Luciani Samosatensis opera

141쪽

μελαίνη καὶ προσωπείοις ἐς τα κρανία μεμιμημένοις περιστάντες αυτον περιεχόρευον πο πυκνῆ τη βάσει ἀναπηδῶντες , ὁ δὲ οἴτε ἔδεισε την προσποίησιν αυτῶν ουτεολως ἀνέβλεψε προ αυτούς, αλλὰ μετα iv γράφων, Παπισασθε, ἔφη, παίζοντες ' Ῥυτω βεβαίως ἐπίστευε μηδὲν εἶναι τὰς ψυχὰς is ἔξω γενομένας των σωμάτων. ομονης, ἡ δ' ὁ ὁ Εὐκρατης, ἀνόητόν τινα ανδρα καὶ τον

Θημόκριτον γενέσθαι, εἴ γε ουτως ἐγίγνωσκεν. 33. ἐγὼ δε υμω καὶ αλλο διηγήσομαι αὐτος παθών, ου παρ αλ-λου ἀκουσας τάχα γαρ αν καὶ συ Ἀχιάδη, ἀκουων ποοσβιβασθείης πρὀς την ἀληθειαν του διηγηματος. οπότε γαρ ἐν ἰγνπτω διηγον ἔτι νέος ων, υπο του πατρος ἐπὶ παιδείας προφάσει αποσταλείς, ἐπεθυμησα ἐς πτὀν ἀναπλευσας ἐκεῖθεν ἐπὶ τον Μέμνονα ἐλθὼν

ἀκουσαι το θαυμαστον ἐκεῖνο χουντα προς ἀνίσχοντατον λιον ἐκείνου μὲν ουν κουσα Ου κατὰ το κοινον

τοῖς πολλοῖς ασημόν τινα φωνην, αλλά μοι καὶ ἔχρησεν ὁ Μέμνων αυτος ἀνοίξας το στόμα ἐν ἔπεσιν έπτά, καὶ εἴ γε μη περιττὸν ην αυτὰ αν,μῖν εἶπον τὰ ἔπη. 34. κατὰ δὲ τον ἀνάπλουν ἔτυχεν ημῖν συμπλέων Μεμφίτης ἀνηρτων ἱερογραμματέων, θαυμάσιος την σοφίαν καὶ την παιδείαν πῆσαν εἰδὼς την Αἰγυπτίων ἐλέγετο δε τρία καὶ εἴκοσιν ἔτη ἐν τοῖς ἀδυτοις ὐπόγειος -κηκέναι μαγευειν παιδευόμενος π τῆς Ἱσιδος Παγκράτην, ἔφη, λέγεις, ο Ἀρίγνωτος ἐμον διδάσκαλον, ἱερον ανδρα, ἐξυρημένον, ἐν ὀθονίοις, νοήμονα ου καθαρῶς ἐλληνίζοντα, ἐπιμηκη, ιμόν, πρόχειλον, πόλεπτον τὰ σκέλη. υτόν, δ' ς ἐκεῖνον τον ΠαγκράτηW και τὰ μὲν πρῶταήγνόουν ὁστις ν έπεὶ δὲ ἐώρων αὐτόν, εἴ ποτε ορμίσαιμεν το πλοῖον, αλλα τε πολλὰ τεράστια ἐργαζόμενον, καὶ δ καὶ ἐπὶ κροκοδείλων ὀχουμενον καὶ συννέοντα τοῖς θηρίοις, τὰ δὲ ποπτήσσοντα καὶ σαίνοντα ταῖς ου-AEI

142쪽

Oαῖς, ἔγνων ἱερόν τινα ανθρωπον οντα, καὶ κατὰ μικρον φιλοφρονουμενος ἔλαθον λαῖρος αυτῶ καὶ συνηθης γενόμενος, στε πάντων ἐκοινώνει μοι των απορρητων καὶ τέλος πείθει με τους μὲν οἰκέτας απαντας ἐν τη Μέμφιδι καταλιπεῖν, αυτον δε μόνον ἀκολουθεῖν μετ' αυ-

