Luciani Samosatensis opera

211쪽

i φάσκοιμι ἐπιτηδειότερον εἶναι πρὸς λόγων ἐπίδειξιν νίκου κάλλος γραφῆ καὶ χρυσῶ κεκοσμημένον αυτ γαρ 98του τουναντίον ἀποβαίνειν μὰλλον δε εἰ δοκεῖ, αὐτος ταρελθὼν ὁ λόγος περ έαυτο καθάπερ ἐν δικασταῖς ῖν εἰπάτω, οπη λυσιτελέστερον νεῖται Φλεγοντι ευ-rελειαν οἴκου καὶ ἀμορφίαν ἐμολμεν ἀκηκόατε δη λέ- νοντος, - ουδὲν δέομαι δὶς περὶ των αυτῶν εἰπεῖν, ἡ παρελθὼν δη λεγέτω κἀγὼ σιωπησομαι καὶ προς Hίγον αυτ μεταστήσομαι. 15. υνδρες τοίνυν δικασταί,

φησὶν ὁ λόγος, ὁ μὲν προειπὼν ητωρ πολλὰ καὶ μεγάλα

ζόνδε τον οἶκον ἐπήνεσε καὶ τμεαυτολλόγωἐκόσμησεν, γω δε τοσουτου δέω ψόγον αυτοs διεξελεύσεσθαι, στε και τα ἡστ' ἐκείνου παραλελε μμένα προσθησειν μοι δοκῶ θο γαρ αν μῖν καλλίων φαίνηται, τοσφδε πεναντίος xy 0υ λέγοντος χρεί δειχθησεται. καὶ πρῶτόν γε ἐπει ηυναικῶν καὶ κόσμου καὶ χρυσοε ἐκεῖνος ἐμνημόνευσε, κάμοι ἐπιτρέψατε χρησασθαι τω παραδείγματι φημὶ γαρουν καὶ γυναιρὶ καλαῖς οὐχ οπως συλλαμβάνειν ἐς το ευ-

μορφότερον, αλλὰ καὶ ἐναντιοsσθαι τον κόσμον τον πο- ivv, πόταν των ἐντυγχανόντων καστος πωτου χρυ- ο0v καὶ των λίθων τῶν πολυτελῶν ἐκπλαγεὶς ἀντὶ του-qινεῖν η χρόαν η βλέμμα χειρην η πηχυν η δάκτυλον, ὁ δὲ ταs ἀφεὶς ἐς την σαρδὼ η τον σμάραγδον

η'ν ορμον το ψέλιον ἀποβλέπη, στε αχ ιτο αν εἰ- η Iae παρορωμένη δια τον κόσμον, ου αγόντων σχο 199ὸν επαινεῖν αὐτην τῶν θεατῶν. ἀλλα πάρεργον αὐτης ποιουμένων την θέαν 16 οπερ ανάγκη, οἶμαι, παθεῖν ηqντον ἐν ούτω καλοῖς ἔργοις λόγους δεικνύοντα λαν- stivει γαρ ἐν τω μεγέθει τῶν καλῶν το λεχθὲν καὶ ἀμαυ- ρονται καὶ συναρπάζεται, καθάπερ εἰ λύχνον τις εἰς πυρ-

ιὸν μεγάλην φέρων ἐμβάλλοι η μύρμηκα ἐπ' ἐλέφαντος

ηαμήλου δεικνυοι τοsτο Osν φυλακτέον τω λέγοντι.

