Luciani Samosatensis opera

81쪽

τοιουτων οντων ἀτὰρ εἰπέ μοι, πάντες αυτὰ λαμβάνουσιν οἱ ἀγωνισταί;

A. Ουδαμῶς, αλλὰ εἷς ἐξ απάντων ὁ κρατησας

αυτῶν. -

βόλω της νίκης τοσουτοι πονουσι, καὶ ταυτ',δότες οτι

ὁ μὲν νικων εἷς ἔσται πάντως, οἱ δμηττώμενοι πάμπολλοι μάτην αθλιοι πληγάς, οἱ δὲ καὶ τραύματα λαβόντες ε 14. ΣΟΛ. 'Eοικας, δυνάχαρσι, μηδέπω ἐννενοηκέναι πολιτείας ὀρθῆς πέρι μηδέν ' ου γαρ αν τα κάλλιστα των εθῶν ἐν ψόγω τι θεσο ην δέ σοι μεληση ποτὲ εἰδέναι, πως αν τα κάλλιστα οἰκηθείη πόλις κα οπως ανάριστοι γένοιντο οἱ πολεια αυτῆς, ἐπαινέση τότε καὶ τὰς κύκησεις ταύτας καὶ την φιλοτιμίαν ην φιλοτιμοώμεθα περὶ αυτάς, καὶεωνοτι πολῶ το χρησιμον ἔχουσιν ἐγκαταμ ιγμένον τοῖς πο-οις, εἰ καὶ νυν μάτην σπουδάζεσθαι

- - καὶ μην, ω Σόλων, κα οὐδὲν αλλο ἀπὸ τῆςΣκυθίας κω παρ' ἡμα τοσαύτην μὲν γην διοδεύσας, μέγαν δὲ τον Esξειν- καὶ δυσχείμερον περαιωθείς, οπως νόμους τε τους Ἐλλήνων ἐκμάθοιμι καὶ ἔθη τα παρ' vμῖν κατανοήσαιμι καὶ πολιτείαν την ἀρίστην ἐκμελετήσαιμι διὸ καὶ σε μάλιστα φίλον ἐξ απάντων Ἀθηναίων καὶ ξένον προειλόμην κατὰ κλέος, ἐπείπε ἡκουον νόμων τέ τινων ξυγγραφέα εἶναί σε καὶ ἐθῶν των αρίστων εὐρε- την καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφελίμων εἰσηγητήν, καὶ ὀλως πολιτείας τινος συναρμοστήν. στε οὐκ αν θώοις δι' ωσκων με καὶ μαθητὴν ποιούμενος ' ως ἔγωγε ἡδέως αν σιτός σοι κά αποτος παρακαθεζόμενος, ἐς μον αν αυ--ς διαρκοίης λέγων, κεχηνὼς ἐπακούοιμι περὶ πολιτείας τε καὶ νόμων διεξιόντος. 15 ΣΟΛ. Λ μὲν πάντα ου si διον, ω λαψε, διελθ

82쪽

θεῖν ἐν βραχεῖ, ἀλλα κατὰ μέρη πιὼν εἴσκνεκαστα, οἷα μὲν περὶ θεῶν, οἷα δὲ περὶ γονεων η περὶ γάμων η τωναλλων δοκεῖ ημῖν. α δὲ περὶ των νέων γιγνώσκομεν καὶοπως αυτοῖς χρώμεθα, ἐπειδὰν πρῶτον αρξωνται συνιέναι τε του βελτίονος καὶ τ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ φλστασθαι τους πόνους ταλα δη σοι διέξειμι, ἡ μάθοις Ουτινος χάριν τὰς ἀσκησεις ταύτας προτεθείκαμεν αυ- τοῖς καὶ διαπονεῖν το σῶμα καταναγκάζομεν ου μόνον ενεκα των αγώνων, μως τα ἄθλα δυναιντο ἀναιρεῖσθαι ἐπ' εκεῖνα μὲν γαρ λίγοι πάνυ ἐξ απάντων χωρουσιν - ἀλλα μεῖζόν τι άπάσι τῆ πόλει αγαθον ἐκ τουτου καὶ αυτοῖς ἐκείνοις προσκτώμενος κοινὸς γάρ τις ἀγωναλλος απασι τοῖς αγαθοῖς πολίταις πρόκειται καὶ στέφανος ου πίτυος ουδε κοτίνου η σελίνων, ἀλλ' oς ἐν αὐτω89 συλλαβῶν ἔχει την ανθρώπω ευδαιμονίαν, οἷον ἐλευθερίαν λέγω αὐτοετε εκάστου δίε και κοινῆ της πατρίδος καὶ πλουτον καὶ δόξαν καὶ εορτῶν πατρίων ἀπόλαυσιν καὶ οἰκείων σωτηρίαν, καὶ συνόλως τα κάλλιστα ναν τις εὐξαιτο γενέσθαι οἱ παρὰ των θεων ταυτα πάντα τω στεφάνω ον φημι, συναναπέπλεκται καὶ ἐκ του αγ