τοs, μη γαρ ἀπορήσειν μὰ των διακονησομένων καὶ το μετὰ τουτο ουτω διήγομεν. 35. ἐπειδη δὲ ἔλθοιμεν εἰς τι καταγώγιον, λαβὼν αν ὁ ἀνη τον μοχλὸν της θυρας η το κόρηθρον η καὶ το περον περιβαλὼν ἱματίοις ἐπει πών τινα ἐπφδην ἐποίει βαδίζειν τοῖς αλλοις απασιν ανθρωπον εἶναι δοκουντα το δὲ ἄπελθὸν υδωρ τε ἀπήντλει καὶ ἀψώνει καὶ ἐσκευαζε καὶ ἐς πάντα δεξιῶς πηρετει καὶ διηκονεῖτο μω εἶτα δὲ ἐπει αλις ἔχοι της διακονίας, αυθους κόρηθρον το κόρηθρον τυπερον το περοναλλην ἐπφδην ἐπειπών ἐποίει αν τουτο ἐγὼ πάνυ ἐσπουδακὼς ουκ εἶχον οπως ἐκμάθοιμι παρ αυτου Ἀβάσκαινε

62 γαρ αυτου, καίτοι προς τὰ αλλα προχειρότατος ων μιαδέ ποτε μέρα λαθὼν ἐπηκουσα της ἐπωδῆς, ην δὲ τρισύλλαβος, σχεδον ἐν σκοτειν--οστάς καὶ ὁ μεν ωχετο ἐς την ἀγορὰν ἐντειλάμενος τω πέρω- ἔδει ποιεῖν

36. ἐγὼ δε ἐς την στεραίαν ἐκείνου τι κατὰ την ἀγορὰν πραγματευομένου λαβὼν το περον σχηματίσας, ομοίως ἐπειπὼν τὰς συλλαβάς, ἐκέλευον υδροφορεῖν ἐπεὶ δε ἐμπλησάμενος τον αμφορέα ἐκόμισε, Πέπαυσο, ἔφην, καὶ μηκέτι δροφόρει, αλλ' ἴσθι αυθις περow το δὲ Ουκέτιμοι πείθεσθαι θελεν, αλλ' υδροφόρει ἀεί, αχρι δη ἐν πλησεν μω δατος την οἰκίαν ἐπαντλουν ἐγὼ δε αμηχανων ω πράγματι - ἐδεδίειν γὰρ μη ο Παγκράτης ἐπανελθὼν ἀγανακτήση, οπερ και ἐγένετο - ἀξίνην λαβὼν διακόπτω - περον εἰς δύο μέρη τὰ δέ ἔκάτεροντο μερος, αμφορέας λαβόντα δροφόρει καὶ ἀνθ' λος δυο μοι ἐγένοντο ἡδροφόροι ἐν τούτω και ὁ Παγκράτης

143쪽

ἐφίσταται καὶ συνεὶς το γενόμενον ἐκεω μὲν αυθις ἐποίησε ξυλα, σπερ ην προ της ἐπφδῆς, αυτος δὲ ἀπολιπών με λαθὰν υκ οἶδ' ποι φανης χετο ἀπιών. ν ουν, ἔφη ο εινόμαχος, οἶσθα καν ἐκεῖνο, ανθρωπον ποιεῖν ἐκ του περου Νη - 44 ος, ἐξ ημισείας γε Ουκέτι γαρ εἰς το ἀρχαῖον οἷόν τέ μοι αγειν αυτό, να- γενηται δροφόρος, αλλὰ δεησει μῖν ἐπικλυσθῆ 63ναι την οἰκίαν ἐπαντλουμένην. 37. Ου παύεσθε, ην δ' ἐγώ, τα τοιαsτα τερατολογουντες γέροντες ανδρες εἰ δὲ μη, αλλὰ καν των μειρακίων τούτων ενεκα εἰς αλλον καιρον περβάλλεσθε τὰς παραδόξους ταύτας καὶ φοβερὰς διηγησεις, μη πως λα- θωσιν μιν ἐμπλησθεντες δειμάτων καὶ αλλοκότων μυ- θολογημάτων φείδεσθαι οὐν χρ αυτῶν μηδὲ τοιαsτα ἐθίζειν ἀκουειν α διὰ παντος os βίου ἐνοχλησε συνόντα και ψοφοδεεῖς ποιησε ποικίλης της δεισιδαιμονίας