212쪽

καὶ προσέτι μην καὶ την φωνην αυτην ἐπιταράττεται ἐνουτως ευφώνω καὶ ἐχήεντι οἴκω λεγωπι ἀντιφθέγγεται γαρ κάὶ ἀντιφωνεr καὶ ἀντιλέγει, ἀλλον δὲ ἐπικαλέκτειτην βοην οἰώ τι καὶ σάλπιγξ δρῶ τον αυλόν, εἰ συναυλοrεν η τους κελε- ὰς ἡ θέλ-τα, ποταν προς-- τος χον ἐπάδειν τῆ εἰρεσί θέλωσιw ἐπικρ-ε γαρ μεγαλοφωνία καὶ κατασιωπῶ το ηττον 17. καὶ μην -- κεῖνο οπερ ἔφη ο ἀντιδικος - ἄρα ἐπεγείρει καλος οἰ- τον λέγοντα καὶ προ-μότερον παρασκευάζει, ἐμοὶ δοκεῖ το μαντίον ποιεn ' ἐκπληττε γαρ καὶ φοβεῖ κοὶ τον λογισμον διαταράττει καὶ δειλότερον ἐργάζεται εν--μουμενο ει απάντων ἐστὶν αειχιστον ἐν εὐμόρφω χωρίω νομοίους φαίνεσθαι τους λόγους ἐλεγχων γαρουτός γε ο φανερώτατος, ωσπερ αν εἰ τις πανοπλίαν a-λην ἐνδῶς ἔπειτα φευροι προ των αλλων , ἐπισημότερος ων δειλος ἀπο τῶν οπλων τουτο δέ μοι δοκα λογισάμ-

20 νος καὶ ὁ τουωμηρου φήτωρ κεννος εὐμορφίας ἐλάχιστον φροντίσαι, μῶλλον δὲ κα4 παντελῶς σωρι φωτὶ μετον ἀπεικάσαι, να αυτ παραδοξότερον φαίνWαι τῶν λόγων το κάλλος ἐκ της προς - ἀμορφουτερον ἐξετάσεως αλλως τε νάγκη πασα καὶ την του λέγοντος -- δώ- νοιαν ἀσχολεῖσθαι περὶ την θέαν καὶ της φροντίας τρἀκριβὲς ἐκλυειν της οφεως ἐπικρατουσης καὶ προς αυτροκαλοώσης και τω λόγω προσέχειν Ουκ ἐώσης. στε τίς μηχανη μη οὐχὶ πάντως ἔλαττον ερεω αὐτὸν της φυχης διατριβουσης περὶ τον τῶν ορωμένων ἔπαινον 18 εῶ γαρ λθειω οτι καὶ οἱ παρόν-ες αὐτοὶ καὶ κρος την ἀκρή σιν παρειλημμένοι ἐπειδὰν εἰς τοιομον ἷκ- παρέλθωσιν αντὶ ἀκροατῶν θεαταὶ καθίστανται, καὶ οὐχ υτο

τις λέγων ἐστίν, στε ἀποσπάσαι την διάνοιαν αυτῶν

ἀπο της θέας ἀλλ' ουν ἔκαστος ἐπειδὰν μόνον περ',

213쪽

βουλη ποιοει την ἀκρόασιν 19 οτι γαρ υκ ἀξιόμαννλόγων ἰπῶς οψε--ταγωνίσσσθαι καὶ ὁ Σειρήνων μέθος παρστεθεὶς se περὶ των Γοργόνων διδαξειεν am ἐκεῖ mi ναι μεν γαρ ἐκήλουν του παραπλεοντας μελφωμαι καὶ κολαυέουσαι τοῖς ισμασι και καταπλεύσαντας ἐπὶ πολῶ κατεῖρον, - ολως το ἔργον αυτῶν ἐδεῖτό τινος ατρι- βυ, - που τις αυτὰς καὶ παρέπλευσε καὶ του μελους παρήκουσα το δὲ των Γοργόνων κάλλος ατε βιαιότατόν τε ἐν και τοῖς καιριωτάτοις της ψυχῆς ομιλοs εὐθῶς ἐξεστη τους ἰδόντας καὶ ἀφωνους ἐποίει, ως δὲ οῬsθος βούλεται καὶ λέγεται, λίθινοι ἐγίγνοντο ἀπο πύματος. ωστε καὶ Οὐέπὲρ του ταὼ λόγον εἶπε προ υμῆς μικρὸν προσθεν, υπὲρ ἐμαυτοs εἰρῆσθαι νομίζω καὶ γαρ ἐκείνου ἐν τη ἔψει , - ἐν τῆ φωνὴ το τερπνόν. καὶ εἴ γέ τις παραστησάμενος την ἀηδόνα η τον κύκνον ἔδειν κε- λενοι, μεταξὐ δὲ ἀδόντων παραδείξειε τον ταὼ σιωπῶντα ευ οἶδ' ὁτι ἐπ' ἐκεῖνον μεταβήσετρι η ψυχη μακρὸχqίρειν φράσασα τοῖς ἐκείνων σμασιν οὐτως αμαχόντι ἐοικεν εἶναι η δι ψεως δονή. 20. καὶ ἔγωγε, εἰ βούλεσθε, μάρτυρα ἡμῖν παραστήσομαι σοφὸν ανδρα ος αυτίκα μοι μαρτυρήσει, πολλἐπικρατέστερά ἐστι τωνακουομένων τα ὁρώμενα. καί μοι σὐήδη ὁ κῆρυξ προ κάλει αυτὸν Ηρόδοτον Λύξου Ἀλικαρνασόθεν κἀπειδὴ η λῶς ποιῶν ὐπήκουσε, μαρτυρείτω παρελθών ἀναδέ- 202ξασθε δὲ αυτὸν γαστὶ πρὸς μῆ λέγοντα σπερ αυτῶεθος 'Aληθέα τάδε ὁ λόγος ἡμῖν, ανδρες δικασταί, μυ-