νος ἐκείνου περιγίγνεται, ἐφ' ον αἱ ἀσκήσεις αυται καὶ

οἱ πόνοι αγουσιν.

16. ANAX Mτα, ἁ θαυμάσιε Σόλων, τοιαsτά μοι καὶ τηλικαεια ἔχων ἄθλα διευμαι μηλα καὶ σέλινα διη-γos καὶ θαλλον ἐλαίας αγρίας καὶ πίτυν; ΣΟΛ. Καὶ μήν, ω νάχαρσι, οὐδ' ἐκεφνά σοι ἔτι δόξει μαρὰ εἶναι, οπόταν α λέγω καταμάθης απὸ γάρ

τοι της αυτης γνώμης γίγνεται καὶ μέρη πάντα ταὐτά ἐστι μικρὰ τολμείζονος ἐκείνου αγῶνος καὶ os στεφάνου ον κατέλεξα του πανευδαίμονος ὁ δε λόγος ου οἶδ οπως υπερβὰς την τάξιν ἐκείνων πρότερον ἐπεμνησο των 'Iσθμοῖ γιγνομένων και υλυμπίασι καὶ ἐν Νεμέα πλην

83쪽

θυμῆ ἀκούειν - ἀναδραμουμεθαχαδίως προς την α χην κα ὶ τον κοινον αγῶνα, δι' ὁν φημι πάντα ταsτα ἐπιτηδεύεσθαι. ΑΝ Ο Ἀμεινον, ω Σόλων, λως καθ' οδον γαραν ημῖν ὁ λόγος ἀλλον προχωροίη καὶ τά αν ἴσως ἀποτούτων πεισθείην μηδ' ἐκείνων ἔτι καταγελῶν, ε τινα εχ ἰδοιμι σεμνυνόμενον κοτίνω η σελωφ ἐστεφανωμένον. ἀλλ' εἰ δοκεῖ - - συσκιον ἐκεῖσε απελθόντες καθίσωμεν ἐπὶ των θάκων, ω μη ἐνοχλοῖεν μω οἱ ἐπικεκραγότες τοῖς παλαίουσιν αλλως τε - εἰρησεται γαρ -

ουδὲ τον λιον ἔτι ἐρδίως ανέχομαι ξυν καὶ φλογώδη εμπίπτοντα γυμνῆ τῆ κεφαλη ' τον γαρ πῖλόν μοι ἀφωλεω οἴκοθεν δοξεν - μη μόνος ἐν μω ξενίζοιμι τω σχηματι η δὲἈρα του ἔτους δ τι περ et πυρωδέστατόν ἐστι του ἀστέρος, δν υμεῖς κυνα φατέ, πάντα καταφλε- γοντος καὶ τομαιρα ξηρὸν καὶ διακα τιθέντος, ο τε λιος κατα μεσημβρίαν ηδνυπὲρ κεφαλῆς ἐπικείμενος φλογμὸν τομον ου φορητον ἐπάγει τοῖς σώμασιν. στε καὶ σοs θαυμάζω, ὀπως γηραιὸς δη ανθρωπος ουτε ἰδίεις προς et θάλπος σπερ ἐγὼ υτ ελως ἐνοχλουμέν ἔοικας ουδὲ περιβλέπεις σύσκιόν τι ἔνθα ποδυση, αλλὰ δεχητον λιον ευμαρῶς.