ἐμπιπλάντα. 38. M γε πέμνησας, χ ο ὁ Εὐκρατης, εἰπὼν την δεισιδαιμονίαν. τί γάρ σοι ἁ Τυχιάδη, περὶ των τοιούτων δοκεῖ, λέγω δη χρησμῶν καὶ θεσφάτων καὶ σα εοφορούμενοί τινες ἀναβοῶσιν α ἀδύτωνακούεται η παρθένος ἔμμετρα φθεγγομένη προθεσπίζει τὰ μέλλοντα η δηλαδη καὶ τοῖς τοιούτοις ἀπιστήσεις; ἐγὼ δὲ ἔτι μὲν καὶ δακτύλιόν τινα ἱερὸν ἔχω Ἀπόλλωνος τοs Πυθίου εἰκόνα ἐκτυπούσης της σφραγῖδος καὶ ουτος ο Ἀπόλλων φθέγγεται προς ἐμε, ου λέγω, μη σοι απιστα δόξω περὶ ἐμαυτολμεγαλαυχεῖσθαι - δὲ ἐν Ἀμφιλόχου γε κουσα ἐν Μαλλφ τοληρωος υπα διαλεχθέντος μοι καὶ συμβουλεύσαντος υπὲρ των ἐμῶν, καὶ εἶδον αυτός, ἐθέλω ἡμῖν εἰπεῖν, εἶτα ξης, ἐν Περγάμω εἶδον καὶ 64ηκουσα ἐν Πατάροις οπότε γὰρ ἐξ Αἰγύπτου ἐπανήειν οἴκαδε ἀκούων το ἐν Μαλλ τομο μαντεῖον ἐπιφανέστατόν τε καὶ ἀληθέστατον εἶναι καὶ χρῆν ἐναργῶς προς

144쪽

ἔπος ἀποκρινόμενον οἷς αν ἐγγράψας τις εἰς το γραμματεῖον παραδετ προφήτη, καλῶς αν ἔχειν πησάμην ἐν παράπλμπειραθηναι του χρηστηρίου καί τι περὶ μελλόντων συμβουλευσασθαι τεθεω. s. ταυτα ἔτι του

κράτους λέγοντος ἰδὼν o το πραγμα προχωρήσειν ἔμελλε καὶ ἡ Ου περὶ μικρῆς ἐνηρχετο της περὶ τα χρηστηρι

τραγφδίας, οὐδοκεω οἰηθεὶς δεῖν μόνος ἀντιλέγειν πα- σιν, απολιπὼν αυτὸν ἔτι διαπλέοντα ἐξ Αἰγυπιου εἰς την Μαλλόν - καὶ γαρ συνίειν οτι μοι αχθυνται παρόντε καθάπερ ἀντισοφιστὴ των ψευσμάτων - Ἀλλ' ἐγὼ ἄπειμι, ἔφην, Λεόντιχον ἐπιζητήσων δέομαι γαρ αυτω τι συγγενέσθαι. μεῖς δὲ ἐπεὶ Ουχ ἱκανὰ πεῖσθε τα ανθοῶπινα εἶναι, καὶ αυτους δη του θεοὐ καλεῖτε συνεπιληψομένους υμω των μυθολογουμένων καὶ αμα λέγων Eenειν. οἱ δὲ ασμενοι ἐλευθερίας λαβόμενοι εἱστίων, ως το εἰκός, 65 αυτους καὶ ἐνεφορουντο των ψευσμάτων. ιαsτα σοι, ω Φιλόκλεις, παρὰ κράτει ἀκουσας κω νη τον - ωσπερ οἱ του γλεύκους πιόντες --