θεεται καί οι πείσεσθε οσα αν λέγη τουτέων πέρι ωινκκρης προτιμέων' ωτα γαρ τυγχάνει ἐόντα ἀπιστότερα

214쪽

οφθαλμῶν ἀκουσε του μάρτυρος φησιν, --αρῶra τῆ οψει ἀποδέδωκεν εἰκότως τὰ μεν γαρ ἔπεα πτεμεvete ἐστι καὶ οἴχεται-- τω προελθεῖν ἀποπτάμενα, Ἀετων ρωμένων τέρψις ἀέ παρεστῶσα καὶ παραμένοveuπώντως τον θεατην πάγεται. 21. πῶς ουν ου χαλεπος τ λέγοντι ανταγωνιστης οἶκος Οὐτω καλὰς ea κερ

βλεπτος ων μῆλλον δὲ τ μέγιστον οὐδεπω φημί μεις γαρ αὐτόνοι δικασταὶ καὶ μεταξὐ λεγόντων μῶν ἐς τροοροφὴν ἀπεβλεπετε καὶ τους τοίχους εθαυμάζετε καὶ ἐς γραφὰς ἐξητάζετε προ εκάστην ἀποστρεφόμενοι καὶ φδὲν αἰσχυν τε συγγνώμη γάρ, εἴ τι ἀνθρώπινον α 'πόνθατε, αλλως τε καὶ προς ἴτω καλὰς και ποικίλιτς τὰς ποθέσεις της γαρ τέχνης το ακριβες καὶ της τρ

ρίας μετὰ του ἀρχαίου το ἀφέλιμον ἐπαγωγον, et 'θῶς και πεπαιδευμένων θεατῶν δεόμενον. καὶ usi ρ πάντα ἐκ εω ἀποβλέπητε μας ἀπολιπόντες, φέρε isti οἷόν τε γραψωμαι αυτ υμῖν τω λόγω ησθήσεσθε γὸρ, 203 οἶμαι, ἀκούοντες, καὶ ορῶντες θαυμάζετε. καὶ ἴσως ἡ με κά δι' αὐτο ἐπαινέσαιτε και του αντιδίκου πρηφWσαιτε, ἡ μη καὶ αυτο ἐπιδείξαντος καὶ διπλασιάσατr ς.υμῖν την δονην το χαλεπὸν δὲ του τολμηματος ορῆ t, ανευ χρωμάτων και σχημάτων καὶ τόπου συστησαωρ τοσαύτας εἰκόνας ψιλη γάρ τις η γραφη των λόγο/ 22. ἐν δεξιὰ μὲν οὐν εἰσιόντι υργολικω μύθω avgμ μικται πάθος Αἰθιοπικόν, ὁ Περσεὐ το κητος φον σφκαὶ την Ἀνδρομέδαν καθαιρεῖ, καὶ μετὰ μικρὸν γαμνἐ καὶ απεισιν αυτην ἄγων ' πάρεργον τοsτο της ἐπὶ Γρρ