Λ. Οἱ μάταιοι γαρ υτοι πόνοι, ἁ Ἀνάχαρσι, καὶ αἱ συνεχεῖς ἐν τω πηλω κυβιστησεις και αἱ παμθρω ἐν τῆ ψάμμφ ταλαιπωρίαι τοsτο μω το ἀμυντη- ριον παρέχουσι προς τὰς του λώνυ βολάς, καὶ ουκέτι πίλου δεόμεθα, ὁ την,κτῖνα κωλύσει καθικνεῖσθαι της κεφαλῆς ἀπωμεν δ' ουν. 17. καὶ ὁπως μη καθάπερ νο- 896μοις προσέξεις οἷς αν λέγω προ σε, ως ἐξ απαντος πιστευειν αυτο , αλλ' ἔνθα αν σοι μη Ορθῶς τι λέγεσθαι δοκῆ, ἀντιλέγειν ευθυς καὶ διευθυνειν τον λόγον δυοῖν

84쪽

γὰρ θατέρου πάντως ου αν ἁμάρτο μεν η σε βεβαίως πεισθηται ἐκχέαντα πόσα oti ἀντιλεκτέα εἶναι Ἀμε ἀναδιδαχθῆναι - - ορθῶς γιγνώσκω περ αυτῶν. καὶ εν τούτω πῶσα αν σοι η πόλις η Ἀθηναί- Οὐκ αν φθάνοι χάριν μολογομα οσα γὰρ αν μὲ παιδεύσης καὶ μεταπείσης προς το βέλτιον ικείνην τα θειντα ἔση ἀφεληκώς. οὐδὲν γαρ αν ἀποκρυψαίμην αὐτην, αλλ' ευθῶ εἰς το μέσον καταθ ήσω φέρων καὶ καταστὰς ἐν τῆ πνυκὶ ἐρῶ προ απαντας υνδρες Ἀθηναῖοι, ἐγὼ μενυμω ἔγραψα τους νόμους οῖους αν μηνώφελιμωτάτους ἔσεσθαι τῆ πόλει, ὁ δὲ ξένος οὐτοσὶ - δείξας σέ - νάχαρσι - Σκύθης μέν ἐστι, σοφος δὲ, μετεπαίδευσέ 897 με καναλλα βελτίω μαθήματα καὶ ἐπιτηδεύματα ἐδιδάξατο ' στε ευεργέτης μῶν Ἀνηρ ἀναγεγράφθω καὶ χαλκοsν αὐτον ἀναστήσατε παρὰ τους ἐπωνύμους Wεν

πόλει παρα την Ἀθηναν και ευ ἴσθι ως Ουκ αἰσχυνεῖταιευθηναιων πόλις παρὰ βαρβάρου καὶ ξένου τὰ συμφέθροντα ἐκμανθάνοντες.

18. -- Tosis ἐκεννο ην αρα, ο ἐγὼ περὶ υμῶν ἡ κουον τῶν Ἀθηναίων, νε τε εἰρωνες ἐν τοῖς λόγοις ἐκ πόθεν αν ἐγὼ νομὰς καὶ πλάνης ανθρωπος, ἐφ' αμάξης βεβιωκώς, αλλοτε αλλην γην αμείβων, πόλιν δε

τε οἰκησας πώποτε οντ αλλοτε η νυν ἐωρακώς, περὶ πολιτείας διεξίοιμι καὶ διδάσκοιμι αὐτόχθονας ανδρας πόλιν ταύτην ἀρχαιοτάτην τοσούτοις δη χρόνοις ἐν επινομία κατωκηκότας, καὶ μάλιστα σέ, ω Σόλων, ω τουτο,