πεφυσημένος την γαστέρα ἐμέτου δεόμενος. δέως δ' αν ποθεν ἐπὶ πολλω ἐπριάμην ληθεδανόν τι φάρμακον νηκουσα, ως η τι κακον ἐργάσηταί με η μνημη αὐτῶν ἐνοικουροsσα τέρατα γουν καὶ δαίμονας καὶ μάτας ορῶν μοι δοκῶ.M. IA. καὶ αυτός, ω Τυχιάδη, τοιοsτο, τι ἀπέλαυσα της διηγησεως φασί γέ τοι μη μόνον λυτταν καιτο δωρ φοβεῖσθαι ὁπόσους αν οἱ λυττῶντες κύνες δάκωσιν, ἀλλα καν τινα ο δηχθεὶς ανθρωπος δάκη, ἴσα τω κυνὶ δύναται το δῆγμα, καὶ τὰ αυτὰ κἀκεῖνος φοβεῖται. καὶ συ τοίνυν ἔοικας αυτὸς ἐν Εὐκράτους δηχθεις υπὸ πολλῶν ψευσμάτων μεταδεδωκέναι κἀμοὶ του δηγματος ολω δαιμόνων μοι την ψυχὴν ἐνέπλησας Το υλλὰ θαρρῶμεν, ω φιλότης, μέγα τῶν τοιο

145쪽

ΙΠΠΙΑΣ. 121των λαιφάρμακον ἔχοντες την ἀλήθειαν κά του ἐπὶ

πῶσι λόγον ὀρθόν, - χρωμένους ημῆς ουδὲν μη ταράξη

των κενῶν καὶ ματαίων τουτων ψευσμάτων.

1. ων σοφῶν ἐκείνους μαλιστα ἔγωγέ φημι δεῖν ἐπαινεῖν ὁποσοι μη λόγους μόνον δεξιοὐ παρέσχοντουπὲρ των πραγμάτων λάστων, ἀλλα και ἔργοις ομοίοις

τὰς των λόγων ποσχέσεις ἐπιστώσαντο. καὶ γαρ των ἰατρῶν γε νουν ἔχων ου τους αριστ υπὲρ της τέχνης εἰπεῖν δυναμένους μεταστελεἴται νοσῶν, ἀλλα τους πρῶ--ξαί τι κατ αυτὴν μεμελετηκότας ἀμείνων δὲ καὶ μουσι- κός, οἶμαι, του διακρίνειν ἐυθμους καναρμονίας ἐπισταμένου καὶ ψῆλαι καὶ κιθαρίσαι αυτὸς δυνάμενος. τί γα αν σοι των στρατηγῶν λέγοιμι τους εἰκότως αρίστους κριθέντας, ὁτι υ τάττειν μόνον καὶ παραινεῖν

ησαν αγαθοί, ἀλλα καὶ προμάχεσθαι τῶν αλλων καὶ χειρὸς ἔργα ἐπιδείκνυσθαι οἷον τῶν πάλαι μὲν ωγαμέμνονα σκαι 'Aχιλλέα, τῶν κάτω δὲ τον Αλέξανδρον καὶ Πύρρον ἴσμεν γεγονότας. . προς δη τί ταμ ἔφην ου γαρ αλ- λως ἱστορίαν ἐπιδείκνυσθαι βουλόμενος ἐπεμνησθην αυ- τῶν, ἀλλ' οτι καὶ τῶν μηχανικῶν ἐκείνους αξιον θαυμάζει ν οπόσοι ἐν τῆ θεωρία λαμπροὶ γενόμενοι καὶ μνημόσυνα μως της τέχνης καὶ πράγματα τοῖς μετ' αυτοὐς κατέλιποw ἐπεὶ οι γε τοῖς λόγοις μόνοις ἐγγεγυμνασμένοι σοφισται αν εἰκότως μὰλλον η σοφοὶ καλοῖντο τοιos- τον κουομεν οὐ χιμήδην γενέσθαι καὶ τον Κνίδιον Σώστρατον, τον μὲν Πτολεμα, χειρωσάμενον την Μέμφιν ανευ πολιορκίας ἀποστροφη καὶ διαιρέσει τον ποταρο