γόνας πτησεως ἐν βραχεῖ δε πολλὰ ὁ τεχνίτης ἐμιμη 1 II , αἰδῶ παρθένου καὶ φόβον ἐπισκοπεῖ γὰρ μάχην στοst y ἐκ της πέτρας καὶ νεανίου τόλμαν ἐρωτικην καὶ θηριρηοψιν ἀπρόσμαχοw καὶ τὶμὲν ἔπεισι πεφρικὸς ταῖς ἀκον θαις και δεδιττόμενον τῶ χάσματι, ὁ Περσεὼς δὲ τη g

215쪽

μεν προδείκτυσι την Γοργόνα, τη δεξια δὲ καθέκνεῖταιτω ξίφει καὶ το μὲν οσον του κητους εἶδε την Μέδουσαν, δη λιθος ἐστί, το δ οσον ἔμψυχον μένει, ναρπηὶ κόπτεται. 23. εξης δε μετα τηνδε την εἰκόνα ἔτερον δρῆμα γέγραπται δικαιότατον, ου το ἀρχετυπον ὁ γραφευς παρΕὐριπίδου η Σοφοκλέους δοκεῖ μοι λαβεῖν ' ἐκεῖνοι γαρομοίαν ἐγραψάτην εἰκόνα τὰ νεανία τὰ λαίρω Πυλά- ωδης τε ο Φωκεὐ καὶ 'ορέστης δοκῶν ηδη τεθνάναι παρελθόντε τα βασιλεια καὶ λαθόντε φονευουσιν αμφω τον

Αἴγισθοπι η δε Κλυταιμνηστρα δη ἀνηρηται και ἐπευνης τινος μιγυμνος πρόκειται καὶ θεραπεία πῶσα ἐκπεπληγμένοι το ἔργον οι μὲν σπερ βοῶσιν, οἱ δέ τινες οπη φύγωσι περιβλέπουσι σεμνον δέ τι ο γραφευς ἐπενόησε το μὲν ἀσεβὲς της επιχειρήσεως δειξας μόνον κανῶς ηδη πεπραγμένον παραδραμών, ἐμβραδύνοντας δε τους νεανίσκους ἐργασάμενος τω του μοιχου φόνω. 24. μετὰ δε osτο θεός ἐστιν ευμορφος καὶ μειράκιον ἀραῖον,ερωτικη τις παιδιά ὁ Βράγχος ἐπὶ πέτρας καθεζόμενος

ανέχει λαγών και προσπαίζει τον κυνα, ο δε πηδησομέν-205ε0ικεν ἐπ αυτον ἐς το ψος, καὶ 'Aπόλλων παρεστὼς μει- ῆι τερπόμενος ἀμφοῖν κα τω παιδὶ παίζοντι καὶ πειρωμένω τω κυνί. 25. ἐπὶ δε τούτοις ο Περσευς πάλιν ταπρ του κήτους ἐκεῖνα τολμῶν καὶ η Μέδουσα τεμνομένη

την κεφαλὴν καὶ θηνὰ σκέπουσα τον Περσέα ὁ δὲ τηνμ ν τόλμαι εἶργασται, το δε ἔργον οὐχ εώρακέ πω, ἀλλ' επὶ της ἀσπίδος της Γοργόνος τὴν εἰκόνα οἶδε γαρ τοπρόστιμον της αληθοs ὁψεως. 26. κατὰ δὲ τον μέσοντ040 ανω τις ἀντίθυρος Αθηνὰς ναὸς πεποίηται, δε0 λίθου λευκου, το σχῆμα ου πολεμιστήριον, αλλ' hi0ν αν γένοιτο εἰρήνην ἀγουσης θεου πολεμικῆς 27. εἶτα κμετα ταυτην αλλη θηνὰ, ου λίθος αυτη γε, αλλὰ γραφὴ