ἡ φασίν, ἐξ αρχῆς καὶ μάθημα ἐγένετο, ἐπίστασθαι οπως

898 αν αριστα πόλις οἰκοῖτο και οἷστισι νόμοις χρωμένη -

δαιμονησειε; πλην ἀλλὰ καὶ τολλώς νομοθέτη πειστέον σοι, και ἀντερῶ ην τί μοι δοκη μη ὀρθῶς λέγεσθαι, ῶς βεβαιότερον μαθομαι. καὶ ωοὐ γὰρ δη ἐκφυγόντες τον λιον ἐν συνηρεφεῖ ἐσμεν, καὶ καθέδρα μάλα

85쪽

ηδετα καὶ ευκαιρος ἐπὶ κνυχρου os λωου λεγε υν τον λόγον ἐξ αρχῆς καθ ο τι τους νέους παραλαβόντες ἐκ παίδων - υς διαπονεpτε καὶ μως - Ἀριστοι ανδρες ἀποβαίνουσιν ἐκ του πηλου καὶ των ἀσκημάτων τοώτων κά τί η κόνις και τὰ κυβιστηματα συντελεῖ προς ἀρετην αυτοῖς τουτο γαρ δη μάλιστα ἐξ ἀρτης ευθυς ἐπόθουνακosσαι τὰ δ' αλλα εἰς στερον διδάξη με κατὰ καιρονεκαστον ἐν τω μέρει ἐκείνου μέντοι, ω Σόλων, μέμνησό

μοι παρὰ την ησιν, τι προ ανδρα βάρβαρον ἐρεῖς, λέγω δέ, A μη περιπλέκης μηδὲ ἀπομηκυνης τους λόγους δέδια γαρ μη ἐπιλανθάνωμαι των πρωτων, εἰ ταμετὰ ταυτα πολλὰ ἐπιρρέοι. 10. ΣΟΛ. Συ το πο, υνάχαρσι, ταμιευση αμεινον, ἔνθα αν σοι δοκῆ μη πάνυ σαφης ὁ λόγος εἶναι πόρρω ποι ἀποπλανῆσθαι εἰκῆ ἐέων Ἀρή σε γὰρ μεταξὐ τι αν ἐθέλης καὶ διακόψεις αὐτοετο μῆκος. ην μέντοι μη ξαγώνια μηδὲ πόρρω του σκοπο τὰ λεγόμενα si, κωλύσει οὐδέν, οἶμαι, εἰ κά μακρὰ λέγοιτο ἐπεὶ καὶ

τη βουλη τε ἐξυρείου πάγου, περ τὰς φονικὰς μῖν κδίκας δικάζει, πάτριον ἴτω ποιεἴν. πόταν γὰρ ἀνελθουσα εἰς τον πάγον συγκαθέζηται φόνου η τραύματος ἐκ προνοίας η πυρκαῖας δικάσοντες, ἀποδίδοται λόγος εκατέρω των κρινομένων και λέγουσιν ἐν τω μέρει ὁ μεν

διώκων ὁ δὲ φεύγων αὐτοὶ Ῥήτορας αναβιβάζονται

τους ἐροsντας υπὲρ αυτῶν. οἱ δε ἔστ αν μὲν περὶ τουπράγματος λέγωσιν, ἀνέχεται η βουλη καθ' ησυχίαν ἀκούοs- ην δέ τις η φροίμιον εἴπη προ του λόγου, ς ευνουστέρους ἀπεργάσαιτο αυτούς, οἶκτον η δείνωσινεξωθεν ἐπάγη τω πράγματι - οἷα πολλὰ siητόρων παῖδες ἐπὶ τους δικαστὰς μηχανῶνται - παρελθὼν ο κῆρυξ κατεσιώπησεν εὐθώς ου ἐῶν ληρεῖν προς την βουλην καὶ περιπέττειν το πρῆγμα ἐν τοῖς λόγοις - γυμνὰ τὰ

86쪽

γεγενημένα οἱ Ἀρεοπαγῖται βλεποιεν. στε κά σέ, Ἀνάχαρσι, Ἀρεοπαγίτην ἐν τω παρόντι ποωυμαι ἔγωγε καὶ κατὰ τον της βουλῆς μου νόμον ἄκουε καὶ σιωπῶν κελευε, ην αἴ- καταρρητορευόμενος πρι δ' αν μκεῖα φ πράγματι λεγηται, ἐξέστω ἀπομηκύνειν. μεγα ἡφ' λω ἐπι ποιησόμεθα την συνουσίαν, λαχθεσθαι εἰ ἀποτείνοιτο ἡψῆσις, ἀλλα η τε σκιὰ πυκνη Hημεῖς σχολην πομεν.