146쪽

μos, τον δὲ τὰς των πολεμίων τριήρεις καταφλεξαντα 68 τη τέχνη καὶ Θαλῆς δὲ ὁ Μιώιησιος προ αυτῶν ποσχόμενος Κροίσμαβροχον διαβιβάσειν τον στρατὀν Minois κατόπιν του στρατοπέδου μιὰ νυκτὶ τον Ἀλυν περιήγαγεν ου μηχανικος οὐτος γενόμενος, σοφὸς δὲ - ἐπινοησαι κάὶ συνεῖναι πιθανώτατος το μὲν γαρ του μειοὐ καὶ πάνυ αρχαῖον, νου μόνον τεχνησασθαι τοῖς Ἀχαιοῖς τοὐ7ππον, ἀλλα καὶ συγκαταβῆναι αὐτοῖς ἐς αὐτον λεγεται. 3. ἐν δη τούτοις καὶ Ἱππίου τουτουὶ του καθ' ημὰς μεμνῆσθαι ξιον ανδρος λόγοις μὲν παρ' οντινα βοώλει των προ αὐτοργεγυμνασμένου καὶ συνεῖναί τε ὀξέος κἀερμηνευσαι σαφεστάτου, τα δὲ ἔργα πολὐ των λόγων ἀμείνω παρεχομένου καὶ την της τέχνης υπόσχεσιν ἀποπληρουντος ουκ ἐν τοιαυται μὲν ὁποσχέσεσιν ἐν αἷς οἰπρο αὐτου γενέσθαι ηυτυχησαν, κατὰ δὲ τον γεωμετρι-6 κον λόγον ἐπι της δοθείσης, φασίν, εὐθείας το τρίγωνονακριβῶς συνισταμένου. καίτοι των γε αλλων καστος στι της επιστημης ἔργον ἀποτεμόμενος ἐν ἐκείν' εὐδοκιμησας εἶναί τις μως ἔδοξεν, ὁ δὲ μηχανικῶν τε ν τα πρῶτα καὶ γεωμετρικῶν, ἔτι δὲ ἀρμονικῶν καὶ μουσικῶν φαίνεται, πιαι μως καστον τούτων -τως ωτελῶς

δείκνυσιν λῖν αὐτο μόνον ἐπιστάμενος την μὲν γαρ περὶ ακτίνων καὶ ανακλάσεων καὶ κατόπτρων θεωρίαν,

ἔτι δὲ ἀστρονομίαν, ἐν ἡ παιδας τους προ αὐτου ἀπέφηνεν, ουπιολίγου χρόνου αν εἴη ἐπαινεῖν.4. I δὲ ἔναγχος ἰδὼν αὐτου τῶν ἔργων κατεπλάγην, οὐκ ὀκνησω εἰπεῖν κοινὴ μὲν γὰρ ἡ πόθεσις καὶ τ'

καθ' ημῶς βίω πάνυ πολλή, βαλανείου κατασκευή περ νοια δὲ καὶ ἐν π κοινω τούτω σύνεσις θαυμαστή τόπος μεν ην οὐκ ἐπίπεδος, αλλὰ πάνυ προσάντης κάνορθιος, 70 ον παραλαβὼν κατὰ θάτερα εἰς περβολὴν ταπεινόν, ἰσόπεδον θατέρω ἀπέφηνε, κρηπῖδα μὲν βεβαιοτάτην

147쪽

ΙΠΠΙΑΣ. 123 σπαντι λωγφ βαλόμενος καὶ θεμελίων θέσει την των ἐπιτιθεμένων ἀσφάλειαν ἐμπεδωσάμενος υψεσι δὲ πάνυ

ἀποτόμοις καὶ προς ἀσφάλειαν συνεχομένοις το λον κρατυνάμενος τὰ δὲ ἐποικοδομηθέντα τω τε του τόπου μεγέθει συμμετρα κάντω ευλόγκτης κατασκευῆς αρμοδιώτατα καὶ τον των φώτων λόγον φυλάττοντα. 5. πυλῶν μεν φηλος αναβάσεις πλατείας ἔχων ὐπτιος μαλ- λον φορθιος προς την ταν ανιόντων ευ ρειαν ' εἰσιόντα δε τουτον ἐκδέχεται κοινος οἶκος ευμεγέθης, ἱκανην ἔχων