πάλιν πιφαιστος αυτὴν διώκει ἐρῶν, ἡ δὲ φεύγει, κἀκ

216쪽

της διώξεως μιχθόνιος γίγνεται in ταυτ νεπειαι st- λαιά τις αλλη γραφη 'nρίων φέρει τον Κηδαλίωνα di φλὸς ἄν, ὁ δ αυτ σημαίνει την προς το φως xv πο- χουμενος, s. καὶ Ἐλιος φανεὶς ἰῆται την πήρωβιν καὶ ὐχ αιστος Λημνόθεν ἐπισκοπεῖ το ἔργον. 30. 0δvύσεώς το μετὰ τομο δῆθεν μεμηνώς, τε συστρατευε τοῖς υτρείδαις μη θέλων πάρεισι δὲ οἱ πρεσβεις δη καλοvν

τες καντα μὲν της υποκρίσεως πιθανὰ πάντα η ἀπρο , το των πεζευγμένων ἀσυμφωνον αγνοια των δρωμ'νων ἐλέγχεται δὲ μως φ βρέφει Παλαμηδει γον

του Ναυπλίου συνεὶς το γιγνόμενον , αρπάσας το λέμαχον απειλεῖ φονεύειν πρόκωπον θωω το ξίφος, si προς την της μανίας υπόκρισιν οργην καὶ ουτος ἀνειαρ κρίνεται. ὁ δὲ 'Oδυσσερ προ τον φόβον τοὐτον sis φρονε καὶ πατηρ γίγνεται καὶ λύει την πόκριοι:20 31. ἡστάτη δὲ η Μηδεια γεγραπται τω ζήλα διακαής, τὸ

παῖδε ποβλεπουσα καί τι δεινον ἐννοοsσα ἔχει oryηδη το ξίφος, τὰ δ' ἀθλίω καθῆσθον γελῶντε μηδὲν τῶν μελλόντων εἰδοτε, καὶ ταὐτα ορῶντε το ξίφος is guχεροῖν. 32. ταsτα πάντα, Ἀνδρες δικασταί, on ορῆ Τόπως πάγει μεν τον ἀκροατην καὶ προς την θέαν ah στρέφει, μόνον δὲ καταλείπει τον λέγοντα καὶ hori διεξῆλον αυτά, ου ῖνα τον ἀντίδικον τολμηρον viro λαβόντες καὶ θρασύν, εἰ τοῖς ουτω δυσκόλοις Duror εκὼν φέρων ἐπέβαλε, καταγνῶτε καὶ μισησητε aria των λόγων ἐγκαταλίπητε, ἀλλ' ἶνα μῶλλον αυτ συναγο

νίσησθε και ως οἷόν τε καταμυοντες ἀκουητε τῶν λε7γμένων λογιζόμενοι του πράγματος την δυσχέρειαν μὴ λις γαρ αν ἴτω δυνηθείη ου δικασταῖς, ἀλλα συνσγννισταῖς μῖν χρησάμενος μη παντάπασιν ἀναξιος της Φιοίκου πολυτελείας νομισθῆναι. εἰ δε υπὲρ ἀντιδί qumsτα δέομαι, μηθαυμάσητε υπο γαρ το τον bol

217쪽

οῦν ευδοκιμεῖν.

1. πιναρ τι τουτο, λαμπρότατε Κυίντιλλε, κελευσθεὶς προσφέρω σοι δῶρον του μακροβίους, πάλαι μεντο ναρ ἰδὼν κάνωτορησας τοῖς φίλοις, τε ἐτίθεσο τωδευτέρ σου παιδὶ τουνομα συμβαλεω δμου ἔχων τίνας θεος κελεύει μοι προσφερειν σοι τους μακροβιους, τότε μὲν ηὐξάμην τοῖς θεοῖς ἐπὶ μηκιστον μῆς βιῶναι σέ τε αυτον καὶ παῖδας τους σούς, τοsτο συμφερειν νομιζων καὶ σύμπαντι μὲν ω των ανθρώπων γένει, προ δὲ τωναπάντων αὐτω τε ἐμοὶ καὶ πῆσι τοῖς ἐμοῖς καὶ γαρ κἀμοί τι ἀγαθὰν ἐδόκει προσημαίνειν ὁ θεός. 2. σκεπτόμε 209τος δὲ κατ ἐμαυτον εἰς σύννοιαν λουν, εἰκος εἶναι τ0υς θεους ἀνδρὶ περὶ παιδείαν θοντι ταμ προστά