M ANAX γνώμονά σου ταῶτα, ἁ Σόλων, καὶ ἔγωγεηδη χάριν ου μικρὰν οἰδά σοι καὶ ἐπὶ τουτοις, τι εργον του λόγου καὶ τὰ ἐν μείω πάγω γιγνόμενα ἐδιδάξω με θαυμάσια, ἀληθῶς καὶ αγαθῶν βουλευτῶν ἔργα πρὸς ἀληθειαν οἰσόντων την, φον ἐπὶ τούτοις ουν δη λέγε, καὶ ὁ Ἀρεοπαγίτης ἐγ---ει γὰρ ἔθου με - κατὰ σχῆμα της βουλῆς ακούσομαί σου. 20. ΣΟΛ. Οὐκos διὰ βραχέων προακοsσαι χρή σε α περὶ πόλεως καὶ πολιτῶν ἡμῖν δοκεῖ πόλιν γὰρ με ου τὰ οἰκοδομήματα γούμεθα εἶναι, οἷον τείχη καὶ ἱερὰ καὶ νεωσοίκους, αλλὰ ταλα μὲν ωσπερ σῶμά τι δρατον καὶ ἀκίνητον πάρχειν ἐς ὐποδοχὴν καὶ ἀσφάλειαν των

πολιτευομένων το δὲ πὰν κῶρος ἐν οὐ κολίταις in μεθα τούτους γὰρ εἶναι τους ἀναπληροsντας καὶ διωτάττοντας καὶ ἐπιτελοsντας ἔκαστα κάὶ φυλάττοντας,

οἷόν τι ἐνήμω κάστω ἐστὶν η ψυχή. Os- δη τοίνυν κατανοήσαντες ἐπιμελούμεθα μέν - ορὰς καὶ του σώματος της πόλεως κατακοσμουντες αυτό, ς κάλλιστον ἡμῖν εἴη ἔνδοθεν τε οἰκοδομήμασι κατεσκευασμένον καὶ ταῖς ἐκτοσθεν ταύταις περιβολαῖς ἐς το ἀσφαλέστατον 901 πεφραγμένον μάλιστα δὲ καὶ ἐξ απαντος τοsτο προνοου-

μεν ὁπως οἱ πολῖται αγαθοὶ μὲν τὰς φυχάς, ἰσχυροὶ δετὰ σώματα γίγνοιντο ' τους γὰρ τοιούτους σφίσι τε αὐτοῖς καλῶς χρήσεσθαι ἐν εἰρήνη συμπολιτευομένους καὶ

87쪽

εὐπολεμου σώσειν την πόλιν καὶ ἐλευ'έραν καὶ ευδαίμονα διαφυλάξειν την μὲν δη πρώτην ἀνατροφην--τῶν μητράσι κὰ τίτθαις καὶ παιδαγωγοῖς ἐπιτρεπομεν Oxo παιδείαις ἐλευθερίοις αγειν τε καὶ τρέφειν αυτούς,

ἐπειδὰν δὲ συνετοὶ δη γίγνωνται των καλῶς ἐχόντων και αἰδὼς καὶ ἐρύθημα καὶ φόβος καὶ ἐπιθυμία των αρίστων ἀναφύηται αὐτοῖς καὶ αυτὰ ηδη τα σώματα ἀξιόχρεα

δοκη πρὸς τους πόνους παγιώτερα γιγνόμενα και προς τοἰσrvρότερον συνιστάμενα, τηνικαῶτα ηδη παραλαβόντες αὐτους διδάσκομεν αλλα μὲν της ψυχῆς μαθηματα καὶ γυμνάσια προτιθεντες, αλλως δὲ πρὸς τους πόνους καὶ