υπηρέταις καὶ ἀκολούθοις διατριβήν, ἐν ἀριστερὰ δὲ των

εἰς τρυφην παρεσκευασμένων οἰκημάτων ' βαλανείω δ'ουν καὶ ταλα πρεπωδέστατα, χαρίεσσαι καὶ φωτὶ πολλ- καταλαμπόμεναι ποχωρησεις in ἐχόμενος αυτῶν DII κος, περιττὸς μὲν ως προς το λουτρόν, αναγκαιος δνως προς την των ευδαιμονεστέρων ὐποδοχην μετὰ δὲ τουτον κατέρωθεν διαρκεῖς τοῖς ἀποδυομένοις ἀποθέσεις, καὶ μέσος οἶκος υψει τε ψηλότατος καὶ an φαιδρότατος, ψυχρου δατος ἔχων τρεῖς κολυμβηθρας, -καίκην λων κεκοσμημένος, καὶ εἰκόνες ἐν αυτ λίθου λευκοsτης αρχαίας ἐργασίας η μὲν Υγιείας, φαυσκληπιοs. 6. εἰσελθόντας δὲ ποδέχεται ἡρέμα χλιαινόμενος οἶκος ου ἀπηνεῖ τε θέρμη προαπαντῶν, ἐπιμήκης, ἀμφιστρόγγυλος, μεθ' ὁ ἐν δεξιὰ οἶκος ευ μάλα φαιδρός,

ἀλείψασθαι προσηνῶς παρεχόμενος, κατέρωθεν εἰσόδους ἔχων Φρυγίω λωφ κεκαλλωπισμένας, τους - παλαίστρας εἰσιόντας δεχόμενος εἶ ἐπὶ τούτω αλλος οἶκος οἴκων απάντων κάλλιστος, στηναί τε καὶ ἐγκαθίζεσθαιΠ2

προσηνέστατος καὶ ἐμβραμναι ἀβλαβέστατος καὶ ἐγκυλίσασθαι ἀφελιμώτατος, Φρυγίου καὶ αυτὸς εἰς ὀροφηνακραν ἀποστίλβων ἔξης δὲ ὁ θερμος υποδέχεται διάδρομος Νομάδι λίθω διακεκολλημένος ὁ δε ἔνδον οἶκος κάλλιστος, φωτός τε πολλοσἀνάμεστος καὶ ως πορφύρα διην-

148쪽

θουσμένος. 7. τρεῖς κά οὐτος θερμὰς πυέλους παρέχεται. λουσαμένωδὲ ἔνεστί σοι μη την διὰ των αυτῶν οἴκωναυθις ἐπανιέναι, αλλὰ ταχεῖαν την ἐπὶ το μαρον διήρεμα θερμολοἰκήματος, καὶ ταυτα πάντα υπλφωτὶ με- γάλφ καὶ πολλῆ τῆ ἔνδον μερα. - προς τουτοις νάλογα καὶ πλάτη τοῖς μήκεσι σύμμετρα καὶ πανταχοὐ πολλη χάρις καὶ Ἀφροδίτη ἐπανθεῖ κατὰ γαρ τον καλον Πίνδαρον ,ἀρχομένου ἔργου πρόσωπον χρὴ θέμεν τηλαυγές. τοὐτο δ αν εἴη ἐκ της αυρος μάλιστα και τοὐφερογους καὶ τῶν φωταγωγῶν μεμηχανημενον ὁ γαρ σοφὸς Dῶς ἀληθῶς Ἱππίας τον μὲν ψυχροδόχον οἶκον εἰς βορρῆν προκεχωρηκότα ἐποίησεν, ου ἄμοιρον οὐδὲ του μεσημβρινο αμος τους δὲ κολλο το θάλπους δεομένους