σ0ντας κελεύειν τι προσφέρειν σοι των ἀπο της τέχνης. ταυτην ὁ αἰσιωτάτην νομίζων την γε των σῶν γενεθλίων μέραν δίδωμί σοι τους ἱστορημένους εἰς μακρον γῆρας ἀφικέσθαι ἐν πιαινοτσn τῆ ψυχῆ καὶ ὁλοκληρω φ σώματι. καὶ γαρ αν καὶ Oφελος γεωοιτο τί σοιε το in συγγράμματος διπλο ' το μὲν εὐοπιμια τις καὶ ἐλπὶς ἀγαν καὶ αυτὰν ἐπὶ μηκιστον δύνασθαι βιῶναι, το δὲ διδασκαλία τις εὐπαραδειγμάτων, εἰ ἐπιγνοίης ὁτιο μάλιστα εαυτῶν ἐπιμέλειαν ποιησάμενοι κατά τε σῶμα ηaὶ κατὰ φυχήν, ουτοι δὲ εἰς μακρότατον γῆρας ηλθον sivWυγιεία παντελεῖ. 3. Νέστορα μὲν οὐν τον σοφώτα- lor0Wτων Ἀχαιῶν ἐπὶ τρεῖς παρατεῖναι γενεὰς πιμηρος λέγει, ον συνίστησιν μω γεγυμνασμένον αριστα κάὶ ψυχὴ te σωματι. καὶ Πιρεσίαν δὲ τον μάντιν η τραγωδί

218쪽

μέχρις οξ γενεῶν παρατεῖναι λέγει πιθανον δ' a it ανδρα θεοῖς ἀνακείμενον καὶ καθαρωτερ διαίτη χρο μενον τον Τειρεσίαν ἐπὶ μηκιστον βιῶναι. 4. καὶ ἐν δὲ ολα μακρόβια ἱστόρηται δια την δίαιταν, σπερ a γυπτίων οἱ καλούμενοι ἱερογραμματεῖς, Ἀσσυρίων οκαὶ Ἀράβων οἱ ἐξηγηταὶ των μυθων, γνδῶν δὲ οἱ καλοv-

μενοι Βραχμῶνες, ανδρες κριβῶς φιλοσοφία σχολάζοντες, καὶ οἱ καλούμενοι δὲ μάγοι, γένος τουτο μαντικον καὶ θεοῖς ἀνακείμενον παρά τε Πέρσαις και Πάρθοις ei Βάκτροις καὶ χορασμίοις καὶ Ἀρείοις κώὶ Σάκαις καὶ

δοις καὶ παρὰ πολλοῖς αλλοις βαρβάροις ἐρρωμένοι xi

εἰσι και πολυχρόνιοι δια - μαγεύειν διαιτώμενοι M.

Ii αυτοὶ ἀκριβέστερον 5. δη δὲ καὶ ἔθνη o λα μακροβιώτατα ἀσπερ Σῆρας μὲν ἱστορουσι μέχρι τριακοσίων ἐν ἐτῶν, οἱ Mν τμαέρι, οἱ δε τη γῆ την αἰτίαν του μακροτ ρως προστιθέντες, οἱ δὲ καὶ τ λαλη υδροποτεῖν

γάρ φασι το ἔθνος τουτο σύμπαν. καὶ ἡ θωτας δὲ μω τριάκοντα καὶ ματον ἐτῶν βιουν ἱστόρηται, καὶ τρη

