀρεγόμενος των ἀρίστων οὐκ εἰδὼς οπόθεν αν ταῶτα ἐκπορίσαιτο , ἱερόν τι χρημα την συμβουλην ουσαν - θάπερ καὶ, νυν αἰτοίη προσελθών. - ακουε τό

γε - ἐμοὶ κώ πάνυ θαρρῶν, ως τάχιστα δεινος ἀνηρμη γνῶναί τε τα δέοντα καὶ ρμηνε αι αὐτά, ην ὀμετὰ τουτο ἐθελησης αὐτος ἐμμένειν οἷς αν ἀκουσης παρ'Ἀμῶν καὶ φιλοπόνως αὐτὰ μελετῶν καὶ προθέμως ἀνύειν την οδον ἔστ' αν ἀφίκη προς το τέρμα. 2. - μενουν θηραμα οὐ μικρὸν ουδὲ λίγης της σπουδης δεόμενον, αλλ' ἐφ' οτω καὶ πονησαι πολλὰ καὶ ἀγρυπνῆσαι

109쪽

τέως μηδὲν οντες ἔνδοξοι κώ πλουσιοι καὶ νη Βία γενέστατοι ἔδοξαν απὸ των λόγων. . ομως δὲ μη δέδιθι μηδε προς το μέγεθος των ἐλπιζομένων ἀπ'δυσπετησης μυρίους τινὰς τους πόνους προπονησαι οἰηθείς ου γάρ σε τραχεῖάν τινα οὐδὲ ορειον καὶ ἱδρῶτος μεμην μεῖς γε ξομεν, ως ἐκ μεσης αὐτῆς ἀναστρέψαι καμόντα, ἐπεὶ οὐδὲν αὐδ φέρομεν των αλλων, σοι την συνήθη ἐκεί- ην γοῶνται μακρὰν καὶ ανάντη καὶ καματηρὰν καὶ ως ἐπὶ το πολυ ἀπεγνωσμένην ἀλλα τό γε παρ' ημῶν ἐξαμρετόν σοι της συμβουλης του ἔστιν, τι δίστην τε αμα καὶ επιτομωτάτην καὶ λ λατον καὶ κατάντη σὐν πολλῆτη θυμηδία καὶ τρυφη δια λειμώνων ευανθῶν καὶ σκιὰς

σκριβοs σχολη καὶ βάδην ἀνιὼν ἀνιδρωτὶ ἐπιστηση τῆ

κείμενος, ἔκπνους ὁποσοι την ἐτέραν ἐτράποντο ἀπ του vn λο ἐπισκοπῶν ἐν κλώπωρεία της ἀνόδου δει κατὰ δυσβάτων καὶ ολισθηρῶν των κρημνῶν μόλις ἀνέρποντας, ἀποκυλιομενους ἐπὶ κεφαλην ἐνίοτε καὶ πολλὰ τραύματα λαμβάνοντας περὶ τραχείαις ταῖς πέτραις Ἀδδὲ προπολλο ει ἐστεφανωμένος εὐδαιμονέστατος ἔση απανταεν βραχε ὁσα ἐστὶν ἀγαθὰ παρὰ της φητορικῆς μονονουχὶ καθεύδων λαβών. 4. η μὲν δη-πόσχεσις οὐτω μεγάλη οὐδὲ προς φιλωυ μη ἀπειστήσης, εἰ ἐβστά τε αμα καιηδιστά.σοι ταῶτα ἐπιδείξειν φαμεν. εἰ γὰρ Ἀσίοδος μὲνολίγα φυλλα ἐκ του Ἐλικῶνος λαβὼν αὐτίκα μάλα ποιη-της ἐκ ποιμένος κατέστη καὶ ηδε θεῶν καὶ ρώων γένη κάτοχος ἐκ Μουσῶν γενόμενος, siητορα δέ, o πολλένερθεν της ποιητικῆς μεγαληγορίας ἐστίν, ἀδύνατον κατα-στηνα ἐν βραχεῖ, ε τις ἐκμάθοι την ταχίστην δόν; β ῶς ἔγωγε καὶ διηγησασθαί σοι βούλομνι Σιδωνίου τινος ἐμπόρου ἐπίνοιαν δι' ἀπιστίαν ἀτελῆ γενομένην

110쪽

M AOPRIA NOTκαὶ σφώκουσαντι ἀνόνητον. ρχε μὲν γαρ δη Περσῶν Ἀλέξανδρος μετὰ την ἐν Αρβηλοις μάχην αρεῖον καο ρορηκώς Ῥει δὲ πανταχόσε τῆς αρχῆς διαθεω τους γραμματοφόρους τα ἐπιτάγματα του Ἀλεξάνδρου κομίζοντας. ἐκ Περσων δὲ πολλη ἐς Αἴγυπτον ἐγίγνετο δός κ- περιιέναι γαρ ἔδει τα ρη, εἶτα δια της Βαβυλωνίας ες την Ἀραβίαν ἐλθεω, εἶτα ἐρημην πολλην ἐπελάσαντας ἀφικέσθαι ποτὲ ἐς Αἴγυπτον εἴκοσι μηκίστους ἀνδρὶ Ουζώνω σταθμους τούτους διανυσαντας nomo οὐν ὁ 'in ανδρος ἐπὶ τουτφ, διότι Αἰγυπτίους τι παρακινεῖν ἀκούων ου εἶχε δια ταχέων ἐκπέμπειν τοῖς σατράπαις τα δοκουντά οἱ περὶ αυτῶν. τότε δη ὁ Σιδώνιος ἔμπορος, μώ σοι, ἔφη, ω βασιλεs, πισχνοωα δεαειν οδονου πολλην ἐκ Περσῶν ἐς Αἴγυπτον εἰ γαρ τις ὐπερβαίητα ρη ταsτα,4περβαίη δ αν τριταῖος, αὐτίκα μάλα ἐν Αἰγέπτω ἐστὶν ουτος καὶ εἶχεν ουτως. πλην ο γε Ἀλέξανδρος ου ἐπίστευσεν, ἀλλα γόητα ετ εἶναι τον ἔμπορον ουτωτο παράδοξον της υποσχέσεως πιστον -

κεῖ τοι πολλοῖς. 6. ἀλλα μη σέ γε κάει - αντο εἴση γαρ πειρώμενος- ουδέν σε κωλύσει δη si τορα δοκεῖν μιας οὐδὲ ολης μέρας υπερπετασθέντα το ορος ἐκ Περσῶν ἐς Αἴγυπτον ἐθέλω δέ σοι πρῶτον σπερ ὁ Κέβης ἐκεῖνος εἰκόνα γραψάμενος φλόγφυκατέραν ἐπιδειξαιτην οδόπι δύο γάρ ἐστον α προς την ητορικην αγεροτον, ης ἐραν ου μετρίως μοι δοκεῖς. καὶ δῆτα η μὲν ἐφ' ἡψηλο καρήσθω πάνυ καλη καὶ ευπρόσωπος, - της 'Aμαλθείας κέρας ἔχουσα ἐν τῆ δεξια παντοίοις καρποῖς ἡπερβρύον, ἐπὶ θατέρα δέ μοι τον πλοsτον δόκει παρεστῶτα ὁρῆν χρυσομ ολον καὶ ἐπέραστον καὶ η δόξα δὲ

κι, η σχῶς παρέστωσαν καὶ οἱ ἔπαινοι περὶ πῆσαν αυτην Ἐρωσι μικροῖς λικοτε πολλοὶ ἀπανταχόθεν περιπλεκέσθωσαν ἐκπετόμενοι η που τὸν Νεῖλον εἶδες γραφn