τα σώματα ἐθίζοντες Θυ γαράκαν- μῖν ἔδοξεν αὐτομόνον μαιώς ἔφυ καστος τοι κατὰ το σῶμα η κατὰ την ψυχην, αλλὰ καὶ παιδεύσεως καὶ μαθημάτων ἐπ αυ- τους δεόμεθα - ων τά τε εὐφυῶς διακείμενα βελτίω παρὰ πολ γίγνοιτο αν καὶ τὰ φαύλως ἔχοντα μετα- 902κοσμικτο ποος το βέλτιον καὶ το παράδειγμα ημῖν παρὰτων γεωργῶν, οῖ τὰ φυτὰ μέχρι μὲν πρόσγεια κάννηπιά ἐστι, σκεπουσι καὶ περιφράττουσιν, ἁ μη βλάπτοιντο vπὸ των πνευμάτων , ἐπειδὰν δὲ δη παχύνηται το ἔρνος, τηνικαμα περιτέμνουσί τε τὰ περιττὰ καὶ παραδιδόντες αυτὰ τοῖς ἀνεμοις δονεῖν καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα ἐξεργάζονται. 21. την μὲν τοινυν ψυχην μουσικῆτο πρῶτον καὶ ἀριθμητικὴ ἀναρριπίζομεν καὶ γράμματαγράψασθαι καὶ τορῶς αυτὰ ἐπιλέξασθαι διδάσκομεWπροωs u δὲ ηδη σοφῶν ανδρῶν γνώμας καὶ ἔργα παλαιὰ ηqὶ λόγους φελίμους ἐν μέτροις κατακοσμήσαντες , ς μῆλλον μνημονεύοιεν , αφφλυμεν αὐτοῖς οἱ δὲ καὶ ηοώοντες ἀριστείας τινὰς καὶ πράξεις αοιδίμους ορθον- Isi κατὰ μικρὸν και προς μίμησιν ἐπεγείρονται, - καὶ

qλο αδοιντο καὶ θαυμάζοιντο πωτων στερον, οἷα

πολλὰ Nσίοδός τε μω καὶ πιμηρος ἐποίησαν ἐπειδὰν δὲ

88쪽

πλησιάζωσι προς την πολιτείαν καὶ δέη αυτοὐς ω μεταχειρίζεσθαι τα κοινά - καίτοι ἐξω του αγῶνος ἴσως ταυτα ου γαμοπως τὰς φυχὰς αυτῶν ἀσκομεν, ἐξ ἄρ-

χῆς προύκειτο εἰπεῖν, ἀλλὰ.δι ο τι τοῖς τοιούτοις πονοις καταγυμνάζειν αυτοὐς ἀρωsμεν. στε αὐτος ἐμαυτω σιωπῶν προστάττω ου περιμείνας τον κηρυκα οὐδὲ τον Ἀρεο-

τοσαὐταδ ω του πράγματος

ANAX Eta μοι ἁ Σόλων, προς δὲ δη τους τααναγκαιότατα μη λέγοντας ἐν Ἀραμπάγω ἀλλα ἀπο-

σιωπῶντας, οὐδὲν τῆ βουλη πρόστιμον ἐπινενόηται; Λ Π τομοχρου με οὐδεπω γαρ δῆλον ΛΝ o. τι τα κάλλιστα καὶ ἐμοὶ ἀκοsσαι διστα παρεὶς τα περὶ της ψυχῆς τα ηττον ἀναγκαῖα λέγειν δια-νοῆ, γυμνάσια καὶ διαπονησεις των σωμάτων.