λδαίους ἡπὲρ λέκατον ἔτη βιουν λόγος, τούτους μνκαὶ κριθίνμα φ χρωμένους, ῶς ὀξυδορκίας τομο φορ

μακον οἷς γέ φασι διατην τοιαύτην δίαιταν καὶ τὰς ab λας αἰσθήσεις υπὲρ του αλλους ἀνθρώπους ἐρρωμενες εἶναι. 6. ἀλλα ταλα μὲν περί τε τῶν μακροβίων γενον καὶ τῶν ἐθνῶν, τινά φασιν ἄλει πλειοτον διαγιγνε σθαι χρόνον, οἱ μεν δια την γην καὶ τον ψα, οἱ δεδες την δίαιταν, οἱ δε καὶ δι αμφω ἐγὼ δ' ἄν σοι δικαίos την ἐλπίδα ἐρδίως παράσχοιμι ιστορησας ἔτι και κατεIII πῆσαν την γην καὶ κατὰ πάντα ἀέρα μακρόβιοι γεγόνgσιν ανδρες οἱ γυμνασίοις τοῖς προσήκουσι καὶ διαίτη iἐπιτηδειοτάτη προς--ειαν χρώμενοι. 7. διαίρεσιν iτου λόγου ποιήσομ- την πρώτην κατά γε τα ἐπιτηδεν ματα τῶν ανδρῶν, καὶ πρώτους γέ σοι τους βασιλικο ς

219쪽

καὶ στρατηγικους ανδρας ἱστορησω, ων να καὶ εὐσεβεστάτη μεγάλου θειοτάτου αυτοκράτορος τύχη εἰς την τελε-άτην ἀγαγοsσα τάξιν ευεργέτηκε τα μέγιστα την οἰκουμένην την --os υτω γαρ αν ἀπιδὼν καὶ ὐτων μακροβίω ἀνδρῶν προς το μοιον της ξεως καὶ της τώχης λοιμότερον ἐλπίσειας γῆρας πιεινον καὶ μακρον καὶ σμα ζηλωσας ἐργάσαιο --φ et διαίτη μέγιστόν τε αμα καὶ γιεινότατον βίον. . Πομπίλιος μυ- μὰς ὁ ευδαιμονεστατος των Ῥωμαίων βασιλέων κώ μα- λιστα περὶ την θεραπείαν των θεῶ ν ἀσχοληθεὶς υπὲρ ταογδοηκοντα λη βεβιωκέναι ἱστόρηται Σέρβιος δὲπου 2I3λιος Ῥωμαίων καὶ ουτος βασιλευς υπὲρ τα ὀγδοηκοντα ἔτη καὶ αυτὸς βιῶσαι ἴστόρηται. αρκυίνιος δὲ ὁ τελεταῖος ' μαίων βασιλεὐ φυγαδευθεὶς καὶ ἐπὶ Κώμης λα-

τριβων υπὲρ τα ἐνενηκοντα ἔτη λέγεται στερρότατα βι σαι. 9 ουτοι μὲν οὐν Ῥωμαίων βασιλεῖς, οἷς συνάψω καὶ τους λοιπους βασιλέας τους εἰς μακρον γῆρας ἀφικομενους καὶ με αυτους κατὰ τα ἐπιτηδ-ματα λάστους. εκ τέλει δέ σοι καὶ τους λοιποὐ Ῥωμαίων του εἰς μη- ηιστον γῆρας ἀφικομένους προσαναγράψω προσθεὶς μακαὶ τους κατὰ την λοιπὴν Ιταλίαν ἐπὶ πλεῖστον βιώσαντας αξιόλογος γαρ ἔλεγχος Ἱστορια των διαβάλλειν πειρωμένων - ἐνταμα ἀέρα, στε καὶ ημῆς χρηστο- τέρας ἔχειν τὰς ἐλπίδας, τελείους μω τὰς εὐχὰς ἔσεσθαι προς το εἰς μηκιστον τε καὶ λαπαρὸν τον πάσης γης 2i4