ωότω καὶ ευρω καὶ ζεφύρω ὐπέθηκε. 8. τί αν σοι το επὶ τούτω λε ο μι παλαίστρα καὶ τὰς κοινὰς τῶν ἱματιοφυλακούντων κατασκευὰς ταχεῖαν την ἐπὶ τ λουτρον καὶ μη δια μακρο την δον ἐχούσας οὐ χρησίμου τε καὶαβλαβοs ἔνεκα καὶ μη με πολάβη τις μικρὰν ἔργον

προθέμενον κοσμεῖν φλόγρο προαιρεῖσθαι ' το γαρ ετ τοῖς κοινοῖς καινὰ ἐπινοῆσαι κάλλους δείγματα, ου μικρῆς σοφίας ἔγωγε τίθεμαι, οἷον καὶ τόδε το ἔργον θαυμάσιος ἡμῖν 'μπίας ἐπεδείξατο πάσας ἔχον τὰς βαλανείου ἀρετάς, το χρήσιμον, το εὐκαιρον, το εὐφεγγες, το σύμμετρον, το τω τόπληρμοσμένον, το την χρείανασφαλη παρεχόμενον, καὶ προσέτι φαλλη περινοία μκοσμημένον, ἀφόδων μεν αναγκαίων δυσὶν αναχωρήσει

74 σιν ξόδοις τε πολλαῖς τεθυρωμένον, ωρῶν δὲ διττὰς δ λώσεις την μὲν δι δατος καὶ μυκήματος, την δὲ δι'

ηλίου ἐπιδεικνύμενον ταῶτα ἰδόντα μη ἀποδοsναι τον πρέποντα ἔπαινον τω ἔργμου ανοήτου μόνον, ἀλλοκαὶ ἀχαρίστου, μὰλλον δε βασκανου μοι εἶναι ἔδοξεν ἐγὼ μὲν ουν εἰς δύναμιν καὶ το ἔργον καὶ τον τεχνιτρο

149쪽

κάλλουσασθαί ποτε, πολλοὐ οἶδα ζων του κοινα πη- σοντάς μοι των ἐπαίνων.

1. 9τε ὁ Αιόνυσος ἐπ' 'μμυς στρατιὰν λασε κωλύει γαρ υδέν, οἶμαι, καὶ μυθον έμω διηγήσασθαι οβακχικόν - φασὶν ουτω καταφρονῆσαι αυτου τα πρῶτα τους ἀνθρώπους τους ἐκεῖ, στε καταγελῶν ἐπιόντος, μαλλον δὲ ἐλεεῖν την τόλμαν αυτίκα μάλα συμπατηθη-σ0μενου - των ἐλεφάντων, εἰ ἀντιτάξαιτο ήκουον γάρ, οἶμαι, των σκοπῶν αλλόκοτα,πὲρ της στρατιὰς αυ-τ0 αγγελλόντων ως η μὲν φάλαγξ αὐτω καὶ οἱ λόχοι νυνακες εῖεν ἔκφρονες καὶ μεμηνυῖαι, κιττ'εστεμμεναι, νεβρίδας ἐνημμέναι, δοράτια μικρα ἔχουσαι ἀσίδηρα, κιττοποίητα καὶ ταsτα, καί τινα πελτάρια κοsφα, βομ- βοῆντα , t τις μόνον προσάψαιτο - ἀσπίσι γαρ εἴκαζον καὶ τὰ τυμπανα - ολίγους δε τινας ἀγροίκους νεανίσκους ενεῖναι γυμνούς, κόρδακα ὀρχουμένους, ουρὰς ἔχοντ , ηεράστας, οἷα τοῖς αρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοις υποφύεται.