EOA. Μεμνημαι γάρ, ω γενναῖε, των απ αρχῆς προρρήσεων καὶ ἀποπλανῆν ου βούλομαι τον λόγον, μη σου ἐπιταράξ την μνήμην επιρρέων. πλην αλλὰ καὶ ταsτα ἐρῶ δια βραχέων , ῶς οἷόν τε το γαρ ἀκριβὲς τῆς περ αυτῶν διασκέψεως ετέρου αν εἴη λόγου M. φυομωμεν ουν τὰς γνώμας αυτῶν νόμους τε του κοινοῶς ἐκδιδάσκοντες, or δημοσία πῆσι πρόκεινται ἀναγινώσκειν μεγάλοις γράμμασιν ἀναγεγραμμένοι, κελεύοντες α τε χρὴ ποιεῖν καὶ ων ἀπέχεσθαι, καὶ ἀγαθῶν ανδρῶν συνουσίαις, παρ' ων λέγειν τὰ δέοντα ἐκμανθάνουσι κάὶ πράττειν τὰ δίκαια καὶ ἐκ του ἴσου ἀλλήλοις συμπολιτευεσθαι και η ἐφίεσθαι τῶν αἰσχρῶν καὶ ὀρέγεσθαι τῶν καλῶν, βίαιον δὲ μηδεν ποιεῖν. οἱ δὲ ανδρες ουτοι 90 σοφισταὶ καὶ φιλόσοφοι προς μῶν νομάζονται καὶ μέντοι καὶ ς το θέατρον συνάγοντες αυτοὐ δημοσία παιδεύομεν υπὸ κωμωδίαις και τραγωδίαις ἀρετάς τε ἀνδρῶν παλαιῶν καὶ κακίας θεωμένους, ῶς τῶν μεν ἀπο-

89쪽

ANAXA ΙΣ. 65 τρέποιντο, ἐπ Δεἴνα δὲ σπευδοιεν τοῖς δέ γε κωμφδοῖς καὶ ἀποσκώπτειν καὶ λοιδορεισθαι ἐφίεμεν ἐς τους πολίτας Ους αν αἰσχρὰ καὶ ανάξια της πόλεως ὲπιτηδεύοντας αισθα νται, αυτῶν τε ἐκείνων χάριν, ἀμείνους γορουτω γίγνονται ὀνειδιζόμενοι, καὶ των πολλῶν, ἁ φευγοιεν τον ἐπὶ τοῖς ομοίοις ἔλεγχον.

23. ANAX. ιδον, ἁ Σόλων, ους νης τους τραγ' δοὐ καὶ κωροφδους, at γε ἐκεῖνοί εἰσιν, ποδήματα μὲν βαρεα καὶ ψηλὰ υποδεδεμένοι, χρυσαῖς δὲ ταινίαις τὴν ἐσπιτα πεποικιλμένοι, κράνη δὲ ἐπικείμενοι παγγέλοια κετηνότα παμμεγεθες, αυτοὶ δὲ ἔνδοθεν μεγάλα τε ἐκε κράγεσαν καὶ διέβαινον ου οἶδ οπως ἀσφαλῶς ἐν τοῖς ψατο μασι a νυσφ δὲ οἶμαι τότε η πόλις ἐώρταζεν. οἱ δὲ κωμφω βραχυτεροι μὲν ἐκείνων καὶ πεζοὶ καὶ αν- οὐ-τινώτεροι καὶ ηττον ἐβόων, κράνη δὲ πολὐ γελοιό-

τεθα, και το θέατρον γουν απαν ἐγέλα ἐπ' αυτοῖς ἐκ - ωων δε των ὐφηλῶν σκυθρωποὶ ἄπαντες ἡκουον, οἰκτείροντες, οἶμαι, αυτους πέδας τηλικαυτας ἐπισυρομένους.

ΣΟΛ. - ἐκείνους, ἄγαθέ, ωκτειρον, αλλὰ ποιητὴς ἴσως ἀρχαίαν τινὰ συμφορὰν ἐπεδείκνυτο τοῖς θεαταῖς καὶ siήσεις οἰκτρὰς ἐτραγήδει προς το θέατρον ἡφ'

ων ἐς δάκρυα κατεσπῶντο οἱ ἀκουοντες εἰκος δε σε καὶ αὐλουντας εωρακέναι τινὰς τότε καὶ αλλους συνήδοντας ἐν κυκλ συνεστῶτας ουδ αυτά, Ἀνάχαρσι, πρεῖα χασματα καὶ αυλήματα τούτοις δ' ουν απασι καὶ τοῖς

τοιουτοις παραθηγόμενοι τὰς ψυχὰς ἀμείνους μωγίγνονται.