καὶ θαλάττης δεσπότην γῆρας ἀφικέσθαι φλυτο οἰ-κovμων βασιλεύοντα δη καὶ γέροντα. 10. Ἀργανθωνιος μὲν οὐν αρτησσίων βασιλεὐ πεντήκοντα καὶ εκατονιτη βιῶναι λέγ&ται,,ς Ηρόδοτος ο λογοποιὸς καὶ ο μελοποιος Ἀνακρέωw ἀλλα τολο μὲν - ός τισι δοκεt. γαθοκλῆς δὲ Ο Σικελίας τύραννος τῶν ἐνενηκοντα- ivr τελευτὰ καθάπερ Λημοχάρης καὶ ωαιος ἱστο- 13.

220쪽

ρουσιν γερων τε ο Συρακουσίων τύραννος δυο καὶ ἐνενήκοντα ἐτῶν γενήμενος ἐτελευτα νόσω βασιλεύσας ἐρδομήκοντα ἔτη, σπερ Λημητριός τε ὁ Καλλατιανος aiII αλλοι λέγουσιν Ἀτέας δὲ Σκυθῶν βασιλ- μαχόμενος

προς Φίλιππον περὶ τον στρον ποταμον ἔπεσεν υπὲρ re

ἐνενηκοντα ἔτη γεγονώς Βάρδυλις δὲ ὁ Πλυριων βασιλεύς σφ' Ἀπου λέγεται μάχεσθαι ἐν φ προς Φίλιππον πολέμφ εἰς ἐνενηκοντα τελων ἔτη. Τήρης δε υδροσλβασιλεές , καθά φησι Θεόπομπος δέ καὶ ἐνενήκοντολῶν ἐτελεύτησεν. 11. ωντίγονος δὲ ὁ Φιλίππου λεονόφθαλμος βασιλεύων Μακεδόνων περὶ Φρυγίαν ari' μενος Σελεύκ καὶ Λυσιμάχφ τραύμασι πολλοῖς

πεσὼν ἐτελεύτησεν ἐτῶν νος καὶ oγδοηκοντα, σπερ . 216 συστρατευόμενος αυτω γερώνυμος ίστορεῖ καὶ Λυσίμ'χος δὲ Μακεδόνων βασιλεῶς ἐν τῆ προς Σέλευκον πειθλετο μάχη ἔτος ὀγδοηκοστον τελῶν, ως λαυτός νιν Ἱερώνυμος υντίγονος δὲ υἱος μεν ν ημητρίου vis

νος δὲ Ἀντιγόνου του μονοφθάλμου, ουτος τέσσαρα ρὶ

τεσσαράκοντα Μακεδόνων ἐβασίλευσεν ἔτη, ἐβίωσε ογδοήκοντα, ως Μήδιός τε ἱστορεῖ καὶ ἄλλοι συγγραφεῖς ὁμοίως δὲ και υντίπατρος ὁ Τολάου μέγιστον δυνηθεὶς καὶ ἐπιτροπεύσας πολλοὐς Μακεδόνων βασιλέας υπερ τὸ ογδοηκοντα ομος ἔτη ζησας ἐτελεύτα τον βίον 12 'γλεμαῖος δὲ ὁ Λάγου ο των καθ' αυτον εὐδαιμονέστατος βασιλέων Αἰγύπτου μὰν ἐβασίλευσε τέσσαρα κά ογδοη κοντα βιώσας ἔτη ζῶν δὲ παρέδωκε την ἀρχην προ δηριτοτ της τελεττης Πτολεμαίω τω υἱω, Φιλαδέλφω ὁὶ ἐπίκλησιν ὁστις διεδέξατο την πατρωαν βασιλείαν ἀδι xl φῶν Φιλέταιρος δὲ πρῶτος μὲν ἐκ σατο την περὶ Περογαμον ἀρχην καὶ κατέσχεν ευνουχος ων, κατέστρεψε Ζῆτον βίον ογδοηκοντα ἐτῶν γενόμενος. υτταλος δὲ σεπι' κληθεὶς Φιλάδελφος των Περγαμηνῶν και οδτος uot