- καὶ τον μὲν στρατηλάτην αυτον ἐφ' αρματος ὀχεῖσθαι 76ηgρδάλεων ὐπεζευγμένων, ἀγένειον ακριβῶς, οὐδ' ἐπ'λίγον την παρειὰν χνοῶντα, κερασφόρον, βότρυσιν si φονωμένον, μίτρε την κόμην αναδεδεμένον, ἐν πορ- φηρίδι καὶ χρυσῆ ἐμβάδι' υποστρατηγεῖν δὲ δύο, ενα με τινα βραχύν, πρεσβυτην, πόπαχυν, προγάστορα, ρ vρσιμον ἁτα μεγάλα ορεια ἔχοντα, πότρομον νάρθω, ἐπερειδόμενον, ἐπ Ἀνου τὰ πολλὰ ἱππεέοντα, νηροκωτ καὶ τοsτον, πάνυ πιθανόν τινα συνταγματάρρο

150쪽

χm αυτοs ἔτερον δὲ τεράστιον ανθρωπον, τράγ' ἀνέρθεν ἐοικοταJ, κομήτην τὰ σκέλη, κέρατα ἔχοντα, β θυπώγωνα, ὀργίλον κάνθυμικόν, θατέρ μεν σύριγγοφέροντα, τῆ δεξιὰ σἐάβων καμπύλην ἐπηρμένον καὶ

περισκιρτῶντα λον - στρατόπεδον, καὶ τα γύναια δὲ φοβεῖσθαι αὐτὸν καὶ σείεινήνεμωμενα τὰς κόμας, ὁπότε 77 προσίοι, καὶ βοῶν εὐοῖ -sτο δ' εἰκάζειν καλεοσθαι ase τῶν τον δεσποτην. τὰς δ' Ουν ποίμνας διηρπάσθαι δ' υπὸ των γυναικῶν καὶ διεσπάσθαι ἔτι ζῶντα τα θρέμματα ' μοφάγους γάρ τινας αυτὰς εἶναι. 3. ταντα οἰγνδοὶ καὶ ὁ βασιλευς αυτῶν ἀκούοντες ἐγέλων, ἄντο εἰκός, καὶ οὐδ' ἀντεπεξάγειν η παρατάττεσθαι ξιουν, αλλ' εἴπερ αρα, τὰς γυναῖκας ἐπαφησειν αὐτοῖς, εἰ πληροσίον γένοιντο, σφίσι δὲ καὶ νικῶν αἰσχρον ἐδόκει καιφονεύειν γύναια μεμηνότα καὶ λυμίτρην αρχοντα καὶ μεθύον σμικρον γερόντων καὶ ημιστρατιώτην αλλον καὶ

γυμνήτας ὀρχηστάς, πάντας γελοίους ἐπεὶ δὲ ηγγελτο πυρπολῶν ὁ θεος δη την χώραν καὶ πόλεις αὐτάνδροκκαταφλέγων καὶ ἀνάπτων τὰς Γλας καὶ ἐν βραχεῖ πῆων

την Ἀδικην φλογος ἐμπεπληκώς - οπλον γάρ τοι Λιονυσιακὸν το -ρ, πατρφον αὐτῶ κἀκ του κεραυνου

et ἐνταsθα ηδη σπουδῆ ἀνελάμβανον τα οπλα καὶ τους ἐλμφαντας ἐπισάξαντες καὶ ἐγχαλινώσαντες καὶ τους πυρογους αναθεμενοι ἐπ' αυτοὐς ἀντεπεξήεσαν, καταφρονοsντες μὲν καὶ τότε, ὀργιζόμενοι δὲ ομως καὶ συντρῖψαι σπεύδοντες αὐτω στρατοπέδωτον ἀγένειον ἐκεγον στρατηλάτην. 4. ἐπεὶ δὲ πλησίον ἐγένοντο καὶ εἶδον ἀλληλους, οἱ μὲν γνδο ποοτάξαντες τους λέφαντας ἐπηγον την φάλαγγα, ο Θιόνυσος δὲ τ μεσον μὲν αυτὸς εἶχε. του

κέρως δὲ αὐτῶ το δεξιos μὲν ὁ Σειληνός, τορευωνύμου δὲ ὁ Πὰν γοῶντο λοχαγοὶ δὲ καὶ ταξίαρχοι Σάτυροι

εγκαθειστήκεσαν ' καὶ τὸ μὲν σύνθημα ην απασι τὸ εὐοῖ.