24. α δὲ δη σώματα οπερ μάλιστα ἐπόθεις ἀκουσαι, ἀδεκαταγυμνάζομεw ἀποδυσαντες αυτε ώς ἔφην,

ουκέτι απαλὰ καὶ τελεον ἀσυμπαγνοντα πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιο- εν προς τον αμα συνοικειοsντες αυτὰ ταῖς ωραις κάσταις, ως μήτε θάλπος δυσχεραίνειν μήτε προς

90쪽

66 AO TRIA NOT

κρυος ἀπαγορευειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαιω καὶ καταμαλάττομεν, ἡ εὐτονώτερα γίγνοιτο ατοπον γάρ, εἰ τα μὲν σκυτη νομίζομεν - τω ἐλαί μαλαττόμενα δυσραγέστερα καὶ πολλν διαρκέστερα γίγνε-αι νεκρά γε δη οντα το δ' ἔτι ζωης μετέχον σῶμα μη αν μεμνον γοίμεθα πο ου ἐλαίου διατεθησεσθαι του---θεν ποικιλα τα γυμνάσια ἐπινοησαντες καὶ διδασκάλους εκάστων ἐπιστησαντες τον μέν τινα πυκτευειν, τον δὲ

παγκρατιάζειν διδάσκομεν, ἄνους τε πόνους καρτερεῖν ἐθίζοιντο καὶ μόσε χωρεῖν ταῖς πληγαῖς μηδὲ αποτρέποιντο δεε των τραυμάτων τothi μημῖν δέ - ἀφελιμώτατα ἐξεργάζεται ἐν αὐτοῖς - ειδεῖς τε παρασκευ ζον ἐς τους κινδύνους καὶ των σωμάτων ἀφειaεῖν Hπροσέτι ἐρρῶσθαι καὶ καοτερο- ναι ὁσα δὲ αὐτῶν

κάτω συννενευκότες παλαίουσι, καταπίπτειν τε ἀστα--λῶς μανθάνουσι καὶ ἀνίστασθαι εὐμαρῶς καὶ ωθισμους καὶ περιπλοκὰς καὶ λυγισμοὐ καὶ ἄγχεσθαι δύνασθαι καὶ ἐς ψος ἀναβαστάσαι τον ἀντίπαλον, ουπιαχρεῖα οὐδὲ κ ουτοι ἐκμελετῶντες, αλλὰ, μὲν το πρῶτον καὶ μέγιστο αναμφιβόλως κτώμενοι δυσπαθέστερα γαρ καὶ καρτερώτερα τα σώματα γίγνονται αὐτοῖς διαπονούμενα. ετερον δὲ Ουδὲ αὐτο μικρόν ἔμπειροι - δη ἐκ τούτου καθίστανται, εἰ ποτε ἀφίκοιντο εἰς χρείαν τῶν μα- των τούτων ἐν οπλοις δῆλον γαρ ὁτι καὶ κολεμω ἀνδρὶ ὁ τοιομος συμπλακεὶς καταρρίψει τε θῆττον ποσκελι- σας καὶ καταπεσὼν εἴσεται - στα αμνίστασθαι πάντα γαρ ταυτα, ἁυνάχαρσι, ἐπ' εκεῖνον τον αγῶνα πορει μεθα τον ἐν τοῖς ὁπλοις καὶ ποώμ---λὼ ἀμείνοσι χρησασθαι τοῖς οὐτως ἀσκηθεωιν, ἐπειδὰν πρότερον τῶν γυμνὰ τα σώματα καταμαλάξαντες καὶ διαπονησαντες ἐρρωμενέστερα καὶ ἀλκιμώτερα ἐξεργασώμεθα καὶ

κοsφα καὶ μονα καὶ τα αυτὰ βαρέα τοῖς ἀνταγωνι-